Hendrik-NG

Omdat jij God niet bent, en je voorgangers ook niet...Maar je opstelling verklaart wel het verloop van alle discussies met je...

Het feit dat je mijn eenvoudiger Nederlands kennelijk al niet begrijp zou je toch zorgen moeten baren... Zeker op het moment dat je je inlaat met het moeilijker Nederlands van een Statenvertaling.Ik schreef (lees nog eens na) niet dat je hetgeen je geleerd hebt MOET herzien. Ik had het over: de BEREIDHEID (hebben) om, waar gewenst/noodzakelijk, je mening te herzien. En opnieuw laat je met een uitspraak zien dat je a) niet kan lezen en die bereidheid waar ik het over had in de verste verte niet hebt. Dan ben ik dus gewoon compleet uitgel_ld!!!

Mijn laatste zin in de voorlaatste post was: "Soms zijn mening ook zal moeten herzien..."Lees daar gerust ook een "haar" in plaats van "zijn". Maar precies daar ligt de grens tussen wijsheid en eigenwijsheid, het leerling zijn of dat nadrukkelijk niét zijn: bij (het in ieder geval) de bereidheid (hebben) om, waar gewenst/noodzakelijk, je mening te herzien... En daarbij (bij die bereidheid om eventueel iets te herzien) past niet een uitspraak als: "Hetgeen ik dus geleerd heb, en nog steeds mag leren, DAT houd ik vast"... Doe er mee wat je er mee wil doen. Ik heb er al te veel woorden aan bes

Dan kan je je bijbel dus in het vervolg op de plank laten staan...

Wijs is wat anders dan eigenwijs... En lezen is blijkbaar een kunst. Paulus spreekt niet slechts over iets als "de heilige Schriften die u wijs kunnen maken tot zaligheid door het geloof, welke in Christus Jezus is". Hij heeft het over: "Elk schriftwoord dat door God geïnspireerd is en dus bruikbaar is voor het onderricht, voor het weerleggen van dwalingen, voor de verbetering van de zeden en voor de opvoeding tot een rechtschapen leven, zodat de mens van God berekend is voor zijn taak en toegerust is voor elk goed werk".Het gaat hem bovenal om de juiste leef- en leerhouding. Een open willen

De perikoop is groter dan dit stukje dat je isoleert, en de strekking is net anders; een iets groter stukje laat dat al zien: Het gaat Paulus niet om "leer", maar om: "leer, manier van leven en streven, geloof, geduld, liefde en volharding" - in dat alles had Timoteus een voorbeeld... Het gaat om een "levensleer"... Opvoeding! En dat alles kan hij leren uit de schrift; zie vers 16 en 17... Die Schriftwoorden ademen Gods Geest en zijn "dus bruikbaar voor het onderricht, voor het weerleggen van dwalingen, voor de verbetering van de zeden en voor de opvoeding tot een rechtschapen leven" - voor

Dat is heel normaal hoor, de meeste mensen blijven gelovig uit angst. The one and only DBI. De meesten? Heb je daar onderzoeksgegevens voor? Dat was nu niet de eerste gedachte die in me op kwam. Lobke schreef over iets dat haar dierbaar was - over iets geliefds niet willen missen - over "liefde". Maar DBI legt de nadruk op "angst"... Opvallend...

Dat zeg ik: eigenwijzigheid...

Deze gedachte van je stuit al meteen op een weerwoord van Paulus in de eerste brief die ik tegen kom. Bij zijn aanspreken van de Romeinen: en in moderner Nederlands: Paulus spreekt hier geen gelovigen aan, maar geroepenen... Allen in Rome, geliefden van God, geroepen om zijn heiligen te zijn... En dat is een essentieel verschil: Hij spreekt niet slechts tot de (reeds) heiligen, maar allen die geroepen zijn om heiligen te zijn... Waren allen al heilig, dan had Paulus' eigen opdracht (die verkondiging om de heidenen tot gehoorzaamheid en geloof te brengen) geen zin en geen inhoud... Hij zeg

