rense

Op mijn zeventiende ben ik begonnen met koffie drinken en op mijn twintigste cold turkey afgekikt van cafeïne en theïne. In de winter zondig ik nog wel eens stiekum door wat melkchocola te eten.

Dit gezegde van Jezus komt volgens mij oorspronkelijk uit het oudere Q-evangelie, want Mattheus heeft een andere versie en plaatst het in een "Q omgeving" (tussen een hele reeks Q gezegdes). Lucas laat het helaas weg uit zijn selectie uit Q en neemt het ook niet over uit Markus.

De versie van Mattheus 5: 29-30 is kernachtiger:

Als je rechteroog je van je weg afleidt

Ruk het uit en werp het weg

Het is beter één lichaamsdeel te moeten missen dan vanwege je hele lichaam in de hel geworpen te worden

En als je rechterhand je verleidt, hak die dan maar dan af

Het is beter één lichaamsdeel te moeten missen dan dat je hele lichaam naar de hel gaat

Het is moeilijk om de oorspronkelijke tekst te reconstrueren omdat Lucas hem heeft weggelaten (vond hem te heftig of te joods?) en Markus hem anders heeft.

Maar de inhoud is vrij duidelijk. Jezus zegt hier dat je je zintuigen en je daden zeer goed in de gaten moet houden om niet verleid te worden tot een actie en/of ervaring die je van God (Zijn Koninkrijk) wegvoert.

Dus bijvoorbeeld als je een boek leest en er komt een sexuele passage in voor, dan sla je dat deel over of als je naar een TV-programma kijkt en komt onverwacht een dergelijke scene invoor, dan zap je direkt weg of kijkt helemaal niet verder. Maar het geldt evengoed voor je andere zintuigen, zoals tast, reukzin en wat je aanhoort.

Of als je ineens een gouden ring vind, dan breng je die naar de politie in plaats van hem zelf te houden. Of als je met iemand door Amsterdam loopt en die wil even afsnijden door door de roze buurt te lopen, dan loop je liever om. Of als iemand in de supermarkt je per ongeluk te veel wisselgeld terug geeft, dan geef je het terug.

Het taalgebruik is nogal radicaal, maar dat is enkel bedoeld om kracht bij te zetten aan hoe serieus je je zintuigen en daden onder controle moet houden als je God in gedachten wil blijven houden. Jezus heeft wel meer gezegdes waar het taalgebruik fors of radicaal is. Maar het heeft niets te maken met het letterlijk afhakken van lichaamsdelen. De gezegdes van Jezus zitten vol beeldspraak en vergelijkingen, dat was in die tijd heel normaal.

Happiness (1998, Todd Solonz) - Failliet van moderne westerse beschaving, komisch-tragisch

Being There (1979, Hal Ashby; met Peter Sellers) - Komisch

American Beauty (1999, Sam Mendes, Allan Ball; met Kevin Spacey) - Mooi en komisch-tragisch

Full Metal Jacket (1987, Stanley Kubrick) - Aangrijpende Vietnamfilm

De denkfout die hier wordt gemaakt is dat je er vanuit gaat dat Allah de Koran gewild heeft en God de Bijbel. Als een of beiden niet waar zijn, dan klopt de redenering niet meer.

Allah en God zijn wel gewoon verschillende namen voor een en dezelfde universele Almachtige God, maar een of beide heilige boeken zijn niet foutloos en daarom spreken deze religies elkaar tegen. Dat je God of Allah zo nauw koppelt aan de heilige boeken van Christendom en Islam zegt iets over een bepaalde manier van denken over God en hoe die Zich zou uiten. Daar zit hem het probleem en niet in een verondersteld verschil tussen de "God van de christenen" en "de God van de Islamieten" .

Alsof het God wat uitmaakt hoe je Hem noemt.....

Alsof God niet bij je zou zijn als je niet in Hem gelooft.....

Alsof het God uitmaakt of je wel of niet dagelijks in een bepaald boek leest.....

Alsof het onderschrijven van een formule je ook maar een millimeter dichter bij het Heil zou brengen...

God is universeel, Hij houdt evenveel van al Zijn kinderen, Hij kan niet anders..., ja, zelfs van mensen die Hem op een new-age achtige manier benaderen...

Safari, omdat die al standaard op mijn computer zat.

Ik zou niet beginnen aan een relatie/huwelijk met iemand die heel anders in het leven staat. Met een soefi, een boeddhist of een mystieke christen zou waarschijnlijk nog wel kans van slagen hebben, maar met een orthodoxe moslim, een Hare Krishna hindoe of een evangelische christen is ondenkbaar omdat die mensen veel minder in eenheid geloven en aan allerlei dogma's hechten. Dan zou je je steeds meer aan elkaar gaan ergeren naarmate de tijd vordert en gaat de relatie al gauw knellen.

Ik zou er niet aan beginnen.

