Abortus? ~ Deel 2

[Olorin 155]

Ik zie wel wat in het 'baas in eigen huis'. Het is hierbij toe gestaan post-arbortus te plegen op je kinderen, visite en eventueel je partner, mits de woning niet (deels) zijn/haar eigendom is.

[Thorgrem 430]

Ik zie wel wat in abortus met terugwerkende kracht als ik de kranten lees.

[Van Xanten 0]

Ik ben gewoon tegen abortus.

Net als vele anderen christelijke/katholieken

En zelfs als je dat niet bent moet je zien dat het niet goed is.

[Light Jr. 0]

Quote:

"diakio" schreef het volgende: Die is mij ook bekend, aangezien mijn vrouw in haar werk kinderen met die afwijking nogal intensief meemaakt. Vanaf papier zou je inderdaad denken dat abortus beter was geweest. Werk intensief met deze kinderen, en je laat het wel uit je hoofd.

Weet je zeker dat het precies diezelfde afwijking is? Zijn er niet meerdere vormen van bijvoorbeeld? Wat ik er van las klonkt bijzonder heftig.

En weet je vrouw hoe die afwijking precies heet?

Ik had ook een andere aandoening kunnen kiezen, er zijn aandoeningen/afwijkingen die de kwaliteit van leven dusdanig verslechteren dat het onmenselijk lijkt om een kind te laten leven. Evenals wateengedoe2 zou ik mijn eigen eeuwige lot daarvoor op het spel zetten.

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op dinsdag 02 oktober 2007 08:28:07 schreef Gusto het volgende: Maar meeste abortussen die worden uitgevoerd (ik denk zelfs bijna allemaal) zijn omdat het kind niet "gewenst" is. Ik zie abortus in het geval van dat het kind niet "gewenst" is een daad van pure egoisme. Ik vind dat ik nog niet toe ben aan een kind, of ik heb geen geld voor een kind, of ik kan niet nog een kind aan. Het draait bij de meeste abortussen in mijn ogen alleen maar om ik ik ik ik ik en ik. Kinderen worden niet meer gezien als een geschenk maar als een last.

AMEN!

[Robert Frans 1.653]

De grote vraag bij deze discussie is eigenlijk: wanneer is een kind een kind? Vraag iemand of je een kind mag vermoorden, en hij zal zonder meer nee zeggen. Tenzij het om een gewetenloze kindermoordenaar gaat, maar daar zijn er gelukkig maar weinig van. Vrijwel alle mensen kunnen er misselijk van worden als je het wáágt aan kinderen te komen. Zelfs in gevangenissen geldt de regel: van kinderen blijf je af, en anders kun je kokend frituurvet over je heenkrijgen.

De vraag is dan hoe het kan dat veel mensen toch niet het grootste probleem met abortus hebben. Aangezien die mensen het toch ongeoorloofd vinden om kinderen te vermoorden, is er maar één conclusie mogelijk: deze mensen zien hele jonge foetussen simpelweg nog niet als kinderen. Veel christenen huldigen het standpunt dat het kind al vanaf de conceptie een kind is, maar er zijn meerdere visies. Zelfs ook binnen het christendom.

Daarnaast speelt er ook iets anders mee. Iets wat eigenlijk een daad uit liefde is, maar toch wel heel erg zwaar ligt: iemand een genadedood geven. Dit houdt in dat als iemand echt ondraaglijk lijdt of ondraaglijk lijden te wachten staat, je hem daarvan verlost door hem te laten sterven. Denk aan de moeder die het kind laat aborteren, omdat ze hem niet dat zware leven vol helse pijnen wil aandoen. Een erg moeilijk vraagstuk is dat, waarbij emoties bijzonder hoog kunnen oplopen.

Twee vragen dus. Wanneer is een kind een kind en wanneer is er sprake van dat je iemand een genadedood mag geven? De antwoorden kunnen voor veel christenen misschien duidelijk zijn, maar de praktijk is toch weerbarstiger, heftiger en voor veel mensen is het helemáál niet zo duidelijk allemaal. Het laatste waar deze mensen op zitten te wachten, zijn christenen die ze fanatiek voor kindermoordenaars uitmaken. Oordelen is nog steeds niet aan ons besteed, hoe zondig abortus ook mag zijn.

[Yapie 0]

Quote:

Op dinsdag 02 oktober 2007 19:32:46 schreef RobertF het volgende: Het laatste waar deze mensen op zitten te wachten, zijn christenen die ze fanatiek voor kindermoordenaars uitmaken. Oordelen is nog steeds niet aan ons besteed, hoe zondig abortus ook mag zijn.

