kerk-cultuurschok

[Jyoti 0]

Ik ben gisteren voor het eerst in een evangelische gemeente geweest. Aangezien ik zelf uit het \"katholieke Vlaanderen\" kom, nog nooit in een protestantse kerk geweest was en algemeen erg weinig weet heb van de sfeer en liturgie in niet-katholieke kerkdiensten, kun je je wel voorstellen dat dat heel erg anders was dan ik gewend ben. Het was voor mij best wel een cultuurschok maar ik vond het wel erg interessant. De mensen waarmee ik meegegaan was, vonden het ook wel boeiend om te horen hoe ik, als totale buitenstaander, hun vertrouwde kerkdienst had ervaren.

Dit zijn een aantal puntjes die mij erg opvielen:

-he, wat een kaal kerkgebouw! was voor mij erg vreemd, had eigenlijk niets van de dingen die ik herkenbaar vind aan zeg maar het mentale plaatje \"kerk\"

-heel informele sfeer, mensen praten en geven snoepjes door enzo, vond ik best vreemd

-wat een ontzettend lange preek!!! de hele kerkdienst was trouwens erg lang naar mijn normen (preek van een kleine 50 minuten, dienst duurde geloof ik wel een uur en drie kwartier), hoewel ik het op zich niet langdradig vond ofzo, ik heb me niet verveeld

-mensen zijn veel actiever, vrolijker en enthousiaster dan ik gewoon ben, vond ik leuk om te zien hoewel ik me wel wat opgelaten voelde doordat ik het helemaal niet gewoon ben om bvb mensen hun armen in de lucht te zien steken tijdens een kerkdienst

-er werd veel meer nagepraat na de dienst, mensen leken elkaar allemaal vrij goed te kennen, dat is althans in mijn parochie totaal niet zo en dat vind ik zelf erg jammer, hoewel dat denk ik wel verschilt van parochie tot parochie

-een beamer in de kerk blijf ik enorm raar vinden, hoewel het op zich handig was (nuja, handig zou geweest zijn als ik niet net op die ene plek zat vanwaaruit ik niet kon zien wat er geprojecteerd werd )

-zoveel activiteiten doorheen de week! bij ons zijn de mededelingen vrij kort, maar hier leek het wel alsof er elke dag wel een samenkomst of bijbelstudie georganiseerd wordt, het leek een heel actieve gemeente

-wat een jonge mensen! de gemiddelde leeftijd bij ons is 70 ofzo, we hebben niet eens de nood aan een kindernevendienst omdat er nauwelijks kinderen komen

-de muziek was voor mij erg wennen, veel moderner en minder plechtig dan ik zelf gewoon ben, en dan ook met zulke moderne instrumenten (een drumstel en een gitaar enzo), mij sprak het persoonlijk niet zo aan hoewel dat natuurlijk meer een kwestie is van smaak dan van theologie

-wat wel een meer inhoudelijk puntje was daarbij, is dat de liedjes allemaal erg leken te focussen op de fijne, positieve punten van geloven, punten waarvan het denk ik heel goed is dat ze belicht worden maar waarbij ik zelf het evenwicht misschien wel wat miste

-zitten en rechtstaan was veel minder strak geregeld dan ik gewoon ben, soms zag ik een deel van de mensen rechtstaan en een deel nog zitten, vond ik erg verwarrend omdat dat bij ons heel duidelijk vastligt

-de persoonlijke inbreng van mensen was veel groter, mensen hebben spontaan luidop gebeden enzo, dat vond ik wel indrukwekkend

-wat ik daarentegen wel miste, was gezamenlijk gebed, iets wat bij ons dan weer heel veel gedaan wordt

-het kwam op mij allemaal nogal druk over, er was eigenlijk nergens een moment van stilte

-het (in mijn ogen) gebrek aan duidelijke structuur maakte het voor mij wat ontoegankelijk en chaotisch

