Chaim

2 uur geleden zei WdG:

De islam is vervloekt, inclusief de brengers van deze duivelse ideologie.

Lijkt me een weinig constructieve opstelling tegenover andersdenkende mensen waarvan de overgrote meerderheid helemaal geen kwaad in de zin heeft. Wat is de meerwaarde van deze uitlating op een publiek forum?

Citaat

De geest van de islam is de geest van de anti-christ. Waarom? Omdat de islam ontkent dat Jezus Christus in het vlees gekomen is.

Zover ik weet, gelooft de Islam dat Jezus (die in de Koran 'Isa ibn Maryam' wordt genoemd) de messias (al-Masih) is die fysiek, in het vlees, is gekomen. Ikzelf, als niet-theistische Jood, geloof daarentegen persoonlijk niet dat Jezus de messias is. So what?

Citaat

En, wanneer je dat ontkent, ken je de Bijbel niet.

Zou je me het betreffende Bijbel-citaat kunnen geven?

Hoewel ik nooit Christen ben geweest & nu zelfs niet meer geloof in het bestaan van een schepper, vindt ik het erg interessant om als buitenstaander te lezen hoe een kerkdienst wordt beleefd en gevierd. Wordt in een dienst overigens ook de Zondag gevierd, of wordt er voornamelijk het geloof beleden? Ik vraag dit omdat ik me herinner hoe de Sjabbat wordt gevierd (we zijn geboden wekelijks de Sjabbat te houden in Exodus 20:8) en ik merk dat er best wel veel overeenkomsten zijn met de Christelijke versie van de wekelijkse kerkdienst; vooral de Katholieke dienst. Net zoals in jullie dienst de bevrijding  (van zonde) door Jezus centraal wordt gesteld, staat bij ons de bevrijding uit Egypte centraal (zie Deuteronomium 5:15). De Sjabbat is - zoals de Christelijke Zondag - eveneens een dag van rust & een dag van vrijheid. En - hoe uniek de Eucharistie ook is - we doen iets vergelijkbaars op Sjabbat (al is de betekenis uiteraard niet hetzelfde): voor het avondeten reciteert de oudste man het Kidoesj -- een gebed bij de wijn & een gebed bij het brood (challah). Daarna wordt het avondeten genuttigd. Sjabbat eindigt als de nacht inzet en de sterren zichtbaar worden, waarna havdalah (scheiding/verspreiding) wordt uitgevoerd.

Sjabbat wordt door het Jodendom beschreven als een bruid waarop men wacht en de komst wordt uitbundig gevierd:

 

12 uur geleden zei Willempie:

Totdat hij iets doet of zegt waaruit blijkt dat hij inderdaad de duivel is waarvoor hij door bijna iedereen uitgemaakt lijkt te worden. Tot nu toe lijkt me dat niet het geval, integendeel zelfs.

Dat deze president narcistisch is, over weinig zelfcontrole beschikt & zich emotioneel onvolwassen toont, maakt me relatief weinig uit. Maar dat deze man ronduit dingen zegt als 'Als je de terroristen te pakken krijgt, dan moet je hun families uitschakelen. Ze geven om hun levens, laat je niets wijsmaken. Ze zeggen dat ze niets om hun leven geven -- je moet hun families uitschakelen'' maakt hem gewoon eng, aangezien dat gedachtengoed verwijst naar het regelrecht verrichten van een oorlogsmisdaad.

3 uur geleden zei Desid:

Nee dat staat er niet. Er staat θεὸς ἦν ὁ λόγος waarbij de Logos het onderwerp van de zin is.

Ik geloof dat we langs elkaar heenpraten. De volgorde in het koine is hier grammatikaal gezien bijzonder relevant. Het onbepaalde woord θεὸς gaat hier aan het werkwoord ἦν vooraf: θεὸς ἦν ὁ λόγος. Door deze volgorde kan niet meer zondermeer gesteld worden dat θεὸς als onbepaald zou moeten worden geduid simpelweg vanwege het gegeven dat het bepalende lidwoord ontbreekt. Indien het werkwoord voorafging aan θεὸς, dan zou het onbepaald zijn, maar gezien het werkwoord erachter staat (woord-voor-woord: 'God was het Woord'), is het bepalende lidwoord onnodig om θεὸς in deze constructie bepalend te maken. Dat is een normale grammaticale regel.

Vergelijk uit Johannes 1:49 bijvoorbeeld σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ met σὺ βασιλεὺς εἶ τοῦ Ἰσραήλ. Vanwege deze volgorde kan 'Kai theos ēn ho logos' grammatikaal gezien probleemloos eveneens 'En het Woord was de God''  betekenen. Als gezegd zijn we vanwege deze constructie nu volledig afhankelijk van de context.

Hallo ZENODotus,

4 uur geleden zei ZENODotus:

Chaim je vraagt je iets af over de eerste christenen waar ik wel een antwoord op wil geven, trouwens... Het is vrij opmerkelijk dat joden die zich bekeren tot het christendom aanbidding zouden verrichten voor Jezus of hymnen voor hem zouden zingen, juist door het Sjema... Dat zouden ze echt alleen doen wanneer ze zeker zijn dat Jezus echt zagen als God. Een god is hier buiten proportie, want een jood zou nooit een God naast God dulden. Was het nu Hurtado of Ehrman die het hier uitgebreid over heeft in zijn werk?

