bernard 3

Ik vind sowieso alles wat Robert zegt altijd fantastisch. Ik denk dat je moet begrijpen dat de aanwezigheid van Jezus in de mis zo kern is van alles wat katholiek zijn inhoud: gemeenschap met Jezus en met elkaar. Dat is dus geen ritueel: in tegendeel zelfs...het alledaagse leven is eerder een functieloos ritueel vergeleken bij de mis.

Ik ben dan ook van mening dat dit de kern van het geloof is. Mijn vraag is wel..hoe krijgen we mensen terug naar die kern;)

Ondertussen loopt de teller stug door naar uiteindelijk 0.

Misschien de Spanjaarden eens vragen hoe ze Zuid-Amerika katholiek gekregen hebben?

Alles wat "Robert" zegt is Katholiek , maar Niets ervan is Bijbels want Bijbels gezien is alles mis met de Mis ( de transsubstantiatie) als surrogaat voor het offer van Christus.

Het antwoord op je vraag "hoe men de mensen terug naar de kern van het Katholiek denken terug krijgt" is zowel door de Bijbel als door de geschiedenis gegeven en daarom merkt “Jacobus†terecht op “Misschien de Spanjaarden eens vragen hoe ze Zuid-Amerika katholiek gekregen hebben

En niet enkel Zuid Amerika maar overal en altijd zowel in alle ontwikkelingsgebieden als gedurende de ganse periode van Katholieke suprematie (Middeleeuwen) was de methode van druk, verdrukking , vervolging en marteling het lot van hen die de autoriteit van de RKK trotseerden.

Dat is en zal dan ook deze beproefde en succesvolle methode zijn om mensen terug naar het misoffer of anders gezegd naar de kern van het RKK te dwingen.

serieus? mis als surrogaat voor het offer van Christus. Hoe verzin je zulke onzin?

De RKK beweert dat bij de Eucharistie Christus zich telkens opnieuw (weliswaar onbloedig) offert. (zie uittreksels)

De Bijbel daarentegen spreekt duidelijk over een éénmalig offer van Christus waardoor er meerdere offers (ook al zijn ze onbloedig) niet meer nodig zijn ( zie Hebreeën 9:25-28).

Beste Henkjan37 ik hoef dus helemaal niets te verzinnen , enkel te lezen wat de RKK verzonnen heeft in tegenstelling tot hetgeen Gods Woord leert. En daardoor een surrogaat voor het éénmalig offer van Christus gecreëerd heeft.

Alles is dus mis met de Mis met uitzondering van de benaming Mis-offer

De RKK leert

blz 69 t.e.m. blz70 (Mechelse Catehismus )

1 Wat is de Mis?

De Mis is het onbloedig sacrificie (offer) van de Nieuwe Wet, in hetwelk het lichaam en bloed van Jezus Christus, onder de gedaanten van brood en wijn , aan God geofferd wordt

Deze opoffering geschied tijdens telkens wanneer de zogenaamde consecratie wordt uitgevoerd ( dus meermaals)

7 Wanneer geschiedt de opoffering van Jezus' lichaam en bloed?

De opoffering van Jezus lichaam en bloed geschiedt in de Consecratie; want het is dan dat Jezus zichzelven door den priester aan God opoffert

wat men bedoelt met consecratie en wat nog gebeurd wordt als volgt verklaart:

4 Wat is de consecratie?

De consecratie is de verandering van brood en wijn in Jezus' lichaam en bloed

9(blz 64) Wat is er op het altaar vóór de consecratie?

Vóór de consecratie is er op het altaar brood en wijn

10 Wat is er ophet altaar na de consecratie?

Na de consecratie is er op het altaar het lichaam en bloed van Jzus Christus , onder de gedaanten of uitwendige hoedanigheden van brood en wijn

In een uitgave (met imprematur ) van E. Jos Carton de Wiart Vic.Gen Mechelen 22 Okt . 1936) lees ik het volgende :

"17.Wat is de H.Mis?

Het is het onbloedig offer van het Nieuwe verbond, waarin Christus zichzelf onder den uiterlijken schijn van brood en wijn, aan de hemelse Vader opoffert door de priester.

18. Is het H.Misoffer hetzelfde als het kruisoffer?

Ja, het H.Misoffer is hetzelfde als .het kruisoffer……De H.Mis is dus geen loutere herinnering maar wel de hernieuwing en de voortzetting van het Offer door Jezus zelf op Kalvarie gebracht.

19. Waardoor verschillen het Offer van het Kruis en het Offer van de H.Mis? Aan het kruis heeft christus Zichzelf op bloedige wijze geoffert. In de H.Mis offert Hij Zich op onbloedige wijze door de bemiddeling van de Priester "

21 Wanneer en waarom heeft Christus de H.Mis ingesteld?

……1° Om het Kruisoffer op onbloedige wijze onder ons voort te zetten opdat wij aldus aan god een welgevallig aanbiddings- en dankoffer kunnen aanbieden.

Gods woord leert:

“…ook niet om Zichzelf dikwijls te offeren, gelijk de hogepriester jaarlijks met ander bloed dan het zijne in het heiligdom gaat, want dan had Hij dikwijls moeten lijden sinds de grondlegging der wereld; maar thans is Hij EENMAAL, bij de voleinding der eeuwen, verschenen om door zijn offer de zonde weg te doen. En zoals het de mensen beschikt is, eenmaal te sterven en daarna het oordeel, zo zal ook Christus, nadat Hij Zich EENMAAL geofferd heeft om veler zonden op Zich te nemen, ten tweeden male zonder zonde aanschouwd worden door hen, die Hem tot hun heil verwachten “…( Hebreeën 9:25-28.)

De Eucharistieviering(Transsubstantiatieleer) is dus duidelijk , een HERHALING EN VOORTZETTING van Zijn offer en verschilt wezenlijk en werkelijk van hetgeen Christus vroeg namelijk een avondmaalviering als EEN GEDACHTENIS OF EEN HERDENKING aan en van hetgeen Hij door zijn lijden en dood voor het mensdom heeft volbracht.

Ik vind sowieso alles wat Robert zegt altijd fantastisch. Ik denk dat je moet begrijpen dat de aanwezigheid van Jezus in de mis zo kern is van alles wat katholiek zijn inhoud: gemeenschap met Jezus en met elkaar. Dat is dus geen ritueel: in tegendeel zelfs...het alledaagse leven is eerder een functieloos ritueel vergeleken bij de mis.

Ik ben dan ook van mening dat dit de kern van het geloof is. Mijn vraag is wel..hoe krijgen we mensen terug naar die kern;)

Ondertussen loopt de teller stug door naar uiteindelijk 0.

Misschien de Spanjaarden eens vragen hoe ze Zuid-Amerika katholiek gekregen hebben?

Alles wat "Robert" zegt is Katholiek , maar Niets ervan is Bijbels want Bijbels gezien is alles mis met de Mis ( de transsubstantiatie) als surrogaat voor het offer van Christus.

Het antwoord op je vraag "hoe men de mensen terug naar de kern van het Katholiek denken terug krijgt" is zowel door de Bijbel als door de geschiedenis gegeven en daarom merkt “Jacobus†terecht op “Misschien de Spanjaarden eens vragen hoe ze Zuid-Amerika katholiek gekregen hebben

En niet enkel Zuid Amerika maar overal en altijd zowel in alle ontwikkelingsgebieden als gedurende de ganse periode van Katholieke suprematie (Middeleeuwen) was de methode van druk, verdrukking , vervolging en marteling het lot van hen die de autoriteit van de RKK trotseerden.

Dat is en zal dan ook deze beproefde en succesvolle methode zijn om mensen terug naar het misoffer of anders gezegd naar de kern van het RKK te dwingen.

Kijk...de kerk heeft in West Europa alles met glans overleeft: De moslims, de investituurstrijd, het schisma, de reformatie, de franse revolutie en zelfs de wereldoorlogen. Elke keer kwam de kerk er zuiverder en strijdvaardiger uit. De moderne strijd is tegen een heel ander soort vijand...de postmoderne samenleving...hoe kan de kerk glanzend uit die strijd komen

Daar zullen de protestantse gemeenschappen (oecumenische kerken) een grote hulp bij zijn. En gesteund door de staat zal men uiteindelijk iedereen verplichten het teken bij uitstek van de Pauselijke autoriteit, namelijk de zondagsrust (zondagsplicht), te onderhouden.

11En ik zag een ander beest opkomen uit de aarde en het had twee horens als die van het Lam, en het sprak als de draak. 12En het oefent al de macht van het eerste beest voor diens ogen uit. En het bewerkt, dat de aarde en zij, die daarop wonen, het eerste beest zullen aanbidden, welks dodelijke wond genezen was. 13En het doet grote tekenen, zodat het zelfs vuur uit de hemel doet nederdalen op de aarde ten aanschouwen van de mensen. 14En het verleidt hen, die op de aarde wonen, wegens de tekenen, die hem gegeven zijn te doen voor de ogen van het beest. En het zegt tot hen, die op de aarde wonen, dat zij een beeld moeten maken voor het beest, dat de wond van het zwaard had en (weer) levend geworden is. 15En hem werd gegeven om aan het beeld van het beest een geest te schenken, zodat het beeld van het beest ook zou spreken, en maken dat allen, die het beeld van het beest niet aanbaden, gedood werden. 16En het maakt, dat aan allen, de kleinen en de groten, de rijken en de armen, de vrijen en de slaven, een merkteken gegeven wordt op hun rechterhand of op hun voorhoofd, 17[en] dat niemand kan kopen of verkopen, dan wie het merkteken, de naam van het beest, of het getal van zijn naam heeft. (Openbaring 13: 11-17)

Het redden van de katholieke kerk is natuurlijk niet nodig, maar in Nederland is de kerk toch behoorlijk aan het verdwijnen. En terwijl Fanciscus er wereldwijd flink zijn best aan doet om de kerk relevant te houden en het licht van de wereld te laten zijn, lijkt het erop dat Eijk vooral noodzakelijke en pijnlijke maatregelen neemt, maar het niet voor elkaar krijgt het vuur en de passie terug te krijgen in de kerk.

