De charismatische beweging.

[Sacerdos 0]

Waar er allerlei wind van leer is zoals in de PKN is het altijd rustig,leugen en onwaarheid zijn gebaat bij rust om zo de mensen in slaap te wiegen.kortom een valse rust.Daar zal men ook geen Charismatische activiteiten vinden,want waar het echt Charismatisch is zorg een Heilige storm dat alle valse rust en leugen weg geblazen wordt waar het thuis hoort de hades.

[Renaldo 0]

Quote:

Op maandag 02 juni 2008 19:12:01 schreef RobertF het volgende: Wat de gebruiken rondom het staan, knielen, et cetera betreft. In de katholieke Kerk zijn er inderdaad momenten waarop men knielt, staat of zelfs licht voorover buigt. De priester zal daar nooit expliciet toe oproepen; áls hij er iets over zegt, dan altijd uitnodigend en nooit verplichtend. Maar het is wel mooi om gezamenlijk op de knieën te gaan en zo de Mis niet enkel in woorden, maar ook in houdingen en gebaren mee te vieren. Want de Mis bestaat nu eenmaal niet enkel uit woorden, maar ook uit handelingen, rituelen, houdingen, gezangen en gebruik van bepaalde voorwerpen. Het is een gebed, een sacrament waarbij ál je zintuigen en heel je lichaam bij betrokken zijn. Zodoende.

Dat ben ik ook helemaal met je eens. Ik doelde hiermee eigenlijk meer op de aanbidding tijdens sommige evangelische/charismatische kerken. Wanneer er één begint te klappen, de gehele gemeente mee gaat klappen. Of dat wanneer één iemand knielt, de gehele gemeente knielt. Niet omdat het zo hoort, of zo is ingesteld, maar omdat men meer op elkaar let dan op de ware inbidding in zijn hart. En als je niet mee klapt, je je eigenlijk een beetje ongemakkelijk voelt. Soms heb ik het gevoel dat het meer gewoonte is, dan ware aanbidding. Ik hoop dat je een beetje snapt wat ik bedoel.

[Robert Frans 1.653]

Sjaloom Renaldo,

Ja, ik begrijp je wel hoor. Uiteindelijk is aanbidding toch ook een zaak van het hart en moet je niet meedoen om het meedoen. Ik zou het dan ook bijvoorbeeld vreemd vinden als een protestant zou knielen voor de Hostie. Of ook ineens een kruisje zou slaan. Dat hoort immers niet bij hem, dus moet hij het niet doen zolang hij geen katholiek wil worden. Uiteindelijk moet je daarin dus bij jezelf blijven en niet jezelf ergens toe verplicht voelen.

Toch kan ik me wel voorstellen dat mensen zich weleens laten meeslepen door de massa. Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik me ook een beetje laat leiden in wat in een bepaalde parochie gebruikelijk is, los van de standaard-bewegingen die ik uit mijzelf al doe. Soms is het ook mooi om je een beetje te laten leiden door de atmosfeer, zolang je maar je eigen grenzen bewaakt. Standaard vooral niet meedoen is ook weer zo wat. Maar inderdaad, wel vanuit het aanbiddend hart en niet om het oordeel van de ander.

[Eli7 0]

Juist in de kerk hoeven we toch niet allemaal persé lekker individualistisch onze eigen gang te gaan zou ik zeggen. In Openbaringen buigt ook iedereen zich massaal voor de troon van het Lam neer en niemand die daar zeurt over groepsdruk. Tuurlijk, groepsdruk zal er op deze aarde zijn, maar waarom kan het niet ook een werking van de Geest zijn?

[Renaldo 0]

Quote:

Op dinsdag 03 juni 2008 00:46:16 schreef Eli7 het volgende: Juist in de kerk hoeven we toch niet allemaal persé lekker individualistisch onze eigen gang te gaan zou ik zeggen. In Openbaringen buigt ook iedereen zich massaal voor de troon van het Lam neer en niemand die daar zeurt over groepsdruk. Tuurlijk, groepsdruk zal er op deze aarde zijn, maar waarom kan het niet ook een werking van de Geest zijn?

Dat is ook niet wat ik bedoel. Op het moment dat het een werking van de Geest is, is er geen voorganger of aanbiddingsleider nodig die zegt dat iedereen mag gaan staan, of mag gaan zitten. Ik snap wat je bedoel en ben het ook met je eens. We hoeven ook niet persé individualistisch bezig te zijn, maar het zou wel fijn zijn als daar ruimte toe is. Dat is wat ik bedoel.

