HenkG

Het lijkt me geen rvaag op zoek naar schuldgevoel, maar naar bewustmaking. Het is soms zo makkelijk praten over dingen als we ze zelf niet ondergaan. En als we dan ook nog eens het hele verhaal eromheen kennen omdat het gespeeld heeft in een ver verleden, dan wordt het nog moeilijker om het geheel objectief te gaan bekijken. Die bewustwording is er absoluut een om eens bij stil te staan.

Lees gerust alles nog eens terug beste Piet en zie daar de antwoorden! Je spelletje van het steeds terugkaatsen van vragen alsof wij geen antwoord geven, terwijl jij eerder de ontwijkende bent is echt zwaar vermoeiend. En je blijft ondanks de gegeven antwoorden toch steeds weer terugkomen met je verhaal, dus die laatste belofte klinkt al aardig hol.

Adoptie op afstand (bijv via Compassion)zal altijd wel mogelijk blijven. En ja, ik vind dat eigenlijk ook een betere optie dan adopteren door weg te halen. Bij adoptie op afstand blijft het kidn opgroeien in de eigen cultuur en omgeving en kan het middels opleidingen e.d. die daar aangeboden worden ter plekke werken aan de opbouw van het eigen land.

Piet, ik onderschat niemand en al zeker God niet. Ik ga geheel uit van God zoals Hij Zich openbaart aan ons mensen: als Vader, Zoon en Geest. Het is vermoeiend om dit steeds maar weer te herhalen en dan maar steeds te horen hoe onbijbels dit zou zijn zonder ook maar enige steekhoudend bijbels argument. Want de Bijbel is duidelijk over Jezus en over Zijn Geest die Zijn werk in ons wil en zal vervolmaken. Maar de basis van het werk van de Geest ligt in het werk van Jezus!

@Boompje Ik heb nergens gemeld dat niet iedereen toegang zou kunnen hebben tot de Vader. Zoals al vele malen aangegeven is Gods Woord duidelijk. Jezus geeft Zelf te kennen de enige Weg tot de Vader te zijn, hetgeen Hij kan zijn omdat Hij én mens én God is. En wij mogen deelgenoot van die Weg worden door de werking van Gods Geest in ons als wij Jezus aannemen! Dit is Gods Woord dat in de Bijbel en door Zijn Geest tot ons komt. Het betreft dus geen kerkelijk dogma, zoals jullie steeds veronderstellen. En het is dus ook niet direct begrensd, want het is een aanbod van God voor alle mensen

Gos spreekt in Zijn Woord ook zegeningen uit over onvruchtbaren. Het kan best zijn dat God op een andere manier jouw leven invulling wil geven. Dat zou kunnen middels adoptie, maar het kan ook bestaan in een bepaalde gemeentetaak of vrijwilligerswerk elders waar de mensen voor wie je aan het werk bent dan een soort kinderen voor je worden. Kinderen zijn een zegen, maar dat betekent niet dat ze er altijd bij horen. God heeft ook andere plannen met mensen. En sommige mensen zijn er ook niet geschikt voor om kinderen op te voeden. Die kun je dan toch ook niet vertellen dat ze wel gehoor moete

Eerlijk naar mezelf kijkend, zou ik, net als de leerlingen ergens achteraf weggescholen staan. Niet meeschreeuwend, maar tegelijk ook niet direct een beweging de andere kant op bewerkend. Eigenlijk stilletjes, angstig beetje achteraf dus. Min of meer eenzelfde houding als in het hier en nu, zij het dat het angstig toch wel meer een afwachtend is geworden, al ligt er ten diepste nog steeds wel ansgt/wantrouwen naar de mensen aan ten grondslag.

