Naeva

En, hebben jullie nog iets gekregen van de Sint? 

4 uur geleden zei TTC:

Dat Stockholm syndroom-gevoel is meer dan een interessante insteek, bekeken vanuit het menselijke perspectief. Zo komt de omnipotentie van God nog meer tot z'n recht, mits wat inlevingsvermogen lijkt ook dat te kloppen, wonderbaarlijk genoeg.

Ik begrijp niet helemaal wat je zegt. Wat bedoel je met 'dan komt de omnipotentie van God nog meer tot z'n recht?

53 minuten geleden zei TTC:

Mooi gezegd, zonder gevangenschap zouden we ook niet naar verlossing kunnen zoeken, is vergelijkbaar. Waarom zie je geen reden om die apocalyps te willen? 

Bedoel je daarmee dat God ons bewust gevangen zou zetten om te zorgen dat we bij Hem verlossing zouden zoeken? Ik krijg daar een Stockholm syndroom-gevoel bij, maar misschien bedoel je het anders?

38 minuten geleden zei Dolce Vita:

Een vrouw in de laatste dagen van haar zwangerschap kijkt op een gegeven moment soms zelfs naar de bevalling uit. Heb het zelf niet meegemaakt maar ik heb zat vrouwen meegemaakt in de laatste dagen van hun zwangerschap.   

Maar natuurlijk inderdaad, het kind is waar het om gaat.  

Die kijken niet zozeer na de bevalling uit maar naar de verlossing van de zwangerschap en het wachten. 

Hoewel ik mijn bevallingen niet had willen missen. Naast (of juist vanwege?) de pijn & aanverwante zaken is het een van de meest intense en intieme ervaringen die je kunt hebben. Maar eerlijk is eerlijk: als er geen kind van kwam... mwah. 

1 uur geleden zei Foppe1986:

Ik heb de bijbel 25 jaar gelezen, en ik weet wel wat de bijbel over andere oude boeken vindt. Bepaalde gelovigen hebben ooit niet voor niks aan boekverbrandingen gedaan.

Heeft in die 25 jaar niemand je vertelt dat de bijbel niets vindt of denkt, om de eenvoudige reden dat het een boek is en geen persoon?

Op 20-11-2017 om 11:11 zei Flash Gordon:

In diverse religieuze praktijken bestaan varianten op het fenomeen "mantra".

Volgens Wikipedia is de definitie van het woord mantra: Een mantra is een gedicht, woord, uitspraak of een lettergreep die het midden houdt tussen een spreuk met magisch effect en een gebed. In sommige gevallen wordt hij herhaald en is hij bedoeld als een continue recitatie (chant).

Even los van de exacte definitie, zomaar wat bekendere voorbeelden. Dankzij de hippies is het "hara Krishna"-mantra vrij bekend geworden in ons deel van de wereld. Het leuke van dit mantra is dat het, door de mogelijkheden van de taal waarin het wordt gesproken, een hele reeks aan betekenissen kan hebben. De tekst is:

Hare Kṛṣṇa Hare Kṛṣṇa
Kṛṣṇa Kṛṣṇa Hare Hare
Hare Rāma Hare Rāma
Rāma Rāma Hare Hare

Ook een vrij complex mantra, maar om andere redenen, is de rozenkrans. De complexiteit zit hier in de combinatie van een drietal "handelingen" die simultaan plaats vinden. In de hand wordt een gebedsketting kraal voor kraal voortbewogen, terwijl hardop een vaste reeks formuliergebeden wordt uitgesproken (Onze Vader, Eer aan de Vader, Wees gegroet) en meestal in een zodanig tempo dat je nauwelijks bewust de woorden kan volgen. Als derde wordt per tien kralen een "geheim" overwogen. Dat zijn momenten uit het leven van Jezus. De bedoeling is dat dit geheim niet alleen genoemd wordt aan het begin van een reeks van tien kralen, maar daadwerkelijk bewust wordt overwogen terwijl je bezig bent de formuliergebeden uit te spreken.

Een extreem simpel mantra is het "Jezusgebed" uit de oosters-orthodoxe traditie. In haar meest simpele vorm bestaat het uit niets anders dan het constant herhalen in woord of gedachte van "Jezus". Maar dan wel 24 uur per dag, 7 dagen per week, zonder onderbreking.

In de monastieke en klerikale traditie van de Kerk bestaat verder nog het getijdengebed, een systeem van 7 (soms meer, soms minder in de praktijk) gebedsmomenten per dag, waarop volgens een vaste structuur gebeden wordt met als basis de psalmen. In een cyclus van 4 weken worden alle 150 psalmen gebeden.

