Hendrik-NG

Nou, ik geef het je te doen... Dat wordt de laatste tijd een wel èrg grote klus...

Nee... "Men" struikelt over die Steen des Aanstoots, die at met tollenaars en zondaars... Dat is de "club" waarover men roept "Ga uit van haar!". Terwijl men niet snapt dat dat ook die Ecclesia is... Een club van tollenaren en zondaars... Van "uitschot"... Met wie onze Heer en Heiland het brood wil breken, opdat... Omdat men de kern niet (wil) vat(ten) van het "Barmhartigheid wil Ik, en geen offer.’ Want Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen te roepen, maar zondaars" (Mat 9:13b)... Jammer!! Maar volgens mij geldt hier des te krachtiger de oproep van Jezus: "Maar ga heen en leer ontdekken w

Net zoals de bond voor renners niet kan bepalen wie of wat voetballers zijn en aan welke voorwaarden deze moeten voldoen. Zo kan ook niet een of andere groep mensen bepalen wie al dan niet Christenen zijn en aan welke voorwaarden ze moeten voldoen. Want dat heeft God zelf gedaan door in Zijn Woord duidelijk de voorwaarden aan te geven voor wie al dan niet zijn volgelingen zijn. Het zijn deze die God liefhebben en dit tonen en in de praktijk brengen door het geloof van Christus en AL Gods (basis)geboden te bewaren, te bewaken, ongewijzigd te onderwijzen en zich in te zetten om ze ALLE ongewij

Dat is niet één vraag. Dat zijn er twee: 1) Hoe kunnen we erachter komen welke oplossing de beste is? en 2) Wat vinden jullie van elkaars oplossing? Ad 1: dat kunnen we (nog) niet - zeg ik met een verwijzing naar Paulus (zie wat hij over "kennis" schrijft in 1 Kor 13) Ad 2: Ik vind iedere "serieuze" oplossing die getuigt "van goede wil" prachtig... Ik kan hier natuurlijk niet iets anders gaan beweren, als ik in het topic over "de Ecclesia" zeg: Als die uitleg opbouwend is, en in dienst kan staan van die Ecclesia (in het "groot" of in het "klein"), dan kan daar m.i. niets "kwaads" ac

Is "een klein beetje logisch" dan wel genoeg voor je??? Of bedoel je hier dat e.e.a. zo sluitend moet zijn, dat je er nooit meer een spelt tussen kan krijgen?? (NB: ik ben ook zo'n "herkauwer", dus ik weet wat ik je vraag...) Ik las elders trouwens dat je leven nogal op zijn kop staat, momenteel... Sterkte!! En laat je vooral vasthouden door je Heer en Heiland. Opdat ook jij uiteindelijk (achteraf) de conclusie mag trekken dat Hij dat gewoon al al die tijd deed. En dan delen we een ervaring... Sjalom!

in tegenstelling tot: Een opmerking over het exacte moment "toen ik jullie voorouders uit Egypte leidde", tov van het moment in Leviticus, in de Sinaï, zou ik wel heel flauw vinden, en ook in tegenspraak met het "nooit". Jeremia spreekt hier in de tempelpoort (Jeremia 7:2), niet slechts tot de priesters, maar vooral ook tot "het volk" dat de tempel inloopt. Wat maakt dat je het vers dat je aanhaalt ook in die context moet lezen: "Toen ik jullie voorouders uit Egypte leidde, heb ik hun nooit iets gezegd of voorgeschreven over brand- en vredeoffers." Nee: die voorschriften over brand- en

Als dat zo zou zijn, dan zou die bijbel op een andere manier tot ons gekomen zijn. Niet in de loop der eeuwen op papier gezet zijn door verschillende personen die een "godservaring" doormaakten, maar ineens "vanuit de hemel zijn neergedaald". Maar als God op die manier tot ons zou willen spreken (in "onfeilbare machtswoorden"), waarom zou Hij dan een bijbel sturen? Hij zou dan beter Zelf kunnen neerdalen naar de aarde en vanaf Zijn troon de mensen rechtstreeks kunnen toespreken... Ik zie die bijbel eerder als een boek dat met ons, maar ook met zichzelf in gesprek is (tegen zichzelf spreekt -

Hoi Bonjour. Ik heb levensvragen genoeg waar ik geen antwoord op heb of krijg... Maar dat brengt me er niet toe om die bijbel te lezen als "het Boek dat overal Antwoord op geeft". Als je dat soms bedoelt... Soms spreekt die bijbel in paradoxen. Zoals dat voorbeeld van Jakobus en Paulus; al gaat het hier misschien niet om een "zuivere paradox" - maar de achterliggende vraag krijgt wel degelijk een paradoxaal antwoord: "Hoe wordt een mens nu gered? Is dat Gods werk of mensenwerk? Redt God ons of moeten we zelf streven naar ons behoud?"; dan lees ik in die Schrift dat dat 100% Gods werk is én t

