Kwispel

Dat is helemaal juist geconstateerd, ik heb met nadruk onderscheid gemaakt tussen "Heilige Geest" en DE Heilige Geest en mij is het gebruik of niet gebruik van de lidwoorden bekend in het Grieks maar ook in het Hebreeuws en dat kan ik ook verklaren.

Overigens ligt er natuurlijk wel een duidelijke verbinding tussen Lukas 2 Zijn geboorte in het broodhuis ( Bethlehem) en Zijn wedergeboorte bij de opstanding. Maar dat zou te ver van het onderwerp van dit topic afdwalen.

Maar Zijn geboorte staat natuurlijk wel model voor Zijn wedergeboorte en het bijzonder is:

Want de verbinding ligt natuurlijk in Zijn geboorte in Bethlehem en Zijn opstanding.

En zoals eerder gezegd: Zonen worden niet geboren, in de Bijbel, maar kinderen worden geboren die de Zoon zullen zijn/worden. Maar van Jezus wordt direct gezegd, 'dat zij haar eerstgeboren Zoon baarde.'

Dat wil zeggen dat Zijn geboorte direct verwijst naar Zijn wedergeboorte, waarbij niet gezegd dat het zoonschap nu al gestalte kreeg, dat gebeurde pas bij de opstanding.

Maar er was geen plaats voor Hem in de herberg. En ook na Zijn wedergeboorte was en is er geen plaats voor Hem in de herberg en dus zijn wedergeboren Christenen geplaatst buiten de legerplaats en buiten deze tijdelijke wereld ( herberg) .

Ik heb geen enkele behoefte om wie danook te overtuigen.

Als men geen onderscheid ziet, m.b.t. de Here Jezus t.a.v. Zijn geboorte en Zijn wedergeboorte dan wordt het heel lastig.

Als je wedergeboorte niet ziet in relatie tot de opstanding dan kan ik me ook voorstellen dat men de doop op grond van geloof en door onderdompeling dus ook niet "hanteert".

Juist de geschiedenis van Nicodemus geeft aan dat wedergeboorte niet te maken heeft met uit de geest geboren worden, maar uit de Geest geboren worden. En de Heilige Geest zoals bekend naar ik veronderstel was pas aan de orde bij Zijn opstanding, maar ook dat is al eerder "langs" gekomen. Er staat geschreven:

''"De Heilige Geest was nog niet overmits Jezus nog niet verheerlijkt was". De discipelen wisten niet eens wat Heilige Geest was. Wedergeboorte heeft alles te maken met DE Heilige Geest, ( let op het lidwoord). Er is dus ALLE reden om het verschijnsel en de verschijning van de Heilige Geest te conformeren ( niet plakken) aan de opstanding in het algemeen, maar vooral aan de opstanding van de Here Jezus in het bijzonder.

Ik ben van mening dat kennis van het begrip wedergeboorte een eerste "vereiste" is voor een Christen van na de opstanding en dat zijn wij toch?

Natuurlijk heeft de Here Jezus het over "wakker worden" in Johannes 11 want Lazarus zou daarna alsnog sterven. Maar zelfs als je het "wakker worden" handhaaft en hanteert dan heb ik ook de zin aangehaald : "Ontwaakt Gij , Die slaapt en sta op uit de doden en Christus zal over U lichten. Het doet toch niets af aan waarin de opstanding resulteert?

En het was juist triest dat Nicodemus niet wist hoe het zat met "wedergeboorte".

En hij was nog wel een hoge geleerde in aanzien in die dagen, maar ik vrees dat er weinig veranderd is in onze dagen. Mattheus 1 vers 18 en Lucas 1 vers 35 spreken over de zwangerschap van Maria uit de Heilige Geest, maar let op, dat is niet hetzelfde als de Heilige Geest als Trooster, ook daar is veel misverstand over.

Dat Hij uit de Heilige Geest verwekt is, wil niet zeggen dat Hij bij Zijn geboorte dus wedergeboren was. Dus het sluit niet aan in de zin zoals jij het laat aansluiten.

Er staat ook in Lucas dat het gaat om Kracht van de Allerhoogste, n.l. Heilige Geest die Maria bevruchtte.

Dat is iets anders dan wat die duif voorstelde bij Zijn doop , de duif als beeld van DE Heilige Geest als Persoon. En dan komen we weer bij die Drieheid van dit topic, het is geen 3e Persoon van de Godheid, maar het is vanaf de opstanding de Persoon van de opgewekte Christus. En daarom waren de OT gelovigen NIET wedergeboren, maar wel op grond van geloof gerechtvaardigd en wacht hun wedergeboorte op de Jongste Dag waar allen zullen opstaan uit de dood en wij zijn die uitzondering op die regel. Wij zijn reeds opgestaan met Christus en wij zitten al aan de rechterhand van de Vader samen met en in Christus ( Col 3 vers 3) en al die andere gelovigen wachten in het dodenrijk in de schoot van Abraham.

De positie van "een volk voor Zijn Naam", na de terzijdestelling van Israël is een andere positie wat Paulus dus een " verborgenheid" noemt en door Paulus ook pas bekend gemaakt is. Onder het OT wordt de Gemeente wel genoemd, maar in typologische zin en niet expliciet.

En daarom spreken de brieven van Paulus en Petrus en Johannes pas over de rijkdommen van de positie van ons als het Lichaam van Christus wat voordien niet bekend was en die positie heeft alles te maken met De werking en uitstorting van De Heilige Geest. Nogmaals de discipelen wisten niet eens dat er een Heilige Geest bestond. En dat staat weer in relatie tot wedergeboorte en niet tot Zijn geboorte, hoewel dat typologisch een beeld is van wedergeboorte.

Dank je wel en dan nog een vraag: Ben jij bekend met de restitutieleer?

@ Student, wie noem jij een bekende creatonist?

Dat wil ook zeggen dat de alombekende tekst uit 1 Johannes 1 vers 7 van toepassing is

Zolang Hij ( de Hogepriester) binnen was, dus in het binnenste Heiligdom... was het Grote Verzoendag en zo leven wij dus in de tijd van Grote Verzoendag nu. En dus zolang Hij nu "binnen" is doet HIJ verzoening voor ons. En worden onze zonden dagelijks vergeven.

De rest is de Hogepriester kwijt, maar wij niet. Wij weten wat Hij doet en waar Hij is. Lees Hebr. 2 . Dat is een boodschap van Licht dat in onze harten zou schijnen.

Maar.... de Hogepriester zal een keer naar buiten komen om de zegen uit te spreken, dat deed de hogepriester nadat de zonden van het volk waren weggedaan en kwam er verzoening met God tot stand. En dat is ook de toekomst voor straks als Hij terugkomt voor Zijn volk Israël/

Maar Hij is nu nog steeds in het binnenste Heiligdom. En doet een werk aan gelovigen volgens Hebr. 2.

