rense

Het communisme is daarin reeds voorgegaan en de Islam zit nu ook in dit proces. Alle dogmatische ideologien zullen ditzelfde lot ondergaan als zij zich niet aanpassen aan de eisen van deze tijd en hun dogmatische aspecten niet afstoten.

Sjaloom Robert,

Ik heb Jezus leren kennen door zelf allerlei kerken te bezoeken, met Christenen te discussieren en door zelf het Nieuwe Testament te lezen. Dat is echter niet hetzelfde als Jezus mystiek te leren kennen, daar is meer voor nodig, maar dat is een andere discussie.

"Waarlijk vrij" ben je als je het Koninkrijk binnengaat in de Heerlijkheid van God.

Religieuze dogma's zijn door mensen bedachte religieuze stellingen die je kritiekloos zou moeten geloven of accepteren. Er staat niemand tussen mij en God en dus ben ik intelectueel vrij om te denken of geloven wat ik wil. God geeft mij die vrijheid en niemand of niets kan en mag dat van mij afnemen.

Ik vind bijvoorbeeld het geloof in een exclusieve heilige en onfeilbare tekst een vorm van religieus bijgeloof en het maakt niet uit of dat de Bijbelse boeken, de Koran of de Veda's dan wel andere teksten zijn. Centraal staat jouw persoonlijke band met God (Jezus) en de rest is slechts bijzaak of hulpmiddel.

Jezus verlangt niet van mij dat ik mij kritiekloos bindt aan een verzameling teksten. Jezus wil mij waarlijk vrij maken en niet dat ik me laat knechten door religieuze dogmatiek of bijgeloof.

Ik zie het gnosticisme als pogingen terug te keren naar de oorspronkelijke leringen of de oorspronkelijke missie van Jezus. In de visie van de gnostici is Jezus een mystieke Meester die ingewijden leert hoe ze zich tot God kunnen emanciperen (mystiek). De hoofdstroom van het Christendom wordt door de gnostici als een dwaalleer beschouwd die de nog niet ingewijden zoet houdt.

Ik denk dat vele mensen aversie hebben tegen het Christendom omdat het net als de Islam deels dogmatisch en sektarisch is. In het Christendom meent men dat je na je bekering tot Christus in een heel andere werkelijkheid terecht bent gekomen en een andere relatie tot God zou hebben gekregen. In de Islam wordt een soortgelijk onderscheid gemaakt tussen de "kaffers" (ongelovigen) en de gelovigen.

In wegen als het Boeddhisme, de Tantra en de Yoga daarentegen gelooft men niet in dergelijke kunstmatige constructies en ziet men in dat iedereen zich in dezelfde werkelijkheid bevindt en dat voor iedereen dezelfde spirituele wetten gelden. De ironie wil dat als je puur naar de historische leringen van Jezus kijkt, er bij Hem geen sprake is van dogmatische of sektarische denkbeelden. Maar Jezus onderwees dan ook geen Christendom, dat kwam pas later.