sniffing_around

Hoi mvd; je stelt hier de goede vragen.

Ik heb er nog 1 voor je: Waarom wil je weten wat een christen gelooft? Is dat je vraag of wil je - mede gedreven door je hormonen - je vriendin plezieren? Een eerlijke vraag. Want ik snap dat je vriendin belangrijk voor je is, maar geloven gaat toch over identiteit veranderen. Eigenlijk.

1: De online "waarom Jezus cursus" is idd een goeie tip.

2: Bidden is idd praten met God. Hoe praat je met iemand?

3: Hint: Een christen is een leerling van Jezus. That's all

annzie: Ik lees net je getuigenis. Werkelijk fantastisch om te horen/lezen!!! En een heel fijne dag gewenst als je je oude leventje kan gaan begraven door de doop.

(En nee, ik ga niet meedoen met discussies, deze post is alleen bedoeld als gelukwens)

@fransisque: Misschien een extra dimensie, de mens is geschapen als vegetarier en eet vanaf Noach vlees. De wet van Mozes gaf aan welk vlees gezond of ongezond was. Het boek "Genesis dieet" geeft leuke info over eten merkte ik.

ik sluit me aan bij Dan. Het gaat idd om je motieven en de mogelijke motieven van die ander. Rustig aftasten en proberen aan te voelen uit welke hoek de wind waait. Niet opstandig / bij voorbaat schrap zetten, maar proberen te open te luisteren. Denk je dat de motivatie gezond is, geen probleem. Anders grenzen stellen. Da's eigenlijk altijd weer het spel.

Hoi Jipke: 2 dingen.

1. Hebreeën 13:17 "Gehoorzaam uw leiders". Ik heb me laten vertellen dat dit beter vertaald zou kunnen worden als sta toe dat je je laat overtuigen door degenen die je voorgegaan zijn op de weg met Jezus. Gebruikmaken van ervaringen van andere dus en zeker geen controle en dwang. Zoals bij mijn volgende punt.

2. Zie 1 Petr 5,2. "Hoed Gods kudde waarvoor u de verantwoordelijkheid hebt, houd goed toezicht – niet gedwongen maar vrijwillig, zoals God dat wil, en niet om er zelf beter van te worden maar met belangeloze toewijding."

Misschien heb je mijn verhaal over schapen en herders gelezen. Er is maar 1 Herder. Voor de rest moet je maar niet gek laten maken denk ik.

En nu ga ik doen wat ik eigenlijk van plan was, gewoon werken

Vaak wordt om te beginnen Johannes aangeraden. Misschien interessant om te weten is dat Lucas en Handelingen door dezelfde persoon zijn geschreven en een vervolg zijn op elkaar. Enne, de bijbelboeken zijn niet geschreven in de volgorde waarin ze in de bijbel zijn opgenomen. Gewoon even dat je 't weet.

@dingo; we zitten op dezelfde golflengte, alleen de gebruikte woorden zijn misschien wat anders. Tradities op zich is niets mis mee, het is immers slechts een setje gewoontes die positief kunnen zijn of als het tegenzit ballast.

Wat lastig is en blijft, is hoe om te gaan met bepaalde dingen die je onderweg tegenkomt. Soms kan bepaald gedrag (=zonde) schade berokkenen aan anderen. Enerzijds is het niet aan ons om te beoordelen en veroordelen, anderszijds hebben we een verantwoordelijkheid om te handelen. Grenzen trekken, misschien wel afstand nemen van situaties of mensen. Bijv. met wolven maak je geen gezellig praatje, maar die schiet je af of jaag je weg. Het is dan ook soms moeilijk in specifieke omstandigheden de juiste toon te vinden vanuit een juiste hartgesteldheid. Vergevingsgezind, maar tegelijk soms radicaal en erg scherp, net als Jezus.

En ja, shoarma met flink knoflook is heerlijk! Alleen in de contect van dat verhaal over schapen en herders zeer ongewenst. Zo zien we maar, de context maakt veel uit

@Antireligie: Nog dit (want ja, ik heb intussen nagedacht. Daar heb ik zo heel af en toe weleens last van ). Ik heb gemerkt dat pijnlijke gebeurtenissen iets achterlaten in je leven. Niet alleen littekens, maar ook iets goeds. Pijn wordt gewoonlijk veroorzaakt door zonde. En als je met de gevolgen bent geconfronteerd, weet je heel zeker dat je het zelf anders wilt gaan doen. Dat heeft invloed op de aard van het beestje, je gaat instinctief afwerend reageren op dingen waarvan je weet dat ze niet goed zijn.

