Vasten/40dagentijd.

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op vrijdag 01 februari 2008 23:28:19 schreef Tom het volgende: In het harnas jagen is inderdaad een grote term. Toch vind ik dat je er niet scrupuleus mee om moet gaan en het belang van de ander altijd voor moet laten gaan. Als je iemand niet teleur wil stellen door uit beleefdheid een versnapering aan te nemen is juist dat weer een klein offertje. Kleine offertjes tegenover de ander hebben imho altijd de prioriteit.

Ja, je moet geen aanstoot geven. Maar waar ligt die grens dan? Ik vind dat moeilijk te bepalen. Voor mezelf hou ik de grens streng aan (al was het maar dat het véél moeilijker is om van snacks af te blijven als je éénmaal enkele chipjes uit beleefdheid hebt genomen ) - en ik heb niet het idee dat ik daar ooit iemand mee beledigd heb. Maar wie weet heb ik ongelijk en durfde men het mij gewoon niet te zeggen. Daar kan ik dan ook niets aan doen, want ik kan niet in het hoofd van mensen kijken. Nja, inmiddels weten goede vrienden en familie wel dat ik vast, dus ze kijken er nu ook niet meer raar van op.

[Sacerdos 0]

Vasten is vasten,dus gaat men ook niet naar feestjes.Men hoeft niet uit te schreewen dat men vast,zou men toch ergen terecht komen door een sociale verplichting,dan moet men vrien delijk maar beslist het aangebodene weiger met te zeggen dat je in de Vasten periode zit,en de ervaring is men heeft daar respect voor.

Vasten is tevens een vreugdevolle tijd, het heerlijk toe leven naar Pasen.

[Dostojevski 0]

...

[Dostojevski 0]

...

[Sacerdos 0]

God gaat voor alles eerst Hij,in navolging van Zijn Zoon Jezus Christus die ook vaste,wil men als Christen niet anders dan Hem navolgen ook in het Vasten.

[Machiavelli 0]

Quote:

Op zondag 03 februari 2008 15:23:05 schreef Sacerdos het volgende: God gaat voor alles eerst Hij,in navolging van Zijn Zoon Jezus Christus die ook vaste,wil men als Christen niet anders dan Hem navolgen ook in het Vasten.

Op naar de woestijn dan maar?

[Dostojevski 0]

...

[Dostojevski 0]

...

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op zondag 03 februari 2008 15:17:57 schreef ThomasM het volgende: [...] Zoiets zegt mijn gevoel ook. Mijn oma haalt altijd die dingen in huis die ik erg lekker vind: ze koopt Leffe sinds ze weet dat ik dat lekker bier vind, en nadat ze me met kerst Cointreau had zien drinken, had ze dat op haar verjaardag (21-jan) ook in huis gehaald voor mij. Ze slooft zich enorm uit om met lekkere hapjes te komen. Mijn familie zou zeggen: mist geloof niet zijn doel als je het zó radicaal opvat, dat je al die moeite die je oude oma doet om het iedereen naar de zin te maken zomaar miskent omdat het vastentijd is? Ik heb in mijn zoektocht naar een juiste levenswijze als gelovige al enkele malen de fout gemaakt in mijn rechtlijnigheid niet in te zien wat voor impact dit heeft op de mensen die ik liefheb. Vandaar dat ik daar nogal mee bezig ben.

In zo'n geval is het inderdaad goed om het vasten een avond te laten varen, denk ik. De feestjes die ik in gedachte had, waren meer 'mainstream' en zeker niet dat men zich daar speciaal voor mij erg uitslooft. Dan is het ook makkelijker om nee te zeggen, omdat het niemand beledigt of tekortdoet.

Quote:

Op zondag 03 februari 2008 15:23:05 schreef Sacerdos het volgende: God gaat voor alles eerst Hij,in navolging van Zijn Zoon Jezus Christus die ook vaste,wil men als Christen niet anders dan Hem navolgen ook in het Vasten.

Ah, jij gaat dus 40 dagen niets eten en niets drinken?

Sorry hoor, maar ik vind dat je overdrijft, vooral omdat je hier keer op keer aangeeft dat wat een ander doet niet echt vasten is. Wat jijzelf doet, moet jij weten. Maar ga een ander niet zitten beledigen (zoals bijv Thomas en dat feest van z'n opa) in je enthousiasme.

