Desid

Jij hebt het over een olijfboom, in het topic en hierboven gaat het over de verdorde vijgeboom. Een olijf is geen vijg en een vijg geen olijf.
Vijgen:

Olijven:

De Heer zegt volgens Marcus 11:
14 En Hij antwoordde en zeide tot hem: Nooit ete meer iemand vrucht van u in eeuwigheid! En zijn discipelen hoorden het.
En volgens Mattheüs 21:
19 En daar Hij een vijgeboom aan de weg zag staan, ging Hij erheen, doch Hij vond niets daaraan, dan alleen bladeren. En Hij zeide tot hem: Nooit groeie aan u enige vrucht meer, in eeuwigheid! En terstond verdorde de vijgeboom.
Persoonlijk denk ik dat Mattheüs de eenvoudige maar oudere versie van Marcus wat wilde aandikken. Wat of wie er met de vijgeboom wordt bedoeld weet ik niet. In Romeinen 11 gaat het over de edele olijfboom en daar wordt Israël mee bedoeld. De wilde olijfboom wordt als metafoor gebruikt voor heidense 'roots'.
23 En als de Israëlieten niet volharden in hun ongeloof, zullen ook zij worden geënt, want God is bij machte hen opnieuw te enten.
24 Immers, als u die van nature een tak van de wilde olijfboom bent, tegen de natuur in op de edele olijfboom bent geënt, hoeveel eerder zullen dan zij die er van nature bij horen, op die boom worden geënt!
25 Er is, broeders en zusters, een goddelijk geheim dat ik u niet wil onthouden, omdat ik wil voorkomen dat u op uw eigen inzicht afgaat. Slechts een deel van Israël werd onbuigzaam, en dat alleen tot het moment dat alle heidenen zijn toegetreden.
26 Dan zal heel Israël worden gered, zoals ook geschreven staat: ‘De redder zal uit Sion komen, en wentelt dan de schuld af van Jakobs nageslacht.
27 Dit is mijn verbond met hen, wanneer ik hun zonden wegneem.’
28 Ze zijn Gods vijanden geworden opdat het evangelie aan u kon worden verkondigd, maar God blijft hen liefhebben omdat hij de aartsvaders heeft uitgekozen.
29 De genade die God schenkt neemt hij nooit terug, wanneer hij iemand roept maakt hij dat niet ongedaan.
30 Zoals u God eens ongehoorzaam was, maar door hun ongehoorzaamheid Gods barmhartigheid hebt ondervonden,
31 zo zijn zij nu ongehoorzaam om door de barmhartigheid die u ondervonden hebt, ook zelf barmhartigheid te ondervinden.
32 Want God heeft ieder mens uitgeleverd aan de ongehoorzaamheid, opdat hij voor ieder mens barmhartig kan zijn.

Als je gewoon eerlijk redeneert, moet je zeggen: ja, hier is sprake van een tegenstrijdigheid. Matteüs en Marcus kunnen niet tegelijk historisch waar zijn. Dus is de Bijbel niet volledig historisch betrouwbaar.
Volslagen onzin. En racistisch ook:  "wij Europeanen zijn verlicht en rationeel, en die oosterlingen zijn mysterieus, emotioneel en irrationeel." Dit heet oriëntalisme en dat is geen erenaam.
 
Ah, en Joden rekenen natuurlijk niet. Wat een onzin. Gezien alle getallensymboliek in de Bijbel konden Joodse schrijvers heel goed rekenen.
Kortom, uit angst dat de Bijbel in zijn geheel wordt afgedaan als incorrect, weiger je te erkennen dat er tegenstrijdigheden zijn, ook al kan iedereen zien dat de keizer geen kleren aan heeft.
Je zou natuurlijk ook andersom kunnen redeneren: als je toegeeft dat de Bijbel wel eens tegenstrijdig is en historisch niet altijd kan kloppen, is de weg vrij om het over de diepere laag te gaan hebben. 

Dat is nou juist de (in mijn optiek hele goede) houding van de wetenschap: een aanname doen totdat eventueel blijkt dat die aanname niet klopt. En dan een andere aanname doen, met als doel de feiten of 'de waarheid' te benaderen. Geloven/vertrouwen is in essentie ook 'aannemen' alleen zijn de meeste gelovigen nogal statisch daarin en niet dynamisch omdat ze een boek centraal stellen dat niet meer kan veranderen.

