Durf je nog te dromen?

[Think 0]

Een anecdote om uit te leggen wat ik met dit topic bedoel:

Ik kocht vandaag een straatmagazine van een dakloze en de verkoper zei: "vandaag is de laatste dag dat ik hem verkoop". Waarom dan, vroeg ik? "Morgen ga ik met een studie begin". Ik vroeg wat voor studie? "Psychiatrie, over 5 jaar wil ik psychiater zijn". Hij had genoeg van de psychiatrie, voegde hij eraan toe. Ik feliciteerde hem, maar mijn inschatting was dat het louter een droom van hem was: volgens mij is het een dakloze psychiatrische patiënt die ervan droomt zelf ook een psychiater te zijn, maar morgen nog gewoon de straatkrant staat te verkopen. Maar toen ik verder liep, bedacht ik, dat hij iets aandurft wat ik niet meer durf: te dromen.

Ook zag ik bv. vandaag deze website: een pleidooi voor een mondiaal basisinkomen en deze: link : 52 manieren om armoede de wereld uit te helpen.

Ikzelf heb nog wel waarden, maar ik zie de werkelijkheid zo hard botsen met mijn idealen, dat ik er niet meer in durf te geloven en alleen nog maar bezig ben met de gedachte, dat er een globale catastrofe komt doordat we maar groeien en groeien, groeiende productie, consumptie, gebruik van grondstoffen en uitstoot van vervuilende stoffen. En ik ben alleen nog maar daar mee bezig: met de bedreigingen die realiteit zijn, niet meer met de werkelijkheid waarvan ik droom.

Dus mijn vraag: durf je nog te dromen?

[Andere Jas 2]

Ik heb je al regelmatig doemscenario's of aannames zien posten die helemaal niet waar zijn maar jouw wel versterken in je bokkenpruik. Misschien helpt het jouw weer te dromen

En ik zelf durf af en toe nog wel eens te dromen, maar mijn dromen zijn ook niet extreem, dus da's altijd makkelijk.

[dingo 166]

Als mens heb je juist dromen nodig om de werkelijkheid aan te kunnen. Als er niet gedroomd wordt komt er geen vernieuwing, geen verandering en blijft alles hetzelfde.

[Olorin 155]

Ik durf wel te dromen, maar ik heb dan ook veel te veel fantasie.

Weet je wat het punt er ook mee is: ik ben totaal niet iemand die gelooft in een absolute maakbaarheid van de samenleving. De wereld is een vreselijke rotte plek en dat zal die ook blijven. Alleen als niemand meer idealen zou hebben om de boel op te knappen, dan zal m.i. de wereld nog veel beroerder zijn dan die nu al is. Aan de ene kant kan ik er een erg cynisch wereldbeeld op na houden en aan de andere kant ben ik best idealistisch persoon. De wereld goed maken zal nooit lukken, de mens is gewoon verdorven. Oorlog, onrecht en uitbuitingen zullen blijven bestaan. Het probleem zit hem namelijk in de mensheid die niet deugt. Maar als je het lukt om het voor bepaalde mensen maar wat minder vreselijk te maken, is dat al de moeite waard je daar voor in te zetten.

Wat betreft persoonlijk vlak: beetje het zelfde probleem: de mens is niet volledig maakbaar en heeft naast z'n sterke ook z'n zwakke kanten. lang niet alle dromen zullen uitkomen. Maar als je bij voorbaat er al vanuit gaat dat het hopeloos is, dan zal dat een self fulfilling prophecy worden. Terwijl dat als je er toch voor gaat je tegen teleurstellingen aan zult botsen, maar er dingen tussen zullen zitten die je wel lukken, deels lukken, of zelfs bij een gefaalde poging je dingen hebben doen beseffen die je leven hebben verrijkt. Lang niet al mijn dromen zijn uit gekomen. Maar bepaalde van mijn dromen die anderen of ik zelf niet realistisch vonden zijn wel uitgekomen, of deels uitgekomen, of zijn er plots een stuk realistischer op geworden.

Zonder die dromen had ik misschien minder teleurstellingen, maar had mijn zelfbeeld ook niet goed gedaan. Maar dan stond ik tegelijk nu ook niet waar ik nu sta.

[Eulogía 0]

Mensen kunnen negatieve en positieve dromen hebben. Het ligt er maar aan welke droom je najaagt.

Koning Jozef in Egypte had de positieve droom over zijn leven nagejaagd en die kwam (dus) uit.

God spiegelt je een positieve droom voor en moedigt je aan deze droom te realiseren.

