advies nodig

[TheGuyWithANose 0]

Beste mensen,

Ik ben een 19 jaar oude jongen, die ongeveer een maand geleden is gaan studeren, en graag jullie mening/advies zou willen horen.

Ik heb op mijn studie een meisje ontmoet. Ze is knap, grappig, we praten makkelijk met elkaar, en ik ben tot over mijn oren verliefd op haar geworden. Er zijn echter wat dingen waar ik tegen aanloop, waarvan 2 in het bijzonder:

Ten eerste, ze komt net uit een relatie (nu ongeveer een maand geleden. Het ging uit toen we elkaar net kenden).

Ten tweede, en dit is de belangrijkste, ze gelooft niet. Ze is katholiek opgevoed, maar ze doet hier inmiddels niets meer mee. Ze is in ieder opzicht fantastisch, maar de normen en waarden die zij in haar leven aanhoudt druisen soms rechtstreeks in tegen de mijne als christen in. Waar ik bang voor ben is dat als ik haar mee uit vraag, en het wordt wat, dat de relatie daar uiteindelijk op stuk zal lopen. Dan bestaat het risico dat ik haar niet alleen als partner, maar ook als goede vriendin kwijtraak. Dit houdt mij 's nachts wakker, en ik zou ieder advies zeer op prijs stellen.

Bij voorbaat dank,

TheGuyWithANose

[Magere Hein 15]

Persoonlijk word ik altijd verdrietig van de 2e "reden" omdat ik dit geen reden vind. Zelf ben ik 100% atheïst terwijl mijn vrouw streng orthodox gereformeerd is opgevoed. En wij waren beiden van mening dat het om de persoon, niet om de overtuigingen ging. En geloof het of niet, normen en waarden had ik ook! Religie moet iets persoonlijks zijn. En wie zegt dat jij de juiste religie aanhangt en zij niet? Verder zijn we als mens voorzien van hersenen en een stem, zodat je er altijd over kunt praten! Ons heeft het geholpen. Altijd in gesprek blijven en vooral jezelf niet op een voetstuk plaatsen.

[Mullog 641]

Ik ben zelf RK opgevoed en mijn vrouw protestant. Ons geloof heeft nooit tussen ons in gestaan. Wat je, denk ik, zult ontdekken is dat je ervaringen in je verdere leven je kijk op je eigen geloof en dat van anderen zal veranderen. Levenservaring zou je dat kunnen noemen. Ik zou zeggen volge je emoties anders loop je het risico dat je de rest van je leven een knagend gevoel zult blijven houden of je de juiste keuze hebt gemaakt.

[Vrijheid 35]

Dit bericht vindt men ook op andere fora.Zo te zien worden de forumleden voor de gek gehouden.

[Thorgrem 430]

13 uur geleden zei TheGuyWithANose:

Beste mensen,

Ik ben een 19 jaar oude jongen, die ongeveer een maand geleden is gaan studeren, en graag jullie mening/advies zou willen horen.

Ik heb op mijn studie een meisje ontmoet. Ze is knap, grappig, we praten makkelijk met elkaar, en ik ben tot over mijn oren verliefd op haar geworden. Er zijn echter wat dingen waar ik tegen aanloop, waarvan 2 in het bijzonder:

Ten eerste, ze komt net uit een relatie (nu ongeveer een maand geleden. Het ging uit toen we elkaar net kenden).

Ten tweede, en dit is de belangrijkste, ze gelooft niet. Ze is katholiek opgevoed, maar ze doet hier inmiddels niets meer mee. Ze is in ieder opzicht fantastisch, maar de normen en waarden die zij in haar leven aanhoudt druisen soms rechtstreeks in tegen de mijne als christen in. Waar ik bang voor ben is dat als ik haar mee uit vraag, en het wordt wat, dat de relatie daar uiteindelijk op stuk zal lopen. Dan bestaat het risico dat ik haar niet alleen als partner, maar ook als goede vriendin kwijtraak. Dit houdt mij 's nachts wakker, en ik zou ieder advies zeer op prijs stellen.

Bij voorbaat dank,

TheGuyWithANose

Liefde overwint alles zeggen ze wel eens.

Aan het begin van de relatie tussen mij en mijn vrouw was zij (PKN) protestants en nog redelijk actief, ik was in naam katholiek. Nu 10 jaar later hebben we veel samen doorgemaakt. Zij is niet meer kerkelijk actief gaat nooit meer naar de kerk en ik heb de andere weg bewandeld en ga zo nu en dan naar de kerk en heb ook veel vrijwilligerswerk gedaan voor de katholieke Kerk. Religie is geen echt item wat speelt binnen onze relatie. Op politiek vlak zijn we het overigens ook vaak oneens. Zij is links en socialistisch ik ben meer rechts en liberaal. Ook dat is geen issue alhoewel het soms wel gesprekken en discussie oplevert.

Als je elkaar respecteert hoeft het allemaal geen probleem te zijn in een relatie. En zoals je ziet veranderen er ook dingen naarmate je ouder wordt.

 

[TheGuyWithANose 0]

3 uur geleden zei Vrijheid:

Dit bericht vindt men ook op andere fora.Zo te zien worden de forumleden voor de gek gehouden.

Hoewel dit een terugkerend thema is op het internet, moet ik je in dit geval toch corrigeren. Ik ben deze discussie gestart omdat ik graag advies wilde over hoe ik naar deze situatie moet kijken. Dit voornamelijk omdat ik het zelf gewoon niet meer wist. Als je me daarin kan helpen dan wordt dat zeer gewaardeerd, maar als je hier niets over te zeggen hebt, zou ik je vriendelijk doch dringend willen verzoeken om niet verder te reageren.

