God is liefde

[Hetairos 420]

36 minuten geleden zei Petra.:

Aan de vrucht herken je de boom.  Aan vele vruchten van meerdere bomen in hetzelfde bos .. herken je de Bron. 

(Is mijn gedachte). 

En dit is mijn gedachte: "Onderzoek heeft aangetoond dat die niet waar is: Als een bos uit meerdere soorten bomen bestaat, waaronder exoten, ontstaat er een concurrentiestrijd om de sterkste soort met de exoot als agressieve en overheersende partij. Je herkent dus de bron (welke bron?) pas als alle concurrentie uit de weg is geruimd."

[Hopper 813]

13 uur geleden zei Barnabas:

Johannes legt uit dat het Woord schepper was en God was. Dat Woord verwijst naar Jezus. Jezus zegt ook dat Hij al bestond voordat Abraham geboren was en daarbij gebruikt Hij de uitdrukking; "Ben ik". Hij geeft daarmee aan dat Hij tijdloos (eeuwig) is. Dus Jezus is God en bestond al voordat Hij mens werd. Hij was schepper en Hij zal het oordeel uitspreken. In Hem zal het eeuwige leven zijn. Dus Jezus is meer dan mens.

Het Woord is een beginsel bij God, de betekenis er van is idd (onder andere) 'ik ben' , maar dat zijn slechts woorden.  Dit beginsel is in ieder mens aanwezig en is zonder zonde omdat het zich buiten goed en kwaad bevindt.

1 uur geleden zei Petra.:

 

Aan de vrucht herken je de boom.  Aan vele vruchten van meerdere bomen in hetzelfde bos .. herken je de Bron. 

(Is mijn gedachte). 

 

Dat is een mooie gedachte. Waar een of meer personen in Mijn naam vergaderd zijn, daar kun je spreken van een bos.   Bomen die dezelfde  vrucht dragen.

[Hetairos 420]

19 uur geleden zei Hopper:

Jezus, begrepen als het Woord is het zaaigoed i.m.o..   God is de Zaaier en het Woord het beginsel/zaadje.

Ik zie geen direct verband tussen het Woord van God en het zaad in de gelijkenis. Je leest dit verband er naar mijn mening onterecht in terug.

Mijn gedachte over het woord van God is dat het altijd doet waartoe het is 'uitgezaaid'. Zie ook: Jesaja 55:10-11 (NBG1951)

• "Want zoals de regen en de sneeuw van de hemel neerdaalt en daarheen niet weerkeert, maar doorvochtigt eerst de aarde en maakt haar vruchtbaar en doet haar uitspruiten en geeft zaad aan de zaaier en brood aan de eter, alzo zal mijn woord, dat uit mijn mond uitgaat, ook zijn; het zal niet ledig tot Mij wederkeren, maar het zal doen wat Mij behaagt en dat volbrengen, waartoe Ik het zend."

Om deze reden kan het zaad niet het (directe, ongefilterde) Woord van God zijn. Je kunt het zaad wel zien als de het woord van God (de woorden die we herleiden uit de Bijbel), maar dat wordt weer door een ieder van ons verschillend geïnterpreteerd.

En daarom draai ik het in feite om: "Als het zaad in de akker NIET doet wat God wil ( = het behoud van ieder die Zijn Woord hóórt én verstaat!), dan is het zaad géén woord van God geweest."

Let er ook op dat in Jesaja sprake is dat God het woord als zaad geeft aan de zaaier. Dus ook hier gaat het om een tweede persoon als zaaier. Daaruit concludeer ik dus dat Jezus (in het geval van de gelijkenis) als zaaier opgevat kan worden, maar dat hoeft natuurlijk niet, want iedereen kan (tijdelijk?) optreden in de functie! van zaaier.

[Barnabas 178]

40 minuten geleden zei Hopper:

Het Woord is een beginsel bij God, de betekenis er van is idd (onder andere) 'ik ben' , maar dat zijn slechts woorden.  Dit beginsel is in ieder mens aanwezig en is zonder zonde omdat het zich buiten goed en kwaad bevindt.

Alleen van het Woord wordt gezegd dat het God is. Van heel veel andere dingen staat wel dat God dat is maar alleen van het Woord staat dat het Woord God is. Er staat bv dat God licht is en dat God liefde is. Dus je kunt niet zeggen dat licht God is of dat liefde God is.

Dat ieder mens zonder zonde is daar ben ik het niet mee eens.

[Hetairos 420]

Citaat

Het komt op mij nogal vreemd over dat je een term gebruik om iets duidelijk te maken, en als dat wordt gevraagd hoe je dat precies bedoelt, je moet nadenken over een inhoudelijke reactie; dat zou toch vrij eenvoudig moeten zijn.

Het schrijven op het forum wordt voor mij gaandeweg steeds lastiger. Het enige dat ik voor mezelf kan doen om die last te verminderen, is dat wat iemand van jullie schrijft (en voor mij de moeite van een reactie waard is) , over te nemen in mijn tekstverwerker en een antwoord op te stellen. Dat kost gewoonweg tijd en dus vraag ik jullie om geduld. Als jullie dat geduld niet willen/kunnen opbrengen, dan hoor ik dat graag, want dan kan ik mij de moeite besparen en me beter richten op belangrijkere zaken.

22 uur geleden zei Dat beloof ik:

Daarom hoop ik ook dat er echt een inhoudelijke reactie gaat komen waarbij je daadwerkelijk aangeeft wat je in deze verstaat onder de vrucht van iemands geloof. 

Ik neem aan dat @Hermanos2 ingaat op de aan hem gerichte opmerking.

Je vraagt aan mij: „Aan jou: 'de vrucht van iemands geloof', hoe kijk je daar naar dan? Is dat hoe vaak iemand naar de kerk gaat, of hoe iemand zich als medemens in de samenleving opstelt?“

Je stelt in feite 3 vragen in één. Wat ik in alle gevallen alleen maar kan doen, is mijn persoonlijke mening geven. Ik citeer nooit (als het gaat om ‘mijn mening’) uit werken van anderen. En ook verschuil ik me nooit achter dogma’s en leerstellingen want die onderschrijf ik per definitie niet.

