TTC

Met die mindfulness van de ziekenkas kan je maar beter voorzichtig zijn, het zou immers kunnen dat ook de zon begint te schijnen doorheen al die wolken. Hierna begint het pas, terug naar de wolken waar alles duister is, om redenen die je misschien als absurd gaat percipiëren.

Het idee om zelfmoord te plegen is sterker geworden na 5 jaar GGZ-ervaring, niet omdat ik geen gerichte en doordachte hulpvragen had maar nu net wel. Het heeft nu zelfs geen zin meer om ze überhaupt nog te stellen, door het systeem te leren kennen en het zou me werkelijk verbazen dat het morgen plots anders zou worden. Ondertussen weet ik wel dat het aan mij ligt, ik had er eigenlijk geen interesse in mogen hebben, wat nu te laat is.

Wat ik me soms afvraag is wanneer schuld- en schaamtebesef nu precies ontstaat, naar mijn ervaring was dat wanneer ik geconfronteerd werd met m’n domheid en de schade die ik hierdoor heb aangericht. Wat ik hiermee wil zeggen is dat het zich toe-eigenen van nieuwe inzichten toch niet altijd zo prettig is, waarvan ik aanneem dat het voor GGZ-experten niet anders is, of voor gelijk wie overigens. Misschien dat hierdoor m’n integere hulpvragen nooit enige aandacht krijgen of ontweken worden, ik weet het niet.

Zeg dat wel, vanuit het niets hebben we daar eens een eenvoudige oefening voor bedacht, de geest heeft zich in nesten gewerkt.

Je valse zelf doorgronden dan? Je weet immers al dat je licht bent, niet? Of onderzoek naar wat er in jou verschijnt dan?

Evident, wat nu?

Simpel, dan overstijgen we de onderhoudsniveaus waardoor we de zijnsniveaus betreden, waarbinnen zich andere inzichten openbaren. Dit gaat verder tot je niet meer bestaat, steeds meer loslaten dus, jij bent het licht. Het is niet omdat GGZ-experten geen aandacht hebben voor de klant dat klanten geen aandacht hebben voor de GGZ, een aantal ervaringswerkers in de GGZ staat dan ook in verbijstering en verschrikking te kijken naar dat waar GGZ-experten geen aandacht voor hebben, ondanks zo fundamenteel binnen onze samenleving.

Complotdenken is een interessant fenomeen, vooral wanneer we dat trachten te herleiden tot z’n essentie waarbij emotie en intellect nogal eens verstrengeld kunnen raken. De grote drie geld, macht en bezit naar traditie waar het om draait, met volgers die op zoek gaan naar de manipulaties van de hoofdrolspelers en deze aan de kaak stellen.

Interessant, openbaringen zijn van alle tijden en alle religies. Echter, in die gevallen dat de openbaringen niet door de volgelingen van een andere religie erkend worden, worden ze vaak door religies gezien als misvatting of soms bezetenheid door de duivel. Binnen deze context mag je dan proberen uit te leggen dat we ons kunnen verlossen van onze geldketenen door gebruik te maken van ons verstand, zo zijn we morgen allemaal profeten, of door de duivel bezeten, kies maar. Egotransverwarring verwijst naar de twee-naturenleer, meer is dat niet. Begrijp je het nu?

GGZ-experten hebben me altijd uitgelachen en voor gek verklaard wanneer ik hierover begon, je weet maar nooit dat een lockdown ook het verstand kan activeren. In tijden van uitzonderlijke maatregelen kunnen we voor onze economie de lijn doortrekken door gebruik te maken van helikoptergeld, een optie die niet bij iedereen gekend is. De suggestie zou kunnen gewekt worden om van de nood een deugd te maken en ook schuldenbergen, pensioentekorten en begrotingstekorten technisch weg te werken. Elk nadeel heb z'n voordeel, onwetendheid een keuze. Technisch gezien komt dat omdat we deelgehelen

We hebben er al mooie voorbeelden van gezien, het is een bijzonder proces.

Dat is non-dualisme inderdaad, zou het dan op dit moment dan al niet één zijn?

Ja, het was eventjes wachten. Willempie is non-dualist, dat weet je toch?

Misschien straks een Jubeljaar of Heilige Jaren, het was allemaal voorzien.

