Skippy

Wat mij trouwens opvalt is dat mensen die altijd in een gloriastemming zijn, die heel druk zijn met gaven van de Geest als tongentaal en profetie en dergelijken en heel veel nadruk leggen op vervuld raken van de Geest, soms ook strontvervelend zijn. In mijn ervaring zijn dat soms juist de mensen die heel erg andere mensen weten te kwetsen en die de sfeer in een kerk behoorlijk kunnen verzieken. De christenen in mijn omgeving die voor mij persoonlijk het meest hebben betekend (in positieve zin, ook op het gebied van geloof), zijn over het algemeen nuchtere mensen, die worstelen met hun geloof,

In de pinksterkerk wordt gebeden voor de doop in de Heilige Geest door handoplegging en veel gaan dan in tongen spreken, maar niet iedereen. Dat is een aanwijsbaar moment. Maar ik denk zelf dat het merendeel van de kerk niet die doop in de Heilige Geest en vuur heeft gehad als de apostelen. Als dat wel zo is, moeten er ook dezelfde dingen gebeuren. Waarom moet dat? Je gaat dan invullen hoe de Heilige Geest moet werken en dat is niet hoe het werkt. Zeker niet omdat iedereen anders is. De Bijbel zelf maakt duidelijk dat de Heilige Geest op heel veel verschillende manieren werkt. De een spreekt

een rivier van vrede, vreugde, kracht die uit je binnenste stroomt. Wie in Mij gelooft, gelijk de Schrift zegt, stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien. Dit zeide Hij van de Geest, welke zij, die tot geloof in Hem kwamen, ontvangen zouden. maar ik zeg je wel eerlijk dat ik dat maar heel soms ervaar. Het heeft te maken met de Geest ECHT de eerste plaats geven in je leven (en dat kan 'eng' zijn) En zou het ook niet kunnen dat de Heilige Geest soms werkt zonder dat je het zelf per direct ervaart? Zou het ook niet kunnen dat de Heilige Geest ECHT de eerste plaats geven in je

Maar wat bedoelen jullie met de doop in de Heilige Geest? Is dat een specifieke bijzondere ervaring? Is het iets dat zo opvallend is dat je het moment moet kunnen aanwijzen waarop het is gebeurd? Dat laatste wordt namelijk wel gesuggereerd. En de grootste reden waarom ik er zo mijn twijfels bij heb, is dat ik dat nooit zo heb ervaren (en ik niet alleen, ik ken veel mensen die het ook niet zo ervaren). Ik heb echt wel momenten gehad waarvan ik (vaak achteraf pas) heb gezien dat de Heilige Geest in mij naar buiten werkte. Maar ik heb nooit een aanwijsbaar moment gehad, niet voor en niet na mijn

laten wij dan ook eens in beweging komen en niet alles aan één klein groepje overlaten. dan neemt de kans dat die teleurgestelde mensen ook genezen enorm toe. hoe zei kierkegaard dat ook weer? durven is tijdelijk de grond onder je voeten verliezen. Maar niet durven is jezelf verliezen? Of ze worden niet genezen. Dat kan ook. Ik zeg alleen maar dat dit soort genezingspraktijken niet alleen maar positieve effecten heeft. Aan jou de taak en de verantwoordelijkheid of je wil openstaan voor die kritiek of niet. [knip]

Ik vraag me af of mensen van de Gloriestoel door hebben dat er ook een hoop mensen teleurgesteld en gekwetst zullen worden. Stel je eens voor hoe het voor iemand moet voelen die een doodzieke vader/moeder heeft die niet geneest? En dan hoor je getuigenissen over iemand die geneest van ongelijke benen of zelfs tenen, terwijl ze er niet eens last van hebben. Wat ik probeer te zeggen: kijk er een beetje mee uit. Het is niet alleen maar glorie.

Daarom zei ik ook misschien. Ik had het in ieder geval wel nodig. Misschien was hij wel helemaal niet vervuld. En misschien ben ik wel een stekelkameleon die op Saturnus van Bob de Bouwer heeft leren schaatsen. Het lijkt me niet erg zinvol om te gaan speculeren over de mate van iemands "vervuldheid", zeker niet als je die persoon niet goed kent.

Misschien is het dan tijd voor een nieuwe vervulling. Heel herkenbaar overigens Of hij is al helemaal vervuld. Daar weet jij helemaal niks van.

