Chaim

De Tenach spreekt over innerlijke bewogenheid, over berouw; God's bewogenheid na Zijn daad die openbaar wordt gemaakt. Indien een ὑποστάσεις echter een andere wil heeft dan een andere ὑποστάσεις, hebben we een uiterlijk conflict; een conflict tussen 2 personen. Dan zou er aan de basis van God's diepste essentie potentieel geen vrede bevinden, en zou deze onvrede kunnen worden 'overdekt' door gehoorzaamheid van de Ene aan de Ander. Dat dit zich binnen een á½Î¼Î¿Î¿Ïσιος afspeelt en niet binnen een gevangenis, maakt dit gegeven niet ongedaan. Omdat - naar ik althans

Dat is maar zeer de vraag, Chaim. Dat is maar zeer de vraag... Of die voorbeelden niet "één in wezen" zijn... Of een God die "tot zijn hart spreekt" niet tot in het diepst van zijn hart alle menselijke emoties zou kunnen meevoelen/invoelen... Of Jezus' interactie met zijn Vader niet een "tot zijn hart spreken van God Zelf" zou kunnen zijn... Ik denk dat een christen dat nu juist wel zo ziet...!!! Dat Gods spreken tot zijn schepping een "spreken tot zijn hart" is... En vergeet daarbij dan vooral niet wat het christendom leert over "1 God, 3 ὑποστάσεις"... En over "de 2 naturen

Ik heb het niet over ἀπάθεια ten opzichte van de Schepping, maar over ἀπάθεια t.o.v. Zichzelf. Bovendien heeft ἀπάθεια teveel mogelijkheden tot interpretatie. Helder gedefinieerd: Jezus geeft een aantal voorbeelden waarin Zijn wil verschilt met de wil van de Vader, hetgeen m.i. eeuwige en volledige vrede binnen God weerlegt. Gehoorzaamheid veronderstelt een spanningsveld, een punt van frictie. Je reactie bevestigt het potentieel van twee uiteeinlopende verlangens, van innerlijk conflict. Indien je God dit spanningsveld toebedeelt, dan dicht je Hem inherent een mate aan

Ik heb het niet over ἀπάθεια ten opzichte van de Schepping, maar over ἀπάθεια t.o.v. Zichzelf. Bovendien heeft ἀπάθεια teveel mogelijkheden tot interpretatie. Helder gedefinieerd: Jezus geeft een aantal voorbeelden waarin Zijn wil verschilt met de wil van de Vader, hetgeen m.i. eeuwige en volledige vrede binnen God weerlegt. Gehoorzaamheid veronderstelt een spanningsveld, een punt van frictie. Je reactie bevestigt het potentieel van twee uiteeinlopende verlangens, van innerlijk conflict. Indien je God dit spanningsveld toebedeelt, dan dicht je Hem inherent een mate aan

Hier kan de discussie een interessante wending nemen. Gehoorzaamheid van de ene wil aan de andere zou eeuwige en volledige vrede binnen God uitsluiten: twee verlangens, waarbij er één leidinggevend is. Een mate van potentieel onderliggende frictie kan dan niet langer worden ontkent. In het geval van twee verlangens, is er sprake van innerlijk conflict. Misschien komen we nu zelfs in Boeddhistisch vaarwater.

Ben benieuwd naar het antwoord van Eulogía: Bs'd JC en zijn vader zijn volkomen één in hun wil enz?? "41 En Hij zonderde Zich van hen af, ongeveer een steenworp ver, knielde neder en bad 42 deze woorden: Vader, indien Gij wilt, neem deze beker van Mij weg; doch niet mijn wil, maar de uwe geschiede!" Luc 22 Hoezo "één van wil"? Eliyahu Zijn Jezus en God de Vader één in hun wil? Ik denk dat de veronderstelde éénheid van denken en wil kan worden weerlegd door de Schrift, waar Eliahoe hierboven ook al op wees.

Deze NT quote is geen bewijs voor de Triniteit, maar van het gegeven dat de discussie een punt bereikt waar discussies over de Triniteit altijd aankomen: twee overtuigingen die elkaar op weinig constructieve wijze bestoken vanuit hun eigen vesting. Dit is zeker geen kritiek naar jou toe, maar m'n waarneming van een wederkerend patroon.

