thom

Als een kleuter die zijn handen voor zijn gezicht houdt denkende dat hij dan niet gezien wordt. En dan missend wat voor de neus in het hier en nu altijd aanwezig is.
Treurig.

Ik denk dat Jezus gestorven is, om te laten zien dat er Verlossing is voor de mens uit deze wereld, en dan uiteraard door zijn opstanding uit de dood.
Dus eigenlijk is de opstanding het bewijs dat er een sterven is voor de zonde. Sterven in Adam, en opstaan in het Leven door Christus. En dit allemaal plaatsvinden moet in de mens.
Waanzinnig toch.  

Ik heb je uitgelegd wat in zonde leven inhoudt, m.i.; een leven leiden van deze wereld, door en uit deze wereld. Een leven zonder bewustwording van het Leven. Zonder doel.
 

Als jouw wieg rond 1925 in Duitsland had gestaan, dan was jij rond je zestiende gedwongen (kind)soldaat geweest en naar het front gestuurd. Had jij of je ouders dit geweigerd, dan waren je ouders in het ergste geval geexecuteerd door je eigen overheid. Ze waren hoe dan ook uit de ouderlijk matcht gezet en  jij was als jonge jongen alsnog naar het front gestuurd.  
Wil jij zeggen dat het vermoorden van andere mensen toch goed is? En geen gevolgen heeft voor jouw ziel?

Je vraagt het niet aan mij, maar wat het geloof voor mij getuigt, is wat in de teksten naar voren komt.
En dat is het enige wat ik je steeds heb laten lezen  
 

Ja sorry, ik had 'denk ik' erbij moeten schrijven.
Ja gek hèh?
Veritas schrijft en meent het precies andersom als de Joh. tekst, en dan snap ik die letterlijke tekst niet. 😁

M. i. staan deze bomen voor de mogelijkheden van de mens in hun oorspronkelijkheid. Er is van de mogelijkheid gebruik gemaakt de lagere natuur te willen ontdekken, die in de compleetheid van de schepping van het Paradijs was meegebakken, maar niet aangesproken mocht worden.
Ze noemen de weg door deze lagere natuur, (die het gevolg was van deze keus, deze begeerte om als God te zijn, maar zonder de Scheppingskracht) de weg door de wereld van goed en kwaad, van het dualisme, van het vergankelijke, het tijdelijke.
Deze huidige schepping is dus eigenlijk een gevolg van het nu wél kunnen scheppen, maar vanuit de kennis van goed en kwaad, de kennis van deze wereld.
De boom des Levens wordt door deze actief geworden scheppingskracht in het dualistische vlak, in deze natuur, bewaakt.
Omdat anders deze machten en krachten van de 2 voudige natuur het oorspronkelijk Paradijs zullen veranderen. Deze wereld wordt daarom in een soort quarantaine gehouden. Het kwaad geïsoleerd.
Het Leven wat in de Zoon is, is het verlossende element voor de mens, om terug te kunnen keren naar het Paradijs, maar dan moet wel de vergankelijkheid, de dood, overwonnen worden.
Wat overblijft na de overwinning op de dood, deze vergankelijkheid, is het Leven, en wat de terugkeer is van het Koninkrijk.
Wanneer Gods Koninkrijk in de mens is, als de Levende, als de gekende Zoon door de Vader, is de Scheppingskracht uit God, en niet uit de mens van vlees en bloed, de lagere natuur.
Ter rechterhand Gods zitten, is dan ook de rechterhand van God zijn; de Schepper in actie; Ziel en Geest scheppen samen, als een huwelijk, dat tot kinderen komt.
 
 
 

De verwarring kan heel overtuigend zijn. Heel verwarrend allemaal.  
Maar zoals Veritas al bedoelt; de Waarheid maakt vrij. Wat vrijgemaakt wordt, is uit de Waarheid.
Tot die tijd, schrijft Paulus, kijken we in een wazige spiegel; de mens die meent te weten, en meent te kennen, en meent te zien.

Dat is dan weer het werk van de Geest doorheen het lichaam, dat Gods Tempel is.
Van mens veranderen naar Mens. Van vlees en bloed, naar een lichaam van het oorspronkelijke Leven.
 

Hoe de teksten belicht kunnen worden.
God is Liefde. God is Geest.
Die de Geest heeft, heeft zowel de Vader als de Zoon.
 
