Appie B

Ermee werken is niet hetzelfde als ergens in geloven. Stel dat een god een wezen is die op afstand dingen zou kunnen met zijn geest. En vraag dan een eencellige om de was op te hangen. Het is volstrekt ondenkbaar dat een eencellige zich zelfs maar een voorstelling kan maken hoe hij dat zou doen. De ontwikkeling van eencellige naar mens is véél groter, dan van een mens naar een wezen met telekinetische eigenschappen. Of stel dat een god gedachten kan lezen. Is dat een grote stap in ontwikkeling? Of stel dat een god supersterk is en kan vliegen. Is dat een grote stap voor de mens om te bedenk

De Evolutietheorie is het wetenschappelijke verklaringsmodel dat gaat over het ontstaan van de diversiteit van soorten dmv biologische evolutie. Biologische evolutie betekent verandering door mutaties en natuurlijke selectie (kort door de bocht genomen). Jij had het over de evolutietheorie en dat gaat dus niet over de oerknal. Wil je nog een beetje serieus genomen worden of niet? En waar zijn de andere antwoorden op mijn vragen en opmerkingen?

Je hebt elke keer kritiek op de definitie van anderen maar zelf geef je geen enkele definitie als erom gevraagd wordt. Als je een goed gesprek wilt op basis van jouw definities, geef ze dan! Graag definities van de volgende termen: 1. De christelijke God 2. goden en oppergoden 3. Wetenschapsgelovige 4. Evolutiegeloof 5. Natuurlijk 6. Bovennatuurlijk Ik vind eigen definities hanteren op zich prima, maar om nu zelfs de Evolutitheorie anders te definiëren gaat wel héél ver. Wees eens consistent. Om te beginnen met je definities.

Als ik deze definitie probeer te verwerken in je eerste zin: “Hoe zou je niet kunnen weten dat God bestaat, als je in je eigen wetenschappelijke leer met absolute vanzelfsprekendheid werkt met goden en oppergoden?” Dan lijk je te zeggen dat wanneer je in evolutie (wat een feit is, of bedoel je evolutietheorie?j gelooft, je onontkoombaar met goden en oppergoden werkt. Ofwel dat je daarin ook zou moeten geloven. Dat lijkt mij bizar, maar gezien je andere reacties heb jij een andere definitie van goden en oppergoden. Laten we daar eens nader op ingaan. Met name je tweede zin z

Je zegt dat je dit uitlegt, maar uit de rest van je tekst wordt mij niet duidelijk wat je precies bedoelt met “absolute vanzelfsprekendheid”. Dit soort termen vind ik altijd amusant om te lezen: “verstokte wetenschapsgelovigen”. Wie bedoel je daar precies mee? Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik geloof in wetenschap en de wetenschappelijke methode. Het is tot nu toe de best aantoonbaar betrouwbare methode gebleken om tot kennis over onze natuur/realiteit te komen. Ik denk zelfs dat de meesten die in wetenschap geloven, ook gelovig zijn t.a.v. een god. Daar is verder niks “versto

Wederom nietszeggend.

C. De mens is niet onfeilbaar (tenzij hij zich gelijk stelt aan God) en dus kan de mens niet absoluut zeker weten dat God bestaat.

Je mist het punt. Het gaat er niet om of de mening afwijkt van de ‘formele’ uitkomst (of misschien beter gezegd: de algemene wetenschappelijke consensus). Maar het feit dat bij voorbaat wetenschappelijke argumenten/bewijs(stukken) niet oprecht worden beoordeeld en van tafel worden geveegd en wél de illusie wordt gegeven wetenschap te waarderen, terwijl dit verder helemaal geen invloed op het betreffende geloof. Dát is hypocriet en niet integer.

Ik weet niet precies wat je bedoelt te zeggen, maar WdG is klip en klaar in zijn antwoorden. Zie ook zijn eerdere reacties. Hij zal nooit accepteren dat de aarde ouder is dan 20.000 jaar op basis van wetenschappelijk inzicht. Dat is zijn goed recht, maar loop dan niet te smijten met ’wetenschappelijke claims’, terwijl wetenschap geen enkele invloed heeft op je geloof. Dat vind ik nogal hypocriet. (hij is trouwens niet de enige op dit forum). In een zinvolle discussie sta je open voor elkaars argumenten en voor bewijs(stukken). (En houd je dus de mogelijkheid open dat je fout kunt zitten. Dat i

Dan is het niet duidelijk, want dat is niet wat ik stel.

Natuurlijk baseer ik mijn geloof grotendeels op werk van anderen. Dat is mijn kritiek ook niet. Zie mijn bericht hierboven aan Kaasjeskruid. Dat lijkt mij helder. Prima, als dat je kritiek is, dan maken we er die term van. Maar de rest is duidelijk toch?

Natuurlijk, dat is het punt ook niet. Het gaat om het feit dat er geschermd wordt met wetenschap en wetenschappelijk bewijs, terwijl gelijkertijd geen enkele intentie is om het bewijs daadwerkelijk oprecht te beoordelen als dat in tegenspraak zou zijn met het geloof. Dus alleen bewijs wat bevestigd wordt geaccepteerd en bewijs dat het tegendeel zou kunnen beweren wordt bij voorbaat wordt afgewezen. Dat is geen integere manier van redeneren.