En 1 Johannes 1 vers 7 zegt: “Maar indien wij in het licht wandelen , gelijk Hij in het licht wandelt, hebben wij gemeenschap met elkaar en dus ook met Hemâ€. En het bloed ( het leven) van Zijn Zoon reinigt ons van alle zonden en dat is precies dat bloed waarmee Hij ons nu reinigt. Dus niet het kruis waar het bloed wegstroomde, maar Zijn Leven nu.

Het gaat in 1 Johannes niet om het bloed wat vloeide t.b.v. de wereld, want Johannes schrijft aan gelovigen dus juridisch gezien, "en het bloed van Jezus Christus ( let op de toevoeging Christus) reinigt ONS ( niet de wereld) van alle zonde. En voor ons als gelovigen is het nu Grote Verzoendag.

Laat ik als antwoord op al deze vragen die inmiddels ontstaan ,me even houden bij Hebr. 2, temeer omdat ik de neiging had om Psalm 22 te lezen waar alles wordt beschreven t.a.v. Het lijden en sterven van de Here Jezus maar Hebr 2 omdat daar Psalm 22 wordt geciteerd en andersom.

Hier vinden we een kort commentaar van de auteur ( ik denk Paulus) waar staat dat God de Here Jezus heeft gesteld tot erfgenaam van het heelal.

En dat is een waarheid die staat t.o. een andere waarheid n.l. de menswording van de Here Jezus.

Hij is God geopenbaard in het vlees, maar niet slechts God zit op de troon van God, maar ook een Mens is gezet op de troon van God.

De geboorte van Jezus van Nazareth was in feite de geboorte van een mens, Wiens oorsprong God was. En over de Zoon wordt gezegd dat Hij is het uitgedrukte Beeld van Gods zelfstandigheid.

Hij,.. Die geboren werd in Bethlehem was het afschijnsel van de heerlijkheid van God.

Uitgedrukt in de mens Jezus van Nazareth die de hoogste titel op aarde voerde n.l. 'De zoon des Mensen', ( de zoon van Adam), d.w.z. de erfgenaam van Adam. Ook wel de 2e Adam genoemd, de rechthebber op de troon die zou heersen over de hele aarde.

Het is duidelijk dat Zijn regering straks voor meer dan 1000 jaar noodzakelijk is, omdat het de vervulling is van dat waar Adam faalde. Ik verwacht ook niet alleen de jongste Dag, maar ik verwacht een regering over de aarde, en de aarde zou onderworpen zijn aan de mens, maar helaas het is andersom. Zij die uit de aarde zijn genomen, keren tot de aarde weer. De stof heerst over de mens. Dus kan de mens de aarde niet onderwerpen.

Ik verwacht de Zoon van Adam die tegelijkertijd God is, uit de hemel die straks de aarde aan Zich zal onderwerpen en dat lezen we in Hebr. 2 vers 1. Hij zei immers: 'Eer Abraham was IK, maar HIJ had ook kunnen zeggen: “Eer Adam was ben ikâ€.

Hij is niet EEN Zoon zoals de Jeh. Getuigen beweren, Hij is DE Zoon van God en Hij is DE Zoon des Mensen.

Daarom gebruik ik nooit een vertaling zoals die van het Wachttorengenootschap die dus her en der is aangepast om deze gedachte/ hun leer te rechtvaardigen. En dat is geen goed gebruik van de Bijbel, maar dit terzijde.

Jezus van Nazareth is dè mens, een door God gezonden profeet, maar Die Nu gezeten is in de hoogste majesteit in de hemelen. Maar dat WAS Hij ook ooit.

Het gaat erom dat het niet eens alleen noodzakelijk was dat Hij mens werd, maar het is blijkbaar wel noodzakelijk omdat ook wij de Goddelijke natuur deelachtig werden. Waarom?

Omdat God Zelf eerst mens werd. Wat voor ons van belang is, dat een MENS gezeten is aan de Rechterhand van God. En wij als mensen zijn ook gezeten aan de rechterhand van de Vader ( met wij bedoel ik wedergeborenen).

Beide posities zijn verenigd in de Persoon van Jezus Christus. Niet fifty-fifty, maar God met ons, Immanuël en dat is 100 % God en 100 % mens, maar dan heb ik het over Zijn positie NU.

En dáár delen wij als gelovigen in en daarom is het ook belangrijk om dat goed in kaart te brengen.

Wie is de Zoon des Mensen? Dat is tevens de Zoon van God. En ik probeer nu even te laten liggen, wanneer Hij die Zoon van God is geworden omdat het mij daar niet uitsluitend om gaat en “meespelen†of een spel spelen is niet wat ik beoog.

Hij kwam niet van het kruis af juist ómdat Hij de Zoon van God was. Ik hoop dat dit duidelijk is.

Hij stierf en Hij stond op uit de dood. Waarom verloste Hij de Joden dan niet van de Romeinen en waarom richtte Hij toen niet direct de vervallen hut van David op?

Nadat is vastgesteld dat Hij de Erfgenaam is van God Zelf zal Hij dat allemaal pas doen.

Wij zien nu nog niet dat Hem alles onderworpen is zegt Hebr. 2 vers 8.

De mens Jezus van Nazareth werd verhoogd en dat was nooit eerder gebeurd. ( Psalm 8 vers 5)

Jezus was Zijn naam toen Hij geboren werd in Bethlehem en alles is nu aan Hem onderworpen en je kunt ook zeggen dat alles aan de Zoon van God is onderworpen, maar zo staat het er niet en zo lees ik het ook niet.

Hij werd mens om te kunnen sterven en dat is geen verheffende gedachte, maar ook wij zijn hier om te kunnen sterven. Wij zijn toch niets meer?

Dat betreft elke afstammeling van Adam. Dus God werd mens opdat Hij zou sterven.

Een rare gedachte bij het vieren van Kerstmis, ook weinig verheffend.

Let op dat er staat dat een “Kind is ons geboren, maar een Zoon is ons GEGEVENâ€. Vind ik de duidelijkste tekst om te gaan van kribbe naar kruis en troon, 2x hout en 1x goud.

De duidelijkste tekst om te zien dat in de Bijbel de Zoon werd gegeven , nadat Hij als Kind geboren was. ( Jesaja 9 vers 5).

En wie worden tot heerlijkheid geleid? Hebr 2 vers10 geeft het antwoord: “ ….dat Hij vele zonen ( huos) tot de heerlijkheid leidende, de overste Leidsman hunner zaligheid door lijden zou heiligenâ€.

En maak daar geen aangenomen kinderen van of aangenomen zonen dat is echt in strijd met alle teksten in de Bijbel waar ook Johannes al zegt dat wij het recht/macht hebben om door geloof onszelf kinderen van God te noemen.

Waar zien wij Jezus met eer en heerlijkheid gekroond? Het staat hier n.l. 'aan de rechterhand Gods ' Hebr. 2 vers 9 en omdat Hij door lijden heen geheiligd werd, zo worden ook wij door lijden geheiligd. Toegelicht in vers 11. Allen uit één.