-vooral in het begin vond ik dat lastig, naar mijn gevoel was er geen duidelijk punt waarop de dienst begon, er werd al een lied gezongen door een aantal mensen terwijl de meerderheid van de mensen nog zaten te praten enzo, daar voelde ik me wat ongemakkelijk bij omdat ik een heel duidelijk beginpunt gewoon ben

-bijbellezen is geen duidelijk apart punt in de dienst, maar zat verweven in de preek, wat anders is dan ik zelf gewoon ben

-op een of andere manier had ik bij protestanten het beeld dat bijbellezen heel belangrijk en aanwezig zou zijn in de dienst, veel meer dan bij ons, maar eigenlijk werd er niet langer of meer bijbel gelezen dan ik zelf gewoon ben, er werd alleen langer over gepreekt, dat lag niet in lijn met mijn voorstelling

Ik wil hier nadrukkelijk geen discussie beginnen over wat beter of slechter is, ik schrijf dit ook absoluut niet om dingen af te breken, ik wil gewoon aangeven wat voor mij, vanuit mijn achtergrond, opvallend was, zonder daar een waarde-oordeel aan te verbinden. Ik vind het heel boeiend dat ik, net door deze verschillen, bepaalde dingen in mijn eigen kerk meer opmerk. Het lijkt me heel interessant om van jullie te lezen hoe jullie \"uitstapjes\" naar andere kerken beleefd hebben. Zelf ben ik vooral benieuwd naar hoe protestanten een katholieke kerkdienst beleven wanneer ze daar voor het eerst heen gaan, maar ook andere verhalen zijn welkom, ik kan me voorstellen dat pakweg een cradle-refo die voor het eerst in een charismatische gemeente komt ook wel heel wat verschillen ziet.

Om het overzichtelijk te houden lijkt het me belangrijk om duidelijk te vermelden wat je eigen kerkelijke achtergrond is en hoe veel of weinig vertrouwd je al was met de kerk waar het over gaat, dan kunnen we de dingen die je opgevallen zijn ook wat in een context plaatsen.

En denk eraan, verschillen aangeven kan interessant zijn en zelfs heel zinvol om allemaal even stil te staan bij onze eigen kerkdiensten, maar omwille van die verschillen andere kerken de grond in boren is niet nodig.

[Eulogía 0]

Ik weet nog niet of ik nog meer ga bijdragen, maar ik wil al zeggen dat ik het grappig vind het zo te lezen vanuit een (voor mij) ander gezichtspunt, waaruit je schrijft

[anastasia 0]

oooh, je moet echt eens gaan kerkshoppen, er zijn nog veel meer smaken dan evangelisch Een mooi contrast zou nu natuurlijk zwaar gereformeerd zijn met een echte donderpreek. Heeft ook zo zijn schoonheid.

[Olorin 155]

Een aantal weken geleden had ik een CGK dienst met Skippy bezocht.

(Deze post kan wat warrig overkomen, omdat het al weer even geleden is.)

Dit was trouwens niet mijn eerste gereformeerde kerkdienst, maar wel van een CGK gemeente.

Ik ervoer eigenlijk dat het veel meer op 'ons' lijkt dan ik had verwacht, ook al was het niet een 'evangelisch' aandoende grefo dienst. Maar dat heeft denk ik ook te maken met dat Skippy niet lang daarvoor naar een Refo dienst was geweest en ik naar een mis geweest was (daar zal ik tzt ook nog wel een verslag van doen).

Ten eerste viel me op dat wij de enigen waren op de fiets. De rest van de kerkgangers waren of lopend of met de auto. Maar eigenlijk heeft dat er niets mee te maken. Er was trouwens wel plaats voor fietsen bij de kerk.

Het gebouw was een vrij modern nieuw gebouw en ze hebben een beamer. Maar viel op dat ze een hele rustige manier van projecteren van de liederen hadden. Wij waren de enigen die het liedboek hadden gepakt, en bleek ook niet nodig te zijn.

