Hendrik-NG

Zo makkelijk is het niet. De term atheïsme is niet inhoudsloos. Het heeft wel degelijk altijd een bepaalde betekenis. Je hoeft alleen niet met je atheïsme bezig te zijn als er geen religieuzen in de buurt zijn. Zo iets probeerde ik Humanist ook duidelijk te maken... Waar ik dan vervolgens nieuwsgierig naar ben is de reden waarom sommigen die zich atheïst noemen het nodig vinden om nu speciaal religieuzen op te zoeken en dan juist wél actief met dat atheïsme bezig te zijn... En daarbij te worden als "de niet-postzegelverzamelaars die langs deuren gaan en proberen verzamelaars te rons

Nou... Hij zou ook zo maar een godgelovige kunnen zijn zonder dat hij het weet... (Zie b.v. Paulus, Romeinenbrief hfdst 2, verzen 14-16 ) Een atheist die tegelijk ook anoniem christen is? Spreken we in dat geval van een 'win-win situatie'? Nope... Meer van "tabula rasa"... Maar volgens Paulus bestaat "een mens als een onbeschreven blad" niet (zie de tekst waar ik naar verwees). Het gaat dan om een "mens die nog alle kanten op kan in zijn leven"... En dan heb je het feitelijk over élk mens tot het moment dat "de omgeving vanwege hem/haar 6 plankjes nodig heeft"...

Ergo: de vergelijking gaat niet op...

Dan maar zonder haakjes: - Een persoon die geen enkel benul heeft van "god" of "goden", zich daarom ook niet mengt in discussies over het al of niet bestaan van goden omdat hij er totaal geen weet van heeft, zal zichzelf nooit atheïst noemen. Irrelevant. Ik noem mezelf ook niet atheïst, tenzij ik enkel met gelovigen ben en erom wordt gevraagd. Het is geen identiteit. Het is dus een term die gebruikt wordt op het moment dat "levensbeschouwingen" botsen, met elkaar "in gesprek zijn". Het feit dat ook jij, in gesprek met "gelovigen", aangeeft "atheïst" te zijn, wijst er al op dat mijn opm

Nou... Hij zou ook zo maar een godgelovige kunnen zijn zonder dat hij het weet... (Zie b.v. Paulus, Romeinenbrief hfdst 2, verzen 14-16 )

Dan maar zonder haakjes: - Een persoon die geen enkel benul heeft van "god" of "goden", zich daarom ook niet mengt in discussies over het al of niet bestaan van goden omdat hij er totaal geen weet van heeft, zal zichzelf nooit atheïst noemen. - Hij zal dat niet doen, omdat het gebruik van de term al vanzelf in houdt dat men in ieder geval weet heeft van discussies rond het onderwerp "god/goden". - Als die term dan toch wordt gebruikt om een toestand/situatie mee aan te duiden, zoals een toestand zonder geloof in god(en), dan doet men dat bewust. - Dat doet men bewust om die situatie te on

Niet eens flauw bedoeld... De hele kwestie is er een van semantiek... En daardoor is de stelling "Atheïsme is een inhoudsloos begrip" onwaar: hij beschrijft een situatie/toestand waarin mensen (bewust of onbewust) leven zonder besef van/gevoel van verantwoordelijkheid richting een god of goden. En daarmee krijgt een toestand/situatie die (voor zover mensen zich niet bewust zijn - en dan gaat het over de persoon in wie het niet eens op komt om na te denken over "god" of "goden"...) die op zichzelf "leeg of inhoudsloos" zou kunnen zijn, toch inhoud... In ieder geval voor de persoon die de ter

Grote kans dat we hier uiteindelijk ("ooit") niet meer zo moeilijk over zullen gaan doen... De hemel staat voor veel mensen (en volgens mij ook volgens de Schrift) voor "de verblijfplaats van God" en de aarde voor "de verblijfplaats voor de mensen". Maar als God (ooit) temidden van de mensheid woont, vallen hemel en aarde volledig samen... En is het onderscheid tussen "hemel" en "aarde" niet meer te maken...

