Miljoenen mensen verdwenen, 2e kans?

[Robert Frans 1.542]

Ben het gedeeltelijk met je eens. Maar ik denk dat je moet kijken naar een levensbeschouwing die kan ontsporen bij mensen. En atheïsme kan, net zoals theïsme, een onderdeel zijn van die levensbeschouwing. Maar ik zie het niet als een levensbeschouwing op zichzelf. Het zegt iets over het wel of niet geloven in het bestaan van God, verder niet. Neem communisme. Dit is in bijna alle gevallen gelinkt aan atheïsme. Het voorbeeldje wat ik gaf is misschien wat flauw, maar ik gebruikte het bewust. Dit om te laten zien dat het al dan niet geloven in God niet de levensbeschouwing zelf is. Echter is het wel een belangrijk onderdeel daarvan.

Daarom probeer ik dus altijd te schrijven over atheïstische denkwijzen en niet over atheïsme an sich. En ik geloof dus ook dat élke levensbeschouwing vatbaar is voor extremisme, zelfs nog de meest tolerante. Misschien wel júíst de meest tolerante. Want binnen elke levensbeschouwing is er iets wat men niet kan tolereren, omwille van de levensbeschouwing, en een levensbeschouwing die erop prat gaat zo tolerant te zijn, ziet vaak veel minder goed waarin zij níét tolerant is.

Communisme is een sociale en politieke ideologie met het socialistische standpunt dat alle klassen gelijk moeten zijn. Het is niet gefundeerd op atheïsme, hoewel communisme wel vaak gelinkt is aan atheïsme, maar dus óók aan het christendom bijvoorbeeld. Maar waarom is atheïsme dan zo vaak een onderdeel daarvan en niet theïsme? Als je dan kijkt naar de grondleggers en uitdragers van het communisme in de Sovjet-Unie (Marx, Lenin, Stalin) dan hebben zij verschillende redenen om tegen religie te zijn. Marx vindt religie het opium van het volk, dat als randverschijnsel moest worden verwijderd. Het hield de lagere klasse dom, vond hij. Lenin benadrukt dat religie onverzoenlijk is met socialisme. Stalin nam het gedachtegoed grotendeels over en had ook zelf slechte ervaringen met religie vanuit zijn jeugd, vanwege een gedwongen vertrek uit de Orthodoxe kerk doordat hij verboden boeken las. Ik wil er niet te lang over uitweiden, maar ik denk dus dat atheïsme en theïsme uitkomsten of onderdelen zijn binnen een ideologie of levensbeschouwing. En als iemand ontspoort, moet je dan eerder kijken naar welke levensbeschouwing of religie iemand aanhangt, dan naar enkel het feit of iemand wel of niet in God gelooft.

Klopt, dat probeerde ik ook te omschrijven. Mogelijk ben ik daarin niet heel duidelijk geweest, dat kan. Het blijft lastige materie om zo helder mogelijk over te schrijven. Daarom probeerde ik dus ook aan te geven dat er zowel theïstische als atheïstische levensbeschouwingen zijn waarin geweld is gepleegd en of waarin mensen onderdrukt werden. Je kan dan dus niet stellen dat alleen theïstische of alleen atheïstische levensbeschouwingen voor geweld zorgen. De communistische ideologieën waren dus ook, zoals jij zei, atheïstisch en vaak zelfs ook vijandelijk tegenover religies. Ze waren dus misschien niet het atheïsme of het communisme zélf, maar ze hadden die eigenschappen dus wel in zich.

Net zoals het christendom niet het theïsme is, maar wel als eigenschap theïstisch is. Binnen het theïsme heb je ook verschillende godsdiensten en levensbeschouwingen, met de meest uiteenlopende godsbeelden, van monotheïstisch tot polytheïstisch, van relativistisch tot absolutistisch. Net zoals je dus niet kunt stellen dat het atheïsme voor ellende zorgt, maar wel dat atheïstische levensbeschouwingen kunnen ontsporen, zo kun je hetzelfde ook niet en wel over theïstische levensbeschouwingen stellen. Voor sommige atheïsten is dat echter (nog) moeilijk te bevatten, net zoals het voor theïsten moeilijk kan zijn te beseffen dat atheïsten niet altijd zulke enge mensen zijn.