Daarom leek het me handig als we op credible even bedenken hoe we kunnen zorgen dat:

a. Alle katholieken weer gewoon regelmatig naar de mis of communiviering gaan

b. We er voor kunnen zorgen dat moslims en ongelovigen ook katholiek worden

c. De protestante broeders weer verenigd worden met de ware kerk.

Ik denk niet dat je daar enige zorg over hoeft te maken. Want ieder die iets van Gods Woord kent weet toch dat de RKK in de eindtijd samen met de staat de wereld zal besturen en haar autoriteit aan de mensen zal opleggen

Hoe dit nu juist in zijn werk zal gaan is nog een vraagteken. Maar toch kan ieder op vandaag vaststellen dat haar macht en invloed op het wereldvlak en bij alle wereldleiders ( zowel op sociaal, religieus of politiek gebied) enorm en snel toeneemt. Zij wordt nu reeds openlijk door grote staatsmannen voorgesteld als de Grote morele wereldleider bij uitstek. Alsook verklaart zij heden reeds dat haar voorstellen tot vrede, gezinsvereniging en milieubescherming dienen ondersteund en bewerkstelligt te worden door de staat (het parlement) opdat ze dan pas daardoor kracht van uitwerking zullen kunnen bekomen.

Als ze dan nog eens zal ondersteund worden door bijzondere manifestaties als wonderen en verschijningen dan pas zal het hek van de dam zijn en zullen de kerken en de volkeren haar volverwondering achterna lopen en haar eendrachtig eer bewijzen.

Geen vrees dus voor de toekomst, want Gods woord verklaart duidelijk dat deze groep tot op het einde onder de kundige leiding van haar god haar †taak “met kracht zal vervullen en dit tot de terugkomst van Christus. Wat dan ook haar ontmaskering en val betekent, .

Haha, gekkie

Dit is nu precies wat de Schriftgeleerden en Farizeeën zullen geantwoord hebben toen zij hoorden hetgeen Christus had gezegd betreffende hun tempel (Matt 24)

En op die manier reageren dan ook velen op de inleiding en de inhoud van het boek Openbaring. Maar Profetieën hebben nu eenmaal de rare eigenschap van ongeloofwaardig en onmogelijk te lijken tot ze dan toch uiteindelijk vervuld worden zoals ze voorspeld werden

Het redden van de katholieke kerk is natuurlijk niet nodig, maar in Nederland is de kerk toch behoorlijk aan het verdwijnen. En terwijl Fanciscus er wereldwijd flink zijn best aan doet om de kerk relevant te houden en het licht van de wereld te laten zijn, lijkt het erop dat Eijk vooral noodzakelijke en pijnlijke maatregelen neemt, maar het niet voor elkaar krijgt het vuur en de passie terug te krijgen in de kerk.

Daarom leek het me handig als we op credible even bedenken hoe we kunnen zorgen dat:

a. Alle katholieken weer gewoon regelmatig naar de mis of communiviering gaan

b. We er voor kunnen zorgen dat moslims en ongelovigen ook katholiek worden

c. De protestante broeders weer verenigd worden met de ware kerk.

Ik denk niet dat je daar enige zorg over hoeft te maken. Want ieder die iets van Gods Woord kent weet toch dat de RKK in de eindtijd samen met de staat de wereld zal besturen en haar autoriteit aan de mensen zal opleggen

Hoe dit nu juist in zijn werk zal gaan is nog een vraagteken. Maar toch kan ieder op vandaag vaststellen dat haar macht en invloed op het wereldvlak en bij alle wereldleiders ( zowel op sociaal, religieus of politiek gebied) enorm en snel toeneemt. Zij wordt nu reeds openlijk door grote staatsmannen voorgesteld als de Grote morele wereldleider bij uitstek. Alsook verklaart zij heden reeds dat haar voorstellen tot vrede, gezinsvereniging en milieubescherming dienen ondersteund en bewerkstelligt te worden door de staat (het parlement) opdat ze dan pas daardoor kracht van uitwerking zullen kunnen bekomen.

Als ze dan nog eens zal ondersteund worden door bijzondere manifestaties als wonderen en verschijningen dan pas zal het hek van de dam zijn en zullen de kerken en de volkeren haar volverwondering achterna lopen en haar eendrachtig eer bewijzen.

Geen vrees dus voor de toekomst, want Gods woord verklaart duidelijk dat deze groep tot op het einde onder de kundige leiding van haar god haar †taak “met kracht zal vervullen en dit tot de terugkomst van Christus. Wat dan ook haar ontmaskering en val betekent, .

Hallo,

Ik zit met een dilemma door mijn autisme. Ik heb eerst geprobeerd om een christelijke vriendin te zoeken maar dit liep steeds op niets uit omdat mijn autisme gewoon in de weg staat. Ik verschil gewoon te sterk van een "normaal" persoon.

Na 3 pogingen heb ik het over een andere boeg gegooid. Ik ben actief op zoek gegaan naar een vriendin met autisme, en met succes. Ik heb iemand ontmoet waar ik het goed mee kon vinden. Ik vind haar mooi en we delen wel wat eigenschappen. Verder is ze tegen het gebruik van alcohol en/of drugs, houdt ze niet van drukte en uitgaan, en is ze bijvoorbeeld voor het helpen van vluchtelingen.

Maar nu het dilemma. Ik heb haar nooit naar haar levensovertuiging gevraagd dus ik weet niet of ze wel christen is. Statistisch is de kans niet zo groot ben ik bang.

Aan de andere kant is het ook haast geen doen om iemand te vinden die en christelijk is en autisme heeft en dan ook nog bij je past.

Mijn vader was geen christen toen die mijn moeder trouwde. En nu is hij bekeert. Dus misschien kan ik hetzelfde doen met mijn vriendin?

Wat is jullie mening hierover?

Als je vraagt naar "onze" mening dan zal je waarschijnlijk een ganse reeks meningen te horen krijgen en dit afhankelijk van wat de mens die je antwoord zelf geloofd.

Maar als je wil weten wat God denkt over het huwen van een volgeling van Christus met een ander persoon die Christus niet volgt, dan zal je bij Hem moeten te rade gaan. Dit betekent dan ook dat je Gods Woord hieromtrent zal moeten onderzoeken.

En daarin geeft God aan zijn volgelingen de raad om geen ongelijk span te vormen met een niet volgeling van Hem.

Wat niet betekent dat er geen vriendschap of kennismaking kan gesloten worden met een dergelijk persoon. Maar wat wel betekent dat vooraleer men met een persoon trouwt,dus ook seksuele betrekking heeft, hij of zij zich bekeerd moet hebben.

God geeft deze raad als een liefdevolle Vader die de onvermijdelijke conflicten wil vermijden van een geloofstweespalt binnen een ongelijk span.

Je maakt me wel benieuwd wat je eigen achtergrond is, ben je Zevende-dagsadventist? Spreek je vanuit je eigen ontdekkingstocht door de Bijbel?

Op een aantal punten ben ik het snel met je eens. Bijvoorbeeld voor wat betreft het pausdom, domineeschap, "voorgangerschap" en dergelijke. Jezus spreekt zich daar duidelijk tegen uit waar hij zegt: "Gij zult u niet rabbi laten noemen; want één is uw Meester en gij zijt allen broeders. En gij zult op aarde niemand uw vader noemen, want één is uw Vader, Hij, die in de hemelen is. Laat u ook geen leidslieden noemen, want één is uw Leidsman, de Christus." (Mattheüs 23:7-10).

Nu is het alleen wel zo, dat je zulke teksten kunt gebruiken om er anderen mee te veroordelen - terwijl je maar één vers verder hoeft te lezen om de persoonlijke oproep te ervaren die als conclusie volgt op Jezus' woorden: "Maar wie de grootste onder u is, zal uw dienaar zijn"! Als dat je instelling wordt - hoe kan ik dienen, wáár kan ik dienen om Christus' wil? - dan ga je herkennen dat er anderen zijn, komend uit allerlei geestelijke richtingen, in wie deze zelfde interesse leeft. Waaronder ook "dominees" en "voorgangers".

Wat de Sabbath betreft: dat thema leeft bij veel christenen, ook bij mij. Persoonlijk zie ik geen enkele bijbelse basis voor "de zondag". Toch kom ik (nog) op zondag ergens samen "omdat dit nu eenmaal zo is", omdat ik déze strijd op dit moment niet aanga onder het motto pick your battles, omdat ik merk dat ik daar-waar-ik-ben anderen kan dienen met bepaalde gaven. Het alternatief is: daarmee stoppen en thuis al Sabbath-vierend theologisch gelijk gaan zitten hebben. Dat is niet wat de Geest mij ingeeft. Veroordeel je mij hierom?

De tekst die je aanhaalt uit Micha is een van mijn lievelingsteksten. Als je de voorgaande verzen erbij betrekt, zie je dat Micha juist niet aandringt op het brengen van offers volgens de wet. Het gaat hem duidelijk niet op de uiterlijke vorm, maar om de innerlijke betekenis:

"Waarmede zal ik JHWH tegemoet treden en mij buigen voor God in den hoge? Zal ik Hem tegemoet treden met brandofferen, met éénjarige kalveren? Zal JHWH welgevallen hebben aan duizenden rammen, aan tienduizenden oliebeken? Zal ik mijn eerstgeborene geven voor mijn overtreding, de vrucht van mijn schoot voor de zonde mijner ziel?"

