Christen: verplicht wat te doen?

[An89 0]

Hallo!

Al enige tijd vraag ik me af of je als Christen ook verplicht bent wat te doen voor God. En dan bedoel ik bijvoorbeeld: zendingswerk, vrijwilligerswerk of een kindje sponsoren in een ander land.

1 Joh. 5:10 Wie in de Zoon van God gelooft, draagt het getuigenis in zich. Wie God niet gelooft, maakt hem tot leugenaar, omdat hij geen geloof hecht aan het getuigenis dat God over zijn Zoon gegeven heeft.

Dus alleen geloven is voldoende? Kan iemand mij vertellen hoe ik het leven van een Christen moet zien?

Vriendelijke groetjes!

Anke

[Eulogía 0]

Hallo Anke,

Het christendom gaat niet om het vervullen van wettische plichten om iets te bereiken, maar het gaat om een relatie uit liefde met Jezus Christus, God de Vader en de Heilige Geest.

Je kan het misschien vergelijken met een huwelijk. Als een jongen en meisje elkaar leuk vinden en van elkaar houden, kunnen ze een huwelijk beginnen. Ze houden al van elkaar, maar hoeven geen dingen voor elkaar te doen om elkaars liefde te winnen. Wel hoort het bij een huwelijk dat je dingen voor elkaar doet, uit liefde. Je helpt elkaar en doet dingen die de ander niet kan en probeert de ander blij te maken.

Zo is het ook met zendingswerk, vrijwilligerswerk en een kind sponsoren. Als je van God houdt en van mensen, kun je ervoor kiezen om uit liefde zoiets te doen. Je mág het doen, voor God en mensen.

[annzie 1]

Als je gelooft in God, krijg je vanzelf het verlangen om bijv. een kindje te sponsoren, of zendingswerk te doen. Het hóéft niet, het mag, en het is zelfs zo dat je vanzelf het verlangen krijgt om zulk soort dingen te doen

[Robert Frans 1.557]

Als christen dien je op de allereerste plaats je dagelijkse werkzaamheden te heiligen, op te dragen aan God. Of het nu het schoonmaken van je huis is, het doen van het werk waarvoor je betaald wordt, het doen van je huiswerk op school of het bezoeken van vrienden, dat alles moet je doen alsof je het voor God zelf doet. Daar zal God je dan leiden naar mensen die misschien openstaan voor het Evangelie, omdat ze in jou een mooi voorbeeld daarvan zien.

Je huis houd je dus netjes en schoon, je komt op tijd op je werk en wijdt je er volledig aan toe, je let goed op in de les en doet je uiterste best je huiswerk op tijd en goed in te leveren en je bent voor je vrienden iemand waar ze van op aan kunnen. Je hoeft je leven dus niet per se helemaal om te gooien, maar dient het in al haar gewoonheid te heiligen. Het dagelijks gebed, de wekelijkse kerkgang en het regelmatig lezen uit de heilige Schrift zullen daar voor een essentiëel deel aan bijdragen.

Als God je vervolgens tot een bijzondere taak roept, dan is het goed om gehoor te geven aan zijn stem. Maar ook dan doet dat niets af aan de taak die elke christen heeft ontvangen. Want juist ook het dagelijks leven kan een bron van geestelijke groei zijn, of een juist een hevige beproeving als je het zou minachten omwille van het per se iets groters willen dan het dagelijkse.

[Ol Moth 0]

Quote:

Op zaterdag 06 november 2010 14:00:34 schreef annzie het volgende: Als je gelooft in God, krijg je vanzelf het verlangen om bijv. een kindje te sponsoren, of zendingswerk te doen. Het hóéft niet, het mag, en het is zelfs zo dat je vanzelf het verlangen krijgt om zulk soort dingen te doen

Vind ik altijd wel een beetje jammer. Van die randvoorwaarden scheppen die aanwezig moeten zijn, die je moet bezitten want ander zou je geen waarlijk christen kunnen zijn. Ik meen dat er genoeg mensen zijn die in God geloven en daar geen behoefte aan hebben. Zijn dat nu geen echte christenen?

