Sanne69

Hoewel Jezus bij deze gelegenheid zei dat Maria het "goede deel" had gekozen, kunnen we ook heel veel leren van Martha. Zij was in ieder geval heel ijverig en gastvrij. Belangrijke eigenschappen! Het was waarschijnlijk vanwege haar geloof in Jezus dat zij hem zo gastvrij wilde ontvangen.

Uit een ander Bijbelgedeelte blijkt ook nog dat zij een groot geloof had. Dat was op het moment dat haar broer Lazarus ziek was en overleed. Op dat moment toonde zij en niet Maria het grootste verlangen om Jezus te spreken. - Johannes 11:20. Als ze bij Jezus is en hij over de opstanding spreekt, uit ze haar geloof in de opstanding. - 11:24-27.

Martha had een groot geloof en maakte vast en zeker ook tijd vrij voor gebed. En Jezus vond haar ijver en gastvrijheid zeker niet verkeerd. Haar motieven waren goed. Ze liet alleen deze keer een unieke gelegenheid voorbij gaan om van Jezus onderwijs te genieten. Daar was ze wel toe in staat geweest als ze het allemaal wat eenvoudiger had gehouden.

Hoe je kunt voorkomen dat je te weinig geestelijke voeding krijgt? Het antwoord staat in Filippenzen 1:9-11, namelijk dat we de grootste waarde moeten toekennen aan geestelijke zaken. Daar moeten we tijd voor vrij maken. Steeds opnieuw keuzes maken.

En als we Martha voor het laatst in de Bijbel tegenkomen in Johannes 12:2 dan is zij wederom aan het werk. Ze maakte het anderen graag naar de zin. Wat een gelovige en ijverige vrouw!

Hebben wij in Nederland veel vrijheid, of hebben we juist veel verleidingen?

We hebben veel vrijheid en dat is natuurlijk wel zo prettig, alleen in de Bijbel staat al de waarschuwing in 1 Petrus 2:16: "Leef als vrije mensen, en verschuil u niet achter uw vrijheid om u te misdragen, maar handel als dienaren van God".

Veel mensen misdragen zich helaas wel, zoals je zo treffend weergeeft. Het vraagt nederigheid Gods hulp te vragen om te veranderen en te leven zoals Hij het wil. Dan zullen we Gods Woord als spiegel moeten gebruiken. Liefde voor God en de naaste is wel de grootste motiverende kracht om te veranderen.

Ik heb een poos lang van dichtbij mensen meegemaakt die met heel hun hart geloofden dat God altijd geneest, als je de juiste 'methode' maar toepast (ziekte aanspreken, bestraffen en wegsturen in Jezus' naam) en als je genoeg geloof hebt. Ik ben weleens met deze mensen in discussie gegaan, maar tegen mij werd steeds gezegd dat ik 'nog niet zover was' en dat ik niet genoeg geloofde.

In de Bijbel vinden we het voorbeeld van Paulus; iemand met een groot geloof. Hij had "een doorn in het vlees". - Zie 2 Korinthiërs 12:7-10. Er staat niet bij wat dit nu precies betekende, maar het zou heel goed kunnen dat hij het hier over een of andere lichamelijke kwaal had. Uit verschillende teksten kun je opmaken dat hij in ieder geval ernstige oogproblemen had. (zie Galaten 4:15 en 6:11). Maar goed, wat het ook was, hij had tot drie maal toe gebeden of deze "doorn in het vlees" weggenomen zou worden. Maar God deed dat niet. Dit lag niet aan Paulus geloof of zijn manier van bidden.

Zoals hierboven ook al is aangehaald, kunnen we zelf bepaalde ziekten voorkomen door bijvoorbeeld niet te roken. Leven volgens Bijbelse principes komt onze gezondheid sowieso ten goede. Maar we kunnen bijvoorbeeld erfelijk belast zijn met een ongeneeslijke ziekte. Daar kunnen we zelf niets aan doen. Dan zullen we daar ons hele leven mee moeten dealen. Dat wil niet zeggen dat het God koud laat. Want uit de tekst in Korinthiërs leren we dat God zijn kracht duidelijk wilde maken in Paulus zwakke situatie. Gods kracht "openbaart zich ten volle in zwakheid". Hij zal ons zeker de kracht geven om het te dragen.