Onmiddellijk daarop volgt: "Hij heeft u bekendgemaakt, o mens, wat goed is en wat JHWH van u vraagt: niet anders dan recht te doen en getrouwheid lief te hebben, en ootmoedig te wandelen met uw God. (Micha 6:6-8)

Ik voel met je mee, dat het liefhebben van God een grote liefde meebrengt - en mee hóórt te brengen - voor het doen van Zijn geboden. Dit aspect - en feitelijk is het niet slechts een aspect maar een wezenskenmerk - is een ondergeschoven kindje in de christenheid. We hebben echter wel een scherp oog nodig voor wat Zijn geboden werkelijk inhouden. Gaat het (vooral) om de uiterlijke vorm, of (vooral) om de inhoud?

Johannes schrijft daarover:

"Geliefden, als ons hart ons niet veroordeelt, hebben wij vrijmoedigheid tegenover God, en ontvangen wij van Hem al wat wij bidden, daar wij zijn geboden bewaren en doen wat welgevallig is voor zijn aangezicht. En dit is zijn gebod: dat wij geloven in de naam van zijn Zoon Jezus Christus en elkander liefhebben, gelijk Hij ons geboden heeft. En wie zijn geboden bewaart, blijft in Hem en Hij in hem. En hieraan onderkennen wij, dat Hij in ons blijft: aan de Geest, die Hij ons gegeven heeft." (1 Johannes 3:21-24)

Je schrijft over "geboden die [God] door zijn Zoon eigenhandig heeft in steen laten griffen". Dat klinkt mij heel merkwaardig in de oren. Heeft Jezus in steen gegrifte geboden achtergelaten? Hoe kom je daarbij?

Hallo Sweep

Ik zal maar eerst met je belangrijkste opmerking beginnen

Je schrijft over "geboden die [God] door zijn Zoon eigenhandig heeft in steen laten griffen". Dat klinkt mij heel merkwaardig in de oren. Heeft Jezus in steen gegrifte geboden achtergelaten? Hoe kom je daarbij

Als ik beweer dat het Christus is die op de Sinaï de Tien Geboden (tweemaal) in de stenen tafelen heeft gegrift dan steun ik mij hierbij op het volgende:

Ten eerste; Het is Paulus die ons duidelijk maakt dat het Christus was die medeging met het Joodse volk in de woestijn.

Want ik stel er prijs op, broeders, dat gij weet, dat onze vaderen allen onder de wolk waren, allen door de zee heengingen, allen zich in Mozes lieten dopen in de wolk en in de zee, allen hetzelfde geestelijke voedsel aten, 4en allen dezelfde geestelijke drank dronken, want zij dronken uit een geestelijke rots, welke met hen medeging, en die rots was de Christus. (1Korr 10:1-5)

Ten tweede : Christus zelf verklaart diegene te zijn die zich in de brandende braamstruik bevond en zich aan Mozes voorstelde als de â€IK BEN†. Dit toen Hij zei: “Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Eer Abraham was, ben Ik.†(Joh 8:58) wat de Joden heel goed begrepen zodat ze Hem wilden stenigen omdat Hij met deze uitspraak zich met diegene uit het braambos vereenzelfdigde.

Ten derde. Johannes zegt : Niemand heeft ooit God gezien; de eniggeboren Zoon, die aan de boezem des Vaders is, die heeft Hem doen kennen ( Joh 1: 18)

Ook op een andere plaats verklaart dezelfde Johannes nogmaals : Niemand heeft ooit God aanschouwd (1 Joh 4:12)

Daarnaast wordt er in Exodus 24:9-12 volgende gebeurtenis medegedeeld:

En Mozes klom op met Aäron, Nadab en Abihu en zeventig van de oudsten van Israël. En zij zagen de God van Israël en het was alsof onder zijn voeten een plaveisel lag van lazuur, als de hemel zelf in klaarheid. 11Maar tot de vooraanstaanden der Israëlieten strekte Hij zijn hand niet uit; zij aanschouwden God en zij aten en dronken.

Wat op het eerste gezicht op een tegenspraak tussen Johannes en Exodus lijkt, blijkt eigenlijk het bewijs te zijn dat zowel in het OT als in het NT de Zoon van God de centrale figuur is die sedert de val van Adam als de Middelaar tussen God de Vader en de mensheid staat .Hij is het die zich aan de mens openbaart, Hij is hun God, de God van Israël, hun Schepper en hun Verlosser.

En zodoende was Hij steeds met de mens door gans hun geschiedenis heen. Hem kunnen ze zien, maar diegene waar zowel Christus als Johannes naar verwees ; †de enige Heerser, Koning der Koningen de Here der heren die alleen onsterfelijkheid heeft en een ontoegankelijk licht bewoont “ ( 1 Timoteus 6:15-16), namelijk God de Vader , heeft nog niemand gezien enkel de eniggeboren Zoon die aan de boezem des Vaders is die heeft Hem ons doen kennen.

Daarom is het voor mij duidelijk dat het De Zoon van God, onze Here Jezus Christus , de God van Israël, was die eigenhandig de onveranderlijke Tien geboden in steen heeft gegrift ( Exodus 31:18/ Deut 9:10)

Op uw opmerking

of ik je veroordeel omdat je op vandaag nog de zondagsrust onderhoud in de plaats van de Sabbat en je daarbij meent anderen beter te kunnen dienen

“ Gaat uit van haar mijn volk, opdat gij geen gemeenschap hebt aan haar zonden en niet ontvangt van haar plagen†(Openbaring 18:4) (wie deze “haar†is vindt men in de voorafgaande hoofdstukken waarbij ze hoofdzakelijk gekenmerkt wordt door haar wetteloosheid)

In de volksmond luidt dit “Wie met de hond slaapt vangt zijn vlooien†Want het is op de duur onmogelijk om zich blijvend te verenigen of om eendrachtig samen te werken met hen die Gods wet verachten. Ofwel verlaat je hen ( of wordt je buitengezet) en kom je dichter bij God ofwel blijf je en verlaat je God en zijn geboden.

Het door je genoemde “scherp oog†onderscheid dan ook de grond van de zaak en in dit geval is het de Autoriteit en soevereiniteit van God betreffende de geboden. Hij is de enige die de autoriteit heeft wat de geboden betreft en dus enkel Hij mag en kan aanroepen en verbeden worden. Niet de gestorven mensen ( ook al werden deze dan door de mens “heilig†verklaard). Alsook heeft enkel God als Schepper en Verlosser de autoriteit om te bepalen wanneer en op welk tijdstip (namelijk de zevende dag en geen ander) Hij wenst dat de mens rust neemt om Hem als Schepper en Verlosser te aanbidden .

De opstand van de mens bestaat dan ook hierin dat hij zich onrechtmatig de macht toegeëigend heeft en het gewaagd heeft om Gods tijden en wetten te veranderen. Ieder individu wordt daardoor voor de keuze geplaatst of hij ofwel de autoriteit aan God ofwel aan de mens toekent. Dit door ofwel de zevende dag te heiligen ofwel de zondagsrust te onderhouden.

Wat nu je eerste vraag betreft.

Je maakt me wel benieuwd wat je eigen achtergrond is, ben je Zevende dags adventist? Spreek je vanuit je eigen ontdekkingstocht door de Bijbel.

Alhoewel opgevoed in een zeer actief katholiek nest heb ik pas de Bijbel leren kennen op mijn vijfentwintigste. Als scheikundige was ik toen werkzaam in een onderzoekscentrum en dus analytisch “minded†ingesteld

Gedurende mijn zoektocht heb ik velen bevraagd. Zowel Katholieken, de meeste Protestantse denominaties, Jehova getuigen , Mormonen , enz liet ik komen en hun verhaal doen. Doch keer op keer bleek dat zij stuk voor stuk de eigen basisregels voor een christen, die nochtans steeds duidelijk vermeld staan in hun eigen respectievelijke Bijbel, niet respecteerden of onderwezen. Alsof iemand zich kan profileren als voetballer of tennisser zonder daarbij de basisregels eigen aan de specifieke sporttak te moeten accepteren en te respecteren.

Bij allen was het steeds hetzelfde refrein. “Zeker ..wij aanvaarden Christus en zijn leer! Maaar ……â€. met daaropvolgend een lange uitleg waarom ze in feite toch maar hun eigen regels boven deze van Christus plaatsten.

De enige consequente groep (op dit gebied) die ik uiteindelijk tegenkwam waren de Zevende Dags adventisten. Het waren dan ook de enigen die voldeden aan de Bijbelse bepaling die God zelf geeft betreffende het al of niet volgeling van Christus te zijn. Namelijk zij die de geboden Gods en het geloof van Christus bewaren en bewaken.

Vanaf deze periode tot op heden (nu zowat vijfenveertig jaar later) heb ik meer en meer de belofte van Christus mogen leren ontdekken en ervaren. Joh 14:27 Vrede laat Ik u, mijn vrede geef Ik u; niet gelijk de wereld die geeft, geef Ik hem u

En deze vrede vind zijn oorsprong en basis in de liefdevolle handleiding die Christus eigenhandig heeft opgetekend opdat, zoals Hij het uitdrukt, “HET U WEL GAâ€. Het is de handleiding en de uitdrukking van de Liefde van God tot de mens; de enige mogelijkheid voor de mens om getrouw, evenwichtig en vredevol met God en de medemens te leven.