[Eulogía 0]

Wat mensen zeggen, is niet zo belangrijk, maar het is belangrijk wat God erover zegt (bv. Luc. 3:3-20, Jak. 1 en 2, Matth. 25:34-46).

[Thorgrem 430]

Quote:

Op zaterdag 06 november 2010 16:58:28 schreef Eulogía het volgende: Wat mensen zeggen, is niet zo belangrijk, maar het is belangrijk wat God erover zegt (bv. Luc. 3:3-20, Jak. 1 en 2, Matth. 25:34-46).

God spreekt wel degelijk door mensen en dus is het belangrijk wat mensen zeggen. Indien dat (dat God door mensen spreekt) niet het geval zou zijn zou de hele Bijbel in de eerste plaats al niet geschreven zijn en zou de Heilige Geest welhaast nutteloos zijn.

[Eulogía 0]

Ik schreef: 'niet zo' belangrijk, oftewel: niet zo erg belangrijk. Mensen kunnen van alles beweren en de waarheid in een bepaalde mate brengen. In de Bijbel staat het woord van God en wordt de waarheid weergegeven. De Bijbel staat boven allerlei beweringen van mensen. Mensen kunnen de waarheid alleen benaderen, naarmate mensen meer zuiver gaan spreken vanuit Gods woord. Elke menselijke uitspraak dient aan de Bijbel te worden getoetst. Dat God niet door mensen zou spreken, heb ik niet beweerd.

[HelenaV 0]

Jezus deed ook niet zo veel voor zijn medemensen, hij hielp wel wat zieken en blinden maar veel minder dan dat hij met zijn toverkrachten kon doen. Hij had het vooral over vergeving en tolerantie, daar begint alles mee, en als je dat voor elkaar hebt ben je een goede medemens, zelfs als dat geen directe gevolgen heeft voor anderen.

[Robert Frans 1.557]

Quote:

Op zaterdag 06 november 2010 14:00:34 schreef annzie het volgende: Als je gelooft in God, krijg je vanzelf het verlangen om bijv. een kindje te sponsoren, of zendingswerk te doen. Het hóéft niet, het mag, en het is zelfs zo dat je vanzelf het verlangen krijgt om zulk soort dingen te doen

Dit is echter niet waar.

[annzie 1]

Quote:

Op zaterdag 06 november 2010 18:07:27 schreef RobertF het volgende: [...]Dit is echter niet waar.

Waarom niet? Ik dacht juist zoiets van jou geleerd te hebben..

[Eulogía 0]

Hand. 10

1 En er was te Caesarea iemand, genaamd Cornelius, een hoofdman van de zogenaamde Italiaanse afdeling, 2 een godvruchtig man, een vereerder van God met zijn gehele huis, die vele aalmoezen aan het volk gaf en geregeld tot God bad. 3 Hij zag in een gezicht, omstreeks het negende uur van de dag, duidelijk een engel Gods bij zich binnenkomen en tot hem zeggen: Cornelius! 4 Hij staarde hem aan en werd zeer bevreesd en zeide: Wat is er, heer! En hij zeide tot hem: Uw gebeden en uw aalmoezen zijn voor God in gedachtenis gekomen.

Hand. 9

36 En er was te Joppe een discipelin, genaamd Tabita, hetgeen, vertaald, betekent Dorkas. Deze was overvloedig in goede werken en aalmoezen, die zij gaf. 37 En het geschiedde in die dagen, dat zij ziek werd en stierf; en na haar gewassen te hebben, legde men haar in een bovenzaal. 38 En daar Lydda dicht bij Joppe lag, zonden de discipelen, toen zij hoorden, dat Petrus daar was, twee mannen tot hem met het verzoek: Kom zonder dralen tot ons. 39 En Petrus stond op en ging met hen mede. Toen hij daar aangekomen was, bracht men hem naar de bovenzaal en al de weduwen kwamen bij hem staan, en lieten hem onder tranen al de lijfrokken en mantels zien, die Dorkas, toen zij nog bij hen was, gemaakt had. 40 Maar Petrus zond hen allen naar buiten en knielde neder en bad. En hij wendde zich tot het lichaam en zeide: Tabita, sta op! En zij opende haar ogen en zag Petrus en ging overeind zitten, 41 en hij gaf haar de hand en richtte haar op; toen riep hij de heiligen en de weduwen en stelde haar levend voor hen.

