Noel2

Hoezeer ik ook kan invoelen wat de spreker bedoelt, de kant van het eigen gelijk is het ook niet voor mij. Ik denk dat er nog teveel wij-zij-denken is. Zouden we een objectieve meetlat hebben, dan zou er waarschijnlijk alleen nog sprake zijn van “wij”.

Het “hebben” van inzicht is tijdelijk mogelijk.

Dus bezitsdrang, of het willen hebben van de illusie dat je iets hebt, is de boosdoener?

Tsja, waarom zou dat zijn?

De identiteitscrisis komt vanzelf wanneer je ziet hoe hoog de prijs is om jouw identiteit vast te houden. De prijs incasseren kan ook behoorlijk heftig zijn.

“Ze (identiteit) worden aangevallen.” Maar goed, ik denk het te weten, maar weet waarschijnlijk helemaal niets. Identiteit zal wel ergens voor nodig zijn.

Ondertussen proberen allerlei mensen wanhopig aan hun identiteit vast te houden door agressief oorlog te voeren. Zo mogen we dat toch wel zien?

Jezelf identiteit (lees duisternis) verschaffen vanuit het Christelijk geloof is zeer paradoxaal. Paradoxaler kan eigenlijk niet.

Het gaat om zelfkritisch vermogen. Dat is een soort “jezelf oordelen”, maar regeringen of groepen als Hamas en van Israel ontberen dit toch wel wat teveel. Teveel zelfkritisch is weer verlammend. de trend is toch wel voorkeur voor “actie”. Volkomen zelfkritiekloze mensen, zoals Petra of Monachos zijn onuitstaanbaar. Volkomen zelfkritiekvolle mensen zoals ik zijn onbegrijpbaar.

Het is meer dat ik Christelijke waarden probeer te verdedigen (rationeel). Maar goed het opgeven van identiteit is dat niet.

Voor mij is Jezus volgen vooral theorie. Ik snap de theorie, en voel de duisternis zwaar wegen.

Ja dat geldt voor mij. Bij mijn specifieke duisternis, kan ik me misschien beter niet voordoen als Christen. Daar bereik ik het tegengestelde mee, als grote Satan gezien te worden. Maar goed dat is dus waarschijnlijk alleen binnen mijn duisternis.

De kwestie is steeds: zoals het is (natuurlijke mens met identiteit in de schepping) is niet zoals het zou moeten zijn. Maar over hoe het zou moeten zijn word je het ook niet gauw eens. Ik zou zeggen: alles is goed, en de dimensie van moeten verlaten.

Persoonlijke *tijdelijke* voorkeuren. Je hebt niet altijd zin in hetzelfde als je geen vaste identiteit hebt. Zou je als Hollandse Boer nooit nasi eten, dan misschien wel als je de identiteit hebt opgegeven. Maar ik durf me ook niet uit te spreken over God’s Wil. Misschien wil die bepaalde identiteiten behouden, of in ieder geval tijdelijk. Het lijkt me niet volkomen buiten de waarheid om te zeggen dat biologisch wil tot behoud van identiteit in de schepping zit.

Bij seksuele geaardheid gaat het steeds minder om identiteit maar meer om smaakvoorkeur. Zoals iemand in een ijswinkel misschien steeds vanille kiest, of iemand dan weer framboos-kiwi-mandarijn en dan weer chocolade-mango-limoen.

Oh een koopje, ik baseerde me op: https://businessam.be/rusland-raketten-verlies/ Ik denk dat je het niet begrijpt. Genderidentiteit is dan “man” of “vrouw”. Als het allemaal fluïde wordt heb je geen identiteit meer.

Ja het behoud van “identiteit” heeft een hoge prijs. Waarom kunnen ze niet lekker vermengen met hun medemens?

Er is geen rationaliteit in de oorlogseconomie. De conflicten brengen de landen naar de financiële afgrond. Nog afgezien van het menselijk leed. Het enigste voordeel is dat de bevolkingen niet kunnen zeuren als hen welvaart ontnomen wordt. Dus moet het ook hier wel oorlog worden. Want de welvaart is ook niet te handhaven, zeker niet met de uitgaven aan defensie.

Even een rekensommetje. Een patriotraket kost per stuk ongeveer 3 miljoen dollar, een kruisraket ongeveer 13 miljoen dollar, een atoombom ongeveer 63 miljoen dollar. Hoeveel geld hebben die landen dan? Iran die 300 kruisraketten afvuurt, die nauwelijks schade doen, reken maar uit. Maar anti-raketwapens is ook niet gratis. Dan hoor ik dat de Nederlandse bibliotheken er 10 miljoen bij krijgen. Mooi denk je dan. Maar dat is nog niet eens 1 kruisraket wat we de bevolking gunnen. De oorlog in de Oekraine kost Rusland zo’n 400 miljoen per dag. Nu zullen ze best een buffertje hebben, maar d

Niet doen hoor, al heeft destructie een aantrekkingskracht, https://www.civismundi.nl/index.php?p=artikel&aid=2697 klik hier maar op

Jezus leeft is een politieke partij. Het is raar om vanuit het geloof in een Koninkrijk Gods, dat op het innerlijk gericht is, je politiek druk te maken om de wereld en macht, dat op uiterlijke zaken gericht is. Toch kan de beweging wel op enige sympathie van mij rekenen, omdat overduidelijk is dat ze een complexe wereld, en complexe vraagstukken, eenvoudig willen maken. Eenvoudig leven, wie wil dat nou niet? Diegenen die een complex leven willen zijn niet te vertrouwen.Althans dat kan je eenvoudig zo stellen. Ik moet denken aan de Amish die complex lijden met problemen rondom h

nemen we “sophie’s choice”. De nazi’s dwingen je te kiezen tussen een van de twee kinderen die mag blijven leven, en voor de ander een zekere dood. Of je nu het ene kind kiest of het andere de nazi wint, en jij hebt je leven lang wroeging (in de film leidt dit tot zelfdoding uiteindelijk). Het alternatief dat de nazi nog aangeeft is beide kinderen afvoeren naar een zekere dood.

Een vrije wil die altijd geldig is, ongeacht de omstandigheden, heeft geen betekenis. Dat is als zeggen dat iedereen “is”, nietszeggend dus. Tenzij je deze “ontologische vrijheid” als belangrijk acht op geestelijk gebied. Bijvoorbeeld voor de ethiek, dat je ontologische vrijheid nodig hebt om het goede te kunnen doen. Bijvoorbeeld de categorische imperatief (morele plicht) om jouw handelen in specifieke situatie het waardig te laten zijn tot algemene wet te worden. Ik denk dat sommigen gewoonweg die geestelijke dimensie niet snappen of afwijzen.

Binnen de relationele sfeer wordt geoordeeld. Ik snap dat dan de verhouding tot God of HG niet relationeel zou moeten zijn. Het wordt wel relationeel gemaakt, anders kan God je niet verlaten.

Mijn eigen ervaringen met de Geest zijn wel dat ik soms de indruk heb dat een persoon tot mij spreekt. In ieder geval is het niet alsof ik zelf iets bedenk. Soms ook is het niet alleen taal/woord maar licht/beeld/visioenen. Dat laatste geeft minder de indruk van een persoon, omdat je van een persoon wel geluid verwacht, maar geen visioenen. Het lijkt dus dat de indruk van een persoon vooral ontstaat vanuit de ervaring van de soort communicatie. Volgen Walsch heeft God eerst de ervaring/beleving als communicatie, dan het beeld of visioen, en pas als laatste geluid/woord. De ontvankel