[Vrijheid 35]

5 minuten geleden zei TheGuyWithANose:

Hoewel dit een terugkerend thema is op het internet, moet ik je in dit geval toch corrigeren. Ik ben deze discussie gestart omdat ik graag advies wilde over hoe ik naar deze situatie moet kijken. Dit voornamelijk omdat ik het zelf gewoon niet meer wist. Als je me daarin kan helpen dan wordt dat zeer gewaardeerd, maar als je hier niets over te zeggen hebt, zou ik je vriendelijk doch dringend willen verzoeken om niet verder te reageren.

Het feit dat je reageert is het waar wat wij zeggen.

[Vartigo 51]

Ik herken de problematiek zeker. Heb zelf een vriendin en wij denken ooit echt in andere werelden. Zelf ben ik filosofisch ingesteld, houdt mij bezig met geschiedenis/topografie/politiek/nieuws/religie etc. heb hierin een zeer brede interesse. Zowel op dit vlak als op muziek, als op mode vallen onze interesses vrijwel niet overeen. Wel vind ik het mooi als zij van iets kan genieten en ook kan zij er van genieten als ik vol passie haar iets aan het uitleggen ben, de uitleg an sich kan hier niet boeien, maar ze vindt het leuk omdat het voor mij zo leuk is. Hier kan ik het mooie van zien, maar soms ben ik bang dat we op termijn te verschillend denken.

Zelf heb ik niet eerlijk alle kaarten op tafel gelegd. Zou ook hoogst absurd zijn om dit te doen. Proefondervindelijk kom je erachter of het gaat werken, en dat hoort ook zo. Indien je op een eerste date alle discussiepunten wilt gaan behandelen dan blijft er weinig van romantiek en de relatie over.

Maar zelf ben ik wel bang dat het zou kunnen gebeuren dat mijn waardes en normen dusdanig beginnen te botsen dat de relatie niet meer houdbaar blijft. Gedachtes over genderrollen, promiscuïteit, abortus, euthanasie, huwelijk en kinderen zijn thema's die ik voor nu dan ook vaak vermijd. Wel heb ik laten doorschijnen dat als zij nooit zou willen trouwen en kinderen zou willen krijgen dat ik niet verwacht dat ik over een paar jaar nog bij haar kan blijven. Dus gaandeweg leer je elkaar beter kennen. Maar je moet elkaar leren begrijpen en waarderen zoals de ander is. Niet iedereen denkt op een zelfde manier, en in welke relatie dan ook zul je altijd iemand treffen die het niet altijd met je eens is. Je moet het echt met de ander doen. En dat betekent dus ook ooit water bij de wijn doen. En als de ander precies hetzelfde was als jijzelf dan was er ook niets aan.

[Mullog 641]

22 uur geleden zei Vrijheid:

Dit bericht vindt men ook op andere fora.Zo te zien worden de forumleden voor de gek gehouden.

Dan is het wel een heeeel subtiele grap.

[DeThomas 35]

Op 8-10-2016 om 16:53 zei Vartigo:

Gedachtes over genderrollen, promiscuïteit, abortus, euthanasie, huwelijk en kinderen zijn thema's die ik voor nu dan ook vaak vermijd

Is dat niet heel lastig? Dit zijn juist dingen die je met je partner zou moeten kunnen bespreken.

Op het gebied van relaties: Het klopt wat Thorgrem zegt over respect. De vraag is kun jij respect opbrengen voor haar levensvisie, en zij voor de jouwe. Tolerantie en acceptatie van deze kranten zijn mooi voor een samenleving, maar binnen een relatie moet je elkaar aan een hogere standaard kunnen houden. 

Liefde overwint alles is een mooi ideaal, en als je denkt dat dit de partner van je leven is zou ik er voor gaan. Het feit dat je deze vraag stelt en in combinatie met je leeftijd, zie ik her eerlijk gezegd somber in.

Persoonlijk zou ik geen respect op kunnen brengen voor een diepgelovige partner.

[sjako 699]

@TheGuyWithANose

Als persoon zeg ik dat je het een kans moet geven. Als je neutraal advies wilt moet je kijken wat de Bijbel erover zegt. Die zegt dat je het beste kan trouwen in de heer. Maar in de eerste eeuw waren er ook genoeg Christenen met een ongelovige partner. Paulus geeft daarin advies.

In 1 Kor. 7:11 staat

12 Tot de anderen zeg ik echter, ja ik, niet de Heer: Indien een broeder een ongelovige vrouw heeft en zij het nochtans goedvindt bij hem te wonen, dan moet hij haar niet verlaten;  13 en wanneer een vrouw een ongelovige man heeft en hij het nochtans goedvindt bij haar te wonen, moet zij haar man niet verlaten.  14 Want de ongelovige man is geheiligd met betrekking tot [zijn] vrouw, en de ongelovige vrouw is geheiligd met betrekking tot de broeder; anders zouden UW kinderen werkelijk onrein zijn, maar nu zijn zij heilig.

Dus het is niet onmogelijk en je moet hierin je hart volgen, maar wel rekening houden met eventuele consequenties.

[Vartigo 51]

1 uur geleden zei DeThomas:

Is dat niet heel lastig? Dit zijn juist dingen die je met je partner zou moeten kunnen bespreken.