De duivel spiegelt je een negatieve droom voor en wil dat je dit voor ogen houdt, zodat dat je toekomst wordt.

Welke droom wil je volgen en voor ogen houden? Daar gaat het om in het leven. De droom die je navolgt, wordt hoe langer hoe meer realiteit.

Ik zelf volg Gods droom/visie voor mijn leven.

Jer. 29

11 Want Ik weet, welke gedachten Ik over u koester, luidt het woord des HEREN, gedachten van vrede en niet van onheil, om u een hoopvolle toekomst te geven.

[Think 0]

Quote:

Op zondag 13 december 2009 20:35:33 schreef Andere Jas het volgende: Ik heb je al regelmatig doemscenario's of aannames zien posten die helemaal niet waar zijn maar jouw wel versterken in je bokkenpruik. Misschien helpt het jouw weer te dromen

Ik heb mijn doemscenario's en aannames regelmatig ongefundeerd gepost omdat het me steeds maar niet lukt een met bronnen onderbouwd topic te openen over a. peak-oil, b. exponentiële bevolkings- en productiegroei, c. de klimaatverandering. Het lukt me niet om de rust en energie te vinden er goed voor te gaan zitten. Maar die scenario's komen echt niet uit de lucht vallen.

Maar goed, dat is hier off-topic.

Ik kan wel hoop putten en herkenning vinden in wat Olorin schrijft. Mitigating the effects van de menselijke verdorvenheid.

[Asteraceae 0]

Ja, maar ik heb twee dingen mee/tegen, ik ben a hopeloos naief en b flink ambitieus.

[Jalikaatje 1]

Hm, ik heb wel periodes gehad in mijn leven dat elke droom de grond in geboord was en ik dacht 'laat ik maar gewoon niet meer dromen, dat bespaart me een hoop pijn.' Maar wat er ik erbij moet vermelden: ik was toen ook niet bezig met mijn geloof. Ik vertrouwde de God niet die (naar mijn toenmalige mening) alleen maar dromen gaf om ze kapot te maken.

Naar mate mijn geloof zich ontwikkelde, durfde ik steeds wat meer te dromen. Het durven dromen kwam gelijk met de acceptatie 'de wereld is inderdaad flink naar de kloten aan het gaan, daar kan ik weinig meer aan doen.' Ik heb me neergelegd bij wat ik niet kan veranderen en zet me nu in voor wat ik wel kan veranderen. Ik kan die vrouw die met een wanhopige blik naar de metrolijn-kaart tuurt even helpen. Dan wordt het obstakel wat mijn route vertraagd een dankbaar iemand. Ik kan weer dromen, maar met mate. Grote dromen, blijven dromen houd ik mezelf voor. Maar naarmate er steeds meer kleintjes verwezelijkt worden, durf ik meer te dromen.

[Andere Jas 2]

Quote:

Op zondag 13 december 2009 22:09:39 schreef zoveel vragen nu nog antwoorden het volgende: Ja, maar ik heb twee dingen mee/tegen, ik ben a hopeloos naief en b flink ambitieus.

Nou, ik stel principe boven pragmatisme, ik wil ook wat naïviteit!

[Eulogía 0]

Quote:

Op zondag 13 december 2009 22:09:39 schreef zoveel vragen nu nog antwoorden het volgende: Ja, maar ik heb twee dingen mee/tegen, ik ben a hopeloos naief en b flink ambitieus.

Ik denk dat dat niet verkeerd is. Als je naast datgene wat je 'naief' noemt wat zekerheden kan inbouwen, denk ik dat je heel ver kan komen

Als iemand anders je misschien nuchtere / voorzichtige / controlerende feedback kan geven op je plannen/ideeën, is dat misschien heel positief.

Quote:

Op zondag 13 december 2009 22:18:25 schreef Jalikaatje het volgende: Hm, ik heb wel periodes gehad in mijn leven dat elke droom de grond in geboord was en ik dacht 'laat ik maar gewoon niet meer dromen, dat bespaart me een hoop pijn.' Maar wat er ik erbij moet vermelden: ik was toen ook niet bezig met mijn geloof. Ik vertrouwde de God niet die (naar mijn toenmalige mening) alleen maar dromen gaf om ze kapot te maken. Naar mate mijn geloof zich ontwikkelde, durfde ik steeds wat meer te dromen. Het durven dromen kwam gelijk met de acceptatie 'de wereld is inderdaad flink naar de kloten aan het gaan, daar kan ik weinig meer aan doen.' Ik heb me neergelegd bij wat ik niet kan veranderen en zet me nu in voor wat ik wel kan veranderen. Ik kan die vrouw die met een wanhopige blik naar de metrolijn-kaart tuurt even helpen. Dan wordt het obstakel wat mijn route vertraagd een dankbaar iemand. Ik kan weer dromen, maar met mate. Grote dromen, blijven dromen houd ik mezelf voor. Maar naarmate er steeds meer kleintjes verwezelijkt worden, durf ik meer te dromen.