Het is het sluitstuk, het fundament waarop Zijn huis, de schepping, stevig gebouwd is en waarvan Hij ons aanraadt hetzelfde met ons “huis†te doen (Matt7:24-27)

Vanaf het begin dat ik in contact kwam met de Bijbel was en is mijn objectief altijd geweest om een volgeling van Christus, een Christen, te zijn. Hij, als Schepper en Verlosser van de mens(heid), is het dan ook die daarvoor de norm en voorwaarden bepaald en geen ander, hoe talrijk en invloedrijk die ook moge zijn.

Als je mij dus vraagt of ik een Adventist ben dan is mijn antwoord daarop:

Ik ben in de eerste en enige plaats een volgeling van Christus en als Christen ben ik dus een Zevende Dags Adventist want een andere optie is er niet.

Goed Bernard. Maar wat moeten we nu, heel praktisch, gaan veranderen?

Waar gaan we beginnen?

Moeilijke vraag om te beantwoorden daar ik niet weet met wie je "we" bedoelt.

Wees eens meer specifiek en benoem eens die "we"

Ik, jij, andere mensen hier op het forum die graag met hun hele hart God willen dienen.

De vraag die je stelt werd ook meermaals behandeld door de verschillende Profeten in de Bijbel. En al naargelang de omstandigheden waarin mensen, die beweerden of ervan overtuigd waren God te dienen, zich gedroegen werd er een aangepast antwoord gegeven. Zoals in mijn vorige reactie zijn zowel Jesaja, Jeremia of Johannes de Doper daar een sprekend voorbeeld van.

En de raadgevingen die Gods Boodschappers brachten hadden alle zonder onderscheid betrekking op Gods geboden die op de een of andere manier niet meer onderwezen en dus ook niet meer nagevolgd werden.

De Profeet Micha is hierbij een goed voorbeeld als hij de zelfgerechtigheid (werkgerechtigheid) van het zogenaamd God - dienstige volk aanklaagt ( Micha 6: 1- 8) en vervolgens tot een alles samenvattende uitspraak komt voor hen die, zoals je opmerkte, graag met hun hele hart God willen dienen of toebehoren.

Hij heeft u bekendgemaakt, o mens, wat goed is en wat de Here van u vraagt: niet anders dan recht te doen en getrouwheid lief te hebben, en ootmoedig te wandelen met uw God (Micha 6:8)

Recht, getrouwheid liefhebben en ootmoedig wandelen met God worden in Gods woord steeds in verband gebracht met getrouwheid en gehoorzaamheid aan Gods geboden. En daarom was dit ook steeds de rode draad die de opdracht en boodschap van al de profeten verbindt.

Ook op vandaag blijft dit het geval en als je dus vraagt “wat moeten we nu, heel praktisch, gaan veranderen? Waar gaan we beginnen�

Dan is het Bijbels antwoord daarop: verootmoedig je voor God door in de eerste plaats ZIJN geboden die Hij door zijn Zoon eigenhandig heeft in steen laten griffen, onveranderd te aanvaarden, te bewaken, te bewaren en te onderwijzen.

Stel Christus en Zijn onderwijs op de eerste plaats en niet een kerk, een paus, een kardinaal, een theoloog, een dominee of enig iemand anders. Want de meesten van hen leren leringen die geboden van mensen zijn waardoor ze in feite tot werkers der wetteloosheid zijn verworden ( zie Matt5:9 / Marcus 7:7 / Matt7:23)

Dit houdt dan ook in dat, als men eerlijk en ootmoedig met God wil wandelen en Hem met zijn hele hart wil dienen, men alvast kan starten met het aanvaarden en onderhouden van hetgeen God vereist en wat “de werkers der wetteloosheid†verwerpen .

Op vandaag betekent dit in de praktijk het aanvaarden en onderhouden van zowel het tweede gebod (en zodoende het verwerpen van alle contact met de doden (door o.a heiligenverering en aanroeping, bemiddelend gebed, enz) als het vierde gebod ( het afzonderen van de zevende dag als dag van aanbidding en rust voor God)

Maar dan zal je wel ervaren dat je daardoor de afwijzing of woede op de hals haalt van de meerderheid van de “kerkelijken†en hen die beweren christen te zijn maar lak hebben aan Gods geboden. Waardoor hetgeen Christus aan zijn discipelen voorzegde in je leven zal bewaarheid worden. zie Matt10:24-39)

Of iemand nu op dit ogenblik al dan niet aan deze standaard voldoet is in feite mijn zaak niet want het is Christus die daarover oordeelt en veroordeelt.

Waarom oordeel je er dan over?

Spijker op zijn kop gemept!!

Neem beide aub eens de tijd om mijn antwoord te lezen en dan zullen jullie bemerken hoe onlogisch en irrelevant jullie reactie wel is. Ik had toch verwacht dat mensen op deze site iets meer kunnen lezen dan één zinnetje. Of is het dan toch onwil die heerst over intellect!!??.

Goed Bernard. Maar wat moeten we nu, heel praktisch, gaan veranderen?

Waar gaan we beginnen?

Moeilijke vraag om te beantwoorden daar ik niet weet met wie je "we" bedoelt.

Wees eens meer specifiek en benoem eens die "we"

@Bernard3: zonder ook maar iets af te willen doen aan die "hoge standaard van volkomen gehoorzaamheid als einddoel van de mens": de kwestie kan je niet omdraaien, daarbij suggererend dat degene die nog niét aan die standaard voldoet geen leerling van Jezus kan zijn of zo genoemd mag worden...

Je werpt een vals dilemma op. En zoals Thorgrem terecht zegt: wie denk je daar mee te kunnen dienen?

Het is opmerkelijk hoe hier steeds de zaken op hun kop worden gezet.

Ten eerste leg IK deze standaard niet op.

Maar het is Christus zelf die Hem eigenhandig in steen heeft gegrift en duidelijk leert dat er aan deze standaard geen jota of titel mag veranderd worden. Alsook dat diegenen die dit wel doen geen volgelingen of discipelen van Hem zijn. of christenen zijn.

Ten tweede: Men slaagt men er hierbij blijkbaar steeds in om het feit te negeren dat God meermaals en duidelijk zegt dat de mens (met zijn pootjes) VAN DEZE STANDAARD ZELF AF MOET BLIJVEN.

En dit heeft in de eerste plaats niets te maken met het feit of de mens al dan niet bekwaam is deze standaard te onderhouden of uit te voeren.

Maar wel met het feit OF HIJ GOD GETROUW EN GEHOORZAAM WIL ZIJN door deze standaard ONVERANDERLIJK te bewaken , te bewaren en te onderwijzen.

Of iemand nu op dit ogenblik al dan niet aan deze standaard voldoet is in feite mijn zaak niet want het is Christus die daarover oordeelt en veroordeelt.

Maar het is Hij die beloofd heeft dat de mens die deze standaard onveranderlijk aanvaardt door de H.Geest zal geholpen worden om deze dan ook daadwerkelijk in zijn leven te vervullen.

Nogmaals; het draait hier dus niet om hoever iemand op vandaag reeds staat. Maar wel om het feit of iemand in de eerste plaats BEREID IS AL Christus’ eigenhandig geschreven geboden onveranderd en onverminderd te aanvaarden.

Maar deze intentie hebben het grootste deel van zowel de kerken als de individuen niet en zoeken ze, net zoals de Joden vroeger, allerlei uitvluchten en redeneringen om uiteindelijk hun eigen wil te doen.

Dit betekent dan ook dat dezen, Bijbels gesproken, totaal geen discipelen of volgelingen van Christus zijn , dus ook in totaal GEEN CHRISTENEN ZIJN. Maar in tegendeel opstandelingen tegen God die liever hun eigen wil dan deze van hun Schepper volbrengen.

prima, maar ik ging af op wat jij vindt dus als wat jij vindt niet terzake doet zijn we nu uitgepraat.

Als je dan de Bijbel laat spreken, ben ik van de partij, maar dat moet je dan wel onderbouwen, want waar staat dat een discipel van Christus gehoorzaam is aan zijn eigenhandig geschreven geboden?

Want als je dat uitlegt kunnen we vaststellen of men zich dan een discipel van Christus mag noemen

Daar ben ik ook wel benieuwd naar, want wat ik nu bij Bernard3 lees lijkt me een "aanpassen van bijbelse betekenissen of uitdrukkingen". En wel op een heel griezelig exclusieve manier. Zijn definitie zet een heel groot deel van de volgelingen van Jezus buiten de Kerk. Want volgens mij geeft het NT een veel ruimer antwoord op de vraag wat nu discipelen, leerling zijn: niet slechts zij die het ideale einddoel al bereikt hebben, maar juist ook degenen die (met vallen en opstaan) nog onderweg zijn. En zelfs een persoon die de eindstreep mogelijk niet gehaald heeft (Judas!) wordt "leerling", discipel genoemd

Net zoals er nergens woordelijk in de Bijbel staat dat een volgeling van Christus geen Heroïne of Cocaïne als genotsmiddel mag gebruiken omdat het zijn lichaam als tempel van de Heilige Geest schaad. Zal je, als je woordelijk op zoek bent waar het staat dat een discipel of volgeling van Christus gehoorzaam is aan zijn eigenhandig geschreven geboden, dat nergens vinden in de Bijbel.

Maar als je met een open geest de Bijbel leest dan zal je op tientallen plaatsen kunnen vaststellen dat Christus zijn volgelingen wijst op de noodzaak om Gods raadgevingen en geboden te bewaken en te bewaren. En dat dit het teken bij uitstek is dat men een Trouwe en liefdevolle volgeling van Hem is, en dat zodoende zij die dit niet doen Hem niet trouw zijn noch Hem liefhebben.