Soms vraag ik me dan weleens af wat God nu met zulke mensen wil. Mensen die afschuwelijke gedachten hebben, die soms ook uitvoeren, door een gif zo sterk en zo allesverterend, dat het alle menswaardigheid in hen berooft. Hoe kun je nu deze mensen bereiken? Als we werkelijk geloven dat God iedereen wil redden en niemand te zwaar beproefd, dan moet er voor deze mensen dus ook een uitweg zijn, nog bij leven. Maar hoe dan?RobertTerug naar frontpage

Het is ongelooflijk triest dat we steeds meer mensen tegenkomen die moeten dealen met de gevolgen van soms niet te bevatten trauma's.

Wat mij zelf heeft geholpen na een trauma (en nog), is een horend oor. Vrienden om je heen die alleen maar even luisteren, zijn ontzettend waardevol. Als we tijd maken om naar mensen te luisteren, kunnen we zelf een enorme hulp zijn.

Ook het besef dat God altijd naar ons luistert, helpt mij ook enorm. Hij heeft het nooit te druk. Hij is altijd thuis. - Psalm 62:8.

Vaak worden christenen die met zelfmoordgedachten lopen, ook overmand door schuldgevoelens vanwege zulke gedachten. Maar iedereen kan slachtoffer worden van een vreselijk trauma met alle gevolgen van dien. Ook personen in Bijbelse tijden lieten zich wel eens heel negatief uit over het leven. Enkele voorbeelden: Rebekka (Gen.27:46), Job (Job 10:1), Mozes (Num.11:15) en Elia (1 Kon.19:4). Wat was Gods wil met deze mensen? Wilde hij dat ze zouden sterven? Nee. Hij veroordeelde deze personen ook niet. Hij heeft hun uitspraken in de Bijbel laten optekenen. Hij vond hun leven heel waardevol en hij wilde graag dat ze bleven leven. Zelf vind ik het verslag over Elia heel vertroostend.

Nog een hulp is de hoop op de toekomst die in de Bijbel naar voren komt. Hoop is als een anker voor de ziel. In Jesaja 65:17 staat:"Want ziet, ik schep nieuwe hemelen en een nieuwe aarde; en de vroegere dingen zullen niet in de geest worden teruggeroepen, noch zullen ze in het hart opkomen". Dit zal zijn wanneer Jezus over de aarde gaat regeren. Alles zal nieuw worden gemaakt en alle oorzaken van pijnlijke herinneringen zullen verdwenen zijn. Het zal niet zo zijn dat we aan geheugenverlies zullen leiden, maar wat het leven ons dan te bieden zal hebben, zal zo overweldigend mooi en voldoeningsgevend zijn dat alle pijnlijke herinneringen steeds verder naar de achtergrond zullen raken.

Personen die God trouwen willen dienen, zullen van het leven kunnen genieten en aan elke dag mooie herinneringen overhouden.

Wat een voorrecht dat we zulk goed nieuws met onze (getraumatiseerde)medemensen mogen delen.

Heel geruststellend vind ik de woorden van Jezus over het musje. Inderdaad heel mooi om goed in de context te lezen. We zouden bevreesd voor mensen kunnen worden, als ze niet het beste met ons voor hebben. En vooral als ze ons tegenstaan vanwege ons geloof. Die vrees kan ons verlammen. En als we dan nadenken over hoeveel persoonlijke belangstelling God voor ons heeft, dan kan ons dat de kracht geven om moedig te doen wat God van ons vraagt.

@Steven, je schrijft dat wanneer we dat doen, niets wat ons dan overkomt, toevallig is. Nu maak je als gelovige bent natuurlijk ook nare dingen mee. Bedoel je dan dat dat ook van God afkomstig is?