Op het gebied van relaties: Het klopt wat Thorgrem zegt over respect. De vraag is kun jij respect opbrengen voor haar levensvisie, en zij voor de jouwe. Tolerantie en acceptatie van deze kranten zijn mooi voor een samenleving, maar binnen een relatie moet je elkaar aan een hogere standaard kunnen houden. 

Liefde overwint alles is een mooi ideaal, en als je denkt dat dit de partner van je leven is zou ik er voor gaan. Het feit dat je deze vraag stelt en in combinatie met je leeftijd, zie ik her eerlijk gezegd somber in.

Persoonlijk zou ik geen respect op kunnen brengen voor een diepgelovige partner.

Mwa dat valt wel mee. Als ik mij zou moeten beperken tot vrouwen die overal hetzelfde over dachten dan zou ik denk ik heel erg goed moeten zoeken. Hetzelfde geldt ook met vrienden, kan ik mijn hele vriendenkring wel weggooien. Ook mijn familieleden denken anders soms zelfs radicaal anders. Kan mij moeilijk voorstellen dat jij om je heen mensen hebt die het overal met je eens zijn?

Voor heel veel zaken is het gewoon leven en laten leven, in het begin trok ik iets harder aan de verschillen, maar doe dit tegenwoordig minder. Maar het gaat wel belangrijker worden naarmate de jaren verstrijken. Hoe worden de kinderen opgevoed? Komen er wel kinderen? En zo ja hoeveel? Ze verwacht een hogere mate van emancipatie dan ik daadwerkelijk ben. Maar ze is niet bepaald heel erg feministisch ingesteld, was ze dat wel geweest dan was ik allang afgeknapt geweest. Als ik ook geen plannen had om oud met haar te worden dan weet ik niet of ik nu nog een relatie met haar kon hebben. Er zijn zat redenen waarom mijn relatie over kan gaan net zoals dat bij veel anderen relaties het geval is, mijn relatie is daarin niet bijzonder.

Het was natuurlijk wel een ander verhaal geweest als ze minder apathisch was ten opzichte van de politiek/nieuws en in plaats daarvan, bijvoorbeeld dat ze antitheïstisch ingesteld was, tegen het extreem-links aanhing en een op-en-top feminist was.

Overigens stelde ik geen vragen, ik schetste slechts mijn situatie. De TS had vragen niet ik.

Vind het best verdrietig te noemen dat jij zegt geen respect te kunnen hebben voor een diepgelovige partner. Het kan goed zijn dat je dan geen grond ziet voor een relatie en dat daarmee de kous af is. Maar geen respect? Vind dit toch wel extreem klinken. 

[DeThomas 35]

48 minuten geleden zei Vartigo:

Mwa dat valt wel mee. Als ik mij zou moeten beperken tot vrouwen die overal hetzelfde over dachten dan zou ik denk ik heel erg goed moeten zoeken. Hetzelfde geldt ook met vrienden, kan ik mijn hele vriendenkring wel weggooien. Ook mijn familieleden denken anders soms zelfs radicaal anders. Kan mij moeilijk voorstellen dat jij om je heen mensen hebt die het overal met je eens zijn?

Nee absoluut heb ik dat niet. Maar vrienden en mijn partner is een verschil. Mijn partner en ik zijn het ook niet eens over alles, zelfs niet over geloven, maar ze valt niet in het uiterste. Maar respect is een woord dat ik niet makkelijk gebruik. Als ik zeg iemand te respecteren gaat dat over vrij diepe gevoelens van loyaliteit en acceptatie (hoewel het woord acceptatie de lading bij lange na niet dekt). Ik maak dat woord niet goedkoper door te makkelijk te gebruiken.

 

Hier ging het citeren verkeerd

48 minuten geleden zei Vartigo:

 

48 minuten geleden zei Vartigo:

 

48 minuten geleden zei Vartigo:

Voor heel veel zaken is het gewoon leven en laten leven

Dat heb ik ook. Alleen noem ik het geen respect. Respect is echt wel wat meer dan dit. Wat jij beschrijft zou ik tolerantie noemen.

 

48 minuten geleden zei Vartigo:

Maar het gaat wel belangrijker worden naarmate de jaren verstrijken. Hoe worden de kinderen opgevoed? Komen er wel kinderen? En zo ja hoeveel? Ze verwacht een hogere mate van emancipatie dan ik daadwerkelijk ben. Maar ze is niet bepaald heel erg feministisch ingesteld, was ze dat wel geweest dan was ik allang afgeknapt geweest. Als ik ook geen plannen had om oud met haar te worden dan weet ik niet of ik nu nog een relatie met haar kon hebben. Er zijn zat redenen waarom mijn relatie over kan gaan net zoals dat bij veel anderen relaties het geval is, mijn relatie is daarin niet bijzonder.

Dit vind ik echt verbazingwekkend en eerlijk gezegd zelfs kwalijk. Zoals je het beschrijft lijkt het mij een serieuze relatie (tenminste als je over kinderen denkt). Deze verschillen in denkwijze moeten in mijn inziens besproken worden ver voordat er kinderen zijn. Als je na de geboorte van je eerste kind pas gaat bespreken in hoeverre jij bereid bent te emanciperen of dat jij je kinderen perse christelijk wilt opvoeden toon je in mijn ogen gebrek aan respect voor je relatie, je partner en je toekomstige kinderen.

 

48 minuten geleden zei Vartigo:

Overigens stelde ik geen vragen, ik schetste slechts mijn situatie. De TS had vragen niet ik.

