rense
-
Aantal bijdragen
502 -
Geregistreerd
-
Laatst bezocht
Nooit
Berichten geplaatst door rense
-
-
Quote:Op zaterdag 03 december 2005 23:50:51 schreef living stone het volgende:kan je dit eens bijbels onderbouwen
God is de Schepper van het universum ('hemel en aarde'). Vóór de schepping was God alleen. Waaruit heeft God het universum dan geschapen als er immers niets buiten Hem was? Heel simpel, God schiep het universum in Zijn eigen geest en daar regeert Hij nog steeds over het universum. Alles in dit universum bestaat dus in God en derhalve kan God niemand haten en zijn allen Zijn kinderen, óók zij die (tijdelijk) voor het kwaad hebben gekozen en zich keren tegen wat God van Zijn kinderen wil.
-
God 'woont' nergens in, maar alles woont in God, dus ook ieder mens is in God. Op het moment dat je Jezus aanvaard en besluit God in je leven centraal te stellen, ben je op weg om terug te keren naar die eenheid die je als het ware vergeten bent of die je afschermt met je ego.
De zetel van God is in de hoogste chakra in je hoofd en door de leringen van Jezus te volgen keer je daar uiteindelijk naar terug. Er is niets buiten God, dus je bent al een kind van God, of je nu 'bekeerd' bent of niet.
-
Yuul was geannexeerd door het Christendom. Het is een prachtig feest om te vieren dat de dagen weer gaan lengen en de zon aan kracht zal winnen. Je offert aan de God van de Nacht (Zwarte Piet) door je schoen te vullen met giften en Wodan komt op zijn schimmel (of in zijn rendierslee) door de donkere nacht om de overgang naar een nieuw zonnejaar veilig te stellen.
Je plaatst een yuulboom, symbool van het terugkerende licht en leven en versiert die met mooie slingers, lichtjes en glimmende bollen en plaatst er giften onder om de God van het leven gunstig te stemmen. Na het feest verbrand je de yuulboom in het midden van het dorp in een ritueel vuur.
Het christendom is een tijdje aan de haal gegaan met dit prachtige feest van het licht, maar je ziet nu steeds meer dat Sinterklaas, de geboorte van Jezus en oud en nieuw terugkeren naar hun oorspronkelije yuulvorm met veel rituelen rond een olijke kerstman die op een arreslee de duisternis uit ons leven komt helpen verdrijven. Nog even en het wordt een mooi, lang nieuwjaarsfeest waar alle religies onbekommerd aan mee kunnen doen.
En de geboorte van Jezus dan? Zijn geboortedag is onbekend, maar misschien wordt die nog een keertje ontdekt.
-
Quote:Wie zijn de soloreligieuzen en wat houdt hun religiositeit in?Gebruikmakend van Jan Oegemas appl tot religieuze outcoming: soloreligieuzen zijn mensen die het verkerkelijkte christendom verlaten hebben,maar toch nog steeds waarde hechten aan de mystieke traditie van datzelfde christendom. En het zijn mensendie uit literatuur hun religiositeit alleen construeren, onder de leeslamp, terwijl ze toch enig verlangen hebben naar gezamenlijkheid.
Dat is prima, iedereen zou een onafhankelijke denker moeten zijn, maar mét respect voor het denkwerk van mensen met meer spiritueel inzicht.
Quote:En hun religiositeit? Het gaat om mensen diein plaats van het geloof aan een Vadergod daarboven, een besef hebben gekregen van het goddelijke als de eenheid of de samenhang van al wat leven is. En het gaat k nog eens om mensen die die eenheid van het levenvia de introspectie van het eigen innerlijk ervaren, n zich daarin onthechten van hun ego, kennelijk om bij een niet-zelf of een hoger of dieper zelf uit te komen.Dit is een valse tegenstelling, want het resultaat van het bereiken van het 'Diepere Zelf' is juist hetzelfde als het bereiken van de 'Vadergod', maar niet de platte versie van die Vader van het orthodoxe christendom.
