Spring naar bijdragen

Moet je nou wel of nou niet donor zijn?


Aanbevolen berichten

Ik bedoel, ik vat het zo op: als mijn organen in andere lichamen zitten, ben ik nog niet dood...

Jij, als in je identiteit wel.

Jij als in een verzameling van al je cellen niet. Maar jij, je identiteit, zal daar niets van merken. Alleen diegene die je orgaan heeft gekregen merkt er iets van.

maar mijn levensvisie is belangrijker.

Als je iets meer kennis hebt van je lichaam, dan weet je dat je persoonlijkheid gebonden is aan je hersenen.

Dus als je hersenen dood zijn is er ook geen persoonlijkheid meer aanwezig.

"Stof ben en tot stof zul je wederkeren"

Ik vind het juist iets moois, als een stukje van mijn lichaam,voordat het stof wordt, nog even leven zou mogen geven aan anderen.

Dat is mijn levensvisie :)

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • Antwoorden 92
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Maar wat nou hè, als hersenen ook doneerbaar zouden zijn. Zou de persoon dan wel doorleven? :+

Geen idee.

Dat is science fiction.

Laten we het houden op dat er pas sprake is van orgaandonatie als je hersendood bent.

Dan is het bewustzijn van de eigenaar ervan ook definitief weg.

Wie heeft er gebrek aan dode hersenen?

Link naar bericht
Deel via andere websites
Jij zei dat je van directheid hield, dus bij deze: terecht dat je je schuldig voelt als je wel de lusten en niet de lasten wilt.

Ik blijf erbij dat het donateurschap geen ruilhandel zou moeten zijn. Een ieder moet geheel vrij zijn in wat hij (of zij) wil geven en ontvangen. Mijns inziens heeft ieder mens evenveel recht op goede zorg en alle mogelijkheden om te genezen, los van wat diegene geeft of niet geeft.

Misschien klinkt dat niet altijd rechtvaardig, maar als de mate van zorg gekoppeld gaat worden aan morele keuzes van de patiënt en diens gedrag, dan wordt het mijns inziens nog veel enger.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Maar wat nou hè, als hersenen ook doneerbaar zouden zijn. Zou de persoon dan wel doorleven? :+

Geen idee.

Dat is science fiction.

Laten we het houden op dat er pas sprake is van orgaandonatie als je hersendood bent.

Dan is het bewustzijn van de eigenaar ervan ook definitief weg.

Wie heeft er gebrek aan dode hersenen?

De mensen die hersendood zijn.

Link naar bericht
Deel via andere websites

De grote vraag is natuurlijk: wat is een goede christelijke visie op het donorzijn?

En wat is jullie mening er over?

Een goede christelijke visie is een beetje lastig voor me om te geven, maar ik denk dat geredeneerd vanuit het idee "stel dat ik een donor nodig had", wel ertoe kom dat het goed is een donor te zijn. Ik denk dat dat wel christelijk is.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ik ben donor. Bij wet overigens, maar da's een andere discussie want er is wel een opt-out regeling.

Wat ik erg jammer vind is dat er nog altijd veel misverstanden bestaan rond het moment waarop besloten wordt om een orgaan voor transplantatie aan te bieden. Uit hoofde van mijn beroep zou ik daar een hele boeiende dissertatie over kunnen houden, maar er zijn diverse goede bronnen beschikbaar om je op een correcte manier daarover te informeren.

De vraag hier is echter: is het een christelijke acte om jezelf op te geven als donateur. Geen flauw idee. Als je de Bijbel er op naslaat, dan kom je volgens mij nergens iets tegen waar het expliciet over het doneren van organen na hersendood tegen. Tot zover dus het primaire 'bewijs'. Logisch ook want in de tijd waarin de verhalen over Jezus werden geschreven was er nog geen hart-long machine, geen beademingsapparatuur, geen ECG toestel, ... Reden te meer om eventuele voorschriften die er mogelijks op betrekking hebben ook met de nodige voorzichtigheid te hanteren en deze pas na een deftige vertaalslag op anno 2014 toe te passen. Secundair bewijs, stukken uit de Schrift waarop je kunt verder redeneren, zijn er voldoende lijkt me: Naastenliefde, jezelf wegschenken, ... dit zijn ook wat meer algemene waarden, waardoor een vertaalslag al iets minder precair wordt.

Persoonlijk ken ik iets te veel verhalen, situaties, ... om geen donor te zijn. Teveel van mijn patiënten hebben dringend nieuwe longen/ een nieuwe alvleesklier nodig, om geen donor te zijn. En als ze door mijn handelen een kans krijgen op extra zogenaamde QALI's... kwalitatieve levensjaren in normale mensentaal, dan ben ik het quasi aan mijn stand én geweten verplicht. En aangezien dat geweten door de Geest geleid mag worden, zou je dit als een Christelijke daad kunnen beschouwen.