Hij werd mens opdat wij met Hem vereenzelvigd zouden kunnen worden. Hij ging de weg die de Schriften Hem voorhielden en dat was een weg van lijden, dwars door de dood naar het eeuwig leven en dat is onze weg ook als we gelovigen zijn. Wedergeboren Christenen.

En wij sterven ook met Hem en door de opstanding gaan ook wij de hemel in. Achter het voorhangsel in het ware tabernakel. En naderen tot de troon waar Jezus van Nazareth gezeten is. Als mens en als God. En dit zou het hoofdaspect moeten zijn van het begrip Vader en Zoon om even on-topic te blijven en wij zijn dus mede-erfgenamen en daarom schaamt Hij Zich niet ons Zijn broeders te noemen. ( Ps. 22 ) Wie zijn dat? Als een zoon niets anders betekent dan erfgenaam dan betekent broer ook erfgenaam.

Paulus noemt ook expliciet Timothéus de broeder ( mede-erfgenaam) . Overigens schiet me te binnen dat Paulus hem ook zijn zoon noemt, maar Timotheus was helemaal geen biologische zoon van Paulus.

Hij legde vlees en bloed af, omdat Hij sterker was dan de aarde, Hij was ook niet uit de aarde aards zoals Adam. En daarom kon Hij door de dood heen, degene die het geweld des doods had ( de duivel) kon overwinnen. God neemt geen engelen aan, God neemt gelovigen aan, n.l. Het zaad van Abraham. ( vers 16) .

En de Hogepriester zou uit de mensen genomen worden om de zonden van het volk te verzoenen en dat doet Hij nu nog steeds want onze voeten worden dagelijks gewassen en wij worden gereinigd van dag tot dag om rein en heilig voor God te staan.

En het laatste vers zegt danook dat de Hogepriester ons ( gelovigen) te hulp kan komen, nu!

Wij kennen Hem als Hogepriester maar ook als Koning, want dat betekent Melchizédek, Koning des Vredes. En dat was onmogelijk onder het oude verbond. Niemand was Hogepriester en koning tegelijk. Wij hebben dus niet alleen een Koning die over ons heerschappij heeft, maar ook een Hogepriester die onze zonden wegneemt. Beter kun je het niet treffen.

En deze Hogepriester heeft onvergankelijk leven. Een ander aspect van de incarnatie van God. Geboren in Bethlehem, en gestorven als mens opdat Hij uit de mensen genomen zou worden.

En daarom scheurde het voorhangsel. Voor een ander misschien van de hak op de tak, voor mij een logische lijn in de heils His-Story. En daarok begint de Bijbel met: 'Daar zij Lichtâ€. 2 Kor. 4 verklaart dat dit Licht in onze harten zou schijnen. “Daar is uit 's werelds duistere wolken een Licht der lichten opgegaan.â€

Ik heb bijvoorbeeld nog nooit een globe los zien zweven. De aarde zou dat wel doen. Dat is dus buitengewoon

In de BIjbel staat dat de aarde vast gefundeerd ligt. Hoe verklaar je dat dan? Is dat "gewoon"?

Dan heb je mijn post niet goed gelezen, sorry. Jij toont met Joh. 3 vers 16 en 17 niet aan wat ik heb gesteld. Bovendien leg ik nog uit dat Hij Zijn discipelen scherpelijk verbood dat ze zouden rondbazuinen, dat Hij de Zoon van God was. Het item was dat Hij nergens expliciet zegt: "Ik ben de Zoon van God" en dan kom jij aan met Joh. 3 vers 16, prachtige tekst, maar geen antwoord op mijn stelling/vraag.

Ter verduidelijking: De Here Jezus was de Zoon van God toen Hij werd geboren. Hij was immers uit God's Geest verwekt en dit is de Bijbelse waarheid waaraan ik niet durf te tornen. Maar wel zou men het verschil kennen tussen de Zoon van God en de Zoon van God. Het verschil zit hem in de geboorte en de Wedergeboorte.

Toen de Here Jezus geboren werd, was Hij mens en stierf Hij als mens aan het kruis. Nu Christus Wedergeboren is en Nieuw / Eeuwig Leven ontvangen heeft is Hij de Eerstgeborene. Dat is op een ander niveau dan de aardse.

Toen de Here Jezus geboren werd uit Maria, werd Hij Mens(1Kor.15 3x). Dat staat onomstotelijk vast. En was dus zelfs onder de engelen geplaatst. Hebr.2:9.

Wat gevaarlijk is, als men zegt: "Jezus was vanaf Zijn geboorte mens én God" is dat mens en God dus ook beiden stierven aan het kruis. Dat kan niet, want God sterft niet.

Dat moet je aan het denken zetten.

Wat is Christus' opstanding dan uit de dood, als het geen Wedergeboorte is, waar wij deel aan hebben gekregen? De Bijbel is overduidelijk dat Christus Jezus de EERSTE is die Wedergeboren werd, namelijk opstond uit de dood.

1Kor.15:20 Maar nu, Christus is opgewekt uit de doden, en is de Eersteling geworden dergenen, die ontslapen zijn.

1Kor.15:21 Want dewijl de dood door een mens is, zo is ook de opstanding der doden door een Mens.

Toen de Here Jezus geboren was, was Hij de Zoon van God, op aards niveau. Hier spreekt de Here Jezus trouwens Zelf over. Maar door Zijn opstanding uit de dood, dat is Wedergeboorte, werd Hij de Eerste en daardoor is Hij nu gezeten in macht en Majesteit. Want als Zijn opstanding uit de dood geen Wedergeboorte is...

1Kor.15:18 Zo zijn dan ook verloren, die in Christus ontslapen zijn.19 Indien wij alleenlijk in dit leven op Christus zijn hopende, zo zijn wij de ellendigste van alle mensen.

Wat is de Wedergeboorte eigenlijk volgens jou? En op grond waarvan denkt u dan Wedergeboren te kunnen zijn al er geen Eersteling is? De Eerste = de Enig geboren Zoon. Op grond van Christus' werk zouden we niet alleen erven van God, maar zelfs mee erven met Christus (Rom.8). Dat is op gelijk niveau volgens de Bijbel. Dat is niet wat ik wil, maar dat is Zijn wil, namelijk dat ook wij zonen van God worden. (In de Evangeliën zegt de Here Jezus dat wij de engelen (= zonen Gods) gelijk zullen zijn.)

Rom.8:14 Want zovelen als er door den Geest Gods geleid worden, die zijn zonen Gods.

15 Want gij hebt niet ontvangen den Geest der dienstbaarheid wederom tot vreze; maar gij hebt ontvangen den Geest der aanneming tot zonen, door Welken wij roepen: Abba, Vader!