Sorry, ik dacht ik duidelijk had gemaakt dat er wat mij betreft niet zoiets bestaat als "bovennatuurlijk".

Ik denk dat mensen zoals jij nog voor grote verassingen zullen komen te staan.

Dat komt omdat alles waar iemand een verifieerbare verklaring voor vindt, voor jou niet meer bij het "bovennatuurlijke" gerekend mag worden. In feite bestaat er niet zoiets als "bovennatuurlijk". Binnen onze werkelijkheid is maar één natuur en wordt iets slechts bovennatuurlijk genoemd waar ze (nog) niet begrepen wordt.

Maar dat sluit niet uit dat de werkelijkheid veel ingewikkelder in elkaar steekt dan nu voor mogelijk gehouden wordt (dat geldt voor de aard van de materie tot b.v. de oorzaken van het leven en de evolutie van levende wezens, enz., enz.). En het sluit ook niet uit dat er een link gevonden zal worden tussen bewustijn en de meetbare werkelijkheid. Dingen die nu nog als "bovennatuurlijk" worden gezien, zullen dan een plaats krijgen in nieuwe wetenschappelijke paradigma's. Spiritualiteit zal niet meer absoluut los gezien kunnen worden van de overige wetenschappen.

Ik vind "woord" niet duidelijk genoeg en logos eigenlijk ook niet. Zelf zou ik oerklank (via eng: primordial sound) of oermantra o.i.d. gebruiken, maar dat zou voor de meeste christenen niet acceptabel zijn omdat ze graag de link leggen naar de Bijbel als het "woord van God".

Ik zie dat anders, de christelijke bijbel heeft zowel de Joodse traditie als de leringen van Jezus als de christelijke tradities als bronnen. Of sprake is van "goddelijke openbaring" is een kwestie van geloof. Ik zie niets in een dergelijke kwalificatie, of het nu Koran, Bijbel of de Veda's betreft.

Je moet iedere tekst of deeltekst beoordelen op de merites. Een hele bundel teksten tot heilige of onfeilbare tekst verklaren is een vorm van geestelijke knechting. Dat vervolgens geloven is een onderdeel van bepaalde religies. Ik verkies een andere weg van omgaan met teksten.

De uiteenzetting op Wikipedia is interessant, maar slaat, waar het de link naar de andere godsdiensten probeert te maken, deels een slag in de lucht. De begrippen Tao en Dharma hebben geen betrekking op de oorzaak achter het universum, laat staan dat er een relatie zou zijn met de betekenis van het woord logos in Johannes.

Wat het woord Ohmn (=Amen!) betreft is wel een duidelijke paralel aanwezig, want in de yoga-filosofie is dit de oerklank of de oervibratie die klonk vóór de materiële schepping van het universum en waar die schepping uit ontstond. Ik zie "het Woord" dan ook als deze oerklank aan de basis van ons universum en niet een verzameling "woorden" in door mensen gemaakte teksten.

Alleen is de Bijbel niet als boek geschreven, maar is het een bundeling of verzameling van teksten die door de meerderheid van de Christenheid als hun Schrift aanvaard is.

Zo zie ik het ook, maar hoe noem je iemand die Jezus wel als verlosser ziet maar de christelijke Bijbel niet als woord van God?

Ik denk dat de "basisgedachte" van het Christendom wel iets uitgebreider is dan dat alleen.

Je geloof baseren op bijbelteksten is een mogelijkheid, maar dat is niet de enige mogelijkheid om christen te zijn.

Mijn houding ten aanzien van de Orthodoxe Kerken is niet echt verschillend dan die ten aanzien van het Katholicisme. Beide zijn voortgekomen uit de verstrengeling van de wereldlijke macht van het Romeinse Rijk en het Oerchristendom. Ik heb persoonlijk meer met dat laatste. Hoe dichter bij de oorspronkelijke missie van Jezus, hoe beter, wat mij betreft.

Maar al die kleurige schilderijtjes met goud, die lange baarden en die wolken wierrook vind ik wel gaaf, heel archaïsch en sfeervol.

Op dinsdag 20 september 2005 20:08:42 schreef Orthodoxe trots het volgende: Wat vind jij de mooiste kerk?(of kathedraal ed) Als je wil plaats ook een foto erbij

Ik vind de Santa Sabina ook het mooist.

Voor plaatjes zie mijn volgende bericht in deze draad (19 october)

In een wetenschappelijk onderzoek is aangetoond dat Thomas steunt op de evangeliën uit het Nieuwe Testament. Het lijkt erop dat de auteur(s) terug wilden naar de originele bron, maar dat dit document al niet meer bestond.

Volgens http://www.kuleuven.ac.be/research/researchdatabase/project/3H02/3H020002.htm is het project pas volgend jaar klaar (ze zijn al jaren bezig). Ik dacht dat het al af was.