Quote:In West-Europa, dat kleine stukje aarde dat door haar euroseculariteit een uitzondering is in een van religies bol staande wereld, is al vanaf de jaren zestig een beweging gaande van kerkverlating, maar? ook van voortbestaan, soms zelfsgroei van vrij zwevende religiositeit.Verder is er onder de vele mensen die nog wat met religiositeit hebben, een beweging gaande vanafnemend geloof in een persoonlijke God, van een ontvaderend Gods- besefdus. En er is onder vele soorten gelovigen een groeiende populariteit te bespeuren van de gedachte vanhet goddelijke als Geest, of als levenskracht, of als energie.Dit is weer die valse tegenstelling en een karikatuur van wat God als Kosmische Geest werkelijk betekent (namelijk dat Hijdusde Vader is van de Schepping!).en er is een specifiek type van spiritualiteit onder vrijzwevenden aan het groeien, niet alleen bij Oegemas soloreligieuzen,maar ook bij new agers, lezers van De Cursus in wonderen, bezoekers van spirituele festivals, leden van Spiegelogische fanclubs, et cetera.Nu de taktiek van het ridiculiseren door de schijnassociatie met 'minderwaardige' new age-stromingen.
Quote:Het is een spiritualiteit, die als focus het individuele zelf heeft zoekt naar zelfkennis of naar vervolmaking van het zelf door zelfexpressie. Ze zoekt vanuit dat zelf vaak door ontlediging van, zeg maar, het plattere, alledaagse, verstandelijk ego, een verbinding met anderen, de natuur (een neiging tot kosmische spiritualiteit).Hier de bewust vaag gehouden (want valse) suggestie dat de nieuwe spiritualiteit gelijk gesteld zou moeten worden aan een aanbidding van de kosmos of de natuur.
Quote:Daarnaast heeft ze een veranderlijke religieuze stijl. Waardoor deze vrijzwevenden zich niet storen aan de ideologische grenzen tussen tradities, waardoor ze ook ideen, symbolen, metaforen van hun eigen religiositeit niet absoluut nemen, en de ene overtuiging of het ene symbool heel gemakkelijk kunnen inruilen voor een andere.Hier wordt voorzichtig gezinspeeld op het 'gevaar' van het verlaten van de 'eigen religieuze grenzen' (die in de mystiek echter helemaal niet bestaan!).
Quote:Kortom, op een breed terrein groeit een spiritualiteit die veel van doen heeft met die van de soloreligieuzen.Is het niet fantastisch, die groeiende eenheid!!
Quote:Hoe de soloreligiositeit te beoordelen?Laat ik aanknopen bij een gedachte van Jan Oegema die hij ontleent aan zijn leidsman, Simon Vestdijk. Die gedachte komt erop neer datde voltooide soloreligieus, die dus niet meer bang is,een hogere mate aan integratie heeft, dat wil zeggen - citaat meer in balans is met zichzelf en de wereld om hem heen, dan, bijvoorbeeld, traditionele christenen of ethische christenen.Ik denk het wel ja, dat is het effect van echte mystiek, dat er meer balans komt.
Quote:Een geintegreerd persoon zijn is voor Vestdijk, n voor Oegema, n voor de echte soloreligieus dus,iemand die in zijn of haar gedrag en in de voorstelling van de werkelijkheid een eenheid tot stand heeft gebracht tussen subject en object, tussen zichzelf en de wereld.Iemand die een bloem heel duidelijk voor zich ziet, schrijft Vestdijk, is als het ware met die bloem gentegreerd. En dit gentegreerd-zijn is ook het geval wanneer de mystiek- introspectieve persoon zichzelf als object van beschouwing heeft.Maar waarom is dat in balans met zichzelf en de wereld zijn zo nastrevenswaardig? Het antwoord van Vestdijk n Oegema is datde gentegreerde soloreligieus meester is over het eigen geloof; niet slaaf van dat geloof. De soloreligieus wil meester zijn, zo mogen we zeggen. In een traditionele gelovigheid kan dat niet,daar is kortweg gezegd God de meester, of de kerk, of andere geestelijke machten.Bam!, wéér een valse tegenstelling. Meester over het eigen geloven wil helemaal niet zeggen dat de soloreligieus God niet meer als meester zou zien. Alleen ziet de soloreligieus die God als werkend door zijn hogere zelf en gaat hij/zij dáár op zoek naar God (de Vader) en niet in een belijdenis of kerk.