Dat was Larry Hurtado -- niet Bart Ehrman. Hurtado geeft verscheidene argumenten voor het vroeg-Christelijke geloof in de goddelijkheid van Jezus. Daarbij gaat hij uitvoerig in op ondermeer de aanbidding door Joden van Jezus als zijnde God, reeds rond de tijd van Paulus.

Je beweert in je posting overigens dat ik een vraag heb gesteld over het eerste Christendom? Zou je kunnen zeggen welke vraag & waar ik deze stelde?

Hallo Desid,

5 uur geleden zei Desid:

Nee, hier is God het predikaat, dus "Het Woord was God". Het Woord stroomt als het ware uit God, waardoor het zowel onderscheiden is van God (de Vader), als dat het zelf de kwaliteiten van God heeft en God dus present stelt bij de mensen.

Als gezegd, staat er letterlijk 'God was het Woord''. Uiteraard is God hier kwalitatief, aangezien een naamwoord zonder lidwoord dat aan het werkwoord voorafgaat een hoedanigheid aanduidt. En dat was precies mijn punt: context. Indien er namelijk had gestaan 'De God was het Woord', dan zou dit modalisme zijn geweest -- geen verwijzing naar de proto orthodoxe Triniteit. Indien er had gestaan 'Het Woord was goddelijk', dan zou θεῖος beter op z'n plaats zijn, en aangezien zelfs normale mensen als wij de goddelijke (θεῖος) natuur deelachtig kunnen worden, zoals bijv. in 2 Petrus 1:4, betekent dit Subordinationisme -- weer geen verwijzing naar de proto orthodoxe Triniteit.

Het proto-orthodoxe Christendom leefde de eerste eeuwen van haar bestaan letterlijk tussen deze stromingen die door de vroegste Kerk als ketters werden beschouwd & bestreden. Het modalisme ging er bijv. vanuit dat God 1 Persoon was die zich in 3 modi kon manifesteren: als Vader, als Zoon & als Heilige Geest, terwijl het Subordinationisme ervan uitging dat God de Zoon had geschapen.

Juist binnen dit verband valt θεὸς ἦν ὁ λόγος (God was het Woord) m.i. uitzonderlijk goed te begrijpen. De vlijmscherpe verwoording θεὸς ἦν ὁ λόγος is een vrij sterk wapen dat tegen Subordinationistische stromingen zoals het latere arianisme kon worden ingezet, net zoals ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν (‘het Woord was met God’) tegen het Modalisme kon worden ingezet.

Ik ben zelf geen Christen, maar de vraag was: waar staat dat God mens is geworden? Mijn antwoord zou zijn: in Johannes 1:1 staat letterlijk dat God mens is geworden & precies zoals de Triniteit in elkaar steekt.

Op ‎03‎/‎06‎/‎2017 om 10:37 zei Hendrik-NG:

Het is inderdaad goed dat er langs die weg ook nog eens iets positiefs over de man en vooral zijn optreden (want de man zelf ken ik helemaal niet) te melden is...

Zijn optreden heeft wellicht een positief effect op de EU, wat niet zondermeer betekent niet dat zijn optreden zelf positief is.

58 minuten geleden zei sjako:

Nee, dat heb ik niet, maar ik vergelijk wel verschillende vertalingen. NBG is een andere favoriet van me.

Op basis waarvan bepaal je of een vertaling correct is?

Citaat

Sommige teksten zoals Johannes 1:1 worden wel taalkundig uitgelegd in onze lectuur.

 Op basis waarvan bepaal je of deze uitleg correct is?

Op ‎02‎/‎06‎/‎2017 om 06:28 zei Willempie:

En ik wacht het nog steeds af.

Hoe lang ben je van plan te wachten?

Citaat

Ik heb het niet zo met de linkse nieuwsmedia en laat me daar niet gemakkelijk door hersenspoelen.

Waardoor laat jij je dan hersenspoelen? Rechtse media?

1 uur geleden zei sjako:

Is het ook, maar het is een erg concequente duidelijke vertaling.

Je verdedigt je voorgaande argumentloze bewering door vrijwel dezelfde argumentloze bewering nogmaals te poneren 

Citaat

Bovendien kwam in een onderzoek de Nieuwe Wereldsvertaljng als een van de beste uit de bus.

Uit welke bus? Nogmaals, mag ik vragen of je de Koine Griekse, Hebreeuwse & Aramese tekst daadwerkelijk hebt vergeleken met de verschillende vertalingen? Je verwijzing naar een onderzoek toont helder aan dat je simpelweg herhaalt hetgeen je is verteld door anderen. Kom a.u.b. met concrete gegevens -- dan kunnen we het tenminste ergens over hebben zonder te moeten vertrouwen op andermans' uitlatingen. 

2 uur geleden zei Willempie:

Nog even hierop aansluitende: In het oorspronkelijke Joodse weten is er sprake van "En Sof". Dit betekent zoiets als het absolute niets maar is equivalent aan het ongekende. Maar dat overstijgt de natuurkunde.

Het is 'ejn sof' & betekent letterlijk 'er is geen eind' -- niet 'het absolute niets'. Het is evenmin het oorspronkelijke Joodse weten, maar een term uit de Joodse Kabbalah, een vrij late esoterische stroming binnen het Judaisme. En of het de natuurkunde overstijgt hangt simpelweg af van het al-dan-niet bestaan ervan. Ik zie geen reden erin te geloven & heb evenmin aanwijzingen voor het bestaan ervan. 