Dat staat (voor mij) ook als een paal boven water.

Oordeelt niet opdat gij niet geoordeeld wordt, is imho nog een les waar we heel veel van kunnen leren.

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op donderdag 04 oktober 2007 11:19:55 schreef Yapie het volgende: [...] Dat staat (voor mij) ook als een paal boven water. Oordeelt niet opdat gij niet geoordeeld wordt, is imho nog een les waar we heel veel van kunnen leren.

Analoog aan het Nederlandse strafrecht zouden ze ook geen kidnermoordenaars, maar kinderdoodslaanders zijn (ofzoiets), aangezien moord met voorbedachte rade is, en doodslag niet. En als je niet eens weet dat het kind in kwestie een mens is, dan doodt je ook niet met voorbedachte rade. Zoals Robert zegt, zouden de meesten het dan waarschijnlijk juist niet doen. Maar daar ligt wel een belangrijke taak voor christenen: het onderwerp ter sprake brengen, ook in seculiere context (bijv. op school of op je werk), om te proberen meer bewustwording te brengen over het feit dat het menselijk leven begint bij de bevruchting van de eicel en dus ook vanaf dag 1 onaantastbaar is.

[wateengedoe2 0]

Uit het topic Anticonceptie&geloof'

Quote:

Op vrijdag 05 oktober 2007 00:07:02 schreef TimonK het volgende: Het kind is reeds in Gods gedachten voor de conceptie zoals hier eerder al gezegd is, is het dan niet net zo verkeerd om elke andere wijze van 'niet kinderen krijgen' bezig te zijn? Omdat je in die zin het kind dat in Gods ogen al bestaat, niet de kans geeft om geboren te worden?

Psalm 139 geeft aan dat het kind vanaf de conceptie gekend is, niet ervoor. Natuurlijk staat God buiten de tijd en heeft Hij kennis over alles wat was, is en zijn zal. Dus in díe zin klopt het wat je zegt. Maar in de tijd is er geen sprake van pre-existentie van een menselijk individu (dat is een new age concept). Een mens ontstaat op het moment van de conceptie - ervoor is alleen nog sprake van een eicel en zaadcel en daarover heb ik in dit topic eerder geschreven:

"Als een spermacel zijn gewone levenspad gaat, sterft hij - afhankelijk van waar hij is - binnen een uur tot binnen een dag of 5. Van al die miljoenen spermacellen die bij een ejaculatie vrijkomen, is er maximaal 1 (en vaak zijn 't er 0) die bij een eicel uitkomt en daarmee versmelt en zo een andere bestemming krijgt dan die hij eerst had. Het natuurlijke verloop van een spermacel is dus: tamelijk snel na het verlaten van het mannelijke lichaam doodgaan. Het natuurlijke verloop voor een bevruchte eicel is: zich naar de baarmoeder begeven, daar innestelen en in 9 maanden tijd uitgroeien tot een baby die vervolgens nog een jaar of 18 bij de pappot van moe zit. Alleen als er iets foutgaat (bijv. mislukte innesteling, of als 10-jarig kind doodgaan aan leukemie), of als er kunstmatig ingegrepen wordt (abortus of stiefpa die het met zijn 5 jaar onder de trein duwt), haalt het de volwassenheid niet."

Quote:

Om eerlijk te zijn vind ik het lastig waar de grens te trekken, ik neig richting morningafter pil voor schrijnende situaties.

Daarom is het zo belangrijk om je heel goed te verdiepen in het onderwerp, om te weten wanneer het menselijk leven ontstaat. Want weet je dat niet, dan dood je misschien - niet eens met opzet - een kind.

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op zondag 30 september 2007 13:24:54 schreef PascalPas het volgende: Ik had het over speculeren.. dat betekent niet dat ik er vanuit ga dat hij niet bestaat, het is alleen zinloos om er over de discussieren (vind ik).

Dan ontken je een wezenlijk aspect van de discussie, want het aandeel metafysica ook in jouw bijdrages zijn veel groter dan je denkt. Je kunt niet ens zonder.

Quote:

Maargoed, leg mij maar eens uit hoe ik niet niet kan speculeren over een bepaalde iets..

Nee, dat is nu juist het punt, uiteindelijk is alles speculatie. En op het moment dat het talig wordt, betrek je het metafysische aspect al in de discussie.