Link naar bericht
Deel via andere websites

De twijfel of het donorschap wel een christelijke daad zou zijn komt mi. uit de hoek van mensen die geloven dat je met je eigen lichaam op zult staan uit de dood.

Dit zijn dezelfde mensen, die zich niet willen laten cremeren vanuit hetzelfde geloof.

Hoe zij dat praktisch zien en hoe dat moet met de diverse doodsoorzaken met verminking of verlies van (grote delen) het lichaam, weet ik niet.

Dit zou een andere discussie moeten zijn, meer over het geloof zelf, maar ik denk toch dat het hier op zijn plaats is, ter overdenking.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Volgens mij is het antwoord op deze vraag vrij duidelijk. Twee redenen:

"Neem, eet, dit is mijn lichaam"

"Drink allen hieruit, dit is mijn bloed"

Het lichaam is aards en vergaat na het overlijden. Als jouw aardse restanten iemand kunnen redden, waarom zou je daar op de grond van de Bijbel nee tegen kunnen zeggen?

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • 1 month later...

Onze dochter van 18 jaar is 4 jaar terug verongelukt op haar scooter ,, ze was hersendood .Na 1 dag terwijl ze nog aan het experimenteren waren met haar vroegen ze aan ons of ze Sophie voor donor mochten hebben .

Terwijl we nog niet eens wisten dat ze op sterven lag .Wij lieten onze oudste dochter daarover beslissen omdat zij veel jonger is dan ons en dus anders erover denkt dan wij .

Zelf heb ik een vreselijke ervaring ermee , mijn moeder had een vriendin en haar zoon was verongelukt en hun ook zijn lichaam als donor had afgestaan . Toen deze jongen in de kist lag zag je de pijn op zijn gezicht ,, wat mij nooit meer heeft losgelaten .

Ook zijn zusjes en broers zeiden dat hij niet was wie hij was toen hij in de kist lag door de pijn op zijn gezicht .

Nu stonden wij voor die beslissing ,, en in mijn achterhoofd het gezicht van toen die jongen.

Mijn dochter wist dit verhaal ook ,, en besloot Sophie haar nieren af te staan , omdat ze haar dan niet kunstmatig in leven hielden om deze organen te verwijderen , nieren , lever en stamcellen kunnen verwijderd worden als degene is overleden na 15 minuten als de dood is ingetreden .

Ik zal u eerlijk zeggen ,, dit zouden wij nooit meer doen !

Het is gewoon een koeienhandel .

Telkens weer kwamen ze vragen of ze niet meer mochten nemen .( 3 dagen lang ) .

Toen de stekkers eruit werden gehaald bij Sophie konden wij niet eens afscheid van haar nemen want alles moest in rap tempo klaar gelegd worden dus mochten wij amper bij haar zijn terwijl ze aan het sterven was .

De dokters duwde ons gewoon weg bij haar terwijl ik haar hand vasthield en aan bidden was .

Acht weken later hoorde wij dat de nieren gedoneerd waren aan een man van 42 jaar en een man van 70 jaar ,, hier in Nederland .

De doner stichting in Leiden wilde niet eens de moeite nemen om bij ons thuis te komen om alles te vertellen .

Wij gaven ook aan dat als de degene die Sophie haar nier hadden gekregen contact met ons wilde wij dat graag zouden willen .

Nooit meer iets gehoord van de stichting .

Als we alles hadden geweten hoe het ging ,, hadden we het nooit gedaan .

Ik denk ook niet dat God mensen zou kwalijk nemen als je het niet doet .

Al ging dat wel in mijn hoofd om ,, de gedachten .

Dit gaat te ver als je denkt aan geven wat God bedoeld heeft .

Link naar bericht
Deel via andere websites
Onze dochter van 18 jaar is 4 jaar terug verongelukt op haar scooter ,, ze was hersendood .Na 1 dag terwijl ze nog aan het experimenteren waren met haar vroegen ze aan ons of ze Sophie voor donor mochten hebben .

Terwijl we nog niet eens wisten dat ze op sterven lag .Wij lieten onze oudste dochter daarover beslissen omdat zij veel jonger is dan ons en dus anders erover denkt dan wij .

Zelf heb ik een vreselijke ervaring ermee , mijn moeder had een vriendin en haar zoon was verongelukt en hun ook zijn lichaam als donor had afgestaan . Toen deze jongen in de kist lag zag je de pijn op zijn gezicht ,, wat mij nooit meer heeft losgelaten .

Ook zijn zusjes en broers zeiden dat hij niet was wie hij was toen hij in de kist lag door de pijn op zijn gezicht .

Nu stonden wij voor die beslissing ,, en in mijn achterhoofd het gezicht van toen die jongen.