[Bonjour 80]

Even kort.

Waar ik moeite mee heb is dat je een levensbeschouwingen extrapoleert die vol staan van dogma's naar een groep die liever zonder dogma's werkt. Ik vraag me af of zo'n extrapolatie wel geldig is.

Ik denk ook dat levensbeschouwingen met centrale leiding wel eerder geneigd zijn tot geweld dan levensbeschouwingen zonder een dergelijke neiging.

[Robert Frans 1.542]

Even kort.

Waar ik moeite mee heb is dat je een levensbeschouwingen extrapoleert die vol staan van dogma's naar een groep die liever zonder dogma's werkt. Ik vraag me af of zo'n extrapolatie wel geldig is.

Iedere levensbeschouwing, theïstisch of atheïstisch, heeft wel één of meerdere dogma's, ofwel absolute zekerheden waar niemand aan mag tornen. Zo heeft bijvoorbeeld het westerse secularisme ook zo haar absolute zekerheden: de democratie, steeds meer ook het homohuwelijk, de universele rechten van de mens, de "war on drugs," de vrije markt, etc. En de idee dat dogma's niet bestaan en men dus nergens zeker over kan zijn, is natuurlijk ook net zo goed een dogma als men daar niet aan wil tornen.

Ik denk ook dat levensbeschouwingen met centrale leiding wel eerder geneigd zijn tot geweld dan levensbeschouwingen zonder een dergelijke neiging.

Kan, maar dat hoeft niet per se. Een centrale leiding kan tot oorlog oproepen, maar kan juist ook extremistische tendensen indammen. Terwijl levensbeschouwingen zonder centrale leiding, waar men dus aan niemand echt verantwoording hoeft af te leggen, juist veel vatbaarder kunnen zijn voor sektarismen.

Denk bijvoorbeeld aan de islam, die geen centrale leiding kent maar dus wel extremistische tot terroristische groeperingen die aan niemand iets gelegen zijn. Terwijl op dit moment de katholieke Kerk bijvoorbeeld juist vooral een dempende en stabiliserende invloed heeft op al te radicale gelovigen, of dat in elk geval probeert uit te oefenen, en ook haar meer gewelddadige verleden heeft kunnen achterlaten.

In de politiek zie je ook terug dat een land zonder sterke regering kan vervallen in stammenstrijd en een straffeloze opkomst van extremistische tendensen. Maar ook dat een land juist als een geolied geheel de strijd kan aangaan tegen alles wat haar niet zint, als zij dus wél een sterke regering heeft. Kortom, zowel centralisatie als decentralisatie hebben hun voordelen en nadelen.

Als je dit dan weer betrekt op wel of geen dogma's, dan zie je dat het aanhouden van veel dogma's misschien meer intolerantie in de hand kan werken, maar ook juist een stabiliserende invloed kan hebben op de levensbeschouwing. Want als vaststaat wat men wel en niet gelooft en elke stelling daaraan getoetst moet worden, dan kan er minder neiging tot sektarisme ontstaan. Terwijl een zogenoemde dogmaloze religie een dergelijk controlemechanisme niet kent en men dus in feite alles kan beweren wat men wil. Kortom, het hebben van veel of weinig dogma's heeft dus ook haar voordelen en nadelen.

[Hitchens 134]

Flauw. Mijn vergelijking was puur semantisch.

Niet eens flauw bedoeld... De hele kwestie is er een van semantiek... En daardoor is de stelling "Atheïsme is een inhoudsloos begrip" onwaar: hij beschrijft een situatie/toestand waarin mensen (bewust of onbewust) leven zonder besef van/gevoel van verantwoordelijkheid richting een god of goden.