Lees eens zijn afscheidswoorden aan de discipelen in Johannes 14 tot en met 16 Het is niet voor niets dat Hij bij zijn afscheid zijn volgelingen daarop wijst en als Hij dan zegt “ Wanneer gij mij liefhebt zult gij mijn geboden bewaren†( 14:16) dan heeft Hij het in de eerste plaats over de Geboden die Hij eertijds in de woestijn eigenhandig in steen heeft gegrift en waarvan Hij eerder in zijn openbaar leven getuigde dat er door de mens er “geen jota of titel mocht aan veranderd wordenâ€( Matt 5: 17-20)

Het is dan ook logisch dat wanneer zij die op vandaag, met allerlei argumenten en redeneringen, halsstarrig weigeren om Al zijn geboden te onderwijzen of te volgen daarmede bewijzen geen volgelingen of discipelen van Christus te zijn. .En zodoende Bijbels gezien dan ook niet als christen(en) kunnen benoemd worden

En dat dit, Hendrik, voor de meerderheid van hen die zich een christen of een christelijke gemeenschap noemen het geval is dan ook een griezelige en zeer spijtige vaststelling. Maar de waarheid is soms hard om te erkennen of te aanvaarden maar toch dient men weldegelijk de feiten te onderkennen en de toestand te beoordelen .

Dit was ook het geval voor het Joodse volk in gans haar bestaan want velen zowel Jesaja, Jeremia als Johannes de Doper spraken duidelijke taal tegenover hen die meenden God te dienen. Maar in werkelijkheid zijn geboden veronachtzaamden en zodoende in Gods oog afvielen van zijn volgelingen te zijn.

Daarom werden zij door gebruik van duidelijke en vermanende taal ( lees maar eens Jesaja 1tem5 / Lucas 3:7-20 aangezet zich te bekeren door zich aan Gods geboden te onderwerpen en geen uitvluchten te gebruiken ( Marcus7: 6-13) om zich daaraan te onttrekken.

Op vandaag is dit dan ook niet anders. Het is een onoverkomelijke vaststelling dat de overgrote meerderheid van hen die zich christen noemt zowel op individueel als op collectief ( de kerken) vlak Christus' eigenhandig geschreven Geboden negeren, veranderen of enkel maar een deel ervan onderwijzen en onderhouden.

Waardoor de meerderheid van hen die zichzelf als christenen beschouwen , net zoals de Joden toentertijd, zichzelf afsluiten van het discipelschap van Christus of met andere woorden in opstand leven tegen God en zijn voorwaarden en zodoende slechts in naam christen(en) zijn en zich dienen te bekeren van hun opstand .

Christus is dan ook zeer duidelijk in zijn uitspraak tegen hen die volharden in de boosheid door Christus' eigenhandig geschreven geboden te vertrappen maar toch menen door hun eigen werken en zogenaamde goede daden in de gunst van God te staan.

Niet ieder die tot Mij zegt Here, Here zal het Koninkrijk der hemelen binnengaan, maar wie doet de wil mijns Vaders die in de hemelen is. Velen zullen te dien dage tot Mij zeggen: Here, Here hebben wij niet in uw naam geprofeteerd en in uw naam boze geesten uitgedreven en in uw naam vele krachten gedaan? En dan zal Ik openlijk zeggen: Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij, gij werkers der wetteloosheid

Matt 7:21-23

De uiteenzetting van Bernard 3 is voor mij wel een merkwaardige brij van juist alles op één hoop gooien of ik begrijp hem niet.

Een gelovige is voor mij een wedergeboren Christen die uit genade leeft en gelooft in het onfeilbare Woord van God en een persoonlijke relatie heeft met Jezus Christus en tot welke denominatie of kerk hij of zij behoort vind ik niet zo relevant.Een moslimgelovige is voor mij geen wedergeboren Christen, hij hangt een religie aan waar Christus buiten staat, evenzo het Jodendom waar Christus ook buiten staat.

Maar de RKK of de Jeh. Getuigen of weet ik veel waar men "kerkt" daar zijn m.i. wedergeboren Christenen, danwel mijn broeder en zusters in Christus.

Wat jij of ik of anderen ervan vinden wie of wat een Christen is doet hier in feite niets ter zake. Dit omdat het niet aan de mens is om Bijbelse betekenissen of uitdrukkingen aan te passen of te veranderen.

De Bijbel stelt duidelijk dat een discipel van Christus een Christen wordt genoemd en dat een discipel van Christus Trouw is en gehoorzaam is aan Christus en zijn eigenhandig geschreven geboden.

Iemand die daar niet aan beantwoord, of dit nu veel of weinig mensen zijn, een groot of een kleine groep mensen, een groot instituut of een kleine kerk kan dan volgens Gods Woord nooit aanspraak maken discipelen of volgelingen van Christus ( Christenen) te zijn.

.

De 10-duizenden kerkgenootschappen bedoel je Mystic?

Nou een onderzoek uit 2010 zegt het volgende ...

"HOEVEEL christenen zijn er? Volgens de Atlas of Global Christianity waren het er in 2010 over de hele wereld bijna 2,3 miljard. Maar er staat ook dat die christenen verbonden zijn met meer dan 41.000 kerkgenootschappen, die allemaal hun eigen leerstellingen en gedragsregels hebben. Het is logisch dat dit enorme aantal ’christelijke’ religies voor sommigen verwarrend of zelfs teleurstellend is. Ze vragen zich misschien af: is iedereen die beweert christen te zijn wel een echte christen?"

groet,

Ed

Beste Ed ,

Zoals je terecht stelt is het duidelijk in Gods Woord te vinden wat de Bijbelse betekenis is van het woord Christen. Het waren namelijk de Discipelen van Christus die deze benaming werden toegedicht.

En volgens de Bijbel zijn discipelen van Christus mensen die Christus geloven, of met andere woorden hen die Christus door Trouw en Gehoorzaam aan Hem te zijn hun liefde voor Hem betoonden en bewezen.

Dat Geloven onafscheidelijk verbonden is met trouw en gehoorzaamheid wordt duidelijk uit het feit dat volgens Joh3:36 het tegengestelde van geloof als ongehoorzaamheid bestempeld wordt, of in één woord ZONDE

Wie in de Zoon gelooft, heeft eeuwig leven; doch wie aan de Zoon ongehoorzaam is, zal het leven niet zien, maar de toorn Gods blijft op hem.( Joh 3 : 36 )

„ Ieder, die de zonde doet, doet ook de wetteloosheid, en de zonde is wetteloosheid. (Joh 16:7)

Om “ Geloof “ uit te oefenen bestaan er verschillende mogelijkheden.

Doet men dit t.o.v. Christus dan is men een discipel of volgeling van Christus en zulke mensen worden in de Bijbel benoemd als Christenen.

(Handelingen 11:26 ) En het geschiedde, dat zij een vol jaar in de gemeente gastvrij ontvangen werden en een brede schare leerden en dat de discipelen het eerst te Antiochie Christenen genoemd werden.

Men kan ook trouw en gehoorzaam zijn aan anderen; zoals Mohammed, Boedha,.. enz. Daar echter de leer en de geboden van deze principieel niet overeenstemmen en meestal ook in tegenspraak zijn met elkander en met deze van Christus, kan men niet tezelfdertijd een Christen gelovige en een Boedhistisch gelovige zijn .

Dit geldt niet enkel en alleen voor hen die geboden en wetgevingen voorhouden die totaal afwijken van deze door God zelf gegeven; maar ook voor hen die maar één (of twee ) van de fundamentele geboden of principes hebben gewijzigd

Want wie de gehele wet houdt, maar op één punt struikelt, is schuldig geworden aan alle geboden. Want Hij, die gezegd heeft: Gij zult niet echtbreken, heeft ook gezegd: Gij zult niet doodslaan. Indien gij nu geen echtbreuk pleegt, maar wel doodslag, zijt gij toch een overtreder van de wet geworden. Jacobus 1:10

Bijbels gezien kan men dus spreken van een Moslim gelovige , een Rooms Katholiek gelovige, een Protestants gelovige , een Joods gelovige , een Christen gelovige ….enz

Doch wanneer men de zaken door elkaar haspelt, doet men in feite Gods woord geweld aan.

Daar nu het Pausdom zelf bevestigt dat het de geboden Gods gewijzigd heeft, weliswaar langzaam en over een periode van verschillende eeuwen, , door onder andere het vierde gebod te wijzigen, het tweede gebod af te schaffen en het laatste op te splitsen. En vele anderen haar daarin gevolgd zijn,n hebben deze allen daarmede in feite juist hetzelfde gedaan als het Jodendom ten tijde van Christus,.

Het verschil ligt enkel in het feit dat, waar de Joden Christus verwierpen , het Pausdom , het Protestantisme, de Jehova getuigen en vele anderen op vandaag Zijn geboden en raadgevingen gewijzigd of afgeschaft hebben.

Allemaal zijn ze in conflict met de Bijbelse bepaling uit openbaring 12 en 14 namelijk zij :

die de geboden Gods en het geloof in Jezus bewaren

die de geboden van God bewaren en het getuigenis van Jezus hebben;

Zich dus zowel Christenen ( m.a.w. bewaarder en bewaker van Gods woord ) én Rooms Katholiek noemen , zich Protestants Christen noemen, zich als lid van de wachttorengemeenschap of andere die Gods Basisgeboden verwerpen of enkel gedeeltelijk aanvaarden ook nog volgeling van Christus noemen is een contradictio in terminis; is een tegenspraak in zichzelf.

