Noel2

Ik kan je volgen qua gedachten. Paradoxaal wel als denken niet het beoogde is. Maak ik me toch een soort voorstelling hoe het in het tijdloze is, bewustzijn van een auto waarmee een bestuurder van A naar B gaat.

Het ‘wegschenken van jezelf’ zonder garanties is een wanhoopsdaad, met garanties berekenend, maar om geen vijanden meer te hebben lijkt het me wijs.

Toch wel een soort garanties. Het is moeilijk als je geleerd hebt “eerst nadenken, dan doen”, dat is het verdoemde volk.

Garanties willen anderen nog wel geven.

Het beste voor wie?

Ja het lijkt of de kwetsbaarheid absoluut is.

Misschien wil God naast kwetsbare kinderen om te redden ook weerbare kinderen.

Belast zijn is misschien niet alleen maar negatief. Het is een puinhoop geworden, alsnog, in het hart, heb de wijsheid niet gevonden.

Het is nogal oordelend om het begrip “misbruik” te gebruiken. Kinderen kunnen (seksueel) experimenteren, zonder dat daarbij de kwestie goed/slecht aan de orde is. In andere tijden, waarin het onderwerp minder beladen was, gebeurden dat soort dingen gewoon vaker, en was dat onderdeel van het “gewone” leven. We hebben nu een beeld van wat normaal en gewoon is, waar geen ruimte meer is voor (seksueel) experiment. Al die therapie laat de kinderen denken dat er wat mis is met ze, terwijl er helemaal niets mis is met ze. Maar goed, jullie als ouders moeten er samen met hen een “plekje” voor vinden.

Voor Job waren er veel wendingen in het leven. Hoe ga je als sterveling om met al die wendingen? Het lot vervloeken is wel erg negatief. Angstvallig de wendingen voorkomen zal moeilijk gaan, als God die wendingen wil.

Ja, vanwege hoger inzicht dat maar moeilijk voor mij toegankelijk is. Dus echt weten doe ik het niet, maar ik snap wel dat het niet anders kan.

Ik geloof niet dat je jezelf weg kan schenken. Je kan hoogstens toegeven als je meegevoerd kan worden. Dus de vraag “mag ik je wegnemen” bevestigend beantwoorden. Het is mij niet gelukt om te bevestigen. Heel mijn wezen wil weg uit deze situatie, maar ik ben al niet van mijzelf, en de werkelijke eigenaar zegt steeds “nee”. Ik kan alleen toekijken. Voor mensen die denken dat ze hun eigen eigenaar zijn, is dit alles onbegrijpelijk, en ze hebben de wereld lief, ondanks het lijden, de oorlog, het isolement van eigen waarheid.

Waarvoor noodzakelijk? Mijn ervaring is anders, dat de individualiteit voortdurende belaagd wordt, en er vaak pogingen zijn tot wegvoering. Iets in mij blijft zich verzetten. Ik snap dat niet, waarom moet mijn individualiteit behouden blijven? Het lijkt iets te zijn van getuige zijn/blijven van wat God met de wereld wil, en mogelijk hier verslag van doen. Is er een verhaal in de Bijbel van een “laatste getuige” of zo?

https://nl.wikipedia.org/wiki/Het_leven_uit_een_dag Misschien duurt een verblijf in de hemel maar 1 dag.

Voorwaarde lijkt wel dat je naast Jezus aan het kruis moet hangen, kleine bijkomstigheid. Ik heb ooit eens gedroomd over een hemel. Ik was er en wenste iets, en was gelijk weer terug op aarde, omdat wensen alleen daar betekenis hebben.

Het is goed hoor. Verwacht alleen geen antwoorden als je naar de letter leest.

Dat kan jij niet. helaas voor jou. Sommigen geven het misschien het voordeel van de twijfel, maar er wordt veel gepolariseerd.

Nee ik snap het niet, als je naar de letter leest zijn er vele verschillen, maar als je naar de geest leest is er grote eenheid, en een algemene waarheid, dat als je dat eigene (sociale isolement) opgeeft, dat je dan blijer wordt. Moet het zelf nog gaan ervaren, maar ik vertrouw die boodschap wel. Zijpad: een homo-geaardheid is ook een “eigene” dat een sociaal isolement inhoudt.

Onderzoek alles en behoud het goede?

Hoezo? Ik zet/denk mezelf niet in sociaal isolement hiermee. Juist vanochtend dacht ik nog na hoe de “toekomst” voor mijzelf moest zijn, onder leiding van een God die mij niet wil “verlossen”. De vraag naar een “toekomst” is fout. Je zou niet met de “toekomst” bezig moeten zijn, maar gewoon moeten leven in het moment nu. Zo lees ik Jezus over leven behouden, niet met de “toekomst” bezig hoeven zijn.

Homostandpunten hebben niets van doen met getuigenissen over verlossing. Ook snap ik niet wat je wilt zeggen met het verhaal over de misdadigers. `Je zou kunnen zeggen dat 1 van de misdadigers blijft volharden in zijn ongeloof en de ander niet. Die dat niet doet voelt zich beter. Geloofskwesties maken het verschil niet,

Niet vergeten te zeggen dan he?

Wat een hopeloze situatie voor je. Al was het maar omdat voor jou alleen eigen waarheden bestaan. Of een algemene waarheid kan je nooit weten… Het is triest als je beweert dat de getuigenissen van Christenen tegenstrijdigheden bevatten. Is dat wel zo? De klemtonen liggen anders, maar voor de rest is er volgens mij veel overeenkomst.

Het gaat er misschien om dat je getuigenissen van anderen vertrouwt, niet dat je elk vertrouwen bijvoorbaat afwijst als onwetenschappelijk.

Ja, oorspronkelijk was de topic dat zoiets als de gulden regel een voorwaarde zou moeten zijn voor het gaan van de goede weg, dat bevestigde je een soort van. Blijkbaar zijn er voorwaarden, het moet “eerlijk”, “rechtvaardig”, dat soort dingen. Maar Jezus gaf die ook echt dat soort voorwaarden? Wat “verlost zijn” betekent kan ik je niet zeggen. Ik denk zoiets als “game over” en dat je dan alleen nog voor spek en bonen meedoet.