Redelijk aan het begin van de dienst was er een moment van stilte, dat heb ik als erg prettig ervaren. Het hielp me persoonlijk om me meer te richten op de kerkdienst. De liederen waren uit het liedboek van de kerken. Daarmee ben ik sinds mijn protestantse basisschool al wel vertrouwd. Puur qua persoonlijke smaak waardeer ik diverse gezangen wel, met de psalmen heb ik zelf qua melodie iets minder op.

De preek vond ik enorm fijn. Het was een boodschap die me aansprak. Maar ook waren er net soms accenten in de preek die ik bij evangelische preken soms wat meer benadrukt van me zouden mogen worden.

Aan het einde van de dienst was er in het kader van een speciale viering dat de kinderen een Elly en Rikkerd liedje onder begeleiding van gitaar gingen zingen.

Na de dienst was er koffie drinken (hebben we niet gedaan). We zijn nog door verschillende mensen aangesproken die geïnteresseerd waren en het leuk vonden dat we evangelisch zijn (vaak hoor je van dat gereformeerden naar evangelische diensten gaan, maar wij doen het andersom). Het waren hartelijke en fijne mensen.

Ik heb het een erg fijne kerkdienst gevonden en met aspecten die ik soms een beetje in evangelische kringen mis.

[Skippy 0]

Ik sluit me bij Olorins analyse van de CGK aan, met nog een paar toevoegingen:

- De manier van bidden voor zieken was net iets anders. Hier werd gevraagd of God zich wilde ontfermen over de zieken. Terwijl bij ons meestal ook wordt gevraagd om genezing en zo. Ik vond dit wel prettig, want er werd meer opengelaten hoe God dan voor mensen zorgt. Als iemand niet geneest, wil dat niet zeggen dat God niet voor hem zorgt.

- Ik vond het heel positief dat er in het begingebed ook werd gebeden voor andere kerken van andere stromingen. Dat wordt bij ons nooit gedaan. Bovendien werd er specifiek gebeden voor een paar actuele gebeurtenissen (bijv. voor de gemeenteraadsverkiezingen die die week waren). Dat zou bij ons ook wel meer mogen gebeuren.

- Ik vind het altijd prachtig om een kerk binnen te lopen terwijl een kerkorgel speelt. Dat heeft iets plechtigs en eerbiedigs, en dat helpt mij altijd beseffen dat je ook op een eerbiedige plek komt: bij Gods troon.

Al met al vond ik het een positieve ervaring en heb ik wat ideeën opgedaan voor mijn volgende zangdienst in mijn evangelische gemeente .

[Jalikaatje 1]

Ik heb ook als evangelisch persoon een tweetal andere kerkdiensten bezocht die erg verschilden van wat ik gewend ben. Heb nu niet zo veel tijd, zal er later een uitgebreidere post van maken.

[Eulogía 0]

Quote:

Op maandag 29 maart 2010 19:30:31 schreef Skippy het volgende: Hier werd gevraagd of God zich wilde ontfermen over de zieken.

En wilde Hij dat?

[Robert Frans 1.653]

Vorig jaar heb ik, nog altijd katholiek en toen ook, een keer een kerkdienst van de Gereformeerde Gemeente bezocht en vond het een ware belevenis. Dingen die mij opvielen.

Ãlle vrouwen en meisjes, tot aan baby's toe, droegen hoeden en alle mannen strakke pakken.

De kerk zat helemaal vol, met zowel jongeren als ouderen en hele gezinnen (ook kinderen!).

De dominee sprak wat trager en plechtiger, wat ik absoluut niet gewend was en me even deed glimlachen. Maar eenmaal gewend vond ik het wel wat hebben.

Lang niet iedereen gaat staan daar waar gestaan kan worden: alleen een aantal mannen zag ik steeds omhoogschieten. Het bleek dat alle mannelijke leden dan konden staan, maar niet iedereen dat overal deed.

Bij de zegen ging echter eindelijk wél iederéén staan, dus ik ook.