Mooie uitleg en filosofie maar ondersteund dat eens met Gods woord dat de dagen (lange)periodes zijn van schepping.

Als God het afbakent 'het was avond geweest en het was morgen geweest' dan is dat toch duidelijk en logisch voor iedereen in gelijk welk een millennium men ook leeft.

Tenzij natuurlijk dat een andere uitleg en denkwijze van lange periodes ( in grote mate opgekomen na de tweede wereldoorlog) meestal een handige middel en verklaring is voor andere zaken zoals het elimineren van bepaalde van Gods Basiswetten, (bijvoorbeeld het vierde uit De Tien Geboden)

Uit Paulus woorden in Hebreeën 4:1-11 kun je opmaken dat de zevende dag nog voortduurt. Want christenen kunnen a.h.w. deze rustdag nog ingaan door geloof en gehoorzaamheid.

Het valt me wel op dat de nadruk bij vergeving vaak ligt op wat dat betekent voor degene die 'het vergeven' doet.

Is het niet van belang wat het voor een ander betekent?

Je hebt gelijk dat dit ook een heel belangrijk aspect is van het vergeven. Hoe voel je je als een ander je iets niet wilt vergeven, terwijl je toch spijt van je zonde hebt? Dat voelt niet goed. Als je ervan overtuigd bent dat zowel God als je medemens je vergeven hebt, dan valt er wel een last van je af; een hele opluchting. Waarom zou je willen dat een ander met zo'n last blijft lopen? Als er van harte wordt vergeven, hebben alle partijen daar baat bij. En God heeft vast een glimlach op zijn gezicht.

Hoe weet je of er niet nog een klein beetje wrok (verborgen / weggestopt zit )in je hart zit, bijvoorbeeld over iemand die je al 10 jaar niet gezien hebt.

Je kan iemand tegenkomen, en dat je ineens weer boos wordt, verborgen wrok

Wat mij helpt om boosheid a.h.w. los te laten, is wat er staat in Romeinen 12:17-19. Wat anderen zeggen en doen, hebben we niet altijd in de hand, maar we hebben wel invloed op onze eigen reactie erop. En als we zelf vriendelijk en vredelievend blijven, dan kunnen we onszelf in de spiegel blijven aankijken en een goed geweten hebben. Bovendien staat er in dit gedeelte dat God zelf ervoor zal zorgen dat zaken rechtgezet worden. Die gedachte is een hulp om die negatieve gevoelens te laten varen.

De wederkomst(perousia) van Chrstus is reeds een feit, hij is zijn volgelingen aan het bijeenverzamelen, zij die rein zijn in hun gedragingen, denken en spraak.

De bruiloft van Christus is nog aanstaande en zal in de hemel gebeuren en zijn bruid zijn de leden van de kleine kudde, de met de Heilige Geest gezalfde chistenen die met Christus in de hemel zullen regeren als koningen en priesters.

De bruid van het Lam is getooid met helder, rein, fijn linnen, want „het fijne linnen beeldt de rechtvaardige daden van de heiligen af†(Opb 19:8).

wie zijn dat zij die nu reeds rein zijn in hun gedragingen, denken en spraak; kent u er!!??

Er is natuurlijk niemand zonder zonde, dus is er in feite niemand rechtvaardig of rein. Toch staat er in 1 Korinthiërs 6:11 dat er christenen zijn die in Gods ogen rein, heilig en rechtvaardig verklaard zijn. Dat is dan niet door eigen verdiensten, maar door geloof in het offer van Jezus. En dezen keren ook de praktijken die in de erboven genoemde verzen staan vermeld, de rug toe. Dat vraagt wel om oprechte inspanningen. En als iemand toch een zonde begaat en daar oprecht spijt van heeft en om vergeving vraagt, blijft zo iemand toch in een goede verhouding met God. Zie 1 Johannes 2:1-6.