Ik geef op alledrie antwoord:

Opmerking vooraf: De ‘vrucht van iemands geloof’ kan ik pas herkennen als ik langere tijd met die persoon optrek. Met optrekken bedoel ik dan de meest optimale manier van optrekken (samen onderweg zijn). Het ‘zien’ of ‘ervaren’, maar ook ‘beoordelen’ van deze vrucht is dus in de meeste situaties, waarin mensen met elkaar optrekken, zeer beperkt en vaak onmogelijk.

1. Onder ‘vrucht van geloof’ vat ik samen wat het geloof van iemand in zijn of haar leven uitwerkt. Ik stel hiermee geloof in een neutraal, dus niet religieus, kader. Want ik denk dat ieder mens ‘een’ geloof heeft en dat ieder geloof zichtbaar is in een vrucht. Met andere woorden: zolang de mens leeft kun je spreken van een (individueel) geloof en zolang deze mens functioneert, kun je spreken van vrucht.
2. Het naar de kerk gaan, is op zich dan ook geen vrucht, want een persoonlijke beslissing. Wat ik wel als (deel?)vrucht van het geloof kan zien, is de motivatie van iemand die naar de kerk gaat. Ik vraag dan: „Waarom ga je naar de kerk?“
3. „Hoe iemand zich als medemens in de maatschappij opstelt“  is het gevolg van het individuele geloof van iemand in die zin, dat deze vrucht (resultaat) tijdelijk kán zijn. Dat is wat er mijn inziens wordt bedoeld met het advies: „Brengt dan vrucht voort die overeenkomt met je geloof“.

Resumerend kan ik zeggen, dat het geloof iets zegt over de innerlijke drijfveren, motieven, die een mens persoonlijk heeft en dat de vrucht datgeen is wat zichtbaar wordt in het gedrag van een mens. Het geloof kun je nooit echt zien, maar de vrucht wel. Religie kun je wel zien, want gedrag!

15 mei 2023 bewerkt door Hetairos

[Tomega 311]

16 uur geleden zei Hopper:

Wat wij waarnemen is uit de natuur en niet uit de geest.  Waarom is dat?  Dat zijn essentiële vragen.

Wat van een vader, wil een vader overdragen aan zijn zoon? Is het niet een geestelijke zaak die hij wil overdragen, eerder dan een persoonlijke zaak? En is het niet de zoon die eerder zich identificeert naar de geest van de vader, dan naar wie de vader is als persoon? En is het niet juist een lastige periode van zelfreflectie en identificatie of anti-identificatie, als een zoon van hetzelfde en toch heel individueel en geheel anders zichzelf ontwikkelt?

Zo bezien is ook wat wordt overgedragen van vader op zoon meer geest, dan persoonlijk. Dat dan ook persoonlijk precies dezelfde eigenschappen kunnen voorkomen, geeft wel eenheid, en verwarring over wat geestelijk is en wat ook naar het vlees van hetzelfde is, maar dat doet niets af aan het geestelijke, dat er is als het wordt overgedragen, of als iets van overdracht in het verleden naar boven komt borrelen, en dat vereist dat de ontvanger ook daarvoor wil kiezen en zich daarmee wil identificeren.

In dat licht, zou ik mij niet kunnen voorstellen hoe een natuurlijke vader geestelijk en niet persoonlijk gezien moet worden, om toch geestelijk vader te kunnen zijn. Of hetzelfde anders gezegd; het blijft uiteindelijk het geestelijke in de vader waarmee je je identificeert. Dus moet je je vader geestelijk als persoon zien, om 'in hem' te kunnen zijn. Wat dan zegt dat de geest van de vader in jou gevaren is. Hij is zender en jij ontvanger, en wie je bent is een mix van zijn en willen zijn. Want je geest heerst over je vlees. Via identificatie of gezag of invloed, kan zo ook joue vader heersen over jouw geest, en daarmee over jouw vlees. Wat bij jonge kinderen natuurlijk eerst en vooral via het vlees gaat, waarbij het kind geestelijk niet eens denkt of weet dat hij naar geest iemand anders zou willen zijn. Als het natuurlijke rolmodel tenminste is geland en werkt.

En natuurlijk heb je dan gelijk dat je waarneming in en naar de natuur is. Maar; is niet die natuur in essentie geestelijk en vooral beperkt menselijk? Op dezelfde voet is de waarneming van God geestelijk en vooral bovenmenselijk. Zowel bij een ander als bij wie je wilt zijn. Dat meet je en dat weet je in de evidente tekortkomingen van de mens die het probeert te zijn, en in de zeldzame bovenmenselijke uitingen van het goddelijke.

16 uur geleden zei Hopper:

Maar God kan geen persoon zijn, immers dan zou Hij ook zichzelf geschapen hebben.

Deze immers valt buiten mijn begrip. Een vader kan vele kinderen hebben. Een leraar kan vele kinderen hebben. Het goede, maar ook het kwade, kan vele kinderen hebben. Steeds iets geestelijks, met een persoonlijke oorsprong.

En zo geestelijk werkt het ook van persoon tot persoon: de meerdere zegent de mindere en bidt voor de mindere, zodat de persoonlijk aanwezige kracht en relatie tot God wordt ingezet en in zoverre verspreid of overgedragen, en (indien) ook aangenomen bij de ontvanger. En dan heb je ineens meer van hetzelfde, en toch weer geheel anders. 

In wezen schept de leraar als een vader, geestelijke kinderen onder zijn volgelingen. En de vraag is of die vader dan iets van zichzelf leert, of toch iets van een geestelijke lading en zijn, van iets anders. Ook hier geldt het beperkte in het vlees, en het zeldzame dat daarbovenuit komt. 

Principieel is er maar één Vader, en maar één Woord, en is al het andere moeizaam te trekken uit wat de natuur biedt. Hoewel sommigen zo weinig affiniteit hebben met wat de heilige Geest letterlijk heeft gezegd, dat we blij mogen zijn dat God levende brieven schrijft via Zijn kinderen. Als die kinderen dan maar trouw en volgzaam en zuiver zijn, want anders winnen de geesten van verwarring en verontreddering terrein en creëren hun eigen kinderen van verwarring en vervreemding en verdwazing.