[MarinusCopy 0]

Abortus is een lastige vind ik. Als een foetus van 8 maanden uit de moederschoot gerukt word is het mi kindermoord. Als je een zygote dood door een morning-afterpil te nemen vind ik het nog al meevallen. Ik denk dat ik de grens stel bij de ontwikkeling van bewustzijn maar ja dat is dan weer verdomd lastig te bepalen.

[Propje 0]

Quote:

Op donderdag 04 oktober 2007 11:19:55 schreef Yapie het volgende: [...] Dat staat (voor mij) ook als een paal boven water. Oordeelt niet opdat gij niet geoordeeld wordt, is imho nog een les waar we heel veel van kunnen leren.

ik denk dat oordelen best mag maar dat je n ander niet mag VERoordelen..

maar dat staat verder los van dit onderwerp..

Opzich ben ik tegen abortus.. maar als het leven van de moeder in gevaar is is het mijns inziens wel geoorloofd.

Ook vind ik zwangerschappen bij kinderen (dus bv van n jaar of 12) en zwangerschappen door verkrachting een lastige zaak.. Let op; ik heb daar geen oordeel over, maar ik keur het dus niet goed of af..

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op zaterdag 24 november 2007 21:01:00 schreef MarinusCopy het volgende: Abortus is een lastige vind ik. Als een foetus van 8 maanden uit de moederschoot gerukt word is het mi kindermoord. Als je een zygote dood door een morning-afterpil te nemen vind ik het nog al meevallen. Ik denk dat ik de grens stel bij de ontwikkeling van bewustzijn maar ja dat is dan weer verdomd lastig te bepalen.

Wat dan als je per ongeluk die grens toch wat te laat legt? En w.b. het meevallen van de morningafterpil -> KLIK. Daaruit het religieuze argument (over psalm 139) weglatende - want voor jou als agnost is dat niet steekhoudend - wat dan m.b.t. het fundamentele verschil in normale ontwikkeling tussen een onbevruchte ei- of zaadcel enerzijds en een bevruchte eicel (zygote) anderzijds?

[MarinusCopy 0]

Tja als ik masturbeer treur ik ook niet om de miljoenen halve kindertjes die het die keer allemaal niet gehaald hebben. Maar een bevruchte eicel is niet veel hoger mi. Pas als er een werkend brein aanwezig is komt mijn anti-abortusgevoel in opstand. En waarom niet.

Veel christenen vergeten dat ze zonder genade de vrucht van een verkrachting zouden verwijderen. Heeft dat leven minder recht?

Maar goed: het punt is: een zygote is geen mens en moet niet als zodanig behandeld worden. Maar ok abortus is een lastig onderwerp waar ik (nog) geen uitspraken over wil doen behalve de meest voor de hand liggende.

[Machiavelli 0]

Quote:

Op zondag 25 november 2007 01:02:48 schreef MarinusCopy het volgende: Veel christenen vergeten dat ze zonder genade de vrucht van een verkrachting zouden verwijderen. Heeft dat leven minder recht?

Ik betwijfel of ze dat zouden doen.

[Videl 0]

Quote:

Op dinsdag 02 oktober 2007 08:28:07 schreef Gusto het volgende: Maar meeste abortussen die worden uitgevoerd (ik denk zelfs bijna allemaal) zijn omdat het kind niet "gewenst" is. Ik zie abortus in het geval van dat het kind niet "gewenst" is een daad van pure egoisme. Ik vind dat ik nog niet toe ben aan een kind, of ik heb geen geld voor een kind, of ik kan niet nog een kind aan. Het draait bij de meeste abortussen in mijn ogen alleen maar om ik ik ik ik ik en ik. Kinderen worden niet meer gezien als een geschenk maar als een last.

Als vrouwen om die reden een abortus willen plegen en ze doen dat heb ik daar geen problemen mee. Liever een vrouw die abortus pleegt dan een vrouw die zegt dat ze het niet aankan maar geen abortus mag plegen en een paar jaar later haar kind vermoord. Al die familiedrama's zijn er echt niet omdat al die mensen zo op een kind zaten te wachten.

Tuurlijk, als je zwanger wordt omdat je geen voorbehoedsmiddelen hebt gebruikt is dat wel 'je eigen schuld'. Maar moet het kind daar ook de dupe van worden?

