Noel2

2 minuten geleden zei Figulus:

Als ik een mening breng die begint met "het lijkt me", verkondig ik geen absolute waarheid. Door te beginnen met "het lijkt me" geef ik aan dat het mijn perceptie of indruk is, en niet per se een onwrikbare waarheid. Het laat ruimte voor discussie en biedt de mogelijkheid om standpunten te nuanceren of te heroverwegen.

Uw houding daarentegen nodigt mij niet bepaald uit om verder in te gaan op de materie. En dat is in orde, zo belangrijk vind ik mezelf ook niet.

Okay dus het uiteenvallen de SU en het bijeenkomen van de EU zijn dan oorzaken voor prijsstijgingen?

6 minuten geleden zei Figulus:

Dat moge duidelijk zijn, en wordt door u aangedragen als een i.m.o. slap excuus om u zelf te rechtvaardigen.

Rechtvaardig eerst jezelf maar voor die redenering over prijsstijgingen.

2 minuten geleden zei Figulus:

Als uw boodschap is dat het mogelijk is om op een respectvolle en inclusieve manier met anderen te communiceren, bent u niet bepaalt bezig met het bevorderen daarvan. Uw opmerking getuigt van incoherentie en is lastig te volgen.

Ik ben niet perfect.

2 minuten geleden zei Figulus:

U voelt zich geprovoceerd en geeft reactie. Vervang het vraagteken door een uitroepteken is mijn advies.

Ja dus. Maar goed je hoeft niet te provoceren om gesprekken te kunnen voeren, je moet alleen niet verwachten dat anderen je belangrijk vinden.

14 minuten geleden zei Figulus:

In ons land lijkt het tegenovergestelde te leiden tot iets dergelijks: de prijzen rijzen de pan uit omdat we ons zo nodig willen aansluiten bij de EU en als slaven kruipen voor dat doel. 

Je dacht ik provoceer wat met een bagger-redenering, dan krijg ik vast reacties?

16 minuten geleden zei Robert Frans:

Voor ons zal God dan inderdaad milder en genadiger zijn. Maar voor iemand als Mozes, die nota bene van aangezicht tot aangezicht met Hem sprak, stelt Hij hogere verwachtingen. Ook vandaag de dag verwacht Hij bijvoorbeeld van zijn priesters méér dan van zijn lekengelovigen. Wanneer een leek hier onzin uitkraamt, dan zal God haar dat milder aanrekenen dan wanneer een priester hier onzin uitkraamt. Want die priester heeft leergezag en dus de volmacht namens God te spreken. Hij heeft een voorbeeldfunctie voor kerk en samenleving. Zijn woorden en daden kunnen daardoor veel meer schade berokkenen dan die van haar. En gezien zijn lange studie, gebedsleven en zijn dagelijkse omgang met de sacramenten mag God van hem verwachten dat hij extra zorgvuldig luistert en handelt.

Maar ook buiten het geloofsleven is het zo dat mensen met meer macht en aanzien door de samenleving veel zwaarder worden afgerekend op hun wandaden. Want van hen verwachten wij een voorbeeldfunctie. Juist zij moeten zich extra zorgvuldig aan de wet en de algemene waarden houden, omdat zij met hun macht immers veel meer schade en ellende kunnen aanrichten bij misbruik ervan.

Misschien dat daarom Petra God’s oordeel over Mozes bekritiseert. God bekritiseren vind ik dan weer moeilijk, maar goed.

1 minuut geleden zei Yours:

 

Dat is de werking van een forum. Er wordt vanuit de eigen kennis en levenservaring gereageerd op wat er hier als probleem wordt neergezet.

Ik wil je er daarnaast op wijzen dat het een van de vele adviezen is die ze van iedereen zal krijgen aan wie ze dit voorlegt. Dan loop je het risico dat je ook een dergelijk advies krijgt. 

De beslissing is en blijft echter aan Bluebird.