15 mei 2023 bewerkt door Tomega

[Hopper 813]

4 uur geleden zei Hetairos:

Ik zie geen direct verband tussen het Woord van God en het zaad in de gelijkenis. Je leest dit verband er naar mijn mening onterecht in terug.

Mijn gedachte over het woord van God is dat het altijd doet waartoe het is 'uitgezaaid'. Zie ook: Jesaja 55:10-11 (NBG1951)

• "Want zoals de regen en de sneeuw van de hemel neerdaalt en daarheen niet weerkeert, maar doorvochtigt eerst de aarde en maakt haar vruchtbaar en doet haar uitspruiten en geeft zaad aan de zaaier en brood aan de eter, alzo zal mijn woord, dat uit mijn mond uitgaat, ook zijn; het zal niet ledig tot Mij wederkeren, maar het zal doen wat Mij behaagt en dat volbrengen, waartoe Ik het zend."

Om deze reden kan het zaad niet het (directe, ongefilterde) Woord van God zijn. Je kunt het zaad wel zien als de het woord van God (de woorden die we herleiden uit de Bijbel), maar dat wordt weer door een ieder van ons verschillend geïnterpreteerd.

En daarom draai ik het in feite om: "Als het zaad in de akker NIET doet wat God wil ( = het behoud van ieder die Zijn Woord hóórt én verstaat!), dan is het zaad géén woord van God geweest."

Let er ook op dat in Jesaja sprake is dat God het woord als zaad geeft aan de zaaier. Dus ook hier gaat het om een tweede persoon als zaaier. Daaruit concludeer ik dus dat Jezus (in het geval van de gelijkenis) als zaaier opgevat kan worden, maar dat hoeft natuurlijk niet, want iedereen kan (tijdelijk?) optreden in de functie! van zaaier.

Waar ik schrijf 'het Woord' bedoel ik niet de geschreven woorden in de Bijbel.  Het vet-gemaakte gedeelte uit Jesaja 55:10-11 is ook niet in tegenstelling tot mijn interpretatie.  Het Woord wordt in ieder mens gesproken.   Het Woord (want daar hebben we het dan over) doet ook in een kwaadwillende wat Mij behaagt en volbrengt waartoe Ik het zend.  Het Woord is in ieder mens aanwezig, er staat immers geschreven in Joh 1 met betrekking op het Woord: "het waarachtige Licht, Hetwelk verlicht een iegelijk mens, komende in de wereld.

Jij mag het omdraaien en beweren dat bij mensen die het niet aangenomen hebben niet aanwezig was (Het zaad is geen woord van God geweest) , maar dan spreek je Joh 1 : 9 tegen.  God spreekt het Woord in ieder mens en daarmee is het beginsel Gods in ieder mens aanwezig.  Of de mens  het Woord aanneemt is dan weer een andere kwestie.  De ene mens doet dat wel, de ander niet.

De persoon Jezus (dus niet het Woord) heeft het e.e.a. 'gezaaid' in schriftelijke woorden, welke na te lezen zijn in het NT.  De mens welke deze schriftelijke woorden volgt -christelijk of niet- maakt van zichzelf vruchtbare grond waarin het daadwerkelijke  zaad (het Woord zelf) kan spreken.   Het is het Woord zelve welke zich kenbaar maakt in de mens , zodat uiteindelijk niet 'ik' , maar Christus leeft in mij.

Mijn  interpretatie is vrij van hiernamaals-wensen en geheel gericht op het innerlijke, geestelijk leven van de mens.  Jezus nodigt ons allen uit tot een geestelijke ontdekkingsreis.

3 uur geleden zei Barnabas:

Alleen van het Woord wordt gezegd dat het God is. Van heel veel andere dingen staat wel dat God dat is maar alleen van het Woord staat dat het Woord God is. Er staat bv dat God licht is en dat God liefde is. Dus je kunt niet zeggen dat licht God is of dat liefde God is.

Dat ieder mens zonder zonde is daar ben ik het niet mee eens.

Het woord 'is' verwijst naar het 'zijn', waarbij we in ogenschouw dienen te nemen dat het 'zijn' van God wat anders is dan het 'zijn' van mens.   Zoals ik het begrip 'Woord' interpreteer is dat een uitnodiging van God om aan Zijn 'zijn' deelachtig te worden.  Als mens zijn we in het 'zijn' verdeeld, God is in 'zijn' enkelvoudig.

Ik heb niet geschreven dat ieder mens zonder zonde is, ik schreef dat dit beginsel (het Woord) zonder zonde is en in principe in ieder mens aanwezig is.

15 mei 2023 bewerkt door Hopper

[Barnabas 178]

8 minuten geleden zei Hopper:

Waar ik schrijf 'het Woord' bedoel ik niet de geschreven woorden in de Bijbel.

Dan heb je het niet meer over de bijbel en prijs je een andere God aan dan Jezus Christus.

[Hopper 813]

6 minuten geleden zei Barnabas:

Dan heb je het niet meer over de bijbel en prijs je een andere God aan dan Jezus Christus.

Er is maar één God , daar kan geen enkel misverstand over bestaan.  Aanprijzen doe ik niet, ik heb het over de God die liefde is , zie Efeziërs 3:18-19 

18  Dan zult u met alle heiligen in staat zijn de lengte en de breedte, de hoogte en de diepte te begrijpen, 19  ja de liefde van Christus te kennen die alle kennis te boven gaat, opdat u geheel vervuld zult raken van de volheid van God.

Over déze God heb ik het, God welke geen persoon is, God die niet gedacht kan worden.  Indien de mens vervuld raakt met de volheid van God, constateert die mens dat deze liefde nergens op gericht is.

15 mei 2023 bewerkt door Hopper

[Barnabas 178]

16 minuten geleden zei Hopper:

Er is maar één God , daar kan geen enkel misverstand over bestaan.  Aanprijzen doe ik niet, ik heb het over de God die liefde is , zie Efeziërs 3:18-19 

18  Dan zult u met alle heiligen in staat zijn de lengte en de breedte, de hoogte en de diepte te begrijpen, 19  ja de liefde van Christus te kennen die alle kennis te boven gaat, opdat u geheel vervuld zult raken van de volheid van God.