Verder vindt je deze vanwege het bredere perspectief misschien interessant.

@dingo: Soms is het via een forum wat lastig duidelijk te maken wat je nu eigenlijk bedoelt. Daarom nog een poging, misschien dat het dan wat duidelijker is.

Stel je een bos voor. Een grote zuurstoffabriek die ingenieus in elkaar zit. Wetenschappers proberen de boel te ontleden onder de microscoop en alles schematisch in kaart te brengen. Eenvoudige mensen genieten simpelweg van de zuivere lucht en de schoonheid. Hoewel het interessant is zaken te begrijpen, zorgt een te wetenschappelijke benadering ervoor dat je de schoonheid niet ziet. Of niet geniet van de zuivere lucht. Of...

Zo ook met theologen die de Bijbel trachten te ontleden.

Stel je voor dat je als man verliefd bent op een vrouw. Nu kun je een hoop over haar lezen en dat doe je natuurlijk graag. Ook is het leuk over haar te schrijven. Maar het papier is slechts een schaduw van wie ze werkelijk is. De schoonheid en markante trekjes van haar karakter zijn gewoon met geen pen te beschrijven. Die kun je alleen ontdekken door daadwerkelijk met haar om te gaan.

Zo ook het verschil tussen lezen en schrijven over God, Jezus en de principes die in de Bijbel worden beschreven. Hoewel vaak nuttig gaat er toch echt niets boven echt contact. Pas dan kun je echt ontdekken wie Hij nu eigenlijk is en kun je heel langzaam steeds meer gaan begrijpen.

De wetenschappelijke benadering van het bos, het lezen en schrijven over de vrouw krijgen een extra risico als er anderen bij betrokken zijn. Want, wat die anderen zeggen en schrijven, klopt dat nu wel met het werkelijke karakter van die- of datgenge waar het nu echt over gaat? De praktijk leert dat er teveel misleidende informatie in omloop is... Zie ook elders op dit forum mijn verhaal over schapen en herders. En dan vooral het deel over huurlingen en shoarma

@dingo. Hmmm.. Matteüs 11:28 is heel erg geruststellend. Ik ben blij dat je 'm aanhaalde. Het heeft ook te maken met vertrouwen geven en vooral dat is moeilijk als je al genoeg hebt meegemaakt.

Verder is denk ik belangrijk dat de toon aangepast wordt aan de doelgroep. Zie het voorbeeld van Jezus. Mild voor de mensen die het nodig hadden, uitermate scherp tegen de schriftgeleerden. Het lijkt me dat dit de richting aangeeft...

Absoluut waar. Vergeet echter niet dat het ging over 2 dingen:

1. Moderne versies van schriftgeleerden die barrieres opwerpen tussen God en mensen. Het gaat dan over leringen. Vandaar de referentie naar de bijzonder scherpe en vooral heel duidelijke reactie van Jezus richting schriftgeleerden. Tussen welke laatste trouwens ook wel goede zaten, bijv. Nicodemus.

2. Religieus gedrag als gevolg van leringen wat elementaire zaken opzij schuift van wat Jezus heeft vertelt en voorgeleefd. Kennis van goed en kwaad, oordelen o.b.v. de criteria aangelegd door menselijke tradities etc. vs. een liefdevolle houding die gericht is op gezond verder gaan.

Ik snap dat ik bepaalde mensen mijn uitspraken bij bepaalde mensen gevoelig liggen, maar tegelijk herken ik zeer wat antireligie zegt (de context). Enerzijds niet alles slecht wat in en om kerken speelt, anderzijds moeten geen situaties goedgepraat worden die in wezen niet gezond zijn.

Op maandag 02 april 2007 22:09:29 schreef Antireligie het volgende: [...] Dank je voor je openhartige mening. Het voelt echt hier aan als een warme douche. Ik blijf ook zoeken naar hetgene; wat 100% past in mijn gevoel, het laatste stuk van de puzzle; mijn eigen Graal.

Graag gedaan. Ik reageerde gewoon vanuit m'n hart op een herkenbare situatie. Waar het om gaat is dat je tot het doel komt waarvoor God je op deze aardbol heeft neergezet. Anders is het allemaal zo'n zonde... (= doel missen)

Op een gegeven moment kwam ik achter 2 dingen:

1. Ik begreep veel dingen eigenlijk niet zo goed als ik eerder dacht.

2. Ik ontdekte dat als ik mijn leven verder zou leiden naar eigen inzicht, het nooit compleet zou gaan worden.

Toen dat kwartje eenmaal gevallen was heb ik voor het eerst van m'n leven gebeden en God gevraagd de boel de goede kant op te sturen. Nou, dat heb ik geweten! Alles is op z'n kop gegaan en in de positieve zin.