Kwestie van definiëren zodat het niet meer tegenstrijdig is. Gras is groen én blauw Nee. Een kwestie van die tekst van Jakobus zo draaien dat hij tegenover de boodschap van Paulus lijkt te staan... Maar Jakobus stelde helemaal niet "dat je ook dmv werken (goede daden) in de hemel kunt komen". Hij stelde: "Je kan wel mooi zeggen dat je gelooft, maar als dat godsvertrouwen niet uit je daden blijkt, dan is dat "geloof" een dood geloof en dan baat het je niet"... Maar tegelijk baseert ook hij zich (o.a.) op een tekst uit het OT over Abraham: ‘Abraham vertrouwde op God (fides = geloof/ver

Ik heb wel eens begrepen dat de schrijvers van de verzen en de samenstellers van de canon werkten onder goddelijke inspiratie, waardoor we erop kunnen vertrouwen dat de Bijbel een getrouw beeld geeft van wat God ons wil vertellen. Met het stukje van de overspelige vrouw denk ik niet dat je dat kan stellen. Ook als overschrijvers kleine verbeteringen konden aanbrengen, vervalt de goddelijke inspiratie. Oh ja???

"...waar twee of drie mensen in Mijn naam samen zijn, ben Ik in hun midden..." Maar: hoe vat je die "goddelijke inspiratie van de Schrift" op dan? Alsof 2 miljard mensen "door een goddelijk ingrijpen" ineens als met één stem gaan spreken???

Ehrman zegt er ook wel bij dat de meeste simpel weg te werken zijn. Maar ook dat er serieuze verschillen zijn. Net voordat ik van Ehrman hoorde, had iemand nog een stuk de overspelige vrouw gebruikt, om de wijsheid van Jezus aan te tonen. Sorry, ik vind dat niet kunnen. Ook hier wil ik je naar Metzger verwijzen. En ik hoop dat de crew me vergeeft dat ik een hele lap tekst in het Engels post... Ik vind hem te belangrijk om te negeren, maar te lang om in zijn geheel te vertalen: "Metzger": je kan de perikoop ook zien als een "waardevol stuk orale traditie, door schrijvers (waarvan sommige o

Luister meer naar Ehrman en die "30.000 verschillen" worden je tot probleem. Luister meer naar Metzger en verdiep je inhoudelijk in die "verschillen" (lees zijn "textual commentary on the greek new testament" nu eens op een "eerlijke" manier = gun het de tekst eens om voor zichzelf te spreken...) en de kwestie wordt ineens heel anders... "Profetisch-poëtische teksten" kunnen grote en waardevolle waarheden bevatten... Maar blijkbaar ben je naar dat soort waarheden niet op zoek?? Kom daar dan gewoon mee naar buiten... Dan kan je je "kruistocht" tegen andersdenkenden gewoon staken...

Je vergelijkingen met de verhaaltjes over de maan suggereren dat er slecht minieme verschillen in de bijbelteksten staan. Dat is dus niet waar, zoals in Genesis 1 en 2. Ho. Dit is jouw interpretatie. Een mogelijkheid om met de tegenstelling te leven. Je voegt extra informatie toe door aan te nemen dat beide verhalen bij elkaar op geteld mogen worden. Ik vind een Adam op de ochtend van dag 5 niet passen. Het levert je ook een tegenstrijdigheid op tussen Gen 1:20 en Gen 2:18. Wat ik wel bijzonder vind, is dat de verhalen in Genesis 1 en 2 in de afgelopen 2000-3000 jaar blijkbaar nooit als

Maar dat komt vast nog wel...

Waarom zouden we dat aannemen? We hebben haar dat nog niet horen vertellen... Maar serieus: de misvatting dat "geloven" betekent dat je "precies op de juiste manier de inhoud van een setje opvattingen moet onderschrijven" en dat het "nét niet precies onderschrijven van die regels je een énkeltje 'hel' oplevert" is voor mij reden genoeg om die discussie wel degelijk aan te gaan... Anders wordt de angst voor dat Evangelie (dat toch echt Goede Boodschap betekent!) groter dan de angst voor die discussies die ik aanzwengel... En dat kan toch ook niet de bedoeling zijn...