Over déze God heb ik het, God welke geen persoon is, God die niet gedacht kan worden.  Indien de mens vervuld raakt met de volheid van God, constateert die mens dat deze liefde nergens op gericht is.

Wanneer je stelt dat God geen persoon is dan heb je het over een andere God dan ik ken. Johannes zegt dat het Woord God was en dat het Woord vlees geworden is. Daarna wordt gezegd dat Johannes de Doper van dat Woord getuigde en daarna blijkt dat dat Jezus Christus betreft en dat is een mens, een persoon. Ik geloof dus in een persoonlijke God die in ons woont en wanneer iemand niet belijd dat Jezus God is en mens (vlees geworden is) dan getuigt deze mens niet door de Geest Gods.

Zie 2 Johannes 1;7: "Want er zijn veel misleiders in de wereld gekomen, die niet belijden dat Jezus Christus in het vlees gekomen is. Dat is de misleider en de antichrist."

15 mei 2023 bewerkt door Barnabas

[Barnabas 178]

39 minuten geleden zei Hopper:

Het woord 'is' verwijst naar het 'zijn', waarbij we in ogenschouw dienen te nemen dat het 'zijn' van God wat anders is dan het 'zijn' van mens.   Zoals ik het begrip 'Woord' interpreteer is dat een uitnodiging van God om aan Zijn 'zijn' deelachtig te worden.  Als mens zijn we in het 'zijn' verdeeld, God is in 'zijn' enkelvoudig.

In Johannes 1 wordt uitgebreid behandelt waar het om gaat. Je draait om het woord "is" heen en gaat voorbij aan de toelichting die in het hoofdstuk gegeven wordt. Daar wordt niet vaag gedaan over de inhoud van het Woord maar uitgelegd wat daarmee bedoeld wordt. En daar draai jij omheen.

30 minuten geleden zei Hopper:

Over déze God heb ik het, God welke geen persoon is,

Dan heb je het echt over een andere God dan in de bijbel beschreven wordt. 

[Hermanos2 549]

5 uur geleden zei Hetairos:

Ik neem aan dat @Hermanos2 ingaat op de aan hem gerichte opmerking.

 

Ik weet even niet op wiens opmerking ik kan/mag reageren. Ontkenners staan bij mij op negeren dus hun berichten zie ik niet.

[Hetairos 420]

22 minuten geleden zei Hermanos2:

Ik weet even niet op wiens opmerking ik kan/mag reageren. Ontkenners staan bij mij op negeren dus hun berichten zie ik niet.

Ik heb dat ook een tijdje volgehouden, maar uiteindelijk heb ik iedereen maar weer op 'zichtbaar' gezet. Op die manier geef ik mezelf het voorrecht om een bericht gewoon bewust over te slaan. Ik kan dan wel lezen wat men schrijft en houd de eer wat meer aan mezelf, heb ik het idee.

[Hermanos2 549]

1 uur geleden zei Hetairos:

Ik heb dat ook een tijdje volgehouden, maar uiteindelijk heb ik iedereen maar weer op 'zichtbaar' gezet. Op die manier geef ik mezelf het voorrecht om een bericht gewoon bewust over te slaan. Ik kan dan wel lezen wat men schrijft en houd de eer wat meer aan mezelf, heb ik het idee.

Ik merk dat het de ruis wegneemt. Ongelovigen verhinderen diepgang. Teveel opzettelijke afleiding. Laatste tijd bevallen mij de topics en de diepgang wel.

[Hopper 813]

14 minuten geleden zei Hermanos2:

Ik merk dat het de ruis wegneemt. Ongelovigen verhinderen diepgang. Teveel opzettelijke afleiding. Laatste tijd bevallen mij de topics en de diepgang wel.

Een evenwichtige geest heeft geen last van ruis.  Die heeft de diepgang zelve reeds gevonden en dan bestaat negeren nog uit slechts niet reageren.

15 mei 2023 bewerkt door Hopper

[Hetairos 420]

Op 10-5-2023 om 11:11 zei Robert Frans:

Het autoriteitsargument is alleen een drogreden wanneer je niet legitiem op autoriteit kunt terugvallen. Maar bij openbaringen gaat het nu juist wél om de vraag wie de autoriteit heeft om deze vast te stellen en door te geven. Zij worden immers niet door logisch redeneren of wetenschappelijke bewijsvoering verkregen, maar worden ons van bovenaf door God gegeven.

Mattheüs 15:6-9 (HSV) "En zo hebt u door uw overlevering het gebod van God krachteloos gemaakt. Huichelaars! Terecht heeft Jesaja over u geprofeteerd, toen hij zei: Dit volk nadert tot Mij met hun mond en eert Mij met de lippen, maar hun hart houdt zich ver bij Mij vandaan; maar tevergeefs eren zij Mij, omdat zij leringen onderwijzen die geboden van mensen zijn."

Op 10-5-2023 om 11:11 zei Robert Frans:

Als je echter alle bronnen van openbaring afwijst, dan mag ik ook aannemen dat je jezelf afwijst als bron van openbaring.

1 Petrus 1:10-12 (NBG1951) "Naar deze zaligheid hebben gezocht en gevorst de profeten, die van de voor u bestemde genade geprofeteerd hebben, terwijl zij naspeurden, op welke of hoedanige tijd de Geest van Christus in hen doelde, toen Hij vooraf getuigenis gaf van al het lijden, dat over Christus zou komen, en van al de heerlijkheid daarna. Hun werd geopenbaard, dat zij niet zichzelf, maar u dienden met die dingen, welke u thans verkondigd zijn bij monde van hen, die door de heilige Geest, die van de hemel gezonden is, u het evangelie hebben gebracht, in welke dingen zelfs engelen begeren een blik te slaan."

Op 10-5-2023 om 11:11 zei Robert Frans:

En dat je dus volgens jouw zienswijze feitelijk helemaal niets over God te weten kunt komen, maar enkel afhankelijk bent van wat je zelf vindt.

Johannes 14:26 (HSV) "Maar de Trooster, de Heilige Geest, Die de Vader zenden zal in Mijn Naam, Die zal u in alles onderwijzen en u in herinnering brengen alles wat Ik u gezegd heb."

