Hendrik-NG

Waarom zouden wij het de normaalste zaak van de wereld moeten vinden dat dictators slachtoffers maken omdat ze nu eenmaal dictator zijn en sommige dissidenten zo stom zijn om daar geen rekening mee te houden??

"Hij werd begin jaren ’80 naar dat klooster verbannen door president Anwar al-Sadat (1970-1981) als gevolg van Shenouda’s aanhoudende de kritiek." Zoals het nu geformuleerd staat was zijn verbanning 'zijn eigen schuld'... (Die dan immers een rechtstreeks gevolg zou zijn van de neiging aanhoudend kritiek te leveren). Ik zou zelf liever geschreven hebben dat "Hij begin jaren ’80 door president Anwar al-Sadat (1970-1981) naar dat klooster werd verbannen als gevolg van de moeite van Anwar al-Sadat om met kritiek om te gaan." Anders maken we hier postuum een knieval voor een dictator...!!

Leren doet een mens met méér zintuigen dan het gehoor alléén: en God éren met méér dan enkel de stem! "Je gaat toch naar de kerk om iets te leren? Of ga je naar de kerk om de akoestiek, de gezelligheid en meer van die onchristelijkheden te ervaren?" Ik vind de tegenstelling hier nogal een valse tegenstelling... gezelligheid onchristelijk -> ongezelligheid christelijk ??? Dacht het toch niet!!! David wilde zich met 'ziel en zaligheid' onderdompelen in Gods werkelijkheid... Ik volg hem er graag in na!!

Volgens mij staat er wel wat meer in Handelingen 15: Het betoog hier is afkomstig van Jakobus. De lijn ervan is: - luister naar Petrus, als hij uitlegt hoe: - God voor Zichzelf vanuit de heidenen een volk zal vormen - onder verwijzing naar de Tenach, waar staat dat "het overblijfsel van Israël JHWH weer zal zoeken, evenals alle heidenen over wie de Naam van God is uitgeroepen"... om vervolgens te beweren dat er ONDERSCHEID gemaakt dient te worden tussen - dat volk van God uit de heidenen (die men "geen al te zware lasten moet opleggen") en - degenen die naar Mozes luisteren... Jakob

Met 'letterlijke personen' bedoel ik daadwerkelijke individuele persoonlijkheden. "Letterlijke" persoon staat hier tegenover personificatie (van God's ledematen, zijn geest, zijn woord, het menselijke hart, etc). Ik heb in de gaten, dat je daar aan denkt als je over het concept "drie-eenheid" spreekt... Ik denk dat het begrip "persoon" hier gewoon tekort schiet... Want een mens denkt hierbij direct aan een 'zelfstandig denkend en handelend individu'... Maar met betrekking tot God stelt de Kerk nu juist niet dat men God moet zien als "3 verschillende individuen met elk een eigen wil"... Zou

je zou ook kunnen zeggen: ze lijken als je alleen het OT bekijkt, niet letterlijk personen. Of: dat is als je alleen het OT bekijkt, een plausibele aanname. Ik zou eerder geneigd zijn om te denken dat de Schrift zo spreekt over God omdat hiermee onlosmakelijke eigenschappen van God onthuld worden: zijn gevoelens ('hart'), handelingen ('hart' en 'arm'), spreken ('woord')... Een God die zo is tot in het diepst van zijn Οá½ÏƒÎ¯Î± is geen "onbewogen beweger", maar tot in het diepst van zijn Οá½ÏƒÎ¯Î± "rationeel relationeel"... Ofwel: "gericht op de ander met volkomen goede intenties"... Precie