Hendrik-NG, Genesis verwoordt beeldend dat God de offers rook en in zijn hart sprak. Er staat in het Hebreeuws: wajjomer J-H-W-H el libo, letterlijk "en J-H-W-H zei richting zijn hart", wat in het Hebreeuws simpelweg een voornemen of emotie aanduidt, precies zoals in het Nederlands "hij zei in zijn hart." Dit is overigens in het Ivriet nog steeds een normale uitdrukking, net zoals we spreken van "lev zahav" (een hart van goud), "lev even" (een hart van steen), "lev arjeh" (een hart van een leeuw), "lev basar" (een hart van vlees: een meevoelend mens), "libo nafal b’kirbo" (z'n hart valt/z

Jazeker. Dank voor je reactie. Dat het Christendom meer is dan enkel de Schrift, herken ik uit het Jodendom. Ook het Judaisme heeft een Traditie. Ik heb een Google-search uitgevoerd en kom continu allerlei tegenstrijdige info tegen waarin de Triniteit door de één wordt aangenomen en door de ander wordt verworpen. Zou jij me misschien kunnen verwijzen naar een betrouwbare link of info, waar ik me wat kan inlezen omtrent de traditie betreffende de Triniteit?

Je stelt dat Jezus de Drie-Eenheid heeft geopenbaard. Indien de Schrift ruimte laat voor een ander werkend model, en dat concept niet wordt tegengesproken door een bindende Traditie, wat is dan de reden te stellen dat Christus expliciet de Drie-Eenheid heeft geopenbaard? Wellicht is Jezus' openbaring van de Drie-Enige God via Traditie bewaard gebleven, vandaar mijn vraag: Geldt het gegeven dat de Triniteit door Christus is geopenbaard ook voor degenen die naast de Schrift geen Christelijke Traditie erkennen? Hopelijk heb ik het nu duidelijker verwoord.

Als gezegd houd ik vanuit ervaring niet zo van discussies over de Drie-Eenheid. Desondanks haal je hier iets heel interessants aan. Wat ik begrepen heb - na een aantal discussies te hebben gelezen - is dat de Goddelijke natuur in het NT indirect als Drie-Enig naar voren komt. In het NT is Jezus mens, maar eveneens is Hij God. De consequentie is dat de Zoon en de Vader beiden God zijn (net zoals de Heilige Geest dat is). Omdat de Vader, de Zoon en de Heilige Geest niet dezelfde persoon zijn, volgt hieruit dat God's natuur uit drie Personen bestaat: de Vader, de Zoon, de Heilige Geest. 1 God, 3

Eulogía, Wat heeft Jonah in de vis met de Messias te maken? Je moet eerst in Jezus geloven, voordat je daarin een messiaanse profetie ziet. Wat heeft Daniël en de brandende oven en de leeuwenkuil met de Messias te maken? Je moet eerst in Jezus geloven, voordat je daarin een messiaanse profetie ziet waarbij de leeuwenkuil symbool staat voor de hel met demonische dieren waarvan de Messias de mensheid redt. De gedachte dat Dani'el eigenlijk door Jezus werd gered, vereist m.i. nogal wat eisegese. Dit zeg ik met alle respect, maar het geeft wel steeds een helder antwoord op de vraag van

Hendrik-NG, Hoe je het ook wendt of keert, je moet m.i. eerst in Jezus geloven voordat je Psalm 22 als een profetie over een andere messias dan David leest (zelfs als je "graven" wilt aanhouden). Je site zet onder het Hebreeuwse woord ×›×רי het Engelse woord "dig." Het zou netjes zijn geweest te vermelden dat deze vertaling helemaal niet op het Hebreeuws, maar op het Koine Grieks was gebaseerd. דקר, פלח, רצע en חדר zijn de woorden waarmee het "doorboren" van handen en voeten kan worden beschreven. Niet ×›×רי .×›×רי betekent: zoals (×›) een leeuw (×רי). Er bestaat geen

Als Jood ben ik zelf vrij vaak door Christenen benaderd met zo'n argument. Indien Ivriet je moedertaal was geweest, dan had je echter geweten dat "elohiem" een verwijzing is naar macht of kracht, en niet zondermeer refereert naar de ene waarachtige God. Ook een afgod als Astarte, de godin van de Sidoniërs, is een elohiem - עשתרת ××œ×”×™× ×¦×“× ×™× - "Astarte, de elohiem van de Sidoniërs" (1 Koningen 11:4-5) en עשתרת ××œ×”×™× ×¦×“× ×™× - "Astarte, de elohiem van de Sidoniërs" (1Koningen 11:33). En Kamos is de elohiem van Moab, כמוש ×להיך - "Kamos, de elohiem van u" (Richte

Ursa, Net als jij, vermoed ik dat het Christendom in de beginperiode een relatief kleine groepering was (of dit een periode van 2 eeuwen is, weet ik niet; althans, het is mij onbekend). Het Christendom is nooit populair geweest onder de Joden. Ergens na Jezus' dood (wellicht na 2 eeuwen) heeft er een verschuiving plaatsgevonden waarbij de sekte populair werd onder de heidenen. Dat is althans mijn vermoeden. Maar goed, dit topic gaat over de reden waarom het Christendom vrijwel niet aanslaat onder de Joden. De reden heb in de vorige reactie beschreven.