Dus nog een tip: Probeer dat eens. Vertrouwen geven aan de enige die nu echt betrouwbaar is, God zelf. Je zult merken dat dit gevolgen gaat krijgen voor je zoektocht.

Nogmaals een prettige zoektocht toegewenst

Hoi, ik had op een ander stuk van je al gereageerd. Hier nog dit: Mijn ervaring is dat je door dit soort dingen een enorme hekel krijgt aan alles wat namaak is. Maar vergeet niet; als namaak bestaat, bestaat het echte ook. Ga dus voor "the real thing" en neem met niets minder genoegen!!!

Hoi Antireligie! Misschien dat ik nog mag toevoegen, ook vanuit persoonlijke ervaring. Ik ben ook opgegroeid in streng kerkelijke kring. Het gevolg was dat ik jong allergisch ben geworden voor religie, God, kerk en (menselijke) tradities. En als gevolg daarvan helemaal totaal los sloeg, jong uit huis ging. Alcohol, experimenten met drugs, kleine criminaliteit.

Nog steeds ben ik anti religie. Want, religie beschouw ik als menselijke pogingen een soort van wapenstilstand te bereiken met God, op een manier zoals mensen het willen en niet zoals God het graag zou zien. De liefde ontbreekt, dwaalleringen en intellectueel gedoe doen hun intrede. Mensen raken dan gevangen in een net van leringen die een drempel opwerpen tussen hen en God. Zie de reactie van Jezus tegenover Schriftgeleerden op dit onderwerp. Wat jij zegt, de angst voor God, heb ik in de praktijk teveel gezien. Ik ben zeer benieuwd wat Jezus zou zeggen als hij hier nu de kerken zou bezoeken...

Inderdaad, wat we doen heeft gevolgen voor onze (al dan niet bestaande) relatie met God. Maar, we zijn wel verantwoordelijk voor ONZE keuzes, terwijl de keuzes van anderen of bijv. hun onmacht om situaties goed te overzien iets is tussen God en hen. Te vaak willen mensen als het ware op de stoel van God gaan zitten om situaties te beoordelen. Ik denk dat we dat maar beter aan Hem kunnen overlaten, immers, Hij weet veel beter wat er in een mensenhart omgaat.

Ik heb je posts met belangstelling gelezen. Wat mij betreft: Ga zo door! Anti religie en richting liefde en daarmee richting Jezus. Als ik het zo inschat houden we allebei van puur ...

Enne, ik wens je een aangename zoektocht toe ...

Op zondag 01 april 2007 13:55:13 schreef TimonK het volgende: Je kunt op de usernaam van een user in een topic klikken, dan krijg je al de posts van die user in dat topic te lezen. En wat je ook kunt doen is in het profiel van die user op zijn naam klikken, dan krijg je al de topics te zien waar die persoon in heeft gereageerd. Alleen is dat op het moment niet mogelijk, wegens ene bug.

Kijk, dat is nou handig. Ik had 't alleen nog niet ontdekt. Bedankt voor de tip!

Verder is credible's eigen zoekmachine sterk verbeterd mag ik wel zeggen. En via die zoekmachine is het wel mogelijk om in de voor google verborgen fora te kijken.

Hmm. Dat heeft bij mij niet goed gewerkt, want ik was op zoek naar iets en kon het toch echt pas vinden na inlog. Maar goed, misschien een gebruikersfout. Ik ben nog steeds aan het wennen aan credible en hoe het te gebruiken

nee, bedoel ik niet. Op sommige fora kun je op een knop drukken om te zien wat een user zoals heeft gepost. Of alle topics waarin een user heeft gepost.

Als je als nieuwe user met een andere user te maken krijgt, is het lastig te zien wat voor iemand dat is. Als je dus even snel kunt kijken wat 'ie al eerder gepost heeft, wordt de indruk wat meer compleet.

Ik heb ook geprobeerd via google te zoeken in credible. Maar dan zijn bepaalde posts idd niet bereikbaar, omdat sommige alleen te zien zijn na inlog en dus niet voor google.

Snappie?

Niet iedereen is zoals 'ie zich voordoet. Vandaar dat ik dus interesse had in zo'n functie.

Nogmaals complimenten voor de creatieve 1 april grap, ik dacht eerst echt dat m'n browser aan gort was!

Hoi, nu een weekje wennen op credible kan ik het volgende melden, bedoeld als tips.

