Het miskende genie

[Annatar 0]

Op internetfora komen regelmatig mensen voorbij die op hoog niveau in discussie treden en schijnbaar zonder moeite de dialoog aangaan met allerlei academische werken. Niet zelden blijkt later dat deze mensen een MBO-opleiding hebben gedaan of niet verder zijn gekomen dan de middelbare school.

Een tijdje geleden las ik in een artikel dat er onder jonge mannen een neiging bestaat om dingen niet af te maken om, onbewust, zo een situatie van veiligheid voor zichzelf te scheppen. De redenering daarachter is als volgt:

Door een academische bul te halen verkrijg je een zichtbaar bewijs van je, zo mag worden aangenomen, hoger dan gemiddeld denk- en werkniveau. In je beroepsleven wordt een appèl op deze vaardigheden gedaan waardoor je als academicus aan relatief hoge eisen moet voldoen om gewaardeerd te worden.

Door op een middelmatig of lager niveau te blijven functioneren kun je jezelf de rol van het "miskend genie" toekennen. Op zo'n niveau zul je nooit falen maar desondanks overtuig je jezelf en anderen ervan dat je veel beter zou kunnen dan dit. Je doet dan een claim op een hoge intelligentie terwijl je weet dat deze nooit getoetst zal worden waardoor je safe blijft. Zo ontstaat het type van het "miskende genie". Ik vind dat wel een interessante bewering.

Zijn er users die dit bij zichzelf of anderen herkennen? Of zijn er mensen die menen dat hun talenten miskend worden en dat ze op een te laag niveau ingeschaald zijn. En hoe verklaren ze dit dan?

[Hongerige Wolf 0]

Ik had een collega die volgens mij zo in elkaar stak. Zij was erg goed in wiskunde (met een 10 geslaagd op het vwo) maar heeft geen wiskunde gestudeerd, terwijl ze dit eigenlijk wel had willen doen. De reden? Ze claimde niet in wetenschap te geloven. Het probleem was alleen dat ze naar mijn idee geen flauw idee had wat wetenschap nou eigenlijk precies is. Als je er niet fatsoenlijk aan gesnuffeld hebt kun je dat ook niet snappen denk ik. Het nadeel was dan ook dat zij heel vaak over dingen een gefundeerde mening dacht te hebben, terwijl dat na enig gefileer mijnerzijds nergens op bleek te slaan. Een academische opleiding had dat kunnen voorkomen, naar mijn overtuiging. Erg irritant.

In zekere zin ben ik zelf ook een aantal jaren zo'n miskend genie geweest, door consequent lager te presteren dan ik eigenlijk kon. Dat was comfortabel. Ik vond het doodeng toen ik eindelijk besloot om echt mijn best te gaan doen en mezelf maar eens in te schrijven voor een colloquium doctum aan een universiteit. Ik vond het vooral eng omdat ik bang was voor de krachtmeting met anderen. Inmiddels ben ik er inderdaad achter gekomen dat ik vergeleken met studiegenoten helemaal niet zo superslim ben, hoewel wel nog steeds beter dan de rest (ik kan daar niks aan doen, het is gewoon zo). In mijn eigen ogen werd ik dus minder 'geniaal' en dat was best moeilijk.

[Floes 0]

Heel je redenering past ook onder de noemer 'negatieve faalangst'. Ik heb het toch een aantal keer gezien, vooral bij mannen inderdaad. Het is een logische redenering die volgens mij wel klopt.

Grappig dat je begint over internetfora. Ik was me daarstraks nog aan het bedenken dat een grote groep actieve users hier onmogelijk mijn leeftijd kan hebben. Ik vermijd bewust het reageren in topics met moeilijkere onderwerpen, 1) omdat ik voor de helft niet eens begrijp wat er gezegd wordt en 2) denk falikant afgemaakt te worden als ik met mijn simpele 23-jarige taal zal beginnen

[Eulogía 0]

Ik herken het niet. Ik heb VWO en HBO gedaan. Na het VWO had ik naar de universiteit kunnen gaan, maar heb dat niet gedaan om andere redenen dan geschetst in de OP. HBO werd destijds geschetst als 'meer praktisch' en het leek me goed om praktische ervaringen op te doen in plaats van meer theoretische kennis op te doen. Hoewel ik geen universiteit heb gedaan, maar HBO, voel ik me niet miskend

Of ik het bij anderen zie? Eigenlijk niet. Ik let in die zin niet zo erg op anderen en het zou mij niet zo gauw opvallen als zoiets mogelijk bij anderen zou spelen.