Weet ik, ik was alleen nieuwsgierig hoe je een relatie waarin je bepaalde onderwerpen vermijdt die mij wel belangrijk lijken in stand houdt.

48 minuten geleden zei Vartigo:

Vind het best verdrietig te noemen dat jij zegt geen respect te kunnen hebben voor een diepgelovige partner. Het kan goed zijn dat je dan geen grond ziet voor een relatie en dat daarmee de kous af is. Maar geen respect? Vind dit toch wel extreem klinken. 

Mijn respect is niet goedkoop, daarvoor heb ik teveel eigenwaarde en achting voor mijn medemens. Ik heb niks respectabels in het Geloof gezien, los van een aantal universele humanistische waarden die geclaimd worden door het geloof. Als ik iets niet repsectabel vind, respecteer ik het niet, ook niet omdat het toevallig leuk klinkt als je zegt: daar heb ik respect voor.

Geloof raakt de kern van iemand wezen en onderwerpen als opvoeding van kinderen, levensvisie, seksualiteit en meer worden er door beïnvloedt, soms zelf dogmatisch opgelegd, . Die zaken raken ook de relatie, dus er is geen manier om dit buiten te relatie te houden, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de eventuele neiging van je partner tot kantklossen of linedancen of wat dan ook.

Ik hou mijn partner (en mezelf trouwens ook) aan hogere eisen dan ik de man in de straat hou. Mijn partner wil ik kunnen respecteren, de man in de straat hoef ik alleen maar te tolereren.

Over diepgelovige mensen en respect, er is één aspect waar ik een zeker respect voor kan op brengen. Diepgelovige mensen nemen hun geloof vaak niet a-la-carte. In mijn ogen leidt dat tot een ongelukkig leven voor hen, soms ook voor anderen, dus de keuze is niet wenselijk, maar het is in elk geval gene halve keus. Dat is op een manier bewonderenswaardig.

[Vartigo 51]

@DeThomas,

Zoals jij het woord respect gebruikt, weet ik niet of ik dan daadwerkelijk iemand kan noemen voor wie ik 'respect' heb. Vrij diepe gevoelens van loyaliteit en acceptatie. Daar kan ik mij weinig bij voorstellen. Echter noem jij het de woorden niet goedkoop willen maken, voor mijn smaak maak je het te duur. Het gebruik van tolerantie vind ik ook niet op zijn plaats. Het betreft geen persoon die ik verder niet ken, zoals ik zovelen tolereer en daar verder niet bij stil sta. Voor naasten die dicht bij je staan en waarmee je niet alles eens bent vind ik 'tolereren' niet toepasselijk.

Maar ik kan dus opmaken dat jij om de tafel met Mw. DeThomas bent gaan zitten en het over emancipatie, politiek, filosofie, religie, ethische vraagstukken en nog een heleboel andere zaken uitgebreid hebt gesproken? Doet mij eerder denken aan huwelijken in India die dit vooraf wel met hun families bespreken. Voor de keuze voor mijn vriendin is geen gigantisch rationaliseringsproces aan vooraf gegaan, maar het gevoel was daar en de juiste stofjes deden hun werk. Als wij radicaal van elkaar verschilden dan was het een ander verschil geweest. Stel ze zou een open relatie gewild hebben of iets dergelijks dan was het voor mij vanaf dag 1 duidelijk dat het einde verhaal was. Als men zou moeten wachten op een persoon waarbij ik vrij diepe gevoelens van loyaliteit en acceptatie voel kan men heel zijn leven wachten.

Maar heb jij dus wel echt zo'n gesprek gehad vraag ik mij af? Of heb jij eerst een soort karakterschets gemaakt wat voor persoon het moest gaan worden voor jij ging daten? Geen idee hoe ik dit voor mij moet zien. 

Op latere leeftijd kan ik het mij wel voorstellen. Als je bijvoorbeeld op datingssites zou zitten en je kunt het profiel lezen en weet deze zaken al voordat je emotioneel geïnvesteerd in die persoon raakt dan zul je op basis daarvan andere keuzes kunnen maken lijkt mij. Maar dan blijft niets over van het organisch ontstaan en bloeien van de liefde. Is mij dan te berekenend.

[DeThomas 35]

22 uur geleden zei Vartigo:

Zoals jij het woord respect gebruikt, weet ik niet of ik dan daadwerkelijk iemand kan noemen voor wie ik 'respect' heb. Vrij diepe gevoelens van loyaliteit en acceptatie. Daar kan ik mij weinig bij voorstellen. Echter noem jij het de woorden niet goedkoop willen maken, voor mijn smaak maak je het te duur. Het gebruik van tolerantie vind ik ook niet op zijn plaats. Het betreft geen persoon die ik verder niet ken, zoals ik zovelen tolereer en daar verder niet bij stil sta. Voor naasten die dicht bij je staan en waarmee je niet alles eens bent vind ik 'tolereren' niet toepasselijk.

Er zijn best mensen die anders denken dan ik die ik respecteer. Er zijn heel veel mensen die ik ken die anders denken, die ik respecteer. Er zijn zelfs religieuze mensen die ik respecteer. Diepgelovigen zitten daar niet bij. Daar gaat het om. Ik geef mijn respect niet alleen aan de ene persoon die het al eens is met wat ik vind. dat zei ik.