Wat deze gebedsvormen of mantra's nadrukkelijk anders maakt dan de "vrije tekst-gebeden" is dat het doel niet primair is een gesprek oid aan te gaan met de veronderstelde godheid, of God. Het doel is feitelijk niet eens gebonden aan geloof in een godheid, want het werkt evenzeer voor een ongelovige. En inderdaad, het werkt 

Het eerste effect van deze vorm van bidden is dat het een vorm van rust, ordening en richting brengt in je dagelijks leven. Het gebed omlijst de dag niet zozeer, het draagt de dag. Het brengt contemplatie (niet te verwarren met mediatie) in het dagelijks leven. 

Het tweede effect is dat het het rationele denken tot zwijgen brengt. Hierin komt het wel overeen met meditatie overigens. Dit stil leggen van het rationele denken is opnieuw niet primair een religieus verschijnsel, hoewel het wel vooral in die hoek is ontwikkeld en bekend geworden. Het stil leggen van het rationele denken stelt de geest open voor, wat in christelijke kringen wordt benoemd als een religieuze ervaring, een mystieke ervaring, en wellicht in gereformeerde kring ook wel "bevinding" kan zijn. Dergelijke ervaringen komen overigens in alle religies in meer of mindere mate wel voor, het is dus niet iets specifieks christelijks, en sinds Timothy Leary ook zeker niet meer iets specifieks religieus. 

Waarom nu dit topic?

Ik ben benieuwd, gezien de veelheid aan achtergronden en ervaringen van mensen op dit forum, welke ervaringen men zoal heeft op dit vlak.

"Bij ons" zijn de kerkdiensten en de activiteiten die daarnaast worden gedaan heel talig. Gericht op begrip, verwoorden, praten. Andere, meer ervaringsgerichte vormen (o.a. rituelen, gestructureerd gebed, beeld) zijn bij ons niet - of in typisch geprotestantiseerde vorm - aanwezig. Helaas. 

1 uur geleden zei TTC:

Dan is God toch niet zo apathisch dan in sommige theodiceeën beweerd wordt, net zoals wij ons kunnen inleven in het lijden van de mensheid. 

Ik geloof inderdaad niet dat God apathisch is. Het is juist de bewogenheid die God betekenisvol maakt.

Even (te) kort, zo sinterklaas vieren:

Woede heeft (net als angst) te maken met gevoel van dreiging, is een reactie bij (de illusie van) controle.

Verdriet is een reactie op verlies (in brede zin), accepteren van een waarheid waar je geen controle over hebt.

Op 1-12-2017 om 13:59 zei TTC:

Voor m'n nieuwste onderzoek heb ik me de vraag gesteld of God ook verdrietig kan zijn en uit welke Bijbelse teksten dit kan blijken. Ik ben alvast benieuwd naar jullie reacties.

Er zijn teksten waarin aangegeven wordt dat God verdriet heeft. Bijvoorbeeld Jona 4. Je kunt zeggen: ja, zie je, God kan verdrietig zijn. En dan?

Zelf lees ik vooral dat er een vergelijking wordt getrokken tussen Jona's verdriet om de boom en Gods verdriet om Nineve. Alsof God iets van zichzelf begrijpelijk wilde maken door aan te sluiten bij de menselijke ervaring van Jona. Betekent dit dat God verdrietig is zoals wij verdrietig kunnen zijn? Ik weet het niet. Kan me daar geen voorstelling van maken. Deze tekst gaat volgens mij meer over Jona dan over God. Net zoals ons denken en voelen vaak meer over onszelf gaat dan over God.

Neemt niet weg dat ik geloof dat God verdriet kent in deze zin: Hij is verdrietig met de verdrietigen, huilt met de huilenden. Hij is erbij.

14 uur geleden zei Robert Frans:

Ik heb er zelfs eens een relatie aan overgehouden en ik niet alleen. Op een gegeven moment begon het zelfs erg knus te worden met al die liefdesstelletjes hier.

Was daar niet zelfs een topic over?

