Piebe

Wilt u daarmee zeggen dat Jezus niet de alfa en de omega is?

Op vrijdag 27 november 2009 20:44:51 schreef Mr. Emilio het volgende: Hier zijn vast al tientallen andere topics over.

Dat zal best hoor, maar dat is denk ik op een christelijk forum haast niet te voorkomen.

'Ik ben de alfa en de omega, het begin en het einde. Ik zal de dorstige geven uit de bron van het water des levens om niet... Wie overwint, zal deze dingen beërven, en Ik zal hem een God zijn en hij zal Mij een zoon zijn.' (Op 21,6-7)

'Ik ben de alfa en de omega, de eerste en de laatste, het begin en het einde....... Ik, Jezus, heb mijn engel gezonden, om ulieden dit te betuigen voor de gemeenten.(Op 22,13+16)

Kortom, is Jezus onze Vader?

Onder het oude verbond kwam men na de dood in het dodenrijk en later zei Jezus tegen Petrus in Mat 16,18 dat de poorten van dat dodenrijk de gemeente niet zouden kunnen overweldigen. Dat betekent dus dat de christenen het dodenrijk nooit zouden zien.

Nu, we lezen in Openbaring 20 vers 13 tot 14 dat de levenden en de doden werden geoordeeld en vervolgens werd het dodenrijk samen met de dood in de vuurpoel gegooid. Na de komst van Jezus had het dodenrijk de langste tijd dus gehad.

Dat is niet waar, want ik heb helemaal geen bewijs van je gezien om een recentelijke opstanding mee te onderbouwen en de vijanden van Jezus zagen wat hij deed. Dat is heel wat anders.

Ik vond het volgende artikel op de site van het nieuwsblad het is vrij uitgebreid, misschien heb je er wat aan!

In het rood, maar toch steenrijk

Geld van de Kerk schuilt vooral in aandelen en vastgoed

Hoe rijk is de katholieke Kerk? Geen leek die het echt weet. In de laatste begroting van het Vaticaan, de jaarrekening van 2003, zat een gat van 9,57 miljoen euro. Terzelfdertijd kende Vaticaanstad, het wereldse onderdeel van de Kerk, ook nog een tekort van 8,8 miljoen euro. Achter die rode cijfers schuilen miljarden aan aandelen en vastgoedbeleggingen. Johannes Paulus II maakte zijn boekhouding gestaag een stuk doorzichtiger - maar lang niet helemaal.

De Kerk als zakelijk bedrijf is opgesplitst in meerdere onderdelen. De Heilige Stoel, het centraal bestuur met zijn Curie, is op papier het grootste filiaal. In 2003 putte dit deel van het Vaticaan 204 miljoen euro inkomsten uit allerhande bronnen, vooral vastgoed en beursbeleggingen. Maar omdat de beurzen wereldwijd al enkele jaren slecht draaien, dalen die inkomsten sinds 2001. Sindsdien schrijft de Heilige Stoel haar boekhouding weer in het rood. Het tekort van 9,57 miljoen euro in 2003 is al bij al wel veel kleiner dan de 13,5 miljoen euro van het jaar voordien.

Kastekorten zijn overigen al een oude plaag in Rome, vooral in de jaren '70 en '80. Om daaraan paal en perk te stellen, trok Johannes Paulus II in '90 de Amerikaanse aartsbisschop Edmund Skoza aan, die er effectief in slaagde orde op zaken te stellen. De voornaamste uitgavenpost zijn de 2.659 personeelsleden van de Heilige Stoel, ook al worden die niet goddelijk beloond. ,,Hier krijgt niemand een bonus'', zegt Skoza. Een doorsnee loon bedraagt in het Vaticaan zo'n 1.000 euro - een curiekardinaal met wat anciënniteit mag rekenen op 2.300 euro. Het gaat om netto-bedragen: het Vaticaan kent geen inkomstenbelasting. En daarnaast geniet het personeel nog andere voordelen: vrijstelling van accijnzen en btw, zeer voordelige winkels, enzovoort.

Kardinaal Skoza windt er zelden doekjes om: ,,Als Vaticaan opereren wij met een beperkt budget. Het komt erop aan de bureaucratie te beteugelen en vooral meer inkomsten aan te boren. De bisdommen worden geacht de werkingskosten van de Heilige Stoel te bekostigen. Lange tijd bleef dat dode letter. Ik bracht daar verandering in.'' Sinds de komst van Skoza naar Rome dragen de Belgische bisdommen jaarlijks 125.000 euro af aan Rome.

Skoza raamt de nettowaarde van de Heilige Stoel op 5 miljard dollar. Over de waarde van andere onderdelen houdt hij zich liever op de vlakte.