Het begin vond ik indrukwekkend: namelijk met een intens stil gebed zodra de kerkeraad binnenkwam. Geen intredezang dus. En zij die klaar waren gingen gewoon weer zitten en wachten tot ook bij de kerkeraad iedereen weer zat.

Het zingen op hele noten is bijzonder om een keer gedaan te hebben en wat kunnen die gereformeerden toch prachtig en bezield bulderen met het orgel.

De preek duurde een heel uur, echter met een gezongen psalm tussendoor, de dienst in totaal twee uur.

Wel was de preek goed te volgen, heel bevindelijk ook (wij zouden het mystiek noemen), en de dominee had veel echte gereformeerde bevlogenheid in de stem.

Het grote gebed vond ik heel indrukwekkend, ook met veel emotie en oprechtheid in de dominees stem.

Het viel me ook op hoe ontzettend anders de cultuur en beleving al was in vergelijking met een vrijgemaakte gereformeerde kerk, waar ik ook weleens een dienst van heb bijgewoond. Ik proefde in de liturgie heel duidelijk de authentieke, gereformeerde "traditie van alle eeuwen," veel sterker nog dan in andere gereformeerde kerken. Nee, niet echt mijn traditie inderdaad, maar het is wel bijzonder om eens mee te maken, om zoiets te proeven.

[Jyoti 0]

Quote:

Op maandag 29 maart 2010 18:40:41 schreef anastasia het volgende: oooh, je moet echt eens gaan kerkshoppen, er zijn nog veel meer smaken dan evangelisch Een mooi contrast zou nu natuurlijk zwaar gereformeerd zijn met een echte donderpreek. Heeft ook zo zijn schoonheid.

Ben ik zeker van plan als ik in Leiden woon! Hier is shoppen toch wat moeilijker, er zijn hier en daar wel niet-katholieke kerken maar ze zijn in vergelijking vrij zeldzaam en het is ook wel een heel onbekend wereldje, een beetje minderheidsgroepen waar de gemiddelde persoon niet eens het bestaan van weet. Dat maakt het voor mij toch wat hoogdrempelig om daar dan binnen te lopen. In Nederland is de christelijke pluraliteit veel algemener bekend en zichtbaarder en vind ik het dus ook veel meer voor de hand liggend om eens een niet-katholieke dienst bij te wonen.

[Dubito 0]

Leuk dat men elkaars traditie gaat ervaren. Ik heb van gereformeerd (RobertF's beschrijving) tot evangelisch (Iriacynthe) actief meegemaakt.

Een echte katholieke mis van begin tot einde echter nog nooit!

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op maandag 29 maart 2010 18:40:41 schreef anastasia het volgende: oooh, je moet echt eens gaan kerkshoppen, er zijn nog veel meer smaken dan evangelisch Een mooi contrast zou nu natuurlijk zwaar gereformeerd zijn met een echte donderpreek. Heeft ook zo zijn schoonheid.

Zorg dan alleen dat ze niet over zondag 30, vraag 80 van de Heidelbergse Catechismus gaan preken. Been there, done that (in een Gereformeerde Gemeente) ... was níet leuk!

Zelf ben ik vaak in een meer 'klassieke' protestantse dienst geweest (bovengenoemde GerGem dus, verder GKv, PKN). Dat is weer héél anders. Wel met een lange preek, maar totaal andere liederen (in de GerGem psalmen op hele noten). Overeenkomsten met 'jouw' evangelische dienst zijn dat het gebouw en de liturgie kaal is (in sommige PKNs hebben ze wel wat meer liturgisch besef, met kaarsen, liturgische kleuren enz). Geen kruisjes slaan kwam op mij in het begin ook erg bevreemdend over (en nu mis ik het nog).

[Hongerige Wolf 0]

Quote:

Op maandag 29 maart 2010 20:41:35 schreef Iriacynthe het volgende: [...] Ben ik zeker van plan als ik in Leiden woon!

En dan niet de Studentenekklesia hè.