Quote: Op zondag 01 april 2007 10:31:29 schreef boompje het volgende: het lijkt er op dat het Chistendom vanaf het begin uit grofweg twee groepen bestaat. er zijn er die Christus zien als een uiterlijke verlosser. en er zijn er die Christus zien als een innerlijke verlosser. De belangrijkste groep christenen vanaf het begin ontbreekt in deze opsomming. Zoals in mijn vorige reactie al aangegeven, is er geen scheiding aan te brengen tussen Jezus en Geest zoals deze in de discussie hier wel steeds weer wordt aangebracht. De opsomming zoals die hier nu neergezet wordt, doet dit

Piet De eerste stelling van Emilio kan ook als volgt worden omschreven: God=Vader=Jezus=Geest. Dit is wat de christenen vanuit Gods Woord belijden. De tegenstelling die jij steeds legt door Geest en Jezus te scheiden is dus een valse tegenstelling, zo ook in je uitleg over Titus 2. Daarbij is het opvallend dat je onze vanuit de Bijbel verwoorde gedachten (leg de tekst uit Titus bijv eens naast de evangeliën)steeds min of meer als onbijbels wegwuift, waar je zelf dus weer duidelijk spreekt vanuit eigen inzichten. Zie ook weer je uitleg over Titus 2 waar je JOUW uitleg duidelijk laat zien

Voorbereiden op je dood, of liever, op je heen gaan uit het hier en nu, is volgens mij niets anders dan je leven geven aan God en met Hem uit genade verder willen leven. Die voorbereiding bestaat dus in het zuiver houden van je relatie met God. Zo wordt je lichamelijk dood in het hier en nu niets anders dan een doorgang naar het eeuwige. Meest essentiële stap daarbij (voor een christen) is de aanname van Jezus, mensgeworden God, als je persoonlijke Verlosser.

Laat dat laatste dat de heer Gijsen opmerkt ook voor je tante gelden Antireligie! Ik snap best dat ze met de gestelde vraagtekens zit. Maar het zijn vraagtekens die af kunnen houden van de werkelijkheid. Vraagtekens die af kunnen houden van de weg samen met God naar de voleinding van Zijn Rijk. De vraag zal dus in eerste instantie zijn of we God treffen aan de andere kant om samen met Hem verder te leven! Dan nog even over de veelbesproken uitlatingen van bepaalde mensen, namelijk dat ongelovigen hier geen deel aan zullen hebben. Wie bepaalt uiteindelijk wie er tot die groep behoort? Wij? Ne

Het al dan niet ontvangen van kinderen heeft allereerst te maken wat Gods gift aan jou. Maar daarnaast is het ook aan ons mensen meegegeven als verantwoordelijkheid om te kiezen. En dan gaat het er bij die laatste vooral om waarom je tot die keus komt. Is dat om carriere te maken? Of misschien omdat je jezelf niet als opvoeder ziet? Of tijd en ruimte vrij houden voor bijv zendingswerk? De intentie zal uiteindelijk veel meer de doorslag geven dan het pure feit van kinderloosheid. God is in elk geval nergens in Zijn Woord denigrerend naar hen die geen kinderen hebben!

En juist dat laatste kan dankzij het levenswerk van Jezus, die God zijnde Zich tot mens heeft doen geboren worden om in Zijn leven, sterven en opstanding (dus vergankelijk mens werd onvergankelijk mens) de poort naar God weer open te stellen voor de mensen. Door Zijn Geest worden wij nu weer richting die openstaande poort gedrongen. Zo mogen we weer toegroeien naar dat beeld van God zoals Hij ons bedoeld heeft van den beginne

Dat leven uit de Geest ontkent toch niemand hier?

Jezus geeft toegang tot de Vader (Joh 14:6) door Zijn levenswerk als mensgeworden God, dus ja, Jezus is meer dan alleen een mens. En om ons daadwerkelijk te laten delen in die toegang wil Jezus Zijn Geest in ons laten wonen (Joh 14:23). Gods Geest in ons is dus niet iets wat door ons ontkend wordt, zoals toch steeds weer geprobeerd wordt ons in de mond te leggen. Gods Geest verbinden aan de titel Christus, daar gaat het veel meer om in het gesprek. Zo wordt obv de tekst uit Quote: Efeziërs 3 en de liefde van Christus leren beseffen, die alle begrip te boven gaat dit zelfs

