Sweep

Wat wil je eigenlijk horen?

Opvallend trouwens dat de geest van God al in Genesis 1:2 aanwezig is, zonder dat dit in het Judaïsme geleid heeft tot een leer over de "twee-eenheid". Dit terwijl Jezus zegt: "Gij aanbidt, wat gij niet weet; wij aanbidden, wat wij weten, want het heil is uit de Joden" (Johannes 4:22).

Tja, er wordt wel meer gesteld... Hoe stemt dat nog overeen met het getuigenis van Jezus zelf: "Jezus antwoordde: Het eerste [gebod] is: Hoor, Israël, de Here, onze God, de Here is één, (...) En de schriftgeleerde zeide tot Hem: Inderdaad, Meester, naar waarheid hebt Gij gezegd, dat Hij één is en dat er geen ander is dan Hij.(...) En Jezus, ziende, dat hij verstandig geantwoord had, zeide tot hem: Gij zijt niet verre van het Koninkrijk Gods. En niemand durfde Hem meer iets vragen." (Marcus 12:29v)

Óf het verging het christendom precies zoals het Jodendom (Marcus 7:7-8): er kwamen in de loop van de tijd (325 n. Chr, 381 n. Chr.) talrijke leringen, dogma's en regeltjes bij die niets met het oorspronkelijke geloof te maken hadden. Zodat het vasthouden aan de oorspronkelijke belijdenis (Marcus 12:28-34) de uitzondering werd, de "sekte" (Handelingen 24:14).

Ah, de meerderheidsdrogreden. Die hadden we nog niet gehad in dit topic. Lezer, knoop het in je oren: de meerderheid heeft gelijk. En "normaliteit" als argument? In Jezus' tijd had je het "normale" Joodse geloof met allerlei toegevoegde regeltjes en wetten die soms rechtstreeks tegen de Torah in gingen, en een kleine zijstroming in de voetsporen van een "niet normale" Jood. Zonder die kleine zijstroming was de christenheid nooit ontstaan.

Ik baseer me op de Bijbel, die zegt dat God onsterfelijk is. Dat verandert niet wanneer Anselm Grün (of wie dan ook) iets anders beweert.

De lering "Jezus is volop God is én volop mens" kom je in de Bijbel niet tegen. Ook in de Bijbel is er "maar" één God. Die God is de God van Abraham, de God van Jacob, de God van David... en ook de God van Jezus. Dat is hoe de Bijbel het zegt, zie bijvoorbeeld Romeinen 15:6, 2 Korintiërs 1:3, 2 Korintiërs 11:31. God sterft niet, Hij bezit juist als enige onsterfelijkheid (1 Timoteüs 6:16). Juist! Daarom noemt de Bijbel Jezus' mens-zijn ook bij allerlei heilsfeiten. Als middelaar: "want er is één God en ook één middelaar tussen God en mensen, de mens Christus Jezus" (1 Timot

Ja OK, daar heb je gelijk in.

Haha, ja: dit is de Bijbel die je wist dat zou komen ...

Ik ook. Dus op dit punt ben ik het met je eens. Laten we het over wedergeboorte hebben.

Het gaat er niet om dat je de een of andere doctrine aanneemt, beste Maison. Een doctrine kan niemand redden. Het punt is dat je opnieuw geboren moet worden. Heb je een Bijbel? Lees Johannes 3 eens...

Er is geen schriftplaats waar Jezus zichzelf God noemt. Dat is allemaal interpretatie waar ook een andere interpretatie mogelijk is. "Duidelijk" is het dus zeker niet. Daarentegen zijn er vele schriftplaatsen waar Jezus zich ondubbelzinnig "zoon van" God noemt. Dat is voor Islamieten vaak al moeilijk genoeg om te accepteren, omdat (zoals ik heb begrepen) de uitdrukking "zoon van God" een sexuele connotatie heeft die deze uitdrukking bij ons niet zo heeft.

Haha, daar heb je vast geen onderzoek naar gedaan. Begin eens bij Sir Isaäc Newton. Of kijk eens hoe erudiet Servetus was. Die beheerste meer talen dan jij en ik bij elkaar.

Ja hoor. Ik vraag me zelfs dagelijks af of ik wel geloof wat ik geloof, en ik stel het wel eens bij ook. Want de liefde van God blijkt iedere keer weer groter te zijn dan ik dacht. Ik heb niet het idee dat ik "een religie gekozen" heb. Meer dat ik echt iets van de liefde van God heb mogen zien en ervaren. Dat voelde goed en dus wilde ik er meer van hebben. Omdat Hij de nieuwe mens is. En ik mezelf in Hem ook als nieuwe mens ervaar. Er zou misschien best iets kunnen bestaan dat je als (een vorm van) reïncarnatie zou kunnen beschouwen. Het is dus niet zo dat ik daar per sé niet i

Een grondstof die niet deugde... één waar begeerte uit voortsproot, wellicht? Maar dan: is dat, op zichzelf genomen, slecht? Twee gedachten daarover: Een. Jacobus zegt: "Laat niemand, als hij verzocht wordt, zeggen: Ik word van Godswege verzocht. Want God kan door het kwade niet verzocht worden en Hijzelf brengt ook niemand in verzoeking. Maar zo vaak iemand verzocht wordt, komt dit voort uit de zuiging en verlokking van zijn eigen begeerte. Daarna, als die begeerte bevrucht is, baart zij zonde; en als de zonde volgroeid is, brengt zij de dood voort. Dwaalt niet, mijn geliefde broeders

Okay, dan draaien we het even om. Ik weet niks van jou. Maar, misschien kan / wil jij me uitleggen wat iemand moet "doen" om gered te zijn? Wat is "gered"?