M. de Jonge schrijft hierover in zijn commentaar in de serie Prediking van het Nieuwe Testament.
Hij zegt dat er inderdaad een logische tegenstrijdigheid is. Maar je moet dit zien in het licht van de zwart-witte stijl van de auteur, waarin niet veel plaats is voor expliciete nuanceringen. Vaak komt de schrijver middels een hele reeks beweringen tot een punt, waarbij elke nieuwe bewering weer iets toevoegt. Het lijkt dan al snel alsof hij zich maar herhaalt, maar dat hoort bij die stijl.
Gezien vanuit een statisch dualistisch perspectief, behoor je tot het licht of de duisternis, en bij het licht hoort dat je niet kunt zondigen. Maar gezien vanuit een dynamisch dualistisch perspectief waarbij de scheidslijn door het individu loopt, is de duisternis nog volop aanwezig omdat je in de wereld bent, en kun je dus zondigen.
Hiertussen bestaat een spanning die je lekker moet laten knetteren.

Nee dat moet je natuurlijk niet geloven. Dat een auteur claimt een speciale ooggetuige te kennen of te zijn, is een bekende stijlfiguur in de antieke historiografie. 

Johannes schrijft dit: 'Ze namen Jezus mee. En terwijl Hij zelf het kruis droeg ging hij naar de zogeheten Schedelplaats, Golgota in het Hebreeuws, waar ze Hem kruisigden'.
Dat is niet het begin van de reis. Johannes laat ook helemaal geen gat vallen. Het is perfect te begrijpen. Er is in Johannes geen enkel aanknopingspunt om te denken dat hij alleen het begin van de reis bedoelt. Dat gaat zelfs regelrecht tegen de bedoeling van Johannes in, want het is voor Johannes heel belangrijk dat Jezus zelf zijn leven aflegt en niet een speelbal is van de omstandigheden. Daarom zegt hij ook dat Jezus zelf zijn kruis droeg. Die bewering veronderstelt eigenlijk dat er mensen zijn die zeggen dat het anders is. En die zijn er ook, want Johannes kende de synoptici. Hij herschrijft dus de synoptici; hij laat er geen millimeter ruimte voor.
 

In Mrc. 15:21 staat dat de soldaten Simon van Cyrene dwongen het kruis te dragen. Simon van Cyrene kwam van het land, dus de stad in. Deze actie van de soldaten wordt vaak uitgelegd als onderdeel van Jezus' bespotting: Simon moet Jezus vergezellen zoals dienaren een koning met de tekenen van zijn waardigheid. Er is geen spoor van een zwakte bij Jezus of dat Simon pas halverwege inpikt.
Mat, die Mrc gebruikt, bevestigt dit. Daar staat expliciet dat bij het vertrek uit het pretorium de soldaten Simon tegenkwamen en hem dwongen het kruis te dragen (27:32).
Ook Lucas bevestigt dit: toen ze Jezus wegleidden hielden ze Simon aan, legden hem het kruis op om het achter Jezus aan te dragen.
Maar in Johannes 19:17 staat dat Jezus zelf het kruis droeg. Er is geen enkele melding van Simon.
Dit kun je niet harmoniseren. In de synoptici draagt Simon het kruis, in Johannes draagt Jezus het kruis. Dat laatste moet haast wel met opzet zo opgeschreven zijn, want Johannes kende waarschijnlijk het verhaal over Siman van Cyrene en er is ook anders weinig reden om zo duidelijk te zeggen dat Jezus zelf zijn kruis droeg. Johannes is dus een commentaar op het verhaal met Simon erin. Ook opvallend is dat er niet staat dat men Jezus naar Golgota leidt, maar dat hij zelf gaat. Met andere woorden, Johannes wil Jezus schilderen als degene die er zelf voor kiest zijn leven af te leggen. Daarom herschrijft hij het synoptische verhaal: Jezus is geen speelbal van de soldaten, maar neemt helemaal zelf zijn kruis op en gaat zelf naar Golgota.
Er is dus wel degelijk een historisch probleem, want de synoptici en Johannes kunnen niet tegelijk historisch waar zijn. 

Het is precies vanwege mijn geloof in God dat ik denk dat je de Bijbel zo moet analyseren in wetenschappelijke context (daarbuiten gelden weer andere regels). Als je voor de Bijbel een bijzondere positie inruimt ten opzichte van andere teksten gaat dat tegen mijn geweten in. Let wel, dat sluit helemaal niet uit dat je de Bijbel als een bijzonder boek ziet en de boodschap ervan als geïnspireerd. 

Typische WTG-truc. Met een ander onderwerp verdergaan als je ergens bent vastgelopen.