Leeuw-van-Venetie, Over dat ezeltje had ik reeds gezegd: “Joden geloven dat de Messias op een ezel Jeruzalem binnen zal komen.†De reden is, dat dit binnen de context van de Tenach de meest aannemelijke lezing is van Zacharia 9:9. Deze interpretatie staat eveneens in de Talmoed. Dus waar je vermoedde dat het Judaisme niet kon begrijpen dat de Messias gezeten op een ezel de stad Jeruzalem binnenkwam, kan feitelijk het Judaisme juist heel goed begrijpen dat de Messias gezeten op een ezel de stad Jeruzalem binnenkomt. Ook daar ben ik het niet mee eens. Het Jodendom gelooft niet in Jezus

Hendrik-NG, Er zijn Christenen die de Schrift interpreteren met slechts de Schrift als context. Ik heb regelmatig discussies gehad met Christenen die er – diplomatiek gezegd - een heel bijzondere interpretatie op na houden. Er zijn er veel die inspiratie claimen, maar tevens onderling conflicterende lezingen hanteren. De Schrift sluit deze interpretaties niet uit, en een levende Lijn vanaf Jezus kan voorkomen dat interpretatie ongeoorloofde paden inslaat. Het bewandelen van de route, beheerd door Jezus' eigen discipelen en hun geliefde gemeenten, gezamelijk meanderend door de tijd totop

Hoi Leeuw-van-Venetie, Dat is incorrect. Sterker nog: Joden geloven dat de Messias op een ezel Jeruzalem binnen zal komen. Ik ben zelf Joods. Lees m’n antwoord nog eens door: Ik zeg overigens niet dat mijn eigen perceptie de Joodse visie op het Christendom vertegenwoordigt, noch dat ik goed onderlegd ben. Integendeel, hoewel ik de Tenach in het Hebreeuws/Aramees lees, laat mijn kennis te wensen over in vergelijking de meeste Joden.

Bondig gezegd: hoe kan het hanteren van een strikt Sola Scriptura voorkomen dat interpretatie ongeoorloofde paden inslaat?

Hoi Vrede, Mijn antwoord komt het meest (maar niet geheel) overeen met RobertF's reactie: Heel eenvoudig, omdat er geen enkele aanleiding is om in de OT-profetieën het verhaal van Jezus te lezen, tenzij je al christen bent. Elke goed onderlegde jood kan je precies vertellen waarom het onzin is om die en die profetie op Jezus toe te moeten passen. De reden dat wij christenen dat doen, is omdat Jezus dat deed en wij Hem geloven. Een andere reden is er niet, want puur uit zichzelf getuigt het OT niet van Jezus (RobertF, 10 dec 2011 16:52). Sla het NT open bij het begin, lees Matthëus 2:6 en j

Bonaventura, Ik lees de Tenach in het Hebreeuws/Aramees omdat mij dat van jongs af aan is geleerd, maar soms heb ik de hulp van commentaren nodig om te kunnen bepalen welke betekenis het best past bij de betreffende context. Hebreeuws is grammaticaal gezien geen moeilijke taal: de werkwoorden zijn relatief eenvoudig, er zijn geen naamvallen, en aan de hand van de woordstam is vaak eenvoudig de betekenis te herleiden, etc.

Lillojon, M.i. volg je dan met de ene hand de lijn die door de vroegste Kerk is uitgezet, terwijl je deze met de andere hand wegwuift. Na onlangs een aantal discussies te hebben gevoerd met Christenen, is mij steeds duidelijker geworden dat een strikt Sola Scriptura niet hanteerbaar is. De Schrift is welliswaar gezaghebbend, maar schiet tekort. Bovendien bestonden de huidige canonieke Boeken nog niet toen de Kerk al groeide. En binnen deze Traditie kwam de Schrift tot stand. Lukas begint zijn Evangelie met: "Aangezien velen ter hand genomen hebben een verslag op te stellen van de dingen

Hoi Geloof, Zo begint de Torah: Beresjiet bara elohiem et hasjamajiem we'et ha'arets (בר×שית ×‘×¨× ××œ×•×”×™× ×ת ×”×©×ž×™× ×•×ת ×”×רץ). Meestal wordt dit vertaald als "in het begin schiep God de hemel en aarde." Het eerste woord "beresjiet" is een combinatie van twee termen: "be" (= in) en "resjiet" (= begin, eerst, belangrijkst). De tweede term ("resjiet") is afkomstig van het woord "rosj" (= hoofd), dus "beresjiet" betekent letterlijk "in het hoofdige" (vergeef m'n letterlijke vertaling). Vandaar dat "beresjiet" in normaal Nederlands kan worden vertaald als "in-het-begin", "in-het-