[Olorin 155]

Grappig dat je begint over internetfora. Ik was me daarstraks nog aan het bedenken dat een grote groep actieve users hier onmogelijk mijn leeftijd kan hebben. Ik vermijd bewust het reageren in topics met moeilijkere onderwerpen, 1) omdat ik voor de helft niet eens begrijp wat er gezegd wordt en 2) denk falikant afgemaakt te worden als ik met mijn simpele 23-jarige taal zal beginnen

Niet teveel over inzitten. Van deelname steek je een hoop op en je kunt altijd vragen. Daarbij wilt het helemaal niet zeggen dat mensen die actief lopen te posten er ook daadwerkelijk verstand van hebben. Ze zijn gewoon wat minder verlegen. Niet zo geïntimideerd zijn, dat hoeft niet.

[Raido 0]

Ik ben van mavo naar mbo en daarna hbo gedaan. In jaar vier van de drie en een half jaar ben ik gestopt. Het ging allemaal niet meer. Mijn intressegebied is enorm. Geniaal ben ik niet, alleen al omdat ik dat woord zo overdreven vind.

Wel vind nogal eens mensen vervelend dom en onnadenkend. Zonder me nou bijzonder elitair te voelen. Ik ben het klassieke voorbeeld van iemand die van alles wil, maar dat niet kan.

[Eulogía 0]

Niet teveel over inzitten. Van deelname steek je een hoop op en je kunt altijd vragen. Daarbij wilt het helemaal niet zeggen dat mensen die actief lopen te posten er ook daadwerkelijk verstand van hebben. Ze zijn gewoon wat minder verlegen. Niet zo geïntimideerd zijn, dat hoeft niet.

x2

[Chealder 1]

@Floes; dat heb ik ook wel eens hoor, in het begin begrijp ik een topic dan vaak nog, maar later wordt het soms toch wat ingewikkelder en dan moet ik goed alle posts doorlezen om ze te kunnen begrijpen en er ook op letten wie wat zegt. Maar dat weerhoudt mij er lang niet altijd van om ook aan discussies deel te nemen. (Mits mijn tijd dat ook toe laat.) Het kan er soms wel heel fel aan toe gaan, maar in de meeste gevallen is dat niet op de man gericht, alleen op de inhoud van je posts.

Overigens is het in mijn ogen ook niet erg om een keer van mening te veranderen. Daar is een discussie immers voor, om iets van te leren en niet om 'te winnen' of 'te verliezen'.

En zoals Olorin zegt, is het ook niet erg om dingen te vragen. Dat doe ik ook

Anyway, ik denk niet dat ik een miskend genie ben, ik denk dat ik wel aardig goed zit. Ik heb HAVO gedaan, daarna een tussenjaar in Engeland en doe nu fysiotherapie (HBO, eerstejaars). Ik houd wel van een uitdaging, en die vind ik ook in mijn studie, zeker als er dan weer zo'n toetsperiode aankomt. Alleen denk ik soms wel; jammer dat ik niet iets anders studeer, zoals Nederlands, Engels, biologie, geschiedenis of theologie. Dat is niet omdat ik fysiotherapie niet leuk vind, integendeel, maar omdat er nog zoveel meer interessante dingen zijn. Gelukkig sluit het ene het andere niet uit, want ik kan ook altijd nog hobbies hebben, of misschien een soort thuisstudie naast mijn werk als fysiotherapeut zodra ik afgestudeerd ben.

[Jyoti 0]

Oh Floes, niet zo mee zitten, ik ben even oud als jij en ik postte hier al actief mee toen ik een irritante tiener was. Nu ben ik een irritante twintiger en ik heb er nog steeds plezier in.

Ik herken het bij mezelf misschien een beetje in die zin dat ik mezelf ergens wel slim vind en ook sterk de neiging heb me daarin te willen bewijzen door hoge punten te halen en extra vakken te volgen enzo (want kijk mij eens slimmer zijn dan de gemiddelde student), maar tegelijk ook wel binnen een terrein blijf waarvan ik weet dat ik het wel kan. Ondanks mijn faalangst weet ik rationeel wel dat ik een gewone universitaire studie aankan. Maar echt een gooi doen naar iets waarin ik iets moet bewijzen waarvan ik nog niet weet of ik het wel echt kan, zoals een heel uitdagende baan of, stel je voor, misschien ooit promotieonderzoek, dat vind ik doodeng. Zo lang ik een goed scorende student ben kan ik blijven denken dat ik misschien wel ooit tot geweldige dingen in staat ben, maar als ik dat echt ga proberen en het blijkt niet te lukken, ja wat dan he. Nee, dan is opnieuw op bachelorniveau gaan studeren toch wat veiliger.