Indien de identiteit niet wordt aangetast als men een component verwijdert, dan is het component niet essentieel voor de identiteit. Indien God's wezen een eenheid is bestaande uit drie Personen, dan zijn voor deze Drie-Enige God de drie Personen essentiële componenten (vergeef me het onpersoonlijke taalgebruik; het is mijn manier van brainstormen). Een viooltrio bestaat uit drie essentiële componenten: drie violisten. Kan één violist worden verwijderd zonder het trio aan te tasten? Kan één violist van een viooltrio naast het viooltrio zitten? Is het correct om de noemer "viooltrio" let

Mijn belangrijkste punt is, dat het NT niet laat zien dat deze "onvrede"/"spanning" zich beperkt tussen menswording en de tijd dat de dood overwonnen zijn zal zijn. Het is een hypothese. Als "tegen-hypothese" kan ik me bijv. voorstellen dat er vanwege Zijn liefdevolle natuur en Zijn bekendheid met het menselijke, bij Jezus een enrom conflict ontstaat omtrent het gegeven dat er ooit mensen voor onbeperkte tijd eindeloos zullen lijden in een hel. Wellicht dat Hij de Vader blijft smeken deze drinkbeker van hen te verwijderen, en misschien nog wel hartstochtelijker dan Hij deed voorafgaand aan Zi

Dat ὑπήκοος wordt vertaald als "gehoorzaam", betekent niet dat de etymologie van ὑπήκοος gelijk is aan de etymologie van "gehoorzaam." Maar Handelingen 12:13 geeft een goede reden om de twee woorden eveneens hierin gelijk te stellen. Daar heb je wel gelijk in... Mijn gedachtensprong daarbij is dat woorden in West-Europese talen over het algemeen niet "uit de lucht komen vallen" en vaak een gemeenschappelijke herkomst hebben... Maar het blijft een "gedachtensprong(etje)", dat moet ik toegeven... Ben trouwens nu wat verder aan het nadenken over die samengestelde woorden in het

Bestond die christelijke leer toen al dan? Als er al niet zoiets als "orthodoxe leer" zou hebben bestaan (in welke vorm dan ook), dan zou ik alle commotie die zijn leer heeft veroorzaakt eigenlijk niet kunnen verklaren... edit: Niet helemaal waar, trouwens... Er is ook nog de optie dat al die "ketterijen" in feite Ï€Ïόσωπα waren van die Ene Ware Kerk, om de Ene Ware Leer beter te kunnen contrasteren... En ook dan heeft Sabellius uiteraard ongelijk (maar dan uiteraard uit principe...)

Ik zie het als 3 verschijningsvormen van God, de Vader (de schepper), de Zoon (het levende Woord) en de Geest (Gods kracht). En hoe dat precies zit weet ik niet Bs'd In het begin van het christendom, ergens in de derde eeuw, stond er een bijbelgeleerde op, zijn naam was Sabelius, die leerde dat de christelijke God de vader, god de zoon, en god de heilige geest, drie verschillende manifestaties (openbaringen) waren van 1 god, net zoals water, ijs, en stoom, drie verschillende manifestaties zijn van 1 element; H20. Als dank voor dit briljante inzicht werd hij als ketter gebrandmerkt en de k

Dat is inderdaad een interessante frase! Dus '... ο χÏιστος εστιν εν δεξια του θεου καθημενος', de Christus zit aan de rechterhand van God. Er staat "θεου", niet "πατηÏ". De meest logische lezing is m.i. dat de Christus en God hier als twee verschillende entiteiten neergezet worden. Scherp opgemerkt dat er "θεου" staat en niet "πατηÏ"... Zou hier de nadruk gelegd zijn op de menselijke natuur van Christus? Zodat de ondertoon van "subordinatie" in de tekst ook "meteen" verklaard zou kunnen worden?? Elders wordt immers gezegd dat de Vader en d