Helemaal met je eens. Alleen het is voor velen wel een hel op deze aarde, als ze tot besef komen dat ze misschien niet meer geloven, maar nog wel gevangen zitten in die angst. Als je niet wereldvreemd bent valt dat niet te ontkennen. Ik ben "wereldvreemd" genoeg om je te blijven bevragen over die angst... Want is je associatie ("ik ben bang voor dat eeuwige vuur, ook al geloof ik er niet meer in") wel terecht? 1) Had die associatie ooit gelegd "mogen" worden (= klopt het uitgangspunt, de aanname wel - zie vorige post)?? 2) Is die angst niet gewoon een teken van "leven", van "besef van mo

En wat gebeurt er met die "onwilligen"? Mattheus 25:31 http://www.biblija.net/biblija.cgi?l=nl ... =1&m=Matteüs+25 Niets meer en niets minder lees ik hier. Het gaat bij die personen in vers 46 nog steeds over die "bokkigen"... Dat deel van de mensen dat echt niet wil... Niet over die mensen die "nooit openlijk hun geloof in Christus beleden hebben en een openlijk christelijke levensstijl ontwikkeld hebben". De mensen die Jezus hier tekent waren onwetend! Zie de verbazing die geschetst wordt in vers 37-39! Ze hebben ook Jezus barmhartigheid betoond, maar ze hebben Hem niet herkend.

Ach. Misschien ook wel een 4e of 5e? Wie zal het zeggen. Maar welke "derde mogelijkheid" bedoel je? Ik denk dat angst ook hier een slechte raadgever is... Ik denk ook dat je een wat "verwrongen" idee hebt over "die Dag"... Je hebt het over schapen en bokken; voor mij zijn dat mensen die willen luisteren tegenover "bokkige personen", onwilligen... Niets meer en niets minder... En wie zegt dat je geen recht meer hebt op een advocaat? Ik lees in 1 Joh iets anders: 2:1 Mijn kinderkens, dit schrijf ik u, opdat gij niet tot zonde komt. En als iemand gezondigd heeft, wij hebben een voorspraak

In je "klinkt voor mij" wringt hem volgens mij de schoen. De gemene deler bij beide "visies": Een leven waar je niet om hebt gevraagd eindigt met de dood waar je niet om hebt gevraagd. En in beide gevallen is op die opmerking over dat "einde waar je niet om hebt gevraagd" vanuit "levensbeschouwingsoptiek" wel wat af te dingen... Maar daar begint dat "verhaal tussen de regels door" pas... Voor de rest "is het gewoon zoals het is"... En wat betreft "dat verhaal tussen de regels door": zie mijn opmerking richting Hitchens: vat dat woord "geloven" op de "verkeerde manier" op, en je denkt dat j

1) We zullen het waarschijnlijk eens zijn dat het woord "ecclesia" iets betekent als "gemeente" (zo wordt het in veel gevallen vertaald, in ieder geval); zij die "geroepen zijn 'uit' (de wereld) om samen te komen in de Naam van de Heer". Dat laatste maakt de definitie wel wat "breed", maar dat is wat ik begrijp dat dat begrip betekent, vanuit de samenstellende delen: á¼Îº/á¼Î¾ (uit) + καλέω (ik roep/roepen). Een ecclesia wordt dan gevormd door: Christus + samenkomende "geroepenen"; Mat 18:20 "Want waar twee of drie mensen in mijn naam samen zijn, ben Ik in hun midden". 2) Dat zijn dan

@Bernard3 en Credo26: het is juist op dit punt dat ik zo aan het doorvragen/-zagen ben. Een mens kan wellicht "bijbelgetrouw" zijn, maar de bijbel vormt de Ecclesia niet. Het is Christus die dat doet. En als de basis van die Ecclesia de relatie Hoofd-lichaam is, en de éne Geest in wie wij allen gedoopt zijn, dan ligt er een heel stevige (ook bijbelse) basis om "als voet niet tegen hand of oog te zeggen: ik heb je niet nodig!" (1 Kor 12) De vraag is dan niet zozeer of een mens bijbelgetrouw is, maar bovenal of een mens "ecclesiagetrouw" is... Hoe hij zich verhoudt tot de plaatselijke ecclesia

Waarom zou ik 2 posts later nog een keer in precies dezelfde woorden gaan herhalen wat ik schreef over "geloven" en hoe je dat woord ook "verkeerd" kan opvatten...?? Beetje lui aan het lezen, Hitchens???

Maar Hitchens, je wil me toch niet vertellen dat jij iets anders dan de dood verwacht aan het einde van je "huidige aardse leven"?? Tot diezelfde dood ben ook ik, menselijkerwijs gesproken, veroordeeld... Persoonlijk verwacht ik dat het na de dood voorbij is inderdaad. Echter stel dat 'jullie' gelijk hebben. Er vindt een beoordeling plaats door God. Dan zou God mij alsnog kunnen veroordelen tot een definitieve dood, op basis van dat ik niet geloof. Nu kan ik mij voorstellen dat gelovige vrienden die op basis van hun geloof wel in de hemel belanden, daardoor behoorlijk teleurgesteld zijn. Van

Zie voorgaande opmerkingen...