Dat begrijp ik. Maar dan heb je het toch over een gevoel. En ik denk dat de Heilige Geest soms heel sterk in je kan werken op momenten dat je het zelf niet merkt of voelt. Dus als je er geen extra gevoel bij hebt, wil dat nog niet zeggen dat de Heilige Geest niet in je bezig is. Lewis schrijft in Brieven uit de Hel dat God op een gegeven moment bewust iets minder van zich laat voelen, omdat we dan pas echt zelf de keuze kunnen maken en een sterk geloof kunnen krijgen. Als je steeds iets van God ziet en merkt en voelt, is het geen kunst aan Hem te gehoorzamen. Het komt pas echt aan op geloof e

Ik snap niet helemaal waarom je hier allemaal Bijbelteksten plaatst zonder uitleg. Sowieso heb ik er problemen mee als je alleen maar met verzen aan komt zetten en de context en zo helemaal terzijde schuift. Op die manier kan je alles wat je wil beargumenteren, zelfs dat God niet bestaat (in Psalm 14:1 staat: "Er is geen God"). Bovendien kan je alleen een gesprek voeren als je ook uitlegt wat deze tekst volgens jou te zeggen heeft. In dit geval ga ik er vanuit dat je wil zeggen dat de Bijbel hier spreekt over de doop in de Heilige Geest. Je doet alsof die tekst voor zichzelf spreekt, maar dat

Om even de discussie op gang te houden. Wat ik ervan begrijp, zien veel mensen in evangelische of pinksterkringen de doop in de Heilige Geest als iets wat losstaat van de waterdoop en van de normale aanwezigheid van de Heilige Geest. Iedere gelovige heeft de Heilige Geest in zich, maar dat hoeft nog niet te betekenen dat je gedoopt bent in de Heilige Geest, of vervuld bent in de Heilige Geest. Om dat standpunt te ondersteunen, halen ze voorbeelden aan uit het NT. Bijvoorbeeld het verhaal in Handelingen 8. De mensen in Samaria hadden zich al wel bekeerd, maar pas toen Petrus en Johannes kwamen

Maar wat versta je onder geestelijke groei? Gaat het erom dat je de Heilige Geest voelt, zoals je dat in het eerste jaar had? Eerlijk gezegd vind ik dat met name in evangelische kringen te veel aandacht gaat naar het "voelen" van de Heilige Geest (en van Jezus en God). Maar iedere keer als ik de Heilige Geest in de Bijbel tegenkom, gaat het om daden. Dat is hoe je de Heilige Geest terugziet bij mensen: in hoe ze omgaan met God en hun medemens. Wat de grote geloofshelden (in de Bijbel en daarna) zo groot maakte, is niet dat ze steeds in extase raakten en altijd Gods aanwezigheid voelden. Ster

Het Genesis verslag geeft aan hoe de schepping is verlopen.Pas na ca. 6000 jaar weten we dat de scheppingsvolgorde klopt. Is de evolutie door Darwin bedacht? Nee, alleen nieuw leven in geblazen. Een bekende schrijver uit die eeuw, Samuel Butler, laakte Darwin door erop te wijzen dat vele anderen de evolutiehypothese al eerder naar voren hadden gebracht; ze was in geen geval aan Darwins geest ontsproten. Darwin wist dat geleidelijke evolutie door natuurlijke selectie als theorie nog heel wat te verduren kon krijgen, want hij zei: „Als zou kunnen worden aangetoond dat er een ingewikkeld orga

Ik weet niet of ik je helemaal goed begrijp, maar ik vind het zelf niet zo vreemd dat God vragen stelt aan Adam en Eva, of je het verhaal nou letterlijk of figuurlijk leest. Ik denk namelijk niet dat Hij die vragen stelt omdat Hij niet weet wat er is gebeurd, maar omdat Hij wil dat Adam en Eva het Hem zelf vertellen. Net zoals je dat bij ouders en kinderen ook wel eens ziet.

Series die ik onlangs helemaal heb bekeken (en die ik nu dus helaas niet meer kan kijken, omdat ik alle afleveringen heb gezien ): - Borgen (staat met kop en schouders boven aan dit lijstje) - Revenge - Big Bang Theory - Flikken Maastricht - Without a Trace Ben nu zoekende naar een nieuwe favoriete serie. Ben maar eens begonnen aan Homeland, maar ik weet nog niet of ik dat ga volhouden.

Ik vind dat artikel een beetje vreemd. Natuurlijk is alles relatief: een vluchteling is hier vermoedelijk beter af dan in veel andere landen. Daar mogen we blij mee zijn. Maar dat wil niet zeggen dat het goed is zoals het nu is. Alleen al de zaak rond Dolmatov laat zien dat de Nederlandse overheid flink wat steken laat vallen. Wat ik ook bizar vind is dat illegalen gewoon op straat worden gezet. Zelfs als je, zoals de schrijver van dit stuk, er vanuit gaat dat die mensen terug kunnen, dan nog moet je ze niet zomaar op straat zetten. Of je zorgt ervoor dat mensen daadwerkelijk weg gaan, of je

En nu zet jij alle politici neer als boemannen en untermenschen. Vat ik het zo goed samen?