En er zijn ontzettend veel meiden (zeker onder de 15) die niet of niet goed voorgelicht worden. Hoe vaak las ik in de break out niet: 'kan je zwanger worden van pijpen'. Ik heb op de middelbare school (ik zat op een openbare school) vrijwel geen seksuele voorlichting gehad. Alleen de 'biologische aspecten' zeg maar en het 'aids bekerspel'. Nou hebben mijn ouders me wel voorgelicht en mocht ik lid zijn van bladen als de break out en de fancy. Maar er zijn ongetwijfeld genoeg meiden die dat niet mogen of niet worden voorgelicht. (en jongens natuurlijk. Seks met zwangerschap tot gevolg komt wel van twee kanten.) Moeten zij, door de gebrekkige voorlichting van hun ouders, gedwongen worden een kind te krijgen omdat het 'hun eigen schuld' is? En meestal nog de eigen schuld van alleen het meisje ook. Want je leest bijna nooit verhalen over mannen die de moeilijke beslissing van het opvoeden van een kind moeten nemen. En die oordelen wel het hardst <__<

Ik vind wel dat voorkomen beter is dan genezen, dus de pil moet in het standaardpakket en condooms gratis of goedkoper + veel betere voorlichting.

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op zondag 25 november 2007 01:02:48 schreef MarinusCopy het volgende: Tja als ik masturbeer treur ik ook niet om de miljoenen halve kindertjes die het die keer allemaal niet gehaald hebben. Maar een bevruchte eicel is niet veel hoger mi. Pas als er een werkend brein aanwezig is komt mijn anti-abortusgevoel in opstand. En waarom niet.

Hoe sta je dan t.o. wat ik hierboven schreef onder de normale bestemming/ontwikkeling van een zaadcel en van een zygote? Mij lijkt daar toch een fundamenteel verschil in te zitten, maar wellicht zie jij dat anders (zo ja: waarom?)

Quote:

Veel christenen vergeten dat ze zonder genade de vrucht van een verkrachting zouden verwijderen. Heeft dat leven minder recht?

Een kind ontstaan uit verkrachting is in geen opzicht verantwoordelijk voor wat zijn vader heeft gedaan en heeft evenveel recht op leven als een kind uit een liefdevolle relatie. Ik ben niet 'veel christenen', kan dus alleen voor mezelf spreken. Maar als ik verkracht zou worden (God verhoede ...), zou ik zeker niet de morning-afterpil nemen of abortus laten plegen. Misschien zou ik wel, als dat nog zou kunnen, iets doen om de kans op bevruchting te verkleinen. Maar ik betwijfel of ik de tegenwoordigheid van geest zou hebben om gelijk naar de apotheek of sekswinkel te rennen om een spuitbus zaaddodend middel (en heel lang moet je daar ook niet mee wachten, anders helpt het niet meer).

Quote:

Maar goed: het punt is: een zygote is geen mens en moet niet als zodanig behandeld worden.

Wat zijn je argumenten dat het geen mens is? Dat tweede stuk is wel logisch: als iets geen mens is, moet het ook niet als zodanig behandeld worden. Maar de hamvraag is dus: waarom ís het geen mens?

Quote:

Maar ok abortus is een lastig onderwerp waar ik (nog) geen uitspraken over wil doen behalve de meest voor de hand liggende.

Wat is het meest voor de hand liggende, dan?

[Videl 0]

Quote:

Op zondag 25 november 2007 15:11:01 schreef wateengedoe2 het volgende: [...] Een kind ontstaan uit verkrachting is in geen opzicht verantwoordelijk voor wat zijn vader heeft gedaan en heeft evenveel recht op leven als een kind uit een liefdevolle relatie. Ik ben niet 'veel christenen', kan dus alleen voor mezelf spreken. Maar als ik verkracht zou worden (God verhoede ...), zou ik zeker niet de morning-afterpil nemen of abortus laten plegen. Misschien zou ik wel, als dat nog zou kunnen, iets doen om de kans op bevruchting te verkleinen. Maar ik betwijfel of ik de tegenwoordigheid van geest zou hebben om gelijk naar de apotheek of sekswinkel te rennen om een spuitbus zaaddodend middel (en heel lang moet je daar ook niet mee wachten, anders helpt het niet meer).

Najaa Het is toch ook zeker niet mijn schuld dat m'n verkrachter geen condoom gebruikt! "Ooh meneer, wilt u als u dat doet aub wel een condoom gebuiken want anders heb ik straks een baby!" zie je het voor je?

Ik ben in geen opzicht verantwoordelijk voor het zwanger worden nadat ik verkracht ben. Denk je dat ik daarom ga vragen? Nee, want dan is het geen verkrachten meer.