Als ik bij nieuwe topics of posts instel dat ik ze van bijv. de laatste 10 dagen of zo wil, lijkt er iets mis te gaan. Ik zie dan ook nieuwe van bijv. vorig jaar.

Verder zou het handig zijn als gewone users kunnen kijken wat een bepaalde user heeft gepost. Gewoon, om die persoon een beetje te leren kennen door wat 'ie schrijft. Dat kunnen nu alleen de admin en mods.

Daar heb je een goed punt. Ik zeg m'n zoon altijd dat 'ie de principes goed moet snappen, dan lukt de rest ook vaak wel.

Nu ik dan toch aan het schrijven ben, nog een kort verhaaltje over Tom & Jerry, aflevering reli-kunstjes. De komende maanden zal ik veel, veel minder tijd hebben voor dit forum, vandaar dat ik het verhaal toch maar lanceer.

Het verhaal heb ik ooit eens gehoord tijdens een Bijbelstudie.

Er was eens een man die een kat had. Hij was niet alleen blij met z'n kat, maar vond het ook een leuk idee de kat een kunstje te leren. Op z'n achterwerk gaan zitten, pootjes over elkaar gevouwen net als 'ie aan het bidden was. Het aanleren lukte en dus ging de man zeg maar op tournee. Tijdens bijvoorbeeld verjaardagen vertoonde de kat z'n kunstje. En de reacties laten zich raden. Oh!!! Aaahhh!!!

Tot op een bepaalde verjaardag. De kat ging op z'n achterwerk ziten en deed z'n kunstje. Alleen deze keer liep er een muis voorbij. Wat er toen gebeurde is het volgende: Tom vergat prompt alles wat 'ie geleerd had en ging achter Jerry aan.

De moraal van het verhaal: Vroeg of laat wordt de ware aard van het beestje echt wel weer zichtbaar. Ongeacht wat we hebben geleerd, zoals religieuze kunstjes, aangeleerd gedrag.

In de bijbel lees je dat God ons een nieuw hart wil geven, wat ernaar verlangt Zijn wil te doen. link

Ook lees je in de Bijbel dat wie in Christus is een nieuwe schepping is. link

Dat heeft te maken met de aard van het beestje. Die er onvermijdelijk uitkomt.

Maar, we lezen ook dat we weerstand moeten bieden tegen zonde.

En tegelijk weten we dat aangeleerde kunstjes geen zin hebben.

Wij kunnen niet doen wat alleen God kan doen, de aard van het beestje veranderen.

Maar we worden wel opgeroepen ons te gedragen op een manier die overeenstemt met waarvoor we geroepen zijn.

Hoe gaan we dat aanpakken?

Ok dan...

In Joh. 10 link heeft Jezus het over schapen en herders. Verder heeft Hij het ook nog over het scheiden van schapen en bokken in Math 25:32-33 link. Math 25 gaat trouwens over waakzaam zijn, het omgaan met talenten en praktisch met andere christenen omgaan. Heel leerzaam allemaal.

Omdat ik in de Randstad tussen het beton opgegroeid ben, kon ik veel van het verhaal over schapen en bokken niet plaatsen. Westerlingen leven soms best ver van de natuur af en begrijpen dingen niet, die voor bijv. de toehoorders van Jezus toen gewoon logisch waren. Ik realiseerde me dit bijv. toen we in Slowakije waren. Daar werden we ooit 's morgens wakker van allemaal belletjes. Toen we uit het raam keken was er een schaapherder, die z'n kudde langs ons huis leidde. Heel normaal daar. Of toen we daar door een dorp reden, zagen dat veel mensen kippen hebben en zo. We moesten ooit in een dorp stoppen toen daar een oude mevrouw met een koe aan een riem de straat overstak. Dat kan je je als Nederlander toch niet voorstellen?

Tot nog niet zo lang geleden dacht ik bijv. dat een bok een mannelijke versie van een schaap was. Maar nee, de bok is de mannelijke versie van een geit of hertachtige. En bij schapen heet een mannetje ram, een vrouwtje ooi. Tsja... Bokken en schapen zijn in ieder geval heel andere beestjes. In ons nieuwe land hebben we een tijdje gewoond (en wonen we nog) in een tijdelijke woning. Nu hebben we een ander huis gekocht, een boerderij. Op het moment woont de vorige eigenaar er nog, die circuseigenaar is en daar 12 paarden heeft, een ezel en nog wat meer. Mijn vrouw die van dieren houdt, heeft samen met het huis ook gelijk 10 kippen en 3 geiten besteld. Tussen die geiten zit een bok. Een goede vriendin van ons geeft mijn vrouw ook 2 lammeren (jonge versies van schapen) kado. Voor mij is het allemaal nieuw en dus vroeg ik mijn vrouw onderweg in de auto, tijdens een lange rit, wat te vertellen over schapen. En terwijl ze zat te vertellen ging er weer een (stukje van een) nieuwe wereld voor me open.