[Sacerdos 0]

Quote:

Op dinsdag 03 juni 2008 08:26:00 schreef Renaldo het volgende: [...] Dat is ook niet wat ik bedoel. Op het moment dat het een werking van de Geest is, is er geen voorganger of aanbiddingsleider nodig die zegt dat iedereen mag gaan staan, of mag gaan zitten. Ik snap wat je bedoel en ben het ook met je eens. We hoeven ook niet persé individualistisch bezig te zijn, maar het zou wel fijn zijn als daar ruimte toe is. Dat is wat ik bedoel.

Heel vreemd er moet altijd ruimte voor de mens zijn , maar in de Ware Kerk is er alleen ruimte voor God in Zijn Drieeenheid.

[jvm 0]

Quote:

Op zondag 08 juni 2008 01:00:25 schreef Sacerdos het volgende: [...] Heel vreemd er moet altijd ruimte voor de mens zijn , maar in de Ware Kerk is er alleen ruimte voor God in Zijn Drieeenheid.

Euh... NEE!!!

Tuurlijk is er ook ruimte voor de mens in de kerk. De kerk gaat niet om God, maar om God en de mensen.

God wil een relatie met mensen, daarom is er een kerk. Niet omdat God ruimte voorzichzelf wil hebben, maar voor de relatie tussen God en mens. Een relatie kan alleen als er ruimte is voor beiden.

Als het God alleen om God ging was er geen kerk. De kerk is er om wille van de mensen. Een kerk zonder ruimte voor mensen is geen kerk.

[Renaldo 0]

Quote:

Op zondag 08 juni 2008 01:00:25 schreef Sacerdos het volgende: [...] Heel vreemd er moet altijd ruimte voor de mens zijn , maar in de Ware Kerk is er alleen ruimte voor God in Zijn Drieeenheid.

Vandaar dat kerken leeg zijn.

Ik denk niet dat je mij goed heb begrepen, gezien je reactie. Je doet het nu voorkomen alsof ik bedoel dat het alleen maar gaat om de mens en hoe de mens God wil aanbidden. Dat is nu juist niet wat ik bedoel.

[Olorin 155]

Quote:

Op maandag 02 juni 2008 12:20:31 schreef Eli7 het volgende: [...] Na zeg Gorthaur, niet zo denigrerend jij zeg. Het idee van vlaggen is meestal vooral het op de (tekst van de) muziek meebewegen met vlaggen. Dat kunnen kleinere vlaggetjes zijn (30 bij 40 cm oid) of grotere vlaggen. Heb iemand ook een keer bezig gezien met een vlag die dacht ik richting een oppervlak van 2 vierkante meter ging. Het is dan meestal een vorm van aanbidding naar God toe.

Ik vind het eerlijk gezegd weinig op slaan en het komt mij enigszins een tikje belachelijk over en ik bid en vast in de hoop dat ik het nooit in mijn gemeente hoef te aanschouwen.

Laten we het er maar op houden dat het een aversie is tegen onzinnige hippe rages (net zoals dat stomme applaus aan het eind van een lied waar ik me eveneens aan kan ergeren) en niet dat ik het een theologische dwaalleer zou vinden.

Ik zag trouwens laatst op tv tot mijn verassing wat gewapper van vlaggen in een katholieke mis.

[Eli7 0]

Quote:

Op zaterdag 14 juni 2008 17:45:18 schreef Gorthaur het volgende: Ik zag trouwens laatst op tv tot mijn verassing wat gewapper van vlaggen in een katholieke mis.

Was je zo shocked dat je een crematie nodig vond?

En voor de rest vind ik het vlaggen als meer dan een onzinnige hype. En daarbij, niet alles wat een hype is, is daarom niet goed, goede dingen kunnen namelijk ook gehyped worden.

[Machiavelli 0]

Quote:

Op zaterdag 14 juni 2008 20:41:49 schreef Eli7 het volgende: [...] Was je zo shocked dat je een crematie nodig vond? En voor de rest vind ik het vlaggen als meer dan een onzinnige hype. En daarbij, niet alles wat een hype is, is daarom niet goed, goede dingen kunnen namelijk ook gehyped worden.

Waarom is het goed?

[Eli7 0]

Quote:

Op zondag 15 juni 2008 10:10:46 schreef Machiavelli het volgende: [...]Waarom is het goed?

