TTC

Er is maar één God, als die zich gespleten aan je voordoet kan je niet de enige zijn.

Zie je, nu zeg je het zelf. Of is dat aan diegene die de Bijbel op deze of gene manier interpreteert?

Straks ga je nog zeggen dat we oorlog voeren om eens goed te kunnen lachen, dat laat ik aan jou over. Verwar je hier escapisme niet met depersonalisatie?

Dat is een eenzijdig dualistische of lineaire benadering Sjako, daar gaat het niet om. Het gaat hier over theologie Sjako, over verschillende denkkaders die finaal het geheel vormen.

Blijkt heel moeilijk om te begrijpen.

Alles wegredeneren dan, lijkt meer op escapisme en het ontlopen van onze verantwoordelijkheid jegens anderen, niet?

Volgens wat Fundamenteel altijd beweert Sjako, de dualiteit verdwijnt ook niet uiteraard.

Dat is zonder de twee-naturenleer gerekend Sjako, nu vergeet je dat precies weer. Wekt soms de indruk dat je dat doelbewust doet, niet echt wat we theologie zouden kunnen noemen.

Beter eerst het ene realiseren inderdaad, anders blijft alles mistig verlopen.

Dan wachten we beter nog even, ik hoop dat het al bij al niet al te schokkend wordt in ieder geval. Hou moed!

Kwestie van loslaten en dan wordt materie zielloos, zoiets? Ben jij dan in staat om nog te lachen wanneer er zoveel ellende is in de wereld? Zou ik wel vreemd vinden. Je zei iets over Einstein en de oneindige domheid van de mens die het lijden voedt, dat van die theepot beschouw ik als een vorm van escapisme.

Is dat niet net wat God nu juist wel doet waardoor het leven als een misleiding gezien kan worden?

Anders zou het geen theologie meer zijn inderdaad, dat is de kunst van verschillende zienswijzen toe te laten en die in hun - zelfs conflicterend - verband te zien. Het zegt nog steeds niet waarom die verwarring/verwisseling in stand gehouden wordt.

Weet niet goed wat je hier nu zo humoristisch aan vind eigenlijk, het gaat over mensen die elke dag lijden.

Het verschijnsel is waargenomen door tal van filosofen, onder wie de Brit Bertrand Russell, die er het volgende over opmerkte: "In de wereld van vandaag lopen de domkoppen over van zelfverzekerdheid, terwijl de slimmeriken een en al twijfel zijn"

Dienen we hier ook geen rekening te houden met de twee-naturenleer? Hierdoor wordt correcte interpretatie begrijpelijkerwijs niet eenvoudiger, eerder nog verwarrender met als risico dat het misbruikt kan worden, meen ik. Al naargelang het doel van de gebruiker, zeg maar.

Dan is Jezus de Zoon van JHWH?

Je begint Jezus met Wijsheid te vergelijken, en van het pleroma maak je JHWH. Voor mij geen probleem, het gaat me hier over het correlaat en de verwisseling van namen waardoor mi heel wat verwarring ontstaat.

Blijkbaar kan je het niet laten.

Hoeveel keer ga je dat nu herhalen zonder iets te doen? En dan zeg je dat we niets kunnen doen, schiet op.

Probeer Ken Wilber eens.

Geen verwarring? Hier zeg je mi dat Jezus de Sophia is, niet de Zoon die elders JHWH wordt genoemd. Het is enkel verwarring, tot we de namen van plaats verwisselen waardoor ze eigenlijk identiek worden.

Gevaarlijk? De vraag is waarom die verwarring/verwisseling in stand wordt gehouden, is dat niet onnodig telkens voor deining zorgen. Langs beide zijden uiteraard, waarom is dat nodig? Zie je hier de Vader als synoniem met JHWH?

Als er maar genoeg zijn dan zie je de wereld van vandaag verschijnen, een lichtspektakel.

Het gaat hier om hetzelfde Antoon, alleen worden de namen verwisseld. Heeft zelfs nog niets met juist/fout te maken, enkel met een kunstmatige verwarring die mi tot onnodig tumult leidt.