Toen ze een jong tienermeisje was, werd er een jong lammetje aan haar zorgen toevertrouwd. Ze was vooraf gewaarschuwd, een lammetje had veel zorg nodig! Ze zou het lammetje iedere 3 uur de fles moeten geven, ook in de nacht. Tot het lammetje zelf zou kunnen gaan eten. Wat niemand had verwacht, gebeurde toch. Het lammetje werd daadwerkelijk verzorgd. En wat bleek, als mijn vrouw eraan kwam, huppelde het lammetje haar tegemoet. Zodra het lammetje haar in de gaten kreeg, begon het luid te mekkeren. En dan sprong het lammetje op schoot, kreeg de fles. Natuurlijk werd er ook gewoon gespeeld met het lammetje, lekker, plezier maken. In de middag en avond ging mijn vrouw het lammetje uitlaten. Aan de lijn en dan samen wandelen. Op een dag kwam ze een ouder echtpaar tegen. Die vroegen: "Wat is dat nou voor een soort hond?". M'n vrouw moest lachen. "Nee, dat is geen hond, maar een schaap!". "Echt waar?". Nou ja, jullie begrijpen het idee wel. En nu had mijn vrouw heus nog wel meer te vertellen, maar ik wil jullie niet moe maken.

Terwijl ik het verhaal zo aanhoorde, vielen er wat puzzelstukjes voor me op z'n plek. Eindelijk misschien, want ik hoorde het verhaal niet voor de eerste keer. Er ging zich een hele film afspelen en die mogen jullie meekijken hier Of niet natuurlijk, dat mag je helemaal zelf weten. Ik heb in ieder geval ontdekt dat er best een boek te schrijven valt over schapen en herders. De film is - zoals dat gewoonlijk gaat - wat korter en mist een bepaalde diepte.

God heeft schapen, heel verrassend misschien, geschapen. Niet als individu maar als kuddedier. Schapen zijn bedoeld om deel uit te maken van een kudde. Jezus zegt aan het einde van die gelijkenis dat zelfs de loslopende schapen tot zijn kudde zullen gaan behoren. Schapen voelen zich het beste thuis in het wild.

De mens was het klapstuk van de schepping. Bedoeld om namens God voor de schepping te zorgen, als beheerder zeg maar. Zie het scheppingsverhaal in Genesis. En zo komt ook de schaapherder in beeld en de schapekooi. Een schapekooi is bedoeld voor donkere tijden (de nacht) en de deur (of Deur in de gelijkenis) zorgt behalve voor veiligheid ook ervoor dat de schapen kunnen gaan genieten van de vrijheid. De Waarheid zal je vrijmaken denk ik dan maar.

Onze Schepper heeft ervoor gezorgd dat die schapen zich kunnen vermenigvuldigen. Hoewel God het leven in de baarmoeder vorm geeft, zijn daar toch ook andere schapen bij betrokken. Het is de primaire taak van de biologische ouders om voor het lammetje te zorgen. Zo had God het bedoeld. En als die ouders dat niet doen, zijn er nog de andere schapen en als ook dat niet functioneert is er altijd nog de herder. Of in dit geval de Herder. Maar hoe we het ook draaien, God is de Schepper en eigenaar, Jezus is de Herder, de schapen die betrokken zijn bij het ontstaan van een nieuw lammetje hebben een primaire en natuurlijke verantwoordelijkheid, andere schapen en uiteindelijk de Herder zijn het vangnet als zaken niet functioneren.

Let op dat Jezus - die zich voorstelt als de schaapherder - tijdens zijn leven op aarde zeg maar een alien was. Een levensvorm van buiten deze aarde die m.b.v. een "menselijke jas" duidelijk maakt dat Hij het hoofd van de gemeente, de leider van de kudde (de gemeente) is en blijft. Tot zover gaat het verhaal dus niet over menselijke herders. Maar die zijn er toch ook wel, die duiken alleen pas later op. Nog steeds is het zo dat schapen in het wild functioneren zoals God ze geschapen heeft. En Jezus, die net als de Heilige Geest bij de schepping betrokken was, de ultieme enige echte Herder is. Zo zien we dat ook in het Oude Testament terug, God wilde over het volk van Israël regeren (theocratie heet dat). Toen ze naar het voorbeeld van de heidense volken om zich een koning wilden, heeft God hen via Samuël gewaarschuwd. Let op, want die koningen gaan belasingen heffen, zullen je laten zweten etc. want koningen willen nu eenmaal hun koninkrijk op- en uitbouwen. Ook later hebben mensen laten zien dat ze graag iemand wilden hebben die hen namens God bepaalde dingen gaan vertellen. Maar dat was niet de bedoeling. Vandaar het ontbreken van menselijke herders misschien.