Ik zou ook zeker een morningafter pil gaan halen. (wat ook al helemaal geen abortus vind, maar goed.)Moet ik elke seconde van m'n leven geconfronteerd worden met die verkrachting omdat er mensen zijn die mij verantwoordelijk vinden voor die verkrachting? Belachelijk. Echt waar. Ik heb daar geen andere woorden voor.

[Holla 0]

WEG2 zegt niet dat jij verantwoordelijk bent voor het zwanger worden. Ik raad je aan haar post nog een keer te lezen, want je interpreteert 'm verkeerd.

Zij zegt dat, wanneer je verkracht wordt (en dat is natuurlijk niet je eigen schuld) en je raakt zwanger (dat is ook niet je eigen schuld) je geen abortus moet plegen omdat ook niet de schuld van het kind is.

Jij bent niet verantwoordelijk, maar een kind ook niet, en daarom heeft het evenveel recht op leven als een kind uit een liefdevolle relatie.

Toch kan ik er in geval van verkrachting niet over oordelen. Het is misschien niet goed om een abortus te plegen, maar het is beslist wel begrijpelijk. En ik weet niet wat ik in geval van verkrachting zou doen

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op zondag 25 november 2007 17:39:12 schreef Videl het volgende: [...] Najaa Het is toch ook zeker niet mijn schuld dat m'n verkrachter geen condoom gebruikt! "Ooh meneer, wilt u als u dat doet aub wel een condoom gebuiken want anders heb ik straks een baby!" zie je het voor je?

Wie zegt dat jij verantwoordelijk bent voor die verkrachting? Dat is er bij mijn weten maar één: de dader. En denk je dat je een verkrachting vergeet als je er niet zwanger van wordt? Ik weet het gelukkig niet uit eerste hand, maar ken genoeg mensen die dat wél weten en er is er geen één die het vergeten is.

Overigens is het niet geheel ondenkbaar dat een verkrachter een condoom gebruikt, maar dat zal niet uit altruïstische gedachten naar zijn slachtoffer of het kind dat mogelijk voortkomt uit zijn daad, zijn. Eerder om niet op DNA gepakt te kunnen worden.

Quote:

Ik ben in geen opzicht verantwoordelijk voor het zwanger worden nadat ik verkracht ben. Denk je dat ik daarom ga vragen? Nee, want dan is het geen verkrachten meer.

aha, dus bij dezen verklaar je dat vrouwen die ervoor kiezen een kindje dat door verkrachting is ontstaan, niet weg te laten halen (hetzij door morningafterpil, hetzij met wat rigoureuzere maatregelen later in de zwangerschap) niet werkelijk verkracht zijn, want dan zouden ze immers dat kindje niet gehouden hebben? Ik hoop werkelijk waar dat ik je verkeerd begrepen heb...

edit: zie hier, met dank aan Nienke

Quote:

Ik zou ook zeker een morningafter pil gaan halen. (wat ook al helemaal geen abortus vind, maar goed.)Moet ik elke seconde van m'n leven geconfronteerd worden met die verkrachting omdat er mensen zijn die mij verantwoordelijk vinden voor die verkrachting? Belachelijk. Echt waar. Ik heb daar geen andere woorden voor.

Dat jij een morning-afterpil geen abortus vindt, is je goed recht, maar denk nog wel even na over de redenatie die je daarvoor gebruikt.

En waar haal je vandaan dat een vrouw die na een verkrachting haar kind houdt, zélf verantwoordleijk voor die verkrachting is? Ik snap daar echt helemaal niks van. Het enige waar je voor verantwoordelijk bent, is dat je dat kind niet doodt - alleen maar omdat het zijn vader en diens daden niet heeft kunnen uitkiezen.

---

Samengevoegd:

Quote:

Op zondag 25 november 2007 17:46:55 schreef NienkeJ het volgende: WEG2 zegt niet dat jij verantwoordelijk bent voor het zwanger worden. Ik raad je aan haar post nog een keer te lezen, want je interpreteert 'm verkeerd. Zij zegt dat, wanneer je verkracht wordt (en dat is natuurlijk niet je eigen schuld) en je raakt zwanger (dat is ook niet je eigen schuld) je geen abortus moet plegen omdat ook niet de schuld van het kind is. Jij bent niet verantwoordelijk, maar een kind ook niet, en daarom heeft het evenveel recht op leven als een kind uit een liefdevolle relatie.

