HJW

Klopt. Vraag is: geloof waarin ? Geloof in jezelf en jezelf daartoe in staat achten. Dat is geen hoogmoed, het is gewoon herinneren wie je ook alweer was. Het mosterdzaadje doet niets anders dan zijn natuur volgen. En daarnaast zie ik, ook veel niet-gelovigen, op deze wereld goede dingen doen. Dan zit er dus wel degelijks iets goeds in deze mensen.

De bijbel leert verschillende zaken. Jezus roept op om een goed mens te zijn en geeft mogelijkheden aan. Dat je negatieve bijbelteksten noemt snap ik. Die staan er ook. Vraag is waarom je de positieve laat liggen. En ja, jouw gedachten zijn gewoon een visie. Je wilt graag dat het meer is maar dat is het niet. Het is een keuze die je maakt. En er zijn ook andere keuzes mogelijk. Gij dan zult volmaakt zijn. Als gij gelooft de werken die ik doe. Het verhaal van het mosterdzaadje. Genoeg mogelijkheden. Er zit een verschil tussen Jezus en Paulus en jij kiest voor de

Ook dit is een visie. Je kunt het positieve en het negatieve pakken. Jij kiest voor het negatieve. Dat is een persoonlijke keuze. De bijbel geeft ruimte voor beide interpretaties. Vraag is dan natuurlijk waarom je voor het negatieve kiest. Blijkbaar past dat bij jou. Ik voel mij veel meer geïnspireerd door positiviteit en mogelijkheden zoals Jezus die meerdere keren uit.

Voor mij refereert "van nature" aan onze ware aard. En ik denk dat die aard gelijk is aan het goddelijke. Je kunt er van vervreemd raken maar dat verandert je bron niet.

Alles in deze is een visie.

De mens is wel automatisch verbonden met het, dat is onze ware natuur. Het is een kwestie van herinneren. Het kwijtraken/het niet meer herinneren heeft niets te maken met (voor) ouders en het element van "erven" is dus wezensvreemd aan de oorzaak. Het is onze eigen individuele situatie, niet veroorzaakt door anderen. En dus kan mijn inziens een erfzonde niet.

Oke. Dan ben ik benieuwd naar jouw gedachten over de oorzaak.

Mensen beseffen wat moreel juist is en toch laten ze dat na en doen ze anderen dingen. Ik ben het helemaal met je eens. We verschillen even qua gedachte over de oorzaak waarom mensen idiote dingen doen (de lijst is helaas eindeloos), terwijl we weten dat het anders kan en moet. Jij geeft de oorzaak aan in de richting van de erfzonde. Dat mensen dus "van nature' dat soort dingen zouden doen. Wat mij betreft ligt de oorzaak niet in het genetisch zondig zijn van de mens, maar in het kwijt zijn geraakt van de verbinding met het goddelijke.

Als jij het gevaarlijk vindt, zou ik zeggen: neem het niet over. Is niet noodzakelijk. Zoals gezegd: het goddelijke spreekt mensen op verschillende manieren aan. Dat is juist ook weer mooi.

Prima toch. En ik vind dat helemaal niet vreemd. Als jij gelooft dat Jezus jou heeft vrijgekocht, dan voel je je vrijgekocht en kun je van daaruit iets opbouwen. Ik hoef niet vrijgekocht en kan dan van daaruit iets opbouwen. Laten we ons niet richten op het al dan niet vrijgekocht zijn, maar ons richten op datgene wat we op kunnen bouwen. Het goddelijke spreekt mensen op diverse manieren aan.

Ik snap je geloof. Ik heb het offeren achter mij gelaten. En dat was bevrijdend. Geen zoenoffer, geen oordeel. Gewoon Liefde. Daar kom ik het goddelijke weer tegen.

Het is gebaseerd op de gedachte van onvoorwaardelijke liefde. Als je dat als uitgangspunt neemt, is mijn zienswijze helemaal niet zo raar. Welk deel schat jij in als te optimistisch ?

