Fundamenteel

Ze zullen niet aan hun proefstuk toe zijn wanneer de Heere verschijnt. Niet enkel de man moet zich onderdanig opstellen. Ook de vrouw. Waar God eerst staat vervullen beide echter meestal goed hun rol. Maar waar men zichzelf voor God of de ander plaatst is dat blijkbaar een ander verhaal. Althans zo merk ik op.

Absoluut:
Want de prediking van het kruis is dwaasheid voor hen die verloren gaan, maar voor hen die gered worden, voor ons, is zij Gods kracht.
Er staat immers geschreven: Verdelgen zal Ik de wijsheid der wijzen en het verstand der verstandigen zal Ik tenietdoen.
De wijze, de geleerde, de redetwister van deze tijd, waar zijn zij? Heeft God de wijsheid van de wereld niet tot dwaasheid gemaakt?
In Gods wijsheid heeft de wereld met al haar wijsheid God niet gevonden; daarom heeft God besloten hen die geloven te redden door de dwaasheid van de verkondiging.
Want Joden eisen wonderen, heidenen verlangen wijsheid.
Maar wij verkondigen een gekruisigde Christus, voor de Joden een aanstoot, voor de heidenen een dwaasheid,
maar voor hen die geroepen zijn, joden zowel als heidenen, is Hij Gods kracht en Gods wijsheid.
Want de dwaasheid van God is wijzer dan de mensen, en de zwakheid van God is sterker dan de mensen.
-1 Korintiërs 1,18-25; WV75

Is zoiets ook niet lokatie/persoonsgebonden, waar je je goed voelt. Ik trof het supergoed in de gemeenschap, word er ook al wat bekender aangezien ik met volle motivatie voor mijn vormsel ga. Moest daar een andere dominee zijn, het geloof zou nooit zo doordringen als nu. 
Ik voelde de geest nooit in de katholieke kerk en zelden bij de bijbelstudie met JG. Als deze mensen langskomen (wat nog gebeurt), ga ik de kwestie gewoon omdraaien. In plaats van mij open te stellen voor die leer nodig ik hen uit in de Evanglische kerk. Zou wat zijn als ik nog ene zover krijg ook

En sjako, alles leidt tot de dood he
En is ieder mens in staat te beslissen voor zichzelf? We kunnen zo een clubke oprichten die terug bepleit de ogen uit te rukken, handen af te kappen of zelfs terug te stenigen. Maar Christus heeft het ons kant en klaar gemaakt: LEEF

Bastiaan (denk ik) heeft dat eens krachtig samengevat met een bijblelcitaat. Ik ken de passage niet , maar klonk als volgt:
de letter brengt de dood en de geest het leven.

Dus bloed is het leven, dus als iemand sterft en je ken hem redden met bloed schenk je die het leven. Je wreekt noch offert bloed he, alles is met wederzijdse toestemming.

Als men de tekst uit de context haalt en er overheersen van maakt, dan misbruikt men de Bijbel m.a.g. misbruik van vrouwen inderdaad. Als men zich binnen de door God gestelde orde richt op elkaars welzijn zonder dat er sprake is van superioriteitsgevoelens en geringschatting, dan ontstaat er vast en zeker een heel mooie relatie waarin beiden zich geborgen weten in elkaar en in God.

Voor mijn begrip, wat wil theologie zeggen volgens hoe het hier gedefinieerd wordt?

Blijf het maar een vreemde term vinden. Ik zie dan echt zo'n keurmeester voor me, waarbij op een soort lopende band mensen voorbijkomen en hij sommigen een stempel geeft: goedgekeurd.
Of een keurmeester die rondom je heen loopt, uitgebreid aan je snuffelt en je nauwgezet bestudeert, voordat je hopelijk de stempel krijgt en door mag.
Het klinkt ook wat liefdeloos. Alsof je vrouw na een jarenlang huwelijk, vol lief en leed, vol hartstocht en ruzie, maar altijd innig met elkaar verbonden tot op de laatste dag, dan tegen je zegt: "Ik keur jou goed." Tja...

Ik ben aan het bulken.

