Door pijn dichter tot God komen

[Olorin 155]

Waarom overkomt mij iets? Waarom maken mensen (inclusief christenen[1]) zoveel leed mee, pijn, verlies, verdriet, etc. Waarom staat God dit toe? Niet alleen wordt ellende veroorzaakt door andere mensen. Hoe zou anders een tsunami te verklaren zijn die juist de mensen treft die het al zo zwaar hebben. En mensen treft die als er zoiets zou bestaan als onschuldigen, hen dan treft, terwijl de hufters in de rijke landen in weelde op hun oude dag sterven?

Lastig punt. Er zijn wel verklaringen voor, de één beter dan de ander. Er zijn zelfs boeken over geschreven (een aanrader is ‘het probleem van het lijden’ van C.S. Lewis, een erg mooi boek, van hem ga ik ook dingen jatten die ik straks ga noemen). En wat je natuurlijk ook kunt doen is gewoon simpelweg het probleem gaan ontkennen[1].

Er bestaan best wat verklaringen en ik ga ze niet allemaal noemen. Ik wil me richten op de titel van dit topic. Hebben anderen een mooie verklaring, post die dan gerust!

Ik denk dat uiteindelijk er geen bevredigend antwoord is, zeker niet als je zelf net in die situatie komt.

Maar juist het lijden kan je wel dichter bij God brengen. Juist omdat enerzijds je bewust bent van je afhankelijkheid en anderzijds het je ook sterker kan maken. Juist door het lijden en de gewa Als je op het foute pad zit kan het een indicatie zijn van die foute weg (met een zorgeloze stemming de hel). En als je de goede weg in slaat kan pijn juist een indicatie daarvan zijn. Heling kan pijnlijk zijn. Juist als je in structuren van zonden zit kun je juist merken hoe in de foute hoek je zit doordat het breken niet vlekkeloos verloopt. In die zin kan ellende juist een bewustwording zijn en maakt het juist zo kenbaar dat je er mee moest breken, of dat je nu pas duidelijk maakt wat het met je deed terwijl je daarvoor het niet opmerkte (denk aan een gevoel van berouw bijvoorbeeld!).

Ook bij zaken die een te prominente rol in je leven vormen kunnen in de weg staan in je geloofsleven. Juist het weg vallen van die zaken kan nodig zijn. Het voorkomen van dat wegvallen (vul in, je baan, bezit, misschien zelfs wel je familie en vrienden) lijkt misschien een veel ‘menselijker’ van God, maar als dat zou leiden tot de tweede dood, dan dus niet bepaald. Zeker als je beseft dat juist God de bron is. Richten op andere zaken waarin je geluk hoopt te vinden kan juist er voor zorgen dat wat je juist zoekt je zal ontglippen.

Zomaar wat dingetjes wat betreft “Door pijn en verlies dichter tot God komenâ€.

En daarmee denk ik één(!) van de redenen waarom God het lijden toe laat. Juist om ons te redden. Want zachte heelmeesters maken stinkende wonden… Soms is pijn nodig om te genezen en een veel gruwelijker iets te voorkomen.

[1]= steek onderwater: ik link daar naar het welvaartsevangelie. Stiekem is dit topic daar ook een beetje een aanval op.

[Ol Moth 0]

Nooit gedacht dat SM christelijk zou zijn.

[The Black Mathematician 82]

Kortom als je lijdt, schiet je nog geen snars op, want is het pijn omdat je een verkeerde weg in bent gegaan, of omdat je de goede weg aflegt, die pijn van heling met zich meebrengt?

[Olorin 155]

Hangt van de situatie af.

Als ik het ff met drugs vergelijk: Na een trip kan iemand zich rot voelen. Je kunt dat rottige gevoel ook gewoon met drugs verdoven. Als je dan afkickt krijg je weer dat rotgevoel en het zal wellicht nog erger worden.

Is het dan zo dat afkicken dus slecht is, of merk je dan pas echt als je clean bent wat een troep het was?

Voor de rest wat betreft die heling: ik denk niet gek veel anders dan dat ik pijn voel bij een verwonding/ziekte of juist als ik van iets genees.

[Nynthe 1]

Nodig

Ik vroeg om moed

en ik kreeg gevaar

om te overwinnen

Ik vroeg om kracht

en ik kreeg moeilijkheden

om me sterk te maken

Ik vroeg om wijsheid

en ik kreeg problemen

om op te lossen

Ik vroeg om voorspoed

en ik kreeg verstand en spieren

om mee te werken

Ik vroeg om liefde

en ik kreeg mensen met moeilijkheden

om te helpen

Ik vroeg om steun

en ik kreeg kansen

Ik kreeg niets waar ik om vroeg

Ik kreeg alles wat ik nodig had.

[Sacerdos 0]

Voor al uw pijnen aspirinen.