Quote:Heel wat gelovigen zullen zeggen dat kenmerkend voor religieus geloof juist is dat men zich geen meester voelt, dat het geloof je meesterschap juist op het spel zet. Desanne van Brederode schreef pas: Iemand zet zich, door te geloven, op het spel. Je gaat een verbond aan dat in wezen een eenzijdig verbond ishet is volgens mij je reinste hovaardige flauwekul te denken dat Jezus, God of welke hoge pief dan ook ik voeg toe: de Geest of de levenskracht of de energie akkoord gaan met jouw contract.Nu komt de aap uit de mouw. De schrijver gelooft niet dat God je zou steunen in je persoonlijke vrije zoektocht, maar dat dit slechts ijdelheid en domheid is.
Quote:Heel wat godsdienst- en cultuurpsychologen zullen aangeven datachter de wil tot meester-zijn vermoedelijk gevoelens van existentiele onzekerheid en angst zullen liggen, die dus overdekt worden door de wil tot beheersing.Let goed op: het gaat hier over het meesterschap over het eigen vrije denken ennietover de wens om het eigen bewustzijn meester over God of de Vader te laten zijn (integendeel!). Met meester willen zijn over het eigen denken is helemaal niets mis.En (sommige) theologen zullen aangeven dat juist dat in balans zijn met zichzelf en met de wereld aanduidt datdeze religiositeit zich aanpast aan de wereld, en precies past in het culturele klimaat, waarin een nietszeggende en niet tot handelen leidende spiritualiteit populair is.Weer een valse voorstelling van zaken. Het in balans zijn met zichzelf en de wereld geeft juist een meer tot handelen leidende spiritualiteit.
Quote:Zij menen dat in de christelijke religie aangenomen wordt dat individuen niet in balans zijn met zichzelf, ook dat de wereld niet is zoals ze moet zijn. Oudere theologen zouden kunnen zeggen: ik ben niet in balans, de wereld is niet in balans, omdat de zonde werkt: ik moet nog verlost, ik moet nog veranderd, de wereld moet nog veranderd, dat is: met gerechtigheid vervuld.En waar zijn de argumenten voor deze vreemde kijk op het christendom?
Quote:Soloreligiositeit heeft een familiegelijkenis met nieuwetijdsachtige spiritualiteit. Ze heeft een antichristelijke spits. En: de nog niet voltooide soloreligieuzen zijn bang. Dat zullen ze altijd blijven, zolang ze toegeven aan de wil om meester te zijn over hun eigen geloof, want die wil verraadt bangheid. Zij zijn daarom niets anders dan de bange meesters van hun eigen geloof.Het is duidelijk. De schrijver probeert de nieuwe mystiek verdacht te maken door associatie met 'new age' en door de valse beschuldiging dat ze 'antichristelijk' zou zijn en beweert tot slot dat het met 'bangigheid' te maken zou hebben. Wie is hier bang? Anton van Harskamp is bang voor dat wat hij in wezen helemaal niet blijkt te begrijpen. Typisch weer een levensbeschouwelijk TROUW artikel van een zeer bedenkelijk niveau. Trieste commentaren van schijndeskundigen (die zelf geen mysticus zijn) en naar valse karikaturen denken te moeten grijpen om hun eigen tekort toe te dekken.
-
Quote:Op maandag 14 november 2005 07:58:36 schreef wateengedoe2 het volgende:.... maar dat is ook zo'n toevallige overeenkomst in (begin)letters die wordt gebruikt voor een interpretatie waar niets van klopt.
Ja, het is inderdaad heel toevallig en nergens anders op gebaseerd dan de overeenkomst in het woord. Die toevalligheid is er ook bij de naam Abraham en Brahman en het heilige woord Amen en Ohm.