Nee, dat snap ik niet, ik heb het je ook aangetoond,  maar laat maar gewoon, want niemand hoeft te geloven wat ik geloof. Wat ik afdoe is dat engelen zouden moeten leren en nog wel over hoofdbedekking ook nog.  Dat is Paulus die het geloof weer verjoodste. Overigens dat er engelen aanwezig waren in de eredienst is mij allang duidelijk. Op college, waar ik les heb gehad (het instituut bestaat nu niet meer), waren ook engelen aanwezig in bepaalde colleges van een bepaalde docent. Ik ben van jongs af aan paranormaal begaafd en zag ze gewoon zitten en staan. Daar sprak ik niet over, totdat twee studiegenootjes erover begonnen tegen mij. Ik zat in een klas met allemaal paranormaal begaafden en wij zagen de engelen gewoon. Nou ja gewoon, het is allemachtig prachtig. De lege stoelen waren ook allemaal bezet met engelen.
Maar wij zijn in de stof, wij zijn engelen die in de stof zijn gevallen. Wij zijn goden die sterven als mens, zoals Jezus zegt. Maar deze engelen, die aanwezig zijn in de "eredienst" (in mijn optiek is dat heden ten dage niet per defintie in een kerk, want daar wordt heden ten dage weinig geleerd en stapelen zonden en misverstanden zich op) niet.  
Overigens zijn de engelen er niet om te leren, maar om de mensen die leren bij te staan, op hen in te werken. Niet voor niets bidden wij "Engel van God, die mijn bewaarder zijt, aan wie de Goddelijke Goedheid mij heeft toevertrouwd, verlicht, bewaar, geleid en bestuur mij".

In meerdere topics aan bod gekomen: bloedtransfusie. Jehovah's getuigen houden er hun eigen opvatting op na: het zou niet mogen van God omdat het gelijk zou staan aan bloed eten.
Persoonlijk denk en geloof ik dat de Heer het wél goedkeurt.
Ik weet niet of Joden het massaal goedkeuren. Deze website suggereert van wel:
Bron: https://www.chabad.org/library/article_cdo/aid/625443/jewish/Is-blood-transfusion-permissible-in-Jewish-belief.htm

Ik twijfel erg of ik hier nog inhoudelijk op moet ingaan. Volgens mij is hier namelijk meer sprake van een koppige poging tot zelfhandhaving dan van een zinnig gesprek. Als ik een zogenaamde natuurwetenschapper aanspreek op het feit dat hij niet eens de regels van zijn eigen taal begrijpt en hij zegt dan dat dat slechts spelfouten betreft krijg ik het vermoeden dat een zinnig gesprek niet eens mogelijk is. Bovendien lijk je nog steeds te ontkennen dat een atoomkern niet hetzelfde is als een atoom. Het is in en en in triest maar zo is het blijkbaar met je gesteld. Het is niet mijn bedoeling jou te vernederen, al zal je dat wel zo ervaren. Ik meen af en toe tegengas te moeten geven tegen "alwetende" atheïsten die op dit forum blijkbaar ten doel hebben om (jonge) gelovigen in de war te brengen en van het geloof af te brengen. Dat zal ik ook wel blijven doen. Ik ga er echter van uit dat mijn voorlaatste reactie op jouw onzin voldoende duidelijk is voor de (meeste) mensen op dit forum. Indien niet, dan hoor ik het wel. Dan krijg je er alsnog van langs. Het spijt me voor je maar je roept het over jezelf af.

Ik ook niet, maar weet al perfect hoe te reageren. Vanuit naastenliefde en genade. Dus dat leven wordt gered, al brand ik oneindig in de hel

Dat is onjuist, TTC. Ik geloof het namelijk wel.

Dat is duidelijk de heilige oorlog die door Jezus en zijn engelen uitgevochten wordt. Daar wordt het beest verslagen en worden wij voor eeuwig verlost. 

Dus als je kind bv zoveel bloed verloren heeft dat het enkel met bloedtransfusie gered kan worden, dan moet je je kind loslaten of je bent Jezus niet waard? Ik heb daar grootste moeite mee,van alle mensen zou Jezus die keuze om je kind te redden toch al te goed begrijpen? Ik begrijp de heiligheid van bloed, maar ook het leven is dat.