Extra munten na dood paus

Een tweede filiaal is Vaticaanstad als staat. De grootste uitgavenpost daarvan is Radio Vaticaan. Het kunstpatrimonium van de Kerk is onschatbaar, maar staat in de boeken ingeschreven voor één euro - want geen enkele van die kunstschatten mag worden verkocht, luidt de overeenkomst met Italië. De vele bezoekers aan de Vaticaanse musea brengen wel jaarlijks een aardige duit in het laadje. De uitgifte van postzegels doet dat ook.

Een recente meevaller is de uitgifte van eigen euromunten. De kerk mag jaarlijks voor 670.000 euro aan munten slaan, en brengt die op de souvenirmarkt voor minstens het zevenvoudige van hun nominale waarde. Om de souvenirkoers op peil te houden, creëerde het Vaticaan tot nog toe een kunstmatige schaarste door maar nominaal 300.000 euro te munten. Maar vanaf 19 april brengt Rome een nieuwe set op de markt van acht muntjes die 21 euro moet kosten. Gezien de grote toeloop van pelgrims zal het Vaticaan nu ongetwijfeld gebruik maken van het voorrecht om extra munten te slaan in het jaar dat een paus overlijdt.

Witwasoperaties

Het meest obscure filiaal van de Kerk is het Instituto Opere di Religione (IOR), het ,,Instituut voor Religieuze Werken'' beter bekend als de Vaticaanse Bank. Deze instelling werd pas in 1942 opgericht door Pius XII met de bedoeling het slapende kapitaal te mobiliseren dat de Italiaanse staat in 1929 bij het verdrag van Lateranen aan de Kerk had uitbetaald, bij wijze van schadeloosstelling voor het verlies van de pauselijke staten. Hoeveel geld de Vaticaanse bank beheert, is een goed bewaard geheim. Het beginkapitaal werd vermenigvuldigd doordat veel orden en congregaties hun patrimonium aan de bank toevertrouwden. De Vaticaanse Bank verdiende ook schatten aan maffieuze witwasoperaties - maar schoot bij een reeks geruchtmakende schandalen ook veel geld in.

Die schandalen blijven het Vaticaan achtervolgen - al had Johannes Paulus II er weinig mee te maken, want ze waren vooral een erfenis van zijn voorganger Paulus VI. De vertrouwensman van die paus, de Amerikaanse kardinaal Paul Marcinkus, kreeg in '71 de Vaticaanse Bank in handen. Marcinkus ging eerst in in de leer bij de Siciliaanse 'zakenman' Michele Sindona, zonder meer een vertrouweling van de maffia, en later bij de even omstreden Roberto Calvi van de Banco Ambrosiano.

Hun aanvankelijk lucratieve vastgoedspeculaties en hun witwasserij werden ingedekt door Licio Gelli, de sterke man van de extreem-rechtse maffialoge Propaganda Due die een staat binnen de staat was. Maar eerst Sindona en nadien Calvi overspeelden hun hand. Hun banken gingen over de kop. In '86 stierf Sindona in een Italiaanse cel: iemand had cyanide n zijn koffie gedaan. Calvi werd in '82 dood aangetroffen in Lonen, opgehangen onder een brug. Hoeveel de Vaticaanse Bank uiteindelijk heeft moeten afdokken aan zwijggeld en opkuisoperaties is nooit onthuld - officieel 250 miljoen euro als ,,vrijwillige bijdrage', volgens andere bronnen vijf keer meer.

Tegen kardinaal Marcinkus vaardigde een Italiaans rechter in '87 een aanhoudingsbevel uit. Maar hij werd nooit uitgeleverd door het Vaticaan. Johannes Paulus II beloofde bij zijn aantreden in '78 komaf te maken met de schandalen. Onverwijld, op de wijze van Brussel-Halle-Vilvoorde. Sindsdien worden de jaarrekeningen van de Heilige Stoel en Vaticaanstad wel beter gedocumenteerd. Maar er blijven veel schemerzones.

Wapen- en pillenfabrieken

De missiecongregaties vergaren per jaar zo's 100 miljoen euo. Hoe dat geld en de 50 miljoen euro aan ,,Sint-Petruspenningen'' - persoonlijke giften van de gelovigen aan de paus - worden besteed, wordt zelden bekend gemaakt. En de Vaticaanse Bank houdt nog steeds zijn boeken gesloten. Al was het maar om niet te moeten bevestigen dat de bank van de paus investeerde in wapenfabrieken en een fabriek van anti-conceptiepillen.

- Enkele voor- en achterzijden van de Vaticaanse euromunten

Iemand die overlijdt is volgens jou dood om ongeloof, dus waarom zou zo iemand dan weer lichamelijk opgewekt worden?

Nee, ik ben niet katholiek.

Dat zal best hoor, maar ik ben niet katholiek en heb het liefst een recente bron in deze.