Joh. 16
7 Doch Ik zeg u de waarheid: Het is u nut, dat Ik wegga; want indien Ik niet wegga, zo zal de Trooster tot u niet komen; maar indien Ik heenga, zo zal Ik Hem tot u zenden.
8 En Die gekomen zijnde, zal de wereld overtuigen van zonde, en van gerechtigheid, en van oordeel:
9 Van zonde, omdat zij in Mij niet geloven;
10 En van gerechtigheid, omdat Ik tot Mijn Vader heenga, en gij zult Mij niet meer zien;
11 En van oordeel, omdat de overste dezer wereld geoordeeld is.

Je gaat het begrijpen. Het hart dat Hem zoekt, heeft de Waarheid lief.
Je hebt het tóch gevonden.  
 

Klopt, tot hier en nu, maar het bleek nodig.  Kook lekker verder  

Maar, het is nodig geweest om dit te brengen, anders werd het niet gevonden. Toch?
Dat is inderdaad mijn interpretatie geweest omdat ik dat nodig vond (..).
Dat onbevooroordeelde, dat onbevangen blik, wat jij wél meent te hebben omdat je in waarheid bent dat je zegt, wordt nu toch naar de kern getrokken waar het om gaat; de Waarheid; God zoekt God.
En wat uit God is, zoekt God ook, omdat de Waarheid voedt, en de Waarheid onderdak geeft.
Toch wel apart!
No charge.  

Het woord zegt dat Jezus het woord is. Voor een goed begrip: De schrift zegt dat Jezus het woord is. De schrift is een boek met letters. Jezus echter is het levende woord. Hij woont in ons (dwz in hen die hem willen) en Hij kan dus ook door ons heen spreken. Zo kunnen wij dus woorden spreken die het levende woord zijn. Zoals ook van Jezus gezegd wordt: "Gij hebt woorden ten leven".

Begeren, heftig verlangen. Daar waar het steeds over gaat; aan de ene kant de Zoon naar de Vader, en daarbij ook van de Vader naar de Zoon.
Maar het zal wel weer wartaal zijn, vergezocht en buiten de context.  

Er zal altijd een begeren zijn.
Ook door God.
Lees Zijn gebod; Heb Mij lief.
Dat begeren is wat de beweging en de rust is, maar niet het begeren vanuit een tekort, maar vanuit een kunnen geven aan hen die kunnen ontvangen.
Wie heeft, zal gegeven worden. 
Joh. 16
22 En gij dan hebt nu wel droefheid; maar Ik zal u wederom zien, en uw hart zal zich verblijden, en niemand zal uw blijdschap van u wegnemen.
23 En in dien dag zult gij Mij niets vragen. Voorwaar, voorwaar Ik zeg u: Al wat gij den Vader zult bidden in Mijn Naam, dat zal Hij u geven.
24 Tot nog toe hebt gij niet gebeden in Mijn Naam; bidt, en gij zult ontvangen, opdat uw blijdschap vervuld zij.
25 Deze dingen heb Ik door gelijkenissen tot u gesproken; maar de ure komt, dat Ik niet meer door gelijkenissen tot u spreken zal, maar u vrijuit van den Vader zal verkondigen.
26 In dien dag zult gij in Mijn Naam bidden; en Ik zeg u niet, dat Ik den Vader voor u bidden zal;
27 Want de Vader Zelf heeft u lief, dewijl gij Mij liefgehad hebt, en hebt geloofd, dat Ik van God ben uitgegaan.
28 Ik ben van den Vader uitgegaan, en ben in de wereld gekomen; wederom verlaat Ik de wereld, en ga heen tot den Vader.
 
 
Begeren
1) Aanlokken 2) Begunstigen 3) Belust zijn 4) Dorsten 5) Geren 6) Graag bezitten 7) Graag willen 😎 Haken 9) Heftig verlangen 10) Hevig verlangen 11) Hongeren 12) Hunkeren 13) Lust 14) Lusten 15) Malen 16) Najagen 17) Popelen 18) Reikhalzen 19) Smachten 20) Smoren 21) Snakken 22) Sterk verlangen 23) Sterk verlangen naar

35. (a) Ahimsā leidt ertoe dat je eigen agressie verdwijnt en die van anderen tegenover jou.
36. (b) Satya zorgt ervoor dat je woorden daden worden.
37. (c) Āsthēya maakt dat kostbare schatten je toevallen.
38. (d) Brahmachārya geeft je ontembare energie.
39. (e) Aparigraha schenkt kennis van vorige en toekomstige levens.
 