Men is òf trouw en gehoorzaam aan de Paus en zijn leer / aan de Protestantse leiders en hun onderwijs, òf trouw aan Christus en Zijn leer . Men is ofwel een Rooms Katholiek gelovige ofwel een Protestants gelovige ofwel een wachttorengemeenschap gelovige of wel een volgeling van Christus en dus een Christen gelovige.

De Paus én Christus of de Protestantse leiders of de wachttorengemeenschap of andere volgen én Christus volgen is volgens Gods woord een onmogelijkheid vanwege de principiële verschillen van geboden en leer.

Net zoals men zich enkel een tennisspeler kan noemen als men alle basisregels van het tennis aanvaardt en beoefent. Kan men kan zich dan ook enkel volgens de Bijbelse betekenis van het woord Christen benoemen als men werkelijk en waarlijk een volgeling van Christus is door Trouw en gehoorzaam aan Hem te zijn zodoende en AL zijn eigenhandig geschreven geboden te bewaken en te bewaren.

Zo ook is de “rode draad†met betrekking tot seksueel contact duidelijk aangegeven. Waarbij seks met iemand waarmede men niet getrouwd is ofwel benoemd wordt als hoererij ( *verwijderd*) ofwel als overspel wanneer een getrouwde seks heeft met iemand anders dan zijn partner

1)In dit geval heeft niemand seksueel contact met iemand anders dan de eigen partner. En bijbels gezien is het huwelijk iets wat zich in bed afspeelt. de burgerlijke stand bestond niet en een kerkelijk huwelijk was ook nog niet in zwang.

3) En oordelen wordt sowieso verboden.

2))En wie zegt dat seks met een bijvrouw hoererij is maakt Abraham en Jakob tot hoeren. Zoals we allemaal weten is hoererij betaalde seks.

1) Als ik de inleidende topic goed lees dan is daarin geen enkele sprake van een toestand waarbij volgens de Bijbel seks is toegestaan want er staat o.a.. "Ik heb op dit moment 10 maanden verkering met mijn vriend"

Van een toestand , een verbond voor het leven tussen twee mensen dat daarbij ook nog officieel bekend wordt gemaakt, is er hier dus totaal geen sprake en dus ook niet van een “partner “zoals de Bijbel het bedoelt

3)Een volgeling van Christus volgt Hem na en niet mensen zoals Abraham en Jacob die polygaam waren en zich soms als leugenaars en bedriegers gedroegen of van een David die overspelig was en daardoor een moordenaar werd.

Ook al gedragen zich individuen of gehele groepen zich op een bepaalde manier; voor de volgeling van Christus is Hij de norm en niet de mens, de groep of de cultuur

2) Over je uitspraak “dat oordelen sowieso verboden is†is heel wat te zeggen maar wegens plaatsgebrek en het topic onderwerp kan het hier niet .

Alhoewel wanneer je echt geïnteresseerd zou zijn wil ik wel een nieuwe topic openen die dit onderwerp meer uitgebreid behandeld. Je vraagt het maar.

Maar om kort te zijn ;

Als men in de Bijbel de verschillende teksten neemt waar het woord “oordelen†in voorkomt en deze met elkaar vergelijkt dan blijkt op het eerste gezicht dat deze teksten elkaar volkomen tegenspreken.

De oorzaak hiervan ligt in het feit dat de verschillende betekenissen en woorden die de Griekse taal heeft enkel in onze taal vertaald werden door één en hetzelfde woord; namelijk “ oordelenâ€

Gebruikt men wel de juiste Griekse betekenissen en houdt men rekening met de context waarin deze voorkomen dan komt men tot het besluit dat:

Men als volwassen volgeling van Christus en zodoende al getuige van zijn trouw en liefde de plicht heeft om Bijbels te “ oordelenâ€.

Maar dan wel op de manier zoals Jezus voorschrijft:

“ Oordeelt niet naar het aanzien, maar oordeelt met een rechtvaardig oordeel†(Johannes 7:24)

Lieve allemaal,

Wellicht denk je: niet weer dat onderwerp!!! Toch trek ik de stoute schoenen aan en wil jullie hier een vraag over stellen.

Ik heb op dit moment 10 maanden verkering met mijn vriend. Hij kwam uit een eerdere relatie, waarin hij samen met zijn vriendin seksueel actief was geweest. Ikzelf had nooit een vriend gehad, en had ook eigenlijk nooit nagedacht over seks voor het huwelijk. Volgens mijn ouders mag het niet, dus vond ik dat ook.

Nu...10 maanden later hebben we al een aantal keer seks gehad. Mijn vriend vertelde mij dat hij geloofde dat je man en vrouw bent in Gods ogen wanneer je seks hebt gehad voor het huwelijk. Dat was de reden dat hij het heel lastig vond dat zijn vorige verkering uit ging, maar tegelijk ook de reden waarom hij niet meteen het bed met mij wilde delen. Logisch misschien...Wederom dacht ik niet verder na dan wat iemand -in dit geval mijn vriend- mij zei: en dus hebben we seks gehad.

Toch ben ik er voor mezelf nog niet helemaal uit. Veel mensen beginnen een hele preek te houden waarom het wel- of niet mag, maar vaak word ik er niet veel wijzer van.

Mijn vraag aan jullie is: hebben jullie concrete Bijbelteksten waaruit blijkt waarom je wel-of geen seks voor het huwelijk mag hebben? Jullie meningen zijn ook leuk, maar het gaat mij om de feiten uit de Bijbel.

Liefs en alvast bedankt!

Het antwoord op je probleem is nochtans duidelijk te vinden in Gods Woord . Maar daarom moet je dan ook eens rustig de Bijbel doorlezen om de “rode draad†te vatten die niet altijd zomaar in concrete en afzonderlijke teksten beschreven staat.

Net zoals de vraag of men als volgeling van christus al dan niet drugs mag of kan gebruiken niet met concrete teksten in de Bijbel beantwoord wordt. Maar men er wel in leest dat men zijn lichaam als tempel van de Heilige Geest moet eerbiedigen en men dus geen schadelijke stoffen zal innemen die de organen van dit lichaam zullen beschadigen.

Zo ook is de “rode draad†met betrekking tot seksueel contact duidelijk aangegeven. Waarbij seks met iemand waarmede men niet getrouwd is ofwel benoemd wordt als hoererij ( *verwijderd*) ofwel als overspel wanneer een getrouwde seks heeft met iemand anders dan zijn partner

Er wordt verschillend over gedacht inderdaad. Voor katholieken is het simpel: je kan geen volledig katholiek gelovende zijn, als je niet gelooft dat je eigen God en die van de moslims dezelfde zijn.

Verschillen verklaren katholieken door het verschil in kennis/visie van de beminde gelovigen.

Waarmede hier nogmaals aangetoond wordt dat er een essentieel verschil bestaat tussen een volgeling van de Roomse kerk; de Rooms katholiek- gelovige en een volgeling van Christus; de Christen- gelovige.

Een meergodendom dus Bernard. Is dat werkelijk wat jij gelooft?

JA, ik geloof wat er in de Bijbel geschreven staat en probeer misschien ook eens je Bijbel ONBEVOOROORDEELT te lezen.

Mensen als God(en)

Joh 10: 33-34

De Joden antwoordden Hem: Niet om een goed werk willen wij U stenigen, maar om godslastering en omdat Gij, een mens, Uzelf God maakt. Jezus antwoordde hun: Is er niet geschreven in uw wet: Ik heb gezegd: Gij zijt goden?

Exodus.4: 15-17

Is niet de Leviet Aaron uw broeder? Ik weet, dat hij goed spreekt; en zie, hij is op weg gegaan, u tegemoet, en als hij u ziet, zal hij zich van harte verheugen. Dan zult gij tot hem spreken en de woorden in zijn mond leggen, en Ik zal zijn met uw mond en zijn mond en Ik zal u leren, wat gij doen moet. Hij zal voor u tot het volk spreken en zo zal hij u tot een mond zijn en gij zult hem tot God zijn.

Exodus7:1

De Here echter zeide tot Mozes: Zie, Ik stel u als God voor Farao; en uw broeder Aaron zal uw profeet zijn

Christus als God

Jesaja 44:6

Zo zegt de Here, de Koning en Verlosser van Israel, de Here der heerscharen: Ik ben de eerste en Ik ben de laatste en buiten Mij is er geen God (Openb1:17-18 En toen ik Hem zag, viel ik als dood voor zijn voeten; en Hij legde zijn rechterhand op mij en zeide: Wees niet bevreesd, Ik ben de eerste en de laatste, en de levende, en Ik ben dood geweest, en zie, Ik ben levend tot in alle eeuwigheden, en Ik heb de sleutels van de dood en het dodenrijk.)

Joh. 20:28

Tomas antwoordde en zeide tot Hem: Mijn Here en mijn God! Jezus zeide tot hem: Omdat gij Mij gezien hebt, hebt gij geloofd? Zalig zij die niet gezien hebben en toch geloven

De Vader als de allerhoogste God

Korr 1:3

“Geloofd zij de God en Vader van onze Here Jezus Christus, de Vader der barmhartigheden en de God aller vertroosting,â€

Koloss 1:3

“Wij danken God, de Vader van onze Here Jezus Christus, te allen tijde bij ons bidden voor uâ€

Efez. 1:3

“Gezegend zij de God en Vader van onze Here Jezus Christus, die ons met allerlei geestelijke zegen in de hemelse gewesten gezegend heeft in Christusâ€

Joh 20 : 17 -18

Jezus zeide tot haar: Houd Mij niet vast, want Ik ben nog niet opgevaren naar de Vader; maar ga naar mijn broeders en zeg hun: Ik vaar op naar mijn Vader en uw Vader, naar mijn God en uw God.