[Ursa 1]

Zijn er users die dit bij zichzelf of anderen herkennen? Of zijn er mensen die menen dat hun talenten miskend worden en dat ze op een te laag niveau ingeschaald zijn. En hoe verklaren ze dit dan?

Bij je omschrijving moet ik denken aan mensen die rondzwerven over internetfora om daar hun boodschap te verkopen. Vaak gaat het dan om hobbyisten; mensen die hun ganse leven loodgieter zijn geweest maar ondertussen zich verdiepen in theologische onderwerpen.

Je hebt er verschillende soorten natuurlijk. Sommigen willen vooral laten zien hoeveel ze weten, anderen willen in gesprek, of hun kennis delen...

(ik heb niks tegen loodgieters overigens )

[Eulogía 0]

Zijn er users die dit bij zichzelf of anderen herkennen? Of zijn er mensen die menen dat hun talenten miskend worden en dat ze op een te laag niveau ingeschaald zijn. En hoe verklaren ze dit dan?

Bij je omschrijving moet ik denken aan mensen die rondzwerven over internetfora om daar hun boodschap te verkopen. Vaak gaat het dan om hobbyisten; mensen die hun ganse leven loodgieter zijn geweest maar ondertussen zich verdiepen in theologische onderwerpen.

Je hebt er verschillende soorten natuurlijk. Sommigen willen vooral laten zien hoeveel ze weten, anderen willen in gesprek, of hun kennis delen...

(ik heb niks tegen loodgieters overigens )

Het hangt er maar vanaf bij wie die loodgieters in de leer zijn geweest. De discipelen die met Jezus leefden, waren soms vissers die maar weinig van de wet wisten, maar toch de waarheid beter kenden dan de schriftgeleerden. Waarmee ik maar wil zeggen dat het aanzien bij de mensen en de theoretische hoge opleiding niet altijd bepalend zijn.

[audacity 0]

ik herken het wel. alleen ik ben met mijn afgeronde WO opleiding op dit moment secretaresse en dat is best veilig.......maar ik heb inmiddels wel plannen er wat aan te gaan doen. Ik verveel me namelijk.

[Ursa 1]

Ik denk dat we het over verschillende typen hebben, Eulogia. Ik doel op mensen die zichzelf onderwijzen en vervolgens hun mening komen verkondigen. Je weet vast wel een paar voorbeelden, of het nu gaat om JG-apologeten of voorstanders van een vaag soort christendom (preteristen, unitaristen e.d.).

[Eulogía 0]

O.k.

[Raido 0]

Ik denk dat we het over verschillende typen hebben, Eulogia. Ik doel op mensen die zichzelf onderwijzen en vervolgens hun mening komen verkondigen. Je weet vast wel een paar voorbeelden, of het nu gaat om JG-apologeten of voorstanders van een vaag soort christendom (preteristen, unitaristen e.d.).

Nou ja, ik ben dan geen loodgieter, maar wel een zelfonderwezen servicedeskmedewerker die een vaag soort christendom aan hangt

[aegron 0]

Is dat artikel ook ergens online te vinden?

[Mark1987 0]

Yup, herken het enigszins bij mezelf. Voor mijn cito toets had ik een score die net tussen HAVO/VWO en VWO in lag, heb toen 2 jaar HAVO/VWO gedaan en in de 3e naar de HAVO gegaan. Daar had ik uiteindelijk door puur slechte inzet (ik maakte nooit mijn huiswerk enz.) uiteindelijk ergens tussen de 7 en 9 onvoldoendes gehaald op mijn eindrapport. Dat in combinatie met dat ik heel vaak te laat kwam kon ik niet blijven zitten en werd ik van school gestuurd. Ik ben toen ingestroomd op 4 VMBO en heb daar met alle gemak mijn diploma gehaald. Ik heb volgens mij voor mijn eindexamens zelfs nauwelijks geleerd, hooguit de stof even doorgekeken.

Dat is de hoogst genoten opleiding die ik heb. Ik ben daarna wel naar het MBO gegaan maar ben in het 3e jaar gestopt. Ik weet echter dat als ik in de brugklas gewoon wat meer mijn best had gedaan ik naar het VWO had gekund en zelfs universiteit had kunnen doen. Uit een IQ test die ik heb gedaan is ook gebleken dat ik op universitair niveau scoor, en dat klikt ook wel. Ik merk dat ik qua kennis vaak veel tekort schiet, maar ik pik dingen wel heel snel op.

