TTC

Zeg dat wel, net zoals boerenlogica niet past in een vat vol paradoxen.

Soms, redelijk vaak zelfs, heb ik de indruk dat we alles nog verwarrender maken, niet eenvoudiger.

Wie nu pas start kan (nog) geen rekening houden met een aantal obstakels die zich zullen manifesteren, en dat ze er zijn kunnen we niet weten zonder te starten.

De laatste horde wegnemen heeft weinig zin, als aan de eerste bottlenecks ontstaan.

De christelijke kabbala is het product van het Italiaanse renaissancedenken dat elementen uit de joodse kabbala en uit de hermetische mysteriën met elkaar vermengde. Zo kwam Cosimo de Medici, stichter van een Platoonse academie en een gepassioneerd verzamelaar van manuscripten, in 1490 in bezit van het Griekse manuscript van de Hermetica van Hermes Trismegistus.

Binnen het NVC-traject maken we gebruik van de 4B's: we kunnen niet blij worden van wat we niet weten we kunnen niet boos worden van wat we niet weten we kunnen niet bedroefd worden van wat we niet weten we kunnen niet bang worden van wat we niet weten In sommige gevallen is geen enkele van toepassing, omdat we niet weten wat we niet weten.

Hilarisch, alsof dat zo interessant zou kunnen zijn.

De (grafisch) ontwerper/cartograaf houdt daarbij niet alleen rekening met technische aspecten, maar ook met de doelgroep en de exacte boodschap. Hij/zij zal de complexiteit hierop moeten afstemmen. Hij/zij dient behalve (technische) ervaring ook kennis te hebben van onder andere communicatie, cartografische principes, diagramsoorten, pictogrammen.

Gelukkig dat we niet blij kunnen worden van wat we niet weten.

Normaal stellen we de dingen die we maar normaal vinden, niet in vraag.

Visualisaties hebben in de regel een beelddrager. De meest traditionele beelddragers stammen uit de prehistorie en eerste beschavingen zoals rots, klei, bot, metaal, papyrus, papier, zijde, canvas.

Iemand die binnen het AQAL-model stelt expert te zijn op alle niveaus en in elk kwadrant, geloof je misschien maar beter niet.

Op de keper beschouwd verwijst het fenomeen serendipiteit dus niet naar iets uitvinden, veel genuanceerder kan het daarom ook beter benoemd worden als een toevallige ontdekking.

Zelforganisatie is een voorbeeld van een emergent verschijnsel, het systeem krijgt (nieuwe) kenmerken die ontbreken bij de samenstellende onderdelen.

Je zou ook kunnen denken dat het wel ergens stopt, en we zijn nog niet begonnen.

De zesde dimensie is de heilige geometrie. Fibonacci beschreef de gulden snede, het principe waarop alle natuurlijke vormen zijn gebaseerd. De kubus van Metatron representeert elke vorm onderdeel van de heilige geometrie. De natuur, het leven in zijn algemeenheid inclusief de vormen en de beweging van de zonnestelsels is gebaseerd op heilige geometrie. Het gebruik van symbolen, heilige vormen en het bewustzijn dat zij de basis vormen voor alles wat fysiek is, vormt de basis van de creatie en geeft je toegang tot de bouwstenen van de 6de dimensie.

Frappant voorbeeld is dat bomen zelden de neiging hebben om los te lopen.

Fundamenteel onderzoek mag dan misschien wel lijken op spijkers op laag water zoeken, en daarom veel minder de interesse genieten, het laat ons tegelijk toe om hulpvragen veel specifieker te maken in lijn met de aspiraties van een gesuggereerde nieuwe ggz. Lastiger wordt het echter wanneer een veelheid aan referentiekaders nu net het resultaat van een dergelijk onderzoek buitenspel plaatst, alsof we de kar voor het paard spannen, als een slepende ziekte die we voor ons uitduwen om telkens opnieuw te verzanden in schemerachtige constructies waar eigenlijk niemand bij gebaat is, begrijpelijkerwi

Zo gezien, net omwille van het quasi ontelbaar aantal thema’s die we zouden kunnen onderzoeken, verwordt het van romantische signature begrip horizonversmelting tot een overweldigende tsunami aan informatie die het navigerende zelf haast doet verdrinken, quasi onverteerbaar. Van droom tot nachtmerrie, naar machteloosheid, vereenzaming, onbegrip, ontmoediging, in een wereld die in volledig contrast dreigt af te glijden tot z’n tegengestelde in de vorm van een mondiale catastrofe. Desalniettemin is er nog steeds een sprankeltje hoop, aan de horizon, in eenvoud en kleine dingen, in veiligheid en

Agorisme is een libertarische sociale filosofie die een samenleving propageert waarin alle relaties tussen mensen zijn gebaseerd op vrijwillige transacties, volgens de theorie van de 'counter-establishment-economics' van Samuel Edward Konkin III, een soort van economisch circuit dat parallel aan een overheidsgebonden markt functioneert. Dit schept de mogelijkheid om een vrije samenleving te kunnen realiseren zonder dat de noodzaak bestaat door gewelddadige revolutie de staat omver te moeten werpen.

Zo gezien zou binnen dat type meditaties goede aarding niets met gras of beton te maken hebben, dan wel met het anker dat enige standvastigheid biedt om er geen zweefvlucht van te maken. Maar dat is zoals altijd slechts theorie die ook de nodige ggz-expertise vergt om niet van het ene misverstand in het andere te tuimelen, hypergevoelig.

In de speltheorie, een deelgebied van de wiskunde, is een Nash-evenwicht een oplossingsconcept voor een niet-coöperatief spel, waar twee of meer spelers aan meedoen. In een Nash-evenwicht wordt elke speler geacht de evenwichtsstrategieën van de andere spelers te kennen en heeft geen van de spelers er voordeel bij om zijn of haar strategie eenzijdig te wijzigen.

Hoe boeddhistische kosmologen er ooit toe zijn gekomen om te spreken over 31 bestaanswerelden, en niet bijvoorbeeld 42, begrijp ik voor geen halve meter. Ja, hoor het je al zeggen, alsof het mogelijk zou zijn om er überhaupt iets van te begrijpen, de ver van ons bed show. In afwachting kunnen we er wel de tijd mee vullen, misschien zelfs puur toevallig andere invalhoeken mee mogelijk maken.

Het gezegde 'zout in de wonde strooien' heeft een compleet andere betekenis dan de positieve connotaties die soms aan zout worden toegeschreven, zoals bijvoorbeeld in het Bijbelse citaat 'zout der aarde'. Het gezegde 'zout in de wonde strooien' wordt gebruikt om aan te geven dat iemand bewust extra leed of pijn toevoegt aan een al pijnlijke situatie. Het wordt meestal gebruikt in een figuurlijke zin om te beschrijven hoe iemand opzettelijk de emotionele pijn van een ander vergroot.

Nieuwe cijfers van de Onafhankelijke Ziekenfondsen tonen aan dat maar liefst 12,7 procent van alle mensen die in de eerste helft van 2022 arbeidsongeschikt werden, uitviel door een burn-out. Dat is meer dan één op de acht. Corona zelf, en de kopzorgen om de huidige crisissen, zorgen voor een pandemie ná de pandemie.