Dolce Vita

Aanstoot wordt nu m.i. genomen, niet gegeven. De bijbelstudie van het wtg is inderdaad sektarisch. In feite geef je dat zelf al aan. Hij is niet universeel voor alle kerken te gebruiken, maar bevat specifiek de jg-visie en "wordt persoonlijk door een ervaren verkondiger gegeven". Zoals je zelf al aangeeft is de Alphacursus basic. Het pretendeert ook niet niet-basic te zijn. Het is als basis geschikt voor alle kerken die de apostolische geloofsbelijdenis hanteren. Alleen niet voor de jg. Als je dit soort scherpstellingen wilt voorkomen, zou je zelf je berichten anders kunnen formuleren

En inderdaad wetende en vertrouwende dat God op onze beden "Heer, kom mijn ongeloof te hulp" ons te hulp schiet. Wij hebben immers niet alleen het geloof in Jezus ontvangen, maar ook het geloof van Jezus Christus. Ik ben het in dezen met je inhoudelijke beoordeling van het bericht van Kaasjeskruid niet eens. Als ik met dezelfde bril waarmee je nu het bericht van Kaasjeskruid beoordeelt als zijnde harteloos, jouw bericht lees, dan zou ik net zo goed kunnen zeggen dat de keerzijde van de medaille is dat je met je bericht de verleidingen waartoe depressie uitnodigt, versterkt. Dat doe i

In de depressie kunnen heel veel verschillende emoties gevoeld worden. Hoofdmoot is - althans in mijn ervaring van vroeger - hopeloosheid. Angst en twijfel spelen daar naar mijn ervaring wel een rol in. Evenals een gevoel van verlatenheid en zinloosheid. Net als Jezus aan het kruis dus. "Vader waarom hebt gij mij verlaten" spreekt al de genoemde dingen uit. Verlatenheid, hopeloosheid (zonder God is er immers geen hoop), angst en zinloosheid, al die dingen kun je in die ene enkele zin herkennen. Dat is zielestrijd en zielsmart. Zoekende naar een houvast dat er niet lijkt te zijn. De beker wa

Mystic, heb jij zelf nooit gescholden en nooit gedreigd? Het is niet juist doch mensen maken fouten. Jezus schold en dreigde (ja dat ook) ook wel eens. Hij maakte mensen uit voor adderengebroed, voor duivelskinderen, en dreigde mensen met verdoemenis cq buitenste duisternis. Hij heeft al onze zonden gedragen. Wie dan zonder zonde is, werpe de eerste steen. Kaasjeskruid heeft excuses gemaakt. Vader vergeef ons zoals wij ook anderen hun schuld vergeven. Toch? Ik ben het met je eens dat christenen angst mogen kennen. Kaasjeskruid wijst echter in mijn optiek op een groot geschenk dat we in

"Vader waarom hebt gij mij verlaten" aan het kruis op Golgotha lijkt anders als uitspraak behoorlijk veel te lijken op de ervaring op de bodem van de depressieput.

Inderdaad zijn Jezus en Christus dezelfde persoon. Doch Jezus is niet meer in het vlees en de Heilige Geest is beschikbaar geworden voor álle mensen, uitgestort over alle vlees. Ieder die wil en die ernstig zoekt zal Hem vinden. De Heilige Geest leidt in de volle waarheid. Dat is dus geen stante pede volkomen weten, maar een immer voortgaand proces. Ik heb het boek en dus ook het bewuste hoofdstuk over Jezus nog niet in huis en dus nog niet gelezen. Evenwel kan ik het zeer waarderen als iemand Jezus dichter bij de mensen brengt. Jezus heeft zeer zeker twijfels gekend. "Vader waarom he

Ik kan begrip opbrengen voor de patiënt (omdat dat begrip een wilsbesluit is van mezelf en het tegenwoordig in Christus mogelijk voor me is om een flinke innerlijke afstand tussen mezelf en de ander te bewaren ), maar absoluut niet voor het suicidale gedrag en de suicide zelf. Zoals zeg maar God de zondaar lief heeft maar niet de zonde. En aangezien ik God niet ben, heb ik in het geval van suicidalen daar heel veel meer moeite mee dan Hij. (Alhoewel, Gij zult niet doden is duidelijk genoeg). Heb er - en dat dringt nu pas tot me door - meer dan me lief is mee te maken gehad. Ook in de famili

De Heilige Drievuldigheid . Oftewel de transcendente God. Ik kende Christus ook iets eerder dan dat ik Jezus kende. De kennis van en over Jezus volgt vanzelf. Nou ja, vanzelf.....wie niets anders meer méér wil dan zijn of haar Geliefde leren kennen geeft zich dusdanig over dat ie er alles aan doet om de Relatie wederkerigheid te betonen. Dus laat hij of zij zich maar al te graag opbouwen in kennis en geloof. Door de Heilige Geest, goddelijke leiding, en via alles wat je aan studiemateriaal kunt verslinden. Dat kan via kerkbezoek zijn, het kan ook daarbuiten (zoals in mijn geval), maar ook da

Zo had ik hem eerst ook opgevat, maar ik denk toch dat het anders ligt. Lijkt me een interessant boek dat Kaasjeskruid noemt en ik ga hem nu wel bestellen. Heb de korte inhoud gelezen op bol.com. Of de professor Jezus kent, weet ik niet, maar dat ie Christus kent, denk ik wel. Het is tien jaar geleden dat ik "God en Psyche" las. Toen was ik nog maar aan het begin van het bevrijdingproces cq geloofsopbouw. Dus toen las ik nog door een wat meer beslagen bril.