-
Satan is de kant in mij die het bijltje erbij neer wil gooien en God niet aktief meer wil zoeken. Het gevecht me die Satan is onophoudelijk nodig, maar God steunt je daarbij altijd.
-
Wat de uitspraak is geweest is onduidelijk en hangt er ook vanaf hoe lang terug je gaat in de tijd. In iedere taal verandert de uitspraak van bijna ieder woord over duizenden jaren altijd. Ik denk zelf dat JHWH zijn oorsprong vindt in de Indische God SJHIWAH of Shiva. Hij is de God van het monotheïsme en veroordeelde het arisch-vedische polytheïsme met zijn offerritualisme.
Omdat Shiva zo'n vijfduizend jaar v.C. leefde, is dit ruimschoots genoeg tijd om de naam qua klinkers en s-klank iets te laten verbasteren. Shiva wordt ook vereerd als de allesdoordringende, almachtige en alwetende onpersoonlijke God.
-
Als ik iets lees in een boek zoals de Bijbel of de Bhagavad Gita, dan lees ik zo'n tekst met op de achtergrond als toetssteen mijn eigen ontwikkelde kader van wat waarheid is of beter gezegd, van wat waardevol of bruikbaar is.
Nu zal iemand kunnen zeggen, hoe kun je nou zelf weten wat waar is of wat niet? Dat weet ik niet helemaal onafhankelijk vanuit mijzelf, dus moet ik die waarheden vooral van anderen krijgen, die verder ontwikkeld zijn dan mijzelf. Maar steeds als ik de waarheden door anderen aangedragen lees, dan toets ik of ze in mijn beeld van waarheid passen en vervolgens pas ik eventueel mijn eigen verstaan aan, als ik voel dat die niet volledig genoeg of gebrekkig was.
Dat mensen hun waarheid aan een bepaald boek kunnen of willen ophangen en zich niet meer geheel vrij voelen om hun eigen waarheid vorm te geven en die overal te vinden, is iets waar ik me heel moeilijk in kan verplaatsen. Ik kan hun denken maar op een manier verklaren en dat is dat deze mensen een andere manier hebben om met de wereld om te gaan of op een andere manier in die wereld staan. Ik zou die mensen wel ten diepste willen ondervragen om erachter te komen waarom ze zo in de wereld staan of hoe dit zo gekomen is.
Dan vind ik het gemakkelijker om atheïsten te begrijpen, omdat dat een wereldbeeld is waar ik als kind uit 'eigen' keuze mee van start ben gegaan. Het atheïstische wereldbeeld is heel verleidelijk omdat het zich geheel baseert op wat wij kunnen meten/weten aan natuurlijke processen en omdat het op eenvoudige, schijnbaar logische wijze het gebrek aan inzicht in de diepere oorzaken achter de natuurwetten tot een overtuiging van het ontbreken van God doortrekt. In het aanvaarden van atheïsme zit ten minste een bepaalde mate van geestelijke vrijheid, al vind ik ze zelf niet zo heel geraffineerd en kan ik me zelf nu niet meer tot atheïsme beperken.
Wat mij vooral overtuigt dat ik op een juiste manier denk, is dat ik merk dat de waarheden die ik onderschrijf op vele verschillende plaatsen terug te vinden zijn, waardoor ze als het ware vergelijkbaar worden met natuurwetten, die overal in het universum geldig zijn en in allerlei experimenten geldig blijken te zijn. Het lijkt me niet mogelijk of in ieder geval zeer onlogisch als mensen uit heel verschillende culturen dezelfde spirituele waarheden ontdekken en dat zoiets toch op een vreemde manier een soort van hoger hand georganiseerd bedrog zou kunnen zijn.
Wat me overtuigd heeft dat Jezus ook in mijn wereldbeeld thuishoort, is dat geleerde theologen die zelf helemaal nergens meer in geloven, met puur taalkundige methoden tot een kleine 'mini-canon' van voor-christelijke uitspraken van Jezus zijn gekomen en dat die mini-canon op geen enkele manier buiten mijn eigen wereldbeeld blijkt te vallen, terwijl dat met heel veel dingen die er later 'omheen' werden geschreven wel zo is (dat ze er buiten vallen). Dat kan voor mij alleen maar betekenen dat Jezus echt die 'rabbi met macht' was zoals hij in Markus omschreven wordt. Via een omweg ben ik op logische wijze tot het inzicht gekomen dat Jezus echt was wie hij zelf zei dat hij was.
-
Dat is inderdaad een verhaal van de schrijver van Markus (5:11-13), dat de schrijver van Lucas heeft gecopieerd.
Ik heb moeite met dit verhaal en geloof niet dat Jezus varkens als onrein beschouwde ten opzichte van andere dieren. Op een andere plaats in Markus laat Jezus een boom verdorren en daar heb ik ook moeite mee. Maar je zou je kunnen voorstellen dat Jezus deze levende wezens op geestelijk niveau geen kwaad heeft gedaan, ondanks dat ze vroegtijdig kwamen te sterven. Als je gelooft dat Jezus één was met zijn Vader, zou je daar wel van uit mogen gaan.
Wat ik erger vind is, dat nergens in het Nieuwe Testament blijk wordt gegeven van de liefde van Jezus voor dieren. Misschien was het in die cultuur nog niet gebruikelijk om daar aandacht aan te schenken.
-
-
Nee, wat de wil van God is, wordt niet uitgemaakt door de anonieme schrijver van een kerkelijke brief. Dat maakt God zelf wel uit.
-
Wie de wil van mijn Vader doen zijn mijn broers en zusters.
-
In hun afkeer van oosterse religies lijken ze wel wat op meer orthodoxe christenen. Ze geloven niet dat Jezus echt gekruisigd is, maar dat in Marcus geschreven staat dat Jezus ontsnapt is (die naakte jongeman die weg rent).
Ik vind hun schoolsysteem en landbouwsysteem wel gaaf, maar hun manier van denken een beetje aan de zweverige kant.
En die architectuur vind ik ook niet zo lelijk als bij de meeste moderne gebouwen.
Steiner kwam voort uit de theosofie. Ik denk wel dat hij te combineren is met liefde voor Jezus, maar je bent dan wel een ander soort christen dan de doorsnee christen op dit forum, meer esoterisch dan dogmatisch.
-
In Matteus 6 staat: 'Vergeet niet dat uw Vader precies weet wat u nodig hebt, al voor u Hem erom vraagt!'
Het is dus vrij zinloos om God om iets te bidden, want je hoeft Hem daar niet aan te herinneren. Maar als ik Hem dan toch om iets wil bidden, dan bid ik Hem of ik Hem altijd in gedachten mag blijven houden. Voor de rest val ik God niet lastig, want Hij weet veel beter dan ik wat iedereen nodig heeft.
-
Quote:Op zaterdag 29 oktober 2005 17:21:43 schreef Pers het volgende:Overigens, om op n van de vorige posts terug te komen: Dat ik stel dat het universum niet is opgebouwd uit elementaire deeltjes, maar uiteindelijk uit louter energie bestaat, is geen kinderachtig bedoelde opmerking. Energie is in mijn ogen namelijk niet stoffelijk.De tegenstelling tussen stoffelijk en onstoffelijk zou daarmee een schijntegenstelling zijn. Alle stoffelijke deeltjes zijn namelijk energie. Alles wat we kennen is energie.
Ik geloof dat het ietsjes ingewikkelder in elkaar zit dan dat alles energie zou zijn, maar ik ben het er hartgrondig mee eens dat de tegenstelling tussen "stoffelijk" en "onstoffelijk" uiteindelijk is gebasseerd op ons tekort aan kennis over wat materie eigenlijk is. Die tegenstelling is dus inderdaad een schijntegenstelling en uiteindelijk zal het materialistische gebral van atheïsten verstommen als onze voortschrijdende kennis een paradigmaverschuiving noodzakelijk maakt.
-
God heeft het universum met al zijn sterrenstelsels, gasnevels, sterren, planeten, manen. zwarte gaten en kometen geschapen omdat Hij zich alleen voelde. Op talloze planeten kon Hij zo intelligente wezens tot ontwikkeling brengen die zich dan tenslotte tot Hem zouden gaan richten en tot Hem terug zouden kunnen keren. Zo is de kring van Zijn schepping dan weer rond, beginnend in God en eindigend in God.
-
Quote:Op donderdag 20 oktober 2005 15:56:17 schreef DetectedDestiny het volgende:[...]Altijd makkelijk, als je geen argumenten hebt zeg je gewoon dat het 'alleen maar' een mening is van degene waarmee je het niet eens bent. Daar help je een discussie echt verder mee.
En dat is géén argument om niet op mijn opmerking in te gaan. Waarom kies je bewust voor de oppervlakige interpretatie van wat geloof zou zijn. Komt dat soms beter uit omdat je het dan gemakkelijker te kakken kunt zetten?
-
Quote:Op donderdag 20 oktober 2005 14:53:22 schreef DetectedDestiny het volgende:Hoe kunnen al die zaken zo veranderen terwijl god toch dezelfde blijft? De meningen van christenen tegenwoordig staan vaak haaks op die van christenen uit de geschiedenis. Maakt het dus wel uit wat je gelooft? Wat is de waarde van traditie eigenlijk?
Nee, wát je gelooft heeft veel minder waarde dan hóe je het in praktijk brengt. God blijft steeds dezelfde, maar Zijn schepping is continu aan verandering onderhevig en dus moet de mens steeds in ontwikkeling blijven en zich aanpassen aan nieuwe situaties en omstandigheden.
Traditie is goed voor stabiliteit, maar kan aan starheid ten onder gaan. Daarom is aanpassing altijd nodig wil een religie overleven. De kern verandert echter nauwelijks omdat de manier waarop spiritualiteit ingrijpt ook nauwelijks verandert. Daarom blijven bijvoorbeeld de essentiële morele voorwaarden voor een spiritueel leven ook praktisch gelijk temidden van veranderingen in de traditie.
-
Quote:Op donderdag 20 oktober 2005 15:44:43 schreef DetectedDestiny het volgende:...jij bent volgens mij één van de weinigen (ook op dit forum) die wél consequent is in haar geloof.
Het is jouw oppervlakkige visie van wat consequent zou zijn in het volgen van een spirituele levenswijze....
-
Dat wil zeggen dat je je nooit superieur aan een ander behoort te voelen. Het betekent niet automatisch dat je dan ook de ander zijn voeten zou moeten wassen,omdat dat cultuurgebonden is en nu zelfs niet meer gedaan wordt in de cultuur waar het ooit voorkwam.
In India raken mensen de voeten aan van degenen die ze respecteren (vader, leermeester) en dat gebeurt nog steeds zo, maar in de steden gebeurt het steeds minder.
Het gebaar is slechts een uitdrukking van respect. Jezus leert dat je als leraar-discipel nooit de fout moet maken jezelf heel wat te voelen en je graag de voeten door anderen te laten wassen. Hij moedigt ze daarom aan het bij de anderen te doen.
En zo is het met veel dingen in de Bijbel, de essentie is niet veranderd, wél de culturele vorm waarin je die essentie in praktijk brengt.
-
Ik was al bang dat sommige mensen het plaatje letterlijk zouden nemen. Het plaatje laat nu juist zien wat God niet is, namelijk een God die de mensen leed zou willen toebrengen. Het steekt de draak met dat valse idee. En zelfs als de maker een andere bedoeling had, dan is het duidelijk niet serieus bedoeld, dus de man met baard is niet een echte afbeelding van God. Maar als het plaatje pijn doet, haal ik het direkt weer weg, moet het weg?
-
Sorry voor de wat botte direktheid, enig autisme is mij helaas niet vreemd.
-
Voor de fundies onder ons: het stripje is natuurlijk een persiflage!
-
De schuld van wat en waar reageer je precies op?
Wat is er "Christelijk" aan Kerst?
in Geloof algemeen
Geplaatst
Kenmerk van een sekte. Grijpen selectief terug op enkele tekstdelen uit de Joodse heilige boeken en bouwden daar een hele (nieuwe) religie omheen. Rara, welke sekte is dit?