1 uur geleden zei sjako:

Behalve dan in goede vertalingen zoals de Nieuwe Wereldvertaling.

Een argumentloze bewering is eenvoudig te poneren. Mag ik vragen of je de Koine Griekse, Hebreeuwse & Aramese tekst daadwerkelijk hebt vergeleken met de verschillende vertalingen? Of herhaal je simpelweg hetgeen je is verteld door anderen? 

1 uur geleden zei Desid:

Maar dan vergeet je de context: het Woord was bij God (dus niet identiek met God) en het Woord was God (dus participerend in Gods kwaliteiten). Dit Woord (dat dus niet restloos samenvalt met God) wordt vlees.

Er staat θεὸς ἦν ὁ λόγος, wat letterlijk betekent 'God was het Woord'. Je zou hooguit 'θεὸς' op kunnen vatten als 'een god', maar juist dan negeer je de context.

1 uur geleden zei Desid:

Ehm.. er staat dat de Logos/Woord vlees is geworden. Inderdaad wordt de Logos ook God genoemd, maar het is duidelijk dat dit in afgeleide zin is, m.a.w. de Logos als God valt niet samen met 'de' God.

Er staat gewoon letterlijk dat het Woord God was & dat het Woord vleesgeworden was. Er staat θεός, wat in deze context naar 'God' verwijst. Als gezegd, je kunt het eveneens vertalen als 'een god', maar dat is m.i. kunstmatiger dan 'God'.

Ik ben geen Christen & geloof evenmin dat dit echt gebeurd was. Maar in het Johannes evangelie staat dat God mens geworden is & onder ons heeft gewoond.

1 uur geleden zei Desid:

Nergens letterlijk, maar dat was nu eenmaal hoe men in de vroege kerk ertegen aan keek.

Staat dat niet gewoon in het Johannes evangelie?

Natuurlijk kun je daar in Levensbeschouwing tegenin brengen dat tegenwoordig het auteurschap van Johannes door de meeste onderzoekers betwijfeld wordt, of dat de Koine tekst niet noodzakelijkerwijs het Woord synoniem stelt aan God (hoewel de meerderheidsvertaling dat wel doet, zoals in de meeste Christelijke Bijbels).

Op ‎02‎/‎06‎/‎2017 om 03:50 zei zendeling:

Voor het Joodse christendom (als je daar tenminste van mag spreken, ze noemden zichzelf geen christen) van de eerste eeuwen zou je liever hun eigen geschriften moeten zien terug te vinden.

Er bestaan geen geschreven werken uit de tijd van Jezus' leven, al is het aannemelijk dat ze wel bestaan hebben. Maar we weten van de kerkvaders over het bestaan van andersdenkende volgers van Jezus uit hun tijd -- we weten eveneens dat deze groeperingen geschriften hadden. Het Paulinische Christendom was zeker niet de enige vorm van Christendom, aangezien Paulus al schrijft over Judaiserende volgelingen van Jezus. Deze volgelingen kwamen uit Jehoedah (Judea) waar toendertijd Jezus' apostelen nog leefden. Ze ageerden tegen het Paulinische Christendom, zoals de Ebionieten uit de tijd van de kerkvaders. Paulus is de eerste auteur van de huidige canon. Ik vermoed inderdaad niet dat het Paulinische Christendom de origínele vorm was, maar op het moment dat je het over 'Jezus' hebt, begeef je je al in het hypothetische. Wetenschappers zijn het maar over een paar zaken eens & komen samen niet veel verder dan dat hij - indien historisch - Joods was, volgelingen had, in Israel leefde & waarschijnlijk gekruisigd was.

Citaat

Het is wel bekend via derden dat zij een grote hekel hadden aan de Paulinische visie. Het beeld dat van Jesjoea en de geschiedenis van het christendom wordt geschetst in het NT is vooral mythisch van aard. Maar de originele gezegden van Jesjoea zijn dat duidelijk niet, ze zijn voor de goede verstaander van een heel andere orde. En dat is best verrassend te noemen als je ziet hoe afwijkend het latere christendom is van deze fascinerende mystieke begintekst.

Het verschil tussen Jezus & Paulus is evident en we kunnen de historische Jezus niet betrouwbaar uit de Christelijke Canon destileren; ervan uitgaande dat Jezus historisch was. Daaruit kan echter niet worden afgeleid dat Jezus dus een mysticus was. In werken van geleerden als Geza Vermes, Burton Mack, john dominic crossan, etc, totaan het meer sensationalistische oeuvre van Robert Funk en de zijnen, kom je verschillende soorten Jezussen tegen: Jezus de cynische filosoof, Jezus de sociaal revolutionair, Jezus de chassied, Jezus de rebelse religieuze iconoclast, Jezus de humanistische mediterrane reiziger, etc.

Citaat

De leringen van Jesjoea Natzri ...

Waarschijnlijk bedoel je 'Jesjoe'a haNotsrie'.

'HaNotsrie' is vrij zeker, aangezien dat 'de Nazarener' betekent in het Hebreeuws & Aramees. Wat betreft zijn naam moeten we het helaas doen met de Koine Griekse naam Ἰησοῦς -- dat kan in het Hebreeuws zowel Jehosjoe'a, Joshoe'a & Hoshe'a zijn, aangezien de LXX al deze namen uit de T'NaCH als Ἰησοῦς in het Grieks vertaalt.