Die gezagsverhouding, is dat deze?

Deze: Efeze 5:22-27

22 Vrouwen, weest aan uw man onderdanig als aan de Here, 23 want de man is het hoofd van zijn vrouw, evenals Christus het hoofd is zijner gemeente; Hij is het, die zijn lichaam in stand houdt. 24 Welnu, gelijk de gemeente onderdanig is aan Christus, zo ook de vrouw aan haar man, in alles.

25 Mannen, hebt uw vrouw lief, evenals Christus zijn gemeente heeft liefgehad en Zich voor haar overgegeven heeft, 26 om haar te heiligen, haar reinigende door het waterbad met het woord, 27 en zo zelf de gemeente voor Zich te plaatsen, stralend, zonder vlek of rimpel of iets dergelijks, zó dat zij heilig is en onbesmet.

Maar de bovenste kan niet uit de context gerukt worden als vrijbrief om te controleren, jezelf overgeven voor je vrouw zoals Christus is namelijk geen controle/ onderdrukking.

Zo is dat! Een mooie aanvulling hierop is ook nog wat staat in de eerste brief van Petrus, namelijk in 1 Petrus 3:7. Daar staat dat als de man zijn vrouw niet goed behandeld, hij zijn verhouding met God in gevaar brengt. Zijn gebeden zullen belemmerd worden. Dat is nogal wat. En mannen moeten ook niet denken dat ze meer zijn dan een vrouw. Vrouwen zijn namelijk ook mede-erfgenamen van dezelfde belofte. Alleen de rolverdeling is dus anders.

Nou ja het is natuurlijk zo dat de zoon van God niet zichzelf tot koning maakt.

Wat vinden jullie van de teksten in Openbaring 11:17 en 19:6?

Daar staat dat de Here God het Koningschap aanvaard heeft.

Hij is natuurlijk allang de Heerser van het heelal.

Toch aanvaardt Hij hier het koningschap en wordt daarom geprezen en geloofd.

Misschien is het beter te begrijpen in combinatie met Lukas 4:5,6. Hier wordt Jezus door Satan beproefd. Satan toont hem alle koninkrijken van de wereld en voor één daad van aanbidding zou Satan ze aan Jezus gegeven. Als je niet de macht over die koninkrijken hebt, kun je die ook niet aan een ander overdragen. Satan zegt erover: "Ik zal u al deze autoriteit en de heerlijkheid ervan geven, want ze is mij overgegeven en ik geef ze aan wie ik ook wens". De vraag is dan, spreekt Satan wel de waarheid. Dat weet je immers maar nooit bij hem. Jezus spreekt het in ieder geval niet tegen. En in Johannes 14:30 spreekt Jezus over Satan als "heerser van de wereld". - Zie ook 1 Johannes 5:19.

Adam en Eva kozen ervoor om zichzelf te besturen onder leiding van Satan. Zij verwierpen God als regeerder en dachten zo beter af te zijn. Het zal uitlopen op een grote mislukking. In Mattheus 24:21,22 voorzei Jezus dat er zo'n "grote verdrukking" over de aarde zal komen dat als God niet ingrijpt "geen vlees" gered zou worden. Maar Jehovah God grijpt wel in en wel door middel van zijn koninkrijk, met Jezus als koning. In Daniël 7:13,14 zie je dat God zelf het koninkrijk geeft aan "een mensenzoon", Jezus Christus en dat koninkrijk zal eeuwigdurend zijn. Jezus zal inderdaad afrekenen met al Gods vijanden en hij zal regeren over degenen die door God geregeerd willen worden.

Bij het Christendom is niet "verlangen" maar zonde de basis van alle problemen.

Toch is het zo dat als we verkeerde verlangens a.h.w. gaan voeden, ze uiteindelijk tot verkeerde daden kunnen leiden. Dat proces wordt in Jakobus 1:14,15 beschreven.