Dan plaats je die leer van je boven de Schrift, en wordt duidelijk dat op dit moment voor jou "Gods Woord geen onuitputtelijke Bron van onderwijzing" is... Dat spreekt die bijbel niet tot je, maar dan spreek je jezelf met eigenwijzigheid toe, waarbij je die bijbel hooguit laat buikspreken...Dan heeft God niet het laatste woord, maar je leraar (of jijzelf)... Het zou voor mij ondenkbaar zijn om al wat ik geleerd heb niét keer op keer te heroverwegen. Niet uit gebrek aan vertrouwen in mijn voorgangers. Niet uit ongeloof. Maar juist om de woorden (de "credo's) die ik heb geleerd me ook eigen te

De onderwijzing is pas echt onuitputtelijk als je ook de bereidheid houdt om datgene wat je al geleerd hebt keer op keer te heroverwegen. In het besef dat het toch nog weer nét even anders zou kunnen zijn dan je tevoren dacht...Ecclesia semper reformanda est...

Misschien zou het wel wijs zijn om in de woordkeus rekening te houden met andersdenkenden?Ook mij zet je woordkeus ("wetenschap") op het verkeerde been (zie een eerdere post van mij), want dat begrip heeft in onze taal een heel andere lading dan jij er aan geeft (los van de vraag of de Statenvertaling dat woord indertijd gebruikte - of niet); en daarbij spreekt het NT niet over "wetenschap", maar over "γνῶσις", en in het geval van Kol 2:2 over á¼Ï€Î¯Î³Î½á¿¶ÏƒÎ¹Ï‚. En wel heel specifiek over: á¼Ï€Î¯Î³Î½á¿¶ÏƒÎ¹Ï‚ τοῦ μυστηÏίου τοῦ Θεοῦ ΧÏιστοῦ - "kennis van God

...maar: geen "wet of algemene maatregel van bestuur", maar verbondsbepalingen. En dat is toch iets wezenlijk anders!!!

Is het misschien toch niet zo dat "Gods Woord voor u een onuitputtelijke Bron van onderwijzing" is?? Want in het geval dat dat wél zo zou zijn zou de leer niet het laatste woord moeten hebben, maar zou je je keer op keer opnieuw moeten laten onderwijzen zonder tevoren al te weten dat je toch wel tot precies hetzelfde inzicht gaat komen... Dan zou de wil niet mogen ontbreken om op een bepaald onderwerp in te gaan! En opnieuw... En opnieuw...

Als hij tegen de Efeziërs (Ef 3:2) spreekt (want in de Statenvertaling van die brief komt de term voor waar je naar verwijst), dan heeft hij het niet over "bedeling", maar over οἰκονομία (oikonomia) - hetzelfde woord dat in Luk 16:2 wordt gebruikt, en daar in de SV wordt vertaald met "rentmeesterschap". Maar in beide gevallen een zelfde betekenis heeft: de oikonómos is de persoon die namens de heer het huis mag besturen. In het geval van de Efeziërs mag Paulus hun de "huisregels" meedelen: die over Gods genade. En daarom leert de NBV terecht:Ef 3:2 U moet toch wel gehoord hebben d

Maar dan in de lijn van, zoals het in de berijmde versie van de psalm heet, het:Van alle wijsheid het begin is: vrees den Heer met ziel en zin! Ook in het paradijs immers zal de appel niet ver van de boom zijn gevallen, en had Adam zijn "eureka-moment" kunnen hebben als het gaat om het (her)kennen van de zwaartekracht... Maar die vorm van wetenschap zal Paulus vast niet bedoelen!! Eerder dat die kennis pas zijn "volheid" vindt in/vanuit de kennis van de Schepper...

Denk je dan b.v. aan een "bedelingenleer"? Waarbij je zou kunnen stellen dat je daarmee af doet aan bepaalde Schriftwoorden, als met een "Maar die gelden helemaal niet nu, maar slechts in een andere bedeling!!!"

