Sanne69

Kinderen hebben zeker ook geestelijk voedsel en liefdevolle zorg nodig. Gods wens dat kinderen die aandacht krijgen, blijkt wel uit Jezus belangstelling voor kinderen. Hij maakte ook speciaal tijd voor hen. Maar wat het dopen betreft; kunnen we als christen kijken naar het voorbeeld dat Christus zelf heeft gegeven. Hij werd gedoopt toen hij volwassen was. Het gaat om kleine kinderen. Mensen die niet meer geloven, zijn niet zomaar door het geloof van hun ouders behouden. Het was trouwens ook niet Gods voornemen dat mensen naar de hemel zouden gaan. God schiep de mens met het doel

Het oordeel is niet aan mensen. Het laat echter wel zien dat ouders een bepaalde verantwoordelijkheid hebben; ook op dit gebied. Het zijn namelijk ouders die ervoor kiezen een kind op de wereld te zetten. Zo kan je het ook bekijken.

Volgens 1 Kor.7:14 zijn kinderen al "heilig" in Gods ogen als één van de ouders een gelovige is. Jonge kinderen vallen dus onder de verdienste van gelovige ouders.

Ik vind dat Rom.7:6 het wel mooi verwoordt. "Nu echter zijn wij dood voor de wet en ontslagen van haar boeien, zodat wij niet langer onderworpen zijn aan een verouderd wetboek, maar God dienen in het nieuwe leven van de Geest". - Willbrordvertaling. Een christen is vrij van de veroordeling door de Wet van Mozes. De Wet van Mozes was alleen bindend voor Israël. Er staan echter wel principes in die universeel zijn. Die vind je dan ook weer terug in het NT. Er zou een eind komen aan het Wetsverbond. En er zou een nieuw verbond komen.

Gods voornemen is niet veranderd. Dat blijft het zelfde. De weg ernaar toe is wel aangepast. Er was namelijk een voorwaarde verbonden aan de belofte in Ex.19:5,6. En de voorwaarde was gehoorzaamheid. Dat was niet hetzelfde als volmaaktheid. Zo wordt er van David gezegd dat het een man naar Gods hart was, terwijl hij toch ernstige fouten heeft begaan. Maar hij had oprecht berouw en hij had het oprechte verlangen om het goede te doen. Hij had liefde voor Gods Wet. Maar als natie hadden ze gefaald hierin. Het voorrecht om priesters en koningen te worden van Gods Koninkrijk zou aan een natie gegev

Zou dat dan niet de Wet van de Christus zijn?! Ik geloof dat. Deze wet is vooral gebaseerd op principes. Dat vereist dus inderdaad dat je erover nadenkt waarom je iets wel of niet doet. Maar ook hierbij is gehoorzaamheid van belang. Je kunt zeggen: ik heb niemand vermoord, dus ik doe goed. Maar misschien haat je nog iemand in je hart. Wil je echt de wil van God doen, dan zul je ook daar aan moeten werken om dat uit je hart te bannen. Als je echt liefde voor God en je naaste hebt, dan zul je dat doen. Met Gods hulp zijn alle dingen mogelijk. Gehoorzaamheid is dus niet alleen uit plichtsbe

Ik vind het eigenlijk nogal een vreemde uitdrukking; "anders onder die wet staan". Is het met een wet niet zo dat je hem gehoorzaamt of dat je hem overtreedt? Meer smaken zijn er toch niet? De meeste mensen hebben nooit onder de Wet van Mozes gestaan. En door Christus dood, stond zelfs de natie Israël niet meer onder de Wet. - Kol.2:13,14,16. Er was niet alleen een verandering van priesterschap, er is een nieuwe natie ontstaan. De Joden zouden door gehoorzaamheid aan de Wet, Gods speciale volk zijn en tot een koninkrijk van priesters en een heilige natie worden. - Ex.19:5,6. Als natie he

Er kwam een verandering van priesterschap en ook een verandering van wet. Dat staat zo in Hebr.7:12. "Want uit een verandering van priesterschap volgt noodzakelijk ook een verandering van wet". Er staat niet dat de mens anders onder de oude wet is gaan staan. De wet zelf is veranderd. Het is de volmaakte wet van de vrijheid. - Jak.1:25.

Eerst dit nog. Ik dacht zelf hierbij nog aan het verslag in Hand.8. De Ethiopiër leest in het boek Jesaja. Hij laat hiermee zien dat hij belangstelling heeft voor Gods Woord. Hij begrijpt het alleen niet. Een engel stuurt Filippus naar deze man, om tekst en uitleg te geven. Ongetwijfeld heeft God toen het hart van deze man geopend zodat hij de betekenis kon begrijpen, net zoals hij dat bij Lydia heeft gedaan. De Ethiopiër zei zelf: "Zie, daar is water; wat is ertegen, dat ik gedoopt word". - 8: 36. Deze man had Filippus ook kunnen bedanken voor de moeite en zijns weegs kunnen gaan. Maar hij ge

Ja dat is zo.

Ik spot helemaal niet. Met niemand. Maar ik ben niet vergeten wie mij heeft geprobeerd weg te pesten van een ander forum. Jonge mensen plegen soms zelfmoord omdat ze gepest worden via Internet. Ik ben zelf vroeger ook veel gepest. Dat doet heel erg pijn en je hebt er jaren later nog last van. Nu weet ik er mee om te gaan. Maar pijnlijk blijft het. Van mensen die zichzelf christen noemen, verwacht ik liefde zonder huichelarij. En ik verwacht niet dat ze hun christelijke vrijheid gebruiken om mensen met een ander geloof opzettelijk te kwetsen.

Ik zal het anders formuleren; De Grote Geest probeert je iets duidelijk te maken.

Ik zie natuurlijk wel dat Paulus het in het eerste gedeelte van Rom.7 over de Wet van Mozes heeft. Die Wet maakte duidelijk dat ze zondaars waren en onder een oordeel stonden. Het was niet zo dat de Wet op zich zonde was.- 7:7. Ze was ook nuttig en beschermend. Er werd door de Wet wel bevestigd dat mensen zondaars waren en verlossing nodig hadden. Maar als christen sta je onder een andere wet, namelijk de Wet van de Christus. - Gal. 6:2. En de wet van zijn vernieuwde geest als christen, voerde strijd tegen de wet der zonde. In 7:23 wordt die wet van je vernieuwde geest ook de "wet van m

Ik geloof niet dat Paulus het in dit gedeelte van Rom.7 het over de Wet van Mozes heeft. Hij stond immers niet meer onder die Wet. Paulus heeft het in deze brief over verschillende wetten. Ik geloof zelf dat de in Rom.7:22 genoemde "wet Gods", dezelfde wet is als de wet die hij in 8:2 "wet van de geest des levens" noemt. Paulus wilde natuurlijk heel graag Gods wil doen. Maar hij baalde ervan dat dat niet altijd lukte in mate die hij wilde. Toch wist hij ook wel dat de zaak niet hopeloos was. Want dankzij de heilige geest en geloof in Christus offer kan de strijd gewonnen worden en is

Zouden we niet excuses moeten aanbieden aan iemand die we gekwetst hebben? Zoiets vraagt toch inspanning van onze zijde? Daar is toch moed voor nodig? Misschien maakt de heilige geest je wel iets duidelijk.

Als Paulus het in Rom.7 heeft over zijn innerlijke strijd, over welke wet heeft hij het dan in Rom.7:22?

De aanmoediging om ons best te doen krijgen we toch wel. Zie bijvoorbeeld. 2 Tim.2:15. Het is een ernstige zaak, want we willen toch niets doen waarover we ons achteraf zouden moeten schamen. Natuurlijk maakt iedereen fouten. Maar je kunt wel je best doen ze te laten. En je hoort mij dan niet zeggen dat je op die manier het eeuwige leven verdient. Maar je wilt toch niet dat iemand zich door jouw gedrag of woorden gekwetst voelt? Als je dat echt niet wilt, of iemand nu je geloof deelt of niet, dan zul je je best willen doen om om je zo te gedragen zodat je een waardige navolger van Christus be

Wil je nu zeggen dat Paulus en Mozes elkaar tegenspreken? Op een ander forum ontmoette ik iemand die precies hetzelfde geloofde zoals jij. Ik kreeg hele vriendelijke pb's van die persoon met schijnbaar oprechte vragen en opmerkingen. Maar korte tijd later probeerde die zelfde persoon mij zonder enige aanleiding van het forum weg te pesten en probeerde daar medestanders achter zich aan te krijgen. Hoe denk je dat onze Verlosser denkt over dit soort van huichelarij? Is het geoorloofd omdat het toch al vergeven is?

Hoe zit het dan met Paulus aanhaling uit Deut.30., namelijk in Rom.10?

Het was voor Israël niet te moeilijk om Gods wil na te volgen. Deut.30:11. Dat wil niet zeggen dat het altijd makkelijk was. Denk aan David. Hij was een man naar Gods hart. Toch sloeg hij de plank een aantal malen behoorlijk mis. Nadat hij overspel had gepleegd, vroeg hij aan God om een zuiver hart. Ps.51:10. Zaken die in Gods ogen verkeerd zijn, kunnen toch een enorme aantrekkingskracht hebben. Als we oprecht berouw hebben van zonden en aan God vragen om een nieuw en gehoorzaam hart, dan zal dat ons zeker geschonken worden. Ook in Fil.2:12,13 zie je die wisselwerking terugkomen. Als je er zel

Ja, ik leg mijzelf een juk op, namelijk het juk van Christus. Het is de uitnodiging die hij doet in Matth.11:28-30. Maar zijn vracht is licht en het geeft verkwikking. Er is dus wel een vracht te dragen. Maar een mens krijgt voldoening van een bepaalde inspanning. Zo zitten we in elkaar. "Nader tot God en hij zal tot u naderen" - Jak.4:8. De wisselwerking, de samenwerking; dat is iets moois.

Was Paulus ook niet oprecht toen hij christenen vervolgde? Hij dacht dat hij God daar een dienst mee bewees. Toch moest hij veranderen.

Dan zullen we ook moeten kijken wat Jezus vindt van de visies van de verschillende stromingen. Ik vind zelf het gedeelte uit Joh.4 leerzaam. Hier heeft Jezus een gesprek met een oprechte Samaritaanse vrouw. Zij had een ander geloof. Op een respectvolle manier legt hij haar uit dat als zij Gods goedkeuring wil hebben, zij veranderingen moest aanbrengen; niet alleen in haar manier van leven, maar ook wat haar aanbidding betreft.

In de reportage werd een vrouw geïnterviewd uit Liberia. Zij had een poging gedaan om te vluchten, maar die was mislukt. Zij had een universitaire opleiding en had daarom meer kans op werk. Maar zij vertelde dat als je als vrouw een baan wilt, je eerst met je toekomstig werkgever, die waarschijnlijk HIV heeft, naar bed moet. Anders kun je wel fluiten naar een baan. De vrouwen zijn het beu. En dat is te begrijpen. Het is niet louter een kwestie van de boekhouding op orde hebben.

Gisteren was er bij Tegenlicht een interessante reportage over de vluchtelingenstroom uit Afrika. Er komt nog wel wat aan. En wie het al redt, zal zwaar getraumatiseerd zijn. Het beeld uit Daniël 2 wankelt op zijn voeten.