Jezus was een pacifist. 
Ik moet toegeven dat jullie (kaasjeskruid en dat beloof ik) mij hier positief geprikkeld hebben. Waarvoor mijn dank broeders.
1. Jezus brengt het zwaard.
Dit is een beeldspraak die 2 richtingen uit kan gaan. Als eerste wil dat zeggen dat christenen bereid moeten zijn te sterven voor hun geloof. Omdat zij door het zwaard vermoord zullen worden vanwege hun geloof. Tegelijk kan je het zwaard als je gewapend geloof zien. Nergens in het evangelie wordt opgeroepen dat zwaard letterlijk op te nemen. Jezus zei: wie naar het zwaard leeft, zal door het zwaard sterven. Dit zei Hij wanneer Petrus de wapens wil opnemen tegen de Romeinen bij Jezus’ arrestatie. 
2. Jezus brengt verdeeldheid
Waar Jezus zegt verdeeldheid tussen familieleden etc te brengen is dat omdat Hij aangeeft dat ook daar mensen “vervolgd” zullen worden om hun geloof. Gedenk de vele ex moslims die zich tot Christus keren en verstoten tot vermoord worden.
3. Jezus en de soldaten
Ik ben nog niet ten volle gevormd, deze laat ik aan een herboren christen over  Wellicht heb ik met 1 en 2 de hele lading nog niet gedekt, maar laten we dit stapvoets uitklaren,

Rusland, Turkije en Iran zijn ondertussen reeds bondgenoten in hun positie tegenover Israël....
 

Volgens sommige commentaren op Lukas 19:12 heeft dit te maken met ene Herodes Archelaüs.
 

Persoonlijk denk ik dat je er gewoon mee om moet gaan, af en toe toegeven aan je verlangens lijkt me niet verkeerd. Niet de hele dag "rukken'' dan krijg je een slijm beursontsteking in je bovenarm.  Vrouwen die veel last van bekkenbodem pijn hebben of erge menstruatiepijn wordt juist aangeraden om dan te masterberen. Het zorgt dat de verkrampte spieren ontspannen en de pijn afneemt.

Heel eenvoudig gezegd: tijdens het masturberen ben je negen van de tien keer bezig met het verwekken en beantwoorden van uitsluitend lustgevoelens en lustgedachten, die weinig connectie hebben met de liefdevolle intimiteit die een man en vrouw tijdens seks ervaren.
Lust op zichzelf wordt als iets profaans of iets werelds gezien, dat pas "geheiligd" wordt als het gecombineerd wordt met de liefde voor en overgave aan je vrouw. De liefde voor elkaar adelt dan de seksuele gevoelens en geeft ze hun gerechtigde plaats.
Lust opwekken of beantwoorden puur om de lust wordt in vele mystieke tradities, waaronder dus ook de christelijke, daarom als iets verkeerds gezien, omdat het je als het ware bindt aan de profane wereld en dus afhoudt van de geestelijke gaven.
Het is daarnaast niet de bedoeling om mensen uitsluitend als objecten van je lust te zien, ook niet in je gedachten, ook niet voor even. Bij masturbatie doe je dat echter wel, omdat je immers niet de overgave aan de ander daadwerkelijk beleefd en uitsluitend met je eigen genot bezig bent.
Theoretisch zou men kunnen masturberen zonder ergens aan te denken, maar in de praktijk gebeurt dat natuurlijk bepaald niet.
Paulus zegt dan ook in zijn Korinthe-brief: als men brandt, kan men beter trouwen. Vertaald dus naar het nu: trouw met de vrouw die je liefhebt en beleef samen seks zoals het bedoeld is, of laat die gevoelens anders voor wat ze zijn.
En wat Kaasjeskruid zegt is ook waar: ook in een huwelijk of anderssoortige seksueel actieve relatie zullen er perioden van kuisheid aanbreken en is het sowieso goed om met mate van elkaar te genieten. En dan is het goed als je jezelf kunt beheersen en dus ook zonder je vrouw kuis kunt leven.
Kuisheid blijft dus altijd een zeer belangrijke deugd, of je nu gehuwd bent of niet, of je nu seksueel actief bent of niet.

Ik zal er ff rekening mee houden als ik uitgenodigd wordt om eens te komen eten... ik neem mijn eigen eten wel mee.

Haha, wel eens met een nymfomane een relatie gehad? Ik verzeker jou dat de man daarbij verbleken kan.