audacity

* zucht en waarom is dit nou weer katholiek???

dus bevindelijk gereformeerden achten de beleving van hun zondekennis noodzakelijk voor hun verlossing????? klinkt eigenlijk wel charismatisch, daar moet je God ook eerst ervaren voor je je gelovige kan noemen.

Quote: Op vrijdag 14 december 2007 00:12:39 schreef Machiavelli het volgende: Een gevaarlijke methode, Pius. Je zult op een gegeven moment immuum worden voor sommige films, waarop je naar grover werk moet grijpen, waar je vervolgens ook immuum voor zult worden enzovoort. Waar eindigt het? tja zo werkt de pornoindustrie ook.....je hebt steeds maar heftigere ervaringen nodig om dezelfde kick eruit te halen...

Quote: Op donderdag 13 december 2007 15:30:31 schreef Raido het volgende: Als ik dat nou zou weten Je hebt geloof ik zeg maar 'hebben' (bezit) en 'hebben in de dadelijkheid'. Op het moment dat God de genade buiten de mens om in iemand stort is die persoon 'in de hebbelijkheid' gered, hij heeft het geloof en zal dus niet verloren gaan. Dat wil niet zeggen dat dit zaadje van geloof ook al ontkiemt is tot een geloof wat naar buiten komt of wat jijzelf ook maar zult merken. dus dadelijkheid is een stapje verder dan hebbelijkheid? En bij een hebbelijk geloof ben je gered, maar merk je e

Quote: Op vrijdag 09 november 2007 12:05:41 schreef Pius_XII het volgende: Raido, zou je eens wat uit kunnen leggen over de 'vierschaar'? ik kwam die term vandaag tegen op een ander forum en ik zou er best wat meer over willen weten..... wat is zo'n vierschaar-evaring? Is dat de ervaring dat je een verdoemde zondaar bent en niet waardig bent tot God te naderen?

wij hebben nooit christelijk gespeeld..........wel veel creatieve dingen gedaan, verkleden enzo en poppenkastpoppen, heb heel veel gelezen. Maar kerkje spelen hebben we nooit gedaan. Ik heb wel veel gezongen en de kinderbijbel hebben we ook wel gehad. Tis eigenlijk nooit in me opgekomen, dat je ook nog christelijk kan spelen

nee ik wil niet alles van mezelf begrijpen, daar heb ik ook geen behoefte aan. Ik vind het wel belangrijk dat ik bepaalde zaken onder woorden kan brengen. Als je ouder wordt is dat ook makkelijker.

hahaha, een keer per maand moet je ook maar uit mijn buurt blijven....dan weet ik ook geeneens waarom ik me rot voel...

ik denk dat je wel goed na moet denken over wat je gaat doen. Hoe meer geld je krijgt, hoe groter het risico en hoe gevaarlijker de medicijnen......

het is wel een interessante vraag om jezelf te stellen: in mijn geval zou de vraag zijn: ben ik charismatisch of ben ik hervormd? Ik heb een charismatische achtergrond, waarin ik heel lang actief ben geweest en heb meegedraaid. Het christendom was al vroeg een bewuste keuze, maar ik heb het heel lang door omstandigheden geen vorm kunnen geven. De ervaring was er, maar die was heel oppervlakkig. Ik kon fantastisch God aanbidden in het muziekteam, maar twee uur na de dienst merkte je er helemaal niets meer van. Uiteindelijk zijn er mensen geweest die me geholpen hebben om mijn geloof inh

in navolging van iggi zal ik toch maar een poging doen de vragen te beantwoorden ipv domme opmerkingen te maken Quote: Op vrijdag 07 december 2007 10:50:39 schreef Pius_XII het volgende: * Merk je ook dat je liefde voor Christus voor een verdieping zorgt qua interesse in je medemens? ja, mijn inlevingsvermogen is wel gegroeid sinds ik me meer bewust ben van Christus' liefde voor mij Quote: * Naarmate je ouder wordt, merk je dan ook dat je dieper in vriendschappen duikt? niet perse, ik ga meestal wel vrij diep, omdat ik of oppervlakkige contacten heb of diepe v

uhm wat wil je met dit topic? Ik kan hier geen centraal thema uithalen.

dus de vraag is, als ik het goed begrijp of moeilijke theologische vraagstukken makkelijker te begrijpen zijn als je er metaforen op plakt? Metaforen zijn goed om abstracte vraagstukken en constructies (denk aan een willekeurige organisatie, hoe leg je een organisatie uit ) te doorgronden, maar een metafoor voldoet nooit compleet aan het beeld waarvoor het metafoor is (anders zou het een synoniem zijn ipv metafoor) moet je alles rationeel kunnen doorgronden om te kunnen geloven?