Jozef had ook een grote droom die telkens weer de grond in leek te worden geboord, maar hij werkte wel telkens z'n kleine dromen uit, waardoor het grote doel steeds dichterbij kwam

[Machiavelli 0]

Ik durf best te dromen, ben in een aantal opzichten ook echt wel een dromer. Helaas/gelukkig ben ik ook besmet met een flinke dosis realisme en cynisme en ben ik ook nog eens gereformeerd.

Ik geloof niet in een maakbare samenleving, geloof niet in het uitbannen van het kwaad en met zijn allen lelies bezingen in het park. Dat betekent niet dat ik geen idealen heb, wel dat ze kleinschaliger zijn en mij realiseer dat het idealen zijn, dat ik ze, hoe ik mijn best ook doe, niet ten volle gerealiseerd krijg, maar sommige strijd moet je gewoon voeren. Omdat het juist is. Er is een uitspraak van Whittaker Chambers tegen zijn echtgenote uit de periode dat hij deserteerde uit dienst van de sovjet-unie voor wie hij, voor WOII, als agent van de inlichtendienst (GRU) actief was. 'You know, we are leaving the winning side for the losing side' We verlaten de winnende kant voor de verliezende. Vast overtuigt ervan dat de Sovjet-Unie, het communisme, de strijd zou winnen. Toch liep hij over, toch besloot hij om de strijd ertegen aan te gaan.

Ik denk dat dat goed is om jezelf rekenschap van te geven bij het nastreven van allerlei idealen. Niet nastreven omdat ze haalbaar zijn, maar omdat ze juist zijn en ook als je er maar een enkel mensenleven mee verandert, verbeterd was het de moeite waard.

En als Christen, als gereformeerde, mag ik ook de zekerheid hebben dat, hoe waardeloos en verdorven deze wereld ook is, zij is in Zijn Hand en er komt een nieuwe Hemel en er komt een nieuwe Aarde.

[Dubito 0]

Jawel, maar mijn dromen zijn wel kleiner geworden. Als kind had ik altijd een rotsvast geloof dat ik alles kon, ook al wist ik nog niet hoe ik het ging bereiken, ik twijfelde niet aan de mogelijkheid. Ik werd ouder en liep steeds meer tegen mijn beperkingen op, maar dat geloof dat ik ooit mijn dromen waar zou maken bleef altijd wel een beetje (het is nu vrij diep verstopt maar er is nog steeds iets van over) Helaas weet ik nu vrij goed wat realistisch is en wat niet.

[BookerT 0]

Ik zou graag een gevierd schrijver willen worden, maar de kans is groot dat veel van mijn werk ongelezen de prullenbak in verdwijnt.

Ik heb weinig dromen meer, alleen de tijd zo pijnloos mogelijk doorkomen.

[Think 0]

Quote:

Op maandag 14 december 2009 21:38:08 schreef BookerT het volgende: Ik heb weinig dromen meer, alleen de tijd zo pijnloos mogelijk doorkomen.

Die heb ik ook hoog in het vaandel staan. Ken je het nummer All we have to be thankful for van Anne Clark?

"She makes love, he makes time pass a little less painfully.

One and the same perhaps. It's all we have to be thankful for".

Ik schijn er alleen niet zo goed in te zijn. (in tijd pijnloos doorbrengen bedoel ik, niet de liefde bedrijven )

[anastasia 0]

De kleine dingen die ik doe, die min of meer goed gaan. De kleine druppeltjes die ik goed doe, daar kijk ik gewoon meer naar dan de grote plassen blunders die ik bega. Hou vast aan "mensen gaan voor dingen" en maak me verder niet druk. Ja, we verkloten de aarde, grote kans dat we het niet overleven, maar geen ramp, zo belangrijk vind ik het niet, zonder ons bestaat het heelal ook nog wel. doodgaan op kleine schaal, de familie, de geliefden, dat verdriet kan ik me inleven. Doodgaan op grote schaal, een flinke epidemie zou globaal gezien nog niet zo gek zijn, erlopen wel wat al te veel van onze soort rond. Ach, natuurlijk hoop je dan dat het jou deur voorbijgaat, maar zo niet, dan is het natuurlijk maar een betrekkelijke ramp.