 

22 uur geleden zei Vartigo:

Maar ik kan dus opmaken dat jij om de tafel met Mw. DeThomas bent gaan zitten en het over emancipatie, politiek, filosofie, religie, ethische vraagstukken en nog een heleboel andere zaken uitgebreid hebt gesproken? Doet mij eerder denken aan huwelijken in India die dit vooraf wel met hun families bespreken. Voor de keuze voor mijn vriendin is geen gigantisch rationaliseringsproces aan vooraf gegaan, maar het gevoel was daar en de juiste stofjes deden hun werk. Als wij radicaal van elkaar verschilden dan was het een ander verschil geweest. Stel ze zou een open relatie gewild hebben of iets dergelijks dan was het voor mij vanaf dag 1 duidelijk dat het einde verhaal was. Als men zou moeten wachten op een persoon waarbij ik vrij diepe gevoelens van loyaliteit en acceptatie voel kan men heel zijn leven wachten.

Haha, mw DeThomas :). Nee, we zijn niet letterlijk om de tafel gaan zitten om dat eerst te bespreken. Maar de manier waarop ik een relatie invulling wil geven is niet dat er bepaalde zaken ontweken worden, en je wekte de indruk dat jij bepaalde onderwerpen vermijdt. Dat is helemaal jouw keuze en aangezien ik aanneem dat jouw partner een volwassen vrouw (jij bent toch een man is) en zij het prima vindt dat die onderwerpen niet besproken worden, wie ben ik om daar iets over te zeggen....met uitzondering van hoe jullie je kinderen opvoeden. Dat is een onderwerp dat inderdaad besproken moet worden, omdat het niet alleen jullie aangaat, maar ook een wezen dat compleet van jou afhankelijk gaat zijn de eerste jaren. Een kind opvoeden is uitdaging genoeg, als je tijdens het opvoeden over belangrijke zaken moet gaan harrewarren vind ik dat niet echt verstandig. Het klinkt niet sexy of spontaan, maar inderdaad zijn dergelijk onderwerpen door ons wel eens aan de figuurlijke keukentafel besproken. En ik vind het belangrijk dat moeilijke onderwerpen wel besproken worden. Als je dat al niet met je partner kan doen, met wie moet je het dan doen? Niet de eerste week, overigens. 

Overigens wil ik geen partner die het in alles met me eens is, ik moet er niet aan denken. Maar bepaalde zaken, daar moet nu eenmaal overeenstemming over bereikt worden, en het is zeer verstandig om daar echt tijd voor te maken, voor de kwaliteit van je relatie. En het kan zijn dat bepaalde zaken in de loop der tijd veranderen. Je noemt zelf open relatie. Dat is iets waar iemand in de eerste verliefdheid waarschijnlijk geen behoefte aan heeft, maar na zeven jaar kan daar best interesse in ontstaan.

22 uur geleden zei Vartigo:

Maar heb jij dus wel echt zo'n gesprek gehad vraag ik mij af? Of heb jij eerst een soort karakterschets gemaakt wat voor persoon het moest gaan worden voor jij ging daten? Geen idee hoe ik dit voor mij moet zien. 

Dat heb ik benatwoord. Ik heb net als jij gewoon iemand ontmoet, maar na de eerste verliefdheid zijn we ook niet gaan praten over de moeilijke onderwerpen. Dat heeft ons bijna onze relatie gekost. Ik had wel een bepaald profiel denk ik, een "type". Maar mijn huidige partner (al bijna 13 jaar, niet slecht toch) voldoet niet helemaal aan dat type. Over die verschillen praten we heel vaak.

 

22 uur geleden zei Vartigo:

Op latere leeftijd kan ik het mij wel voorstellen. Als je bijvoorbeeld op datingssites zou zitten en je kunt het profiel lezen en weet deze zaken al voordat je emotioneel geïnvesteerd in die persoon raakt dan zul je op basis daarvan andere keuzes kunnen maken lijkt mij. Maar dan blijft niets over van het organisch ontstaan en bloeien van de liefde. Is mij dan te berekenend.

De spontane opbloeiende liefde is inderdaad heel erg mooi en romantisch. Er zijn een aantal mensen die dat hebben, de meeste mensen hebben het zelfs wel een keer in hun leven. Maar die liefdes houden niet allemaal stand, en degenen die wel stand houden zullen toch ooit aan het praten moeten slaan. 

Wat niet wil zeggen dat mensen niet naar dat ideaal mogen verlangen.

Ik ben niet gelovig, dus het kan zijn dat ik enorm uit mijn nek klets, maar de relatie die een Christen zegt met God te hebben komt op mij inderdaad over als een relatie die er gewoon is, en die niet onderhouden hoeft te worden, dus ik snap waarom je een liefdesrelatie spiegelt aan die relatie. 

[Albert57 7]

Góds Woord (2Cor.6:14-17) is duidelijk: "Trekt niet een ander juk aan met de ongelovigen; want wat mededeel heeft de gerechtigheid met de ongerechtigheid, en wat gemeenschap heeft het licht met de duisternis?15 En wat samenstemming heeft Christus met Belial, of wat deel heeft de gelovige met den ongelovige? 16 Of wat samenvoeging heeft de tempel Gods met de afgoden? Want gij zijt de tempel des levenden Gods; gelijkerwijs God gezegd heeft: Ik zal in hen wonen, en Ik zal onder [hen] wandelen; en Ik zal hun God zijn, en zij zullen Mij een volk zijn. 17 Daarom gaat uit het midden van hen, en scheidt u af, zegt de Heere, en raakt niet aan hetgeen onrein is, en Ik zal ulieden aannemen".

Vragen zijn: Neem je Gods Woord voor waarheid aan; Ben je gelóvig in een systeem (kerk) of kén je de lévende Jezus Christus; Ben je bereid om de traditie te verlaten en Zijn Woord te volgen; Is je lieveling gelóvig...??? 