@student Inhoudelijk keerde ik me, kort samengevat, tegen de idee dat de boom een boom is van de kennis van het verschil tussen goed en kwaad. Het is een subtiel onderscheid, dat geef ik toe. Wat de grammatica betreft: dank voor je heldere uitleg! Het was niet mijn bedoeling om daar nu nog verder op door te gaan (zou ook off-topic wezen) of een andere, vermoedelijk incorrecte, interpretatie te verdedigen, maar alleen om het nog iets duidelijker van jou te horen. Je uitleg stel ik op prijs.

@student Ik wil je overigens graag nog zeggen dat ik blij ben met de interventies die ik je af en toe zie doen op dit forum, waar het over de talen van de Bijbel gaat. Mijn eigen kennis van het Hebreeuws is beperkt maar is groeiende mede dankzij zulke input. Ik word er ook voorzichtiger door. Als het goed is beweer ik natuurlijk nooit iets zonder grond, maar ook een bron als Haim Shore kan het natuurlijk fout hebben. Hij is professor aan een Israelische universiteit, echter niet op een talig maar op een technisch vakgebied. Aan de andere kant is hij wel iemand die vertrouwd is met het Bijbe

Dat staat er wel. Jouw vertaling zou goed zijn als er 'etz ha-adat vetov vera' had gestaan, vergelijk het lied 'Yeroeshalayim shel zahav'. Nu is het een status constructus, dus:'boom van kennis van goed en kwaad'. Dank. De vertaling is echter niet van mij maar van Haim Shore, die vertaalt:"The tree of knowledge, good (tov) and bad (va-ra)" (Coincidences in the Bible and in Biblical Hebrew, p. 229). Maar waar het me om ging, is dat er niet staat dat Eva het verschil tussen goed en kwaad leerde. Hoewel het kennen van dat verschil er wel uit voortkomt natuurlijk.

Daar hadden ze toch nooit van gegeten ? Ze mochten en konden tot op dat moment eten van de boom des levens. Het verhaal vermeldt niet of ze dat wel of niet hebben gedaan. Er staat wel, in Genesis 2:9, dat de boom des levens en de andere bomen begeerlijk waren om te zien en goed waren om van te eten. Zo staat het er inderdaad, in Genesis 3:22.

Dat zou eigenlijk niet zo moeten zijn. Dat de Torah zwaar gemaakt is, komt vooral door allerlei leringen en overleveringen van mensen. In de evangeliën zie je Jezus daartegen in het geweer komen, bijvoorbeeld in Mattheüs 15:2 en verder. Het is, zegt Jezus, deze overlevering die het woord van God van kracht berooft (vers 6). Johannes schrijft: Hieraan onderkennen wij, dat wij de kinderen Gods liefhebben, wanneer wij God liefhebben en zijn geboden doen. Want dit is de liefde Gods, dat wij zijn geboden bewaren. En zijn geboden zijn niet zwaar (...). Geboden en leringen van mensen kunnen we du

Er staat niet dat ze zullen sterven dóór het eten van de boom der kennis, maar dat ze zullen sterven áls ze ervan eten. Het middel is, dat ze niet langer mogen eten van de boom des levens.

Doordat God hen heeft gezegd: b'yom akaleka mimmenu mot tamut wat zoiets betekent als: "op de dag dat je daarvan eet, zul je stervende sterven!" of "de dood sterven!" Geen cerebraal kennen maar een existentieel weten dus.

Dat staat er niet... De boom heet etz ha-adat tov w-ra: boom (van) kennis, goed en kwaad. Door te eten van de vrucht van de boom krijgen Adam en Eva kennis, goed en kwaad. Dat is iets anders dan "het verschil tussen" goed en kwaad, dat ze uiteraard ook gauw genoeg zullen ontdekken. Het omvat echter méér dan alleen inzicht in het verschil tussen goed en kwaad. En het begint met minder. Ze eten... en dan gaan hun ogen open (Genesis 3:7). De eerste kennis die ze ontvangen -- goed want wáár, en kwaad want door ongehoorzaamheid -- is dat ze in hun nakie staan.

Wat ik zo vreemd blijf vinden aan (veelgehoorde interpretaties van) de Nieuwtestamentische benadering, is de omgang met het begrip "wet" als zodanig. Torah (תּוֹרָה) betekent "onderwijzing", en welzalig is de mens die deze onderwijzing bij dag en bij nacht overpeinst (Psalm 1). Lees Psalm 119 eens, met in je achterhoofd de vraag, hoe dit "vervuld" zou kunnen zijn in de zin van "niet meer van toepassing". Of hoe je "hiervoor gestorven" zou kunnen zijn, of "hieronder" zou kunnen zijn. Merkwaardig, niet?