TTC

Je weet dat helemaal niet, je hebt er ook nog geen onderzoek naar gedaan, zo kan je alles afschrijven, makkelijk.

Dat mag, onwetendheid kent vele gradaties, net zoals stigma, negatie, ondermijning, verwerping, onderdrukking en diens meer om tragisch absurde redenen.

Daar is communicatie voor, probeer anders zelf eens binnen het kader van de verzoeningsleer te verwijzen naar epistemologische obstakels, dan moet je al vrezen voor je leven op een christelijk forum. En dan zeggen dat het niet on-topic is? Stoorzenders?

Is het onderstaande leesbaar? Als mensen communiceren kan de verzender van informatie cognities overdragen aan de ontvanger. De verzender kan echter niet controleren in welk kader de ontvanger deze informatie plaatst. De ontvanger kan deze informatie immers verbinden met andere informatie. Bovendien kan er sprake zijn van cognitieve dissonantie waarbij er (al dan niet schijnbaar) tegenspraak is tussen de ontvangen cognities en de cognities die de ontvanger al in zijn hoofd heeft. Deze cognitievedissonantietheorie werd in de psychologie verder ontwikkeld.

Misleiding stelt zich tot doel om er helderheid in te verwerven, om pas dan met een schok wakker te worden, des levens.

Aparte strategie weliswaar, het is aan ons om dat te ontdekken, wat kristalhelder is.

Als we wisten wat we deden, heette het geen onderzoek, dixit Einstein.

Tegen de tijd dat we hierop een eenduidig antwoord hebben, zullen begrotingstekorten een waan blijken. Andersom is misschien ook mogelijk, maar dat weten wellicht alleen die 144.000.

Ik hoop voor jou dat je deze vraag zelf niet ernstig neemt, heel het christendom gaat hierover.

Wie middels een herstelonderzoek alles herleid tot z’n essentie, en dan het advies loslaten krijgt, rukt zich wanhopig de haren uit het hoofd.

En als de ethiek de romantiek inhaalt, zijn de vlinders het eerste slachtoffer.

We kunnen hier al een fijne indicatie krijgen, veel eenvoudiger dan de mist waar het maar al te vaak in gehuld wordt.

Ik reageer op het onderstaande: Dit en deze slaat op ‘den waarachtige’ en op ‘Zijn’. Dus niet op Jezus. Bij erkenning van de tweenaturenleer slaat Jezus op beiden, naargelang de hoedanigheid die zich afwisselend kan uiten. Wanneer derhalve de tweenaturenleer niet erkend wordt, ontbreekt deze optie als potentieel, zowel in begrip als ervaring.

Religie suggereert verlevendiging, wat logischerwijs pas kan als z'n tegengestelde ook in het leven gebakken zit, van nature.

Zo gaat het altijd, dat is het punt.

Kan je dit verschil even toelichten? Mensen interpreteren woorden of contexten binnen een veelheid aan verschillende referentiekaders die op een of andere manier altijd aan elkaar hangen, waarbij het toevoegen of nu net weglaten van informatie tot andere inzichten kan leiden, als premisse. Enkel geldig wanneer de tweenaturenleer niet erkend wordt, in het andere geval is het altijd tweeledig te interpreteren.

Het is als zeggen dat je de flap van een wiskundeboek leest om dan te denken dat we wiskundigen zijn, geen idee hebbend wat we dan precies verwerpen omdat het niet begrepen wordt. Het staat te boek als het Dunning-Krugereffect, dan kan je eeuwig blijven zeggen dat je niet weet wat 144.000 'uitverkorenen' wel weten.

Dan is er 10% die het wel doet, jij als JG mag en kan dit niet begrijpen, het zijn immers verboden onderwerpen, zo simpel is het.

Dit is flauwekul Sjako, tenzij je nog nooit ernstig hebt nagedacht over wat je zelf allemaal schrijft, en dat heeft met cognitie te maken, staat allemaal beschreven.

Ook het duister zal een functie hebben, wie kan zoiets bedenken?

Aangenomen het idee dat zelfrealisatie het doel is van elke ziel middels een veelheid aan wegen en verschillende snelheden, dan lopen we onsamenhangend kriskas door elkaar heen, waar enige verwarring en chaos niet vreemd aan is.

Mensen interesseren zich niet in God, ze willen zich goed voelen, twee verschillende dingen.

Als tijdloos hetzelfde, net dat maakt het zo fascinerend voor de ziel om te exploreren, als aan die oproep beantwoord wil worden. Levensbeschouwelijk zou het redelijk absurd worden om het alsmaar over herstel, bevrijding, verlichting of verlossing te willen hebben, als er ook geen gevangenis zou voorzien zijn geweest, het ene kan niet zonder het andere.

Misschien wordt de aandacht teveel naar buiten gericht waardoor het omgekeerde effect ontstaat, eerder een blokkade die ons weerhoudt van diepe introspectie dat indien succesvol leidt tot het sterven aan het valse zelf of de identificatie. Maar dat zijn geen speeltjes voor het intellect, het is een zeer indringend proces dat iemands leven totaal overhoop kan halen. Kortom, tussen theorie en praktijk is een verschil, het proces is de weg, niet de beschrijving ervan.

Al eens bij stilgestaan dat je bij die 144.000 hoort waar Sjako het altijd over heeft?