16 Dezelve Geest getuigt met onzen geest, dat wij kinderen Gods zijn.

17 En indien wij kinderen zijn, zo zijn wij ook erfgenamen, erfgenamen van God, en medeerfgenamen van Christus; zo wij anders met Hem lijden, opdat wij ook met Hem verheerlijkt worden.

18 Want ik houde het daarvoor, dat het lijden dezes tegenwoordigen tijds niet is te waarderen tegen de heerlijkheid, die aan ons zal geopenbaard worden.

19 Want het schepsel, als met opgestoken hoofde, verwacht de openbaring der zonen Gods.

Bestudeer het begrip "wedergeboorte" dan zie je dat de Opstanding van de Here Jezus uit de dood, betekent dat Hij Wedergeboren werd. En dat Hij toen de Eerstgeborene werd. En dat onze wedergeboorte niets voorstelt, als Hij ons niet was voor gegaan.

Dat Christus toen werd aangesteld tot Zoon van God is op te maken in vier Schriftplaatsen. Dat neemt niet weg dat Jezus’ uitspraken over dat Hij de Zoon van God al was, waar zijn en in eerste instantie toepassing hebben over Zijn Vader, God in tegenstelling tot Zijn aardse moeder Maria. In tweede instantie is het natuurlijk zo dat de Zoon van God de Enige pretendent was Die in aanmerking zou kunnen komen voor de te erven titels. Iemand zou alles erven van de Vader. Dat is de Zoon, die eerst de pretendent was tot aan Zijn aanstelling tot Zoon van God.

Hebr.1:2 Welken Hij gesteld heeft tot een Erfgenaam van alles, door Welken Hij ook de wereld gemaakt heeft

Hebr.1:4 Zoveel treffelijker geworden dan de engelen, als Hij uitnemender Naam boven hen geërfd heeft.

Drie is het getal van de vormwording.

Drie is het getal van de geboorte. De drie houdt ook verband met een "geboorte". "Vormwording" en "geboorte" hangen met elkaar samen.

Drie is het getal van de dubbelheid. Een drie is een dubbelheid: een drie houdt een vier in. De normale manier van tellen is één, twee, drie, vier. Wanneer de drie dubbel is dan betekent het dat we te maken hebben met drie én vier. De vier ligt in de drie opgesloten. De vier is de logische consequentie van de drie. Bijvoorbeeld:

1. Abram

2. Izak

3/4. Jakob en Ezau

De derde generatie is een tweeling en samen is dat vier. Ze vormen een eenheid. We kennen de uitspraak: "tot in het derde en vierde geslacht" (Deuteronomium 5 : 9), waarin ook de "drie" en de "vier" aan elkaar zijn gekoppeld.

De Hebreeuwse "drie" is de letter "gimmel" (g). Deze letter heeft als betekenis: "kameel". De kameel is een derde en daarom zijn er twee soorten kamelen. Eén met twee bulten en een kameel met één bult (drommedaris).

De Hebreeuwse "drie" is de letter "gimmel" (g). Deze letter heeft als betekenis: "kameel".

De derde dag komt, wat de betekenis betreft, met elke derde dag overeen. De derde dag heeft met de dag van de opstanding van Christus te maken. Op de derde komt nieuw leven tot stand. De "drie" is een beeld van vormwording en van geboorte. De geboorte houdt verband met het breken van het water. Op de derde dag had dit tot gevolg dat het land te voorschijn kwam. Op de derde dag wordt nieuw leven voortgebracht. Alle leven komt voort uit het water. De derde dag is - als echte derde – weer een dubbele. Op de "normale" dagen sprak God één keer, maar op de derde dag sprak God tweemaal.

Genesis 1 : 9, 11-13

9 En God zeide: Dat de wateren van onder den hemel in een plaats vergaderd worden, en dat het droge gezien worde! En het was alzo.

11 En God zeide: Dat de aarde uitschiete grasscheutjes, kruid zaadzaaiende, vruchtbaar geboomte, dragende vrucht naar zijn aard, welks zaad daarin zij op de aarde! En het was alzo.

12 En de aarde bracht voort grasscheutjes, kruid zaadzaaiende naar zijn aard, en vruchtdragend geboomte, welks zaad daarin was, naar zijn aard. En God zag, dat het goed was.

13 Toen was het avond geweest, en het was morgen geweest, de derde dag.

Zie ook de derde aartsvader "Enos" en de derde vrucht.

Numeri 13 : 23

23 Daarna kwamen zij tot het dal Eskol, en sneden van daar een rank af met een tros wijndruiven, dien zij droegen met tweeën, op een draagstok; ook van de granaatappelen en van de vijgen.

Deze tros werd door twee mannen gedragen. Dat heeft met de derde vrucht te maken: een dubbele. Als de derde vrucht gedragen wordt, gebeurt dat dus door twee mannen. De wijnstok heeft met het verbond met Abraham te maken.

Al eerder kwam ter sprake dat de Heer in feite nergens Zelf expliciet zegt: "Ik ben de Zoon van God"...

In Johannes 3 staat volgens mij wel een duidelijk voorbeeld van het tegendeel:

[16] Zoveel immers heeft God van de wereld gehouden, dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft geschonken, zodat iedereen die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven bezit. [17] Want God heeft zijn Zoon niet naar de wereld gezonden om de wereld te veroordelen, maar om door Hem de wereld te redden. [18] Wie in Hem gelooft, wordt niet veroordeeld; maar wie niet gelooft is al veroordeeld, omdat Hij niet geloofd heeft in de naam van de eniggeboren Zoon van God.

Dat zoonschap bezat Hij, volgens deze tekst, al op het moment dat de Vader Hem naar de wereld zond...

Dit is niet de issue en staat ook niet ter discussie.

Misschien nog wat geschiedenis over de zoonstelling.

Romeinen 8 : 28, 29

28 En wij weten, dat dengenen, die God liefhebben, alle dingen medewerken ten goede, namelijk dengenen, die naar Zijn voornemen geroepen zijn.

29 Want die Hij te voren gekend heeft, die heeft Hij ook tevoren verordineerd, den beelde Zijns Zoons gelijkvormig te zijn, opdat Hij de Eerstgeborene zij onder vele broederen.

"Zoonschap" wijst op "erfrecht", want men is geroepen om te erven. Van Abraham wordt gezegd dat hij een erfgenaam der wereld zou zijn (Romeinen 4 : 13). Abraham is de vader aller gelovigen (Romeinen 4 : 11, 12). Abraham geloofde en daarom werd hij geroepen. De derde fase is "gehoorzamen". Deze fase staat los van de eerste twee, omdat een gelovige, die dus geroepen is, zelf moet beslissen of hij aan die roeping gehoorzaam wil zijn. Dat wil zeggen: of hij in overeenstemming met zijn roeping wil leven.