En daarmee krijgt een toestand/situatie die (voor zover mensen zich niet bewust zijn - en dan gaat het over de persoon in wie het niet eens op komt om na te denken over "god" of "goden"...) die op zichzelf "leeg of inhoudsloos" zou kunnen zijn, toch inhoud... In ieder geval voor de persoon die de term hanteert. Want dat doet die persoon bewust, en met een reden en doel... Want was men zich de kwestie niet bewust, en had men geen reden of doel, dan zou de term "atheïsme" überhaupt niet gebruikt worden of zijn ontstaan...

Ik snap weinig van je redenatie. Atheisme heeft inhoud omdat de personen die atheist zijn de term atheisme bewust gebruiken, anders zou de term niet bestaan? Ik raakte door de slashes en haakjes de draad kwijt...

[Hitchens 134]

Communistische regimes zijn nogal paranoïde en zien iedereen en alles als concurrentie in de machtsstrijd. Daar komt totalitarisme om de hoek kijken: de drijvende factor achter het elimineren van concurrentie. Afwezigheid van die concurrentie (waar religie of relig. autoriteit dus ook onder valt) is dus het streven. En dus is atheïsme hieraan inherent (afwezigheid van een in dit geval concurrerende factor). Is het dan de drijvende factor? Nee, dat is dus totalitarisme. Dit soort regimes zijn qua gedachtegang en -goed over het algemeen erg irrationeel, daar ligt m.i. het probleem.

Ik heb de discussie niet geheel doorgelezen maar ik denk dat dit wel ogeveer was waar het over ging.

Exact. En deze discussie is ook niet bedoeld om atheisme vrij te pleiten. Echter als atheisme een bloederige overtuiging wordt genoemd in het kader van de discussie over Stalin, dan heeft men m.i. weinig begrepen van de geschiedenis en van begripshantering.

[Hitchens 134]

Net zoals je dus niet kunt stellen dat het atheïsme voor ellende zorgt, maar wel dat atheïstische levensbeschouwingen kunnen ontsporen, zo kun je hetzelfde ook niet en wel over theïstische levensbeschouwingen stellen. Voor sommige atheïsten is dat echter (nog) moeilijk te bevatten, net zoals het voor theïsten moeilijk kan zijn te beseffen dat atheïsten niet altijd zulke enge mensen zijn.

Helemaal mee eens.

[Hendrik-NG 220]

Ik snap weinig van je redenatie. Atheisme heeft inhoud omdat de personen die atheist zijn de term atheisme bewust gebruiken, anders zou de term niet bestaan? Ik raakte door de slashes en haakjes de draad kwijt...

Dan maar zonder haakjes:

- Een persoon die geen enkel benul heeft van "god" of "goden", zich daarom ook niet mengt in discussies over het al of niet bestaan van goden omdat hij er totaal geen weet van heeft, zal zichzelf nooit atheïst noemen.

- Hij zal dat niet doen, omdat het gebruik van de term al vanzelf in houdt dat men in ieder geval weet heeft van discussies rond het onderwerp "god/goden".

- Als die term dan toch wordt gebruikt om een toestand/situatie mee aan te duiden, zoals een toestand zonder geloof in god(en), dan doet men dat bewust.

- Dat doet men bewust om die situatie te onderscheiden van de situatie van personen die wél in god/goden geloven.

- Maar de persoon die daar totaal geen weet van heeft, van discussies over een al of niet bestaan van goden, zal dat onderscheid nooit maken. Het zegt hem niets. Hij kent de term zelfs niet...

- De term "atheïsme" is dus nooit een inhoudsloos begrip... Hij heeft altijd een "lading".

[Hitchens 134]

Ok duidelijker. Echter een persoon die geen enkel benul heeft van God, zal zich misschien geen atheïst noemen, maar is dat wel (zonder dat hij het weet). Afwezigheid van geloof valt nu eenmaal binnen het brede begrip atheïsme. Voor de persoon heeft het begrip dan geen betekenis. Voor de buitenwereld is het een atheïst, waarbij het atheïsme inhoudsloos is. Naarmate een persoon een steeds bewustere keuze maakt om niet in God te geloven, krijgt het begrip inderdaad iets van een betekenis, in die zin dat er meer over nagedacht is, waarom men atheïst is. Maar die betekenis heeft alleen op een bepaalde manier waarde, omdat er zoiets bestaat als theïsme.

