Dostojevski

Quote: Op zaterdag 08 december 2007 22:24:46 schreef Pius_XII het volgende: [...]Nee, dat doe ik niet, maar bij mij heeft dat altijd met onzekerheid/schaamte te maken.[...] Bij sommige mensen niet, denk ik. Sommige mensen willen gewoon een bepaalde mate van privacy, en een masker werkt daartoe erg goed natuurlijk. M.i. kan je dus niet zeggen dat het altijd onzekerheid is. En andersom ook niet. Ik ben heel onzeker, maar gedraag me nooit bitchy.

Dan merk ik wel dat ik niet protestants ben opgevoed. Maar, ik denk dat dit per persoon verschilt. Ik zie katholieken (oa onze katholieke engel) die niet met dat spanningsveld kunnen omgaan en "nieuwe katholieken" die dat juist erg goed lukt, en andersom. Zo zie ik ook "cradle catholics" die geen idee hebben van het katholieke geloof (mijn stiefmoeder is er zoeen). Daarnaast ervaar ik dus ook een soort "thuiskomen", alleen niet terug van weggeweest zoals Pius, maar meer een "eindelijk thuis". Dat van dat enthousiasme en fanatisme van nieuwe katholieken had ik al eerder gehoord, komt gek g

Quote: Op zaterdag 08 december 2007 10:46:39 schreef Pius_XII het volgende: Ja, ik had daar al over nagedacht, en ik heb respect voor hoe eenieder hier mee omgaat, maar voor mij is dit een héél bewuste keus geweest. Ik verwacht niet zo snel dát een werkgever hiernaar op zoek zal gaan, maar zou hij het doen, dan zij het zo. Het is namelijk zoals het is . Of men daar nou vroeger of later achterkomt, in het theoretische geval zou ik ook veel liever hebben dat een sollicitatie daar dan maar op afketst dan dat ik als het ware de schijn moet ophouden terwijl ik zo graag zou hebben dat

Na anderhalf jaar als "nieuwe katholiek" voel ik me er wel redelijk bij horen. Meer dan toen ik als "nieuwe gereformeerde" in de gereformeerde kerk zat, of als "nieuwe christen" bij mijn studentenvereniging Ichthus. Vooral in het laatste geval merkte ik wantrouwen, afwachtendheid. In de gereformeerde kerk stuitte ik op wat in Communio ook al wordt genoemd, namelijk een hechte gemeenschap met een hoog onskentons gehalte. Ik vond dat lastig, ook al waren de mensen wel übervriendelijk. Maar in Groningen is de parochie toch vrij groot, met een hoog internationaal gehalte en redelijk wat nieuwe

Wat Gorthaur zegt: dat je dit zo op Credible zet. Ik wist wel al iets over je verleden, maar het blijft toch schitterend dat je door die diepe dalen heen bent gekomen en dat alles "goed" is afgelopen. Ik denk overigens dat je vlotte babbel best een positieve eigenschap is, als het je niet verleidt tot opportunisme en dat soort ongein. (Ik denk trouwens dat dit topic heel goed past op het forumdeel "getuigenissen".) Wat me enigszins vervreemdt, en dat komt door hoe ik zelf ben, is de intensiteit in je karakter. Bij bijna iedereen gaat het leven in golfbewegingen, periodes waarin je je goe

Extreme uitspraken zijn sowieso te eenzijdig, het verschilt ongetwijfeld per echtpaar. Ik herken iig veel. 1. Mijn stiefvader is de "huisvader", mijn moeder werkt fulltime (net als bij Marliesje). Echter mijn stiefvader bakt er helemaal niks van: kan niet koken, is heel slordig met schoonmaken, maakt ook bijna nooit schoon omdat hij zelden vindt dat iets vies is, kan niet wassen en strijken. Daarnaast is mijn moeder er niet gelukkig mee dat ze fulltime werkt, ze was liever thuis geweest om ons met thee en koekjes op te wachten na school. Bovendien doet ze dus een groot deel van het huishoud

Ik heb 't zelf ook gedaan, zo'n kerk binnenstappen die vrij klein is, met weinig leeftijdgenoten, en waar ik helemaal niemand kende. Dat is wat eng, je moet je over een drempel heenzetten. Maar er zijn dan twee opties: 1. Niemand spreekt je aan - en dan is het dus eigenlijk ook niet eng. 2. Iemand spreekt je aan - dat is best leuk, mensen zijn vrijwel altijd erg vriendelijk, en dat is dus ook niet eng.

Ver, ver weg dus. Ik neem aan dat je een katholieke kerk wilt bezoeken? Of wil je juist op zoek naar een leuke kerk? (Edit: hiermee niet zeggende dat de katholieke kerk niet leuk is. Beter kan ik zeggen "een kerk waar jij je goed voelt").