Ja hoor ik durf nog wel te dromen, een grote uitroeing van die plaag die mensheid heet het overblijven van een kernpopulatie.

Alleen zie ik dat niet zo paradijselijk

[Skippy 0]

Ja, ik durf nog wel te dromen.

Niet dat ik geloof dat ik wereldvrede kan bewerkstelligen, want het is naïef om daar in te geloven. Maar dat de wereld een slechte plek is en dat het (voor de wederkomst) geen blije plek zal worden, betekent niet dat er niets goeds kan gebeuren. Ik geloof wel dat God mensen kan gebruiken om een verschil te maken in deze wereld. En ik geloof ook dat ikzelf goede dingen kan bereiken. Misschien geen spectaculaire dingen die in de geschiedenisboeken komen te staan, maar wel kleine dingen die mensen kunnen helpen. Daar droom ik van.

Overigens vind ik doemscenario's vaak net zo onrealistisch als ideaalbeelden. De mensheid is niet helemáál verdorven. We hebben vaak op het randje van de afgrond gebalanceerd, maar hebben toch rampen kunnen voorkomen.

Denk aan de Koude Oorlog: er is een tijd geweest waarin veel mensen bang waren dat er een derde wereldoorlog zou uitbreken en de wereld ten onder zou gaan aan atoombommen. Tijdens de Cuba-crisis was dat gevaar ook echt reëel, maar uiteindelijk besloten de wereldleiders van die tijd dat hun conflict een kernoorlog niet waard was. En nu lijken landen geen kernwapens te willen gebruiken, sterker nog, het lijkt erop dat kernwapens de wereld een stukje vrediger hebben gemaakt. (Volgens sommige wetenschappers is er dankzij de angst voor kernwapens nooit een grootschalige oorlog uitgebroken tussen de SU en de VS)

Het kan raar lopen .

[Robert Frans 1.653]

De grootste vergissing is om te denken dat een utopie daadwerkelijk een model voor een ideale samenleving wil laten zien, in plaats van dat het kritiek wil geven op de huidige samenleving. Een mooie uitspraak die ik laatst in ongeveer deze bewoordingen las. Misschien geldt dat ook voor dromen: niet zozeer omdat je echt denkt dat ze ooit vervuld kunnen of zullen worden, maar om je ongenoegen te uiten over bepaalde onrechtvaardigheden in je omgeving.

[Asteraceae 0]

Quote:

Op zondag 13 december 2009 22:25:12 schreef Eulogía het volgende: [...]Ik denk dat dat niet verkeerd is. Als je naast datgene wat je 'naief' noemt wat zekerheden kan inbouwen, denk ik dat je heel ver kan komen Als iemand anders je misschien nuchtere / voorzichtige / controlerende feedback kan geven op je plannen/ideeën, is dat misschien heel positief.

Maar zekerheden zijn veel te betrekkelijk .

[Think 0]

Quote:

Op dinsdag 15 december 2009 11:50:59 schreef anastasia het volgende: Ja hoor ik durf nog wel te dromen, een grote uitroeing van die plaag die mensheid heet het overblijven van een kernpopulatie.

Daar wil ik ook wel van dromen. Het heeft iets dubbels: ik droom ervan en het is een nachtmerrie voor me. Een aarde met een paar honderd miljoen mensen is heel wat leefbaarder, kent heel wat meer ruimte voor natuur. Alleen dat sterven van 5-6 miljard mensen, dat is geen appetijtelijk gebeuren, niet bepaald een theekransje.

Quote:

Alleen zie ik dat niet zo paradijselijk

Je bedoelt die kernpopulatie? Best case scenario is dat de mensen overleven die solidair, gezamenlijk en lokaal veerkrachtig zich in Transition Towns bv. op de overgang hebben voorbereid, aangevuld met andere overlevers die de les hebben geleerd, dat de huidige weg níet duurzaam was.

Worst case scenario: de mensen met de stevigste ellebogen overleven de die-off, aangevuld met degenen die voor de instorting onder hun sterke arm vluchten en de toekomst is aan het neo-feodalisme.

Zie daar lange-termijn droom en nachtmerrie van mij (al zal ik niet meer leven tegen de tijd dat de mensheid uit de bottleneck kruipt, als ze dat al doet - dan hebben we het over begin 22e eeuw inmiddels en is Think al lang niet meer, om welke reden dan ook).

Maar ik denk dat er reden is tot optimisme, dat de aarde een levende planeet blijft en Gaia het wel redt, maar mogelijk moet ze dat doen door ons van zich af te schudden. Ik put hier troost uit, hoe snel alles weer groen wordt.

