Noel2

Egocentrische mensen noemen alles dwang wat ze niet zint. Het gaat gewoonlijk alleen over verdeling van kosten zodat niet enkele alles hebben te dragen. Het principe van een verzekering zonder winstoogmerk. Als je nu ernstig ziek wordt, zijn de kosten niet alleen voor jou. In De VS denken ze daar anders over, dan hoor je tot de winners of de losers. Hard gelach als de winner ineens loser wordt. maar de wereld is krankzinnig als mijn vijf euro per maand naar een goed doel het verschil moet maken.

Wat de een onrechtvaardig vindt, noemt de ander solidariteit. Als we alle schulden evenredig verdeelden over iedereen gaat echter inderdaad niet.

Wat goed is voor de een, hoeft niet goed te zijn voor de ander. Daar geen rekening mee houden is de filosofie van existentialisme.

Je kunt de schulden misschien oplossen, maar elk gebrek aan credits is een vorm van schuld. Maar vooral denk ik dat realiteitszin belangrijk is voor wat de dingen werkelijk kosten.

De burger kiest zijn eigen overheid...nee ik denk dat het nu is dat de overheid zijn eigen burgers kiest. Er wordt een model gehanteerd.

Mijn vertrouwen is minimaal, maar als ik aan oplossingen denk, dan toch aan apartheid. De vrede hier, de oorlog daar. Voor wie vrede waard is en wie oorlog waard is. Het meritocratische beginsel dat verweven zit in de wetenschappelijke benadering, mocht je zo idioot zijn iemand een vast karakter toe te dichten zodat de bestemming duidelijk bepaald kan worden, hemel of hel.

Criminele schuld is een aandeel in moord, verkrachting, diefstal, verstoring van de orde. Dat systemen zo pervers zijn dat je onwillekeurig schuld krijgt is inderdaad een dingetje, uit wanhoop worden oplossingen geboren.

Wat moeten we doen met criminele schuld?

Wie kennis neemt van ideeën zoals een ‘reverse debt system’ zal ook snel merken dat het vooral een psychologische kwestie is, een kwestie van onthechting om de theorie naar waarde te kunnen inschatten. De paradox wil echter dat mensen die niets of nauwelijks iets van economie kennen hier veel makkelijker mee omgaan dan diegenen die zichzelf expert in de economie of monetair beleid noemen. Het ‘reverse debt system’ is gebaseerd op de kracht van eenvoud en kinderlijke creativiteit, gekoppeld aan omdenken. Nee, onderschatting zou een misvatting kunnen zijn, zeggen een aantal ervaringswerkers in d

Over wat gaat het nu precies?

Ik bedoel dat toch wat dieper. Men kan wel zigzaggend naar de toekomst gaan in de hoop dat dit de tegenbeweging ook gunstig doet uitkomen, maar het is logisch dat wat positief in de tegenbeweging negatief is, en als de zigzag positief is, wordt die dus in de tegenbeweging negatief. Het idee van eeuwig is aan herziening toe. Ik denk echter niet zonder veel protest...

De totaliteit is altijd nul, met verliezers en winnaars. Mijn tijd zal het wel duren....

Ik denk dat een nulsom spel er niet bij gebaat is op nul uit te komen (nul schulden), maar te kijken hoever men van nul af kan komen.

koste wat het kost

‘Het’ doel? Sowieso doet ‘men’ alleen waar men zin in heeft. Zingeving is vaak beperkt, denk ik.

Het lijkt me dat iedereen politicus is die eigen belang verdedigt. Alleen is niet duidelijk wat korte termijn en lange termijn belangen zijn.

Time-out...

Bestaan er wel werkelijke oplossingen? Biflatie is toch zeker 50% zinloos bezig zijn.

Winsthonger zou je nog aan werkelijke onzekerheid kunnen koppelen, maar de waarde die reclame laat zien is volkomen virtueel.. als het gaat om werkelijke onzekerheid dan is dat noodzakelijke kwelling toch? Winsthonger als “oplossing” is van de duivel.

Reclame voor goederen en diensten stuwt het inflatoire denken. Het gaat er aan vooraf. Voor biflatoir evenwicht is dan toch minimaal anti-reclame nodig?

niet afzetten...wat versta jij daaronder? Ik gebruik deze term in dezelfde context als jij. Even terug dan: neutraal = niet afzetten. Een neutrale opvoeding zet zich dus niet af tegen een niet-neutrale opvoeding? Neutraal = geen kant kiezen. Elke opvoeding neutraal of niet-neutraal is even goed. = onverschilligheid? Ik snap gewoon niet hoe jij denkt. Ik ga er van uit dat jij neutraal als positief ziet. Niet afzetten is dus positief, dus neutrale-opvoeding als reactie is niet goed/positief (en niet echt neutraal). Geen kant kiezen is dan dus ook

Nee, ik geloof niet in volledige neutraliteit bij opvoeding.

Ik weet het niet precies, want ik ben zelf niet neutraal. Meer neutraal dan ik zal vast kunnen, minder neutraal dan ik ook, maar ten opzichte van wat moet je verder vergelijken? Ik ga mezelf niet op de borst kloppen het meest neutraal te zijn. Ik denk ook dat neutraliteit ( alleen maar neutronen ) geen streven moet zijn. Dat onverschilligheid nog het meest algemeen neutraal is, ook al geen zinvol doel. Ten aanzien van levensbeschouwingen geldt dat de een profijt heeft van streng in de leer en de ander juist niet. Per kind kan dat verschillend zijn, maar als de appel niet te ver van de bo

ik wou dat je geen gelijk had, want dan kon ik je op je ongelijk wijzen...hoewel herstel kan zijn dit niet te willen.