En ook in de Bergrede wijst Jezus erop dat de oorzaak van problemen dieper ligt dan het verkeerde gedrag op zich. In Mattheus 5:27-29 staat bijvoorbeeld dat verkeerde verlangens vooraf gaan aan immorele daden. Als we geen overspel willen plegen, zullen we de kern van het probleem moeten aanpakken, namelijk ongepaste verlangens uit onze geest bannen.

wij hebben deze schat in aarden vaten, zodat de kracht, die alles te boven gaat, van God is en niet van ons

Helemaal, volledig met je eens!

Die tekst die je noemt is mooi hè? Dat is precies het thema van de Bijbelstudie. In de studie staat: God moet ons verbreken.

In deze tekst: Deze schat heb je helemaal niets aan als... het aarden vat niet verbroken wordt

En dan is het werkelijk wat Paulus bedoelt: Niets meer van ons, en alles van God.

Gods zegen.

Steven

Ik ben het met je eens dat we afhankelijk zijn van Gods hulp om zijn wil te kunnen doen. Ik kan echter niet uit de tekst in 2 Kor.4:7 opmaken dat het vat kapot moet. Als ik het zo lees dan kom ik juist tot de conclusie dat een mens te vergelijken is met een breekbaar, kwetsbaar vat en dat we zonder Gods hulp de druk niet aankunnen en a.h.w. breken. En met Gods hulp breken we niet. Maar ik ben eerlijk gezegd niet bekend met de uitdrukking "verbreken".

We worden als het ware verlost van een leven dat drijft op emoties, of gestuurd wordt door ons beperkte denken. We hebben immers een geestelijk leven gekregen, omdat we uit God geboren zijn! Wat een verlossing!

Ik ben ook dankbaar voor de leiding die we krijgen uit de Bijbel. Het is a.h.w. een hele praktische gids in het leven. En natuurlijk krijgen we daarbij de hulp van de heilige geest. Ik geloof zelf dat ik verantwoordelijk ben voor elke keus die ik maak, ook wat mijn geloof betreft en wat voor een persoon ik wil zijn. Als ik een beslissing maak, kan ik daarbij wel om Gods hulp vragen. En als we dan zelf de eerste stap zetten, dan komt Hij ons tegemoet om ons te helpen. Zo kunnen we ons vertrouwen tonen. En God kunnen we dan dankbaar zijn voor zijn hulp. Ik vind dat Paulus het mooi onder worden brengt in 2 Korinthiërs 4:7. Hij heeft het over het evangelisatiewerk en zegt: "wij hebben deze schat in aarden vaten, zodat de kracht, die alles te boven gaat, van God is en niet van ons".

Maar ondanks onze goede wil en goede bedoelingen, gaat er toch nog wel eens wat verkeerd. Tenminste bij mij wel. Dan heb ik nog zo mijn goede voornemens en dan komt puntje bij paaltje en dan lukt het ff niet. Net zoals Paulus het beschrijft in Romeinen 7:21-26. We zijn nog niet verlost van ons onvolmaakte lichaam en geest. We moeten nog even geduld hebben!

Ik zie ook heel erg de parallel met anderen dienen. Minder focussen op krijgen, meer op geven, je ego wordt kleiner, en zo is er meer ruimte voor God. Als je anderen dient, versterk je de compassie voor anderen en breekt God je hart voor de dingen die Zijn hart breken.

Ik denk dan aan het voorbeeld dat Jezus gaf toen hij de voeten van zijn discipelen ging wassen. Ook die van Judas, waarvan hij wist dat hij hem zou verraden. Jezus zei dat je dan eigenlijk pas groot bent, als je kunt dienen.

Ik kwam er gisteren eentje tegen:

Bijbelcitaat {SIMPLETEXT}:7. De mannen die met Saulus meereisden, stonden sprakeloos; ze hoorden de stem wel, maar zagen niemand.

Linkje naar Biblija

Bijbelcitaat {SIMPLETEXT}:9. De mensen die bij me waren, zagen wel het licht, maar hoorden niet de stem van hem die tegen me sprak.