Want al zijn er zogenaamde goden, hetzij in de hemel, hetzij op de aarde (en werkelijk zijn er goden in menigte en heren in menigte) voor ons nochtans is er maar één God, de Vader, uit wie alle dingen zijn en tot wie wij zijn, en een Here, Jezus Christus, door wie alle dingen zijn, en wij door Hem.1 Corr. 8:5

Wellicht een onderscheid maken tussen de ene God en de andere goden.

Van alles kan een god zijn: bijvoorbeeld geld of een beeld. Er is echter maar één God, de schepper van hemel en aarde.

Naar mijn idee geloven moslims in dezelfde God, maar omdat ze hem niet via Christus kennen is hun kennis van God beperkter. Dat laatste is natuurlijk alleen mijn visie als christen.

Wat een moslim als individu gelooft dat kan ik niet weten. Maar wat Mohammed over zijn God (Allah) leert van wat hij zegt, is (Karakter), en leert staat haaks op hetgeen Christus ons leert betreffende zijn en onze God ; DE VADER

Beide kunnen dan ook niet dezelfde entiteit zijn en dus is het aanbidden van Allah tegenstrijdig met de Christelijke leer.

Een meergodendom dus Bernard. Is dat werkelijk wat jij gelooft?

JA, ik geloof wat er in de Bijbel geschreven staat en probeer misschien ook eens je Bijbel ONBEVOOROORDEELT te lezen.

Mensen als God(en)

Joh 10: 33-34

De Joden antwoordden Hem: Niet om een goed werk willen wij U stenigen, maar om godslastering en omdat Gij, een mens, Uzelf God maakt. Jezus antwoordde hun: Is er niet geschreven in uw wet: Ik heb gezegd: Gij zijt goden?

Exodus.4: 15-17

Is niet de Leviet Aaron uw broeder? Ik weet, dat hij goed spreekt; en zie, hij is op weg gegaan, u tegemoet, en als hij u ziet, zal hij zich van harte verheugen. Dan zult gij tot hem spreken en de woorden in zijn mond leggen, en Ik zal zijn met uw mond en zijn mond en Ik zal u leren, wat gij doen moet. Hij zal voor u tot het volk spreken en zo zal hij u tot een mond zijn en gij zult hem tot God zijn.

Exodus7:1

De Here echter zeide tot Mozes: Zie, Ik stel u als God voor Farao; en uw broeder Aaron zal uw profeet zijn

Christus als God

Jesaja 44:6

Zo zegt de Here, de Koning en Verlosser van Israel, de Here der heerscharen: Ik ben de eerste en Ik ben de laatste en buiten Mij is er geen God (Openb1:17-18 En toen ik Hem zag, viel ik als dood voor zijn voeten; en Hij legde zijn rechterhand op mij en zeide: Wees niet bevreesd, Ik ben de eerste en de laatste, en de levende, en Ik ben dood geweest, en zie, Ik ben levend tot in alle eeuwigheden, en Ik heb de sleutels van de dood en het dodenrijk.)

Joh. 20:28

Tomas antwoordde en zeide tot Hem: Mijn Here en mijn God! Jezus zeide tot hem: Omdat gij Mij gezien hebt, hebt gij geloofd? Zalig zij die niet gezien hebben en toch geloven

De Vader als de allerhoogste God

Korr 1:3

“Geloofd zij de God en Vader van onze Here Jezus Christus, de Vader der barmhartigheden en de God aller vertroosting,â€

Koloss 1:3

“Wij danken God, de Vader van onze Here Jezus Christus, te allen tijde bij ons bidden voor uâ€

Efez. 1:3

“Gezegend zij de God en Vader van onze Here Jezus Christus, die ons met allerlei geestelijke zegen in de hemelse gewesten gezegend heeft in Christusâ€

Joh 20 : 17 -18

Jezus zeide tot haar: Houd Mij niet vast, want Ik ben nog niet opgevaren naar de Vader; maar ga naar mijn broeders en zeg hun: Ik vaar op naar mijn Vader en uw Vader, naar mijn God en uw God.

Want al zijn er zogenaamde goden, hetzij in de hemel, hetzij op de aarde (en werkelijk zijn er goden in menigte en heren in menigte) voor ons nochtans is er maar één God, de Vader, uit wie alle dingen zijn en tot wie wij zijn, en een Here, Jezus Christus, door wie alle dingen zijn, en wij door Hem.1 Corr. 8:5

Geloven christenen en moslims in de zelfde God?

Ik denk het wel, we delen de profeten Noach,

Abraham en Mozes.

En voor de moslims is Jezus een belangerijke

profeet (niet God of de zoon van God)

Het enigste verschil is dat wij christenen

de profeet Mohammed niet erkenen.

Ik heb als christen ook vele vrienden die moslim

zijn, en we bidden soms tesamen tot God.

Wat is julie mening hierover?

Vriendelijke groeten en moge God julie zegene!

Er is een essentieel verschil in karakter tussen de Soeverein (de God ) van de moslims en de Soeverein ( God de Vader) van de Christenen.

De eerste is een strenge onverbiddelijke God die men moet vrezen en strikt dienen. De Soeverein van de Christenen is een liefdevolle Vader die zijn Zoon naar deze wereld heeft gezonden om als Middelaar tussen de zondige mensheid en de Vader op te treden . En zodoende de mens de kans aanreikt om het eeuwig leven te bekomen.

De God van de Christenen (en van christus) verklaart dan ook dat Hij en Hij alleen de enige en waarachtige God is.

Door het essentieel wezenlijk en karakterieel verschil tussen beide Soevereinen ( Goden) is het in feite onmogelijk en irrelevant om terzelfdertijd tot beide te bidden

Ik kreeg een bericht van iemand over dat er dingen niet klopten in de gereformeerde kerk, en dat zei/hij toen naar een nieuwe kerk ging. Het had te maken met de doop en nog wat andere dingen. Ik zelf vind dat het beide kan. Want Jezus zei in de bijbel: Laat de kinderen tot mij komen. Dus de kinderen horen er ook bij. En naar mijn interpretatie is de doop de vervanging van de besnijdenis.

Mijn vraag hierbij is: Wat vinden jullie van de doop??

Om op u vraag “ wat denken jullie van de doop “ te kunnen antwoorden moet men toch eerst bepalen over welke doop het gaat en welke voorwaarden er aan een welbepaalde doop gesteld worden.

Want als je mij de vraag zomaar stelt of ik gedoopt ben dan ik daar volmondig JA op antwoorden.

Want ik ben zelfs vier maal gedoopt!

De eerste keer gebeurde dit als pasgeborene volgens de Rooms Katholieke ritus.

Als tienjarige jongen werd ik voor de tweede maal gedoopt toen ik werd ingelijfd in de jeugdbeweging

Als oudere jongere kreeg ik ten derde male een doopbehandeling door de studentenvereniging

En uiteindelijk ten vierde male koos ik als 25 jarige om de Christelijke doop te ondergaan.

Het antwoord op de vraag of iemand gedoopt is blijkt dus niet zo eenvoudig en eenduidig te zijn als er niet verduidelijkt wordt over welke doop men het eigenlijk heeft .

Want elke doop is in feite een publieke veruitwendigen van datgene waartoe of waarvoor men( of soms een plaatsvervanger) bereidt is zich te engageren of te gehoorzamen.

De Rooms Katholieke kinderdoop is gebaseerd op het idee dat het kind bij een eventueel vroegtijdig sterven moet gevrijwaard worden van het vagevuur en een voogd of peter moet zich dan ook engageren opdat het kind Rooms Katholiek gelovig zou worden opgevoed.

Om de doop bij de jeugdbeweging of de studentenvereniging te ondergaan is het aanvaarden van bepaalde regels noodzakelijk.

Bij vele Protestanten is het aannemen van Christus als verlosser meestal de enige voorwaarde ( Gods geboden zijn niet primordiaal ) om hun doop te ondergaan;

We stellen dus vast dat er naargelang er bepaalde voorwaarden gesteld en vervult worden er verschillende “dopen†bestaan.

Als de Bijbel spreekt over de opdracht tot de doop dan wordt hierbij steeds het verband gelegd met trouw te zijn aan God en zijn woord ( geboden & raadgevingen).

“ Gaat dan henen, maakt al de volken tot mijn discipelen en doopt hen in de naam des Vaders en des Zoons en des Heiligen Geestes en leert hen onderhouden al wat Ik u bevolen heb†( Mattheus 28:19)

In de Bijbel is de actie van het dopen steeds de officiële of openbare actie als gevolg van een nieuwe of vernieuwde houding en overtuiging in verband met gehoorzaamheid aan Gods wil en leer.

Toen de Joden zich door johannes lieten dopen was dit als gevolg van zijn oproep tot bekering

“Toen liep Jeruzalem en heel Judea en de gehele Jordaanstreek tot hem uit, en zij lieten zich in de rivier, de Jordaan, door hem dopen, onder belijdenis van hun zonden.â€( Matt 3: 5-6 )

Hetzelfde gebeurde na de opstanding van Christus:

“ Toen zij dit hoorden, werden zij diep in hun hart getroffen, en zij zeiden tot Petrus en de andere apostelen: Wat moeten wij doen, mannen broeders? En Petrus antwoordde hun: Bekeert u en een ieder van u late zich dopen op de naam van Jezus Christus, tot vergeving van uw zonden, en gij zult de gave des Heiligen Geestes ontvangen. Want voor u is de belofte en voor uw kinderen en voor allen, die verre zijn, zovelen als de Here, onze God, ertoe roepen zal. ( handelingen 2: 37 – 40 )

Het is dus duidelijk dat de Bijbelse doop geen op zichzelf staand of losstaand gebeuren is, maar steeds een gevolg is van een persoonlijke keuze om God te dienen en Hem dus te gehoorzamen.