Let wel: velen zéggen gelovig te zijn, dat zei ik ook voordat ik een persoonlijke relatie met de lévende Jezus Christus kreeg en R.K. was opgevoed...

[Magere Hein 15]

8 minuten geleden zei Albert57:

Góds Woord (2Cor.6:14-17) is duidelijk: "Trekt niet een ander juk aan met de ongelovigen; want wat mededeel heeft de gerechtigheid met de ongerechtigheid, en wat gemeenschap heeft het licht met de duisternis?15 En wat samenstemming heeft Christus met Belial, of wat deel heeft de gelovige met den ongelovige? 16 Of wat samenvoeging heeft de tempel Gods met de afgoden? Want gij zijt de tempel des levenden Gods; gelijkerwijs God gezegd heeft: Ik zal in hen wonen, en Ik zal onder [hen] wandelen; en Ik zal hun God zijn, en zij zullen Mij een volk zijn. 17 Daarom gaat uit het midden van hen, en scheidt u af, zegt de Heere, en raakt niet aan hetgeen onrein is, en Ik zal ulieden aannemen".

Vragen zijn: Neem je Gods Woord voor waarheid aan; Ben je gelóvig in een systeem (kerk) of kén je de lévende Jezus Christus; Ben je bereid om de traditie te verlaten en Zijn Woord te volgen; Is je lieveling gelóvig...??? 

Let wel: velen zéggen gelovig te zijn, dat zei ik ook voordat ik een persoonlijke relatie met de lévende Jezus Christus kreeg en R.K. was opgevoed...

Daar zijn de JG-en dan wel weer wat soepeler in. Eveneens met de bijbel in de hand overigens.

https://www.jw.org/nl/wat-de-bijbel-leert/vragen/gemengd-huwelijk/

Maar ik ben blij te lezen dat Albert57 exact weet wat God vindt en wat echte gelovigen zijn...

[Albert57 7]

6 minuten geleden zei Magere Hein:

Daar zijn de JG-en dan wel weer wat soepeler in. Eveneens met de bijbel in de hand overigens.

https://www.jw.org/nl/wat-de-bijbel-leert/vragen/gemengd-huwelijk/

Maar ik ben blij te lezen dat Albert57 exact weet wat God vindt en wat echte gelovigen zijn...

JG is een sekte volgens Van Dale ("moderne adventistische, anti-kerkelijke christelijke sekte")  én het Handboek van de Wereldgodsdiensten. Niemand weet ooit exáct wat God wil maar iedereen kán Zijn wil vinden in een goede en betrouwbare Bijbel; Zijn Woord. De aanmatigende stelling die jij mij toeschrijft is verwerpelijk; een teken van zwakheid...

[Magere Hein 15]

13 minuten geleden zei Albert57:

JG is een sekte volgens Van Dale ("moderne adventistische, anti-kerkelijke christelijke sekte")  én het Handboek van de Wereldgodsdiensten. Niemand weet ooit exáct wat God wil maar iedereen kán Zijn wil vinden in een goede en betrouwbare Bijbel; Zijn Woord. De aanmatigende stelling die jij mij toeschrijft is verwerpelijk; een teken van zwakheid...

Waar het mij om ging is dat TS advies nodig heeft. En dan kun je soms zelfverzekerde kennis beter voor je houden.

[Willempie 1.410]

48 minuten geleden zei Magere Hein:

Waar het mij om ging is dat TS advies nodig heeft. En dan kun je soms zelfverzekerde kennis beter voor je houden.

Heb jij het juiste advies voor de vraagsteller? Misschien heb ik er over heen gelezen hoor. Dat kan. Ik bedoel dit niet sarcastisch maar ik heb gewoon geen zin om alles terug te lezen.

[Magere Hein 15]

1 uur geleden zei Willempie:

Heb jij het juiste advies voor de vraagsteller? Misschien heb ik er over heen gelezen hoor. Dat kan. Ik bedoel dit niet sarcastisch maar ik heb gewoon geen zin om alles terug te lezen.

Wat is HET juiste advies. Ik dacht het iets humanistischer aan te pakken...

 

[Vrijheid 35]

Op 8-10-2016 om 15:17 zei TheGuyWithANose:

Hoewel dit een terugkerend thema is op het internet, moet ik je in dit geval toch corrigeren. Ik ben deze discussie gestart omdat ik graag advies wilde over hoe ik naar deze situatie moet kijken. Dit voornamelijk omdat ik het zelf gewoon niet meer wist. Als je me daarin kan helpen dan wordt dat zeer gewaardeerd, maar als je hier niets over te zeggen hebt, zou ik je vriendelijk doch dringend willen verzoeken om niet verder te reageren.

Je zit met iets was niet relevant is weet je haar stoffelijkheid en heb je zielsverwantschap in de liefde is het respect totaal aan haar zal het niet liggen,bij jou ontbreekt het een of ander  blijkbaar.

[Vartigo 51]

Op 12-10-2016 om 20:17 zei DeThomas:

Er zijn best mensen die anders denken dan ik die ik respecteer. Er zijn heel veel mensen die ik ken die anders denken, die ik respecteer. Er zijn zelfs religieuze mensen die ik respecteer. Diepgelovigen zitten daar niet bij. Daar gaat het om. Ik geef mijn respect niet alleen aan de ene persoon die het al eens is met wat ik vind. dat zei ik.