De manier waarop de World English Bible 2002 heeft vertaald, kan wellicht duidelijkheid geven.

Hand.9:7:"The men who traveled with hem stood speachless, hearing the sound, but seeing no one."

Hand.22:9:"Those who were with me indeed saw the light and were afraid, but they didn't understand the voice of him who spoke to me".

Het kan dus zijn dat de mannen wel het geluid van een stem hoorden, maar niet begrepen wat er gezegd werd. En dat in tegenstelling tot Paulus die het wel begrepen had.

Waarom zou een mens eeuwig leven willen hebben? Wat is daar de noodzaak van?

Dat vraag ik mij ook altijd af. Wat trekt mensen zo aan het idee van een eeuwig leven.. Een eeuwigheid duurt best lang Begrijp me niet verkeerd, een jaar of 100, misschien 200 extra leven hier op aarde zou ik geweldig vinden (als ik de laatste 200 jaar niet het lichaam van een 100-jarige hoef mee te slepen en zeg maar blijf hangen op de 40/50 ), maar voor eeuwig leven? Hoe saai moet dat wel niet zijn. Daarnaast ben je nooit verdrietig, nooit eens down, nooit boos, etc, iedereen is altijd blij en vrolijk en zingt constant tot in de eeuwigheid (tenminste, zo staat het in de bijbel beschreven ) Ik zou het daar volgens mij nog geen week uithouden

Het is een gave. Bestemd voor "een ieder die wil" (Openbaring 22:17). We mogen er ook voor bedanken.

Misschien een waardevolle aanvulling:

Joh 5:17-18

Maar Jezus zei: ‘Mijn Vader werkt aan één stuk door, en daarom doe ik dat ook.’ 18 Vanaf dat moment probeerden de Joden hem te doden, omdat hij niet alleen de sabbat ondermijnde, maar bovendien God zijn eigen Vader noemde, en zichzelf zo aan God gelijkstelde.

Exact, God werkt aan één stuk door is het tegenovergestelde van God die rust op de zevende dag.

Gods rustdag duurt nog steeds voort, zoals blijkt uit Hebreeën 4 die hierboven al een keer is aangehaald. En deze tekst in Johannes maakt duidelijk dat God altijd werkt. En omdat God inderdaad niet veranderd is, rust God van zijn scheppingswerken. Voor alle overige werken heeft hij nog heel veel energie! Dus wie weet wat we nog aan scheppingswerken kunnen verwachten als Gods rustdag voorbij is!

Mattheüs 11:28,29: "Komt tot mij, allen die zwoegt en zwaar beladen zijt, en ik zal u verkwikken. Neemt mij juk op u en leert van mij, want ik ben zachtaardig en ootmoedig van hart, en gij zult verkwikking vinden voor uw ziel. Want mijn juk is weldadig en mijn vracht is licht."

een "normaal" gezond zorgeloos mens bedenkt,plant en voert een zelfmoord ook niet succesvol uit. er is altijd meer aan de hand, iets waardoor je niet meer helder kan zien. Het zij (foute) medicatie of is anders dat er voor zorgt dat schroefjes in de hersenen niet goed zitten...

Daarom is het fijn te weten dat God precies weet "hoe wij zijn gevormd" en er rekening mee houdt dat wij "stof" zijn. - Psalm 103:10-14. Hij alleen kan volledig begrijpen welke rol een bepaalde geestesziekte, medicijnen, erfelijke aandoeningen en extreme stress hebben gespeeld. Aan de andere kant is het leven een gave, waar we met respect mee om horen te gaan. Bovendien ben je als je zelfmoord pleegt, zelf verlost van problemen, maar je zadelt nabestaanden met extra problemen op. Maar wij als mensen zullen hier niet over oordelen; gelukkig maar. We kunnen erop vertrouwen dat onze Rechter zal doen wat rechtvaardig is.

Hoe kan Timotheüs het daar nu over de bijbel hebben?