Dan de huurlingen. Als de eigenaar van een kudde veel vee heeft, schakelt 'ie andere mensen in om voor die kudde te zorgen. Huurlingen. Er zijn goede en slechte. De goede gaan bij de Herder in de leer, volgen de instructies goed op en hebben liefde voor hun werk en de schapen. De slechte zijn eigenlijk alleen maar op de pegels uit, de opbrengst. Daar kun je van alles bij bedenken, zoals een schaap slachten omdat ze shoarma zo lekker vinden. Of de wol verkopen om er zelf beter van te worden i.p.v. de opbrengst voor de eigenaar te laten. Jezus heeft bepaalde mensen aan de gemeente gegeven, zoals ook herders. Die kun je beschouwen, omdat ze niet de eigenaar van de kudde zijn en ook niet de enige echte Herder, als huurlingen. En die kunnen dus goed zijn of slecht. Ook slechte kunnen mooie verhalen hebben. Maar waar zijn ze nu echt op uit? Misschien dat we gewoon goed in de gaten moeten houden hoe God het met de schepping heeft bedoeld en dat er maar 1 echt Herder is. En dat we als schaapjes onderling op een bepaalde manier met elkaar moeten omgaan, zoals God dat had bedoeld. Dan zien we ook dat de Herder en eventuele huurlingen weinig meer te doen krijgen als ons naar grazige weiden (lekker gras dus) te leiden en bescherming bieden tegen wolven.

In het verhaal van mijn vrouw viel me op dat het lammetje ging mekkeren als het haar zag. Mekkeren wij wel eens? En waarom doen we dat dan?

Lammetjes moeten gevoed worden. Door de biologische moeder en als dat fout gaat met de fles. Maar, het natuurlijke proces is dat lammetjes vast voedsel gaan eten en dat zelf kunnen vinden. Zie Hebr. 5:11-14. link.

In het verhaal van Jezus viel me op dat Jezus zegt dat zijn schapen de stem van de Herder herkennen. En daar iets mee doen. Herkennen wij die stem wel? Of zijn we doof geworden door al het lawaai om ons heen?

Uit het verhaal van mijn vrouw viel me nog op dat als een schaap aangelijnd is, het blijkbaar niet meer herkenbaar hoeft te zijn als schaap. En daarmee vraag ik me af hoe het zit met christenen die aangelijnd worden aan het touw van tradities en gewoonten.

Tot zover iets over schapen, herders en huurlingen. Hoe die bokken nu in de praktijk omgaan met schapen moet ik nog ontdekken En dan zijn er natuurlijk nog de wolven (valse leraren, valse profeten). Maar dat is weer een ander verhaal...

Let op, het verhaal gaat over het vogeltje en zelfreflectie. Misschien dat we daar onze aandacht op kunnen richten

Zelfreflectie is kijken naar jezelf. Even voordoen hoe dat gaat:

Ik voel me een vreemde vogel die nog maar weinig soortgenoten is tegengekomen. Hoewel ik bepaalde dingen kan, betekent dat niet dat ik ze ook moet doen of in bepaalde omgevingen zou moeten doen. Ik weet dat ik in het wild, mijn meest natuurlijke omgeving, het best functioneer. En dus moet ik me bijv. afvragen of ik wel op dit forum m'n liedje moet fluiten, of dat nou inderdaad wel opbouwend is voor anderen en wat ervan gevonden wordt. Niet primair door anderen (want die kunnen ernaast zitten), maar door mijn Schepper, die bedacht heeft wat mijn natuurlijke omgeving moet zijn. Ook moet ik daarbij luisteren naar de stem van mijn Herder (niet te verwarren met de stem van mijn ego), zodat ik weet wat ik moet doen. Maar goed, dat is weer een ander verhaal, het verhaal van schapen en herders, wat ik voor morgen bewaar

Misschien laat het verhaal zien dat we de bedoelingen van God centraal moeten zetten. Jezus bouwt zijn gemeente en daar zijn we ook in betrokken naar elkaar toe. Maar de oogjes moeten wel de goede kant op staan. Richting Jezus dus en niet richting ego of wat mensen menen te weten.