Haha, mw DeThomas :). Nee, we zijn niet letterlijk om de tafel gaan zitten om dat eerst te bespreken. Maar de manier waarop ik een relatie invulling wil geven is niet dat er bepaalde zaken ontweken worden, en je wekte de indruk dat jij bepaalde onderwerpen vermijdt. Dat is helemaal jouw keuze en aangezien ik aanneem dat jouw partner een volwassen vrouw (jij bent toch een man is) en zij het prima vindt dat die onderwerpen niet besproken worden, wie ben ik om daar iets over te zeggen....met uitzondering van hoe jullie je kinderen opvoeden. Dat is een onderwerp dat inderdaad besproken moet worden, omdat het niet alleen jullie aangaat, maar ook een wezen dat compleet van jou afhankelijk gaat zijn de eerste jaren. Een kind opvoeden is uitdaging genoeg, als je tijdens het opvoeden over belangrijke zaken moet gaan harrewarren vind ik dat niet echt verstandig. Het klinkt niet sexy of spontaan, maar inderdaad zijn dergelijk onderwerpen door ons wel eens aan de figuurlijke keukentafel besproken. En ik vind het belangrijk dat moeilijke onderwerpen wel besproken worden. Als je dat al niet met je partner kan doen, met wie moet je het dan doen? Niet de eerste week, overigens. 

Overigens wil ik geen partner die het in alles met me eens is, ik moet er niet aan denken. Maar bepaalde zaken, daar moet nu eenmaal overeenstemming over bereikt worden, en het is zeer verstandig om daar echt tijd voor te maken, voor de kwaliteit van je relatie. En het kan zijn dat bepaalde zaken in de loop der tijd veranderen. Je noemt zelf open relatie. Dat is iets waar iemand in de eerste verliefdheid waarschijnlijk geen behoefte aan heeft, maar na zeven jaar kan daar best interesse in ontstaan.

Dat heb ik benatwoord. Ik heb net als jij gewoon iemand ontmoet, maar na de eerste verliefdheid zijn we ook niet gaan praten over de moeilijke onderwerpen. Dat heeft ons bijna onze relatie gekost. Ik had wel een bepaald profiel denk ik, een "type". Maar mijn huidige partner (al bijna 13 jaar, niet slecht toch) voldoet niet helemaal aan dat type. Over die verschillen praten we heel vaak.

De spontane opbloeiende liefde is inderdaad heel erg mooi en romantisch. Er zijn een aantal mensen die dat hebben, de meeste mensen hebben het zelfs wel een keer in hun leven. Maar die liefdes houden niet allemaal stand, en degenen die wel stand houden zullen toch ooit aan het praten moeten slaan. 

Wat niet wil zeggen dat mensen niet naar dat ideaal mogen verlangen.

Ik ben niet gelovig, dus het kan zijn dat ik enorm uit mijn nek klets, maar de relatie die een Christen zegt met God te hebben komt op mij inderdaad over als een relatie die er gewoon is, en die niet onderhouden hoeft te worden, dus ik snap waarom je een liefdesrelatie spiegelt aan die relatie. 

Ben benieuwd wat onder jouw definitie van diepgelovig valt. Iemand die een zekerheid heeft in het geloof, en wekelijks naar de kerkviering gaat en in bepaalde dogmatische leerstellingen geloofd, kan dus niet dat respect van jouw krijgen? 

Alles verloopt met een bepaalde wisselwerking. Ik heb bepaalde ideeën, zij heeft bepaalde ideeën. Zonder dat wij hier over gesproken hebben weet ik dat deze niet naadloos op elkaar aansluiten. En die andere overtuigingen zijn dan ook de persoon zijn recht om te hebben. Dat kinderen een autonoom schepsel zijn ben ik het mee eens. Ik heb dan ook niet de overtuiging dat de kinderen maakbaar zijn en verwacht ook niet dat ouders hun normen en waarden over kunnen brengen op hun kinderen. Weliswaar hebben de ouders een grote invloed, het kind is een autonoom individu en zal zijn eigen keuzes maken. Het is wel idealer als er een grote samenhang is tussen overtuigingen die te vinden zijn bij vader en moeder en dat het kind zo een coherent referentiekader vanuit thuis meekrijgt. Dit ideaalbeeld sluit voor velen niet aan bij de realiteit, blijkbaar is dat bij jou wel het geval. Zelf ben ik een denker, die over verscheidene zaken kan beschouwen, het nieuws volgt, opinies leest. Daar is mijn vriendin niet van die is praktischer van aard en denkt daar niet over na. Dus ik heb die overlap in ieder geval niet, maar is ook geen vereiste.

Zelf ben ik conservatief van aard, ben altijd bijvoorbeeld al conservatiever geweest dan mijn ouders. En in discussies met leeftijdsgenoten bemerk ik ook dat anderen ontvankelijker zijn voor het hedendaagse populaire D66-gedachtegoed en dergelijke andere ideeën. Dit uit zich in bepaalde ideeën die ik heb. Zo ben ik tegen de abortuswetgeving, is niet eens religieus gemotiveerd, ook vanuit seculier oogpunt vind ik dit vrijwel het meest immorele wat er bestaat. De ongeborenen zijn mij uiterst dierbaar en de huidige wetgeving die deze autonome wezentjes het recht op leven ontzegt gaat mij diep aan het hart. Het recht voor leven staat boven het recht van de vrouw voor wie het ongetwijfeld ongelukkig uitkomt. Dit is wel een voorbeeld van een overtuiging waar ik zeer voorzichtig mee omga. Het is niet salonfähig meer in de kringen waarin ik vertoef om je negatief ten opzichte van abortus uit te laten.