Op 10-5-2023 om 11:11 zei Robert Frans:

Dat kan en wellicht geloof je dan alsnog heel christelijk als je geloof in lijn is met de algemeen erkende geloofsbelijdenissen (apostolisch/twaalf artikelen, Nicea, Athanasius). Maar de stelling dat God zich op geen enkele gezaghebbende wijze openbaart en geen eeuwige waarheden over zichzelf openbaart, wordt wel binnen het christendom in het algemeen afgewezen.

Johannes 12:42-43 (HSV) "En toch geloofden ook velen van de leiders in Hem, maar vanwege de Farizeeën beleden zij het niet, opdat zij niet uit de synagoge geworpen zouden worden. Want zij hadden de eer van de mensen meer lief dan de eer van God."

[Petra. 716]

 

16 uur geleden zei Barnabas:

16 uur geleden zei Hopper:

Over déze God heb ik het, God welke geen persoon is,

Dan heb je het echt over een andere God dan in de bijbel beschreven wordt. 

Hij heeft het over de God van de Bijbel. 

Naar mijn weten staat er nergens in de Bijbel dat God een persoon is. 

(Er staat wel dat Jezus een persoon is).

 

16 uur geleden zei Barnabas:

17 uur geleden zei Hopper:

Waar ik schrijf 'het Woord' bedoel ik niet de geschreven woorden in de Bijbel.

Dan heb je het niet meer over de bijbel en prijs je een andere God aan dan Jezus Christus.

 

Hopper heeft het naar ik lees gewoon over God en Gods Woord.

Haha, zoals je het hIer schrijft Barnabas, komt het over alsof alleen Jezus God is en God Zelf niet.  Dan zou God Zelf een afgod zijn. 🙃

 

 

16 mei 2023 bewerkt door Petra.

[Hopper 813]

God wordt in de Bijbel op allerlei wijzen beschreven/omschreven.

[Flawless victory 605]

7 uur geleden zei Petra.:

 

Hij heeft het over de God van de Bijbel. 

Naar mijn weten staat er nergens in de Bijbel dat God een persoon is. 

(Er staat wel dat Jezus een persoon is).

 

 

Hopper heeft het naar ik lees gewoon over God en Gods Woord.

Haha, zoals je het hIer schrijft Barnabas, komt het over alsof alleen Jezus God is en God Zelf niet.  Dan zou God Zelf een afgod zijn. 🙃

 

 

De Vader  legt Zelf de mensen aan de voeten van de Zoon. Hij heeft Hem alle macht gegeven.

 

Mattheüs 11

27 Alle dingen zijn Mij overgegeven van Mijn Vader; en niemand kent den Zoon dan de Vader, noch iemand kent den Vader dan de Zoon, en dien het de Zoon wil openbaren.

28 Komt herwaarts tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven.

29 Neemt Mijn juk op u, en leert van Mij, dat Ik zachtmoedig ben en nederig van hart; en gij zult rust vinden voor uw zielen.

30 Want Mijn juk is zacht, en Mijn last is licht.

 

Lukas 10

22 Alle dingen zijn Mij van Mijn Vader overgegeven; en niemand weet, wie de Zoon is, dan de Vader; en wie de Vader is, dan de Zoon, en dien het de Zoon zal willen openbaren.

23 En Zich kerende naar de discipelen, zeide Hij tot hen alleen: Zalig zijn de ogen, die zien, hetgeen gij ziet.

24 Want Ik zeg u, dat vele profeten en koningen hebben begeerd te zien, hetgeen gij ziet, en hebben het niet gezien; en te horen, hetgeen gij hoort, en hebben het niet gehoord.

 

16 mei 2023 bewerkt door Flawless victory

[Hopper 813]

1 uur geleden zei Flawless victory:

De Vader  legt Zelf de mensen aan de voeten van de Zoon. Hij heeft Hem alle macht gegeven.

 

Mattheüs 11

27 Alle dingen zijn Mij overgegeven van Mijn Vader; en niemand kent den Zoon dan de Vader, noch iemand kent den Vader dan de Zoon, en dien het de Zoon wil openbaren.

28 Komt herwaarts tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven.

29 Neemt Mijn juk op u, en leert van Mij, dat Ik zachtmoedig ben en nederig van hart; en gij zult rust vinden voor uw zielen.

30 Want Mijn juk is zacht, en Mijn last is licht.

 

Lukas 10

22 Alle dingen zijn Mij van Mijn Vader overgegeven; en niemand weet, wie de Zoon is, dan de Vader; en wie de Vader is, dan de Zoon, en dien het de Zoon zal willen openbaren.

23 En Zich kerende naar de discipelen, zeide Hij tot hen alleen: Zalig zijn de ogen, die zien, hetgeen gij ziet.

24 Want Ik zeg u, dat vele profeten en koningen hebben begeerd te zien, hetgeen gij ziet, en hebben het niet gezien; en te horen, hetgeen gij hoort, en hebben het niet gehoord.

 

Dit kan geen reactie zijn op wat Petra stelt.  De meningsverschil tussen Barnabas en Hopper is dat alleen het Woord God is.  Volgens Barnabas kun je niet zeggen dat licht God is of dat liefde God is.  Waarmee ik de discussie tussen hem en mij als niet ter zake doende beschouw.  Petra reageert er correct op, zoals Barnabas het stelt is het poppetje wat 2000 jaar terug rond wandelde God.  Zelf dacht Jezus daar geheel anders over....

[Tomega 311]

1 uur geleden zei Hopper:

Dit kan geen reactie zijn op wat Petra stelt.  De meningsverschil tussen Barnabas en Hopper is dat alleen het Woord God is.  Volgens Barnabas kun je niet zeggen dat licht God is of dat liefde God is.