Mijn dochter wist dit verhaal ook ,, en besloot Sophie haar nieren af te staan , omdat ze haar dan niet kunstmatig in leven hielden om deze organen te verwijderen , nieren , lever en stamcellen kunnen verwijderd worden als degene is overleden na 15 minuten als de dood is ingetreden .

Ik zal u eerlijk zeggen ,, dit zouden wij nooit meer doen !

Het is gewoon een koeienhandel .

Telkens weer kwamen ze vragen of ze niet meer mochten nemen .( 3 dagen lang ) .

Toen de stekkers eruit werden gehaald bij Sophie konden wij niet eens afscheid van haar nemen want alles moest in rap tempo klaar gelegd worden dus mochten wij amper bij haar zijn terwijl ze aan het sterven was .

De dokters duwde ons gewoon weg bij haar terwijl ik haar hand vasthield en aan bidden was .

Acht weken later hoorde wij dat de nieren gedoneerd waren aan een man van 42 jaar en een man van 70 jaar ,, hier in Nederland .

De doner stichting in Leiden wilde niet eens de moeite nemen om bij ons thuis te komen om alles te vertellen .

Wij gaven ook aan dat als de degene die Sophie haar nier hadden gekregen contact met ons wilde wij dat graag zouden willen .

Nooit meer iets gehoord van de stichting .

Als we alles hadden geweten hoe het ging ,, hadden we het nooit gedaan .

Ik denk ook niet dat God mensen zou kwalijk nemen als je het niet doet .

Al ging dat wel in mijn hoofd om ,, de gedachten .

Dit gaat te ver als je denkt aan geven wat God bedoeld heeft .

Ik voel heel erg mee in deze situatie maar heb het vermoeden dat er veel informatie niet op een goede manier bij jullie is overgekomen. Het is moeilijk om een kind te verliezen en niet te weten wat er om je heen gebeurd als zulke vragen worden gesteld, zeker als dit binnen een gezin nooit het onderwerp van gesprek is geweest. Voor het uitnemen en verkrijgen van organen is een protocol die strikt gevolgd moet worden waarbij een aantal handelingen worden gevolgd, gecontroleerd en schriftelijk vastgelegd voor een controle achteraf indien nodig.

Na het overlijden zijn organen die uitgenomen zijn voor transplantatie maar korte tijd buiten het lichaam houdbaar. Bij het hart en de longen mag dit proces niet langer duren dan 4 tot 8 uur. Hoe sneller de transplantatie, des te groter de kans op succes. Voor een lever of alvleesklier is dit tijdsbestek maximaal 14 uur. Nieren kunnen wel 40 uur buiten het lichaam bewaard blijven tot transplantatie.

Men mag pas overgaan tot het uitnemen van organen als de patient hersendood is en er geen enkele hersenactiviteit wordt waargenomen. Verder is anonimiteit erg belangrijk om ontvanger niet in een afhankelijke of verwijtbare positie te brengen t.o.v. de family van de donor.

Op de onderstaande link is een goeden uitleg over dit onderwerp.

Verder wil ik toch iedereen vragen om organen beschikbaar te stellen, er is geen enkele bijbelse reden om dat niet te doen, behalve het hart, dat is discutabel!

https://www.gezondvgz.nl/%7Be775d4b1-09 ... 03c52c1%7D

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • 1 month later...

Men moet weten dat men niet gewoon moet doneren, maar wel geven.

De Bijbel vraagt om te geven. Laat ons lezen.

1Johannes 3:16

Hieraan hebben wij de liefde leren kennen,

dat hij voor ons lijf-en-ziel heeft ingezet;

ook wíj moeten

voor onze broeders-en-zusters

lijf-en-ziel inzetten;

Het is een christelijke waarde om zijn leven te geven aan zijn broeders en

zuster in geloof. Johannes zei: "zoals Jezus zijn leven heeft geven voor ons

moeten ook wij voor onze broeders-en-zusters

lijf-en-ziel inzetten". Als er gevraagd wordt om u leven voor u broer te geven.

Hoeveel gemakkelijker is het dan niet om een nier aan hem af te staan?

Romeinen 16-:3-4

3

Groet Prisca en Aquila,

mijn medewerkers in Christus Jezus,

4

die voor mijn lijf-en-ziel

hun hals hebben gewaagd,

en voor wie niet alleen ík dank zeg,

maar ook alle

vergaderingen van de heidenen;

Er was dit koppel Prisca en Aquila helpers van de apostel Paulus.

Die hun hals hebben gewaagd voor de apostel Paulus.

Als ze klaar zijn hun eigen leven te geven aan Paulus, kunnen wij dan geen nier afstaan of aan orgaandonatie doen, om een broeder of zuster te helpen, om hun leven te verlengen?

Link naar bericht
Deel via andere websites

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid