lina

Niet helemaal, maar wel offtopic-ontopic

2855 De afsluitende lofprijzing 'Want van U is het koninkrijk en de kracht (!) en de heerlijkheid'

is spammen een zonde?

wel, Jezus liep op water, vermeerderde brood en vis, maakte uit water wijn, e.d... en bepaalde indiase guru's, yogi's of weet ik veel hoe ik ze moet noemen, hebben ook al dat soort dingen verricht... oh, en natuurlijk wonderlijke genezingen e.d. zelf ook in onze tijd... de Force is natuurlijk levensonderhoudend, he... het zal je geen bliksems laten maken om anderen of dingen daarmee te roosteren...

(uh, maar inderdaad, voor energie en beheersing daarvan moet je hoofdzakelijk naar oosterse leringen....en dan is het ook veel minder random dan alleen 'the Force'... )

de rol van God in mijn wereldbeeld? De klassieke dingen, zoals oorzaak, bestaansgrond. Ik zou ook een wereldbeeld zonder God er op na kunnen houden, maar qua begrip en emotie zou ik nergens zoiets als woede of dankbaarheid tegenover het leven, de wereld kunnen houden, ik zou niks hebben om dat op te richten (op mensen en dingen is dat vrij zinloos, daar ze mijn gedachten niet kunnen lezen). Ook zou ik totaal geen vertrouwen kunnen hebben in een regelmaat, ordening in mijn eigen leven, omdat ik dan in een onbezielde en toevallige wereld zou moeten geloven (dus een zinloze, onvoorspelbare en daardoor nogal hartbrekende wereld, omdat de mens altijd bepaalde hoop en verwachting van zijn leven er op na houdt... dat zou dan allemaal ijdel bijgeloof blijken te zijn, als iemand eerlijk tegen zichzelf zou zijn). Een wereldbeeld met God is voor mij geestelijk functioneel, God eruit laten verliest allerlei steunpunten qua denken, voelen en geloven...

(maarja, mijn beeld van God, pantheistisch overigens, is al heel vaak verkeerd genoemd, in ieder geval door personen van het katholieke geloof...)

Ik hoop dat dit is wat je bedoelde.

Op zondag 07 januari 2007 22:46:41 schreef Pius_XII het volgende: [...]Tja, het is één van de klassieke Godsbewijzen he? Maar ik benoem het hier slechts als één aspect. [...]Daar ben ik het niet geheel mee eens. Waarheid is geen kwestie van toevallige meerderheden. De waarheidsclaim van de Katholieke Kerk is bijvoorbeeld universeel, daar kunnen de Joden het bijvoorbeeld niet mee eens zijn, maar het doet er niets aan af.

het katholicisme claimt universeel te zijn, uiteraard. Maar een claim maakt nog iets niet universeel. Er moet iets aan zijn waar iedere willekeurige persoon iets van waarheid in kan zien. Anders is het alleen 'universeel' voor een groep.

jep, maar sommige dingen zijn evident en natuurlijk om te geloven, zoals dat de wereld echt is, dat 2+2=4, of dat er een eerste oorzaak van de wereld is, maar geloven in een uitverkoren volk kost wat meer dan geloof in voorgaande dingen. En aangezien er mensen zoals ik zijn die niet kunnen slikken dat er zoiets als een door God uitverkoren volk, dus een concrete groep individuen, echte mensen, bestaat, kan het betekenen dat er iets scheelt aan sommige vormen van geloven (want een ander, sterker geloof staat blijkbaar in tegenspraak met zo'n overtuiging).

er zijn genoeg dingen zoals de zonde, of een uitverkoren volk, of de nood aan bepaalde procedures tegenover God (sacramenten) e.d., die je niet kunt bespreken binnen zoiets als bijv. ethiek... immers, al binnen de ethiek kun je bijv. geen vaste maatstaf vinden voor goed en slecht, en hoe kan iemand in een echt bestaande goedheid en slechtheid geloven? Dat is makkelijker een zaak van persoonlijke ervaring en smaak, dan van waarheid (dus al zet iemand een definitie vast, dat maakt de claim nog geen waarheid). Want als het zo erg de waarheid was, zou ik tevredenheid nemen met de kerk (RK in mijn geval, maar ik zie ook geen beter alternatief). Toch kan ik dat niet. Geef me het katechismus en een potlood, en ik ga vet dingen doorstrepen, en erbij zetten, wat ik niet kan geloven of slikken, of wat voor de ongeschoolde persoon wazig is, en dan kan ik in de naam van de ongeschoolde persoon nog meer dingen bekritseren. En dat heeft niks te maken met ongeloof, zoals mij dat wordt tegengeworpen, maar juist ook geloof, eentje die blijkbaar er iets anders er op na houdt, en dat zich durft te beproeven. En ik heb ook mijn falsificatie nodig om overtuigd te worden dat ik het fout heb, maar tot nu toe (en misschien ben ik blind), maar lijken mijn overtuigingen houdbaar. Eén daarvan is dat God mensen niet speciaal uitkiest, speciaal zegent, speciale voordelen geeft, speciaal een plan en bestemming voor een zeker groep mensen geeft. Een groep mag van mij dat geloven, ik zelf kan op geen enkele manier zo'n opvatting als universeel waar zien, of voor waar proberen te houden.

ja, vandaar, als je gaat spelen met de definities van God, bijv. als eerste Oorzaak, dat zou iedereen kunnen accepteren, dat er (mogelijk) zoiets als een eerste oorzaak was, en aldus God bestaat. Daarom bestaat er zo'n God of godheid in veel religies en in veel persoonlijke overtuigingen van mensen. Over paradigma's kan je verder moeilijk oordelen. Zoiets als God's uitverkoren volk, als je het aan niet-christelijke of niet-joodse, misschien ook niet-islamitische personen vraagt, zullen velen daar niet mee in kunnen stemmen, zolang het gaat om een specifief volk (groep concrete mensen, individuen) dat zich heeft 'aangesloten' (wat dat ook mag zijn, officiele inschrijving ofzo? een ritueel, de doop, of besnijdenis?). Zo'n of ander idee kan waar zijn, binnen het wereldbeeld van een persoon of groep. Universaliteit (of algemene waarheidswaarde) kun je geven alleen aan paradigma's of definities waar ieder in zich zou kunnen vinden, niet slechts mensen van een bepaalde religie.

ja, over het algemeen vertrouwen we erop dat de zintuigelijke wereld een echte wereld is, en dat onze appartuur en onze zintuigen ons de belangrijkste dingen niet voorliegen. Waarmee ik bedoel dat de waarneming op de een of andere manier begrijpelijk correspondeert met de buitenwereld. Als het gaat om puur theoretische waarheid, dan weerleg je iets door tegenspraken en logische onregelmatigheden aan te tonen (namelijk dat onterecht op de basis van 1 definitie of gedachte over God, iets anders eruit wordt geconcludeerd, dat eigenlijk geen verband ermee heeft, bijv.).

ja, als je een ander getallenstelsel hanteert (of sowieso een andere betekenis voor het symbool '2'), en een andere betekenis verleent aan het '+' teken. Want zolang 2 staat voor 2 eenheden van iets, en '+' optelt, dan als je twee eenheden bij twee eenheden optelt, zullen er altijd 4 eenheden zijn, tenzij God kwaadaardig zorgt voor een breuk in tijd-ruimte-bewustzijn, waardoor er zulke ongerijmdheden optreden dat er iets anders uitkomt....

ok, nog een citaatje... de citaten van vorige pagina tellen nog altijd mee...

''and I would like to add : infinity = paradox = god

within the paradox, both ON and OFF coexist at the same time!

for humans, sadly, on and off do not coexist, it is either sad or happy, war or peace, less or more......we are indeed governed by duality, but we are turning the tide and taking control over it.

but from a wider perspective, the perpective of god, everything is coexisting right now. poor and rich.....past and present, hot and cold. everything is a whole in where all states coexist without the need for alternance, everything IS the paradox.''

'En ik zou willen toevoegen: oneindigheid=paradox=God. Binnen de paradox bestaan 'aan' en 'uit' samen op hetzelfde moment!

Voor mensen helaas, bestaan 'aan' en 'uit' niet tegelijkertijd, het is of blij, of verdrietig, of oorlog of vrede, of meer of minder... We worden inderdaad beheerst door dualiteit, maar we zijn het getijde aan het keren en nemen de controle over.

Maar vanuit een wijder perspectief, dat van God, bestaat alles nu tegelijkertijd. Arm en rijk, verleden en heden, warm en koud. Alles is een geheel waarin alle staten samen bestaan, zonder de behoefte voor verandering. Alles IS de paradox.''

Wat de schrijver bedoelt is, dat God die alles omvat, de Alfa en Omega, indien hij IS, hij al het mogelijke IS, en daarom ook alle tegenstrijdige dingen tegelijkertijd, dus een paradox (iets dat A, en niet A tegelijkertijd is, is een paradox). Omdat hij alle dingen ís, is er geen behoefte aan iets anders, een verbetering, vergroting, want het geheel is, aan gebrek aan iets anders dat de grens zet, oneindig. Stel je een menselijk rijk voor, die loopt vast op grenzen, en beschikt over beperkte natuurlijke rijkdom. Stel je je God's Rijk voor, dan is er geen ander rijk dat er nog naast ligt, alles is 1 in dezelfde ene God. God is dan een oneindig rijk, en tevens vanuit ons oogpunt een paradox. Want binnen onze wereld is alles begrensd, door tijd en ruimte, en laten we niet beginnen over onze beperkte subjectieve punt van waarneming. Voor ons is alles een ontwikkeling, van kleiner naar groter, van warmer naar kouder, etc. Nooit is iets meerdere dingen tegelijkertijd, behalve als je het standpunt van de tijd opheft. God is Tijdloos, altijd hetzelfde, en voor ons degene die was, is en zal zijn, voor hem, gewone degene die IS.

Het voordeel van dualiteit, is dat het ons een bewegingswereld en vrijheid geeft. Al kunnen we maar heel beperkt bepalen wat andere dingen rondom ons zijn (dus hun eigenheid maken, scheppen), zijn we volmachtig over onze persoonlijke aangelegenheden van de ziel. Hierin kunnen we een eigen staat van blijdschap, liefde, angst, verdriet, haat, moedigheid, lafheid, wijsheid, domheid etc. zelf in het leven roepen (letterlijk, in ons leven). De ziel bevat al de voedingsbodem voor alles. In zoverre wij onszelf scheppen vanuit de ziel, in zoverre zijn we gelijkenis en beeld van God, die uit zichzelf dit universum heeft geschapen. Dualiteit is iets waar niet alleen de mensen aan onderhevig zijn, maar alles dat geschapen is. Vereniging met God is een overstijging van de schijnbare scheiding, verdeling en verwarring, en opgaan in het paradox van God's zijn.

zo ver mijn 5 cent

kritiek, opmerkingen?

het ging me alleen om evidentie van sommige beweringen... 2+2=4 is evident sléchts als je de juiste definities (het tientallig stelsel, de optellende functie van het symbool +, en dat denken wij er vanzelf bij als we je post lezen) gebruikt... evidentie heb je niet in religieuze beweringen (het idee dat God bestaat is niet evident, bijv.... daarvoor hebben mensen vaak een reden of oorzaak voor dat geloof)... falsificeren is iets anders, dat is iets hypothetisch dat tijdelijk voor waar werd genomen met hard bewijs weerleggen... 2+2=4 kun je niet weerleggen als je de juiste definitie gebruikt... dat is alles.... (het bestaan van God kun je ook niet weerleggen, tenzij je met definities van God gaat spelen, uiteraard... maar dan hebben we dus niet over evidente waarheden, maar theorien.. en een theorie, dus ook een geloofssysteem (dat her en der falsificeerbaar is zoals je al duidelijk maakte), is in zijn geheel ook nog geen evidente waarheid, zoals 2+2=4 dat wel is....)