Ahimsa is niet handelen of denken met/aan de intentie om anderen kwaad te doen of te benadelen.
Satya is enkel denken en spreken met de intentie van het welzijn van anderen.
Asteya is niet denken of handelen met de intentie om anderen af te nemen wat hen toebehoort.
Brahmacharya is denken en handelen in de geest dat alles in en van het Kosmisch Bewustzijn (God) is.
Aparigraha is denken en handelen vanuit de volle tevredenheid over de eenvoudige levensvoorwaarden die je toevallen, dus niet met ontvredenheid, lust, inhaligheid, afgunst etc.
Als je Brahmacharya consequent in je leven hebt geintegreerd, dan laat je die overige 4 automatisch uit je hoofd (er zijn er uiteraard nog 5).

Mooi.  

Dit onderstaande is toch geen Russisch?
Rom. 3 sv
21 Maar nu is de rechtvaardigheid Gods geopenbaard geworden zonder de wet, hebbende getuigenis van de wet en de profeten:
22 Namelijk de rechtvaardigheid Gods door het geloof van Jezus Christus, tot allen, en over allen, die geloven; want er is geen onderscheid.
Rom. 10
6 Maar de rechtvaardigheid, die uit het geloof is, spreekt aldus: Zeg niet in uw hart: Wie zal in den hemel opklimmen? Hetzelve is Christus van boven afbrengen.
7 Of, wie zal in den afgrond nederdalen? Hetzelve is Christus uit de doden opbrengen.
8 Maar wat zegt zij? Nabij u is het Woord, in uw mond en in uw hart. Dit is het Woord des geloofs, hetwelk wij prediken.
9 Namelijk, indien gij met uw mond zult belijden den Heere Jezus, en met uw hart geloven, dat God Hem uit de doden opgewekt heeft, zo zult gij zalig worden.
10 Want met het hart gelooft men ter rechtvaardigheid en met den mond belijdt men ter zaligheid.

En dát zijn ouders het niet begrijpen is nog niet bewezen. Misschien zeggen ze wel; ah, op die manier..
Oh, waren beiden zeer gelovig. Geloven ze niet meer, dat ik me op hen moet richten?

Het zijn juist de eenvoudige mensen die Thoms schrijven begrijpen...Probeer jij je ouders eens gewoon los te laten en volwassen te worden in plaats van iedereen te proberen slaaf te maken van jouw ouders.  Wat zei de guru er ook alweer over een man en zijn ouders verlaten?
De guru ging weg zodat de leerlingen volwassen konden worden.
Dat is maar ten dele gelukt. De meeste zijn aan de melk gebleven.

Je kunt je beter afvragen waarom Hij als mens moest komen.

Het hart wat Hem zoekt, heeft alleen de Waarheid lief.

In Jezus sterven; de pop, het tijdelijke lichaam met de 2 naturen, volbrengt de weg.
Wat opstaat is het Hemels Lichaam, de Geest-Mens.

Als WdG schrijft;'' De Bijbel is duidelijk: NIEMAND is goed, dan God. Alleen God (Jezus) is goed. Door HEM zullen we de hemel binnengaan. Door HEM mogen wij ons rechtvaardig noemen, niet uit eigen verdienste, maar door Gods (Jezus') perfecte Werk aan het Kruis!''
En Joh. 14 schrijft;
..dan lijkt het net of WdG bedoelt dat het al een voldongen feit is, van eens is geweest en omdat Hij het eens gedaan heeft, wij ons rechtvaardig mogen noemen.
Terwijl Joh. 14 schrijft, dat door Hem betekent; door Hem in ons. 
En dat bedoelde ik met; het spreken of preken over Hem, of het spreken of preken door Hem. Hem belijden omdat Hij in de mens leeft én geliefd wordt.
En zo sluit Joh. 17 naadloos aan bij deze verzen van Joh. 14. en Openb. 3 
20 Zie, Ik sta aan de deur, en Ik klop; indien iemand Mijn stem zal horen, en de deur opendoen, Ik zal tot hem inkomen, en Ik zal met hem avondmaal houden, en hij met Mij.
21 Die overwint, Ik zal hem geven met Mij te zitten in Mijn troon, gelijk als Ik overwonnen heb, en ben gezeten met Mijn Vader in Zijn troon.