Ik overzie nu niet helemaal wie op welk punt volgens wie precies wat wil zeggen, maar volgens mij is het Woord de scheppende kracht van God, die vlees geworden is in Christus, en door Christus zelf wordt benoemd als zijnde gekomen in de wereld en geboren om van de waarheid getuigenis te geven. Wat weer overeenkomt met het geschreven woord, waarvan Hij de getuigenissen en bevestigingen en vervullingen geeft. Dat als feit accepterende, weet je dat God niet het Woord is, maar het meerdere dat gesproken heeft, en dat God niet de schepper is, maar het meerdere dat het Woord heeft doen spreken. Wat impliceert dat God de Vader boven alles is, en in Christus Zich doet openbaren en kennen als de enige persoon die als persoon zich openbaart. Want als de hemel en de aarde nieuw geschapen is, blijft er een goddelijke almachtige abstractie, die zich volkomen identificeert met Christus, het Lam, die de kandelaar is van het Licht. Maar; in dat stadium zijn alle schepselen en is heel de schepping vol van Gods majesteit, waardoor relatief, vanuit het platform van geestelijk zijn, de mens alle kennis heeft en van al het goddelijke deelgenoot wordt, waarvan er een deel is in Christus, dat méér is en hoog verheven en nog steeds abstract in heerlijkheid, maar tegelijk nog altijd voor de mens als gelijke onder de mensen is, en dus niet echt gelijk, maar in een functie en hoedanigheid van Koning, welk begrip we op de aarde hebben leren kennen als model en als beeld van beelddrager van God. 

Vanuit ons menselijk aardse platform uit is Christus dus uitsluitend te duiden als God, die persoon is geworden Die daarmee tegelijk mens is geworden. Maar, om dan te concluderen dat God nooit een persoon is of is geweest, is wel heel apart. Want God is wie Hij zich openbaart te zijn, waarvan we weten dat het neerkomt op Christus. Dat vraagt om een definiëring die invulling geeft aan wat overduidelijk nog mist in de definitie. Want God heeft zich geopenbaard als een Persoon, en niet als zomaar een Persoon, maar als een ijverig Persoon die in alles in allen zoekt en doorgraaft wat in alles en allen Hem zoekt en dient en eert als bron van al het leven en als bron van alle liefde. Dat zoeken en dat doorgraven (met termen als loutering in vuur, en de nieren beproeven) is niet uit een vorm van zelfverheerlijking, hoewel het dat ondertussen nog steeds wel is, maar vanuit een wettig zijn en zoeken van het meest zuivere en het meest liefdevolle en het meest zichzelf identificerende met het goddelijke, wat ook inderdaad God is.

Als je in dat licht begint te praten over hoe God Licht is, dan is er maar één wettig beeld: het licht is een abstractie, in schijnsel heerlijk en almachtig en zelfs nog dat verterende vuur, hoewel het niet meer verterend voor jou is als begenadigde in Zijn licht. Maar dat licht dat in alles zodanig is dat er geen duisternis meer is, heeft een plaats en een plek van centraal zijn, en dat is in Christus die van dat Licht de kandelaar is. Volgens mij is dat beeld voldoende concreet en specifiek, om uit te leggen, hoe God het Licht zich verhoudt tot Christus, die de Kandelaar is. Je kunt die twee niet scheiden, en toch is het Licht overal, in alles in allen, terwijl de Kandelaar in maar één plaats tegelijk is, namelijk in Christus. Dat concept vereist dat alles iets van het Licht is geworden. Want zonder dat is er schaduw en afkering van het licht, en dat geeft verderf en dat geeft dood, die als duisternis, een vijand is van het licht. Zo ging het in het paradijs. Maar alsdan in de nieuwe hemel en op de nieuwe aarde is de duisternis minder dan een vijand, Want het licht vanuit zijn aard van zijn, overwint de duisternis, en wat duisternis was, wordt verlicht, en de duisternis is niet meer. Het stoffelijke geeft schaduw en is derhalve in zichzelf al in conflict met de natuur van God. Maar waar het stoffelijke Geest krijgt, die het stoffelijke doet ontbranden als lichtbron van God, ontstaat een nieuwe realiteit waarin de schaduw wegvalt, omdat de schaduwgever zelf tot ontbranden en tot verlichting is gekomen. God komt door het stoffelijke heen en wordt in alles in allen verheerlijkt. En die allen en dat alles, wordt insgelijks verheerlijkt.

[Hopper 813]

2 uur geleden zei Tomega:

Ik overzie nu niet helemaal wie op welk punt volgens wie precies wat wil zeggen, maar volgens mij is het Woord de scheppende kracht van God, die vlees geworden is in Christus, en door Christus zelf wordt benoemd als zijnde gekomen in de wereld en geboren om van de waarheid getuigenis te geven. Wat weer overeenkomt met het geschreven woord, waarvan Hij de getuigenissen en bevestigingen en vervullingen geeft. Dat als feit accepterende, weet je dat God niet het Woord is, maar het meerdere dat gesproken heeft, en dat God niet de schepper is, maar het meerdere dat het Woord heeft doen spreken. Wat impliceert dat God de Vader boven alles is, en in Christus Zich doet openbaren en kennen als de enige persoon die als persoon zich openbaart. Want als de hemel en de aarde nieuw geschapen is, blijft er een goddelijke almachtige abstractie, die zich volkomen identificeert met Christus, het Lam, die de kandelaar is van het Licht. Maar; in dat stadium zijn alle schepselen en is heel de schepping vol van Gods majesteit, waardoor relatief, vanuit het platform van geestelijk zijn, de mens alle kennis heeft en van al het goddelijke deelgenoot wordt, waarvan er een deel is in Christus, dat méér is en hoog verheven en nog steeds abstract in heerlijkheid, maar tegelijk nog altijd voor de mens als gelijke onder de mensen is, en dus niet echt gelijk, maar in een functie en hoedanigheid van Koning, welk begrip we op de aarde hebben leren kennen als model en als beeld van beelddrager van God. 

 

Wie Joh 1 goed leest, leest dat het Woord In het begin bij God was (vers 2). 

In vers 3 staat dat zonder het Woord niets is ontstaan van wat bestaat.   Daarmee wordt gezegd dat het Woord noodzakelijk was om 'het bestaande' te laten bestaan.  Het Woord is daarmee niet de scheppende kracht van God, maar een beginsel van God.

Daarna lezen we in vers 12 dat wie Hem wel ontvingen kinderen van God zullen worden.   Daaruit kunnen we opmaken dat wij als mensen kinderen van God kunnen worden als we Hem (het Woord) ontvangen.  Dat is i.m.o. de kern van de hele zaak.  Met de nadruk op ontvangen.