Thanks, Nienke, dat is inderdaad wat ik bedoelde

Quote:

Toch kan ik er in geval van verkrachting niet over oordelen. Het is misschien niet goed om een abortus te plegen, maar het is beslist wel begrijpelijk. En ik weet niet wat ik in geval van verkrachting zou doen

Kijk, dat is een ander verhaal. Dat is de praktijk, waar mijn post (als het over de algemeenheid gaat) de theorie is. Daar kan ik alleen maar over zeggen, dat ik er over nagedacht heb en er voor mezelf uit ben, dat als ik verkracht wordt in mijn vruchtbare periode, ik hooguit iets zou doen - indien mogelijk - aan de kans op bevruchting, maar niet aan het vervolg als er een bevruchting plaatsvindt. Ik kan het snappen als niet elke vrouw dat doet.

[Holla 0]

Quote:

Op zondag 25 november 2007 18:12:07 schreef wateengedoe2 het volgende: [...] aha, dus bij dezen verklaar je dat vrouwen die ervoor kiezen een kindje dat door verkrachting is ontstaan, niet weg te laten halen (hetzij door morningafterpil, hetzij met wat rigoureuzere maatregelen later in de zwangerschap) niet werkelijk verkracht zijn, want dan zouden ze immers dat kindje niet gehouden hebben? Ik hoop werkelijk waar dat ik je verkeerd begrepen heb...

Haha en nu begrijp je Videl weer verkeerd inderdaad, het is wel een en al misverstand hier

Videl zegt dat het geen verkrachten meer is wanneer het de schuld van de vrouw zou zijn, wanneer de vrouw er verantwoordelijk voor is. Daar heeft ze gelijk in, want een kenmerk van verkrachten is dat het gebeurt zonder iemands wil.

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op zondag 25 november 2007 18:33:04 schreef NienkeJ het volgende: [...] Haha en nu begrijp je Videl weer verkeerd inderdaad, het is wel een en al misverstand hier Videl zegt dat het geen verkrachten meer is wanneer het de schuld van de vrouw zou zijn, wanneer de vrouw er verantwoordelijk voor is. Daar heeft ze gelijk in, want een kenmerk van verkrachten is dat het gebeurt zonder iemands wil.

Quote:

Ik ben in geen opzicht verantwoordelijk voor het zwanger worden nadat ik verkracht ben. Denk je dat ik daarom ga vragen? Nee, want dan is het geen verkrachten meer.

Nog 'ns gelezen, en je hebt (alweer) gelijk, Nienke Bedankt voor het actief modereren, want door de soep in mijn ogen zou het weer eens lekker uit de hand kunnen lopen. Sorry daarvoor Videl, want inderdaad heb ik je daar niet goed begrepen. Niemand vraagt erom zwanger te worden na verkracht te zijn en verkrachten gaat altijd (per definitie) tegen je wil in.

[Videl 0]

Quote:

Op zondag 25 november 2007 17:46:55 schreef NienkeJ het volgende: WEG2 zegt niet dat jij verantwoordelijk bent voor het zwanger worden. Ik raad je aan haar post nog een keer te lezen, want je interpreteert 'm verkeerd. Zij zegt dat, wanneer je verkracht wordt (en dat is natuurlijk niet je eigen schuld) en je raakt zwanger (dat is ook niet je eigen schuld) je geen abortus moet plegen omdat ook niet de schuld van het kind is. Jij bent niet verantwoordelijk, maar een kind ook niet, en daarom heeft het evenveel recht op leven als een kind uit een liefdevolle relatie.

Sorry, dan begreep ik het idd verkeerd

Maar ik vind het toch niet helemaal hetzeldfe als een kind uit een relatie tussen twee mensen die het wel willen. Ik weet niet of ik het wel geestelijk aan zou kunnen een kind te krijgen van iemand die mij zo iets verschrikkelijks heeft aangedaan. En dat bedoelde ik ook met er elke seconde aan herinnert worden: als je het kind krijgt en houdt zie je het elke dag. Je wordt er dus elke dag aan herinnert. Als je verkracht wordt vergeet je dat waarschijnlijk nooit meer, maar als je er een kind aan overhoudt word je er nog meer mee geconfronteerd. (je kan het kind laten adopteren, dat weet ik. Maar die 9 maanden zou ik dan helemaal niet doorkomen.)