Dat we de “situatie” helemaal zouden kunnen kennen uit het verhaal van Bluebird is het lastige. Alleen God weet alles.

Ik persoonlijk schrik van het gemak waarmee adviezen en adviesvragen in een openbare ruimte worden besproken. 

45 minuten geleden zei Hopper:

Beter is om op een forum als dit helemaal geen adviezen te vragen.  Je schiet er namelijk niks mee op.   Want je krijgt tegengestelde adviezen en wat schiet je er mee op?   Wat ik lees is een vrouw die voor de tweede maal in de huwelijksproblemen zit.   Is dat een patroon?  Dat is geen vraag om hier te beantwoorden, dat is een retorische vraag welke jezelf kan stellen.   Retorische vragen aan jezelf stellen lijkt me dan ook het beste.  Verhip, zit ik nu een advies te geven?  (Retorische vraag)

Adviezen vragen staat vrij, maar adviezen geven is wat mij betreft zeer verantwoordelijk werk. Aan een eenzijdig verhaal heb je in ieder geval niet genoeg, volgens mij.

5 minuten geleden zei Petra.:

Aangezien zelfs Mozes verkeerd kan begrijpen wat Gods opdracht is, omdat wat gisteren de bedoeling was morgen verkeerd kan zijn, denk ik dat het euvel niet is waarom God iets gebiedt, maar dat je als mens kennelijk niet in staat bent om de opdracht altijd goed te begrijpen. Zelfs als je Mozes bent die altijd op God vertrouwd heeft en met god sprak als -een vriend- . Dus dat zegt nogal wat.  

Ach ja OT.

20 minuten geleden zei Yours:

Als die man ‘een gezellige dronk’ over zich zou hebben, zou er geen enkel probleem zijn. De situatie ligt echter anders. Ze geeft hem tevens ook niet zomaar helemaal op. Lees Bluebirds berichten nog maar eens.

Dan kun je tevens ook lezen dat de man al een relatie achter de rug had, waar dezelfde problematiek speelde. 

Als Bluebird hem niet helemaal opgeeft, waarom wil jij dan wel adviseren voor verlaten? Kan dat niet beter met deskundigen (huisarts) eventueel een geestelijk verzorger?

Wat ik vooral moeilijk vind is het gemak waarmee allerlei adviezen aan kwetsbare mensen worden gegeven, terwijl wij de situatie absoluut niet goed genoeg kennen.

Maar misschien heb ik inderdaad niet grondig genoeg gelezen. Is de situatie wel beter kenbaar uit wat geschreven is.

8 minuten geleden zei Petra.:

In Exodus 17 zegt God "Neem je staf. Als je op de rots slaat, zal er water uit stromen, zodat het volk te drinken heeft." 

Als Mozes dan daarna (Numeri 20) in een vergelijkbare situatie komt en weer om water vraagt en dan weer te horen krijgt dat ie zijn staf moet nemen om de rots te bevelen water te geven, dan vind ik het logisch dat ie weer hetzelfde doet als de keer ervoor. Hij had immers geleerd dat het bevelen gebeurt door met de staf op de rots te slaan. 

 

Numeri 20

" 8 ‘Neem de staf en roep met je broer Aäron de Israëlieten bijeen. In hun bijzijn moeten jullie de rots daar bevelen water te geven. Jullie zullen water voor hen uit de rots laten komen" 

Ja je hebt misschien medelijden met Mozes, die handelde misschien niet nauwkeurig naar Gods woord maar uit gewoonte. De straf was wel gelijk ernstig. Als menselijke reactie kan ik dat ook invoelen. 

7 minuten geleden zei Petra.:

Sla op de rots en er zal water uitstromen. Dat is toch duidelijke taal. 

 

https://bijbel.nbv21.nl/bijbel/NBV21/EXO.17/Exodus-17/

" Neem de staf waarmee je op de Nijl hebt geslagen in je hand en ga op weg. 6  Ik zal je opwachten op de rots bij de Horeb. Als je op de rots slaat, zal er water uit stromen, zodat het volk te drinken heeft.’ Mozes deed dit,.." 