[Hendrik-NG 220]

Ok duidelijker. Echter een persoon die geen enkel benul heeft van God, zal zich misschien geen atheïst noemen, maar is dat wel (zonder dat hij het weet).

Nou... Hij zou ook zo maar een godgelovige kunnen zijn zonder dat hij het weet...

(Zie b.v. Paulus, Romeinenbrief hfdst 2, verzen 14-16 )

[Olorin 154]

Ah ja, de anonieme christen visie van Karl Rahner, maar dan atheïstisch uitgewerkt.

[Humanist 0]

Ik snap weinig van je redenatie. Atheisme heeft inhoud omdat de personen die atheist zijn de term atheisme bewust gebruiken, anders zou de term niet bestaan? Ik raakte door de slashes en haakjes de draad kwijt...

Dan maar zonder haakjes:

- Een persoon die geen enkel benul heeft van "god" of "goden", zich daarom ook niet mengt in discussies over het al of niet bestaan van goden omdat hij er totaal geen weet van heeft, zal zichzelf nooit atheïst noemen.

Irrelevant. Ik noem mezelf ook niet atheïst, tenzij ik enkel met gelovigen ben en erom wordt gevraagd. Het is geen identiteit.

- Hij zal dat niet doen, omdat het gebruik van de term al vanzelf in houdt dat men in ieder geval weet heeft van discussies rond het onderwerp "god/goden".

- Als die term dan toch wordt gebruikt om een toestand/situatie mee aan te duiden, zoals een toestand zonder geloof in god(en), dan doet men dat bewust.

- Dat doet men bewust om die situatie te onderscheiden van de situatie van personen die wél in god/goden geloven.

- Maar de persoon die daar totaal geen weet van heeft, van discussies over een al of niet bestaan van goden, zal dat onderscheid nooit maken. Het zegt hem niets. Hij kent de term zelfs niet...

- De term "atheïsme" is dus nooit een inhoudsloos begrip... Hij heeft altijd een "lading".

Met al deze punten eens, waaruit dus zou volgen dat atheïsme slechts iets inhoudt wat je níét bent, jouw conclusie (laatste streepje dus) is m.i. dus een non sequitur. Geen idee hoe je erbij komt. Het woord atheïsme heeft wel ee lading in sommige kringen ja. Komt door (veelal negatieve) connotaties en/of onwetendheid.

[Bonjour 80]

Iedere levensbeschouwing, theïstisch of atheïstisch, heeft wel één of meerdere dogma's, ofwel absolute zekerheden waar niemand aan mag tornen. Zo heeft bijvoorbeeld het westerse secularisme ook zo haar absolute zekerheden: de democratie, steeds meer ook het homohuwelijk, de universele rechten van de mens, de "war on drugs," de vrije markt, etc. En de idee dat dogma's niet bestaan en men dus nergens zeker over kan zijn, is natuurlijk ook net zo goed een dogma als men daar niet aan wil tornen.

Nogmaals, een religie als het katholieke geloof staat bol van dogma's. Tientallen, wellicht wel honderden. Ook dogma's die totaal nergens uit af te leiden zijn. Tussen twee groepen kunnen tegenstrijdige dogma's gehanteerd worden en niemand kan erover een uitspraak doen welke correct is.

Een daar komen de maatschappelijke dogma's zoals jij noemt, waarvan ik me al meer afvraag of het dogma's zijn bovenop. Maar die zijn niet van belang in de discussie hier, want die zouden vergelijkbaar zijn met de inrichting van een maatschappij gebaseerd op een atheïstische levensbeschouwing.

Dogma's die daar bij horen zouden kunnen zijn: 'Alle mensen hebben gelijke rechten' en 'De gulden regel is een basis principe voor inrichting van een maatschappij'. Ik vraag me af of je veel meer nodig hebt.