Gelukkig weet ik niet hoe het is om verkracht te worden en weet ik ook niet hoe het is om daar zwanger van te worden, maar ik zou toch niet zo makkelijk stellen: ik zou geen MAP nemen etc. Je weet natuurlijk niet wat je doet in zo'n situatie.

Ik ben zelf voor abortus, en als ik nu zwanger zou worden (ik heb geen vriend dus de kans is klein)zou ik, gezien mijn omstandigheden, nu zeggen dat ik waarschijnlijk voor een abortus ga. Maar dat weet je nooit zeker. Ik weet niet hoe het is om zwanger te zijn dus ik kan dat ook niet met zekerheid zeggen. Maar ik vind ook niet dat je zomaar voor alle zwangere meiden magen bepalen dat ze geen abortus mogen plegen omdat dat niet in je straatje past. Je weet zelf niet wat het is om in zo'n situatie te zitten, dus je weet ook niet wat je doet.

[Aviator 0]

Quote:

Op zondag 25 november 2007 18:12:07 schreef wateengedoe2 het volgende: Kijk, dat is een ander verhaal. Dat is de praktijk, waar mijn post (als het over de algemeenheid gaat) de theorie is. Daar kan ik alleen maar over zeggen, dat ik er over nagedacht heb en er voor mezelf uit ben, dat als ik verkracht wordt in mijn vruchtbare periode, ik hooguit iets zou doen - indien mogelijk - aan de kans op bevruchting, maar niet aan het vervolg als er een bevruchting plaatsvindt. Ik kan het snappen als niet elke vrouw dat doet.

Toch denk ik dat je van tevoren hele leuke ideeen kunt hebben, maar op dat moment stort je leven in en maak je wellicht een hele andere keuze Maar ik begrijp je wel, zo denk ik ook...

Toch denk ik dat in een discussie over abortus het onderwerp verkrachting iets is, dat je totaal anders kan doen laten beslissen. We kunnen allemaal posten hoe we denken dat we zouden handelen, en hoe iemnad zou moeten handelen, maar ik denk dat het een traumatische ervaring is die je niet voor kunt stellen... Ik denk dat in een discussie zulke elementen eigenlijk niet te beoordelen zijn.

Liefs Diaan

Oja en ontopic: ik ben niet voor abortus, hoewel ik de pil geen probleem vind en in situaties waarin een vrouw verkracht wordt, zijn pas te bespreken wanneer je dat hebt ondergaan...

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op zondag 25 november 2007 19:18:17 schreef Videl het volgende: [...] Sorry, dan begreep ik het idd verkeerd

En ik jou ... nogmaals hulde voor de moddereteracties van Nienke

Quote:

Maar ik vind het toch niet helemaal hetzeldfe als een kind uit een relatie tussen twee mensen die het wel willen. Ik weet niet of ik het wel geestelijk aan zou kunnen een kind te krijgen van iemand die mij zo iets verschrikkelijks heeft aangedaan. En dat bedoelde ik ook met er elke seconde aan herinnert worden: als je het kind krijgt en houdt zie je het elke dag. Je wordt er dus elke dag aan herinnert. Als je verkracht wordt vergeet je dat waarschijnlijk nooit meer, maar als je er een kind aan overhoudt word je er nog meer mee geconfronteerd. (je kan het kind laten adopteren, dat weet ik. Maar die 9 maanden zou ik dan helemaal niet doorkomen.)

Zeer zeker is het niet hetzelfde. Zowel voor de moeder als voor het kind is het een vreselijke start. Wel denk ik dat je als moeder - als je niet je haat voor de verkrachter op je kind projecteert - nét zo oprecht van dat kind kunt houden als van een kind wat op een normale manier is ontstaan. Natuurlijk zou je eraan herinnerd worden, dat zijn vader jou iets verschrikkelijks heeft aangedaan. Maar dat kind als individu, als degene die jij 9 maanden gedragen hebt, is zóveel meer dan een voortdurende herinnering aan je verkrachting (daarom zou ik trouwens weggeven ter adoptie in mijn eigen geval alleen als last resort zien; dat lijkt me werkelijk verschrikkelijk).

Quote:

Gelukkig weet ik niet hoe het is om verkracht te worden en weet ik ook niet hoe het is om daar zwanger van te worden, maar ik zou toch niet zo makkelijk stellen: ik zou geen MAP nemen etc. Je weet natuurlijk niet wat je doet in zo'n situatie.