Op ‎02‎/‎06‎/‎2017 om 01:35 zei Lobke:

Chaim,

Ik ben niet bang voor die man. Maar wel blijkt dat Europa en Azië misschien aan de slag moeten zonder Amerika. Ik begreep vanavond uit de nieuwsmeldingen dat Trump zich niet gaat inzetten voor het klimaat akkoord. China schijnt op dat gebied al grote stappen te nemen, dus misschien wordt het een Aziatische en Europesche aangelegenheid. Toch geloof ik niet dat veel weldenkende Amerikanen zich er bij neer gaan leggen. 

Hoi Lobke,

Allereerst: ik ben al een tijdje niet op het forum geweest & ben nog niet gewend aan het voor mij nieuwe format van het forum. Heb per ongeluk op het pijltje gedrukt om te quoten en heb je waarschijnlijk gerapporteerd... oeps, sorry.

Ik ben het met je eens dat China & Europa zich nu als leiders kunnen opwerpen op het vlak van het klimaat. Neemt niet weg dat hij zich m.i. als een vrij instabiele man toont.

Op ‎02‎/‎06‎/‎2017 om 04:30 zei Fundamenteel:

Trump kreeg mijn voordeel van de twijfel. Maar dat heeft hij ondertussen verloren.

Hij heeft mijn vertrouwen ook allang verloren. Ik hoop persoonlijk dat hij snel een impeachment aan z'n broek krijgt.

Niets over Donald Trump hier?

Laat ik starten: ik heb het niet zo op met de huidige Amerikaanse president. Zijn handelen oogt narcistisch & ik ben bang voor deze man.

Al tijdens Paulus & zijn reisgenoot Lukas waren er meerdere Christelijke groeperingen. Paulus schrijft zelf over andersdenkende groepen, zoals de Christenen uit Judea die veel meer op de Torah gericht waren dan het Paulinische Christendom dat zich meer door het hellenisme heeft laten beinvloeden. Ik vind het persoonlijk vrij verrassend te horen dat het Paulinische Christendom is voortgekomen uit een Jood uit Galilea.

1 uur geleden zei ineke-kitty:

@Chaim 

M.a.w. Het gaat hier over een letterlijk volk Israel waar Ezechiel over spreekt.

Hoi Ineke-Kitty,

God spreekt met de profeet over Israel en heeft het over het volk (maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat een Christen er niet de Christelijke gemeenschap in kan zien). 

Op 10/9/2016 om 23:52 zei Stronghold:

Jezus, in het Hebreeuws Yeshoea, betekent van God is het heil, God redt. Jezus maakt zijn naam waar.

Bijna. Ik lees op internet erg vaak dat Jesjoe'a  ¨God is het heil¨ betekent, maar het is gewoon afgeleid van ¨redden¨ (J-sj-a). ¨God is het heil¨ of ¨God redt¨ zou vertaald naar het Ivriet Elj'shoe'a of Eloj'sjoe'a zijn. De verwarring komt waarschijnlijk omdat de naam Jesjoe'a een afkorting is van de uitgebreidere Hebreeuwse namen Jehoshoe'a & Hosje'a (JHWH is redding).

Heel veel namen in het Hebreeuws beginnen met de eesrte drie letters van het Tetragrammaton: JHW (zoals de bekende Jehojachien, Jehonatan, etc). Deze verwijzing naar het Tetragrammaton hebben Jehosjoe'a & Hosje'a gemeen. Jesjoe'a is een verkorte versie en is simpelweg afgeleid van het woord ¨redden¨.

Veel relevanter dan de Hebreeuwse & Aramese betekenis van de naam Jesjoe'a is de enige naam die we werkelijk van Jezus hebben: iησους. En de Septuaginta maakt geen onderscheid tussen de vertaling van de namen י ַשׁוּע  , י ֹהוֻשַׁע , ֹהו ֵשַׁע (Hosje'a, J'hosjoe'a/Josjoe'a en Jesjoe'a); alle drie worden ze vertaald als iησους. Dit betekent dat we niet eens kunnen weten wat de echte naam was van iησους:  Jehosjoe'a, Hosje'a, Joshoe'a of Jeshoe'a.

Op 10/9/2016 om 16:13 zei Albert57:

Matt.12:50 " Want zo wie den wil Mijns Vaders doet Die in de hemelen is, dezelve is Mijn broeder, en zuster, en moeder".  Wat, oh WÁT is deze wil...???

Zou Ezech.11:19-20 "En Ik zal hun enerlei hart geven, en zal een nieuwen geest in het binnenste van u geven; en Ik zal het stenen hart uit hun vlees wegnemen, en zal hun een vlesen hart geven; opdat zij wandelen in Mijn inzettingen, en Mijn rechten bewaren, en dezelve doen; en zij zullen Mij tot een volk zijn, en Ik zal hun tot een God zijn" een antwoord kunnen zijn...???

De חקי en משפטי zijn dezelfde voorschriften & geboden die Israel overtrad zeven verzen eerder, in 11:12. De profeet Jezechki'el zegt hier dat er een tijd komt waarin Israel als volk weer samenkomt en terugkeert naar het land Israel. Ons hart zal weer empatisch zijn en we zullen ons weer aan Gods voorschriften & geboden houden.

Hoewel deze opgravingen in El-Atn, neem ik aan dat dit hetzelfde als Bethlehem is... Bet Sahur...

Je betoog is gebaseerd op een foutieve veronderstelling. Plaatsjes als Bet Sahur & El Atn liggen in de deel-provincie (gouvernement) Bethlehem (net zoals plaatsen als Battir, Bejt Fajjar, Beit Jala, Za'atara, etc,... en Bethlehem zelf natuurlijk).

Het IAA & Archaeological Institute of America hebben het over het plaatsje Bethlehem Jehoedah waar Mattheus naar verwijst. Dat plaatsje was onbewoond ten tijde van Jezus' leven volgens de huidige Archeologische stand van zaken.

Kun jij mij een directe link naar de database van de IAA geven?

De database van het IAA & The Archaeological Institute of America

De hoogzwangere Maria zo'n honderd kilometer op een ezel naar een niet bewoond plaatsje -- dat is mogelijk. Ik vind een typologische lezing minstens even redelijk; zeker gezien de context (zie m´n voorgaande posting).

Het meest doorslaggevende is voor mij niet eens het Archeologische argument of het contextuele argument, maar de grammatica. Micha schreef: "En jij, bejt-lehem Efratha! Ben jij te klein om te wezen onder de duizenden van Jehoedah? Uit jou zal Mij voortkomen, die een heerser zal zijn in Israel, en wiens uitgangen zijn van ouds, van de dagen der eeuwigheid." Er staat ו×תה, wat de mannelijke vorm van "en jij" is. Omdat steden altijd vrouwelijk zijn, had er ו×ת moeten staan indien Micha de stad had bedoeld. Maar aangezien het mannelijke ×תה (jij) is gebruikt, betekent dit, dat het woord áchter het voornaamwoord eveneens mannelijk moet zijn. "Huis" (stam/een familie) is een mannelijk woord in tegenstelling tot de stad Betlehem. De enige manier om de term “bejt-lechem†naar de stad te laten verwijzen, is door “we‘attah bejt-lechem†bezittelijk te vertalen als “en jij (mannelijk) van bejt-lechemâ€. In dat geval duidt “attah†(= jij) David aan die inderdaad uit bejt-lechem kwam (zie 1Samuel 17:12). Nachmanides en Rashi kozen bijvoorbeeld voor die optie.

In geen van beide gevallen duidt Micha 5:1 de geboorteplaats van de messias aan – dat is simpelweg een grammaticale onmogelijkheid.

Een ander boeiend punt is dat er in de beginperiode van de kerk nooit een discussie over het bestaan van Bethlehem was. Er was nooit iemand die zei: 'Wacht eens, Bethlehem bestond toen helemaal niet.' Toch schrijven de kerkvaders veel over Bethlehem. En als de kerkvaders dat niet zeiden, waarom zeiden de critici het dan niet? Celsus ontkende de poging van Herodes om Jezus te vermoorden, hij ontkende de vlucht naar Egypte, maar waarom ontkende hij niet het bestaan van Bethlehem?

Bethlehem bestond gewoon, dus waarom zou men het bestaan ervan ontkennen? David was er geboren, het was onbewoond ten tijde van Jezus & Hiëronymus schreef er later zijn Vulgaat.

Wetenschap heeft waarschijnlijk geen autoriteit boven geloof in dit subforum, maar de Israeli Antiquities Authority onder leiding van Aviram Oshri heeft verklaard dat Bejt-Lechem in Jehoedah waarschijnlijk helemaal niet bewoond was ten tijde van Jezus. De site van de Israeli Antiquities Authority is grotendeels in het Ivrit, maar het Archaeological Institute of America heeft, zie ik, ook een Engelse versie (bijv. klik).

Ikzelf heb het vermoeden - maar ik ben geen expert - dat het Bethlehem-Judea verhaal midrasj is, aangezien David, van wie de gezalfde (messias) uit de eindtijd een nakomeling is gezegd te zijn, uit Bejt-Lechem in Jehoedah (Judea) kwam.

Een andere benadering die m.i. tot dezelfde conclusie voert, is via het gegeven dat het eerste woord uit de profetie die, volgens Mattheus, naar Jezus zegt te verwijzen (Micha 5:1-2) met een mannelijk woord begint: ¨Jij, Bejt-Lechem ...¨ (¨we-attah Beit-Lechem...¨). In het Hebreeuws is een plaats vrouwelijk, maar een verwijzing naar een gemengd gezelschap is mannelijk. Indien het plaatsje Beit-Lechem bedoeld was, dan zou er dus ¨we-at Beit-Lechem...¨ hebben moeten staan. Er zijn slechts twee mogelijkheden: of Micha 5:1-2 refereert naar de stam Bejt-Lechem en niet naar het plaatsje, of Micha verwijst naar de smichoet (de Hebreeuwse status constructus). Rashi, Nachmanides & de Radak waren die mening toegedaan. In dat geval is de mannelijke ¨jij-van¨ een verwijzing naar David uit Beit-Lechem uit wie de Davidische messias voortkomt.

De eerste twee hoofdstukken van Mattheus laten al vrij helder zien dat Mattheus zeer goed thuis moet zijn geweest in Midrasj.

@Chaim,

Intrressant! Dat wist ik niet. Ik zal eens kijken of Josephus Bethlehem noemt (dat denk ik niet dan). Overigens waren er meerdere Bethlehems, o.a. in Galilea vlak bij Nazareth. Ik heb me nooit zo in Bethlehem verdiept, dus dat zal ik eens doen.