Dito! Dat het wils-conflict tussen Personen betrekking heeft op de Schepping, neemt niet weg dat het wils-conflict plaatsvindt tussen Personen. We weten niet of Jezus alleen in Zijn mens-zijn aan God gehoorzaam was, maar we weten dat Hij God gehoorzaam was. Aan de grondslag van de Triniteit staan drie Personen waaruit de ene Entiteit bestaat. Gehoorzaamheid is een waardevolle getuige van de verhouding tussen deze Personen. Bij een identieke wil is gehoorzaamheid overbodig. Gehoorzaamheid heeft zijn rol te danken aan een niet-identieke wil. Jezus had een eigen wil, maar kiest er voor de w

Als we er dan nog steeds eens van uit gaan dat er een spanningsveld bestaat tussen Gods "wens (eis!) tot gehoorzaamheid" en "zijn lankmoedigheid" (misschien de term "onvrede" hierop van toepassing zou kunnen zijn - ik noem het "een spanningsveld"), dan bestaat die "spanning" wellicht in God, wellicht ook niet. Maar zeker wel tussen God en zijn schepping... Maar misschien is het vooral op dat laatste niveau dat we een uitspraak van Jezus als "niet mijn wil maar uw wil geschiede" moeten verklaren: de Kerk heeft altijd verklaard dat Christus, als mens, alle menselijke aanvechtingen gekend heeft

Ik word ineens nieuwsgierig wat er eigenlijk bekend is over Helena, zijn moeder... Zou die wellicht een rol gespeeld hebben bij de keuzes die Constantijn gemaakt heeft??? Zo maar even een gedachte die "oppopt" als ik dit lees...

We hebben te maken met een situatie van onvrede tussen de Ene ὑποστάσεις en de andere ὑποστάσεις; een conflict tussen 2 personen. Indien Jezus wordt beschouwd als "ten volle God" (hetgeen Athanasius bevestigt), dan zou er dus aan de basis van God's diepste essentie potentieel geen vrede bevinden, en zou deze onvrede kunnen worden 'overdekt' door gehoorzaamheid van de Ene aan de Ander. Nogmaals, dat dit zich binnen een á½Î¼Î¿Î¿Ïσιος afspeelt en niet binnen een gevangenis, maakt dit gegeven niet ongedaan. God is geen man, dat Hij liegen zou, of een mensenkind, dat

Zo formuleerde Athanasius het niet echt... Er wordt niet voor niets ook een onderscheid gemaakt tussen de twee naturen...

En vergeet daarbij dan vooral niet wat het christendom leert over "1 God, 3 ὑποστάσεις"... En over "de 2 naturen van Christus"... Ik ken de leus Ï„Ïεῖς ὑποστάσεις, á½Î¼Î¿Î¿Ïσιος. Maar je vvorbeelden uit de Tenach betreffen God’s innerlijk bewegen, er wordt nergens melding gemaakt dat God zelf uit meerdere personen zou bestaan. Mijn punt is niet God's emotionele bewogenheid, maar dat God binnenin meerdere personen huisvest die een afzonderlijke wil hebben. Dit veronderstelt een mate van uiterlijke onvrede tussen ὑποστάσεις binnenin 1 á½Î¼Î¿Î¿Ïσιο

Ja... Precies ook die innerlijke onvrede die zich bevindt op het raakvlak tussen 'wens tot gehoorzaamheid' en 'wens tot schenken van een vrije wil', aan een Schepper die Zich wat gelegen laat liggen aan een schepping "die eigen wegen inslaat" en daardoor beschadigd raakt, een 'spanning' tussen 'Ik weet hoe Ik het zou willen hebben' en 'Ik weet hoe de toestand nu is'... Dat 'spanningsveld' kan je volgens mij niet volledig buiten God projecteren, als zou die Schepping niet "aan zijn hart gaan"... Hij zit m.i. ingebakken in het "Toen kreeg de HEERE er berouw over dat Hij de mens op de aarde gema