Hoe intuïtiever de dogma's, hoe gemakkelijker het is om mensen eraan te binden en dus hoe minder weerstand.

Ik weet zeker dat de vorm van een levensbeschouwing meer of minder tolerantie bewerkstelligd. De manier waarop in een heilig boek over ongelovigen gesproken wordt heeft natuurlijk invloed hoe ermee omgegaan wordt. De manier waarop het woord naaste uitgelegd wordt, kan massa's doden tot gevolg hebben.

De strijd in Noord-Ierland is niet religieus, maar meer politiek van aard.

Misschien. Maar waarom zou dat ook niet voor de vervolging van christenen gelden binnen communistische regiems? En als dat zo is, dan heb jij wel een hele wankele basis voor je extrapolatie.

Kan hij die mensen nog als gelijkwaardig zien?

Natuurlijk. Ik vind het eigenlijk een belediging dat je daaraan twijfelt. Maar dat houdt nog niet in dat elke mening gelijkwaardig is.

[Hendrik-NG 220]

Ik snap weinig van je redenatie. Atheisme heeft inhoud omdat de personen die atheist zijn de term atheisme bewust gebruiken, anders zou de term niet bestaan? Ik raakte door de slashes en haakjes de draad kwijt...

Dan maar zonder haakjes:

- Een persoon die geen enkel benul heeft van "god" of "goden", zich daarom ook niet mengt in discussies over het al of niet bestaan van goden omdat hij er totaal geen weet van heeft, zal zichzelf nooit atheïst noemen.

Irrelevant. Ik noem mezelf ook niet atheïst, tenzij ik enkel met gelovigen ben en erom wordt gevraagd. Het is geen identiteit.

Het is dus een term die gebruikt wordt op het moment dat "levensbeschouwingen" botsen, met elkaar "in gesprek zijn". Het feit dat ook jij, in gesprek met "gelovigen", aangeeft "atheïst" te zijn, wijst er al op dat mijn opmerking niet irrelevant is. In die context (het gesprek met andersdenkenden) heeft het begrip inhoud.

- Hij zal dat niet doen, omdat het gebruik van de term al vanzelf in houdt dat men in ieder geval weet heeft van discussies rond het onderwerp "god/goden".

- Als die term dan toch wordt gebruikt om een toestand/situatie mee aan te duiden, zoals een toestand zonder geloof in god(en), dan doet men dat bewust.

- Dat doet men bewust om die situatie te onderscheiden van de situatie van personen die wél in god/goden geloven.

- Maar de persoon die daar totaal geen weet van heeft, van discussies over een al of niet bestaan van goden, zal dat onderscheid nooit maken. Het zegt hem niets. Hij kent de term zelfs niet...

- De term "atheïsme" is dus nooit een inhoudsloos begrip... Hij heeft altijd een "lading".

Met al deze punten eens, waaruit dus zou volgen dat atheïsme slechts iets inhoudt wat je níét bent, jouw conclusie (laatste streepje dus) is m.i. dus een non sequitur. Geen idee hoe je erbij komt. Het woord atheïsme heeft wel een lading in sommige kringen ja. Komt door (veelal negatieve) connotaties en/of onwetendheid.

Als een begrip pas een lading krijgt "tijdens het gesprek met een ander", of bij het vergelijken van de ene toestand met de andere, dan heeft dat begrip een "lading", "inhoud". NB: dat geldt gewoon voor alle begrippen. Elk woord dat bij communicatie gebruikt wordt heeft betekenis. Het is dus niet zozeer dat mijn conclusie niet volgt uit het voorgaande (want dat doet hij wel degelijk). Maar het is meer een "open deur"...

Ik neem je, in een gedachtenexperiment, mee naar een afgelegen eiland in de Stille Oceaan. Stél dat daar een groep mensen woont die nog nooit contact heeft gehad met de wereld buiten hun eiland, en stél dat die mensen worden geboren zonder enig "aangeboren besef van God". (De kwestie is hier niet of een mens al of niet een aangeboren besef van God hééft!)