Soms willen mensen bouwen wat alleen Jezus kan. Vlees kan geen geest bouwen om het maar zo te zeggen.

Hoi allemaal,

Omdat ik van verhalen hou, vooral de verhalen die iets duidelijk maken, het onderstaande verhaal, wat gaat over een vogel en een bloem. Het orgineel - wat veel langer en beter is als mijn samenvatting - lees je hier.

Het verhaal heeft een moraal wat ik jullie echt niet wilde onthouden

De samenvatting is als volgt:

Er was eens een mooi gekleurd vogeltje, wat de gewoonte had iedere dag vroeg in de morgen te gaan zingen, om haar Heer te vereren. Op een gegeven moment trekt dit de aandacht van andere beesten, die ervan kunnen genieten, helemaal enthousiast worden en allerlei vragen gaan stellen. Waarom doe je dat? Gewoon, om mijn Heer te vereren. Ze vinden allemaal dat dit vogeltje toch een heel bijzonder talent of gave heeft gekregen.

Daarna komt het circus op gang. Ze wordt overgehaald om met haar talent te gaan "dienen". Eerst zingt ze mee samenkomsen van de plaatselijke kerk, vervolgens wordt ze daar zangleider/worship leader en moet ze les gaan geven in zingen. Tijdens zo'n samenkomst waren er andere beestjes die gingen profeteren. Ze heeft een speciale zalving en de Heer zal haar een internationale bediening/ministry geven! En dus gaat ze CD's inzingen/produceren, ze gaat on tour en wordt als gezegend beschouwd. De fondsen voor het rondreizen kunnen zonder problemen ingezameld worden en tijdens het reizen zingt ze zo ongeveer overal, in kerken, zalen, seminars etc. Het valt haar allemaal best zwaar, maar ze houdt nog steeds van zingen.

Na verloop van tijd groeit de ministry. Ze heeft een hoofdkantoor gekregen, medewerkers en meer. Een succesvolle, gezegende ministry! Op een gegeven moment is ze moe van het vliegen en reizen, ze strijkt neer om wat uit te rusten. Terwijl ze om zich heen kijkt, ziet daar een prachtige bloem. Ze stellen zich aan elkaar voor. De vogel is opgegaan in haar bezigheden en nieuwe wereldje. Tot haar verbijstering blijkt de bloem aan zo ongeveer niets mee te doen, maar zich gewoon alleen op haar Heer te richten. De bloem vraagt aan de vogel waarom ze nu eigenlijk met al die activiteiten aan de slag is gegaan.

Wie heeft haar dat gevraagd?

De Heer!

Echt?

Nee, eigenlijk die andere dieren om haar heen.

Waarom die rugzak?

Ja, hij is best zwaar maar noodzakelijk voor mijn ministry.

Hmm.. maar de last van onze Heer is licht. Hoe dan dat nou?

Tijdens het verdere gesprek blijkt dat de vogel eigenlijk niet meer weet hoe ze nu haar Heer nu eigenlijk moet dienen. Ze is zo opgegaan in haar activiteiten dat ze eigenlijk de weg is kwijtgeraakt. En dus gaat ze aan het einde van het verhaal terug naar haar oude stek, waar ze als vanouds in de morgen ging zingen voor haar Heer, die haar nog meer mooie liedjes gaf om te zingen.

Let op: De samenvatting is echt een slap aftreksel van het Engelstalige orgineel. Daarom adviseer ik echt het orgineel te lezen.

Toen ik dit las, vielen mij wat dingen op.

Iedereen is anders, heeft andere talenten. Net ls het vogeltje en haar zangtalent.

In haar onschuldige, natuurlijke vorm, was ze volledig op haar Heer gericht.

Wat voor soort beestje zijn wij en was/is onze aandacht ook op onze Heer gericht?

Er is een type vogel wat graag met z'n veren pronkt. Dat had onze Schepper ook zo bedoeld om voortplanting mogelijk te maken.

Wij zijn soms vreemde vogels, die zo trots als een pauw met onze talenten of gaven zouden willen pronken.

Niet met de reden die door onze Schepper had gepland, maar gewoon omdat we last hebben van een te groot ego.

Het vogeltje uit het verhaal liet zich overhalen om iets te doen wat geen natuurlijk gedrag is, maar door anderen werden beschouwd als de roeping van de Heer. Als wij iets gaan doen, denken we er dan eigenlijk wel goed over na waarom we dat nu eigenlijk doen en voor wie? Past bepaald gedrag in ons natuurlijke gedrag zoals onze Schepper dat had bedoeld?