Ja, gereconstrueerd. Er is door een groep theologen een reconstructie gemaakt van het document (in het Grieks, heet "Q" en is omstreden!) dat de auteurs van Lucas en Mattheüs naast Markus gebruikt zouden hebben om de hoofdmoot van hun evangelies te kunnen schrijven.

In de kern van dat document zaten weer de originele gezegdes van Jezus verwerkt. Ik vind het gezegde beter dan dat uit Thomas, wat ik als een mooi maar helaas secundair (afgeleid) evangelie beschouw.

Nee, en de rechter kan er niets aan doen dat hij je daarvoor levenslang achter de tralies zet.

Deze sig is een (gereconstrueerd) historisch gezegde van Jezus. Ik vind mystiek belangrijker dan het zoeken van God buiten jezelf en dit gezegde illustreert die opvatting.

Ik geloof wel in een relatieve vrije wil, maar niet dat die vrije wil vanuit een kosmisch of absoluut gezichtspunt (dat van God) vrij is. Vrij of niet vrij is sowieso een relatief begrip.

Ik geloof wel dat het bewustzijn ook een aspect/niveau heeft dat vrij is van de stof, maar wat het denken betreft is dit zeker niet zo. Als je dus boven de natuurwetten wilt uitstijgen zal je de lagere bewustzijnsniveaus moeten overstijgen. Maar een (occult) misbruik van het bewustzijn om de natuurwetten te omzeilen is spiritueel schadelijk. Je moet op zo'n manier niet voor God willen spelen, dat wreekt zich altijd.

Ik denk dat het bij mystiek zoals bij de soefibeweging en de bhakti-marga niet enkel om liefde gaat, maar om devotie of liefdevolle overgave aan God.

Omdat een dergelijke devotie of liefdevolle overgave niet iets abstracts moet blijven maar uitdrukking moet krijgen in daden, zijn "goede werken" in wezen niets anders dan het extern uitdrukking geven aan die innerlijke devotie.

Als die "goede werken" niet worden gedaan vanuit liefdevolle overgave ("God dient zichzelf slechts door mij, Hij had net zo goed een ander kunnen gebruiken"), maar uit verlangen naar materieel, geestelijk of spiritueel gewin, dan zijn die werken spiritueel gezien waardeloos geworden en is geen sprake meer van devotie, maar van handel ('voor wat hoort wat').

Daarom is de vaak genoemde tegenstelling tussen goede werken en genade ook een schijntegenstelling. Alles gebeurt in wezen uit Genade, maar als wij geen uitdrukking geven aan onze devotie (liefde voor God) blijft ons geloof een lege huls.

Dat de mens in wezen helemaal niet autonoom is maar slechts kan functioneren (denken-doen) binnen de door God gegeven werkelijkheid hoeft niet te vloeken met zijn relatieve onafhankelijkheid ten aanzien van andere mensen en instituten. De kerk heeft ons altijd willen doen geloven dat de wil van God samenviel met de wensen van de kerk (lees: 'de leiders die die kerk bestuurden en hun voortbrengselen').

De mens is helemaal geen eigen baas, maar tussen God en de mens behoren geen andere bazen te staan. Als iemand regels in zijn leven toepast, dan liever op rationele gronden en na het begrijpen van het waarom.

Het idee van een "juist geloof" is een illusie. In echte spiritualiteit is geloof or religie helemaal niet belangrijk maar telt alleen hoe je denkt en handelt. Het "hebben" van een geloof dat een exclusieve waarheid zou verkondigen is een voorbeeld van a-spiritueel denken, een vorm van onnatuurlijke discriminatie waar Jezus terecht zo tegen ageerde.

De moderne mens accepteert geen ideeen meer die als onbevraagbaar feit worden gepresenteerd terwijl ze niet logisch zijn. Zoals "dit of dat boek is het enige Woord van God" of "deze goeroe is de eniggeboren Zoon van God (en buiten Hem is geen heil te vinden)" of "afvalligen mogen gedood worden" of "alle volgelingen van die bepaalde goeroe werden geleid door de Heilige Geest en daarom is wat zij opschreven het onfeilbare Woord van God" of "andere godsdiensten zijn duivelse wegen die naar de Hel voeren", enz.enz.

Maar ook lege rituelen worden door de moderne mens niet meer geaccepteerd als een werkzame manier om dichter bij God te komen. Zo zijn weinige modern denkende mensen nog van mening dat het bezoeken van een religieus gebouw of een bepaalde "heilige" stad je dichter bij God kan brengen en weinigen geloven nog dit gebeurt als je met je neus in een bepaalde richting bidt of als je je lichaam in een bepaalde rivier onderdompelt.

Als dergelijke ideologien zich niet verder ontwikkelen en zich blijven vastklampen aan achterhaalde denkbeelden, dan zullen zij inderdaad verdorren en vervangen worden door nieuwe wegen die geen dogma's accepteren, maar echte spiritualiteit voorstaan. De tijd dat de meeste mensen geen goed onderwijs genoten is voorbij, mensen laten zich niet meer voor de gek houden.