8 minuten geleden zei Flash Gordon:

En dat vind ik dan weer boeiend! Het is voor mij, als katholiek, zo totaal vanzelfsprekend dat de Kerk, het lichaam van Christus, de Schrift, het woord van Christus, en het allerheiligst sacrament, het vlees en bloed van Christus, nodig zijn, onvermijdelijk en onvervangbaar nodig, om tot God te komen. Het idee dat je dat kan zonder de hulp van een mensen is voor mij zo totaal wezensvreemd dat ik merk dat ik je uitleg lichtelijk schokkend vind 

Ik denk dat wat jij nu omschrijft van een andere orde is dan iets anders is dan het "aanhangen" van een dominee.  

De hulp van mensen is nodig, waarom anders een kerk? Alleen uiteindelijk is één specifieke persoon niet de weg tot Christus. 

Op 19-11-2017 om 08:15 zei MysticNetherlands:

Is een valse getuigenis afleggen hetzelfde als liegen? Of roddelen gebruik makende van onware componenten?

Voor zover ik weet, heeft dit gebod in eerste instantie betrekking op het rechtssysteem. Iemand kon voor een misdrijf veroordeeld worden als er twee (? weet ik niet zeker) mensen getuigden van zijn schuld. zie ook Deuteronomium 19 vers 15-18.

Stel dat ik een hekel had aan Thorgrem en hem wilde laten opdraaien voor iets wat hij eigenlijk niet had gedaan, gewoon om hem te pesten. Dan kon ik met een zak met geld de straat opgaan en jou en RobertF omkopen om, in ruil voor geld, tegen Thorgrem een vals getuigenis af te leggen. Zo kon Thorgrem veroordeeld worden voor iets dat hij niet had gedaan.

En dat mag dus niet. 

Zoals bij alle geboden kun je de betekenis flink oprekken, maar dit is het idee.

5 uur geleden zei Hendrik-NG:

De uitleg van dit vers draait dus niet zozeer over de opsomming van de namen, maar om het "ἕκαστος ὑμῶν λέγει" (het "unusquisque vestrum dicit"): het feit dat ieder gemeentelid zichzelf op een bepaald voetstuk plaatst (Paulus, Apollos, Petrus of zelfs ook maar Christus), alsof Christus gedeeld zou kunnen zijn, en ieder van de anderen (Paulus, Apollos, Petrus) voor hen zou zijn gekruisigd, etc.

Wat ik zo snel niet in die commentaren tegen kwam (als ik de tijd heb blader ik nog even door) is het gegeven dat dezelfde opsomming in het derde hoofdstuk ook nog voor komt, waar hij dezelfde functie lijkt te hebben als in bovenstaande uitleg:

In ieder geval: in de uitleg van 1:12 beriep men zich daar niet op...

De uitleg gaat dus wel iets verder dan het "En degenen die "van Christus" zijn, dat waren de eenvoudige en oprechte christenen. De rest deugde dus gewoon niet." Sterker: die gedachte wordt verworpen. En dat terecht m.i.. Maar dan krijgt ook de gereformeerde terecht een spiegel voorgehouden, met de vraag: en hoe bezie je dan je eigen kerkverband naast de andere kerkverbanden?? Voor mij wordt die tekst dan best "spannend"!

Dit is ook de uitleg die ik ken. En wat mij betreft heel terecht wat je zegt in de laatste alinea. Op het niveau van kerkverbanden, maar ook op microniveau in het "aanhangen" van dominees (Of, erger nog, liedbundels. Ja, je maakt wat mee...) 

De essentie is wat mij betreft is dat Christus niet één van de alternatieven is, maar de enige. Als je zegt tot Apollos te behoren, kies je ervoor om tot een mens te behoren, om Christus te zoeken dóór ander en om je door diegene de weg te laten wijzen. Maar een voorganger/dominee/priester/kerkgenootschap kan niet de weg tot Christus zijn. Hij is zelf de weg en Hij laat zich rechtstreeks aan ons kennen. In deze context kwam psalm 146 bij me op: vertrouw niet op mensen maar op de Heer.

FG, jouw uitleg vind ik ook erg interessant! Mooi om een tekst weer eens heel anders te lezen.

2 uur geleden zei Hendrik-NG:

...dat het kind wordt gehouden voor wedergeboren (de zgn veronderstelde wedergeboorte, als grond voor de doop - zeker niet door alle neocalvinisten onderschreven; zelfs een van de breekpunten in '44)...

Toch even vragen. Hoe het uitgelegd word, denk ik wel te weten. Maar betekent dit dat God de doop nodig heeft om het kind als voor wedergeboorte te kunnen houden? Zo wel, waarom? En zo niet, waarom vraagt Hij het dan toch van ons?