Quote:

Op zondag 03 februari 2008 15:29:39 schreef ThomasM het volgende: Ja, ik zie er ook tegenop, dwz, ik heb nu het plan om bier en lekkers voor 40 dagen vaarwel te zeggen, het eten te beperken tot de basis, en mijn tijd op internet te beperken tot het hoogst noodzakelijke (dus op Credible vooral actief zijn als moderator). Ik moet er nog even over nadenken hoe ik dat precies ga invullen. Dinsdag is er een catechese-avond (die hebben we hier elke zoveel weken) over de veertigdagentijd, die ga ik volgen.

Je ziet ertegenop, zeg je. Maar zie je er ook naar uit? Zo'n catecheseavond, da's wel interessant

Quote:

Ik ben iets minder van de regels, zoals je inmiddels misschien wel weet.

Je weet dat ik ook wat minder van de regels aan het worden ben of althans probeer. Maar uit betrouwbare bron weet ik dat ik nog een lange weg te gaan heb voordat ik mijn noordelijke calvinistische aard zover heb bijgeschaafd, dat ik kan tippen aan jouw Limburgse inslag

Quote:

Voor mij zal de zondag niet veel anders zijn dan de andere dagen, het gaat om soberheid en bezinning, ik zie er tegenop omdat ik mijn verslavingen ken en ik zie ernaar uit omdat ik weet hoeveel het oplevert. Als ik wel taart zou eten op zondag en geen taart op andere dagen, zou ik me afvragen waarmee ik bezig was: ik zit nog steeds op datzelfde feest en ik word geen spettertje meer contemplatief als ik op een feest zit zonder taart. Wat dat betreft kan ik me in Sacerdos' reactie wel vinden: het gaat niet om de taart, maar om het feest. Als ik ga vasten dan kijk ik om te beginnen naar wat de Kerk zegt: wat is het doel van vasten? Vervolgens is mijn insteek niet zozeer "wat voor regels stelt de Kerk", maar "hoe kan ik dat doel bereiken door te vasten, en wat kan de Kerk mij hierover vertellen". Het doel van vasten is volgens mij niet dat je uitkijkt naar de zondagen en hoopt dat feestjes op die dagen vallen.

Ik vind dat je me nu wel tekort doet, vooral met die laatste opmerking. Ik hou me niet aan de regels om er vervolgens lekker jezuïtisch onderuit te kunnen komen. Ik ben niet blij dat een feestje op zondag valt omdat ik dan lekker kan schranzen (ben sowieso niet zo'n schranzer, wat je aan m'n lichaamsgewicht ook kunt aflezen). Wel omdat ik dan geen spagaat hoef te maken tussen wat wel en wat niet. Want daar loop ik dus nogal tegenaan, maar nogmaals: dat is mijn calvinistische aard van met regels omgaan. Vandaaruit kan ik me wel voorstellen dat jij je minder aan die zondagen gelegen laat liggen, puur omdat je doordeweeks niet zo in een spagaat ligt. En naar de zondagen zie ik uit, ja. Omdat ik dan soms wel kan huilen van dankbaarheid om dingen die ik anders doodnormaal vind.

Ik heb niet anders beweert dan dat vasten een hoger doel dient en dat gewoon alleen maar aan regeltjes houden geen zin heeft als je dat doel uit ogen verliest. (bovendien stelt de Kerk helemaal nergens als regel 'je mag geen taart eten', heb ik dat ooit ergens beweerd?)

Quote:

Beide. Acht jaar geleden waren we beide 18.

Ach so, hij is een schrikkelkindje ... daar had ik ff naastgelezen

Quote:

Ja, dat bedoelde ik dus al de hele tijd, maar dat is blijkbaar niet overgekomen!

[Machiavelli 0]

Quote:

Op zondag 03 februari 2008 15:45:10 schreef wateengedoe2 het volgende: Maar uit betrouwbare bron weet ik dat ik nog een lange weg te gaan heb voordat ik mijn noordelijke calvinistische aard zover heb bijgeschaafd, dat ik kan tippen aan jouw Limburgse inslag

Niets mis met een calvinistische aard hoor.