Jezus als persoon kun je nooit ontvangen, want Jezus als persoon behoorde tot 'het bestaande'.   De geschreven woorden in de Evangeliën zijn wat ze zijn: slechts geschreven woorden.  Dat is een getuigenis in woorden om het Woord te kunnen ontvangen.  Tussen die twee dient wel onderscheid gemaakt te worden.  Gaat vers 12 uit Joh 1 voor een mens in vervulling, dan is dat ook een vervulling van Johannes 14:6.  

In de discussie beweert Barnabas dat Jezus Christus alleen God is en licht of liefde is geen God.  Petra zag scherp dat Barnabas zo notabene van God zelf een afgod maakte.  En nu ga ik even naar Joh 3:

**Ziet, welk een liefde ons de Vader heeft gegeven, dat wij kinderen Gods genoemd worden, en wij zijn het (ook). Daarom kent de wereld ons niet, omdat zij Hem niet kent. Geliefden, nu zijn wij kinderen Gods en het is nog niet geopenbaard, wat wij zijn zullen; (maar) wij weten, dat, als Hij zal geopenbaard zijn, wij Hem gelijk zullen wezen; want wij zullen Hem zien, gelijk Hij is. **

Hierin lezen we dat de Vader ons liefde schenkt , maar hoe kan de Vader ons liefde schenken als Hij zelf die Liefde niet is ?!?  Wie het Woord in zichzelf laat spreken komt door Mij tot de Vader, het Woord is daarmee intermediair voor de mens.  Daarvoor zijn allereerst de geschreven woorden van Jezus noodzakelijk, zodat het Woord LEVEND kan worden in de mens.  En daarmee wordt ook de (naasten)liefde LEVEND in de mens.   Deze liefde is een geschenk van de Vader en dat kan een mens bemerken, het is een LEVENDE liefde.   De woorden in de Bijbel zijn daarmee vergeleken maar dood, die dienen alleen om de mens op gang te helpen.

[Barnabas 178]

 

Op 16-5-2023 om 23:54 zei Hopper:

In de discussie beweert Barnabas dat Jezus Christus alleen God is en licht of liefde is geen God.  Petra zag scherp dat Barnabas zo notabene van God zelf een afgod maakte.  En nu ga ik even naar Joh 3:

Jullie hebben weer gekletst. Hoelang zullen jullie nog voortgaan de woorden van de Heer te verdraaien? Vele antichristen zijn opgestaan en de antichrist openbaart zich in een persoon die van zichzelf beweert of zal gaan beweren dat hij de Christus is. Maar Christus is God.

God kan geen afgod zijn. Petra is blind en probeerrt alleen maar wraak te nemen. Wie belijdt dat Christus mens is geworden belijdt dat Christus God is en erkent Hem.

Wanneer we de hoge dingen willlen begrijpen moeten we realistisch zijn over de eenvoudige dingen. De mens is op aarde en ziet de aardse dingen. De dieren eten elkaar op en de mensen behandelen elkaar slecht. Wanneer er al geen onderscheid is naar goed en slecht, zonde en wat in overeenstemming met Gods swil is hoe kunnen we dan filosoferen over wat het Woord is. Wie heeft god gezien en kan Hem beschrijven?

Wanneer we voortdurend het woord Gods trachten te verdraaien dan is deze persoon niet in Christus of in Zijn Geest en slaat de plank geheel mis Bij voortduring is gebleken dat Petra uitleggingen aandraagt die half zijn en zelf geen woord daar aan toevoegt. Zij snijden geen hout en worden weerlegt. Hoelang zult u hier mee door gaan?

Neem je aanstoot zzn mijn woorden.Waarom gebruik je mijnnaam en verkondig je openlijk dat ik van jezus zlf een afgod maak?

Jezus is de Heer.

 

 

19 mei 2023 bewerkt door Barnabas

[Barnabas 178]

Op 16-5-2023 om 23:54 zei Hopper:

Jezus als persoon kun je nooit ontvangen, want Jezus als persoon behoorde tot 'het bestaande'.   De geschreven woorden in de Evangeliën zijn wat ze zijn: slechts geschreven woorden.  Dat is een getuigenis in woorden om het Woord te kunnen ontvangen.  Tussen die twee dient wel onderscheid gemaakt te worden.  Gaat vers 12 uit Joh 1 voor een mens in vervulling, dan is dat ook een vervulling van Johannes 14:6.  

Hieruit blijkt dat je blind bent. Jezus is een persoon zoals we kunnen lezen in de schrift. De evangeliën getuigen van zijn optreden en worden discipelen van Hem genoemd. Zij waren getuigen van de vele wonderen die Hij gedaan heeft en zij waren getuigen van zijn mens zijn. Zij getuigden hoe hij at en een mens van vlees en bloed was. Daarna is hij opgevaren naar de hemel omdat Hij God is en God Geest is. De Heilige Geest blijft de Heilige Geest ook wanneer hij de gestalte van een duif aanneemt. Zo was Jezus het Woord waardoor de schepping gemaakt is en alles dat gemaakt is. Jezus was dus shepper en zijn lichaam was daar nog niet. Dat was daar slechts vanaf het moment van zijn bevruchting in het lichaam van Maria totdat Hij opvoer naar de hemel. Zoals de Heilige Geest de gestalte van een duif aannam nam Jezus die het Woord was de gestalte van een mens (dienstknecht) aan. HIj is dus God in de zin dat Hij geen lichaam nodigheeft en God is zoals de VAder God is. Hij is gezeten aan de rechterhand van de Vader nadat Hij opgevarenis naar de hemel. Daari is Hij God in de gestalte zoals Hij dat altijd was. Almachtig, oneindig. Hij is dus mens en Geest. Mens en God.

Wanneer nu Paulus zegt dat Christus in Hem leeft is dat niet geheel Christus die in hem leeft. Dit hebben zij verdraaid. Paulus zegt daarbij dat hij nog voor een deel inaar het vlees leeft. HIj is dus niet de Christus zoals Jezus de Christus was om de zonden van de werled weg te nemen. Maar Christus is opgevaren naar de hemel en daarna teruggekeerd om woning te maken in de mens. Daarom staat er dat de kerk het lichaam van Christus is en dat het lichaam van Christus vele leden heeft.