Als er niets mis mee is en mensen het doen tot eer van God, dan is het goed. Vandaag weer bij ons in de kerk, het zag er zeker niet sensueel uit (dame van in de 50 ook ), maar had in mijn ogen wel zijn toegevoegde waarde.

[Ignatius Maria 0]

Quote:

Op zaterdag 14 juni 2008 17:45:18 schreef Gorthaur het volgende: [...] Ik zag trouwens laatst op tv tot mijn verassing wat gewapper van vlaggen in een katholieke mis.

Gekken heb je overal he?

[Aimé 0]

Quote:

Op zondag 15 juni 2008 13:03:04 schreef Ignatius Maria het volgende: [...] Gekken heb je overal he?

Zou er ergens een artikeltje bestaan van het Vaticaan dat vlaggen niet thuis horen in een kerk?

[Ignatius Maria 0]

Geen idee, maar ik sprak daarnet ex cathedra dus bij deze is het zo.

[Thorgrem 430]

Quote:

Op zondag 15 juni 2008 13:09:53 schreef Aimé het volgende: [...] Zou er ergens een artikeltje bestaan van het Vaticaan dat vlaggen niet thuis horen in een kerk?

Dat lijkt me niet als we naar de geschiedenis kijken. Dan zien we dat in grote kerken zoals die in Zutphen gilden elk hun eigen altaar hadden op een plaats specifiek bedoeld voor de gilde. Te zien aan het schild (behorende bij de gilde) in het plafond . Vaak hadden gilden ook een vaandel of vlag. En heden ten dage zien we nog steeds dat bij grote processies vaandels worden meegedragen.

[Anthiram 0]

Er zijn nogal wat verschillende visies op de charismatische beweging. Helaas is het zo dat deze beweging in de verdachtenhoek gezet wordt omdat sommigen die gelijkstellen met Benny Hinn, Charles Capps, Kenneth Copeland, de nu enige tijd overleden Kenneth Hagin etc. Hoewel deze evangelisten er een grote rol in spelen, is het niet zo dat zij namens de gehele beweging spreken. Deze evangelisten brengen helaas een "ander evangelie." Gisteren heb ik de laatste bladzijde gelezen van "A Different Gospel;A bold and levealing look at the biblical and histoical basis of the Word of Faith movement" van Don R. McConnel. Dit boek is uigegeven in 1995. In die tijd bereikte de controverse rondom de "Woord des Geloofs-beweging" haar hoogtepunt.

Wie Is De Vader?

Algemeen werd -en wordt nog steeds- aangenomen dat de reedsgenoemde Kenneth Hagin de stichter ofwel de vader van de Word of Faith-beweging (WOF) is. Vandaar dat hij ook wel "Dad" Hagin genoemd werd. Hagin, Hinn, Capps en vele andere "welvaarts-evangelisten leerden -en doen dit nog steeds- dat je met woorden je omstandigheden zou kunnen veranderen. Wanneer je je in bepaalde moeilijke omstandigheden bevindt, "moet je tegen deze omstandigheden spreken" in de vorm van een "positieve belijdenis". Het resultaat zou dan zijn dat de problemen dan verdwijnen waana je een succesvol leven hebt, vrij van strijd en moeilijkheden. Hagin zou zoals gezegd, de "vader" van deze beweging zijn. McConnell toont echter op overtuigende wijze aan dat niet Hagin maar E.W. Kenyon de werkelijke vader van de beweging is. Kenyon is bekend geworden door o.a. "De Twee Soorten Kennis", en vele andere gelijksoortige boeken. Het is hij die zijn volgelingen leerde om geen geloof te hechten aan datgene wat de vijf zintuigen een mens vertelden. Hij leerde dat wanneer men ziek was, men zijn/haar genezing moest "belijden." Wanneer men zich dan nog ziek voelde doordat men nog pijn had, moest men niet op de zintuigen vertrouwen; hat was nl. de satan die deze zintuigen zou gebruiken om de gelovige ervan te overtuigen dat hij niet genezen was. En om de duivel te overwinnen moest men vertrouwen op wat het Woord m.b.t. genezing zei. En dat Woord (de Bijbel) zei (volgens Kenyon) dat je genezen wás. Tegelijkertijd moest men zijn genezing belijden. Wanneer men dit alles dan volhield, dan kon het niet anders of de genezing zou uiteindelijk doorbreken. Kenyon verbood het zijn volgelingen echter niet -wat sommige WOF-evangelisten helaas wél gedaan hebben- om medicijnen in te nemen of een arts te bezoeken. Eén van de meest beruchte voorbeelden is Hobart Freeman die de genezingsleer tot in het bizarre doorgevoerd had. Freeman is zwaar beïnvloed geweest door welvaartsevangelisten zoals Hagin, T.L. Osborn en anderen en heeft hun welvaarts en genezingsleer radicaal doorgevoerd: hij nam zelf geen medicijnen en liet niet toe dat zijn aanhang dit deed. Het gevolg was dat er tijdens zijn bediening ongeveer 91 (één en negentig) mensen aan verschillende ziekten zijn overleden, ziekten die wanneer er op tijd een arts bij zou zijn geweest, gemakkelijk te genezen waren. Uiteindelijk werd Freeman zelf ook het slachtoffer van deze leer; ook hij stierf tenslotte aan een kwaal die in een vroeg stadium medisch te behandelen was. Maar om bij de les te blijven: niet Hagin was de stichter van de WOF. De vader hiervan was E.W.Kenyon.