Toen Paulus zijn brief aan Timotheüs schreef, was het OT al voltooid, dus ook het boek Job. En deze brief was de laatst geschreven brief van de 14 brieven die van hem in het NT staan. En deze brieven werden door de apostelen op één lijn gesteld met de "overige Schriften". - 2 Petrus 3:15,16. En in die tijd waren er ook al drie evangelieverslagen voltooid en het boek Handelingen, de brief van Jakobus, de brieven van Petrus en de brief van Judas.

waarom vind jij rekeninghouden met bijvoorbeeld genre en context (bijvoorbeeld tijdsgeest en cultuur), af doen aan de waarheid?

Je zult mij niet horen zeggen dat je de context buiten beschouwing moet laten. En achtergrondinformatie over tijdsgeest en cultuur, helpt ook om een gedeelte beter te begrijpen.

Maar als je wel gelooft dat het Bijbelboek Job door God geïnspireerd is, even los van de vraag of Job wel of niet bestaan heeft, wat is volgens jou dan het doel of nut geweest van de informatie in Job 1:6-12 en 2:1-6?

Precies en uit niets blijkt dat Jezus ooit een aards koninkrijk zal hebben, want de betere belofte is een hemels (=geestelijk) vaderland (Heb 11,16) hetgeen waar Abraham, Izak en Jakob naar zochten.

Ik geloof dat het koninkrijk een hemels koninkrijk is, maar het zal ook zijn invloed hebben op de aarde. Dat kun je opmaken uit de droom van koning Nebukadnezar, beschreven in Daniël 2. De droom gaat over de opeenvolging van wereldmachten. In 2:44 staat dat wanneer de laatste genoemde macht regeert: "de God des hemels een koninkrijk zal oprichten dat nooit ten gronde zal worden gericht. En het koninkrijk zelf zal aan geen ander volk worden overgedragen. Het zal al deze koninkrijken verbrijzelen en er een eind aan maken, en zelf zal het tot onbepaalde tijden blijven bestaan".

Hier kun je uit opmaken dat Gods koninkrijk een einde maakt aan aardse koninkrijken en dat het zelf, vanuit de hemel, over de aarde gaat regeren.

Het boek Job is uitermate waar, het beschrijft op levendige wijze de overgang van een "voor wat hoort wat-God-geloof" naar een Godheid die in diepste essentie onbetrouwbaar is naar menselijke maat.

Het levert namelijk een onbewijsbare godheid op. Daarmee is enerzijds de deur voor atheïsme wagenwijd open gezet, aan de andere kant blijkt het ook de ultieme defensie te zijn. Jodendom en christendom hebben "sinds Job" immers geen enkel godsbewijs meer nodig. Je ziet dat o.a. op dit forum ook terug. Mensen beweren tot in detail vanalles over Gods werkzaamheid in de wereld, maar zijn nooit bereid daar zelfs maar het eenvoudigste bewijs voor te leveren. Want ja, zoals met Job, je moet geen eisen stellen aan God.

Job tekent op dramatische wijze de overgang van de stamgod Jahweh die zich met allerlei details van een klein woestijnvolkje bemoeide, en ingreep op allerlei gebied, naar de alleenheersende, maar nogal afwezige, God van het moderne jodendom en christendom.

Ik herken God zo niet in het Bijbelboek Job. Op welke gedeelten uit het boek baseer je deze opmerkingen.

te denken dat Job dus een historische persoon moet zijn geweest, is echter een simpele vergissing.

In Ezechiël 14:14 wordt Job in één adem genoemd met Daniël en Noach. En ook in Jakobus wordt Job aangehaald als een voorbeeld. Hoe zouden we van iemand kunnen leren die niet bestaan heeft? Als Job niet bestaan heeft en iemand zou op hem wijzen als een voorbeeld om te volharden in het geloof ondanks moeilijkheden, dan zou ik denken: wat heb ik aan zo'n voorbeeld. Als iemand echt geleefd heeft en dezelfde gevoelens heeft als jij en ik en dezelfde problemen meemaakt als jij en ik hebben meegemaakt en toch heeft volhard in het geloof, dan krijg ik moed en denk ik: als hij het kon, dan kan ik het ook.