In zekere zin kan ik daardoor mijn diepste overtuigingen niet delen dat maakt het wel dat hier een bevreemdende werking vanuit gaat. Mijn vriendin en voor zover ik weet iedereen van de mensen die mij nabij is, is voor de abortuswetgeving. Dus op dit punt heb ik het nooit met mijn vriendin overgehad. Wel heb ik gezegd dat stel: ze wordt zwanger, dat het wat mij betreft altijd welkom is. Zij denkt hier anders over en voor haar is het een reële optie dat ze voor een abortus kiest mocht het zich nu voordoen. Nu is het weliswaar hypocriet om op dit punt de confrontatie uit de weg te gaan. Maar mocht het zover komen en ze is zwanger, dan zal dit wel ter sprake komen en als ze dan kiest voor een abortus dan is het daarmee voor mij duidelijk dat de verschillen tussen ons te groot zijn gebleken. Open relatie is nooit een optie geweest en dit hebben we al uitgesloten. Mocht ze hierop terugkomen en ze is er nieuwsgierig naar en ze neemt polshoogte bij mij, dan is dat direct einde relatie. Ook over huwelijk en kinderen hebben wij het gehad, voor haar is dit minder van belang en ze denkt er nog niet zover aan, maar ze wil op termijn wel trouwen en kinderen. De verschillen tussen ons botsen tot op bepaalde hoogte, deze kunnen in bepaalde situaties zorgen voor een breuk. En daar ben ik mij al langer bewust van. Tot nu toe zoek ik de confrontatie niet bewust op en bespreek ik in plaats daarvan datgene wat voor ons nu relevant is. Als ik de conflicten en de meest fundamentele zaken bewust aan zou halen en mij hier flink druk over zou maken dan denk ik dat ik daarmee een bom onder mijn relaties/vriendschappen leggen. Ben zelf meer van het leven en laten leven.

Mocht het tot een breuk komen dan is dat voor mij een les dat die zaken toch fundamenteler van aard bleken dan ik gedacht had en dan is het zaak om daar voor aanvang van een volgende relatie beter mee aan de slag te gaan.

Op het punt van de relatie met God ga ik er niet in mee. Het is geen relatie die er simpel weg is. Maar het kost ook veel werk om te onderhouden. Kerkgang, verscheidene riten, het lezen van de Bijbel etc. Het traint de mens in het meta-narratief van zijn geloof. Geloof moet niet slechts met het hoofd geloofd worden maar ook beleden worden. Anders verwatert daarmee de band die de mens met het goddelijke ervaart. Althans dat is mijn perspectief. 

[DeThomas 35]

19 uur geleden zei Vartigo:

Op het punt van de relatie met God ga ik er niet in mee. Het is geen relatie die er simpel weg is. Maar het kost ook veel werk om te onderhouden. Kerkgang, verscheidene riten, het lezen van de Bijbel etc. Het traint de mens in het meta-narratief van zijn geloof. Geloof moet niet slechts met het hoofd geloofd worden maar ook beleden worden. Anders verwatert daarmee de band die de mens met het goddelijke ervaart. Althans dat is mijn perspectief. 

Dan nog vraag ik me af hoe je kunt bewijzen dat God in die relatie investeert, het lijkt me nogal eenzijdig. Maar dat zal wel een verschil in referentieakder zijn.

Maar als ik je hele verhaal lees, kan ik steeds minder begrip voor je zienswijze opbrengen. Toevallig delen jij en ik het standpunt over abortus, tenminste voor 90 %. Ik ben tegen abortus, alhoewel ik mij situaties voor kan stellen waarin een abortus niet alleen wenselijk is, maar zelfs moreel de juiste keuze (als de zwangerschap het leven van de moeder bedreigt bijvoorbeeld, het kind kan niet overleven zonder de moeder). Het is een standpunt dat ik niet verberg, tegenover wie dan ook. Ik zie namelijk geen enkele reden om het te verbergen, het is een volstrekt legitiem standpunt namelijk. Als mensen me daarop aan wensen te spreken graag. 

Ik heb het idee dat jouw persoonlijkheid en de mijne op bepaalde punten verschillen. Ik zoek en wil juist de confrontatie, je zou zelfs kunnen zeggen dat ik me pas goed voel als de zaken botsen. Ik snap ook niet hoe mensen kunnen zeggen "ik ben de zwarte pieten discussie zo moe." Die discussie gaat over hele belangrijke zaken en een samenleving zou die juist moeten voeren (bij voorkeur op een wat verhevener niveau dan nu gebeurt).

Mijn definitie van diepgelovig ....lastig uit te leggen. Ik kan beter omschrijven wat ik er niet mee bedoel. Je hebt van die mensen die me Kerts, Pasen, begfrafenissen en huwelijken in een kerk komen en daarom "gelovig" genoemd worden. Of mensen die "op hun eigen manier" geloven. Nu is dat niet echt heel indrukwekkend, en die mensen die ik niet diepgelovig noemen. Creationisten wel, wat wij buitenstaanders "zwarte kousen" noemen ook, Herboren Christene...dat soort mensen zou ik als diepgelovig bestempelen.

 

[Modestus 137]

Op 7-10-2016 om 22:23 zei TheGuyWithANose:

Waar ik bang voor ben is dat als ik haar mee uit vraag, en het wordt wat, dat de relatie daar uiteindelijk op stuk zal lopen.

Die risico heb je wel. Deze film illustreert het heel goed.