wiskundige beweringen kunnen, mits volledig en ondubbelzinnig gedefinieerd, instemming krijgen over de waarheid en evidentie ervan door elk willekeurig persoon die de definitie en bewering begrijpt... nu moet je nagaan of dat hetzelfde is met religieuze beweringen... (iedereen zal het bijv. mee eens zijn dat in de bijbel dit of dat staat (door gewoon te citeren en verwijzen.. je zoekt het op en je ziet dat het er staat), of dat de officiele leer dit of dat is (ook opzoekbaar), maar of het universeel waar is, dat is weer een andere zaak (in de wiskunde kun je het namelijk aantonen mbv definities en de juiste logische formulering, dat het altijd waar is, gegeven zulke definities))

zonder de Ander (met hoofdletter A), kun je inderdaad geen grootste menselijke betrekkingen voltrekken... wie dan ook uitsluiten, is menselijkheid uitsluiten, en afdoen aan de geestelijke waardigheid van ieder persoon... geestelijke dialoog, relatie, betrekkingen kunnen alleen worden tot stand gebracht door de erkenning van de Ander als de Ander, en niet van hem iets lagers maken die je zo of zus binnen je wereldbeeld propt... (uitsluiting van mensen leidt tot dingen zoals anti-semitisme, negerhaat, mishandeling van kinderen, kleinering van mannen of vrouwen, van lagere bevolkingsklasses, van homo's, van geestelijk gehandicapten etc... alleen door elkaars erkenning als anders maar wel evenwaardig kun je menselijkheid waarborgen.. het is het begin van de ethiek, van menswording.. wie denkt een goede relatie te kunnen hebben met God, maar niet met de wereld, moet nog eens een paar keer denken.. of voelen..)

ik ben het persoonlijk met je eens, maar ik denk niet dat iedereen daarmee eens zal zijn. Genoeg personen zullen de schepping imperfect, veranderlijk, bederfelijk, lichamelijk en 'laag' vinden. Neem maar de mens alleen al, één en al een hoopje 'zwaktes' (daaronder kun je concreet de eigenschappen invullen die je maar wilt). Velen zullen vinden dat God toch nog bezig is nouja... 'fouten' te herstellen. Hoe kan God zich ooit uitdrukken in fouten en zwakheden?

sommigen zullen toch echt denken dat God zelf voor gezorgd heeft dat er een kerk kwam om 'fouten' te herstellen. En dat we daarmee God dienen als we aangesloten zijn bij die kerk (ik weet niet aan welke stroming of gemeenschap God de voorkeur zou geven). Nee, natuurlijk moeten meningen die niet passen bij de uitgangspunten van de kerk niet binnen de kerk zijn. En sommigen zullen ook vinden dat er niet zo erg gaat om God te kunnen willen begrijpen, maar meer om tja, naar hem te luisteren, een relatie met hem hebben, dat soort dingen. En liever óver hem dingen horen (en geloven), dan hem te kénnen (en ín hem te geloven). Vandaar dit topic. Want wat weten wij nu zo zeker over God? Jij zegt dat hij zich kenbaar maakt op een onbenoembare manier in de Schepping. Maar wat als die Schepping inderdaad imperfect is en wij ergens ons in een problematische toestand bevinden? Is de Schepping dan nog wel betrouwbaar?

Hou van Hem, van alles wat Hij (met Liefde) gemaakt heeft, en je leven krijgt weer kleur. Shalom, Pier.

zeker, houden van alles dat je hebt gekregen (je lichaam, je verstand, je gevoelens, familie, aarde, natuur etc., alles wat je bént en er voor je ís) kan niet anders dan kleur geven aan het leven en je dankbaar en nederig voor God maken (en daarmee ook vaak dankbaar en dienstbaar tegenover de medemens..)..