Nee, absoluut niet. Alles wijst op een jong universum. Ik geef een voorbeeld. Data van Pluto waren een enorme verrassing (teleurstelling?) voor evolutionisten. De data duiden eerder op een jonge planeet. Het wordt luchtig uitgelegd in onderstaande video. Duidelijk! Maar dan vind ik dat je hypocriet bezig bent door wetenschap te misbruiken. Wetenschap doet er niet volgens jou niet toe. Je bent niet consequent in het accepteren van wetenschappelijk bewijs. Alleen als het je geloof bevestigd, accepteer je het. Waarom dan verwijzen naar wetenschap om je geloof te 'bewijzen'? Je doet

Dat was mij eerlijk gezegd niet duidelijk. Ik zal de vraag nog iets anders formuleren om duidelijkheid te verschaffen en dat zal mijn laatste vraag zijn. Er is dus geen enkel wetenschappelijk bewijs dat jou nu of in de toekomst zou kunnen overtuigen dat de aarde ouder is dan 20.000?

@WdG Zou je bovenstaande vraag nog kunnen beantwoorden? @WdG?

@WdG Zou je bovenstaande vraag nog kunnen beantwoorden?

Nee, geen meeste stemmen gelden. Het is geen argumentum ad populi. Hier komt dus weer de vraag wat kennis is en hoe je tot kennis komt. De wetenschappelijke methode is de enige aantoonbare betrouwbare methode om kennis over de natuur te vergaren. Wat betreft de leeftijd van de aarde hebben wetenschappers, specialisten, onderzoekers op het gebied van geologie, kosmologie, etc deze vraag onderzocht. De algemene consensus onder deze mensen die hun leven gewijd hebben aan de wetenschap is dat de aarde ca. 4,5 miljaard jaar oud is. Het meest rationele voor mij is om dit als kennis aan te nemen. En

Wat een feit is, is dat er een wetenschappelijke consensus is over de leeftijd van de aarde. En die is vele malen ouder dan 20.000 jaar. Tenzij ik de Nobelprijs voor natuurkunde heb gemist voor diegene die heeft bewezen dat de aarde niet ouder is dan 20.000 jaar ... ...heb even gechecked; is niet gebeurd.

Ten eerste hebben we al vastgesteld dat wij verschillende definities van bewijs, kennis en ook natuurwetenschap hebben. Dan wordt een discussie heel erg lastig en niet erg zinvol. Ten tweede ben ik geen wetenschapper (net zoals jij), dus kan ik deze stelling niet met expertise onderzoeken en beoordelen. Wat ik wél weet is dat er een wetenschappelijke consensus is dat de aarde wél ouder is dan 20.000 jaar. Ik weet hoe wetenschap werkt, wat de wetenschappelijke methode is, hoe je logisch redeneert en kan logische drogredenen ontdekken. Gezien jouw reacties in dit topic (en andere topics) we

Ik heb het niet over schuld; ik zeg alleen dat wanneer hij almachtig en alwetend is en mij dus zou kunnen overtuigen, dat wel gedaan had als hij dat wilde. Dus hij bestaat niet of hij wil (nog) niet dat ik geloof. Dat zijn volgens mij de enige 2 mogelijkheden. In beide gevallen heb ik dus geen reden om te geloven dat God bestaat.

Deze logische bezwaren daargelaten inderdaad. Daar ging ik gemakshalve maar niet op in. Als God mij had overtuigd, dan had ik gelooft. En als God mij bewijs had geleverd die ik heb afgewezen, dan heeft hij mij niet overtuigd. Als dat laatste zo is en hij kan niet beter, dan is hij niet almachtig en alwetend. Als hij dat wél is, dan wist hij dat dat mij niet zou overtuigen, en dus wilde hij (nog) niet dat ik geloofde.

God bestaat en wil dat ik hem ken. Inderdaad. We zouden ook kunnen aannemen dat God bestaat en niet wil dat ik hem ken. Dan zijn we nog sneller uitgepraat. Maar ik geloof niet in God. Nee, de hypothetische aanname is dat God bestaat. (zoals jij had voorgesteld). In werkelijkheid geloof ik niet in God. Gezien de eerdere aannames is dit dus vreemd. Vandaar de 2 mogelijke conclusies. En dit is geen logische contradictie. Het is immers mogelijk dat beiden waar zijn. Je kunt van mij verlangen om een gedachtenexperiment uit te voeren waarin God bestaat. Je kunt niet van

Verbaasd het je niet dat op geen enkele prestigieuze universiteit creationismebiologie wordt gedoceerd?

Laat ik eens een poging doen. God bestaat en wil dat ik hem ken. Hij is almachtig en alwetend, dus weet hij hoe hij mij kan overtuigen en hij kan het ook. Maar ik geloof niet in God. Conclusies: 1. Of God bestaat en wil nog niet dat ik in hem geloof. In dat geval heb een 'gezonde' positie t.o.v. het bestaan van God 2. Hij bestaat niet. In beide gevallen heb ik dus geen gerechtvaardigd geloof in God, dus geloof ik niet dat hij bestaat. Dat is geen theorie (zeker geen wetenschappelijke), hooguit een hypothese (ook geen wetenschappelijke). Het heeft hetzelfde niveau (of geb

Wellicht door anderen ook al bekeken, maar het programma "Kijken in de ziel" heeft weer een nieuwe serie. Nu gaat het over religieuze leiders. De eerste 2 afleveringen staan op NPO Start. Zeer interessant. P.S.: De serie over wetenschappers is ook zeer aan te raden.