Het is geen kwestie van optimisme danwel pessimisme.

Dat klopt. Het was ook geen zoenoffer. Maar dat is niet gevaarlijk......voor mij was het bevrijdend.

Ik zie geen grond voor de zondigheid van de mens en dus ook niet voor de erfzonde. Het legt een last op de mens, die er mijns inziens niet hoort. Velen gaan er onder gebukt, terwijl de insteek volgens mij diametraal anders kan zijn. Terugkeer naar de eenheid met het goddelijke in plaats van te trachten een heilig leven te leiden. Een heilig leven zonder die verbondenheid lijkt mij lastig. Dus niet trachten iets te verdienen, maar terugkeren naar de eenheid. Daar is geen offer voor nodig en geen oordeel. Kun je daar iets meer mee ?

Misschien moeten we niet meer ons best doen. Volgens mij draaien we de volgorde om: door een goed mens te zijn proberen we iets te "verdienen", namelijk een goed leven na dit leven. Maar als dat nou eens niet aan de hand zou zijn ? Ik stel voor dat we "naar huis gaan" en daar ligt het allemaal op ons te wachten. Zoek eerst het koninkrijk en de rest zal u gegeven worden. Dus: keer terug naar huis en het heilige leven komt er gewoon bij. Zomaar eens een optie.

Wat mij opvalt is dat veel christenen rechtvaardigheid boven liefde plaatsen. Liefde rekent het kwade toch niet toe ? Liefde is belangrijker dan geloof en hoop. En toch komt daar altijd weer die rechtvaardigheid om de hoek kijken. Blijkbaar willen mensen graag dat er geoordeeld wordt. Zelf geloof ik in onvoorwaardelijke liefde. Inderdaad, zonder voorwaarden, zonder oordeel. Als de scheppende kracht de mens een vrije wil heeft gegeven, dan mag de mens daar toch gebruik van maken ? Is er sprake van een vrije wil als er gedreigd wordt als je een bepaalde keuze maakt ?

Vanuit een gereformeerde achtergrond heeft het branden van kaarsen mij lang tegengestaan. Gelukkig is dat verleden tijd. Het branden van een kaars voor een ander geeft aan dat je aan de ander denkt en dat je graag wilt dat het die ander beter gaat. Voor mij is dat een essentieel onderdeel van geloven/spiritualiteit. Als ik in een katholieke kerk ben brand ik een kaars of meerdere. Ik ben het gaan waarderen.

Hoe vind je dan de "waarheid"?

Uit welke bron komt alles wat van extern komt ? Zijn dat andere goden geweest ?

Vraag is dan wel waarom God de opdracht gaf om geen andere goden voor hun aangezicht te hebben en waarom het joodse volk zo fel tegen de andere goden was.

Het topic gaat juist over externe invloeden. Of het daarvoor zuiver was en dat de invloeden eigenlijk niet hadden gemogen is mijns inziens niet het issue. Vraag is welke externe invloeden er zijn.

Dat klopt, en doordat de termen door elkaar gebruikt worden lijkt het hetzelfde. En dat leidt nou juist tot verwarring. Wat is erop tegen om deze verschillende entiteiten op deze manier te benoemen ? Door de termen door elkaar te gebruiken is er juist een verhoogd risico dat de externe invloeden (grote tegenstander, strijd goed en kwaad) versluierd raken.

Ik vind het verwarrender als je twee entiteiten hetzelfde noemt. Satan is de openbaar aanklager die in opdracht van God mag handelen en mensen mag testen. De duivel is de grote tegenstrever van God, zeg maar: de grote vijand in de strijd tussen goed en kwaad.

Zo zie je dus dat er al in de bijbel invloeden komen vanuit andere geloven en culturen. Komt dus overeen met mijn gedachten dat in de bijbel al externe invloeden te vinden zijn. Dus ze liegen niet. Vraag is hoe ze aan hun gedachten over duviels komen, als de tenach die niet kent.