Éfeze 4 : 1

1 Zo bid ik u dan, ik, de gevangene in den Heere, dat gij wandelt waardiglijk der roeping, met welke gij geroepen zijt;

Christus wordt als de Zoon geopenbaard en wij zullen met Hem als zonen geopenbaard worden,want wij zullen dan zijn gelijk Hij is (Kolossenzen 3 : 4; 1 Johannes 3 : 2). De schepping wacht op het openbaar worden van de zonen Gods (Romeinen 8 : 19). Het is de bedoeling, dat wij ons van onze toekomstige verantwoordelijkheden bewust zijn en in overeenstemming daarmee leven. Uiterlijk verschillen wij in niets met een dienstknecht, maar we zijn een "heer van alles" (Galaten 4 : 1).Wij zijn uitverkoren uit deze wereld op grond van ons geloof (Éfeze 1 : 4) en te voren verordineerd tot de Zoonstelling.

Éfeze 1 : 5

5 Die ons te voren verordineerd heeft tot aanstelling tot zonen, door Jezus Christus, in Zichzelven, naar het welbehagen van Zijn wil.

Heel vaak staat er "kinderen" in de vertalingen, maar het moet zijn zonen (Huos in de grondtekst).

Abraham ging uit naar de plaats die hij tot erfdeel ontvangen zou. Zo zijn wij eveneens op weg naar ons vaderland, namelijk de hemel zelf. Wij hebben een voorschot (onderpand) ontvangen op de toekomende erfenis (Éfeze 1 : 14).Wij weten dat wij het allemaal zullen ontvangen. Het is juridisch ons eigendom, omdat de Heer het ons beloofd en gegeven heeft.

Hebreeën 11 : 13-16

13 Deze allen (niet alleen Abraham, maar ook de anderen, die genoemd werden) zijn in het geloof gestorven, de beloften niet verkregen hebbende, maar hebben dezelve van verre gezien ("en geloofd†staat er niet), en omhelsd, en hebben beleden, dat zij gasten en vreemdelingen op de aarde waren.

14 Want die zulke dingen zeggen, betonen klaarlijk, dat zij een vaderland zoeken.

15 En indien zij aan dat vaderland gedacht hadden, van hetwelk zij uitgegaan waren, zij zouden tijd gehad hebben, om weder te keren;

16 Maar nu zijn zij begerig naar een beter, dat is, naar het hemelse. Daarom schaamt Zich God hunner niet, om hun God genaamd te worden; want Hij had hun een stad bereid.

Dat is vanwege de betekenis van "zoon" in de Bijbel. De zoon heeft altijd met "aanstelling" te maken. Ook wij worden aangesteld tot zonen, wij zijn nu kinderen van God, maar Paulus legt uit dat we wachten op onze "zoonstelling".

Deze aanstelling heeft altijd te maken in de Bijbel met "erfrecht", wij zullen als koningen en priesters heersen met Christus.

Je ziet ook dat het vaak de 2e zoon is die zou erven. We zien dat al bij Jacob en Ezau, maar ook bij Efraïm en Manasse en dat heeft ook te maken, met het feit dat het erfrecht naar de 2e gaat en bij de 1e wordt weggehaald.

In de Bijbel worden kinderen geboren, maar worden zonen aangesteld.

Als de Vader de woorden uitspreekt: "Gij zijt Mijn Zoon, heden heb Ik U gegenereerd", dan zijn dat profetische uitspraken, want ook de Here Jezus wist dat het "heden" pas gestalte krijgt bij Zijn opstanding.

Al eerder kwam ter sprake dat de Heer in feite nergens Zelf expliciet zegt: "Ik ben de Zoon van God", waarbij gesteld dat Hij het nergens ontkende als anderen dat zeiden, sterker nog, Hij verbood Zijn discipelen om dat rond te bazuinen, HIj verbood het hun scherpelijk staat er in mijn vertaling.

Hij wist dat dit nog moest gebeuren. Het is natuurlijk heel vreemd dat Hij de discipelen verbood rond te roeptoeteren dat Hij de Zoon van God was, waarom werd dat verboden?

En dat de Bijbel onderscheid maakt in de taal t.a.v. geboren kinderen en aangestelde zonen vind ik ook heel merkwaardig in de wet op de reiniging waar het gaat om een wet na een bevalling t.a.v. de reiniging.

Dan staat er de merkwaardige tekst; "Wanneer een vrouw zaad gegeven en een knechtje gebaard zal hebben zo zal zij 7 dagen onrein zijn enz....

Sinds wanneer geeft een vrouw zaad en sinds wanneer word je als knechtje geboren?

Daar moet een typologische betekenis inzitten. En dan volgt er namelijk nog een periode van 33 dagen dus kom je uit op 33 +7=40 . En dan verder is het vreemd dat er dan niet gesproken wordt over een vrouwelijk knechtje of zoiets, maar over een meisje en dan moet zij het dubbele aantal dagen voldoen aan die wet op de reiniging van kraamvrouwen.

Ik geef dit laatste voorbeeld even aan dat de Bijbel dus niet alleen een letterlijke, maar ook een overdrachtelijke en profetische betekenis heeft in de begrippen die God hanteert.

Als Petrus zegt dat nieuwgeboren kindertjes begerig zijn naar de redelijke onvervalste melk dan heeft dat een doel en dat staat er ook achter n.l. opdat gij door dezelve moogt opwassen. Ja opwassen maar tot wat dan?

Tot zaligheid? Ja ook... Maar elders staat dat wij reikhalzend zouden uitzien naar onze zoonstelling. En dat begrip is voor ons niet veel anders dan in de hele Bijbel n.l. de Zoon is de Erfgenaam. En dan moeten we opzoeken wanneer Hij de Erfgenaam werd en wat Hij zou erven. Ik doe dit snel even uit mijn hoofd dus ik zal nog wat argumenten opzoeken.

Jij maakt denk ik , geen onderscheid tussen Zijn positie als God in de hemel en Zijn positie als Zoon des Mensen op aarde en ik doe dat wel. Want Hij was een korte tijd beneden de engelen gesteld, staat er geschreven, en d.w.z. naar mijn mening dat Hij als Zoon van Adam in afhankelijkheid van de Vader was. Het was ook de kracht van de Vader Die Hem kon opwekken uit de dood en als Hij zoals jij beweert volledig aan God gelijk was tijdens Zijn leven op aarde dan kòn Hij Zichzelf uit de doden doen opstaan.

u vraagt, en wij draaien

Bijbelcitaat {SIMPLETEXT}:19 Jezus antwoordde en zei tegen hen: Breek deze tempel af en in drie dagen zal Ik hem laten herrijzen.