Geen idee waar Hoogstraten ligt (niet in de buurt van Groningen, gok ik ), en ook vraag ik me af welke kerk je bedoelt, ook al stuurt de hoofdletter K in Kerk mij wel enigszins in een zekere richting.

Dit vertoont wel erg veel parallellen met mijn eigen situatie. Ik ben "pas op latere leeftijd" bekeerd, mijn ouders vieren traditioneel kerst altijd bij opa en oma, met cadeautjes en een gezellige maaltijd (niet van die schranspartijen zoals dat schijnt te gaan tegenwoordig, gewoon de traditionele keuze uit gekookte witlof of sperzieboontjes, met een gehaktbal of een speklapje ). Mijn vrouw, wél gelovig opgevoed, ziet er helemaal niks in, maar scheidt het van de "christelijke kerst". En wat dan overblijft is een waardevol, gezellig samenzijn met je schoonfamilie, waarbij mensen elkaar cadea

Ik ben dol op zwijgen en luisteren. Maar andere mensen gaan zich er vaak ongemakkelijk door voelen en willen mij dan bij het gesprek betrekken. Daardoor (om anderen op hun gemak te stellen) voel ik me weer gedwongen te spreken, waardoor ik me zelf niet meer relaxed voel. Ik heb overigens hetzelfde als Iriacynthe, dwz, zodra ik me ergens écht op mijn gemak voel en me durf te uiten, ben ik niet meer te stoppen. Het duurt alleen heel lang voordat ik dat moment bereik. Zwijgen vind ik overigens niet in de laatste plaats prettig, omdat het mijn creativiteit prikkelt. Ik heb een redelijk zwijg

Ik houd ervan me bloot te stellen aan zaken waaraan ik me ga ergeren - zo zat ik laatst op het ChristenUnie-congres bij de workshop "Israël". Dus als ik mijn voorraad nog te lezen boeken voldoende heb doen slinken, komt misschien deze wel aan de beurt. Ik heb echter begrepen dat het boek door de meeste theologen en filosofen - de terzake deskundigen dus - met de grond gelijk wordt gemaakt. Vergeef me dat ik daar meer waarde aan hecht dan aan het oordeel van martha.

...

...

Quote: Op woensdag 21 november 2007 13:55:47 schreef Catholic angel het volgende: Mensen die altijd met negatieve denkbeelden rondlopen trekken nou eenmaal meer ongeluk aan dan mensen die positief in het leven staan. In dat geval had mijn moeder niet een verschrikkelijk eerste huwelijk moeten hebben. Ze had niet moeten hertrouwen met een man met een heel zwak hart, die continu balanceert op de grens tussen leven en dood. Ze had niet elke keer van die verrotte banen moeten hebben. Ze had geen zoon moeten hebben die haar verbaal mishandelt. Ze zou niet door mensen belazerd moeten wo

Ik heb de indruk dat je probleem en je oplossing (mohammed) vooral voortkomen uit een gebrek aan kennis van de Nederlandse taal.

Of het type dat geweldloosheid predikt, leid ik uit je onderschrift af. Ik heb zoals gezegd al dezelfde gevoelens als jij als het gaat om intimiteit met mannen, maar als ik het met mijn vrouw heb over "een mooie man", even vanuit vrouwelijk oogpunt bekeken voor zover ik dat natuurlijk kan, dan zeg ik dat toch eerder over het jongensachtige type-donnydarko zeg maar.

Quote: Op maandag 19 november 2007 11:05:45 schreef Machiavelli het volgende: Liefhebbers hier van paardenvlees? Maar ik zal dit topic niet vervuilen met mijn ellenlange betogen over waarom paarden duivels en slecht zijn - tenzij je ze marineert en braadt.

Ik heb er vooral in de puberteit veel over nagedacht en een kandidaat gehad, waarvan ik dan dacht: áls ik iets voor een man kán voelen, dan voor hem. En toen nog steeds dacht ik: nee, bah, lijkt me niks. Alleen al de gedachte om intiem te zijn met een man, stoot me af. Dat een vrouw op een vrouw verliefd wordt, begrijp ik wel. Zoals al gezegd: vrouwen zijn mooi. Mannen niet.

...

...

Quote: Op dinsdag 13 november 2007 15:27:06 schreef sweet-Just-Me het volgende: Vinden jullie het belangrijk om bij je vervolgopleiding op een christelijke hogeschool te gaan? Zelf vind ik van wel. Ik ga zelf naar de christelijke hogeschool ede volgend jaar... Ik vind een school waar het christelijke geloof centraal staat heel belangrijk. Wat vinden jullie hiervan? grtjes willemijn Ikzelf denk dat het belangrijk is je te begeven op een reguliere hogeschool of universiteit. Je kunt dan jezelf "bijscholen" in christelijke, theologische vakken. Zo volgen veel Groningse protesta

...

...

...