Aalmoezen geven wordt schijnbaar als positief gezien.

Hand. 6

1 En toen in die dagen de discipelen talrijker werden, ontstond er gemor bij de Grieks sprekenden tegen de Hebreeën, omdat hun weduwen bij de dagelijkse verzorging verwaarloosd werden. 2 En de twaalven riepen de menigte der discipelen bijeen en zeiden: Het bevredigt niet, dat wij met veronachtzaming van het woord Gods de tafels bedienen. 3 Ziet dan uit, broeders, naar zeven mannen onder u, die goed bekend staan, vol van Geest en wijsheid, opdat wij hen voor deze taak aanstellen; 4 maar wij zullen ons houden aan het gebed en de bediening van het woord. 5 En dit voorstel vond bijval bij de gehele menigte, en zij kozen Stefanus, een man vol van geloof en heilige Geest, Filippus, Prochorus, Nikanor, Timon, Parmenas en Nikolaüs, een Jodengenoot uit Antiochië; 6 hen stelden zij voor de apostelen, die, na gebeden te hebben, hun de handen oplegden.

Het kan wel zijn dat sommigen een extra belangrijk werk van God hebben gekregen om het goede te doen voor anderen.

Joh 13,29

want sommigen meenden, dat Jezus, omdat Judas de kas hield, tot hem zeide: Koop wat wij nodig hebben voor het feest, of dat hij iets aan de armen moest geven.

Dat sommigen dachten dat Jezus bedoelde dat iets aan de armen gegeven moest worden, wekt de indruk dat het niet ongewoon was dat Jezus ook aan de armen dacht en iets aan hen gaf.

[Thorgrem 430]

Quote:

Op zaterdag 06 november 2010 17:16:32 schreef Eulogía het volgende: Ik schreef: 'niet zo' belangrijk, oftewel: niet zo erg belangrijk. Mensen kunnen van alles beweren en de waarheid in een bepaalde mate brengen. In de Bijbel staat het woord van God en wordt de waarheid weergegeven. De Bijbel staat boven allerlei beweringen van mensen. Mensen kunnen de waarheid alleen benaderen, naarmate mensen meer zuiver gaan spreken vanuit Gods woord. Elke menselijke uitspraak dient aan de Bijbel te worden getoetst.

Wat op zichzelf een buitenbijbelse leerstelling is en daarmee met zichzelf in tegenspraak. Ik vind het prima dat je het sola scriptura toepast, maar doe het dan wel in de context waarin het bedoeld is en niet als een op zichzelf staand gegeven.

Quote:

Dat God niet door mensen zou spreken, heb ik niet beweerd.

Die indruk wekte je echter wel, maar fijn dat je nu duidelijk aangeeft dat ik je verkeerd begrepen heb.

[Eulogía 0]

Ik verwees niet naar een sola, maar het gaat mij erom dat het weinig interessant is wat annzie, Ol Moth of ik vinden, of iemand anders, maar het is belangrijk wat God Zelf zegt, bv. in 1 Joh. 5:10, Luc. 3:3-20, Jak. 1 en 2, Matth. 25:34-46, Hand. 10:1-4, Hand. 9:36-41, Hand. 6:1-6, Joh 13,29 en andere schriftgedeelten.