De reden dat ik zo slecht presteerde op school: geen idee eigenlijk. Ik heb het altijd gewijd aan het feit dat ik veel gepest werd en een hekel had aan school, maar dat is waarschijnlijk niet de volledige reden. Ik herken mezelf wel in het feit dat ik af en toe heb aangedragen dat ik 'eigenlijk veel beter kan' als ik over dit onderwerp praat.

Maar dit is wel interessant om eens over na te denken.

[Machiavelli 0]

Op internetfora komen regelmatig mensen voorbij die op hoog niveau in discussie treden en schijnbaar zonder moeite de dialoog aangaan met allerlei academische werken. Niet zelden blijkt later dat deze mensen een MBO-opleiding hebben gedaan of niet verder zijn gekomen dan de middelbare school.

Een tijdje geleden las ik in een artikel dat er onder jonge mannen een neiging bestaat om dingen niet af te maken om, onbewust, zo een situatie van veiligheid voor zichzelf te scheppen. De redenering daarachter is als volgt:

Door een academische bul te halen verkrijg je een zichtbaar bewijs van je, zo mag worden aangenomen, hoger dan gemiddeld denk- en werkniveau. In je beroepsleven wordt een appèl op deze vaardigheden gedaan waardoor je als academicus aan relatief hoge eisen moet voldoen om gewaardeerd te worden.

Door op een middelmatig of lager niveau te blijven functioneren kun je jezelf de rol van het "miskend genie" toekennen. Op zo'n niveau zul je nooit falen maar desondanks overtuig je jezelf en anderen ervan dat je veel beter zou kunnen dan dit. Je doet dan een claim op een hoge intelligentie terwijl je weet dat deze nooit getoetst zal worden waardoor je safe blijft. Zo ontstaat het type van het "miskende genie". Ik vind dat wel een interessante bewering.

Zijn er users die dit bij zichzelf of anderen herkennen? Of zijn er mensen die menen dat hun talenten miskend worden en dat ze op een te laag niveau ingeschaald zijn. En hoe verklaren ze dit dan?

Ik herken het spelen van die rol bij mijzelf in het verleden wel. Zelf heb ik uiteindelijk ook niet meer dan een VMBO-papiertje, ondanks een redelijke intelligentie en interreses die niet standaard zijn voor een (V)Mbo'er. Alleen zie ik bij mijzelf de volgorde anders. Eerst het gebrek aan daadwerkelijk zichtbaar bewijs voor mijn denkniveau en als compensatie dáárvoor het spelen van die rol.

Al speelt daarbij overigens ook weer dat je (in mijn geval) deels in die rol wordt 'gedwongen'. Je voldoet niet aan het stereotype, kunt over sommige zaken op niveau meepraten (over nog meer zaken volstrekt niet) en wordt dus gezien als veel intelligenter dan je daadwerkelijk bent of kunt aantonen. En dat versterkt de eigen innerlijke overtuiging dat je eigenlijk een miskend genie bent.

Uiteindelijk kom je helaas toch tot de conclusie dat je A) volstrekt incompetent bent in sommige zaken, dat er geen praktisch verschil zit tussen een miskend genie en een loser en C)dat de enige intelligentie die de moeite waard is, intelligentie is die daadwerkelijk gebruikt word om iets te bereiken.

[dingo 166]

Je vergeet nog D) iedere gek zijn eigen gebrek en dat heeft gelukkig geen bal met intelligentie te maken

[alexs 0]

allereerst vind ik het reuze dom om men te beoordelen naar welke opleiding heeft genoten of werk doet. verder heb ik het gevoel dat tegenwoordig te veel nadruk wordt gelegd op prestaties, en misschien dat er daarom sommige mensen onbewust niet te hoog gaan vliegen om falen te mijden.

[Gast Anon_phpbb]

dat is ook reuze dom want veel slimme mensen die ik ken die hebben 2 linkerhanden...

[Annatar 0]

Wat maakt iemand slim of dom?

[alexs 0]

domheid is het resultaat van niet leren van je fouten lijkt me, maar het is natuurlijk allemaal relatief

[Thorgrem 430]

Wat maakt iemand slim of dom?

Lastige vraag. Ik ken namelijk wel mensen die hoog opgeleid zijn maar vrij 'dom' zijn. Daarnaast ken ik lager opgeleide mensen die best slim zijn. Wellicht is er sprake van meervoudige intellegentie in concentreer ik me slechts op bepaalde Aspecten van intelligentie.

[Annatar 0]

d maar het is natuurlijk allemaal relatief

Hoe bedoel je?