Hermanos2

Je maakt vorderingen. Ik was je nu al kwijt na vier woorden. Zonde van die lap tekst. Ik hoop dat anderen 'm nog lezen. Is 't niet voor niks geweest.

Geloof is moeilijk in woorden te vatten. Het is van God maar ook van de mens. De mens moet zich openstellen, ontvankelijk zijn, zoekende. Anders kan geloof niet binnen komen en vrucht dragen. Je kunt Efeze 2:2 niet van toepassing maken op Paulus. Die tekst is voor heidenen die tot geloof gekomen zijn. Paulus geloofde in YHWH. Maar Jezus had nog geen plaats in zijn geloof. Jezus wist dat Paulus een perfecte boodschapper zou zijn. Hij was opgeleid door Gamaliël, kende de Schrift als geen ander. Was Romeins staatsburger. Paulus past perfect in God's volmaakte plan. Zijn bekering is bewijs

Aanstaande zaterdag is een hoge Sabbath. Eerste feest van de profetische herfstfeesten die vooruitwijzen naar Christus' wederkomst. In deze korte video wordt Feast of Trumpets uitgelegd. Ook al vier je deze feesten niet, dan nog is het zeer interessant om de schriftplaatsen, OT en NT, erop na te slaan.

Dag Koenraad, uit je verhaal blijkt dat je voor jezelf al hebt uitgemaakt dat het onzin is. Dan is het verspilde energie om er hier nog veel tijd aan te wijden. Ik verwijs je graag naar Ron Wyatt. Die heeft veel onderzocht en gepubliceerd over de ark. Ga maar naar YouTube en veel kijkplezier toegewenst.

Dat kun je nooit zeker weten, tenzij het aangegeven wordt. Ikzelf negeer bijdragen hoogstzelden. Probeer ze altijd te lezen, maar regelmatig zijn bijdragen veeeeeeeel te lang of totaal onbegrijpelijk geformuleerd. Ik negeer ze dan niet. Maar als na enkele zinnen nog niet duidelijk is waar de post nou om gaat lees ik niet verder.

Ja toch. Paulus was een diepgelovig Farizeeër een jood uit de stam Benjamin die dacht dat ie goed bezig was. Maar hij begreep zijn eigen dwaling niet. Toen hij Jezus leerde kennen begreep hij de waarheid en bekeerde zich radicaal.

@Gaitema Paulus was al diepgelovig. Hij kende God. Door de Damascus ervaring leerde hij Jezus kennen. Toen begreep hij het en toonde berouw en kwam tot bekering.

@thom @Ricky Tjin Zeg eens mannen, ik kan niet mee in jullie discussie over geloven in of geloven van, licht lichaam, zijn of zijnen, overgave, heiliging in waarheid. Is mij veel te diepgaand. Ik lees de bijbel op een heel andere manier. Voor jullie begrip wellicht te oppervlakkig maar ik heb daar vrede mee. Mijn volgende projectje is de boeken rechters en Jozua helemaal uitpluizen in mijn bijbelse atlassen. Verheug ik me nu al op.

Zeker, maar die onenigheid doet mij niet veel. Ik heb er het nodige over gelezen en schaar mij achter de mensen die de Naam Yahováh gebruiken. Een naam met een rijke betekenis. De naam Jahweh vind ik te weinig houvast voor.

God heeft een naam met een betekenis. We kunnen Hem daarom wel benoemen.

Ik weet dat God bestaat maar de vraag waar Hij is vind ik een lastige. Ik wil Hem niet binden aan een plaats. God is!

Met jouw laatste opmerking maak je jouw manier van lezen superieur aan de mijne. Maar goed, misschien doe ik dat zelf ook wel door te beweren dat jij zo diep gaat dat je het alleen nog maar zelf begrijpt. Zolang we maar hetzelfde doel voor ogen houden: aanbidding van God. Hem erkennen als Schepper en Vader.

Waar wordt dan het begin gemaakt? Als het geloof van Christus komt en geheel door Christus gegeven wordt uit pure genade. Dan word ik gedwongen om te geloven dat niet iedereen gelijke kansen heeft en krijgt '' the elect'' toch weer een andere betekenis. Afgezien van mijn vorige commentaar zie ik niet dat alles anders wordt als geloof in veranderd in geloof van. Ik krijg sterk de indruk dat je er dingen bij haalt die jij als zodanig ervaart. Maar die ik niet in de bijbel lees. Zelfs niet tussen de regels door. Ik zie de bijbel graag als een logisch boek, helder en duidelijk.