Geestelijk water stroom ook als je geweld ( bijvoorbeeld drugs ) gebruikt, mogelijk dat God dit in andere situatie sanctioneert, maar in Numeri 20 lijkt het advies anders te zijn.

2 minuten geleden zei Petra.:

Kennelijk valt met je stok/staf op een rots slaan daar dan niet onder.  Dat was immers in Exodus 17 de opdracht. 

Als je dit niet geestelijk begrijpt, kan je beter de Bijbel maar laten voor wat die is, een verzameling inconsequente verhalen.

4 minuten geleden zei Yours:

 

Dat God/de kerk vroeger beslisten dat je de ander never nooit mocht verlaten, zelfs als je verschrikkelijk mishandeld werd, is eeuwenlang de norm geweest. En je kon die beslissing als vrouw (met kinderen) al helemaal nooit nemen, vanwege de economische afhankelijkheid. En dat was allemaal wel goed?

Naar het nu: Het mag nooit een lichtvaardige beslissing zijn en er moet lang en intensief over nagedacht worden. Maar er zijn grenzen, zoals de (psychische) veiligheid van jezelf en belangrijker nog: die van je kinderen. 

De uiteindelijke beslissing ligt uiteraard bij Bluebird, die met haar hart èn verstand het besluit moet nemen. 

De bemoeienissen van kerk of staat met het gezin zie ik niet als positief, maar goed ik heb moeite met elke vorm van regelzucht. Ik denk dat God echter wel plannen heeft die bemoeizuchtig kunnen overkomen, dan past een zekere nederigheid. Het als buitenstaander je een oordeel aanmeten over een situatie wil ik niet doen, maar waardevolle kennis uit levenservaring moet wel gedeeld kunnen worden, denk ik.

Het 'de drinkende man' gelijk maar helemaal opgeven, is niet wat Jezus zou doen, denk ik.

9 uur geleden zei Yours:

Ik hoor werkelijk In geen van deze categorieën thuis.

Ik voel me echter zeer betrokken bij deze vrouw en haar kinderen en zeg eerlijk en oprecht en tevens vanuit nogal wat levenservaring wat ik ervan vind.

Wat Bluebird uiteindelijk besluit is natuurlijk aan haar. 

Dat laatste is het belangrijkste. Maar het is nogal wat als je zegt: “verlaat je man”. Hoe eerlijk ik dan ook zou willen zijn, dat zou ik voor me laten.

Maar goed het blijft oppassen met hokjesdenken, voor je het weet heb je een hokjesdenker in een hokje gedacht.

48 minuten geleden zei Noel2:

Hallo Bluebird, wat hoop je te bereiken aan reactie op dit Christenlijk forum? Hie zijn een mysticus, wat bijbeltijgers, en een paar atheistische geloofsbestrijders. Ik verwacht dat je beter hulp kunt vragen aan de huisarts. Als het je gaat om wat God van jouw situatie vindt, en hoe je zijn plan het best kan volgen, moet je ook niet naar forumdeelnemers luisteren, maar diep in jouw hart luisteren.

 

Veel wijsheid gewenst, ik weet verder ook niet wat wijsheid is in deze. 

@bila Interessant onderwerp. Om geestelijk water te kunnen krijgen, heeft God liever niet dat geweld gebruikt wordt.

Op 26-4-2024 om 22:00 zei Bluebird:

Hallo allemaal,

mijn eerste huwelijk is stukgelopen. Uit dit huwelijk zijn drie kinderen voortgekomen. Na de scheiding ben ik God een jaar kwijt geweest. Een aantal jaar geleden ben ik mijn huidige man tegengekomen. Met hem kwam God weer terug in mijn/ons leven. Een paar maanden na onze eerste ontmoeting raakte ik zwanger en we zijn kort daarna getrouwd. Allemaal best snel, maar we hadden beiden het sterke gevoel dat God ons op elkaars pad had gebracht. 
 