2 Tim. 3

14 Blijf gij echter bij wat u geleerd en toevertrouwd is, wèl bewust van wie gij het hebt geleerd, 15 en dat gij van kindsbeen af de heilige schriften kent, die u wijs kunnen maken tot zaligheid door het geloof in Christus Jezus. 16 Elk van God ingegeven schriftwoord is ook nuttig om te onderrichten, te weerleggen, te verbeteren en op te voeden in de gerechtigheid, 17 opdat de mens Gods volkomen zij, tot alle goed werk volkomen toegerust.

[Robert Frans 1.557]

Annzie, er zijn genoeg gelovigen met liefde voor God, die echter niet de behoefte hebben om de door de topicstarter genoemde activiteiten te verrichten. Zij heiligen hun leven al door gewoon hun werk goed te doen en daar waar ernaar gevraagd wordt over het Evangelie te vertellen. Alleen al in het dagelijkse leven is veel te winnen. Het idee dat je je leven geheel op de kop moet gooien om God te dienen is wat kortzichtig. Ja, je begint een nieuw leven, maar dat is in de eerste plaats een innerlijk gebeuren, waarbij je dagelijks leven een gouden, bovennatuurlijke glans krijgt. Als God je dan een bijzondere opdracht geeft, dan zal Hij je wel daartoe roepen en toerusten.

[Hongerige Wolf 0]

Ik vraag me trouwens af. Als je allemaal goede daden doet (dakloze goudvissen opvangen of zoiets), maar je meent er geen bal van en voelt eigenlijk helemaal geen liefde voor de objecten van je daden, sterker nog: je voelt je verheven boven hen en gebruikt je goede daden om jezelf beter te voelen, is het dan niet juist een soort zonde? Misschien. Ik moet er nog even over nadenken.

[Eulogía 0]

1 Kor 13

3 Al ware het, dat ik al wat ik heb tot spijs uitdeelde, en al ware het, dat ik mijn lichaam gaf om te worden verbrand, maar had de liefde niet, het baatte mij niets.

4 De liefde is lankmoedig,

de liefde is goedertieren,

zij is niet afgunstig,

de liefde praalt niet,

zij is niet opgeblazen,

5 zij kwetst niemands gevoel,

zij zoekt zichzelf niet,

zij wordt niet verbitterd,

zij rekent het kwade niet toe.

(Overigens ben ik van mening dat liefde niet moet worden verward met een 'gevoel', maar dat het een keuze tot zelfopoffering is voor een ander / voor God, geïnspireerd door God.)

[Hongerige Wolf 0]

Quote:

Op zaterdag 06 november 2010 20:58:34 schreef Eulogía het volgende: 1 Kor 13

Is dat een reactie op mij?

---

Samengevoegd:

Quote:

Op zaterdag 06 november 2010 20:50:31 schreef RobertF het volgende: Annzie, er zijn genoeg gelovigen met liefde voor God, die echter niet de behoefte hebben om de door de topicstarter genoemde activiteiten te verrichten. Zij heiligen hun leven al door gewoon hun werk goed te doen en daar waar ernaar gevraagd wordt over het Evangelie te vertellen. Alleen al in het dagelijkse leven is veel te winnen. Het idee dat je je leven geheel op de kop moet gooien om God te dienen is wat kortzichtig. Ja, je begint een nieuw leven, maar dat is in de eerste plaats een innerlijk gebeuren, waarbij je dagelijks leven een gouden, bovennatuurlijke glans krijgt. Als God je dan een bijzondere opdracht geeft, dan zal Hij je wel daartoe roepen en toerusten.

Ik zou zeggen dat dat een goed begin is. Maar ik heb toch het idee dat God meer van ons vraagt hoor. Wat jij beschrijft, is denk ik prima voor degenen die niet meer kúnnen doen, maar ik denk dat wanneer je kúnt, je ook (vanuit liefde, vanuit de gedachte van terug- en doorgeven) geacht wordt meer te doen. Alleen dat kun je op allerlei manieren vormgeven, zichtbaar (elke donderdagavond voor zwervers koken) of onzichtbaar (korte "projecten", als iemand in je omgeving wat extra hulp nodig heeft).