Mahatma Gandhi over religie

"By religion, I do not mean formal religion, or customary religion, but that religion which underlies all religions, which brings us face to face with our Maker. It is the permanent element in human nature which counts no cost too great in order to find full expression and which leaves the soul utterly restless until it has found itself''

(''Met religie bedoel ik niet de formele religie (de officiele, bij naam), of religie die de gewoonte is (zoals je die in gebruik neemt afhankelijk van hoe je daarmee in aanraking bent gekomen/opgevoed), maar die religie die aan de basis ligt van alle religies, die ons oog in oog brengt met onze Schepper. Het is het permanente element in de menselijke natuur die geen kost te groot vindt om volle expressie te vinden en welke de ziel totaal onrustig laat tot het zich gevonden heeft.'')

(M.a.w, er is zoiets als een tijdloze religie die buiten officiele en gepraktiseerde, plaatselijke religie valt)

''I believe in the fundamental Truth of all great religions of the world. And I believe that if only we could, all of us, read the scriptures of the different Faiths from the stand-point of the followers of those faiths, we should find that they were at the bottom, all one and were all helpful to one another.''

(''Ik geloof in de fundamentele Waarheid van alle grote religies van de wereld. En ik geloof dat als we slechts, wij allemaal, de geschriften van verschillende Geloven zouden lezen vanuit het standpunt van diens volgelingen, we zouden ontdekken dat aan de basis, ze allemaal één zijn en behulpzaam zijn aan elkaar'')

(meer citaten hier link )

Ik sluit me aan bij Gandhi's standpunt.

ik hoop dat je al het begin van het topic hebt gelezen... want:

hóe leeft hij? hoe redt hij? tovert hij pijn en onwetendheid weg? voorkomt hij de dood en ziekte? verwijdert hij de onrechtvaardigheid en leugens in de wereld?

waarom is God alleen de vader van de man Jezus die 2000 jaar geleden hier op aarde rondliep? is Jezus de hemelsferen? zoniet, wat en waar zijn die hemelsferen, en wat en waar is christus? en ik heb niks aan die zegeningen als ik daarmee alleen in verre hemelsferen talrijk geestelijk gezegend ben

ja, wat voor werkt doet hij? het denk-en voelwerk? het maakwerk? welk werk doet hij in ons... en wie zijn allen? ook de dieren?

zit God in de gloeilamp? maakt God de schaduwen? zorgt God voor ziekte en voor gezondheid? zorgt God voor alle rampen en voor geslaagde oogsten van gewassen? zorgt God voor een goede koers op de beurs?

welke dingen? álle? ook haat, woede, angst, zijn door hem en in hem? dood, ziekte, pijn, vernieling, verraad, is dat uit hem, en door hem, en tot hem?

Op vrijdag 29 december 2006 13:07:23 schreef Pier het volgende: [...] Je zegt hier, denk ik, ware woorden Lina. Je mag G’d niet gaan invullen: benoemen of verklaren. Dus ook niet in een geloofsbelijdenis, want daarin wordt samengevat wat geloven ( G’d dus ) eigenlijk is. Maar zo een beeld van G’d maken is niet toegestaan, want G’d Zelf heeft alles waar Hij in gelooft, samengevat in: de Mens.

dus we mogen niet God gaan benoemen, omdat God zich al op een voor ons onnoembare manier heeft genoemd in de schepping, en het door ons noemen dus eigenlijk onmogelijk is? of mogen we niet noemen omdat dat gewoon een regel is?

je zou anders verbaasd zijn naar het aantal posts op heel dit forum, en dat ze op een of andere manier te maken hebben met God... op dit forum doen we bijna niks anders dan dingen over God zeggen... als het niet lukt om iets kloppends over God te zeggen, dan kunnen we net zo goed heel het forum sluiten...