20 De Joden zeiden dan: Zesenveertig jaar is aan deze tempel gebouwd, en Ú zult hem in drie dagen laten herrijzen?

21 Maar Hij sprak over de tempel van Zijn lichaam.

22 Toen Hij dan uit de doden was opgewekt, herinnerden Zijn discipelen zich dat Hij dit tegen hen gezegd had en geloofden zij de Schrift en het woord dat Jezus gesproken had.

en

Bijbelcitaat {SIMPLETEXT}:Ik ben de goede Herder en Ik ken de Mijnen en word door de Mijnen gekend,

15 zoals de Vader Mij kent en Ik de Vader ken; en Ik geef Mijn leven voor de schapen.

16 Ik heb nog andere schapen, die niet van deze schaapskooi zijn; ook die moet Ik binnenbrengen, en zij zullen Mijn stem horen en het zal worden één kudde en één Herder.

17 Daarom heeft de Vader Mij lief, omdat Ik Mijn leven geef om het opnieuw te nemen.

18 Niemand neemt het Mij af, maar Ik geef het uit Mijzelf; Ik heb macht het te geven, en heb macht het opnieuw te nemen. Dit gebod heb Ik van Mijn Vader ontvangen.

n.b. dit zijn voor zover ik weet ook de enige twee teksten die de opstanding aan Jezus zelf toeschrijven, maar dat neemt niet weg dat ze er zijn. Overigens zie je hier ook weer dat duale in 10:18. Aan de ene kant zelf die macht hebben, maar aan de andere kant wel dat gebod ontvangen hebben, net als met het leven-in-Zichzelf in Johannes 5. Overigens staat in Hebr.7:17 ook nog dat Jezus 'onvernietigbaar leven' heeft.

Ik vrees dus, dat je je theologie iets moet herzien. Ook op aarde bleek Jezus dat soort dingen te kunnen.

Er was ooit een lied: "Daar juicht een toon, daar klinkt een stem", waar een regel zei: "Hij rees uit het graf door eigen kracht". Dat is later veranderd, want Hij rees uit het graf door 's Vaders Kracht en Hij werd de Zoon bekleed met macht.

jammer, want het is gewoon conform Johannes 2 en 10.

Je haalt zelf Johannes 5 aan vers 18, maar dan even doorlezen: Jezus dan zeide: "Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: "De Zoon kan niets van Zichzelven doen, tenzij Hij de Vader dat ziet doen, want zo wat Die doet , hetzelve doet ook de Zoon desgelijks".

Dan staat er dat de Vader Hem nog grotere werken zal tonen dat deze, opdat gij u verwondert, want gelijk de Vader de doden opwekt en levend maakt , alzo maakt ook de Zoon levend Die Hij wil. En dat gaat gebeuren als de Vader de Zoon alle dingen in Zijn hand heeft gegeven. ( Joh. 4 vers 35) En later verklaart Paulus dat dat pas gegeven werd nà de opstanding.

Waar Hij uitermate verhoogt wordt.

(....)

misschien dat Paulus en Johannes het dan niet eens waren hierover (of dat jij het niet met hen eens bent?) maar in Joh.2 en 10 staat het toch anders, zoals ik je liet zien.

Ja, dat zijn sterke argumenten, die je nu geeft. Stemt tot nadenken en nodigt uit tot nadere bestudering van genoemde teksten.

Ik ook, en als het waar is dat deze "student" slechts 16 jaar is dan vind ik het gewoon zielig dat er zo mee wordt omgegaan. Maar ja...wie wind zaait zal storm oogsten....

Misschien wek ik de indruk dat ik niet snap wat jij bedoelt, dat is heel goed mogelijk. Ik ga een beetje af op wat ik nu al jaren hoor en lees op forums o.a. en dat is dat men niet goed het onderscheid ziet tussen de HEERE Jezus als God in de hemel en Jezus als de Zoon des Mensen op aarde. Dus misschien lees ik dit in jouw post terwijl het er niet expliciet staat. En wellicht geloof jij wel in dat onderscheid, dat is mij nog niet helder.

Daarom dwaalden we af naar Jezus als Hogepriester aan het kruis al dan niet en daarom heb ik een apart topic hierover geopend, want ook daar zijn veel misverstanden of veel verschillende visies t.a.v. Zijn Werk aan de wereld en Zijn werk aan de Gemeente, zijnde Zijn Lichaam. Indoctrines van kerken zijn zeer hardnekkig is mijn ervaring.

Dat kan gebeuren dat je geen tijd hebt en maar gedeeltelijk op een paar dingen ingaat, overkomt mij ook weleens, maar dat nam jij mij zeer kwalijk. Ja zo voelt dat....We staan weer quitte.

Ja ik bedoelde dat kommagedoe. Als het niet relevant is, is dat helemaal ok. Ik onderschrijf het kerkelijke dogma niet zoals het wordt uitgelegd, 1 Joh. 5 gaat daar ook helemaal niet over.

Jij maakt denk ik , geen onderscheid tussen Zijn positie als God in de hemel en Zijn positie als Zoon des Mensen op aarde en ik doe dat wel. Want Hij was een korte tijd beneden de engelen gesteld, staat er geschreven, en d.w.z. naar mijn mening dat Hij als Zoon van Adam in afhankelijkheid van de Vader was. Het was ook de kracht van de Vader Die Hem kon opwekken uit de dood en als Hij zoals jij beweert volledig aan God gelijk was tijdens Zijn leven op aarde dan kòn Hij Zichzelf uit de doden doen opstaan.

Er was ooit een lied: "Daar juicht een toon, daar klinkt een stem", waar een regel zei: "Hij rees uit het graf door eigen kracht". Dat is later veranderd, want Hij rees uit het graf door 's Vaders Kracht en Hij werd de Zoon bekleed met macht.

Je haalt zelf Johannes 5 aan vers 18, maar dan even doorlezen: Jezus dan zeide: "Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: "De Zoon kan niets van Zichzelven doen, tenzij Hij de Vader dat ziet doen, want zo wat Die doet , hetzelve doet ook de Zoon desgelijks".

Dan staat er dat de Vader Hem nog grotere werken zal tonen dat deze, opdat gij u verwondert, want gelijk de Vader de doden opwekt en levend maakt , alzo maakt ook de Zoon levend Die Hij wil. En dat gaat gebeuren als de Vader de Zoon alle dingen in Zijn hand heeft gegeven. ( Joh. 4 vers 35) En later verklaart Paulus dat dat pas gegeven werd nà de opstanding.

Waar Hij uitermate verhoogt wordt.

Eigenlijk zijn alle wonderen die Jezus doet bij Zijn aardse rondwandeling profetisch, want de Joden waren bepaald niet onder de indruk van die wonderen, slechts een enkeling kwam daardoor tot geloof, nooit de massa.

Niettemin wijzen alle kreupele en blinden en doven mensen die genazen naar het Joodse volk wat in de toekomst in alle opzichten genezen zal worden als natie en dat illustreert Jezus bij de enkeling, waarbij Hij ook doden opwekt die profetisch spreken over Zijn eigen opstanding, maar ook over DE opstanding die alle mensen zal treffen.

Maar overdrachtelijk mij dus al getroffen heeft en dat heet dan wedergeboorte.