Ik begrijp wat je bedoelt, en ben het ten diepste helemaal met je eens. Een psychiater heeft bij voorkeur "the cruel kindness of Christ" ondergaan en is daarom cruelly kind. Maar niet iedere christen is geestelijk even ver gerijpt in zijn geloofs- en bevrijdingsproces. En niet iedere christelijke arts kent zelf ten diepste de existentiële zielenood. "Christelijk" zegt me in dat opzicht niet zo heel veel. Ik zou dan liever zeggen "een Christus-gelijke(nde) psychiater is een oxymoron". En een Christus-gelijkende psychiater kan in mijn optiek en naar mijn ervaring ook een zogenaamde "an

Het lijkt me dat in zo'n geval je voorgenomen huwelijk al gestrand is voordat het is begonnen en dat de verloving dan op een leugen is gebaseerd. Persoonlijk denk ik, meen ik te weten (door ervaring met mijn eigen depressie), dat het grondprobleem is dat depressieve en suicidale mensen ten diepste niet van zichzelf kunnen houden. En daarmee ook niet van een ander. "Heb uw naaste lief gelijk uzelf", is in mijn ogen niet slechts een gebod maar beschrijft een zijnstoestand. Als je je dan toch verlooft, dan lieg je volgens mij tegen jezelf en tegen de ander. Er kan dan volgens mijn van "ik ho

Okay. Bedankt voor je antwoord . Dat begrijp ik wel, dat je daar geen begrip voor kunt opbrengen. Mensen die dat doen maken veel meer kapot dan alleen zichzelf. (Heb ik helaas zelf ondervonden door een suicidepleger).

Ik bedoel jegens het onderwerp depressie. Het lijkt wel of je boos bent op mensen die last hebben van depressiviteit. Zelf ben ik er ook wars van als mensen geen verantwoordelijkheid nemen, maar dat is hier helemaal niet aan de orde volgens mij.

Dat werk ken ik niet. Doch dat is in dezen totaal niet relevant, Kaasjeskruid. Een vaste religieuze overtuiging zou een psychiater in zijn werk juist kunnen belemmeren. We hebben het niet over Jezus maar over depressie en over het grensgebied tussen religie en psychiatrie. Prof. van Praag biedt behalve grondige medisch wetenschappelijke kennis ook een heel interessant perspectief op psychiatrische ziekten in relatie tot Bijbel en theologie. Om het met de woorden van prof. Van Praag in de inleiding te zeggen: Ik begrijp je felheid in dezen niet. Iemand met een aangeboren hartklepafwijk

By the way, MysticNetherlands, prof.dr. H.M. van Praag (zeer bekend van zijn boek over Psychopharmaca) heeft een heel interessant boek geschreven over (o.a.) depressie en geloof, getiteld: "God en Psyche - de redelijkheid van het geloven, visies van een jood". Misschien ken je het al. Mocht het niet zo zijn, ik denk dat jij het boek ook enorm zou kunnen waarderen. Ik heb het verslonden met lezen. Erg leuk, theologisch zeer interessant, niet makkelijk, wel interessant. Niet alleen depressie an sich maar ook de normaliteit van geloven komt aan bod. Ongeloof en atheisme zijn vanuit psychiatris

Christus is ten diepste het Persoonlijk Antwoord op al onze vragen inderdaad. Wij hoeven en kunnen de persoonlijke antwoorden in andermans leven niet geven. Dat kan naar mijn ervaring alleen Christus Zelf, samen met die individu. Er is geen plaatsvervanger voor Christus in iemands persoonlijk leven. Althans dat is mijn ervaring. Alle antwoorden op de waarom-vragen in mijn eigen leven zijn beantwoord. Daar heb ik wel flink wat jaartjes over gedaan, want ook ik rustte niet voordat ik alle antwoorden had. Dat betekende wel dat ik dus ook met de antwoorden moest dealen. Dat roept emoties op en

Ik ben het ten diepste met Kaasjeskruid eens. Maar ik begrijp ook wat jij zegt, Mystic. Tegelijkertijd Mystic, heb jij ook niet voltooid wat je had willen doen. Je hebt een andere keuze gemaakt. Je hebt dus ergens uiteindelijk wel geweten dat het niet de juiste keuze was om de hand aan jezelf te slaan. Voor mezelf sprekend kan ik zeggen dat toen destijds de gedachte om naar zeven hoog te lopen en te springen, opkwam, ik ten diepste wist dat dat helemaal foute boel was. Jij wist het ook, want je hebt het uiteindelijk niet gedaan. Ik geloof dat ieder mens dit weet, net als dat ieder mens wee

Nee. In een relatie is er sprake van elkaar kennen en wederkerigheid. Doch God laat de zon opgaan over ieder mens. En Maar als je weet wie het is met wie je in relatie bent, dan weet je ook hoe diep Zijn Liefde reikt en ben je gewend aan persoonlijke gesprekken. Bovendien heeft de christen een ander perspectief, dat over de dood heen reikt. God heeft Zijn Zoon gegeven voor alle mensen. Niet alle mensen willen Hem kennen.