Quote: Op donderdag 06 december 2007 23:45:37 schreef Luxuria het volgende: [...] Ik vind het niet zo vreemd, het is niet beschaafd vind ik. Het heeft iets denigrerends. ik ben bang dat je dan ook anders tegen iemand aan gaat kijken .. Het is niet echt onschuldig en schattig , meer beetje hoerig. binnen de muren van de slaapkamer en binnen de context van het huwelijk mag je manlief strakjes zo veel verleiden als je wil. Daar is niks hoerigs aan hoor.

ik zie eerder de contradictie op de lijn theologie vs. filosofie. Aangezien wie bepaalt er wat een wetenschappelijke waarheid is en wat wetenschap is? Bij dat soort vragen kom je uit op het terrein van de filosofie....

Quote: Op donderdag 06 december 2007 19:44:12 schreef martha het volgende: Snuffie, jij vat hem en de reden dat ik dit opende is dat christenen uitkijken naar een nieuw leven. Er zijn ook mensen die uitkijken naar de dood, omdat de last die zij meedragen erg zwaar is, maar zij belasten hun omgeving er niet mee, zij verlangen naar iets, maar zullen het nooit uitspreken en zeker nooit uitvoeren. soms verlang ik best wel naar de hemel, niet dat ik dood wil, maar sommige dingen die ik mee heb gemaakt/nog elke dag een zeker risico loop om mee te maken, maken dat ik toch wel uit

* marliesje is even stil en weet niet zo heel goed wat ze moet zeggen wel ontzettend cool verhaal.

Quote: Op vrijdag 20 juli 2007 09:27:41 schreef hopeloos het volgende: [...] wat betreft je openingspost: Ik zou er wel een gesprek over aangaan met je ouderling/dominee denk ik. Gewoon om te kijken wat de visie van de kerk hierop is. Ze zullen je echt niet zomaar van het avondmaal weren hoor Maar misschien haal je er wel wat nuttigs uit. En het is iig goed om open te zijn tegenover je gemeente. Het is toch een soort van familie ik heb het eindelijk aangedurft. Ik heb overmorgen een gesprek met de dominee over het vijfde gebod en mijn vader. Ik vind het stiekem to

misschien moet ik nog wel even opmerken dat het huishouden bij mijn stiefvader zijn domein is. Hij regelt alles en op zijn manier. Mijn moeder moet aan mijn stiefvader vragen of zij in het weekend mag koken. Mijn moeder heeft dan ook afstand genomen van haar huishoudelijke taken.

Quote: Op maandag 03 december 2007 14:06:56 schreef Eli7 het volgende: Samengevoegd: [...] Ben ik nu zo onbegrijpelijk? nee hoor, ik denk alleen toch dat er een andere gevoelswaarde aan evangelische sacrementen zit, in tegenstelling tot gereformeerde en katholieke sacramenten. En ik denk dat gereformeerde en katholieke sacramenten ook weer onderling van functie, symboliek en waarde verschillen. Quote: Dit was in eerste instantie geschreven in reactie op wat Marlies hierover schreef. Maar wat het sacrament zelf doet is dat het ons één maakt met God en

is een sacrament een religieuze handeling waar een bepaalde betekenis aan wordt gehecht zoals Eli7 hierboven beschrijft? Of is een sacrament een handeling waardoor er zaken uit een hogere werkelijkheid de tegenwoordige realiteit veranderen? Of is een sacrament heenwijzingen naar een hogere werkelijkheid? Samengevoegd: blijft mijn tweede vraag staan, hoe ga je om met sacramenten als je postmodern bent opgevoed/leeft in een postmoderne omgeving?

Quote: Op maandag 03 december 2007 13:12:15 schreef Raido het volgende: Binnen het gereformeerde zijn de sacramenten geen 'voertuigen der genade' door de doop ben je niet in het verbond of door de doop zijn niet je zonden afgewassen. geldt dit wel voor de katholieke kerk?

ik had expres persoonlijke voorbeelden genomen om te voorkomen dat ik ging generaliseren..... Toch hebben de evangelische sacramenten voor mij een andere lichtere gevoelswaarde dan de gereformeerden. Het ligt waarschijnlijk aan mij...

Quote: Op maandag 03 december 2007 13:01:02 schreef Hester het volgende: Samengevoegd: [...]Misschien voer voor een nieuw topic? Lijkt me wel interessant. done

Quote: Op maandag 03 december 2007 12:59:10 schreef marliesje het volgende: Misschien moet ik mijn vraag anders stellen: Wat maakt een sacrament een sacrament en waarom is een sacrament essentieel en absoluut? En hoe ga je de sacramenten op de juiste manier waarderen als je in een postmoderne omgeving bent opgevoed? uit het topic over essentials