Een gedachte: moet je met de houding die jij beschrijft ook niet oppassen dat je lui wordt? "Als ik meer moet doen, moet God het maar zeggen", zoiets.

[dingo 166]

Admod note: Onvriendelijke metadiscussie verwijderd, graag nu weer ontopic blijven.

[RaiN 0]

Quote:

Op zaterdag 06 november 2010 17:57:00 schreef HelenaV het volgende: Jezus deed ook niet zo veel voor zijn medemensen, hij hielp wel wat zieken en blinden maar veel minder dan dat hij met zijn toverkrachten kon doen. Hij had het vooral over vergeving en tolerantie, daar begint alles mee, en als je dat voor elkaar hebt ben je een goede medemens, zelfs als dat geen directe gevolgen heeft voor anderen.

dus eigenlijk stelt de kruisdood niet zo veel voor? dat Hij onze straf gedragen heeft, is niet zo groot?

ik denk, nee ik WEET zeker dat dat groter is dan alle goede dingen die wij kunnen doen bij elkaar...

bovendien kom je een beetje oneerbiedig over als je het gaat hebben over toverkrachten, ik neem aan dat je beter weet

[BookerT 0]

[Robert Frans 1.557]

Hongerige Wolf, luiheid is natuurlijk niet de bedoeling en sowieso inherent aan levensheiliging. En ja, God vraagt inderdaad niet zo bijzonder veel van ons. Zijn geboden zijn niet te zwaar, je kunt ze inderdaad volbrengen. God vraagt enkel zijn liefde voor ons en voor onze naasten. Als je in je buurt, op je werk en in de kerk al een bijzonder aangenaam, liefdevol en vreugdevol persoon kan zijn, dan zullen mensen daar zeker door aangesproken worden.

Het christendom is uiterlijk gezien eigenlijk helemaal niet zo moeilijk. Er zijn enkele geboden en verboden, je hebt je geweten om naar te luisteren en dat is het eigenlijk wel. De enige moeilijkheid van het christendom is het beminnen van God en zo je natuur, je leven naar Hem te vormen. Juist in de kleine dingen die je elke dag tegenkomt. Als je daarbij ook een dergelijke activiteit wilt ondernemen, dan is dat oprecht prachtig. Maar niet omdat dat zou moeten, omdat dat vanzelfsprekend zou zijn of omdat je dan heiliger zou zijn, maar puur enkel vanuit het uit vrije wil iets willen betekenen voor je medemens.

En laten we eerlijk zijn: probeer maar eens ten alle tijde kalm en met vreugde aan het verkeer deel te nemen als je vol stress zit, of je ten volle in te zetten voor school of voor je werk als het werk bijzonder saai is. Al op school vinden veel scholieren het moeilijk om elke dag serieus enkele uren aan de studie te wijden, zonder uitstelgedrag, zodat ze alles uit zichzelf halen wat erin zit. Vele mensen hebben al moeite met die kleine dingen, dus laten we de lat maar niet meteen zo hoog leggen.

[Thorgrem 430]

Wat ik mis in de reacties is het leven vanuit de sacramenten. Wellicht kan Robert daar een mooie bijdrage over schrijven.

[Robert Frans 1.557]

Ik schreef inderdaad vooral in het algemeen, maar de sacramenten zijn mijns inziens inderdaad essentieel daarin. Ik zal eens nadenken over of ik daar hier iets over kan schrijven, als dat dan nog noodzakelijk is.

[Michiel 14]

Quote:

Op zondag 07 november 2010 16:53:35 schreef Thorgrem het volgende: Wat ik mis in de reacties is het leven vanuit de sacramenten. Wellicht kan Robert daar een mooie bijdrage over schrijven.

Een geloof zonder werken is een dood geloof. Jakobus schrijft ook het een en ander daarover, maar welke relatie zie jij tussen de sacramenten en het onderwerp?