En nee, ik twijfel niet aan de doop hoor. Ik laat mijn gedachten er gewoon over gaan. 

(Ik lees mee hoor, bedankt voor alle interessante reacties tot nu toe!

Iemand toevallig nog een spannende out of the box brainwave over het onderwerp?)

2 minuten geleden zei Kaasjeskruid:

Stel dat we niet geboren worden met een zondige natuur, dan hebben wij het potentieel om perfect, volmaakt te zijn door niets verkeerds te doen. Zou dit mogelijk kunnen zijn? Wordt zodoende genade niet een beloning ipv een gave?

Dat is een mooie overweging, dank je.

5 minuten geleden zei Flash Gordon:

De mens is in staat van doodzonde, tot de doop. Volgens mij en uit het hoofd is dat de basisregel in de RKK 

Maar wat betekent dat dan precies? En dan bedoel ik niet zozeer het verhaal er omheen (appel, boom, erfzonde, etc.) maar in het hier en nu: wat betekent het dat mijn kind in zonde ontvangen en geboren is?

12 minuten geleden zei MysticNetherlands:

Ik geloof en zie om me heen dat ieder mens (ooit een baby zijnde) de potentie heeft om te zondigen. En de meesten dat denk ik ook wel doen ja. Maar niet allemaal wellicht. Ik ken niet iedereen namelijk

In de catechismus staat het zelfs nog wat ernstiger: niet in staat tot enig goed en geneigd tot alle kwaad.

Ik snap het wel hoor, kijkend naar mezelf. Ik begrijp wel dat mensen dat zo ervaren en zoals het in Psalm 51 naar voren komt. Maar ik vind het moeilijk om dit te vertalen naar: alle mensen zijn in zonde ontvangen en geboren en niet in staat tot enig goed/geneigd tot alle kwaad.

Je volhardt in je interpretatie, zie ik. Jammer, maar ik geloof niet dat ik nu iets kan zeggen wat beweging brengt.

En nee, ik heb geen ander account.

Kennen jullie deze term? Hij staat o.a. in de Heidelbergse catechismus en het doopformulier van een aantal protestantse kerken. Het idee heeft o.a. een bijbelse onderbouwing in Psalm 51: 'Ik was al schuldig toen ik werd geboren, al zondig toen mijn moeder mij ontving'.

Gewoon even van gedachten wisselen.

Wat betekent het volgens jullie dat ieder mens in zonde geboren wordt?

Strookt het met je persoonlijk geloof? Waarom wel of niet?

Hoe ziet de RKK dit?

4 uur geleden zei sjako:

Dit is pure haat, zo moet je dat zien.

Ik denk niet dat het aan jou is om aan te geven hoe ik een uitspraak van Dolce Vita moet zien.

19 uur geleden zei Dolce Vita:

@Naeva, je doet me trouwens steeds zeer sterk aan "Karin" denken. Was dat inderdaad een nickname van jou, voordat je besloot weer onder Naeva verder te komen posten,  of zie ik dit verkeerd? Tis maar even een vraag, voor de duidelijkheid, ik ken je niet, ben hier nooit eerder tegelijkertijd met jou actief geweest en had  ook vreemd genoeg ook nog nooit iets hier van je gelezen. 

Dat zie je inderdaad verkeerd. Ik heb al 13 jaar dit account.

Ik zie dat een ander deel van je reactie(s) aan mij verwijderd is. Ik weet niet wat er precies stond, maar maak uit de reactie van Flash Gordon op dat het niet complimenteus was. Je zult iets in mijn reactie gelezen hebben wat er niet staat, iets dat je doet wantrouwen. Dat gebeurde in een eerder topic ook (iets over de woede van God). Ik weet niet waar het vandaan komt en dat is mijn zaak ook niet, maar echt: het is niet nodig. Ik heb niets te verbergen. Ik val je niet aan. Ik heb niets kwaads met je voor. Mijn vraag was er één uit interesse. Ik zie in jouw posts een vurigheid waar ik waardering voor heb, al is je manier van discussiëren de mijne niet. Het kan zijn dat jij vanuit die vurigheid andere keuzes maakt dan ik in hoe je reageert. Dat je opmerking over het WTG voor jou wél te combineren is met het stukje van Anselm Grün. Als dat zo was, had ik het graag gelezen.

Dit is tenminste een topic waar een kort antwoord volstaat: fake.