[Piebe 84]

Quote:

Op dinsdag 15 december 2009 15:25:24 schreef RobertF het volgende: Misschien geldt dat ook voor dromen: niet zozeer omdat je echt denkt dat ze ooit vervuld kunnen of zullen worden, maar om je ongenoegen te uiten over bepaalde onrechtvaardigheden in je omgeving.

Volgens mij sla je daar de spijker recht op zijn kop. Het is veel beter om nu tevreden te zijn dan om te dromen.

Sir 34,1

Een onverstandig mens heeft ijdele en valse verwachtingen en dromen brengen dwazen het hoofd op hol.

[Étoile 0]

Quote:

Op dinsdag 15 december 2009 15:25:24 schreef RobertF het volgende: Misschien geldt dat ook voor dromen: niet zozeer omdat je echt denkt dat ze ooit vervuld kunnen of zullen worden, maar om je ongenoegen te uiten over bepaalde onrechtvaardigheden in je omgeving.

Dus wel dromen, maar er niet naar streven ze uit te laten komen ? Lijkt mij maar een zwakke bedoening.. maar misschien begrijp ik je verkeerd.

[HelenaV 0]

Ik droom over een wereld zonder deze op hol geslagen globalisering. Dat ik niet overal gebombardeerd word door door iemand anders vervaardigde beelden en teksten, dat we niet op elkaar aangesloten zitten dmv internet, telefoon enz, dat we weer mogen leven volgens de natuurwetten en onze eigen zintuigen, dat ik me weer klein en verloren mag voelen in de wereld. Ik weet dat ik natuurlijk ook gebruik maak van al die moderne "gemakken", maar de technologie heeft alle sferen van het leven gekoloniseerd, dus als je er niet aan wil meedoen, heb je helemaal niks meer. Maar eigenlijk gaan mijn gedachten steeds naar een leven zoals in de jaren '30 of zo, waarbij ik aan de universiteit studeer, op een klein rotkamertje woon, geen telefoon, computer, printer, pinpas etc hoef te gebruiken, mijn avonden doorbreng met lezen en in het donkere stinkende cafe'tje in de buurt thee drinken. Een beetje Dostojevski-achtig leven. Zo romantisch.

Maar deze beschaving zal niet zo snel ten einde komen dat dit voor mij werkelijkheid wordt

[Eulogía 0]

Quote:

Op dinsdag 15 december 2009 17:31:11 schreef Piebe het volgende: [...] Volgens mij sla je daar de spijker recht op zijn kop. Het is veel beter om nu tevreden te zijn dan om te dromen. Sir 34,1 Een onverstandig mens heeft ijdele en valse verwachtingen en dromen brengen dwazen het hoofd op hol.

Het is nóg beter om tevreden te zijn én te dromen.

Goede dromen komen niet van jezelf, maar van God.

Als Jozef geen droom had gehad, was hij geen koning geweest en had hij de toenmalige bekende wereld niet van de hongersnood kunnen redden.

Quote:

Op dinsdag 15 december 2009 15:26:57 schreef zoveel vragen nu nog antwoorden het volgende: Maar zekerheden zijn veel te betrekkelijk .

O.k., maar als ik dit forum zo volg, heb ik het idee dat jij vast wel iemand kent die op dit punt goede tegengestelde opmerkingen als tegenwicht kan plaatsen

Quote:

Op dinsdag 15 december 2009 15:25:24 schreef RobertF het volgende: De grootste vergissing is om te denken dat een utopie daadwerkelijk een model voor een ideale samenleving wil laten zien, in plaats van dat het kritiek wil geven op de huidige samenleving. Een mooie uitspraak die ik laatst in ongeveer deze bewoordingen las. Misschien geldt dat ook voor dromen: niet zozeer omdat je echt denkt dat ze ooit vervuld kunnen of zullen worden, maar om je ongenoegen te uiten over bepaalde onrechtvaardigheden in je omgeving.

Het beloofde land, overvloeiende van melk en honing, was geen utopie, maar werkelijkheid.

Alleen zo'n droom op eigen kracht bereiken leidt tot ellende, maar zo'n droom door Gods kracht bereiken leidt tot het bereiken van het doel.

[Robert Frans 1.653]

Eulogía, ik denk dat we het verschil in de gaten moeten blijven houden tussen dromen in de zin van eigen wensen waar je gedachten mee aan de haal gaan en echte dromen waarin God een boodschap overbrengt. De Schrift beschrijft enkel de tweede soort dromen.