Ik heb het niet over ἀπάθεια ten opzichte van de Schepping, maar over ἀπάθεια t.o.v. Zichzelf. Bovendien heeft ἀπάθεια teveel mogelijkheden tot interpretatie. Helder gedefinieerd: Jezus geeft een aantal voorbeelden waarin Zijn wil verschilt met de wil van de Vader, hetgeen m.i. eeuwige en volledige vrede binnen God weerlegt. Gehoorzaamheid veronderstelt een spanningsveld, een punt van frictie. Je reactie bevestigt het potentieel van twee uiteeinlopende verlangens, van innerlijk conflict. Indien je God dit spanningsveld toebedeelt, dan dicht je Hem inherent een mate aan

Hier kan de discussie een interessante wending nemen. Gehoorzaamheid van de ene wil aan de andere zou eeuwige en volledige vrede binnen God uitsluiten: twee verlangens, waarbij er één leidinggevend is. Een mate van potentieel onderliggende frictie kan dan niet langer worden ontkent. In het geval van twee verlangens, is er sprake van innerlijk conflict. Misschien komen we nu zelfs in Boeddhistisch vaarwater. Persoonlijk denk ik inderdaad dat de gedachte dat ἀπάθεια een ultiem goddelijke eigenschap is, een misvatting is... Zo snel kom ik op dit punt niet in Boeddhistisch vaarwater te

Bs'd JC en zijn vader zijn volkomen één in hun wil enz?? "41 En Hij zonderde Zich van hen af, ongeveer een steenworp ver, knielde neder en bad 42 deze woorden: Vader, indien Gij wilt, neem deze beker van Mij weg; doch niet mijn wil, maar de uwe geschiede!" Luc 22 Hoezo "één van wil"? Eliyahu Zijn Jezus en God de Vader één in hun wil? Ik denk dat de veronderstelde éénheid van denken en wil kan worden weerlegd door de Schrift, waar Eliahoe hierboven ook al op wees. Dat hangt er van af hoe strak het begrip 'wil' hier gedefinieerd wordt. Ik kwam hier 2 definities tegen, die in el

Dat is maar zeer de vraag, Chaim. Dat is maar zeer de vraag... Of die voorbeelden niet "één in wezen" zijn... Of een God die "tot zijn hart spreekt" niet tot in het diepst van zijn hart alle menselijke emoties zou kunnen meevoelen/invoelen... Of Jezus' interactie met zijn Vader niet een "tot zijn hart spreken van God Zelf" zou kunnen zijn... Ik denk dat een christen dat nu juist wel zo ziet...!!! Dat Gods spreken tot zijn schepping een "spreken tot zijn hart" is...

Gen 1:26 God zei: ‘Laten wij mensen maken die ons evenbeeld zijn, die op ons lijken... Gen 8:21 De geur van de offers behaagde de HEER, en hij zei bij zichzelf: Nooit weer zal ik de aarde vervloeken vanwege de mens... Twee voorbeelden uit de Tenach van een mensgericht tot Zichzelf spreken van God... Gen 26:2 Toen verscheen hem de HERE en zeide: Trek niet naar Egypte, woon in het land, dat Ik u zeggen zal, 3 vertoef in dit land als een vreemdeling, dan zal Ik met u zijn en u zegenen, want u en uw nageslacht zal Ik al die landen geven, en Ik zal de eed gestand doen, die Ik uw vader Abraha

Punt is dat dat concept dus wél wordt tegengesproken door een bindende Traditie. Alle christenen belijden de Drie-eenheid en het is dan ook een zeer fundamentele leerstelling. Door Schrift en Traditie heeft Christus ons de Drie-eenheid geopenbaard. Maar als je die Traditie volledig zou verwerpen, zoals bijvoorbeeld de Jehovah's Getuigen doen, dan kun je inderdaad vrij eenvoudig uit enkel de Schrift een leer zónder Drie-eenheid destilleren. IK denk wel dat je er aan toe moet voegen, dat die "oplossing" dan wel neerkomt op de claim dat ook de Tenach al polytheïsme leert en men Jezus Christu