Die mensen zullen geen woord kennen dat "atheïsme" betekent. Eens? Het zal niet in ze opkomen om hun "levensbeschouwelijke situatie" te omschrijven als een "situatie zonder geloof in god(en)". Ook eens?

Nu komt er een boot met "missionarissen" aan bij dat eiland, en de inwoners van dat eiland komen voor het eerst in aanraking met godgelovigen en het idee van "god/goden". Pas op dat moment zouden ze een verschil kunnen opmerken tussen hen en die missionarissen, en dat verschil kunnen omschrijven als een "situatie zonder en met geloof in god(en)"... Pas daar ontstaat een begrip als "atheïsme", en krijgt het meteen zijn "lading" en "inhoud".

De term "atheïsme" is dus nooit een inhoudsloos begrip... Hij heeft altijd een "lading". Want het begrip atheïsme houdt iets in wat je níét bent, in vergelijking met je "tegenpool"... Die laatste toevoeging is essentieel... Want héb je niets te vergelijken, dan ben je als die "geïsoleerde eilandbewoner".

[Bonjour 80]

Ook het woord niet-postzegelverzamelaar heeft betekenis. Jij weet exact wat ik ermee bedoel. De hobby is echter leeg. Er zijn geen activiteiten die een niet-postzegelverzamelaar doet. 'Niet naar een postzegelbeurs gaan' is geen activiteit.

[Olorin 154]

Er zijn geen activiteiten die een niet-postzegelverzamelaar doet. 'Niet naar een postzegelbeurs gaan' is geen activiteit.

Om eerlijk te zijn ken ik geen niet-postzegelverzamelaars die boeken over het niet-verzamelen schrijven of tegen het verzamelen. Ook ken ik er geen die zich actief als zodanig profileren, fora oprichten of zelfs hun natie als zodanig profileren.

[Bonjour 80]

Ik ken ook geen postzegelverzamelaars die langs deuren gaan en proberen niet-verzamelaars te ronselen en de niet-verzamelaars bang maken met het moment dat je sterft waarbij al je verzamelde postzegels geteld worden. Want oh wee, als je niet voldoende postzegels hebt, dan mag je na je dood nooit meer postzegels verzamelen.

[Hendrik-NG 220]

Ik ken ook geen postzegelverzamelaars die langs deuren gaan en proberen niet-verzamelaars te ronselen en de niet-verzamelaars bang maken met het moment dat je sterft waarbij al je verzamelde postzegels geteld worden. Want oh wee, als je niet voldoende postzegels hebt, dan mag je na je dood nooit meer postzegels verzamelen.

Ergo: de vergelijking gaat niet op...

[Hitchens 134]

Ok duidelijker. Echter een persoon die geen enkel benul heeft van God, zal zich misschien geen atheïst noemen, maar is dat wel (zonder dat hij het weet).

Nou... Hij zou ook zo maar een godgelovige kunnen zijn zonder dat hij het weet...

(Zie b.v. Paulus, Romeinenbrief hfdst 2, verzen 14-16 )

Een atheist die tegelijk ook anoniem christen is? Spreken we in dat geval van een 'win-win situatie'?

[Bonjour 80]

Ergo: de vergelijking gaat niet op...

Zo makkelijk is het niet.

De term atheïsme is niet inhoudsloos. Het heeft wel degelijk altijd een bepaalde betekenis. Je hoeft alleen niet met je atheïsme bezig te zijn als er geen religieuzen in de buurt zijn.

[Hendrik-NG 220]

Ok duidelijker. Echter een persoon die geen enkel benul heeft van God, zal zich misschien geen atheïst noemen, maar is dat wel (zonder dat hij het weet).

Nou... Hij zou ook zo maar een godgelovige kunnen zijn zonder dat hij het weet...

(Zie b.v. Paulus, Romeinenbrief hfdst 2, verzen 14-16 )

Een atheist die tegelijk ook anoniem christen is? Spreken we in dat geval van een 'win-win situatie'?