Op 22-10-2017 om 13:19 zei Dolce Vita:

Een Christen die het geestelijk Leven van Christus hoog in het vaandel draagt, zou zich veel beter onthouden van kritiek op andere levensbeschouwingen. De fixatie van sommige christenen op het kwaad, het constant gericht zijn op het kwaad, wijst op angst voor de duivel in hun eigen ziel. Ze zijn niet vertrouwd met de hartstochten en het kwaad in de eigen ziel. Daarom moeten ze de duivel naar buiten projecteren en zien ze hem overal aan het werk. Omdat mensen de duisternis van hun eigen ziel niet kennen, en deze duisternis niet willen onderzoeken, hebben ze het voortdurend over de duivel, demonen, etcetera. Dit is echter geen heilzaam spreken. Wij kunnen het kwaad transcenderen door ons op God te richten.  Dan kunnen we zonder angst omgaan met het kwaad dat we in onszelf ontdekken en dat van buitenaf op ons afkomt. Wanneer wij het kwaad overstijgen door onze blik te richten op God en Zijn barmhartigheid, dan wordt het kwaad gerelativeerd. En dan mogen we steeds weer ervaren dat het kwaad verandert: in een aansporing om ons te laten vervullen met de goede Geest van God.

(in bovenstaande een parafrasering van Anselm Grün, Het kwaad overwinnen met liefde en vertrouwen - wegen naar een verzoende samenleving)

Mooie tekst, kan ik me helemaal in vinden.

Vervolgens zie ik jou tekeergaan tegen het WTF:

'Het is naar mijn mening en ervaring een hondsbrutale, hooghartige, betweterige, neerbuigende, onchristelijke, alles wat ware liefde is kapotmakende, criminele organisatie.'

Hoe moet ik dat zien?

4 uur geleden zei Flash Gordon:

De discussie jaren geleden op dit forum ging niet over concilies, maar om het credo dat we tegenwoordig kennen als het credo van Nicea, een historisch foutieve benaming. Het was geen discussie over wie wat mocht schrijven of geloven op één ding na: op dit forum is sindsdien de term “christelijk” gekoppeld aan dat credo.

Ja. Dat is - in mijn herinnering - ontstaan uit de behoefte om kaders te kunnen stellen omdat in veel topics steeds weer opnieuw de fundamenten van het christelijk geloof bediscussieerd werden. Zei iemand bijvoorbeeld: wil je voor me bidden? Dan kwam een ander vertellen waarom bidden onzin was omdat God niet bestond. En omgekeerd ook. Er waren best wat mensen bij die de katholieke kerk niet als christelijk zagen en daardoor werd bij elke katholieke uiting weer een discussie opgestart over of de RKK toch niet de antichrist was. Hierdoor beantwoordde het forum niet meer aan haar voornaamste doel, namelijk: gelovige jongeren (  ) met elkaar in contact brengen. Iemand heeft een keer geopperd om een geloofsbelijdenis te gebruiken als kader voor wat christelijk is, zodat dit soort discussies beperkt konden worden. Dat werd niet gedaan om anderen uit te sluiten, maar om een min of meer veilige plek te creëren om dieper op geloofszaken in te kunnen gaan met mensen die grofweg dezelfde uitgangspunten hebben.

1 uur geleden zei Vleugeltje:

1. Dat we uiteindelijk allemaal doodgaan.

2. Ik zou de hele dag overal en nergens dansen en springen en gek doen. (Nou is de vraag of ik dat, nu ik wel zichtbaar ben, ook niet gewoon al doe...  )

3. Huisvrouw met 6 kinderen. 

Nu moet jij iemand 3 vragen stellen 

Waarom is het een troost voor je dat we uiteindelijk doodgaan, trouwens?

1. Een oprecht, eerlijk en liefdevol leven leiden om daarmee ondanks mijn tekortkomingen een klein schakeltje in de Kerk te zijn.

2. Democraat, om veel redenen maar met name vanwege de - in mijn ogen onrechtvaardige - inkomensongelijkheid.

3. 2030 hoop ik wel te halen, dus 2030. Het verleden trekt me niet bijzonder en bovendien was er geen internet, dussss.

Ben ik nu om iets te vragen?

@Vleugeltje

1. Wat is uw enige troost, beide in het leven en sterven?

2. Als je een dag lang onzichtbaar was, wat zou je dan doen?

2. De komende 20 jaar ben jij huisvrouw met 6 kinderen of minister president. Wat kies je?

36 minuten geleden zei Hitchens:

Niemand zei dat het makkelijk zou worden  Nou vooruit je mag 1 vraag omwisselen, welke?

3