Wees tevreden met jezelf zoals je bent, op een prachtige manier tot stand gekomen: Psalm 139 13 U was het die mijn nieren vormde, die mij weefde in de buik van mijn moeder. 14 Ik loof u voor het ontzaglijke wonder van mijn bestaan, wonderbaarlijk is wat u gemaakt hebt. Ik weet het, tot in het diepst van mijn ziel. Ook Mozes kreeg geen bevredigend antwoord op zijn vragen: Exodus 3 13 Maar Mozes zei: ‘Stel dat ik naar de Israëlieten ga en tegen hen zeg dat de God van hun voorouders mij gestuurd heeft, en ze vragen: “Wat is de naam van die God?†Wat moet ik dan zeggen?’ 14 Toen antwoordde God hem: ‘Ik ben die er zijn zal. Zeg daarom tegen de Israëlieten: “IK ZAL ER ZIJN * (3:14-15) IK ZAL ER ZIJN [...] De HEER – De naam HEER is een weergave van de godsnaam JHWH, die hier opgevat wordt als een vorm van het werkwoord haja, ‘zijn’ (‘Hij zal er zijn’). heeft mij naar u toe gestuurd.â€â€™ 15 Ook zei hij tegen Mozes: ‘Zeg tegen hen: “De HEER heeft mij gestuurd, de God van uw voorouders, de God van Abraham, de God van Isaak en de God van Jakob. En hij heeft gezegd: ‘Zo wil ik voor altijd heten, met die naam wil ik worden aangeroepen door alle komende generaties.’†G’d geeft Zijn Identiteit niet prijs, maar zegt wel: “ Ik zal er ( altijd voor je ) zijn “ . Shalom, Pier.

jawel, God heeft wel zijn identiteit prijsgegeven, ooit gezien hoe dik de Bijbel eigenlijk wel niet is? en die gaat over God... dit forum gaat over God.. er zijn talloze boeken die over God gaan... het is onmogelijk dat ze eigenlijk niks over God zelf zeggen, dat lijkt me dan een vreselijke hoop verspilde moeite... daarom dat ik denk dat dit topic niet nutteloos is... (en idem voor heel het forum)

Op vrijdag 29 december 2006 12:42:29 schreef Leidenschaft het volgende: [...] Eerlijk gezegd vind ik dat ook. Hoe kun je ooit de god in jezelf zien als het een feit is dat de mens duidelijk imperfect is. En daarbij... De god in jezelf zien is zelfbedrog want op die manier heeft iedereen een andere "god". Of zijn je medesatanisten ook een soort goden voor jou? Dus zodra je verkondigt dat je de god in jezelf ziet, ben je dat? Ik snap niet waarom je niet gewoon kan leven en voor jezelf zorgen en van het leven genieten, zonder dat je een god in jezelf ziet. Zo dom.

God's Geest leeft in iedereen, Genesis 6:3 Prediker 12:7

misschien maken ze een foutje door God zelf erin te zien, maar zien ze gewoon God's geest...

oh, en imperfectie hangt vaak af van hoe je eigen geweten is ontwikkeld... als je meer eist, minder doet, dan wordt het verschil tussen wat je bent en wat je wilt zijn groter, en dus ook je idee van imperfectie... beetje meer zelfkennis en zelfinschatting kan zelfbedrog tussen wat je bent en wat je kan zijn wegnemen.... zelfkennis ligt dichter bij God, daar God perfecte kennis van iemand heeft... en handelen vanuit een begrip, dichter aan God, is minder zelfbedrog...

laat me zien buiten de bijbel hoe Gods Geest in ieder van ons woont.. is Gods Geest God zelf, of een stukje van God, of iets apart van God? bestaat God uit onderdelen?

dit heeft niks te maken met het topic, geen posts over voedsel meer aub....

mensen proberen God soms te verdedigen op een fabelachtige manier, daar ben ik dus tégen... zoals bijv. dat God de onbekende kant is van alle dingen... alles dat onbekend is kun je namelijk invullen zoals je dat maar wilt... zeggen dat een glas omviel omdat God het wou, en zeggen dat dat een bewijs is voor God's ingrijpen, kun je net zo goed invullen met dat een onzichtbaar fabeldier de glas deed omvallen... door allemaal van dat soort dingen aan God toe te schrijven maak je van God een fabeldier...

daar ben ik dus tégen... vandaar dat de uitspraak van God: 'Ik ben' juist een zeer concrete en ware uitspraak van God is over zichzelf...

het probleem is nu hoe we dat 'ik ben' vertalen naar óns begrijpen van God....