Uitgaand van de tekst die je me voor houdt in de OP kan ik slechts op het niet doorgehaalde deel van je vraag antwoord geven.Dat (luisteren naar dat) spreken van God betekent persoonlijk voor mij het alles uit zijn hand mogen ontvangen, in de wetenschap dat "een mens niet leeft van brood alleen, maar van alles wat de mond van de HEER voortbrengt"... En dan kan je zeggen dat God mij via de Schrift mij mijn dagelijks brood geeft. Maar ook tot mij wil spreken via zijn Geest. En ook dat Jezus "het hemelse brood" is "dat eeuwig leven geeft als je daar van eet". En dat alles is wat God "scheppend s

Thorgrem heeft gewoon een punt, Ineke-Kitty: er zit een onjuistheid in de aanname die je doet in je openingspost. Toen Paulus zijn brief schreef aan de Efeziërs bestond dat wat wij tegenwoordig "bijbel" noemen nog niet. Sommige NT-geschriften moesten toen nog geschreven worden!Paulus kan met zijn uitspraak dus nooit "de bijbel" op het oog hebben gehad! Je legt dus een uitleg in een tekst die aantoonbaar onjuist is. Bovendien kan je nog een tweede opmerking plaatsen. Als Paulus zijn uitspraak doet, gebruikt hij het woord "ῥῆμα" (rèma) - en dat is het gesproken woord (dus niet een gesch

Klopt. Maar daar spelen weer andere factoren een rol, denk ik. Wat me juist in de statistieken van 2000-2009 opviel was een groot verlies aan doopleden in een beperkt aantal gemeenten (die met verloop), gecompenseerd juist door groei elders... Ook voor wat betreft het aantal doopleden! Dat zou dan een aanwijzing kunnen zijn dat het niet ging om een "verloren generatie" (zoals Peter69 suggereerde), maar ze daadwerkelijk (met hun ouders) zijn meegegaan naar die andere kerken.Ik heb eens uitgerekend wat het percentage doopleden was binnen de GKV: in 2000 38,6% in 2009 35,9% binnen de groep "GK

Ik ben me de laatste tijd wat aan het verdiepen in de ontstaansgeschiedenis van de NGK (een tijd die ik - was nog maar net/net niet geboren - zelf niet heb meegemaakt) en van daaruit ook in die van de GKV. En keek wat de hand- / informatieboekjes van beide kerkgenootschappen me zouden kunnen vertellen.De recentere geschiedenis is van belang omdat beide de laatste jaren naar elkaar toe lijken te groeien; tenminste: dat zegt men. En het wel en wee van de GKV gaat me ook wel aan het hart; maar dan voor zover "verre familie" me aan het hart gaat: je voelt je er mee verwant en tot op zekere hoogte

Geeft niet. Had ik misschien ook niet moeten doen...

Je keus vooraf hoe je die Bijbel wenst te lezen bepaalt dus je vertaalkeus. "Letterlijk" in dit geval (wat dat dan ook moge betekenen).Een enkele reden om in Openbaring e.e.a. symbolisch op te vatten zou kunnen zijn het feit dat dat boek vol staat met symbooltaal en vergelijkingen: 1:10 Op de dag van de Heer raakte ik in vervoering. Ik hoorde achter me een luide stem, die klonk als een bazuin Toen zag ik zeven gouden lampenstandaards, 1:13 en daartussen iemand die eruitzag als een mens. 1:16 In zijn rechterhand had hij zeven sterren en uit zijn mond kwam een scherp, tweesnijdend zwaard. Zij

Misschien nog relevanter: Waarom zou ik op jou moeten vertrouwen rond de vraag of ik dat boek al of niet als canoniek aanvaard? Je geeft zoals gewoonlijk geen antwoord als iemand iets vraagt! Pardon? Ik geloof niet dat wij al iets tegen elkaar gezegd hadden...! Dat dus nog maar een keer is nogal misplaatst. Je vroeg waar in de bijbel staat dat uitsluitend de bijbel Gods woord bevat, en wat Jezus daarover heeft gezegd. En de kwestie begon (dat was in ieder geval mijn indruk) met jouw citeren uit een van de Henoch-boeken en opmerkingen van anderen daarover...En ik reageerde met een opmerki

Waar staat dat in de Bijbel? En belangrijker nog: Waar heeft Jezus dat gezegd? Misschien nog relevanter: Waarom zou ik op jou moeten vertrouwen rond de vraag of ik dat boek al of niet als canoniek aanvaard?