Cyrillisch

Voor hetzelfde geld waren het de rebellen die de chemische wapens gebruikten om een interventie uit te lokken.

Vladimir Lossky - Mystical Theology of the Eastern Church Best interessant, maar ook ingewikkeld.

De rebellen zijn alleen nog erger.

Het is trouwens interessant om te weten dat de syrische rebellen de christenen afmaken waar ze het maar voor het zeggen krijgen. Hele Syrisch-orthodoxe dorpen zijn platgebrand. Bovendien, twee bisschoppen (een Syrisch-Orthodoxe en een Antiocheens/Grieks-Orthodoxe) worden nog steeds gegijzeld door de rebellen. Needless to say, ik voel weinig liefde voor de rebellen.

Ik heb geeneens een mobiel

Feestje bouwen!

Veritas Illustrat:

"Dus, broeders en zusters, wees standvastig en houd u aan de overleveringen waarin u door ons, mondeling dan wel schriftelijk, bent onderwezen. (2 Thess. 2:15)" De Griekse canon is best fluïde geweest. Soms zat I Clemens of de Schaapsherder van Hermas ertussen. De keuze van Alfred Rahlfs was nogal arbitrair.

Volgens mij haal je nu de NT apocriefen en de deuterocanon door elkaar.

Dank je wel, Cyrillisch. Ik heb de betreffende teksten - en nog wat anderen - er op nageslagen. Mijn conclusie is de mening, dat deze tekst(en) een wel heel smalle basis zijn om te stellen dat "Intercessie van de heiligen" door de Schrift "wordt geleerd", dus "Schriftuurlijk" is. Dat ligt eraan. We zien vrij duidelijk dat Jeremia voor Israël bidt. We weten dat Jeremia in die tijd niet meer leefde, dus hij bad voor mensen op aarde. De Kerk is de voortzetting van Israël, dus de heiligen bidden ook nu nog voor het de Kerk. Omdat de Hellenistisch-Joodse diaspora in Alexandrië anders was da

Ik zal wel een mooie respons voor je typen (voor zover ik dat kan). Ik heb het de laatste dagen een beetje druk.

Eulogia:

En hier zit ons verschil tussen ons. Maccabeeën II is wel onderdeel van de Bijbel, jij vind van niet.

Je kan een boek uit de Bijbel "zeer dubieus" noemen, maar daar kan ik het niet met je eens zijn.

De oude Statenvertaling had zelfs 3 Maccabeeën. Best merkwaardig omdat vrijwel geen enkel ander niet-orthodox land een vertaling van dat boek in hun Bijbelvertalingen had.

Jawel. Maar met kerst en pinata's hanteer je dubbele standaarden. De datum van kerst en pinata's waren beiden heidens, werden gekerstend en zijn nu ontdaan van hun heidense inhoud. Maar pinata's zijn volgens jou oke terwijl het vieren van kerst not done is. Dat klopt niet. Gelijke monniken, gelijke kappen. Welnee, dat wens JIJ zo te zien om on-Bijbelse gebruiken te rechtvaardigen. Nu zie ik alleen een dubbele standaard. Verlicht me.

Dus omdat ze niet stroken met jouw unieke en merkwaardige opvattingen over de dood? Dus we moeten authoriteit hechten aan een verzameling farizeëen? Idem. Er zijn meerdere zinspelingen op de deuterocanonieke boeken. Esther wordt nooit genoemd of naar verwezen in het NT. Alleen in protestantse vertaling. In de Codex Sinaiticus en Alexandrinus uit de 4e eeuw staan ze gewoon in de tekst zonder waarschuwing. Koperen slangen die je van gif genezen is dan net zo goed tovenarij. Een stylistisch foefje van de Grieken. Als je mensen wou overtuigen dan zei je dat je onzeker was of dat

De Orthodoxe Kerk heeft geen officiële canon. Aan de lokale Synode van Jeruzalem, waarover je nu spreekt, wordt tegenwoordig geen autoriteit meer toegeschreven. Het heeft nooit oecumenische authoriteit gehad.

plezier

Een van zijn reacties is net zo goed verwijderd. Geen reden om in de slachtofferrol te kruipen, dus. En technisch gezien noemde hij jou geen extremist. Dat lees je er zelf in.

2 Macc 15:12-16

Neh, laten we het bidden voor de doden even vergeten. Dat was een slip of the tongue, zoals de britten dat zo mooi zeggen. Terug naar het onderwerp. Intercessie van de heiligen wordt geleerd in II Maccabeeën en dat is wel Schriftuur.

Clemens van Alexandrië en Origenes leerde het in de 2e/3e eeuw. En de liturgie van Jacobus uit de eerste paar eeuwen wordt er voor de overledenen gebeden. In II Maccabeeën wordt het ook vrij duidelijk geleerd, en dat is dan weer Schriftuur.

Dat zeg jij. En daar ben ik het dan weer mee oneens. De Schrift zegt er niet zo heel veel over en dan kijk ik persoonlijk naar wat de vroege christenen en de oude liturgiën zeggen. Maar dat zal jij weer niet zo heel snel doen.

Deze tekst spreekt volgens mij over de zekerheid, dat niets (zie de tekst voor de invulling) ons kan scheiden (Paulus spreekt tegen hen die het kunnen horen) van de liefde van God. Ook niet als je sterft. Niets in deze tekst zegt mij iets over een activiteit van gestorven heiligen voor of ten bate van hen die nog niet zijn gestorven. Mij zegt het dat zelfs de dood gelovigen niet kan scheiden in de liefde van God.