Nope... Meer van "tabula rasa"... Maar volgens Paulus bestaat "een mens als een onbeschreven blad" niet (zie de tekst waar ik naar verwees).

Het gaat dan om een "mens die nog alle kanten op kan in zijn leven"... En dan heb je het feitelijk over élk mens tot het moment dat "de omgeving vanwege hem/haar 6 plankjes nodig heeft"...

[Hendrik-NG 220]

Ergo: de vergelijking gaat niet op...

Zo makkelijk is het niet.

De term atheïsme is niet inhoudsloos. Het heeft wel degelijk altijd een bepaalde betekenis. Je hoeft alleen niet met je atheïsme bezig te zijn als er geen religieuzen in de buurt zijn.

Zo iets probeerde ik Humanist ook duidelijk te maken...

Waar ik dan vervolgens nieuwsgierig naar ben is de reden waarom sommigen die zich atheïst noemen het nodig vinden om nu speciaal religieuzen op te zoeken en dan juist wél actief met dat atheïsme bezig te zijn...

En daarbij te worden als "de niet-postzegelverzamelaars die langs deuren gaan en proberen verzamelaars te ronselen en de verzamelaars bang maken met het moment dat je sterft waarbij al je verzamelde postzegels voorzeker niet geteld worden. Want oh wee, je zal na je dood voorzéker nooit meer postzegels verzamelen."

[Hitchens 134]

Nou... Hij zou ook zo maar een godgelovige kunnen zijn zonder dat hij het weet...

(Zie b.v. Paulus, Romeinenbrief hfdst 2, verzen 14-16 )

Een atheist die tegelijk ook anoniem christen is? Spreken we in dat geval van een 'win-win situatie'?

Nope... Meer van "tabula rasa"... Maar volgens Paulus bestaat "een mens als een onbeschreven blad" niet (zie de tekst waar ik naar verwees).

Het gaat dan om een "mens die nog alle kanten op kan in zijn leven"...

Een mens die nog alle kanten op kan in zijn leven is een atheïst als hij nog niet in God gelooft. Hoe kan iemand in God geloven zijn zonder dat hij het weet? Geloven geeft aan dat het een bewust iets moet zijn.

Ps: ik heb gezocht op je tekst maar kan alleen dit vinden:

14 Want wanneer de heidenen, die de wet niet hebben, van nature de dingen doen, die der wet zijn, deze, de wet niet hebbende, zijn zichzelven een wet;

15 Als die betonen het werk der wet geschreven in hun harten, hun geweten medegetuigende, en de gedachten onder elkander hen beschuldigende, of ook ontschuldigende).

16 In den dag wanneer God de verborgene dingen der mensen zal oordelen door Jezus Christus, naar mijn Evangelie.

Is dat wat je bedoelt?

Bron http://www.statenvertaling.net/bijbel/romeinen.html

[Bonjour 80]

Waar ik dan vervolgens nieuwsgierig naar ben is de reden waarom sommigen die zich atheïst noemen het nodig vinden om nu speciaal religieuzen op te zoeken en dan juist wél actief met dat atheïsme bezig te zijn...

Zolang er mensen zijn die zeggen dat de holocaust veroorzaakt is door atheïsten is dat helaas nodig.

[henkjan37 0]

Zolang er mensen zijn die zeggen dat de holocaust veroorzaakt is door atheïsten is dat helaas nodig.

Die ook voor een flink deel veroorzaakt door mensen die Atheistisch waren, danwel heidens.

Maar idd niet vanwege dat Atheisme ofzo.

[MysticNetherlands 298]

Waar ik dan vervolgens nieuwsgierig naar ben is de reden waarom sommigen die zich atheïst noemen het nodig vinden om nu speciaal religieuzen op te zoeken en dan juist wél actief met dat atheïsme bezig te zijn...

Zolang er mensen zijn die zeggen dat de holocaust veroorzaakt is door atheïsten is dat helaas nodig.

JA, nee, die zie ik dagelijks hier voorbij komen op Credible.nl Duidelijke zaak dat jij hier nog flink loopt te colporteren!