[Machiavelli 0]

Quote:

Op maandag 29 maart 2010 21:11:19 schreef Hongerige Wolf het volgende: [...] En dan niet de Studentenekklesia hè.

Ik sleep d'r een keer mee naar Katwijk

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op maandag 29 maart 2010 18:48:17 schreef Olorin het volgende: Een aantal weken geleden had ik een CGK dienst met Skippy bezocht. (Deze post kan wat warrig overkomen, omdat het al weer even geleden is.) Dit was trouwens niet mijn eerste gereformeerde kerkdienst, maar wel van een CGK gemeente. Ik ervoer eigenlijk dat het veel meer op 'ons' lijkt dan ik had verwacht, ook al was het niet een 'evangelisch' aandoende grefo dienst. Maar dat heeft denk ik ook te maken met dat Skippy niet lang daarvoor naar een Refo dienst was geweest en ik naar een mis geweest was (daar zal ik tzt ook nog wel een verslag van doen). Ten eerste viel me op dat wij de enigen waren op de fiets. De rest van de kerkgangers waren of lopend of met de auto. Maar eigenlijk heeft dat er niets mee te maken. Er was trouwens wel plaats voor fietsen bij de kerk. Het gebouw was een vrij modern nieuw gebouw en ze hebben een beamer. Maar viel op dat ze een hele rustige manier van projecteren van de liederen hadden. Wij waren de enigen die het liedboek hadden gepakt, en bleek ook niet nodig te zijn. Redelijk aan het begin van de dienst was er een moment van stilte, dat heb ik als erg prettig ervaren. Het hielp me persoonlijk om me meer te richten op de kerkdienst. De liederen waren uit het liedboek van de kerken. Daarmee ben ik sinds mijn protestantse basisschool al wel vertrouwd. Puur qua persoonlijke smaak waardeer ik diverse gezangen wel, met de psalmen heb ik zelf qua melodie iets minder op. De preek vond ik enorm fijn. Het was een boodschap die me aansprak. Maar ook waren er net soms accenten in de preek die ik bij evangelische preken soms wat meer benadrukt van me zouden mogen worden. Aan het einde van de dienst was er in het kader van een speciale viering dat de kinderen een Elly en Rikkerd liedje onder begeleiding van gitaar gingen zingen. Na de dienst was er koffie drinken (hebben we niet gedaan). We zijn nog door verschillende mensen aangesproken die geïnteresseerd waren en het leuk vonden dat we evangelisch zijn (vaak hoor je van dat gereformeerden naar evangelische diensten gaan, maar wij doen het andersom). Het waren hartelijke en fijne mensen. Ik heb het een erg fijne kerkdienst gevonden en met aspecten die ik soms een beetje in evangelische kringen mis.

Klinkt wel een beetje (veel) zoals de diensten in de kerk van mijn vriend (een PKN-kerk, samen-op-weggemeente), al zal het op details vast anders geweest zijn.

---

Samengevoegd:

Quote:

Op maandag 29 maart 2010 21:11:19 schreef Hongerige Wolf het volgende: [...] En dan niet de Studentenekklesia hè.

Brrr, is dat dat ketterse, euh, oosterhuisgedoe?

[Hongerige Wolf 0]

Quote:

Op maandag 29 maart 2010 21:13:02 schreef Machiavelli het volgende: [...] Ik sleep d'r een keer mee naar Katwijk

Haha, heel goed. We stellen wel een lijst op van kerken die Iria moet bezoeken.

Inderdaad weg2, dat Oosterhuisgedoe.

[Jyoti 0]

Goed plan, zo'n lijst! Zet voorstellen maar in mijn inburgeringstopic, dan houden we het hier een beetje on topic.

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op maandag 29 maart 2010 21:18:50 schreef Hongerige Wolf het volgende: [...] Haha, heel goed. We stellen wel een lijst op van kerken die Iria moet bezoeken. Inderdaad weg2, dat Oosterhuisgedoe.