Nu is het zo dat mijn man sinds een half jaar overmatig drinkt. Dat ging van een halve liter sterke drank om de dag naar nu bijna dagelijks een liter sterke drank. Daarbij komt dat hij een kwade dronk heeft. Als hij niet al om 18:00 in slaap valt, gaat hij ruzie zoeken. Soms is het één ding, soms een hele waslijst. Hierbij kwetst hij mij enorm en trapt hij mij de grond in met zijn woorden. De volgende ochtend weet hij nergens van. 
 

Ik heb hem gezegd dat ik wil dat hij hulp gaat zoeken om te stoppen met drinken. Omwille van zijn gezondheid, zijn rol als vader van onze zoon, maar ook om onze relatie. Hij probeert het, drinkt 1 dag niet, en dan begint het weer van voren af aan. 
 

God geeft kracht naar kruid. Ik bid, vraag om hulp, wijsheid, kracht. Maar hoe ver kan en mag ik dit laten gaan? Is dit Gods plan met mij? Een aantal mensen in mijn omgeving weet er van en vragen zich af hoe lang ik dit nog volhoud. Maar wat moet ik dan? Weer een gebroken gezin? Nog een kind met gescheiden ouders? Gods wet zegt dat we niet mogen echtbreken. Maar wat als je echtgenoot jullie huwelijk hiermee stukmaakt?

Hallo Bluebird, wat hoop je te bereiken aan reactie op dit Christenlijk forum? Hie zijn een mysticus, wat bijbeltijgers, en een paar atheistische geloofsbestrijders. Ik verwacht dat je beter hulp kunt vragen aan de huisarts. Als het je gaat om wat God van jouw situatie vindt, en hoe je zijn plan het best kan volgen, moet je ook niet naar forumdeelnemers luisteren, maar diep in jouw hart luisteren.

39 minuten geleden zei TTC:

Ja, daarom misschien, dat boerenlogica veel simpeler is.

Je bent pas iemand, als je erbij hoort. Als je alleen maar denkt dat je er bij hoort, is dat niet zo.

6 uur geleden zei TTC:

Alsof ‘een oude knokige hand met een draaiende beweging je hersenen uit je hoofd schroeft', zo voelt het volgens schrijver Robert Musil als je teksten van Immanuel Kant leest.

Er zijn er die de teksten vermijden, deed ik eerst ook, ik had dus blijkbaar door dat Kant impact heeft op pogingen filosoof te zijn. Tegen de geldingsdrang van Kant kan niets op. Een poging om mijzelf te laten gelden ondanks Kant, is verzand. Ik blijf een niemand. Tegenwoordig vind ik dat rechtvaardig.

9 uur geleden zei Hopper:

https://www.bnnvara.nl/joop/artikelen/de-gevaarlijkste-gesprekken-zijn-de-gesprekken-die-niet-worden-gevoerd

 

Sinds vorig najaar leef ik in een ander land dan voorheen. Een land waarvan de  overheid er willens en wetens voor kiest om medeplichtig te zijn aan een hallucinante moordpartij. In Gaza, door Israël, en toch echt mede mogelijk gemaakt door ons. Een genocide die ik live vanuit mijn woonkamer kan volgen, maar waar ik bar weinig tegen kan beginnen.

Ik leef in een land waar de overheid ervoor kiest om reserve-onderdelen voor bommenwerpers te sturen naar een op hol geslagen bondgenoot en die, als zij teruggefloten wordt door een gerechtelijke uitspraak, op zoek gaat naar manieren om die uitspraak te omzeilen. Een overheid die die bondgenoot niets in de weg legt, maar er wèl voor kiest om voedselhulp aan Gaza op te schorten en zich zo voor het karretje te laten spannen van een gecalculeerde hongersnood. 