Het Plagiaat van Kenneth Hagin.

McConnell schrijft ook dat Hagin zijn boeken niet zelf geschreven heeft. Alles wat hij geschreven heeft, heeft Hagin woord-voor woord overgenomen van de boeken van Kenyon waarna hij er zijn eigen naam onder gezet heeft! Bijgevolg denken velen nu nog dat de inhoud van Hagins boeken van hemzelf afkomstig is. En hij staat hierin niet alleen; talloze andere WOF-predikes hebben hetzelfde gedaan, waarna die in navolging van Hagin er hun eigen naam ondergezet hebben. Op de bladzijden 8t/m 11 laat McConnell niet minder dan acht voorbeelden zien waarin Hagin Kenyon geplagiaseerd heeft, waarna McConnell er aan toevoegt dat er nog vele voorbeelden meer geciteerd konden worden.

Waar Haalde Kenyon Zijn Doctrines Vandaan?

Esek William Kenyon werd geboren op 24 april 1867 in Saratoga County te New York. Hij was de vierde zoon van tien kinderen. In zijn tienerjaren verhuisde het gezin naar Amsterdam, een kleine stad nabij de Canadese grens. Aldaar nam Kenyon op de leeftijd van 15 jaar een baan als wever in een tapijtenfabriek. Ergens tussen zijn 15 en 19 jaar bekeerde hij zich tot het Christendom. Zijn bekering is waarschijnlijk toe te schrijven aan het feit dat zijn moeder een toegewijde Christin was. In 1886 verzorgde hij op de leeftijd van 19 jaar zijn eerste prediking in de Methodistenkerk te Amsterdam alwaar hij ook aangesteld werd als diaken. Eind jaren ,80 en begin jaren ,90 van 1800 bezocht Kenyon enkele opleidingsinstituten in New Hampshire. In 1892 verhuisde hij naar Boston waar hij enkele andere scholen bezocht. Boston was in die tijd een broeinest van allerhande metafysische sekten. En het zijn de doctrines van deze groeperingen waarmee hij zijn theologie vorm gaf. Deze sekten stonden bekend onder namen zoals "New Thought", "Unity", "Christian Science" etc. De stichtster van deze laatste school was niemand minder dan Mary Baker Eddy. De leden plus de leiders van deze veschillende scholen zoals Ralph Waldo Trine, Phineas Quimby (de vader van de "New Thought") en Charles Wesley Emerson. Deze leiders haalden samen met hun volgelingen de Bijbel op precies dezelfde wijze aan zoals men dit in de WOF deed; ook zíj gebruikten de Naam van de Heere Jezus tijdens hun diensten. E Kenyon nam een aantal van hun metafysische leerstellingen over zoals "je genezing belijden voordat die zichtbaar is" en "positief denken". Op zich is positief denken natuurlijk niet verkeerd. Door Kenyon zijn deze en andere metafysische doctrines door de WOF-beweging echter de charismatische beweging binnengebracht en dit is weer aanleiding geweest tot een misverstand.

De Charismatische Beweging: Goed of Slecht?