Inderdaad... De vegetariërs die ik ken, zijn dat geworden na een heel bewuste (!) keuze... Samenhangend met hun levensbeschouwing... Ik vind dus dat je een treffende vergelijking maakt...

Ik zie (bezien in het licht van een belofte als in Openb. 21:1-5) niet in wat daar onzinnig aan zou zijn... Reactie op het bovenstaande: Ik geloof heel sterk in een aardse opstanding zoals Joh.5:28-29 zegt, als de opstanding niet bestond dan heeft het helemaal geen zin om in Christus te geloven, mijn geloof is verankerd in de opstanding. Ik geloof dat als een mens sterft zijn toekomst in de handen van de ware God ligt. Ik geloof dus niet dat hij verder leeft in een geestenrijk. Sommigen geloven dat wel en dat hij dus later weer een opstanding op aarde zal krijgen(opnieuw in het vlees), n

Wat is er op tegen om aan iemand gewoon te vragen: "Wat bedoel je nu precies?". Bovendien lijkt me niets zo irritant als om aangesproken te worden in Jip-en-Janneketaal, omdat men verwacht dat je wat ingewikkelder taal toch niet zal snappen...

Het laatste (het "krijgen van een ziel") sluit het eerste (het "worden tot een levende ziel") niet uit...

Ik zie (bezien in het licht van een belofte als in Openb 21:1-5) niet in wat daar onzinnig aan zou zijn...

Zo lang er levensbeschouwingen bestaan (en daar reken ik hier ook "de" atheïstische levensbeschouwing toe) zal men die waarden ervan willen exporteren... En die levensbeschouwingen zullen er zijn zolang er mensen zijn... So get used to it... Dat kan je vervelend vinden, en "op ramkoers gaan liggen" met die andere visies... Je kan ook op zoek gaan naar "common ground". En dat laatste is waar ik voor pleit. En dan zal het nog steeds zo zijn, dat we het b.v. over sommige ethische kwesties nooit eens gaan worden. En dan zal het in een democratie soms het geval zijn dat een meerderheid iets besl

Who would live to tell? Het woord "ramp" wordt in de mond genomen door de overlevenden... Ik ben benieuwd of de reactie van Noach en zijn zonen op de vloed ook in de film zal worden opgenomen: Gen 9:18 De zonen van Noach, die samen met hem uit de ark waren gekomen, heetten Sem, Cham en Jafet; Cham was de vader van Kanaän. 19 Met de drie zonen van Noach begon de verspreiding van de mensheid over de hele aarde. 20 Noach was landbouwer en legde als eerste een wijngaard aan. 21 Hij dronk van de wijn, werd dronken en ging in zijn tent liggen, zonder kleren aan. 22 Toen Cham, de vader van Kanaä

Heb ik ook over zitten denken. Wat ik echter merk is dat door het ontbreken van een eigen groepsgevoel anderen ook niet buiten gesloten worden. Dat wij-zij is er niet zozeer. Ik vond het heel jammer dat er op een ander religieus forum een discussie kwam Wie is de naaste in "Heb uw naaste lief". Een "groepsoverstijgende waarde" zou hier dus het begrip "naaste" kunnen zijn. Met als kernwaarden "meelijden" en "oog voor de behoeften van anderen"... En die begrippen en waarden kunnen "levensbeschouwingsonafhankelijk" worden ingezet, juist om het ontstaan van "destructieve massabewegingen" te v

Er kwam toch een beperking in het begrip naaste. Er waren opmerkingen dat de naasten toch de christenen waren, terwijl anderen het begrip toch ruimer opvatten. Helaas kan ik het niet meer terugzoeken. Als ik nu google zie ik zelfs de uitleg dat Jezus de Naaste is. Tot dan toe had ik er niet eens bij stil gestaan dat er discussie over de term kon ontstaan. Dus ik was ongelukkig over het feit dat de discussie ontstond en de antwoorden. Als je de vergelijking met de Samaritaan oppervlakkig leest, denk je dat je altijd iedereen moet helpen. Helaas staat dat er niet. Nee. Daar staat: Luc 10:36

Was je ongelukkig over het feit dat die discussie ontstond? Of was je ongelukkig met het antwoord/de antwoorden dat/die je kreeg? (En wat was dat antwoord dan?)