Ik hoop de kracht te hebben om mijn leven op te offeren voor het leven van iemand anders die ik lief heb - als dat nog eens op mijn pad zou komen. Zie bijv. hier en dan ff naar 'straaljagerpilote' zoeken). Maar ik weet echt niet of ik daar sterk genoeg voor zou zijn - of ik dan niet toch weg zou rennen voor mijn doodsangst. Over die MAP heb ik echter wel heel erg goed nagedacht en ik weet wat mijn keuze zou zijn in het geval het me werkelijk overkomt. Misschien komt dat nu wat kunstmatig of gmaakt op je over - dat is ook een beetje de ellende van dit medium. Maar het heeft te maken met mijn geloof en mensbeeld en is heel erg diep in mij geïntegreerd. Doodsangst is dan niet (meer) van toepassing, aangezien de verkrachting dan immers al gebeurd is.

Quote:

Ik ben zelf voor abortus

Wat zijn daarbij je overwegingen?

Quote:

en als ik nu zwanger zou worden (ik heb geen vriend dus de kans is klein)zou ik, gezien mijn omstandigheden, nu zeggen dat ik waarschijnlijk voor een abortus ga. Maar dat weet je nooit zeker. Ik weet niet hoe het is om zwanger te zijn dus ik kan dat ook niet met zekerheid zeggen.

De meeste vrouwen schijnen in de eerste paar maanden weinig tot niets te voelen - behalve wellicht lichamelijke ongemakken. Anyway, laten we hopen dat we überhaupt nooit in de situatie komen dat we moeten kiezen.

Quote:

Maar ik vind ook niet dat je zomaar voor alle zwangere meiden magen bepalen dat ze geen abortus mogen plegen omdat dat niet in je straatje past.

Het gaat niet om mijn straatje, dat is totaal onbelangrijk. Het gaat om het leven van een kind. Dus ja, ik vind dat de staat mag bepalen dat abortus niet mag - zelfs niet in geval van verkrachting. Sterker nog, ik vind dat ze dat móet doen, omdat één van haar taken is: de bescherming van het menselijke leven. Vergelijk het met moord: dat mag ook niet - onder geen enkele omstandigheid. Dat een rechter vrijspraak van moord of doodslag geeft als er sprake is van noodweer (wat ik overigens terecht vind), is geen enkele reden om de wet m.b.t. moord te wijzigen.

Maar ik denk dat het totaal verbieden van abortus nog vele bruggen te ver is in Nederland. De meeste levens nu zouden gered worden door het terugdraaien van de huidige liberale abortuswetgeving, waarbij je in de praktijk in de eerste 10 weken gewoon zonder reden een kindje weg kunt laten halen.

Andersom zie je wel, dat abortuswetgeving altijd begint met de gevallen van verkrachting en zeer zware handicap bij het kindje; en dat het dan vanzelf van kwaad tot erger gaat - onherroepelijk met zo'n walgelijke wetgeving als in ons land tot gevolg.

Quote:

Je weet zelf niet wat het is om in zo'n situatie te zitten, dus je weet ook niet wat je doet.

Zie hierboven.

---

Samengevoegd:

Quote:

Op zondag 25 november 2007 19:18:39 schreef Diana het volgende: [...]Toch denk ik dat je van tevoren hele leuke ideeen kunt hebben, maar op dat moment stort je leven in en maak je wellicht een hele andere keuze Maar ik begrijp je wel, zo denk ik ook...

Ik zeg niet dat ik niet tot moord gebracht zou kunnen worden - maar ik weet wel dat de enige manier om mij ertoe te brengen iemand te vermoorden, dreigen met marteling of mij doden zou zijn (ik ben een lafaard en zou waarschijnlijk snel breken). Maar dat is bij (na!) verkrachting niet het geval, dus weet ik ook wat ik doe.

Quote:

Toch denk ik dat in een discussie over abortus het onderwerp verkrachting iets is, dat je totaal anders kan doen laten beslissen. We kunnen allemaal posten hoe we denken dat we zouden handelen, en hoe iemnad zou moeten handelen, maar ik denk dat het een traumatische ervaring is die je niet voor kunt stellen... Ik denk dat in een discussie zulke elementen eigenlijk niet te beoordelen zijn.

Ik denk wel dat verkrachting een punt is waarbij het een veel moeilijker beslissing wordt. En ik kan vrouwen die zo'n kindje wel weg laten halen, dus wel begrijpen.

Mja, eigenlijk is het een discussie naast de hoofddiscussie, want als je kijkt naar het aantal abortussen in Nederland, is waarschijnlijk nog niet 1% een keuze na incest of verkrachting.