Er staat duidelijk geschreven in Johannes 2 en 5 vers 18 gewoon weergegeven wat resp. de Here Jezus zei of had gezegd, en dat is geen foute mening? Dat de Joden Hem zochten te doden en een reden hadden gevonden maakt iets niet tot een foute mening.

Dus die toepassing begrijp ik niet of vergelijk. Ik weet niet wat je ermee wilt zeggen.

Jij leest het wellicht niet in Johannes 5, maar het staat er wel

Flauw antwoord.

Jammer dat je niet op mijn post ingaat.

Natuurlijk zegt de Here Jezus : "Ik en de Vader zijn één". Dat is ook wat ik geloof en daarom de leer van de Drie-eenheid zoals het dogma dat hanteert ook afwijs.

Er is geen sprake van "drie".

Ik heb al eerder de tekst uit 1 Joh. 5 verklaart zoals het in de grondtekst staat dus dat ga ik niet meer herhalen.

Johannes 1 vers 51: 'Jezus antwoordde op de conclusie van Nathanaël, maar zoals bij andere gelegenheden waar anderen Hem, de Zoon van God noemde is het hier precies hetzelfde , maar dan met de toevoeging van de Koning van Israël.

Ten eerste zegt de Here Jezus nergens : "Ik ben de Zoon van God", Altijd zeggen anderen dat en Hij bevestigt noch ontkent het. De reden is dat Hij wist dat HIJ dat nog moest WORDEN.

Hij zou als Zoon ( erfgenaam) worden aangesteld bij Zijn opstanding.

En Hij moet nog Koning over Israël WORDEN. En dus zegt Hij; "Gij zult grotere dingen zien dan deze".

Nog steeds heeft Hij het koningschap vanaf de troon van David en uit Jeruzalem over Israël nog niet opgeëist. Dat is nog toekomst.

Dus kon Hij geen Koning aan het kruis zijn. Sterker nog in alle gelijkenissen spreekt Hij in verborgen termen over Zijn koninkrijk wat NIET van deze wereld is.

De Joden wilden niet dat Hij Koning zou zijn over hen. Dat lijkt mij algemeen bekend.

Dat Hij Koning is ( nu) in de hemel van een verborgen koninkrijk is helemaal waar, maar zolang dat koninkrijk nog niet geopenbaard is, is ook de Koning niet geopenbaard. Terwijl Zijn kruisiging een openbare aangelegenheid was. Tenzij jij de spotprent van de Romeinen serieus neemt.

Hij deed juist Zijn intrede in Jeruzalem op een vernederd paard ( ezel) omdat Zijn komst op een paard als Koning nog moet plaatsvinden. Zie Openbaring. Lijkt mij ook algemeen bekend.

Bovendien zegt Hij Zelf: "Mijn koninkrijk is niet van deze wereld". En Zijn werk aan de wereld aan het kruis was dus niet als koning dat zou in strijd zijn met deze uitspraak.

Het is belangrijk om te zien wat "onbekeerd" en "bekeerd" zijn werkelijk betekent.

De Here Jezus was De Gelovige bij uitstek, maar was/werd pas wedergeboren bij Zijn opstanding en dat geldt voor allen die daarna tot geloof of tot bekering komen.

Alle OT gelovigen waren rechtvaardigen, maar hun wedergeboorte vindt pas plaats bij hun opstanding op de Jongste Dag, daarom vroeg ik hoe je dat bedoelde.

Dit topic heb ik geopend omdat een ander topic leidde tot een discussie over dit onderwerp, terwijl het daar ging om de leer van de "Drie-eenheid.

Het ging daar ook over het feit dat de Here Jezus in de functie van Hogepriester stierf aan het kruis. Ik bestrijd dat mede op grond van de taak van de Hogepriester onder het oude verbond naar de ordening van Aäron, terwijl de Here Jezus tot Hogepriester is gesteld bij Zijn opstanding naar een nieuwe ordening, n.l. die van Melchizédek. Dus kon Hij Zichzelf niet offeren aan het kruis als Hogepriester omdat Hij niet uit Levi, maar uit Juda was.

Bij een discussie hoef je niet per definitie uit te gaan van een vraag, er zijn ook mogelijkheden van bijvoorbeeld een stellingname.

Het Levietische priesterschap was door de wet van Mozes ingesteld. Dat was kennelijk geen volmaakt priesterschap, want er kwam een ander voor in de plaats.

Dat maakt dan meteen de wet van Mozes ongeldig anders zat je met 2 verschillende wetten en 2 verschillende priesterschappen. Waarom kon de Heere Jezus dan geen priester naar de ordening van Aäron zijn? Omdat het een zwak priesterschap was. Het heeft dan ook niets werkelijk tot stand gebracht, maar omdat het een beeld is van dat priesterschap naar de ordening van Melchizédek had men daardoor hoop dat het ooit nog goed zou komen.

Het vervelende was bovendien dat als die hogepriesters onder het Oude Verbond maar niet konden blijvven leven. Ze stierven immers en dan moest er weer een ander komen.

En daarom bespraken we in dat andere topic Hebr. 7 vers 23-26.

Christus heeft een onvergankelijk priesterschap en bovendien was en is Hij na Zijn opstanding absoluut zonder zonden en kan Hij dus volkomen zaligmaken.

Offeren is het naderen tot God ( "korban") De rook is een beeld van opstanding. We zijn dan niet meer vleselijk, maar geestelijk en dus naderen wij niet in de oude mens, ( vlees) maar in de nieuwe mens en daarmee naderen we tot de Hogepriester van het nieuwe verbond, Die de Middelaar is tussen God en mensen, Hij bidt voor ons. En daar kon het priesterschap van Aäron niet aan tippen. Het was wel belangrijk, maar slechts als een beeld.

Abraham ging deze priester tegemoet toen hij terugkwaam van het slaan der koningen. Dat is een beeld van het slaan van satan en zijn machten door de Here Jezus en Abraham gaf van alles tienden aan deze Melchizédek omdat deze belangrijker was dan Abraham. Bovendien zegende hij Abraham. Hebr. 7 vers 7.

De Here Jezus kon pas brood en wijn voortbrengen bij Zijn opstanding dus sinds Hij Zelf nieuw leven heeft ontvangen, door het Zaad der wedergeboorte, n.l. door het Woord van God.

Als het lijden en sterven van Jezus een offer in de Bijbelse betekenis van het woord zou zijn, dan zou Hij daarmee de wet overtreden hebben, want dan was Hij door Zijn eigen overtreding des doods schuldige geweest want Hij was geen Priester en mocht niet offeren.

Jak. 2 vers 10

De Hebr. brief zegt duidelijk dat HIj niet geofferd heeft.

Hebr. 7 vers 13 en 14.

De Heer kwam uit Juda en mocht absoluut naar de wet geen offer brengen.