Nadat de metafysische geloofsformules die door Kenyon via zijn boeken en predikingen verspreid werden, werden die uiteindelijk ook overgenomen door de al genoemde Benny Hinn, Hagin, Kenneth Copeland T.L. Osborn, en vele anderen. Deze welvaartsevangelisten waarvan de inmiddels besproken Hobart Freeman de meest beruchte was, hebben deze leer flink geradicaliseerd. Sommigen van hen predikten dat nadat er voor je gebeden was om goddelijke genezing, jij je geloof moest tonen door niet langer de medicijnen te gebruiken die je van je arts of het ziekenhuis had meegekregen. Als "daad van geloof" moest je die dan weggooien en volkomen op God gaan vertrouwen. Met zulk een groot godsvertrouwen kon het dan niet anders of God moést wel genezing schenken. En dit heeft geleid tot allerlei misstanden: mensen die medisch genezen hadden kunnen worden, overleden aan hun kwaal; deze lieve mensen hadden immers de moed niet om "tegen de wil van God on te gaan." Het zal duidelijk zijn dat het daarna niet lang duurde of ook de wereld hoorde, las en zag (op TV) van deze wanpraktijken. Voor andere Christenen die lid waren van niet-charismatische kerken was het duidelijk: heel die charismatische beweging deugde niet. Dat zag je nu wel weer. En zo begonnen er boeken, magazines en artikelen te verschijnen waarin verkondigd werd dat men beter op kon passen met al die pinksterchristenen. Want wat daar nu toch tijdens de diensten van Hobart Freeman allemaal plaatsvond en gevonden had..stjonge jonge! Wat al die lieve en goedbedoelende broeders en zusters niet zagen was dat de charismatische beweging het slachtoffer geworden was van de Word of Faith-beweging! Er was nl. een vreemd element in de pinksterbeweging geslopen dat daar helemaal niet in thuis hoorde. Daar de "Faith-teachers" naast hun metafysische doctrines van ongeveer hetzelfde bijbelse vakjargon gebruik maakten, vielen die aanvankelijk niet op. Zij hadden bv. de goede bijbelse genezingsleer genomen en hadden daar een metafysische betekenis aan gegeven. Maar nogmaals, velen zagen dit niet. En zo werd de hele charismatische beweging in de `kwade hoek` gezet. Uit de charismatische beweging zelf zijn er echter gelukkig mannen opgestaan die het gevaar waar de beweging in terechgekomen was, begonnen te zien. En zij hebben hiertegen dan ook uitdrukkelijk gewaarschuwd terwijl zij aantoonden wat verkeerd en wat goed was.

Bewust of Onbewust?

De vraag is nu: wist Kenyon wat hij deed? Het sterke vermoeden bestaat dat hij de kerk van zijn dagen nieuw leven in wilde blazen omdat die geestelijk droog en dor waren. Om die reden konden die dan ook niet ´concurreren´ met de metafysische sekten. Vermoedelijk (en paradoxaal genoeg) nam hij om die reden juist delen van hun doctrines over. Hij kan een oprecht man geweest zijn die zich zorgen maakte over de geestelijke conditie waarin de kerk van zijn dagen verkeerde.

Resumerende.

Heden te dage (althans, dat is mijn ervaring) wordt de metafysische welvaartsleer niet meer zo agressief van de kansel verkondigd. In ieder geval is het wrede (je medicijnen weggooien nadat er voor je gebeden was) er vanaf. De Faith-leraren zouden hun vocabulaire gematigd hebben, zo luidt het.Anderen zeggen weer dat er intussen delen van de metafysische welvaartsleer in alle geledingen van de charismatische beweging zijn doorgedrongen. Wanneer we echter onze Bijbel kennen en we tevens het een en ander van de kerkgeschiedenis afweten, zullen we als Christenen bewaard blijven voor dergelijke leringen.

[Eulogía 0]

Ellips - juni 2008

Misverstanden omtrent de Geestesgaven

In discussies over de Geestesgaven praat men vaak langs elkaar heen, vindt prof. Ouweneel, doordat men uitgaat van verschillende theologische paradigma's. Hij probeert enkele van de bekendste misverstanden in kaart te brengen, zoals de 'streeptheologie', de verwarring rond het begrip `bovennatuurlijk' en zelfs rond het begrip `genadegave' zelf.

Willem J. Ouweneel

Een van de oorzaken waardoor discussies over de Geestesgaven vaak zo moeizaam verlopen, wordt gevormd door bepaalde onderliggende misverstanden. Als ik het goed zie, zijn dit de belangrijkste: de 'streeptheologie', de verwarring tussen 'natuurlijk' en 'bovennatuurlijk', en de verwarring tussen 'gave' en 'bediening'.

Bron: link