Op woensdag 27 december 2006 13:04:21 schreef Pier het volgende: [...] Waarom? In soera 41: 41 - 43 wordt gesteld dat de inhoud van de Koran niet anders is dan die van de eerdere Heilige Boeken: ' Niet wordt er tot u [ Mohammed ] iets anders gezegd dan wat reeds gezegd is tot de boodschappers vóór uw tijd '. In de Koran staan dus geen dingen die we al niet wisten, of konden weten. Alleen: we handelen er vaak niet naar, en dat dan ook waar de Koran bij voortduring op wijst. Ik heb nog maar een klein gedeelte van de Koran gelezen ( vertaling Prof. Dr. J.H. Kramers ), maar dit Boek is veel positiever dan wat er in het algemeen van gezegd wordt. De Koran zegt ook dat de Thora en het Evangelie door G'd zijn neergezonden. Derde Soera, vers 3(2). Tijd om bruggen te bouwen? Shalom, Pier.

steeds offtopic..

BOT aub..

Ik probeer misschien iets lastigs uit te leggen. Als het niet goed te volgen is probeer ik het nog wel een keer duidelijker te zijn. Dit is belangrijk, omdat het veel frustratie en 'jezelf steeds weer controleren' kan wegnemen.

Ergens heb ik dit vandaag al gelezen en gepost, maar ik zal het nog eens quoten: als je jezelf wil veranderen, moet je eerst jezelf kennen en accepteren. Dat betekent dus ook je zwakheid kennen en accepteren. Iets dat je je eigen hebt gemaakt en onder ogen hebt gezien, kun je veranderen. Waarschijnlijk komt het door een gevoel van onzekerheid of verwarring over wat je moet kiezen, dat je het idee hebt dat je soms niet voor God kiest of iets niet voor hem doet. Wat je kan doen nog eens in je opnemen wat in dit topic al gezegd is: dat je God niet kan schaden of beledigen. Tevens dat alles door God gebeurt, en dat ook je 'zwakheid' een ruimte is waarbinnen verandering mogelijk is. Dit betekent niet dat God zo'n verandering van je verwacht (in de zin van eisen), maar dit verwacht jij wel van jezelf. Het andere deel van de quote is, dat verandering niet een daad is, maar het toestaan van verandering. Als je actief van jezelf eist dat je niet meer dezelfde fouten maakt, is de kans groot dat je dit toch blijft doen. Wat namelijk moet veranderen zijn je onderliggende overtuigingen. Je moet proberen dieper in jezelf een houding áán te nemen waarin je God accepteert, en ten tweede, omdat je God hebt geaccepteerd, je vanuit deze acceptatie voor hem leeft (dit heb je waarschijnlijk voor je gevoel al gedaan, maar God leer je stuk bij stuk meer kennen, en daardoor ga je hem meer accepteren.. het is een proces dat het leven lang blijft doorgaan). Zolang je zo'n verandering in overtuiging niet toestaat, zal je vaker daden stellen uit een overtuiging waar je niet achterstaat.

(of op een andere manier, een overtuiging, dus een passief geloof, stelt je in staat tot bepaalde daden.. daden en actief geloof veranderen de passieve overtuiging niet, maar vloeien er meestal juist uit... passieve overtuigingen veranderen kost dan ook een acceptatie, rust om deze te veranderen, dus een verandering toe te staan... zolang je alleen boos en ontevreden reageert op zulke overtuigingen (of misschien eerder de fouten die daaruit vloeien), hou je ze in stand, en tevens blijf je zo fouten herhalen...)

zou jezelf pijn doen en haten overigens ook gewenst of geaccepteerd worden door God?