Quote: Johannes 14 1 ¶ Uw hart worde niet ontsteld. Gij gelooft in God; gelooft ook in Mij. 2 In het huis van mijn Vader zijn vele woningen. Wanneer dit zo niet was, dan zou Ik het u hebben gezegd; want Ik ga er juist heen, om u een plaats te bereiden. 3 En wanneer Ik zal zijn heengegaan en u een plaats zal hebben bereid, dan kom Ik terug, en zal u tot Mij nemen; opdat ook gij moogt zijn, waar Ikzelf ben. 4 ¶ Gij kent de weg naar de plaats, waar Ik heenga. — 5 Tomas zei Hem: Heer, we weten niet eens, waar Gij heengaat; hoe zouden we dan de weg kennen? 6 Jes

@Aimé Quote: Op woensdag 28 maart 2007 23:04:49 schreef Aimé het volgende: [...] Drie-eenheid aanhangers worden eigenlijk verplicht leugens te accepteren,en nare bochten te maken om hun dogma's in stand te houden. Je doet hier nogal een uitspraak. En dat zonder enige argumentatie. Waar zie/hoor jij de leugens en nare bochten?

Jep! En dat drievoudig snoer vindt zijn basis in de Goddelijke 3-1-heid!

De genoemde huwelijksorde uit Genesis is zelfs een 3-1-heid: man-vrouw-God!

Welke biografie is enkel gericht op historische feiten? Heeft niet elke biografie een extra boodschap te brengen? Dat is immers veelal de reden dat mensen hun verhaal laten opschrijven, zodat anderen er iets door op kunnen steken, iets kunnen leren. Daarbij gaat het wel iets verder dan enkel een voorbeeldfunctie van Jezus als je de Bijbel goed bestudeerd. Zoals Sniffing Around al aangeeft staat de verzoening (door Jezus) centraal. Daarop is heel het leven van Jezus gericht, tot op de dag van vandaag!

Precies een onderscheid, geen scheiding. God prersenteert Zich als ondeelbare God in meervoudige hoedanigheid. Een mysterie, maar tegelijk een opening om het wezen van God beter te kunnen vatten in menselijke termen.

@Chris Geen selectie? Hij koos Noach (Gen 6:18). Hij koos Abraham (Gen 12:1). Hij koos Mozes (Ex 3:10). Hij koos David (1Sam 16:11-13). Hij kiest een ieder die waarlijk in Jezus gelooft (Joh 3:16)! Geen woorden van Luther of een of andere kerkvader, maar geheel terug te vinden in de Bijbel.

Ik volg de discussie met veel interesse. Toch blijf ik me verbazen over het gebruik van een door hemzelf als vals betiteld geschrift voor het aandragen van argumenten voor het eigen gelijk danwel het gelijk van de islam. Hoe serieus kunnen dan de argumenten nog genomen worden?

Even aan dit topic voorbijgegaan afgelopen dagen. Een paar opties waar je wellicht iets uit kunt halen van datgene wat je hier hebt weergegeven. Marcus 8 Het Levende Brood 1 ¶ In die dagen, toen er weer een grote schare bijeen was, en deze niet te eten had, riep Hij zijn leerlingen, en zeide tot hen: 2 Ik heb medelijden met de schare; want reeds drie dagen zijn ze bij Mij, en ze hebben niets te eten. 3 Zo Ik ze hongerig naar huis laat gaan. zullen ze onderweg bezwijken; want sommigen van hen zijn van verre gekomen. 4 Zijn leerlingen antwoordden Hem: Hoe zou men ze hier, in

Zoals Dave al eerder heeft aangegeven, gaat het bij geloven om een overtuigde verwachting. Geloven heeft in het alledaagse taalgebruik toch vooral de betekenis van veronderstellen gekregen. Voor gelovigen is het echter niet een zomaar een aanname van iets, hetgeen een behoorlijke mate van onzekerheid met zich meebrengt, maar een aanname vanuit vertrouwen. Met name dat vertrouwen is van groot belang als we het over geloven hebben. Vertrouwen is immers de basis van elke vorm van relatie en dat is precies wat geloven is: een relatie. En relatie zet aan tot actie, anders bloedt het dood.