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op zondag 03 februari 2008 15:47:40 schreef Machiavelli het volgende: [...]Niets mis met een calvinistische aard hoor.

Wel als je hem gebruikt om de katholieke regels mee proberen na te leven. Geloof me: dan lig je aardig in een spagaat. Maar da's misschien voer voor een ander topic

[Dostojevski 0]

...

[Dostojevski 0]

...

[wateengedoe2 0]

@ jouw lange post: OK & thanks Maar ik ben nu wel weg - vanwege de soap in dat andere topic.

[Robert Frans 1.560]

Ik denk dat het vooral belangrijk is dat we elkaar niet gaan bestoken met óf de regels waar je je aan moet houden, óf de mentaliteit die je vooral niet moet hebben. Toen ik als baptist ooit eens aan de vastenperiode meedeed, heb ik best wel eens een traktatie geweigerd, en toen ze doorvroegen ook gewoon gezegd dat ik aan het vasten ben. En daar was altijd wel begrip voor, zelfs ook nieuwsgierigheid. Het kan natuurlijk ook een deur openen naar een goed gesprek over het geloof en hoe je daarmee omgaat.

Het gaat er vooral om dat je het niet gaat rondbazuinen om maar vroom over te komen, maar alleen erover vertelt als het nodig is. Zo weten mijn ouders standaard op het gebied van voedsel precies wat ik wel en niet doe tijdens het vasten, zodat ze er rekening mee kunnen houden met de boodschappen. Positief voor hen, want ze hoeven dan simpelweg iets minder boodschappen te halen, en voor mij, zodat ik niet in verlegenheid word gebracht als bij het koken er een speklap voor mij wordt gemaakt op vrijdag.

Mijns inziens is het ook helemaal niet interessant of ik nu wel katholiek genoeg vast, of misschien toch te calvinistisch zou zijn. Als je daar voortdurend maar bezig mee zou moeten zijn, met of je wel katholiek genoeg bent, dan schiet je je doel net zo hard voorbij. Dan ben je nog heel krampachtig bezig met of je het wel helemaal goed volgens de letter der "katholieke mentaliteit" doet. En doe je dus precies hetzelfde als waar je de calvinistische mentaliteit (meestal best wel onterecht) van beschuldigd.

Bovendien is het ook nergens voor nodig. Katholiek zijn kan op verschillende manieren, en een calvinistische mentaliteit is niet per se verkeerd. Calvinisme staat voor matigheid, nuchterheid en hard werken. Maar ook voor de zekerheid in je relatie met God, voor het innig vertrouwen op Gods Woord. En daar is simpelweg niets mis mee. Natuurlijk kun je daarin behoorlijk uitglijden, maar dat kan net zo goed in de vermeende katholieke mentaliteit. Want de valkuil daarin kan weer laksheid zijn naar God en zijn Kerk toe.

Om een voorbeeld uit heel andere hoek te halen: de reden dat moslims in Amerika wél succesvol integreren en volop meedoen in de Amerikaanse samenleving, is omdat er niet één bepaalde manier van Amerikaan-zijn is. Moslims mogen er volop hun religie belijden, religie is daar ook volkomen normaal, ze kunnen er gewoon hun moskeeën bouwen, er hard werken en net zoveel verdienen als autochtone Amerikanen en zo ook meewerken aan de American Dream. Want die Dream, dat ideaal, die trots op het vaderland, dat bindt Amerikanen vooral samen. Niet zozeer een bepaalde manier van leven.

Ik word er daarom een beetje moe van als sommige mensen maar roepen dat je als katholiek vooral niet te calvinistisch moet zijn en vooral niet te strikt met de regels moet zijn. Het katholicisme staat juist bekend om de uiteenlopende manieren van leven, en nu steeds meer protestanten katholiek worden, komt de meer calvinistische levensstijl er gezellig ook bij. Mooi toch? Daar kunnen we ook juist heel veel van leren, zonder natuurlijk dat iedereen ineens calvinistisch moet worden. Want daar gaat het nu juist níét om.