Zo kan een mens pijnloos door het leven.

[Great = Ur Name 0]

Lijden kan je inderdaad dichter bij God brengen. Behalve dat het soms een enorme strijd en onbegrip met zich mee kan brengen, kan het ook enorme genade met zich meebrengen.

Hoe lastig het soms ook is om te beseffen dat God alles mee laat werken ten goede & dat Hij ons niet los zal laten, het is naar mijn idee wel zo. Juist door het lijden kunnen wij gevormd en geslepen worden. Het kan je naar God toe laten groeien en je standvastigheid beproeven. Lijden kan zuiverend werken omdat je even stil wordt gezet en haast wordt gedwongen om de dingen die je als vanzelfsprekend zag weer te heroverwegen.

Ook kan het lijden dat je zelf moet ondergaan, je laten beseffen wat Jezus voor jou heeft gedaan door zich te laten kruisigen voor ons. Je kan en mag je verenigen met de lijdende Christus en daar kracht, troost en leiding uit halen. En ook daar schuilt een enorme genade in: Door Zijn liefde krijgt het lijden betekenis.

[Asteraceae 0]

Lijden laat gemis voelen.

Mensen kunnen dan proberen dat gemis op te vullen en ik denk dat God daar een hele goede manier voor kan zijn.

[mohamed 0]

Als jij echt wist wat lijden is zou je je wel wat bescheidener opstellen!

[de vegaloog 0]

Dus.. jij weet wél wat lijden is, en zvnna (ik vind die naam veel te lang) niet? Of verwijst je post naar een ander?

[Machiavelli 0]

Quote:

Op donderdag 25 september 2008 09:39:37 schreef mohamed het volgende: Als jij echt wist wat lijden is zou je je wel wat bescheidener opstellen!

Ik zou met dergelijke insinuaties iets bescheidener zijn.

[Taquoriaan 0]

Uit mijn profiel:

Quote:

Gemma Galgani Een heilige Italiaanse maagd uit het begin van de 20e eeuw met een bijzondere interesse in het lijden van Jezus Christus. Ze leefde van 1878 tot 1903. Ze is in 1940 heilig verklaard. Gemma werd geboren in een groot gezin in de omgeving van Lucca (Italië.) Haar leven werd getekend door lijden en verdriet. Haar moeder stierf toen Gemma nog maar zeven was. Haar vader stierf ook betrekkelijk jong en Gemma werd opgenomen in een adoptiegezin. Ze trof het met haar adoptiefmoeder want die leefde zeer met Gemma mee. Het meisje had tuberculose, haar ruggenmerg was aangetast. Alle pijn en verdriet wist ze echter zonder klagen te verwerken door haar meer dan gewone liefde voor de lijdende Jezus. Ze wilde graag intreden bij de Zusters Passionistinnen, maar die vonden het meisje niet geschikt voor het klooster o.a. vanwege haar slechte gezondheid en vanwege de vele visioenen die ze kreeg. Ze kreeg ook de zogenaamde "heilige wonden"of stigmata. Dit zijn dezelfde wonden als die Christus aan het kruis kreeg. Elke vrijdag bloedden de wonden, waarna ze verdwenen en er alleen witte vlekken overbleven. Ja, zo iemand is natuurlijk moeilijk te accepteren als medezuster. Vreemd genoeg werd Gemma na haar dood alsnog ingelijfd door de Passionistinnen.Op het prentje is in de rechterbenedenhoek het ordeteken te zien van deze congregatie.

Ze is mijn patrones

[mohamed 0]

Quote:

Op donderdag 25 september 2008 16:02:07 schreef de vegaloog het volgende: Dus.. jij weet wél wat lijden is, en zvnna (ik vind die naam veel te lang) niet? Of verwijst je post naar een ander?

Naar Olorin.

[Asteraceae 0]

Quote:

Op donderdag 25 september 2008 17:13:38 schreef mohamed het volgende: [...] Naar Olorin.

Dan moet je meer gaan quoten

[Olorin 155]

Quote:

Op donderdag 25 september 2008 09:39:37 schreef mohamed het volgende: Als jij echt wist wat lijden is zou je je wel wat bescheidener opstellen!

Dus.. jij weet wél wat lijden is, en ik niet?

En, wat is er zo onbescheiden aan mijn post?

---

Samengevoegd:

Quote:

Op donderdag 25 september 2008 16:09:16 schreef Machiavelli het volgende: [...]Ik zou met dergelijke insinuaties iets bescheidener zijn.

Inderdaad.

[Piet5 0]

Als je je in lichamelijk lijden op je lichaam oriënteert neem je een pijnstiller.

Als je je in geestelijk lijden op Jezus oriënteert ga je bidden.

Als je je in sociaal lijden op die naaste oriënteert ga je helpen.