Het gaat erom dat Bejt-Lechem ten tijde van Jezus onbewoond was. Als Israeli ben ik ervan op de hoogte dat Bejt-Lechem Jehoedah (¨Bethlehem in Judea¨) niet hetzelfde is als Bejt-Lechem haGaliel (Bethlehem in Galilea). Omdat het NT schrijft dat Jozef & zijn zwangere echtgenote Maria zo´n honderd kilometer op een ezel naar Bethlehem in Judea gingen, terwijl dat plaatsje volgens de huidige stand van de Archeologie toen niet bewoond was, is het m.i. het meest redelijk te veronderstellen dat Mattheus´ beschrijving niet historisch was, maar Midrasj; hetgeen niet in strijd is met de regels van dit subtopic.

Een ander argument voor Mattheus´ gebruik van Midrasj is gelegen in het gegeven dat Midrasj een Joodse methode is die door Mattheus´ Joodse tijdgenoten veel werd gebruikt.

Maar zelfs als Archeologie in dit subforum geen autoriteit boven geloof heeft, is er een nog zwaarwegender argument te geven om te verdedigen dat Mattheus´ versie midrasjisch bedoeld was. Als voorbeeld alleen even de eerste twee hoofdstukken van het Nieuwe Testament. Ik knip & plak even uit eigen voorgaand werk:

Meteen in het allereerste vers van het allereerste hoofdstuk van het allereerste boek van het Nieuwe Testament wordt het geslachtsregister van Jezus neergeschreven door Mattheüs. Een bewijstekst die de geldigheid van Jezus' messiasschap bewijst?

Allereerst zijn de generaties die corresponderen met de Koningen Ahazia, Joash, Amaziah, en Eliakim/Jehoiakim weggelaten. Bovendien ontbreekt de generatie die correspondeert met Pedaia, de zoon van Shealtiel. En voor de generaties vanaf Zerubbabel zijn nieuwe namen in de plaats gezet die geen van allen overeenkomen met de corresponderende namen in de basis-genealogie uit 1 Kronieken 3. Verder zijn eveneens de generaties die corresponderen met Nearia, de zoon van Shemaia, en Elioenai, de zoon van Nearia weggelaten. De stamboom van Mattheüs laat bovendien een lijn zien die via Jeconia gaat. Maar de lijn van Jeconia is feitelijk doorbroken. Jeconia van Jehoedah (of J'choyachin יכניה , of Koniahoe כניהו) werd beschreven als een kwaadaardige koning (zie bijv. 2 Kronieken 36:9). Hoofdstuk 22 in het boek van Jeremia somt een aantal veroordelingen op t.o.v. verscheidene kwaadaardige heersers van Jehoedah. Het meest belangrijk hierbij is dat in Jeremia 22:24-30 de vloek van Jeconia wordt uitgesproken. Dat heeft als gevolg dat de koninklijke tak vanaf Jeconia niet meer als rechtmatige afstammeling van David wordt beschouwd. Jeremia 22:30 schreef:

Zo zegt J-H-W-H: Schrijf deze zelfde man kinderloos, een man, die niet voorspoedig zal zijn in zijn dagen; want er zal niemand van zijn zaad voorspoedig zijn, zittend op de troon van David en heersende in Juda.

M.a.w. de lijn van Jeconia is doorbroken. Dus niet alleen is de stamboom niet overeenkomstig het bron-register uit Kronieken, maar bovendien is de lijn van David richting Jozef niet rechtsgeldig.

Het enige alternatief is het negeren/schrappen van de naam Jozef als biologische vader en Jezus als geadopteerd kind van Jozef te beschouwen (hoewel Jozef degene is die expliciet in beide stambomen vermeld staat). En het nadeel hiervan is nog groter dan de voordelen. Ten eerste heeft een geadopteerd kind alleen maar rechten op bezit en niet op afstamming. Dus de vereiste bloedlijn is niet meer aanwezig. Nog relevanter is, dat daarmee de hele stamboom m.b.t. de Davidische afstamming irrelevant wordt. Overigens, als adoptie in een koninklijke lijn inderdaad mogelijk was, zou Athalia (zie 2 Koningen 11:1) niet zulke drastische maatregelen nemen:

Toen nu Athália, de moeder van Aházia, zag, dat haar zoon dood was, zo maakte zij zich op, en bracht al het koninklijke zaad om.

Maar dit slechts terzijde. Belangrijker is, dat indien adoptie een mogelijkheid zou zijn, de vloek van Jeconia weer in de weg zou staan. En tenslotte staat de maagdelijke geboorte eveneens in de weg, aangezien alleen de lijn van de biologische vader (en niet de lijn van de moeder) geldig is m.b.t. de Davidische afstamming. Maria speelt feitelijk geen enkele rol in het verhaal van de "zoon van David".

Dus niet alleen is de stamboom niet overeenkomstig het bron-register uit Kronieken, maar bovendien is de lijn van David richting Jozef niet rechtsgeldig. Dit maakt het aannemelijk dat de auteur van het evangelie van Mattheüs met behulp van getalsymboliek naar het messiasschap van Jezus heeft willen verwijzen: drie rijen van 14, in plaats van een correct register. Daarbij gaat hij overigens opnieuw in de ¨fout¨, aangezien één rij slechts 13 namen heeft. Deze rij bevat de naam David waarvan de getalwaarde in het Hebreeuws 14 is: dalet (=4) + waw (=6) + dalet (=4) = 14. Dat is geen profetie en duidelijk wel midrasj.