Je stelt heel wat vragen . Ik ben niet tegen het bidden voor zieken. Ik geloof dat dat goed is, en ik denk ook dat het mogelijk is dat God mensen geneest van ziektes. Vaak zal Hij dat doen via dokters en medicijnen, maar ik denk ook dat wonderen mogelijk zijn. Maar ik denk dat die wonderen niet vaak voorkomen. En waar ik moeite mee heb is als mensen de indruk wekken dat je, als je maar naar een genezingsdienst gaat, waarschijnlijk zult genezen. Dat is wat Zijlstra beweert, en dat is denk ik heel fout. Dan geef je mensen valse hoop, want de waarheid is dat we gewoon niet weten of God mensen we

Tja, jammer, kan ik verder weinig aan doen. Christenen hebben vaak last van lange tenen zodra er wat directe skeptische vragen worden gesteld, je zou bijna denken dat ze niet altijd zo zeker van hun zaak zijn.... Eerlijk gezegd krijg ik altijd het gevoel dat mensen niet zo zeker van hun zaak zijn, als ze als niet-christen zich geroepen voelen om op een christelijk forum rond te hangen om hun eigen geloof te verkondigen. Het gaat niet om wat je zegt (kritische vragen zijn niet erg), het gaat om hoe je het zegt. En het gaat erom of je ook respect toont voor en bereid bent te luisteren naar me

Er zijn gelukkig nog veel traditionele kerken waar het wel goed mee gaat . Maar je hebt deels wel gelijk, en ik denk dat dat ook met de cultuur te maken heeft. Mensen zijn over het algemeen minder rationeel bezig, houden minder van (of hebben zelfs een afkeer van) tradities. Daarentegen is ervaren en voelen juist heel belangrijk in deze cultuur. En dat is denk ik een belangrijk verschil tussen traditionele protestantse kerken (die meer rationeel zijn en meer expliciet met tradities bezig zijn) en evangelische gemeenten (die juist erg op emoties en ervaringen zijn gericht, en minder expliciet

Er zijn gelukkig nog veel traditionele kerken waar het wel goed mee gaat . Maar je hebt deels wel gelijk, en ik denk dat dat ook met de cultuur te maken heeft. Mensen zijn over het algemeen minder rationeel bezig, houden minder van (of hebben zelfs een afkeer van) tradities. Daarentegen is ervaren en voelen juist heel belangrijk in deze cultuur. En dat is denk ik een belangrijk verschil tussen traditionele protestantse kerken (die meer rationeel zijn en meer expliciet met tradities bezig zijn) en evangelische gemeenten (die juist erg op emoties en ervaringen zijn gericht, en minder expliciet

Wat een ontzettend arrogante en domme reactie. Wat je eigenlijk zegt, is: als je nadenkt, ben je het met me eens. Misschien goed om je eens te verdiepen in waarom mensen geloven (en dan ook echt naar ze luisteren), en even je vooroordelen aan de kant schuift.

Het is geen drogreden. Jij zegt dat religie vast zit in dogma's. Ik zeg dat we allemaal in dogma's vastzitten, dus dat dat geen reden is om je van religie af te wenden. Het enige wat je dan doet is van de ene dogmatische houding in de andere stappen. Het is echt niet zo dat je, als je je van religie afkeert, ineens opener en rationeler denkt. Het is enorme flauwekul dat religie niet zou veranderen en dogma's voor altijd vastliggen. Ik kan je zo een heel rijtje voorbeelden noemen van dingen die men duizend jaar geleden, of zelfs honderd of vijftig jaar geleden, heel anders zag in de kerk dan n

Dan zal ik het beter uitleggen. Ik bedoel daarmee dat je een open blik hebt en houdt en je altijd bereid bent nieuwe inzichten toe te laten. Je hoeft niet persé eenzijdig rationeel te zijn om toch de voorkeur te geven aan het afkeuren van irrationeel en bijgelovig denken. Maar als ik even voor mezelf spreek: ik ben over het algemeen behoorlijk rationeel en niet bijgelovig. Blijkbaar gaat dat heel goed samen met christen-zijn Ik vind het nogal naïef om te denken dat je alleen binnen religies beperkt wordt in je denken en je minder open staat voor nieuwe ideeën. Iedereen heeft een bepaald

foutje