Nee, want er staat 'Ik ben'. Moderne vertalingen doen het als volgt:
NBG 1951: Eer Abraham was, ben Ik. 
GNB: voordat Abraham er was, was ik er: ik ben.
WV: van voordat Abraham werd geboren, ben Ik.
NBV: van voordat Abraham er was, ben ik er.
BGT: Ik ben er, en ik was er al voordat Abraham er was.
Ze vertalen dus allemaal 'ik ben'. Alleen GNB en BGT voegen 'ik was' toe, maar dat hangt samen met de vertaalmethode.
 

Nee, want er staat 'Ik ben'. Moderne vertalingen doen het als volgt:
NBG 1951: Eer Abraham was, ben Ik. 
GNB: voordat Abraham er was, was ik er: ik ben.
WV: van voordat Abraham werd geboren, ben Ik.
NBV: van voordat Abraham er was, ben ik er.
BGT: Ik ben er, en ik was er al voordat Abraham er was.
Ze vertalen dus allemaal 'ik ben'. Alleen GNB en BGT voegen 'ik was' toe, maar dat hangt samen met de vertaalmethode.
 

@sjako jouw woorden heb ik even vet gemaakt. Desid en ik hebben aangetoond dat de meeste moderne vertalingen dus niet doen wat jij beweert. Of anders geformuleerd: dat deze moderne vertalingen wél het 'Ik ben' laten zien. Als je dat niet inziet/toegeeft heb je dus nog steeds een behoorlijk dikke plaat voor je hoofd. Sterker nog: dan ben je blind.

Nogmaals: De betekenis en associaties van woorden veranderen in de loop van de tijd. Het woord "vrees" is ook van betekenis veranderd. Het betekende oorspronkelijk iets anders  dan "bang zijn voor". De Hebreeuwse grondtekst verandert nooit. Het oorspronkelijke Hebreeuwse woord kan ook vertaald worden als "zien".

Als ik naar Sjako zijn uitleg kijk, dan lijkt het net of ik het script van een slechte Amerikaanse Netflix serie zit te lezen. Niet dood, wel dood, eventjes dood, tweede keer dood, tijdelijk dood, misschien dood, rechtvaardige dood, opgestaan maar toch dood, dood maar in slaap, dood in vlammen, dood niet in vlammen maar paar minuten, in een meer van vuur geworpen etc... En dan moet seizoen 8 nog komen pfff.

De link van @Desid volgend naar https://www.nestle-aland.com/en/read-na28-online/text/bibeltext/lesen/stelle/59/ zie ik het volgende staan in Efeziërs 1:
Παῦλος ἀπόστολος Χριστοῦ Ἰησοῦ διὰ θελήματος θεοῦ τοῖς ἁγίοις τοῖς οὖσιν [ἐν Ἐφέσῳ] καὶ πιστοῖς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ,
Ik beheers het Grieks niet maar zie wél haken staan om twee woorden heen (vet gemaakt), volgens mij staat daar in het Nederlands 'van Efeze'.
Citaat over het Novum Testamentum Graece:
In Der Text des Neuen Testaments vergelijken Kurt Aland en Barbara Aland het totale aantal van variantvrije verzen, en het aantal varianten per bladzijde (exclusief orthografische fouten) tussen de zeven grote edities van het Griekse Nieuwe Testament (Tischendorf, Westcott-Hort, von Soden, Vogels, Merk, Bover en Nestle-Aland), waarbij ze concluderen dat 62,9% oftewel 4999/7947 van de verzen overeenkomen.[2] Zij besluiten: "Derhalve zijn bijna twee derde van de nieuwtestamentische verzen, [althans] de zeven edities van het Griekse Nieuwe Testament die wij hebben gerecenseerd, in volkomen overeenstemming, zonder verschillen behalve orthografische details (bijv. de spelling van namen enz.). Verzen waarin enige van de zeven edities slechts één woord verschillen zijn niet geteld. Dit resultaat is vrij opmerkelijk, omdat het aantoont dat er een veel grotere overeenstemming is tussen de Griekse teksten van het Nieuwe Testament tijdens de afgelopen eeuw dan tekstgeleerden zouden hebben vermoed […]. In de evangeliën en Openbaring is de overeenstemming kleiner, terwijl die bij Handelingen en de brieven veel groter is."
Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Novum_Testamentum_Graece#Nauwkeurigheid_van_het_Nieuwe_Testament

Ja, leg maar eens uit. Jij beweert allerlei dingen. Leg maar eens uit waarom de pizza's in Podesta's mails iets anders betekenen dan pizza's.

Geen topping op de pizza.

Dat is gewoon laf.
Als je op fouten wordt gewezen gaan schelden en daarna er een punt achter zetten.

Indien je het echt wilt weten is daar heel goede literatuur over. Een aanrader is "De apocriefen van het Nieuwe Testament" van A.F.J. Klijn, die daar een uitgebreide studie aan heeft gewijd. 