Het is beter de daad of de fout te haten dan jezelf. Jijzelf zorgt er immers ook voor dat je je fouten herstelt, jezelf haten zou daarom mogelijk ook een fout kunnen zijn.

Op dinsdag 26 december 2006 19:17:11 schreef Audiophile het volgende: Jeumig, maak het nog maar even ingewikkelder

nee, ik denk het niet...

zeggen dat God de krachten in de dingen is betekent dat God de onbekende kant van warmte etc. is... en aangezien we het God's krachten noemen alleen omdat ze primair onbekend zijn, zijn we gedwongen over objecten te zeggen, omdat we ze ook primair niet kennen, maar alleen via representaties, dat zij goddelijk zijn, en eveneens dat alles van onszelf dat we niet direct kennen, maar alleen als effecten, dat we dat goddelijk noemen... ik denk niet dat dat helpt...

vandaar dat ik een ander standpunt wil innemen dan heel dit: 'God ken je door de ervaring', en 'God is al dat wat niet direct door ervaring kenbaar is', wat samen overigens een onmogelijkheid, namelijk een contradictie is....

wat jij probeerde te doen, een perspectief te geven

wat is zijn in ons perspectief, en wat is het zijn dat God is... wat kunnen we zeggen over hoe wij zijn, hoe de dingen buiten ons zijn, en hoe God is... misschien dat die quotes ergens toe kunnen inspireren over dit... ('de dingen buiten ons' kan misschien al een valse opmerking zijn zodra we tijd erbij halen.. let op de opmerking: 'Tijd voorkomt dat alles gelijktijdig gebeurt' )

óverigens

wat quotes van ergens anders bij elkaar gesprokkeld over het probleem 'tijd'

of in het Nederlands: ''waar gaat tijd naartoe wanneer het op is?''

''het concept van tijd impliceert gewoon dat dingen veranderen.. gooi verf in het water en het zal zich uitspreiden naar buiten over het geheel van het water... al het mogelijke zal er gebeuren... anders zijn we bevroren in 'ijs', is de temperatuur van het universum 0 (Kelvin) en verandert er niks... TIJD is een meting van hoe dingen zijn veranderd vanaf de initiele staat...''

''Tijd voorkomt dat alles gelijktijdig 'gebeurt'.''

''De eerste stap richting verandering is acceptatie. Zodra je jezelf accepteert, staat de deur open voor verandering. Dat is alles wat je hoeft te doen. Verandering is niet iets dat je doet, maar wat je toestaat.''

''Wanneer de laatste waarnemer niet meer waarneemt, houdt tijd op te bestaan.''

ik weet niet of iemand uit deze opmerkingen iets kan opmaken omtrent heel het tijdsprobleem in God's 'zijn' en in ons 'zijn', en de relatie daartussen...

uhm, soms kom ik in een winkel met allerhand zaken, en daarbij ook fantasy en occulte dingen... maar waarom zou dat iets ergs aandoen? ik bedoel, zelfs heel wrede tekeningen en kunst hoeven geen indruk te maken... als je het (het zijn maar dingen, objecten) laat inwerken op je eigen stemming, dan moet iemand dat zelf weten, en als iemand in allerlei nog vagere wezens en krachten gelooft, dan moet hij dat nog meer zelf weten (ik hoop wel altijd dat zulke personen op latere leeftijd daar mee ophouden... mensen zoals Jomanda blijkbaar niet, maar dat zullen ook wel ernstige gevallen zijn)...

ik denk dat alles prima is zolang je de leesboeken-en-speculatie wereld uit elkaar houdt met de wereld waarin je leeft...

Gelukkig schrijf ik mijn opstellen voor school nooit op mijn slechte manier.