áls jouw perspectief op dit verhaal klopt, dan ja. Waarom niet de duivel meteen vernietigen? JUIST als God het goede voor had met engelen en mensen en hij wil dat ze voor eeuwig leven in het paradijs.

Maar dit heeft God niet gedaan. Dus moet Hij daar toch een goede reden voor hebben?

Of jij zit er naast natuurlijk

Maar we kunnen er toch niet omheen dat God lijden toelaat?! En hij heeft Satan toch nog niet vernietigd. Waarom laat hij het volgens jou dan toe.

Je vroeg eerder waarom het lijden dan zo lang duurt. Als straks de nieuwe aarde daar is, dan hebben we nog steeds een vrije wil. En als er dan weer iemand opstaat die denkt dat het anders kan en moet, dan is al voor eens en altijd bewezen dat mensen zichzelf niet met succes kunnen besturen. Dan is er geen ruimte meer voor iemand die in opstand komt. De rust en vrede is dan voor eeuwig, omdat iedereen die dan leeft door God geregeerd wil worden.

Tsja, en waar is dit op gebaseerd?

Ik heb al bepaalde teksten besproken. O.a. dus Lukas 4:6 waaruit blijkt dat God de autoriteit over de wereld heeft overgedragen aan Satan. Satan is nu wereldheerser. Zie ook Johannes 14:30. Daaruit kun je opmaken dat Satan de kans heeft gekregen om zijn gelijk te bewijzen.

Een andere reden waarom God nog niet ingrijpt, staat in 2 Petrus 3:9. Net als Job krijgen we allemaal de gelegenheid een keuze te maken wie we willen aanbidden.

Gods Woord

en wat betekent dat precies?

Zoals het staat beschreven in 2 Timotheüs 3:16,17, namelijk dat "de gehele Schrift door God geïnspireerd is". Ik geloof dat wat in de Bijbel staat waargebeurde verhalen zijn en over echte mensen gaat en dat we in de Bijbel de waarheid over God en zijn voornemen kunnen vinden en een antwoord kunnen vinden op onze levensvragen en verder handvaten en principes geeft om nu al een zo'n gezond en gelukkig mogelijk leven te leiden.

áls jouw perspectief op dit verhaal klopt, dan ja. Waarom niet de duivel meteen vernietigen? JUIST als God het goede voor had met engelen en mensen en hij wil dat ze voor eeuwig leven in het paradijs.

Maar dit heeft God niet gedaan. Dus moet Hij daar toch een goede reden voor hebben? God heeft het bestuur over de wereld aan Satan overgedragen. Dat staat in Lukas 4:6. Satan heeft de tijd gekregen om zijn gelijk te bewijzen.

Omdat Satan en zijn medestanders (engelen en mensen) de tijd hebben gekregen om hun gelijk te bewijzen, hebben ze kunnen experimenteren met allerlei vormen van bestuur en hebben ze vooruitgang kunnen boeken op allerlei terreinen. En dit om te laten zien of ze in staat zijn om zonder God iets moois van de aarde en het leven te maken.

eh, wat? Wat probeer je hier te zeggen, en hoe ligt dat in het verlengde van je eerdere woorden?

Je vroeg eerder waarom het lijden dan zo lang duurt. Als straks de nieuwe aarde daar is, dan hebben we nog steeds een vrije wil. En als er dan weer iemand opstaat die denkt dat het anders kan en moet, dan is al voor eens en altijd bewezen dat mensen zichzelf niet met succes kunnen besturen. Dan is er geen ruimte meer voor iemand die in opstand komt. De rust en vrede is dan voor eeuwig, omdat iedereen die dan leeft door God geregeerd wil worden.

wat is de Bijbel volgens jou?

Gods Woord