Geeft Hij geloof aan de rechtvaardigen of word je gerechtvaardigd door geloof? Het eerste ruikt bijna ernaar alsof je het verdienen kan. Terwijl ik daar toch ook over blijf nadenken omdat het nieuwe testament duidelijk gelovigen oproept tot goede werken. In dienst van je medemens.

Hoe kun je geloof dan verwachten en het nog niet hebben? Hoe komt iemand tot geloof? Doet ie dat zelf of doet God dat? En als God het doet, waarom dan niet bij iedereen? Moet iemand aan bepaalde voorwaarden voldoen voordat God geloof aan iemand geeft? Ik las hier ergens dat er een verschil gemaakt wordt tussen geloof van God en geloof in God. Had ik nooit over nagedacht. Gaat mij eerlijk gezegd ook te ver. Ik wil geloven dat geloof en berouw iets is waar de gelovige zelf een grote rol in speelt. En dat bekering een proces is waar God het overneemt. Er zal wel een

Volgens mij worden veel misverstanden en inzichtelijke verschillen veroorzaakt door het niet volledig lezen van de bijbel. En het uit het oog verliezen van de rode draad door de bijbel, God's reddingsplan voor de mens. De indeling in hoofdstukken en verzen is handig gebleken voor het opzoeken van teksten maar werkt niet fijn bij het lezen van complete boeken. De indeling in hoofdstukken suggereert vaak dat een onderwerp afgesloten is, terwijl dat niet het geval is. Ik zie beginnende lezers die denken dat deze indeling oorspronkelijk aanwezig was. Mijns inziens moeten we terug naar

Jezus spreekt over de bruiloftsgasten en de bruid. En in Openbaring over de 144000. Kun je deze groepen ook in je verhaal plaatsen?

Waarom kun je dan niet normaal op je broeder reageren en moet dat telkens op zo'n onvriendelijke, beledigende manier? Kwetsend...

Van die geheimzinnige kracht die Liefde heet laat jij op dit forum te weinig blijken. Beschouw je mij als je broeder in Christus?

Satan gelooft ook in Jezus. Tot geloof komen moet gevolgd worden door berouw om bekering te veroorzaken.

Gebruiken die hun heidense achtergrond verloren zijn kunnen daarom geen kwaad. Zo ook het vieren van een verjaardag. Vroeger werden verjaardagen heel anders gevierd. Iemand werd verheven. Tegenwoordig wordt iemand toegewenst dat ie nog vele gezonde jaren mag hebben. Maar ik zie nooit dat mensen vereerd of op een voetstuk geplaatst worden zoals in oude tijden. Met de tegenwoordige manier van verjaardagen vieren is niets mis.

Jezus noemt God Zijn Vader. God weet wanneer deze wereld ten einde komt. Jezus geeft aan dit niet te weten. Jezus bidt naar Zijn Vader, laat deze beker aan mij voorbijgaan. Jezus en God functioneren als een hechte eenheid terwijl het toch twee afzonderlijke personen schijnen te zijn. Ik blijf erover nadenken.

Het uitwisselen van trouwringen is ook van oorsprong een heidens gebruik. Moeten we dat ook achterwege laten?

Ik heb vandaag veel over mijn eigen topic nagedacht en commentaren van anderen gewogen. Ik ben nu geneigd een verschil te maken tussen kerkgangers en religieuze leiders. Net als in Jezus' tijd waar gelovigen misleidt werden, zo zie ik in deze tijd ook dat er bijvoorbeeld oprechte kerkgangers zullen zijn die zich verlaten op hun leiders. Zo kan ik een oprecht katholiek als een broeder zien maar bij de katholieke leiders in Rome heb ik daar ernstig moeite mee. Eenzelfde gevoel bekruipt me bij Jehovah's getuigen. Er zijn genoeg oprechte getuigen maar hun leiders in New York beschouw i

Ik lees op wiki dat Cecilia patrones van zangers en muzikanten is. Kun je in de psalmen iets geschikt vinden?