Ik heb even gezocht, maar niks te vinden wat jouw beweringen ondersteunt, dus dat het wemelt van de berichten over lichamelijke opstandingen is niet waar. Voor de duidelijkheid: ik bedoel iemand die na de aposteltijd dood verklaard is en vervolgens lichamelijk is opgewekt. Waarom vechten tegen de bierkaai? Geef liever maar toe dat je geen bronnen hebt!

Nee integendeel, als alles wat meezit zijn het twee hele gezellige dagen met de familie en lekker eten, doch wordt bij ons niet veel naar de kerk gegaan. Maar dat varieert bij protestanten ontzettend.

Als er tegenwoordig iemand uit de dood wordt opgewekt is dat wereldnieuws en zou ik het zeker gelezen of gehoord hebben. Die bronnen zijn er gewoon niet want anders had je me er zeker weten mee geconfronteerd.

Is dat zo? Ik zou graag wat meer hier over horen want het is mij niet bekend.

Ja en Petrus bewees het.

Heb je niet gelezen dat apostel Petrus iemand uit de dood opwekte? Dergelijke tekenen wil ik zien, kom maar met die bronnen!

Ja maar in de aposteltijd hadden de gelovigen per persoon al die tekenen en bovendien nog in een geconcentreerd gebied ook. Dat valt dus echt niet met elkaar te vergelijken!

In feite is het heel simpel en een ieder die eerlijk is zal het met mij eens zijn dat de tekenen waar de gelovige in de aposteltijd aan voldeden, tegenwoordig door niemand nog gevolgd worden. Deze tekenen waren het kunnen drinken van gif zonder ziek te worden, boze geesten uitdrijven middels handoplegging, zieken genezen, spreken in tongen, mensen uit de dood opwekken en ga zo maar door. Dergelijke wonderen komen tegenwoordig nog zelden voor en als het al voorkomt is het negen van de tien keer het spreken in tongen, wat niet controleerbaar is.

Dit wordt de eerste kerst sinds tijden die ik niet met mijn ex zal doorbrengen, daardoor zal het mij dit jaar weinig zeggen.

Op vrijdag 27 november 2009 01:36:14 schreef anastasia het volgende: Dit kan niet, kerst mag niet totdat sint weg is

Inderdaad ergens zijn we hem al een beetje aan het uitzwaaien zo, is nog wat vroeg!

Op vrijdag 27 november 2009 02:13:46 schreef Luxuria het volgende: [...] je klinkt als een kind van 5. Dit is gewoon een verzonnen verhaaltje voor kinderen, het IS niet zo dat hij perse zwart wordt door de roet. Wat anastasia al zegt, zwarte piet kan overal zijn oorsprong hebben. Dat is niet precies duidelijk. Alleen hij ziet er wel uit als een negroide persoon, én de wijze oude goedheiligman die hoog op een paard bevelen uitdeelt is wit. Je moet wel heel blind zijn als je daar geen vraagtekens bij zet.

Ooit was er een zwarte Piet die er net zo als jij over dacht en hij kwam op voor zijn rechten. De Sint zei 'je hoeft van mij niet voor me te blijven werken' waarop de Piet de wijde wereld introk. Weet je wat er van hem geworden is?

Kinderen, vertrouw hem voor geen pepernoot!

Als je het graag lust niet lijkt me!

Ik kan me daar wel wat bij voorstellen ja. Mag ik daar uit opmaken dat je uit een katholiek nest komt?

Dat ziet er niet verkeerd uit!

Daar heb je gelijk in. Waar ik van houd is de orthodoxe Italiaanse keuken, zoals het bij de Italianen thuis in de regio gegeten wordt. Hoe dichter bij Napels, hoe beter met Sardinië als uitzondering die de regel bevestigd.

Ja knoflook en ui horen er sowieso bij. Dat reken ik ook niet tot de kruiden. En inderdaad, een echte man kan dat!

Daar zit wel wat in ja.

Polenta met konijn is een daar een soort doordeweeks gerecht zoals hier aardappelen.

Ik ben net nieuw, maar als ik wat langer besluit te blijven rondhangen vertel ik misschien nog wel meer over mezelf.

Tja, zo kun je het zien als blanke, maar het wordt ook in Suriname gevierd en geen mens die daar moeite heeft met zwarte Piet of een blanke onderdrukker ziet in Sinterklaas.

Sinterklaas te Suriname.

Ook wordt de Sint jaarlijks warm onthaald op Curaçao!

Als onze zwarte medemens geen problemen heeft met Sinterklaas, waarom zouden wij daar dan wat achter zoeken?

Weinig uitnodigend en geen tweede date materiaal!

Op donderdag 26 november 2009 19:43:17 schreef Mr. Emilio het volgende: [...] Het helpt me om me een beeld van je te vormen, meer niet. Als je dat liever niet doet omdat je je er niet prettig bij voelt: Prima, even goede vrienden.

Dank voor je begrip!