Als dat begrip "atheïsme" inderdaad een heel leeg begrip is, dan zou je vraag naar "atheïstische dogma's" ook een heel "inhoudsloze vraag" zijn... Maar stel nu dat we ook hier moeten kijken naar die dimensie van "massapsychologie": stel dat het zo is, dat "atheïstisme" beschermend zou kunnen werken tegen het ontstaan van dergelijke "destructieve massabewegingen" (wat ik overigens niet zo geloof...) - omdat er geen massa kan ontstaan rond dat "atheïstisme", juist omdat mensen binnen dat "atheïstisme" op levensbeschouwelijk vlak geen "band" hebben. Dan zouden we een keerzijde van dat "athe

Daar denkt bijvoorbeeld Hannah Arend anders over. Lees maar eens wat ze over ene Adolf Eichmann heeft geschreven en over de "banaliteit van het kwaad"... Het griezelige aan bewegingen als die van de Nazi's is soms, dat de aanhangers niet van die "bizarre mensen" zijn (dat zouden we graag geloven, omdat we dan de schijn kunnen ophouden dat wij van die bizarre mensen niet zijn...), maar akelig "gewoontjes" in het dagelijks leven... Als je deze discussie "zuiver" wil houden, dan moet je je (denk ik) niet blind staren op de ideologische dimensie van bewegingen. Want van die ideologie zal altijd m

.

waarom een ijsschots? Je kent die film niet met Kate Winslett, Leonardo di Caprio en een gigantische ijsschots?? Hint: Men zou die film "Noah" een extra draai geven, uitgaande van het gegeven: Gen 6:4 There were giants in the earth in those days; and also after that, when the sons of God came... (KJV) Lees hier in plaats van "giants" nu "titans", en je komt op het spoor...

Waarom staat er dan in Genesis (precies voor je "knip"...) dat de mens dat vlees wél mag eten ("Alles wat leeft en beweegt zal jullie tot voedsel dienen; dit alles geef ik je, zoals ik je ook de planten heb gegeven. Alleen vlees met zijn ziel ("nefesj")..."), maar dat bloed niet? Vlees en "ziel" staan hier wel degelijk als 2 gescheiden entiteiten naast elkaar en niet als 1 geheel... Blijkbaar is er vlees zonder "nefesj" en vlees met "nefesj"... Een levensadem ("nesjamah hajiem") die de mens werd ingeblazen door God (Gen 2:7)... Waarmee dat "bloed" van Gen 9 dus symbool staat voor een leven

BOT dan maar... Edit: Nog een allerlaatste hint. Zie b.v. eens wat men op de Wikipediapagina over "taalkunde" heeft gezet: En lees nu eens i.p.v. "taalkunde" het woord "theologie"... Om te beseffen dat men ook "hetgeen gezegd wordt binnen een religie" op kan vatten als een "autonoom, intern samenhangend systeem" dat men kan bestuderen. Waarbij men o.a. luistert naar de "eigen woorden" van die religie - de "logoi" (Grieks voor "woorden") - men dus "logischerwijs" rekening houdt met de eigen "logica" van die theologie... Als je ieder "autonoom, intern samenhangend systeem" meteen bestempelt

Nee. Het uitgangspunt is niet dat de tekst "iets over God vertelt". Het uitgangspunt (niet: de blinde vlek... Want van die "pro-logos" ben ik me volkomen bewust!) is dat God via die tekst (en, inderdaad, via schrijvers die Hij "inspireert") tot ons spreekt. Waarbij "en passant" ook iets over God wordt gezegd... En binnen de lijnen die dat "uitgangspunt" tekent blijft inderdaad "de" christelijke theologie. Maar dat is niet "onlogisch", want men houdt zich daarbij aan de eigen "logica" (= set λόγοι, "woorden", woordenschat). Zoals er ook "een" (er zijn er meer...) islamitische theologie is