Al snel wordt er een woord aan deze protesten gehangen: ‘antisemitisch’.
Het woord waarna niemand meer durft te spreken. Dit woord wordt voortdurend geplakt op Israël-kritische protesten en uitingen.  Antisemitisme niet scheiden van kritiek op Israël of zionisme is onverantwoordelijk, gevaarlijk, en respectloos. Het misbruikt het reële en afschuwelijke gevaar van antisemitisme, dat nog altijd aanwezig is, als stok om kritische geluiden mee neer te slaan. Weerwoord op Israël, op zionisme en op publieke figuren die misdaden tegen de menselijkheid verdedigen wordt zo in de kiem gesmoord.

Ik weet dat het leven van iemand in Gaza evenveel waard is als dat van iemand hier.
Dat ik niet veilig ben als jij niet veilig bent.
Dat ik mezelf geweld aan doe wanneer ik jou geweld aan doe. 
Dat jouw geluk, ook mijn geluk is.
Daarom luister ik en daarom spreek ik. 
Daarom blijf ik luisteren en spreken.

Ik vraag jou om hetzelfde te doen. Wie je ook bent, wat je ook ziet en ervaart. Ga in gesprek en blijf in gesprek, juist wanneer je het niet zeker weet of het ongemakkelijk is.  Durf te spreken, durf te luisteren en durf te veranderen op basis van wat je hoort. Vertrouw op de menselijkheid van degene tegenover je. Zwijg niet, maar wees aanwezig.

Hoezeer ik ook kan invoelen wat de spreker bedoelt, de kant van het eigen gelijk is het ook niet voor mij. Ik denk dat er nog teveel wij-zij-denken is. Zouden we een objectieve meetlat hebben, dan zou er waarschijnlijk alleen nog sprake zijn van “wij”.

6 minuten geleden zei Hopper:

Degene die iets wil bezitten, wil iets bezitten in deze wereld.   Waar we tegen aan kijken zijn twee identiteiten welke hetzelfde wil bezitten.   Simpelweg existeren is te eenvoudig voor de bedekten.

Het “hebben” van inzicht is tijdelijk mogelijk.  

16 minuten geleden zei Hopper:

Voor mij gemakkelijk te weten, de bedekking kent alleen de wereld waarin hij kan 'hebben'.   Palestijnen en Joden willen allebei Palestina 'hebben' , delen is te moeilijk voor ze.   Dus moorden ze elkaar maar uit en daar zijn de Joden het beste in.  Dus ze -de Joden- hebben het idee dat ze nog aan het 'winnen' zijn ook.

De mens is een raar wezen met zijn preoccupatie op 'de dingen' uit de wereld. Gingen ze nou maar eens serieus naar Jezus luisteren, maar dat gebeurd ook al niet.   Ze kunnen echter later niet bij God aankomen dat ze het niet geweten hebben.

Dus bezitsdrang, of het willen hebben van de illusie dat je iets hebt, is de boosdoener?

36 minuten geleden zei Hopper:

Zonder identiteit ook geen identiteitscrisis.    Identiteit heeft een prijs. Zijn als de kinderen is dan weer zonder kosten, en iedereen weet hoe dat moet, want we zijn allemaal kind geweest.  En dan kunnen we het Koninkrijk Gods ook nog betreden getuige de woorden van Jezus.  

Waarmee de geïdentificeerde mens een raar wezen blijkt te zijn, hij betaald liever een prijs voor iets wat maar tijdelijk is.  En de eeuwigheid welke gratis is laat hij liggen!

Tsja, waarom zou dat zijn?

4 minuten geleden zei Fundamenteel:

Het is beter een identiteit dan een identiteitscrisis te hebben. Niet weten wie je bent of waar je vandaan komt, kan zwaar wegen op 1.

De identiteitscrisis komt vanzelf wanneer je ziet hoe hoog de prijs is om jouw identiteit vast te houden. De prijs incasseren kan ook behoorlijk heftig zijn.