Daarom ga ik niet geforceerd ineens doen alsof ik heel vrolijk en vrij gelovig ben en geforceerd vooral niet te strikt met de regels om te gaan. Natuurlijk wil ik niet zó stoïcijns de letter van de wet volgen dat ik mensen ermee onnodig voor het blok zet of zelfs beledig, maar moedwillig regels breken terwijl dat helemaal niet nodig is, dat gaat ook niet gebeuren. Vooral omdat ik uit ervaring weet dat mensen best wel begrip voor bijvoorbeeld je vasten kunnen hebben, als je het gewoon bekendmaakt als dat nodig is, alsof het niets bijzonders is. "Oh, ik ben aan het vasten, dat is alles." Zoiets.

Daarom als toegift: als Christus zegt dat je je vasten verborgen moet houden, dan betekent dat niet dat je vooral tegen níémand moet zeggen dat je vast, ongeacht de consequenties, en standaard de vasten moet verbreken op een verjaardagsfeest, terwijl men misschien juist heel begripvol en nieuwsgierig naar je vasten kan zijn. Het houdt gewoon in dat je er enkel over vertelt indien nodig, en er niet een heel drama van maakt, alsof het het toppunt van vroomheid is. Laten we dáár dan maar eens op katholieke wijze mee omgaan, dus op ontspannen en vooral vreugdevolle wijze.

[Dostojevski 0]

...

[Robert Frans 1.560]

Sjaloom ThomasM,

Ik richt me niet specifiek op iemand, maar erger me soms een beetje aan discussies over of je nu wel of niet die en die regel moet volgen op dat en dat moment, omdat je anders misschien te calvinistisch zou zijn. Vooral als wordt gezegd dat je taart maar gewoon moet eten als het je aangeboden wordt, omdat je anders misschien wel zou moeten zeggen dat je vast...

Zie het maar gewoon als een persoonlijke ervaring van mij. Ik voel er gewoon weinig voor om me steeds weer af te vragen of ik nu wel echt de juiste katholieke mentaliteit heb of niet. Als ik te calvinistisch zou leven, nou prima dan. Dan ben ik maar calvinistisch-katholiek. Zolang ik er maar niet mensen mee onnodig voor het blok zet, maar dat zou ik waarschijnlijk ook al wel of niet doen als ik anders zou zijn.

[Sacerdos 0]

Ook in de Vasten///Ik schaam mij het Evangelie niet///

De mens is er niet voor de regels(vastenregels) maar de regels zijn er voor de mens,en discipline maakt vrij.

[Dostojevski 0]

...

[Dostojevski 0]

...

[Robert Frans 1.560]

Sjaloom ThomasM,

Om eerlijk gezegd had ik je laatste post voor de mijne nog niet gelezen. Maar over wetticisme: ik ben niet echt wettisch, voor zover ik mijzelf ken dan, en ook nooit echt geweest. En een ieder moet gewoon zelf bezien hoe hij of zij met God het leven bewandeld. Maar ik dus ook. Ook als ik "te calvinistisch" zou zijn.

Nou ja, misschien schrijf ik wel teveel, ik weet het niet. In elk geval hoop ik dat de Vastentijd voor mij wederom een bezinnende periode wordt, en hoe en wat dat zie ik dan wel.

[Annatar 0]

Je eigen geweten is een belangrijk richtpunt. Als de een meent dat hij een taartje moet laten staan en dat tot Gods eer doet is dat prima en als iemand dat taartje toch neemt en dat tot Gods eer doet is dat ook prima (vrij naar Rom. 14). Ook is het belangrijk dat we elkaar niet veroordelen om onze gewetensvolle beslissingen. Uiteindelijk geloven we als katholieken dat ons geweten uiteindelijk een medium van God is.

[Sacerdos 0]

Quote:

Op zondag 03 februari 2008 18:22:56 schreef ThomasM het volgende: [...] Leuk he, eerst verkondigen dat ik de 80e verjaardag van mijn opa maar moet overslaan. En als ik je daar vervolgens op aanspreek met allerlei algemeenheden gaan zwaaien. Kan ik ook: wie A zegt, dient ook B te zeggen. Je hebt de aanval ingezet, heb nu ook maar de ballen om 'm af te ronden.

Waarom betrek je toch alles op je zelf;er wordt gewoon in het algemeen gesproken,tja en wie de schoen past trekke hem aan meer niet.

[Dostojevski 0]

...

[Machiavelli 0]

link

Kijk, dat is nu een manier van vasten die mijn waardering kan wegdragen.

(andere manieren ook hoor)