Dat is alvast verboden terrein dan

[Gast Anon_phpbb]

Quote:

Op maandag 29 maart 2010 20:56:07 schreef Dubito het volgende: Leuk dat men elkaars traditie gaat ervaren. Ik heb van gereformeerd (RobertF's beschrijving) tot evangelisch (Iriacynthe) actief meegemaakt. Een echte katholieke mis van begin tot einde echter nog nooit!

Als je een echte katholieke H. Mis van begin tot einde wil meemaken, doe ik er graag nog wat uitleg bij ook. Je bent van harte uitgenodigd.

[Dostojevski 0]

Als ik CvW moet geloven (wat hij elders nog wel eens beweert ) heb ik ook nog nooit een echte katholieke Mis meegemaakt. Dus ik reis graag met Dubito mee als dit plan serieus wordt.

[Skippy 0]

Quote:

Op maandag 29 maart 2010 19:42:05 schreef Eulogía het volgende: [...]En wilde Hij dat?

Ja, lijkt me duidelijk.

[Olorin 155]

In de periode van de Credible meeting heb ik voor het eerst een katholieke mis in Nederland bijgewoond. Het was voor mij enerzijds een nieuwe ervaring, anderzijds ook weer niet volledig, want ik had wel missen op tv gezien, kerkgebouwen als toerist bezocht en een deel van een soort van mis in een kloosterkerk in Italië bijgewoond, waar ik uiteraard niks van begreep en ik ben al enige tijd wel (deels in het kader van mijn studie) bezig met het katholicisme. Maar zelf echt een mis bijgewoond had ik nog niet gedaan.

Ik vond het best spannend maar keek er ook wel naar uit, omdat eens ‘naar de mis gaan’ al een redelijk lange tijd op mijn verlanglijstje stond.

Het kerkgebouw vond ik opvallend. Dit was een vrij modern gebouw en de banken waren op een manier opgesteld dat ik nog nooit eerder had gezien. Je hebt de banken waar men met het gezicht recht naar het altaar staat, maar aan linker en rechterzijde stonden de banken diagonaal, Als een halve zeshoek zeg maar: link

Boekjes met de liturgie lagen op een stapel. Dat was wel prettig omdat het me erg onbekend is. De mis begon en eindigde met een bel, dat vond ik zelf een mooi gebruik. Tijdens de mis was iedereen muisstil en na de mis was het geluidsniveau ook erg zag. Zachter dus dan ik in protestantse kerkdiensten gewend ben. Er was een koor aanwezig wat ik mooi vond zingen. Van de liederen die werden gezongen waren er een aantal die ik mooi vond. Ook waren er bepaalde liederen die enkel door het koor gezongen werden. Er waren verschillende gebeden waar er een wisselwerking was, tussen de spreker en de zaal. Dit was voor mij een nieuwe ervaring. Althans, ik ken het maar niet in de context van een eredienst waar ik zelf aan deelgenomen heb. Er warentwee schriftlezingen. Bij de tekst uit het OT bleef iedereen zitten, de tekst van het NT, die de priester op las, stond iedereen. De homilie was enorm kort vergeleken met een protestantse preek. Maar opzich kon in een kortere tijd op best veel verteld worden. De vredeswens was bij het begin een beetje ongemakkelijk voor me omdat ik niet wist wat te zeggen. Maar ik vind het een mooi gebruik. Ik vond het ook zo lief dat er een paar nonnetjes naar ons toe kwamen lopen toen. De communie ritus vond ik op een paar punten een beetje ongemakkelijk. Ik miste overigens de bel bij de consecratie, dat werd blijkbaar daar niet gedaan (de mis was wel echt een eucharistie viering, geen woco). Wat ik een beetje ongemakkelijk vond was toen iedereen naar voren ging en ik samen met een mede protestant daar alleen zaten, ik vond het fijn toen de eerste mensen weer bij ons in de buurt gingen zitten. Het tweede wat een beetje ongemakkelijk aanvoelde, was dat de communie onder twee gedaantes plaats vond, waar de leek die de communie ontvangt de hostie in de wijn dipte. Daar voelde ik me als protestant erg ongemakkelijk bij. Maar na ik begrijp is dat liturgisch op deze manier officieel ook helemaal niet toegestaan.