De priesters slachtten een schaap, maar niet op het altaar, maar op een slachtbank.

Pas daarna als het schaap al geslacht was werd het op het altaar gelegd en verbrand.

En wat werd uiteindelijk aan de HEERE geofferd?

Antwoord; de rook die naar boven ging. en dat was voor de HEERE een lieflijke reuk.

Rook is een beeld van geestelijke dingen.

Kijk in Rome naar de Pantheon, die heeft een open dak met een gat van 9 meter doorsnee dus de rook ging niet tot het dak, maar tot de goden.

Jes. 53 vers 7: "HIj werd ter slachting geleid en Zijn kruisdood is hetzelfde als het slachten van een schaap op de slachtbank, en Hij mocht pas offeren nà Zijn opstanding.

Vanaf dat moment was Hij wedergeboren en gold Zijn aardse afkomst niet meer. En dus werd Hij toen aangesteld naar de ordening van Melzchizédk. Voor Zijn opstanding waren koningschap ( Juda) en priesterschap ( Levi) gescheiden en nà Zijn dood konden die functies door één Persoon worden uitgeoefend.

Hebr. 8 vers 3 en 4.

De vraag dus: "Was de Heere Jezus , toen Hij aan het kruis stierf op aarde of in de hemel?

Was Hij uit de stam van Levi?

Mocht Hij dus een offer brengen?

Heeft Hij dan geen offer gebracht?

En wanneer en dankzij wat is Hij de goede Herder, Die Zijn leven stelt voor Zijn schapen?

Ik zie dus ook geen probleem met "vlees en bloed" dat het koninkrijk niet kan beërven, en Jezus die met het offer en met zijn bloed de hemel binnen kon gaan. Jezus was niet onbekeerd, en ook toen Hij hier op aarde rondliep met echt vlees en echt bloed, was Hij koning (Johannes 1) en belichaamde Hij het koninkrijk.

Dank voor je reactie en uitleg. Ik ben het met je eens, tot de laatste alinea.

Voor het gemak noem ik het "vlees" de oude natuur. ( uit Adam) t.o.v. de nieuwe natuur ( uit Christus) .

In de laatste alinea zegt je dat Jezus met het offer en met Zijn bloed de hemelen kon binnengaan.

Dat roept bij mij de vraag op. Welk offer bedoel je hier?

En wat bedoel je met " Jezus was niet onbekeerd? "

En kun je aangeven waar in de Bijbel staat dat tijdens Zijn bediening op aarde Hij Koning wordt genoemd en hoe Hij dan het Koninkrijk belichaamde? Johannes 1 heeft 52 verzen en daarin komt het woord "koning" niet voor.

Onder het offer aan het kruis en het offereren van Zijn Lichaam bij de opstanding lijkt het alsof het gaat om hetzelfde maar dan moeten we eerst gaan naar de begrippen van de offers in het OT. Ook is er veel misverstand over het bloed wat wegstroomde op Golgotha en het bloed waarmee Christus de hemelen doorging.

De Bijbel kent het Zondoffer = chata'ath ( zonde) zie Lev. 4 vers 5 en 6,

en verwant hieraan is het Schuldoffer. Lev 7 vers 7. Beiden spreken over het lijden en sterven van de Here Jezus.

Schuldoffer = ashaam of asheem zie Lev. 5 en 6 en Jes. 53 en Hand 8.

Dan het Dankoffer = vredeoffer wat spreekt over ( zebach shelamiem = vrede) Lev. 3.

Ef. 2 vers 17, Kol 1 vers 20.

Het is de dankbaarheid nadat er verlossing tot stand is gebracht. Het is het hebben van vrede met God door geloof in de gestorven èn opgestane Heer en spreekt dus over Zijn opstanding.

Dan het spijsoffer ( minchaah=geschenk en is geen bloedig offer)

Het wijst naar het wandelen als dienstknechten der gerechtigheid en naar heiliging, dus de praktische toewijding aan God. 1 Th. 4 , Fil 1 vers 11, Gal 5 vers 22.

Offerande =prosfora = spijsoffer ( Ps. 40 vers 7) , Slachtoffer = thusia = hier niet bedoeld m.b.t. de dood. Het gaat ook in Efeze 5 vers 2 niet over de dood van de Here Jezus maar over Zijn overgave aan God voor de Gemeente: offeren lees je dan simpelweg als "offreren". ( zich aanbieden aan...) Je kunt ook lezen "opofferen". Iemand die zich opoffert sterft immers niet. Het is het Engelse woord "to sacrifice"of to slaughter. En bij slachtoffer denkt men vaak aan de dood van de Here Jezus , maar het gaat juist om de overgave van de levende Heer en daarom is het een welriekende reuk. De dood is geen welriekende reuk.

Dan hebben we nog het brandoffer: = olah van alah = omhoog stijgen.

Vokomen verheerlijking van de Here Jezus Christus. Het is wat Rom 12 zegt dat we onze lichamene moeten stellen tot een levende, heilige en Gode welbehagelijke offerande , n.l. onze redelijke Godsdienst.

Samengevat zijn de brandoffers en spijsoffers en dank/vredeoffers vrijwillig en welriekend en betreffen de nieuwe mens.

De zond- en schuldoffers zijn verplicht en betreffen de oude mens.

Deze 5 offers wijzen niet alleen dus naar Zijn lijden aan het kruis, maar ook naar de opstanding en dat maakt verschil in het feit dat er ook sprake is van het bloed dat wegstroomde, ( Zijn leven) en het bloed van het NT.

Dat betekent voor mij persoonlijk dat ik bij het delen van brood en beker drink van het bloed ( symbolisch de wijn) van het nieuwe verbond, waarbij ik gedenk aan het Nieuwe Leven dat Christus tot stand heeft gebracht. Daarom drink ik wijn, omdat daar "spirit" in zit en de Heilige Geest kwam pas 'in beeld' bij de opstanding en niet bij Zijn dood.

Het brood wat gebroken wordt is niet Zijn lichaam want dat kan niet, er werd juist niets gebroken van zijn beenderen, en ook het Lichaam van Christus is één brood deelachtig, en niet verdeeld, dus kan het breken van dat ongezuurde brood alleen slaan om het "delen".

Ik heb zo wat aspecten uit een andere discussie gehaald om aan te tonen dat het woord "offer" en "offeren" niet uitsluitende slaat op Zijn kruisdood en dat het ook niet uitsluitend te maken heeft met het dood maken van een beest.

Want dan zou Jeftha die bij een belofte aan God Zijn dochter offerde aan God, Zijn dochter gedood hebben en God haat het doden van mensen dus dat zou in strijd zijn met wat God als "norm" hanteert, als je dat zo kunt noemen.

Nee Jeftha stelde zijn dochter beschikbaar voor de dienst in de tempel en dus zou zijn niet trouwen en geen kinderen krijgen en dat "maagdom" wordt in Israël nog steeds herdacht.