Toen er verwachting in Israël was dat de Christus zou komen kwam Johannes (de Doper) en getuigde van het Woord (van Christus die komen zou). Maar van zichzelf zei Hij dat Hij niet de Christus was.

Johannes 1;14-15: "En het Woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond (en wij hebben Zijn heerlijkheid gezien, een heerlijkheid als van de Eniggeborene van de Vader), vol van genade en waarheid. Johannes getuigt van Hem en heeft geroepen: Híj was het van Wie ik zei: Deze Die na mij komt, is vóór mij geworden, want Hij was er eerder dan ik."

Dus Hij zegt dat het Woord vlees geworden is (dat is Christus). Ook zegt Hij dat dat Woord eerder was dan hij. Johannes nu was het nageslacht van Zacharias en zijn vrouw Elizabetn terwijl Jezus voortkwam uit Maria. Johannes was 6 maanden ouder dan Jezus.

Zie Lukas 1;24-27 dat vertelt dat de engel Gabriël in de zesde maand van de zwangeschap van Elizabeth (zwanger van Johannes de Doper) aan de maagd Maria verschijnt. Maria was dus nog maagd en niet zwanger van Jezus).

Dus wanneer Johannes getuigt dat Christus eerder was dan hij dan doelt hij daarmee op zijn eeuwige God-zijn en Zijn wezen als Geest. NIet als mens.

Daanaast was dus Johannes de Doper getuige van Christus terwijl Christus begon aan Zijn bediening. Daarom getuigde HIj dat Hij die na Hem zou komen zou dopen met vuur (niet met water). Dus naar het vlees (als mens) was Johannes al bezig met zijn bediening terwijl Jezus nog moest beginnen. HIj was dus mens en God. Eeuwig.

Daarom belijdt Johannes dat hij de Christus niet zelf is; Johannes 1;19-20: "En dit is het getuigenis van Johannes, toen de Joden priesters en Levieten uit Jeruzalem stuurden om hem te vragen: Wie bent u? En hij beleed en ontkende het niet, maar hij beleed: Ik ben de Christus niet."

Wanneer Paulus dus zegt dat de Christus in hem leeft bedoelt hij niet dat hij de Christus is. Want Christus is God en leeft "in" de mens. Daar is dus Paulus en God waarbij Paulus mens is en leeft omdat Christus die het leven is "in" hem leeft. Er is dus een samenwerking tussen God die Geest is en de mens die vlees is.

Zo ben ikzelf dus ook niet de Christus maar slechts een zondaar die door de genade van God leeft.

 

 

19 mei 2023 bewerkt door Barnabas

[Barnabas 178]

Op 16-5-2023 om 23:54 zei Hopper:

Wie Joh 1 goed leest, leest dat het Woord In het begin bij God was (vers 2). 

In vers 3 staat dat zonder het Woord niets is ontstaan van wat bestaat.   Daarmee wordt gezegd dat het Woord noodzakelijk was om 'het bestaande' te laten bestaan.  Het Woord is daarmee niet de scheppende kracht van God, maar een beginsel van God.

Daarna lezen we in vers 12 dat wie Hem wel ontvingen kinderen van God zullen worden.   Daaruit kunnen we opmaken dat wij als mensen kinderen van God kunnen worden als we Hem (het Woord) ontvangen.  Dat is i.m.o. de kern van de hele zaak.  Met de nadruk op ontvangen.

Jezus als persoon kun je nooit ontvangen, want Jezus als persoon behoorde tot 'het bestaande'.   De geschreven woorden in de Evangeliën zijn wat ze zijn: slechts geschreven woorden.  Dat is een getuigenis in woorden om het Woord te kunnen ontvangen.  Tussen die twee dient wel onderscheid gemaakt te worden.  Gaat vers 12 uit Joh 1 voor een mens in vervulling, dan is dat ook een vervulling van Johannes 14:6.  

In de discussie beweert Barnabas dat Jezus Christus alleen God is en licht of liefde is geen God.  Petra zag scherp dat Barnabas zo notabene van God zelf een afgod maakte.  En nu ga ik even naar Joh 3:

**Ziet, welk een liefde ons de Vader heeft gegeven, dat wij kinderen Gods genoemd worden, en wij zijn het (ook). Daarom kent de wereld ons niet, omdat zij Hem niet kent. Geliefden, nu zijn wij kinderen Gods en het is nog niet geopenbaard, wat wij zijn zullen; (maar) wij weten, dat, als Hij zal geopenbaard zijn, wij Hem gelijk zullen wezen; want wij zullen Hem zien, gelijk Hij is. **

Hierin lezen we dat de Vader ons liefde schenkt , maar hoe kan de Vader ons liefde schenken als Hij zelf die Liefde niet is ?!?  Wie het Woord in zichzelf laat spreken komt door Mij tot de Vader, het Woord is daarmee intermediair voor de mens.  Daarvoor zijn allereerst de geschreven woorden van Jezus noodzakelijk, zodat het Woord LEVEND kan worden in de mens.  En daarmee wordt ook de (naasten)liefde LEVEND in de mens.   Deze liefde is een geschenk van de Vader en dat kan een mens bemerken, het is een LEVENDE liefde.   De woorden in de Bijbel zijn daarmee vergeleken maar dood, die dienen alleen om de mens op gang te helpen.

Volgens Hopper is het niet Jezus die men moet ontvangen.
Hij beweert dat Jezus als persoon tot het bestaande behoort.
Hij zegt: "Jezus als persoon kun je nooit ontvangen, want Jezus als persoon behoorde tot 'het bestaande'."
Hij zegt dat het Woord noodzakelijk was om "het bestaande" te doen ontstaan en sluit daarmee Jezus uit als het Woord.
Want hij zegt: "In vers 3 staat dat zonder het Woord niets is ontstaan van wat bestaat. Daarmee wordt gezegd dat het Woord noodzakelijk was om 'het bestaande' te laten bestaan."
Wie hem ontvangt ontvangt dus niet het Woord