Spreken over de Bijbelse doop zonder daarbij de ( persoonlijke) bekering te betrekken is als het spreken over de bekleding en de vorm van een doos, misschien mooi van vorm en emotioneel geladen maar Bijbels gezien totaal inhoudsloos.

Men kan dan ook vaststellen dat in het verleden, als niet de persoonlijke bekering maar andere niet Bijbelse leerstellingen de overhand namen, automatisch de doop zelf en de wijze waarop deze geschiedde, veranderden en de uitvoering ervan( het uitwendig ritueel) het belangrijkste werden. Eén van de grootste reden voor het ontstaan van de kinderdoop is bijvoorbeeld de leerstelling van de “erfzondeâ€, alsook de leer van het bestaan van een onsterfelijke ziel en een eeuwig brandende hel.

Zoals reeds gezegd is de Bijbelse doop een uitwendige vorm, een officiële of publieke bevestiging van een veranderde denkwijze en keuze. Het is dan ook belangrijk dat deze innerlijke overtuiging en gesteldheid in overeenstemming zijn met en beantwoorden aan de voorwaarden van Gods koninkrijk want pas dan kan men spreken van een Bijbelse of Christelijke doop.

Het gaat hier dus om het geloof (= gehoorzaamheid) van Christus en zoals de Bijbel het uitdrukt: “Wie in de Zoon gelooft, heeft eeuwig leven; doch wie aan de Zoon ongehoorzaam is, zal het leven niet zien, maar de toorn Gods blijft op hem†(Joh 3: 36)

De Christelijke ( Bijbelse) doop is dus een uiting of officiële intentieverklaring van de gehoorzaamheid aan de Zoon van God.

Deze heeft op zijn beurt aan de mens geleerd dat Hij steeds het woord van Zijn Vader heeft bewaard en dat de mens dus ook op zijn beurt Zijn woorden moet bewaren ( Joh 17: 6-8 ).

Wie dus Gods woord niet onveranderd en onvoorwaardelijk aanneemt voldoet niet aan de adoptievoorwaarden van Christus. Dit geldt in de eerste plaats voor hetgeen God zelf op steen heeft gegrift; namelijk De Tien Geboden ( exodus 31:18 )

De Bijbel leert dat men zich in Christus moet laten dopen

†Want gij allen, die in Christus gedoopt zijt, hebt u met Christus bekleed.†Galaten 3:27 en dit omdat men Zijn woord aanvaardde, Hem geloofde en Hem dus gehoorzaamde“Wie gelooft en zich laat dopen, zal behouden worden, maar wie niet gelooft, zal veroordeeld worden. (Marcus 16:16)

Buiten Christus is er echter ook de mogelijkheid om anderen te geloven of te gehoorzamen. Zodoende kent men als gevolg van de keuze die het individu maakt dan ook verschillende soorten dopen, zoals een Katholieke (kinder) doop, een Protestantse (kinder)doop, zelfs in de jeugdbeweging en in studentenkringen wordt er gedoopt.

Al deze dopen hebben echter in wezen niets te maken met de Christelijke doop omdat de innerlijke houding en intentie, die in opgenoemde dopen veruitwendigd wordt door een publieke handeling, niet in overeenstemming zijn met de basisregels van de Christelijke doop: Namelijk het onvoorwaardelijk aanvaarden van Gods woord met de Tien Geboden als basisregels, want bij elk van voorgenoemde groepen is minstens één of meerdere van deze, door God zelf gegeven basisgeboden, weggelaten of fundamenteel gewijzigd.

De opmerking die hierbij meestal gemaakt wordt of men omwille van het niet Christelijk gedoopt zijn niet gered is, is niet relevant. Dit omdat de redding niet in de eerste plaats afhangt van het al of niet uitvoeren van bepaalde acties, maar wel van heel andere factoren waaronder de ingesteldheid en de wil om te gehoorzamen aan Gods systeem . Men kan nooit verantwoordelijk gesteld worden voor hetgeen men niet wist of weet.

Anders is het wel zo dat als men om allerlei redenen ( sociale , familiale, kerkelijke , enz) moedwillig hetgeen men kan weten over de wil van God naast zich neerlegt, men er verantwoording voor God zal moeten voor afleggen. Zoals blijkt in de Bijbel zijn het niet steeds zij zijn die veel weten en Gods woord zogenaamd van buiten kennen die daarom aan Gods bevelen gehoorzamen; de Farizeeën en Schriftgeleerden zijn daar het levend Bijbels bewijs van. En als men wil weten hoe God daarover denkt dan is Matt hoofdstuk 23 zeer interessante literatuur.

Mijn antwoord op je vraag “Wat vinden jullie van de doop is dan ook “ dat er vele kerken , instellingen en groepen zijn elk met hun eigen doop .

Maar dat de meeste van deze riten in het totaal niets te maken hebben, nog naar inhoud noch naar uitvoering, met de Christelijke doop zoals deze beschreven en uitgevoerd wordt in Gods Woord.

Het verbaast me vooral ook dat mensen zo'n geloof zolang kunnen volhouden. Het lijkt me zo vermoeiend, elke keer weer teleurgesteld worden omdat je verwachtingen niet uitkomen, steeds maar weer excuses moeten verzinnen om je geloof niet te hoeven verliezen. Na ruim 2000 jaar nog steeds geloven dat Jezus morgen kan terugkomen bijvoorbeeld. Zou je je dan niet eens gaan afvragen of je je verwachtingen niet wat moet bijstellen, of het wel juist is wat je gelooft? Of mag dat niet?

Het is nu ongeveer 45 jaar dat ik Christus en Zijn Woord heb leren kennen. En nog nooit , gedurende al die jaren dat ik zijn Woord onderzoek, heb ik kunnen vaststellen dat Hij loog of zijn beloftes niet na kwam.

Wel is het zo dat men hetgeen geschreven staat nogal dikwijls aanpast aan de eigen “smaakâ€, of geen geduld beoefent omdat het beloofde op zich laat wachten.

En dit niettegenstaande de onnoemelijke malen dat er geschreven staat dat Zijn terugkeer een feit zal zijn maar dat, vooraleer het gebeurt, er van de gelovige voldoende geduld zal gevergd worden.

Want het al dan niet kennen van het ogenblik van dit gebeuren en de precieze omstandigheden waarin het gebeurt is in feite niet het essentiële. Maar wel het feit of het individu klaar is om zijn Schepper te ontmoeten en van Hem het eeuwige leven te ontvangen.

Om echter het individu alert en wakker te houden zijn er dan ook profetieën gegeven waarbij bepaalde mijlpalen en herkenningspunten als een rode draad gegeven zijn.

Negeren ervan leidt dan meestal tot verzwakken; Overaccenturen en zelfinvulling ervan leidt tot ontmoediging en bespotting door derden.

Doch voor het individu zelf is de dood, opstanding en hemelvaart van Christus het waarmerk van Zijn belofte om terug te keren en ieder te oordelen naar hetgeen hij in dit leven gedaan heeft.

De (vele) tekenen die zich op vandaag aan het vervullen zijn, zijn dan ook voor mij persoonlijk een anker en het bewijs van de waarachtigheid van de profetieën. Zij schuiven één voor één het gordijn opzij zodat ik steeds beter de bijzonderheden en specifieke zaken van de rode draad der profetie ( zie voorgaande mail) kan waarnemen en vaststellen.

Hoe onwaarschijnlijk het ook mag lijken ( maar dit zijn profetieën altijd voordat ze vervuld worden) zal volgens de boeken Daniël en Openbaring er zich, gesteund door wonderen, in de (nabije) toekomst een enorme opwekking voordoen . Met als gevolg dat in een oecumenisch verbond de gevestigde kerken en andere geloofsbelijders met aan het hoof de RKK, Hun leer en invloed aan de maatschappij zullen opleggen. Waarbij de staat hen zal ondersteunen met wetten alsook met represailles voor de ongehoorzamen.

Er zal een duidelijk onderscheid ontstaan tussen de volgelingen van Christus, gekenmerkt door het feit dat zij de Geboden Gods en het geloof van christus belijden en gehoorzamen, en hen die de eigen leer Boven deze van Christus plaatsen.

Ik zei geloof ik al dat het nauwelijks echt valt uit te leggen

Akkoord, binnen het "volgeling van Christus zijn" valt het niet nauwelijks maar zelfs totaal niet uit te leggen.

Binnen de mystiek en/ of bepaalde kerkelijke leer echter is het goed te plaatsen.

En dat bepaalde mensen daaraan gehoor geven is een feit, maar dan valt dit onder menselijke traditie en niet onder hetgeen God in zijn Woord leert of van de mens vraagt.

Dank voor de aanmoedigende woorden! Voor wie het niet begrijpt: (1) dit is niet ons van de wereld afwenden, integendeel: het is in stilte er volop voor de wereld zijn vanuit onze betrokkenheid die we uiten in gebed, getuigenis en overgave; (2) die begrijpt dan ook niet waarom er monniken en kloosterzusters zijn die in zilte en gebed hun solidariteit met de wereld beleven, in dienst van God.

Als ik zeg dat ik het niet begrijp dan is dit omdat ik nergens in de leer van Jezus Christus of zijn apostelen een opdracht of zelfs een aanmoediging vind om dergelijke zaken (zich afzonderen als monnik of kloosterzuster) te doen.

In tegenstelling tot het zich afzonderen of opsluiten zegt Christus "Gaat uit en onderwijst alle volkeren".