Het zangvogeltje ging les geven in zingen. Maar wel aan heel andere beestjes. Mijn ervaring met muziek is dat je "het hebt" of niet. Als je het niet hebt, kun je wel de theorie aanleren, maar gaat het in de praktijk nooit meer worden als middelmatigheid. Bepaalde dingen zitten gewoon niet in de aard van het beestje. Beestjes die van een andere soort zijn zullen weer andere dingen moeten leren. Ze kunnen van elkaar genieten en elkaar aanvullen, maar zullen nooit hetzelfde zijn. En alles moet denk ik primair op onze Heer gericht zijn. De rest is secondair.

Ik heb me laten vertellen dat in iedere gelijkenis van Jezus een belangrijk "staartje" zit. In het sluitstuk van dit verhaal zit dat in ieder geval. Want het vogeltje komt een bloem tegen die op een natuurlijke manier functioneert tot eer van haar Heer. Die haar vraagt waarom ze nu eigenlijk doet wat ze doet. Vervolgens gaat het vogeltje weer terug naar de situatie zoals die oorspronkelijk door haar Heer is bedacht. En ze voelt zich gelukkig, komt beter tot haar recht en wordt meer gezegend. Het ego wordt minder gestimuleerd, maar haar Heer meer vereerd. Misschien dat ook wij af en toe moeten nadenken en als we ontspoord zijn teruggaan naar de zuivere bedoeling van onze Heer.

Ook zien we in dit verhaal dat de gaven/talenten van het vogeltje in de eerste plaats bedoeld zijn voor haar Heer. En omstanders/voorbijgangers kunnen meegenieten. Maar die laatsten moeten niet iets doen waardoor die prioriteitenvolgorde veranderd wordt.

Tot zover het verhaal en de gedachten die ik erbij kreeg.

Ik hou niet van bla bla, maar wel van situaties waarbij we datgene wat we vanuit de Bijbel kennen kunnen terugkoppelen naar de praktijk van ons leven. Zelfreflectie heet dat...

Misschien leuk om wat over na te denken en van gedachten over te wisselen?

Tussenstand: 1 persoon die concreet zegt het verhaal wel te willen horen. Omdat ik zo heel af en toe ook best aardig ben, overweeg ik het verhaal per email naar die speciale ene te sturen. Tenzij er meer concrete interesse is, dan plak ik 'm hier wel onder. Zondag dus

Toevoeging van mijn liefhebbende echtgenote: Jij en aardig? Heeeeeeeeeel af en toe

Ooit heb ik me in het onderwerp verdiept. Wat ik nooit heb begrepen is het volgende:

De Bijbel zegt een aantal dingen over Maria. Maar het is verbazingwekkend dat de apostelen het in de Bijbel nooit hebben gehad over:

- Het gegeven dat Maria de moeder van God is. Voor het eerst gedaan door pope Celestine I at the Council of Ephesus (431).

- Het gegeven dat Maria altijd maagd zou zijn gebleven. Introductie van dit idee vond plaats tijdens de Council of Chalcedon (451)

- Er gebeden zouden moeten worden opgezonden naar Maria. Introductie van dit idee werd gedaan door pope Gregory I (600)

- Dat Maria zonder erfzonde was, vastgesteld door pope Pius IX in December 1854

- Dat Maria in de hemel opgenomen zou zijn, 3 dagen na haar dood. Introductie van dit idee werd gedaan door pope Pius XII in 1950, nota bene gebruikmakend van pauselijke onfeilbaarheid. Een zwaar middel voor de introductie van een dogma.

Al deze dingen zouden wereldnieuws geweest zijn tijdens het leven van de apostelen, van fundamenteel belang bij het bestrijden van dwaalleringen en toch niet genoemd in ook maar iets wat de apostelen hebben opgeschreven.

En dan krijg ik het moeilijk deze ontwikkelingen in leerstellingen te beschouwen als iets wat mogelijk waarheid zou kunnen bevatten. Wat ik weet is dat de Bijbel betrouwbaar is en alles wat anderen zeggen mogelijk niet betrouwbaar is. Noem mij dus maar een protestant. Ik protesteer nl. tegen niet bijbels gefundeerde introducties van leerstellingen. En daar laat ik het maar bij, want iedereen heeft z'n eigen vrijheid en verantwoordelijkheid om te doen met info wat goed acht.

Dit was mijn eerste EN laatste post over dit onderwerp