Als niet begrepen worden en stigma al pijnlijk kan genoemd worden, dan is weten wat het betekent nog velen malen erger. Zo leek het alsof we wel een bel hadden gehoord maar niet konden bevroeden waar het geluid nu precies vandaan kwam, om vervolgens terug de ruis in te duiken om op zoek te gaan naar de klepel. En toch, het was de eenvoud zelve, kinderlijk. Aanvankelijk dacht men dat de verlossing in zicht was, doch was de intentie slechts om het systeem te kunnen onderhouden. En zo ging kwam ook dat weer in dovemansoren terecht omdat iedereen naar boven moest staren in de veronderstell

In eer en geweten kan ik niet zeggen dat de stelling niet klopt, wat niet wil zeggen dat de naar mijn perceptie logische bewijsvoering ook begrepen wordt. Hulpvragen hierover zijn niet mogelijk geweest om redenen die we eerder vaaglijk konden vermoeden maar wellicht nooit enige (h)erkenning voor zullen vinden, wat m’n tekortkoming en falen bekrachtigt in de vorm van schaamte en schuld, waardeloos.

De absurde helden dachten er nog aan om te zeggen dat enkel in fabeltjesland de waan voor werkelijkheid genomen werd, waarna de parels ingeslikt werden tot ze ontploften en liefde op een monster begon te lijken, goed voor de prullenmand.

Dat heb je met die meerlagigheid en verschillende perceptieniveaus, het komt van boven naar beneden om naar boven te kunnen, wat vaak ontgaat of gekaapt wordt door een manier van denken dat zelfs van wonderen nachtmerries maakt.

Als ik me bedenk hoeveel kennis en talenten mensen hebben, voel ik me al snel nietig en minderwaardig, overweldigd en overbodig, falend en onzichtbaar. Daarom, tot dwaas verklaard, beperk ik me graag tot het simpele, tot de introductie van een enkel woord in een oneindige kosmos, als een rimpeling in een oceaan, in liefde geschonken, in vrijheid van keuze, van harte.

Mensen zeggen dat, dat we de wereld kunnen vormen naar de manier hoe we daarover denken, heb het hier thuis eens geprobeerd en nu zit ik met een wereld in m’n maag die er niet is, hoopvol en prenataal depressief. Ja, verschrikkelijk pijnlijk is dat, in woorden amper te bevatten, dat mensen strijden tegen problemen die er eigenlijk niet hoeven te zijn. En dat is niet omdat het moeilijk is, volgens mijn ervaringsgerichte beleving een kwestie van inspiratie, informatie en transformationele educatie. Dom natuurlijk, omkeren lukt nu niet meer, grootste blunder van m’n leven, potentieel in het hart,

Als het coronavirus op een aparte manier de wereld kan verbinden dan kunnen mensen met sprekend gemak van heel deze wereld een veel aangenamer plek maken. Oeps, ik hoop nu maar niet dat ik hiermee de aanstoker ben van vreedzamer en liefdevoller gedachten, ik zou immers zomaar ook een schizotypische persoonlijkheidsstoornis kunnen hebben, zo kan ik nog eeuwig bezig blijven met m’n herstelonderzoek. Maar goed, alleen is maar alleen natuurlijk, in droefheid wat niet is beschouwend, de hoop in de duisternis die er altijd is.

Ken je dat, het zit in kleine dingen met megalomane gevolgen? Met het coronavirus krijgen we hier een wel heel confronterende impressie van, of het finaal ook bijdraagt tot meer bewustwording en mondiale verbondenheid, valt af te wachten. Op analoge wijze zijn er echter nog meer katalysatoren te bespeuren, in theorie kunnen ze in versneld tempo bijdragen tot het herstel van onze planeet waarin het economische verstand een cruciale rol speelt. Zo kan morgen heel de financiële wereld ‘rustig’ imploderen om een co-creatieve economie en dito samenleving te laten ontkiemen. Op een A4’tje staat het

Wat tot de verbeelding spreekt is dat tijdloze attractors per definitie ook tijdloos zijn, net zoals wijsheid en liefde zich niet laat vangen door tijd en ruimte, noch door ideologieën in de vorm van machtsmisbruik en manipulaties allerhande. En het is net door kennis te nemen van deze voor iedereen vrij beschikbare informatie dat het OPS-lijderschap gevoed wordt, wat vrijwel spontaan ook leidt tot een verhoogde innerlijke spanning en bijhorende emoties, net zoals het verdringen door de omgeving in de vorm van negatie, ontwijking en stigma, zij het maar al te vaak onbewust en onbegrepen.

Geen fluit maakt het je uit, ervaringswerkers komen dan ook niet zomaar uit de lucht gevallen, je weet dit immers al lang. En wat is het resultaat? Nee, doe rustig verder zoals je bezig bent, daar heb je veel plezier in, succes.

Het zijn anderen die zelfmoord plegen omdat ze niet bestand tegen al dat geweld in deze wereld, zowel fysiek als verbaal. Dat is nu het probleem juist, het werkt averechts maar dat zie je niet, voor jou maakt het geen barst uit.