Samuel zalfde David tot messias in 1 Sam 16:13, die volgens de T'NaCH ongeveer 7-1/2 jaar regeerde in Hebron en daarna naar Jeruzalem ging, waar hij volgens de T'NaCH nog 33 jaren koning van Israel was. Omdat David volgens de T'NaCH een rechtvaardige koning was, ontving hij een belofte via de profeet Nathan (zie 2 Samuel 7:12-16):

Wanneer je leven voorbij is en je bij je voorouders ten ruste gaat, zal ik je laten opvolgen door je eigen zoon en hem een bestendig koningschap schenken. Hij zal een huis bouwen voor mijn naam, en ik zal ervoor zorgen dat zijn troon nooit wankelt. Ik zal een vader voor hem zijn en hij voor mij een zoon: als hij zondigt, zal ik hem kastijden met stok- en zweepslagen, zoals een vader doet, maar hij zal nooit bij mij uit de gunst raken zoals Saul, die ik verstootte omwille van jou. Jou stel ik in het vooruitzicht dat je koningshuis eeuwig zal voortbestaan en je troon nooit zal wankelen.

Deze belofte betekent: een eeuwigdurend Davidisch koninkrijk dat door wordt gegeven via vader op zoon, waarbij de zoon die het koningschap van David erft de tempel in Jeruzalem zal bouwen. De Nederlandse vertaling is niet helemaal correct, want in het Hebreeuws staat er verder nog dat het koningschap van David zal worden doorgegeven via Davids zaad (זרע), dus biologische zoons. Omdat Sj'lomo, de zoon van David, de volgende koning van Israel was, zal de bloedlijn daarom via Sj'lomo moeten lopen (waarmee de stamboom uit het Evangelie van Lucas eveneens in de ¨fout¨ gaat).

Slechts een paar regels verderop wordt door Mattheüs verkondigd dat de profeet (Jesaja) heeft gesproken over een maagd die zwanger zal worden en een zoon zal baren die ze Immanuel zal noemen. Een "messiaanse profetie"? Het is een duidelijke verwijzing naar Jesaja 7:14:

zie, een jonge vrouw zal zwanger worden, en zij zal een kind baren en zijn naam zal Immanuel heten.

Ik denk dat het al bekend is dat dit vers niets met een "maagd" te maken heeft. Het Hebreeuwse woord almah (עלמה) betekent niet maagd, maar "jonge vrouw". עלמה representeert een vrouwelijke leeftijdsgroep, zoals de mannelijke tegenhanger ×¢×œ× eveneens een leeftijdsgroep vertegenwoordigt. Hoewel een jonge vrouw best een maagd kan zijn, is het wel erg voorbarig om meteen het woord עלמה alvast maar als "maagd" te vertalen. Ook de Dode Zee Rollen gebruiken het woord almah (עלמה). En zelfs de Septuagint gebruikt een woord dat ook "jonge vrouw/meisje" kan betekenen: παÏθενοζ. Een duidelijk voorbeeld hiervan is Genesis 34:3, waar werd verwezen naar Dinah als een παÏθενοζ nadat ze was verkracht door Sh'chem.

Minder bekend, maar aanzienlijk belangrijker is, dat dit vers reeds was vervuld in de dagen van koning Achaz. De tekst zegt letterlijk dat de jonge vrouw (העלמה) - niet "een jonge vrouw" - waarnaar verwezen werd, een zoon zou krijgen die ze Immanuel zou noemen. Dat diende als teken: voordat deze jongen de leeftijd zou hebben bereikt dat hij het kwade wist te verwerpen, en het goede wist te verkiezen, zou het land waarover Achaz en zijn mensen verdrietig waren, verlaten zijn van de twee koningen Pekah (de Koning van Israel) en Rezin (de Koning van Aram). De vervulling van deze profetie staat letterlijk beschreven in 2 Koningen 16:9 en in 2 Koningen 15:29-30.

In Jesaja's boek, hoofdstuk 7 staat dat het een teken (×ות) betreft aan het adres van Achaz (de Koning van Jehoedah) en zijn mensen i.v.m. de dreigende nederlaag tegen Pekah (de Koning van Israel) & Rezin (de Koning van Aram). Omdat Koning Achaz weigert een teken te noemen, noemt God een teken. Lees slechts één zin verder om te zien hoe deze Immanu’el wordt beschreven:

Boter en honing zal hij eten, totdat hij het kwade weet te verwerpen en het goede weet te verkiezen, want voordat de jongen in staat is om het kwade te verwerpen en het goede te kiezen, zal het land ontvolkt zijn van de beide koningen die u zo veel angst inboezemen.

Hier zie je dat er weer gerefereerd wordt naar de dreigende nederlaag tegen de twee Koningen: Pekah (de Koning van Israel) & Rezin (de Koning van Aram). De vervulling van deze profetie staat helder beschreven in 2 Koningen 16:9 en in 2 Koningen 15:29-30:

Toen zond Achaz boden naar Tiglath-Pileser, de koning van Assur, om te zeggen: Ik ben uw knecht en uw zoon; trek op en verlos mij uit de macht van de Koning van Aram en uit de macht van de Koning van Israel, die tegen mij zijn opgetrokken. Achaz nam het zilver en goud, dat zich bevond in het huis des Heren en in de schatkamers van het koninklijk paleis, en hij zond het als een geschenk aan de koning van Assur. En de koning van Assur gaf hem gehoor; de koning van Assur trok op tegen Damascus, nam het in en voerde de bevolking in ballingschap weg naar Kir; en Rezin bracht hij ter dood.