Je hebt mij nergens zien schrijven dat andere mensen dan christenen niet ook liefde en zegeningen ontvangen. Je beschrijft bovenstaand je eigen toestand. Een en al wrokkig misnoegen dat de christenen maar niet van hun geloof te brengen zijn en je je projecties teruggelegd krijgt. Een en al re-actie. Geen bezinning, geen overdenking, geen rust. Alles ligt altijd aan de christen. Jammer, maar ook daar heb ik alle begrip en respect voor. Vrije wil, hoogste goed. Niet aan morrelen.

Daarom zei ik ook dat jij jezelf helemaal nog niet kent. Je werd daar boos over, omdat je dit juist van de christenen wilde zeggen. Jij gelooft het niet. Daar heb ik alle begrip voor, been there, done that. Enige remedie zit dan in de ervaring. Dieper afdalen in jezelf. Ieder gebed van een mens die in Relatie leeft met de Vader, wordt voor zover het overeenkomt met Zijn Wil voor ons, verhoord. Niet altijd op de manier waarop wij dat willen, en niet altijd op het tijdstip waarop wij het willen. In de gevallen dat verhoring niet meteen gebeurt, heeft God iets beters voor ons in petto.

Je bent in deze wereld door je eigen schuld. Dit geldt voor iedereen, ook voor mij dus. De originele zonde, ook wel erfzonde genoemd. Wij hebben tegen God gekozen (Adam en Evan ben je zelf geweest). In deze wereld regeert het eeuwige rad van oorzaak en gevolg. Op individuele schaal, op familieschaal, maar ook op nationale en wereldschaal. In de Oosterse religies heet dit karma, maar je kunt het ook gewoon terugvinden in je Bijbel. De enige manier om daar uit te komen is het Lichaam van Christus ontvangen. Overkleding. Zodra de realisatie daarvan volledig is voltooid in de gedaanteveranderi

In Christus word je daar naar mijn ervaring bovenuit getild. Kwestie van volharding in geloof en leren erbovenuit te wentelwieken. Lukt je dat niet, dan is er altijd nog de dokter en de antidepressiva. Die heeft God ons ook gegeven. Ook ik heb diepe depressies gekend en heb te eniger tijd naar de dood verlangd. Toen kende ik Jezus nog niet, maar had wel Godsbesef. Toen ik bij mezelf de gedachte bespeurde dat een sprong van het flat wel erg aanlokkelijk was, ben ik naar de dokter gegaan en heb een poosje (ik schat een half jaar) antidepressiva geslikt. Die moest ik voor de rest van mi

Die mensen krijgen, als ze gelovig zijn (anders merk je het niet op en blijf je in je geklaag en gewijs en je afwijzingen en veroordelingen hangen, mag ook, je zit er zelf mee) de kracht om zonder die stoel te kunnen. Of de stoel (ik heb het niet over zomaar een stoeltje van ikea maar over een bijzondere uitvoering die voor mensen met specifieke klachten noodzakelijk zijn) wordt inderdaad ergens neergezet zoals bij tweede kans, waar dan de behoeftige naartoe geleid wordt. Ook als ik iets nodig had en graag wilde hebben, zoals een lange wollen winterjas (die zijn meestal duur, en ik heb meer

Lees het boek van Victor Frankl eens, "de zin van het bestaan". Hoe hij aan de dood ontsnapte door midden in de misere van het concentratiekamp steeds de juiste dingen deed door de leiding van God te verstaan én te volgen. Het kan zijn dat de mevrouw in het concentratiekamp in Korea kansen heeft gemist. Het kan ook zijn dat er geen kansen geweest zijn. Wij weten het niet. Geen mens kan in het persoonlijk leven en de persoonlijke relatie van een ander met God kijken. Wat we wel mogen weten is dat God bij ons is ook in ons lijden. Jij mag dat geloof afwijzen, dat is je goed recht. Je mis

Zo is dat. Bovendien zijn dit soort getuigenissen juist in deze tijd van groot belang. Vertrouwen op God en dus ook trouw luisteren naar God kan je levend en wel door een oorlog heen slepen. Dat heeft mijn familie meegemaakt in de tweede oorlog. Hun huis werd gebombardeerd (waar zij nog in zaten, mijn moeder was nog maar een babytje). Het hele huis was weg, maar zij waren zelf ongedeerd. Ze hebben meermaals moeten vluchten met niets meer dan de kleren die ze droegen, maar zijn altijd op wonderbaarlijke wijze goed terechtgekomen en gevoed. Mijn oma was een niet meer kerkgaande maar zeer gelovi