Deze onderzoeksmethode gaat in de goede richting, maar is voor verbetering vatbaar.
Ten eerste is de vertaling op zo'n site ook maar een vertaling.
Ten tweede zegt één manuscript nog niet zoveel. Het is veel beter (en standaard praktijk) om de uitgave van het Duitse bijbelgenootschap te raadplegen, Novum Testamentum Graece (zie hier).
Welnu, dan kom je op deze tekst uit:
6 ὃς ἐν μορφῇ θεοῦ ὑπάρχων
οὐχ ἁρπαγμὸν ἡγήσατο
τὸ εἶναι ἴσα θεῷ,
ἀλλ’ ἑαυτὸν ἐκένωσεν
μορφὴν δούλου λαβών,
ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος·
Als je vervolgens de wetenschappelijke literatuur zou raadplegen, zal al snel blijken dat de uitleg van deze passage is omgeven door voetangels en klemmen.
1. Wat betekent 'in de gestalte van God zijn'? Het staat in elk geval tegenover de gestalte van een slaaf. Dan heeft 'gestalte' iets te maken met status, positie. Met andere woorden, Jezus Christus had goddelijke status.
2. Wat betekent het 'niet beschouwen als harpagmon om gelijk aan God te zijn'? In de uitleg zijn de drie belangrijkste opties: Hij beschouwde het niet als een geroofd goed, Hij beschouwde het niet als iets om uit te buiten, of Hij zag het niet als iets om naar te grijpen.
Het is echt niet gemakkelijk om dit goed te duiden. Het is mogelijk dit in de geest van de vroege kerk te duiden: Jezus had de goddelijke natuur, en die beschouwde Hij niet als geroofd goed, maar werd toch mens. Of Jezus had de goddelijke natuur, beschouwde dat niet als iets om uit te buiten, maar werd mens. Maar het kan ook anders: godgelijkheid wil zeggen dat je de hoogste macht hebt. Die had Jezus nog niet, ook al had Hij goddelijke, hemelse status. En Jezus wilde die hoogste positie niet grijpen, maar kreeg die uiteindelijk wel door de weg van zijn vernedering.
In elk geval was Jezus volgens deze tekst voordat Hij naar de aarde kwam een engelachtig wezen, maar niet uit te sluiten valt dat Hem een goddelijke natuur wordt toegeschreven.

Onzin. Als jij denkt dat God een piemel heeft ben je wel héél diep gezonken.

Sta me toe jouw schrijven daarom als uitstekende aanvulling te zien. Het is absoluut waar dat niet elk Schriftgedeelte je evenveel zal zeggen; sommigen zullen ronduit saai, ergerlijk of bevreemdend zijn, of weet je er met de beste wil van de wereld geen mooie boodschap uit te halen. Maar dat mag ook.
En soms kan een Schriftgedeelte dat je nu heel saai vindt, bij een volgende keer lezen ineens je toch diep raken. Of andersom. Ik geloof dat de Geest je daarin kan leiden en soms ook je oog 'toevallig' op teksten kan laten vallen die je net op dat moment nodig had.
Het is mijns inziens daarom wel belangrijk dat je regelmatig de bijbel leest. Zonder er (altijd) meteen een hele studie of meditatie van te hoeven maken, maar gewoon rustig de teksten lezen en je laten raken door wat je raakt. En als je nergens door geraakt wordt, dan lees je gewoon verder.

Kaasjeskruid heeft er ook geen enkele moeite mee een jongedame die ASMR video's maakt een hoer te noemen. Ondertussen is hij zelf -merkwaardig genoeg- van mening dat hij één van de weinige 'echte christenen' is op dit forum, zo niet de enige. Ik denk zelf dat hij de term 'christen' verwart met 'farizeeër'.

Hieruit blijkt duidelijk jouw seksisme. Want jij duidt een vrouw aan als 'hoer', terwijl dat in de tekst waaraan je dat ontleent niet zo staat.
Verder daal je af naar hetzelfde niveau als Izebel qua waardering voor het menselijk leven. Je hebt vermoedelijk ook geen probleem met het afslachten van de Baälpriesters door Elia, terwijl dat in niets verschilt van een gruweldaad van ISIS.

Volgens veel christenen is 'zonde' een breder begrip dan louter moreel. Als christenen het over 'zonde' hebben, dan gaat daar pas in tweede of derde instantie over (tenzij je een vervelende versie van christendom tegenkomt). Op de eerste plaats is zonde een existentieel begrip dat heeft te maken met tragiek en vervreemding. En daarover spreken wordt pas zinvol als je het Licht hebt gezien.