En 2 Koningen 15:29-30:

In de dagen van Pekah, de Koning van Israel, kwam Tiglath-pileser, de koning van Assur, en veroverde Ijon, Abel-Beth-Maacha, Janoah, Kedes en Hazor, Gilead en Galilea, het hele land van Naftali; en hij voerde de bevolking in ballingschap naar Assur. En Hosea, de zoon van Ela, smeedde een samenzwering tegen Pekah, de zoon van Remalia; hij sloeg hem dood en werd koning in zijn plaats in het twintigste jaar van Jotham, de zoon van Uzzia.

En als klap op de vuurpijl komt deze Immanu'el inderdaad in het volgende hoofdstuk (Jesaja 8:6-8) ter sprake binnen de context van een dreigende nederlaag, waarmee Koning Rezin bij naam in verband wordt gebracht:

Terwijl dit volk de wateren van Siloa veracht die zachtjes gaan, en er vreugde is bij Rezin en de zoon van Remalia: daarom zie!, zo zal J-H-W-H over hen doen opkomen die sterke en geweldige wateren van de rivier, de koning van Assyrie en al zijn heerlijkheid; en hij zal opkomen over al zijn stromen, en gaan over al zijn oevers, en hij zal doortrekken in Jehoedah, hij zal het overstromen, en er doorgaan, hij zal tot aan de hals reiken en de uitstrekkingen van zijn vleugels zullen de breedte van uw land vervullen, o Immanuel!

Aangezien de contextuele betekenis (de p'sjat) van het vers al was vervuld ver voordat Jezus werd geboren, is een midrasjische uitleg weer de enige mogelijkheid die overblijft.

Slechts een paar regels verderop wordt door Mattheüs verkondigd dat geschreven staat dat de Christus in de stad Bethlehem geboren zal worden. Een belangrijke bewijstekst? Micha 5:1 zegt:

En jij, Bethlehem Efratha! Ben jij te klein om te wezen onder de duizenden van Jehoedah? Uit jou zal Mij voortkomen, die een heerser zal zijn in Israel, en wiens uitgangen zijn van ouds, van de dagen der eeuwigheid.

De weerlegging van de historische interpretatie is kinderspel voor iemand die Hebreeuws kent. Er staat ו×תה, wat de mannelijke vorm van "jij" is. Omdat steden altijd vrouwelijk zijn, had er ו×ת moeten staan indien Micha de stad had bedoeld. Maar aangezien het mannelijke ×תה (jij) is gebruikt, betekent dit, dat het woord áchter het voornaamwoord eveneens mannelijk moet zijn. "Huis" (stam/een familie) is een mannelijk woord in tegenstelling tot de stad Betlehem. Als “profetie†is Micha 5:1 dus een grammaticale onmogelijkheid, maar op het niveau van midrasj vormt een grammaticale onmogelijkheid geen enkel probleem. nóg een aanwijzing dat Mattheüs een midrasjische lading had.

Weer een paar regels verderop wordt door Mattheüs de vervulling aankondigd van Jesaja's woorden "uit Egypte heb ik mijn zoon geroepen". Een bewijs dat de Tanach over Jezus sprak?

De schrijver van het evangelie van Mattheüs refereert naar Hosea 11:1, maar hij vermeld slechts de helft van het oorspronkelijke vers. Als je het zinsdeel uit Hosea 11:1 leest dat Mattheüs heeft weggelaten, dan ontdek je het werkelijke onderwerp van de zin:

Toen Israel een kind was, had ik hem lief en uit Egypte heb ik mijn zoon geroepen.

Het is duidelijk dat het hier gewoon over Israel gaat – niet over Jezus van Nazareth. Dit is geen profetie, maar hooguit typologie: alweer midrasj!

Weer een paar regels verder wordt door Mattheüs de vervulling aankondigd van Jesaja's woorden "een stem is te Rama gehoord, geween en veel geklaag: Rachel, wenend om haar kinderen, weigert zich te laten troosten, omdat zij niet meer zijn". Een bewijs dat de Tanach over gebeurtenissen tijdens Jezus' leven sprak? Mattheüs citeert hier feitelijk Jeremia 31:15:

Zo zegt J-H-W-H: er is een stem gehoord in Rama, een weeklacht, een zeer bitter geween; Rachel weent over haar kinderen; zij weigert zich te laten troosten over haar kinderen, omdat zij niet zijn.

Als je het citaat in z'n verband leest, dan zie je dat het vers verwijst naar de moeder van Jozef & Benjamin die treurt vanwege haar kinderen die zijn verbannen naar Egypte. Rachel's kinderen zijn bovendien niet dood, maar bevinden zich onder de bannelingen. Er wordt hier niet verwezen naar Herodes' slachting van de kinderen, noch naar de "verbanning" van Jezus naar Egypte. Het betreft hier geen profetie over Jezus. Dit is geen bewijstekst maar hooguit typologie: weer midrasj.

En weer een paar regels verder wordt door Mattheüs verkondigd dat door meerdere profeten is voorspeld dat de messias een Nazoreeer zou heten. Een zeer belangrijke prooftext? Nergens staat dit in de T'NaCH. Het bestaat gewoonweg niet. En geen Christen komt verder dan midrasjische verwijzingen naar bijv. het Hebreeuwse woord "netser". Geen profetie, maar midrasj!

Oeps. Dubbelpost. Sorry