Al met al vond ik mijn eerste mis een bijzondere ervaring. Ik vond het ook heel mooi, die rijke liturgie.

Een andere mis die ik heb bijgewoond vind ik ook wel het vermelden waard omdat deze in bepaalde opzichten anders was. Deze mis werd gehouden in een middeleeuwse gotische kerk. De mis was op zaterdag avond. In deze mis werd er niet gezongen. Voor mij was dat de eerste wel een heel klein beetje cultuurschok omdat een kerkdienst in mijn beleving inherent verbonden is met samenzang, maar ik was er al een beetje op voorbereid. Wat ik zelf heel mooi vond waren het onze Vader en het Credo die gezamenlijk opgezegd werden (in de mis die ik hierboven beschrijf werden ze gezongen). De communie vond onder één gedaante en bij de consecratie de bel geluid. Bij deze mis was er geen liturgie op papier, wat het voor mij wel moeilijk maakte zelf betrokken te zijn bij de mis, omdat bij gebeden ik niet wist welke teksten de zaal uit zou spreken.

De liturgie in combinatie met de gotische kerk maakte indruk op me. Een mis is echt iets anders dan een protestantse eredienst. Na mijn ervaring met mijn eerste mis vond ik ook de gereformeerde dienst die ik meen een week later bezocht toch vrij veel lijken op een evangelische dienst.

Ik vond het erg fijn en heeft best indruk op me gemaakt. Beschrijven is wat lastig, misschien het beste met het woord ‘sacraal’. Het bewust zijn en het ervaren daarvan. Het stil worden van binnen en richten tot God.

[Jyoti 0]

Die vreemd opgestelde banken en dat "dippen" van de hostie waren ook voor mij cultuurschokjes hoor.

En het gebrek aan zang, mja, ik mis het ook wel in die zaterdagavondmissen hoor. Je moet dringend eens meegaan op zondagochtend. Onze cantor die het Sanctus voorzingt, dat is pas een mis!

[Olorin 155]

Quote:

Op dinsdag 30 maart 2010 00:24:09 schreef Iriacynthe het volgende: En het gebrek aan zang, mja, ik mis het ook wel in die zaterdagavondmissen hoor. Je moet dringend eens meegaan op zondagochtend. Onze cantor die het Sanctus voorzingt, dat is pas een mis!

Lijkt me een fijn plan.

Quote:

Op maandag 29 maart 2010 18:21:32 schreef Iriacynthe het volgende: -de persoonlijke inbreng van mensen was veel groter, mensen hebben spontaan luidop gebeden enzo, dat vond ik wel indrukwekkend

Als algemeen stukje context: Hier betrof het de dankstond. Een vast onderdeel van de kerkdienst (van ik meen rond 10 min.) waar aanwezigen de gelegenheid krijgen een gebed uit te spreken. Dit onderdeel vindt in een reguliere dienst plaats vooraf aan de preek, waar dan tussen de preek en dankstond doorgaans één a twee liederen tot gezongen als overgang.

[Bumblebee 7]

Quote:

Op maandag 29 maart 2010 22:44:26 schreef Dostojevski het volgende: Als ik CvW moet geloven (wat hij elders nog wel eens beweert ) heb ik ook nog nooit een echte katholieke Mis meegemaakt. Dus ik reis graag met Dubito mee als dit plan serieus wordt.

Ik wil dan ook wel mee

[Miss Iris 0]

Evangelische diensten zijn geweldig! Mooie muziek en je lekker los maken van je stress: je aangeraakt voelen door de HEER! Maar 1x per jaar daarheen gaan is goed voor mij, ik blijf lekker down to earth bij mijn eigen kerk .